Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.583.2020.6.NF
z 12 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2020 r. (data wpływu 23 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 marca 2021 r. (data wpływu 9 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz rodzaju prowadzonej działalności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz rodzaju prowadzonej działalności. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 marca 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą „(…)”. W zgłoszeniu w CEiDG Wnioskodawca jako przedmiot swojej działalności wskazuje wyłącznie kod PKD 69.10.Z (działalność prawnicza). Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT.

Wnioskodawca rozważa nabycie od podmiotu trzeciego (zarejestrowanego jako podatnik VAT), nieruchomości na cele handlowe, tj. nabycia prawa własności niezabudowanej działki gruntowej celem jej dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca nie zamierza dokonać zabudowy gruntu, planuje jednak podjęcie takich czynności jak jego uzbrojenie, ogrodzenie, a następnie podjęcie działań marketingowych ukierunkowanych na zbycie nieruchomości powyżej ceny jej nabycia (po wzroście wartości tej nieruchomości). Zbywca nieruchomości z tytułu zawartej umowy sprzedaży wystawi fakturę VAT, a cena sprzedaży nieruchomości będzie zawierać podatek VAT w wysokości 23%.

Wnioskodawca nie zamierza dokonywać zmian w swoim wpisie w CEiDG, tj. jedynym kodem działalności ma być działalność prawnicza oznaczona kodem 69.10.Z. W przypadku dalszej odsprzedaży gruntu, Wnioskodawca wystawiłby nabywcy fakturę VAT z kwotą podatku obowiązującą w dacie wystawienia faktury.

Ponadto, w piśmie z dnia 5 marca 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT;
2. przedmiotowy grunt położony jest na terenie gminy, objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym nieruchomość przeznaczona jest pod składy, magazyny, działalność logistyczną. Właściciel gruntu dokonał podziału geodezyjnego kilkuhektarowej działki na działki mniejsze, o powierzchni nie mniejszej niż 3 000 m², Wnioskodawca jest zainteresowany nabyciem działki o powierzchni 3 000 m² wraz ze służebnością dostępu do drogi publicznej;
3. planuje nabyć nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i także w ramach tej działalności ją sprzedać. Istota pytania w niniejszej sprawie sprowadzała się m.in. do tego, czy jeżeli Wnioskodawca ma w przedmiocie działalności wyłącznie działalność prawniczą (PKD 69.10.Z), to czy nie zamyka to jemu możliwości prowadzenia działalności gospodarczej w innych obszarach;
4. faktury dokumentujące zakup gruntu oraz nabycie innych towarów i usług związanych z gruntem będą wystawiane na Wnioskodawcę;
5. zamierza odliczyć podatek VAT od faktury dokumentującej zakup gruntu, a także od faktur dokumentujących nabycie towarów i usług powiązanych (np. za podłączenie działki do mediów, jej opłotowanie, usługi pośrednika nieruchomości, za sprzątanie działki).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?
2. Jakie znaczenie dla uznania czynności opisanej w niniejszym wniosku za związaną z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę ma fakt, że Wnioskodawca nie posiada we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej ujawnionych kodów działalności innych niż 69.10.Z (działalność prawnicza)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowanym w piśmie z dnia 5 marca 2021 r.), zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (np. dostawa towarów – towarem jest również nieruchomość); czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem VAT. Oba te warunki powinny zostać spełnione jednocześnie, co oznacza, że w odniesieniu do danej czynności konkretny podmiot powinien występować w charakterze podatnika. Tak więc wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika – nawet jeśli tak w ogóle jest on podatnikiem z innego tytułu – pozostaje poza zakresem opodatkowania. Dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik VAT wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W ocenie Wnioskodawcy nie ma znaczenia dla uznania danej transakcji za dokonanej z udziałem podatnika VAT okoliczność, czy dany podmiot wykazuje odpowiednie PKD lub czy inne regulacje uniemożliwiają mu prowadzenie takiej działalności. Ustawa o VAT zawiera bowiem własną definicję prowadzonej działalności gospodarczej. Istotne znaczenie dla opodatkowania podatkiem VAT mają bowiem czynności faktyczne. W przypadku kancelarii prawnych oczywiście działania takie jak handel nieruchomości nie są powszechnie spotykane w praktyce, natomiast prowadzenie takiej działalności może mieć miejsce na gruncie ustawy o VAT, jeżeli wykonywana działalność będzie spełniała warunki określone w ustawie o VAT.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2).

