2021.03.25 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB1-2.4010.578.2020.2.MZA

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.578.2020.2.MZA
z 25 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 grudnia 2020 r. (data wpływu 29 grudnia 2020 r.), uzupełnionym 8 i 12 marca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Koło może dokonać odliczenia na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztów zakupu ubrań roboczych wydanych swoim członkom – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Koło może dokonać odliczenia na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztów zakupu ubrań roboczych wydanych swoim członkom.

Wniosek uzupełniono 8 i 12 marca 2021 r. pismem będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 2 marca 2021 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.578.2020.1.MZA.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, Koło Łowieckie (dalej: „Koło”) jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie:

prowadzenia gospodarki łowieckiej w dzierżawionych obwodach łowieckich i prowadzenie w nich prawidłowej gospodarki łowieckiej, budowanie i utrzymanie we właściwym stanie technicznym urządzeń łowieckich oraz monitorowanie liczebności i struktur populacji zwierzyny;
organizowania polowań;
tworzenia optymalnych warunków bytowania zwierzyny poprzez wykonywanie prac agrotechnicznych w zakresie polepszenia naturalnych warunków żerowych oraz jej ochronę na terenach dzierżawionych obwodów łowieckich;
zwalczania kłusownictwa i wszelkich przejawów szkodnictwa łowieckiego;
uczestnictwa w realizacji zadań zleconych przez ministra właściwego do spraw środowiska;
realizacji zadań zleconych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, inspekcji weterynaryjnej w zakresie zwalczania afrykańskiego pomoru świń;
organizowania szkoleń członków i kandydatów podnoszących ich wiedzę z zakresu łowiectwa;
czuwania nad przestrzeganiem przez członków i kandydatów prawa łowieckiego, Statutu, uchwał organów koła i Zrzeszenia oraz zasad etyki łowieckiej;
współdziałania z jednostkami ..., organami administracji rządowej i samorządowej oraz właścicielami gruntów położonych na terenie dzierżawionych obwodów łowickich w zakresie gospodarki łowieckiej;
realizowania innych zadań Zrzeszenia określonych ustawą.

Koło prowadzi w swojej działalności szereg działań