Podsumowując – w ocenie Wnioskodawcy w stanie faktycznym niniejszej sprawy będzie miał on prawo do odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących nabycie nieruchomości oraz faktur dokumentujących nabycie towarów i usług powiązanych (uzbrojenie działki, opłotowanie, marketing, pośrednik nieruchomości, bieżące jej utrzymanie).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z zacytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Jednocześnie ustawa ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest zatem intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym, podatnik dokonując zakupu towarów czy usług dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa. Decyzja taka musi być podjęta od razu.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca rozważa nabycie od podmiotu trzeciego (zarejestrowanego jako podatnik VAT), nieruchomości na cele handlowe, tj. nabycia prawa własności niezabudowanej działki gruntowej celem jej dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca nabędzie nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i także w ramach tej działalności ją sprzeda. Jednocześnie Wnioskodawca po nabyciu przedmiotowego gruntu poniesie wydatki na uatrakcyjnienie go w postaci wykonania uzbrojenia i ogrodzenia, a także działania marketingowe, celem uzyskania wyższej ceny sprzedaży. Ponadto Wnioskodawca nie zamierza dokonywać zmian w swoim wpisie w CEiDG, tj. jedynym kodem działalności ma być działalność prawnicza oznaczona kodem 69.10.Z. W przypadku dalszej odsprzedaży gruntu, Wnioskodawca wystawiłby nabywcy fakturę VAT z kwotą podatku obowiązującą w dacie wystawienia faktury. Faktury dokumentujące zakup gruntu oraz nabycie innych towarów i usług związanych z gruntem będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z przedmiotową nieruchomością oraz zakresu prowadzonej działalności.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że przepis art. 15 ust. 2 ustawy definiujący pojęcie działalności gospodarczej nie uwzględnia kodów PKD wykazywanych w CEDiG, celem określenia przedmiotu prowadzonej działalności. Tym samym powyższa kwestia nie wpływa na prawo do odliczenia podatku VAT.

Jak wyżej wskazano, warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest po pierwsze spełnienie kryterium podmiotowego, tj. odliczenia tego dokonuje podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Drugim warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przy czym istotna jest intencja nabycia, tzn. jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, pod warunkiem że nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Zatem, w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dany podmiot ma osiągnąć, dokonując tych czynności.

W przedmiotowej sprawie, ww. warunki zostaną spełnione. Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nabył działkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej celem odsprzedaży. Co istotne Wnioskodawca poniesie wydatki uatrakcyjniające ww. grunt, mając na uwadze cel zarobkowy. Tym samym, w tej sytuacji Wnioskodawca działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Ponadto, w okolicznościach niniejszej sprawy, wydatki związane z działką (koszt jej zakupu oraz nabycie towarów i usług powiązanych: uzbrojenie działki, opłotowanie, marketing, pośrednik nieruchomości, bieżące jej utrzymanie) wykorzystywane będą w działalności gospodarczej Wnioskodawcy wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury dokumentujące poniesione wydatki będą wystawione na Wnioskodawcę.

W konsekwencji powyższego – stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy – w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z przedmiotowym gruntem, z uwagi na ich związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi. Ponadto, ww. prawo przysługuje pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczania podatku VAT naliczonego, zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy, z tytułu wydatków związanych z przedmiotową nieruchomością. Jednocześnie bez znaczenia dla prawa do odliczenia pozostaje zakres prowadzonej działalności wykazany w CEiDG.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji indywidualnej załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.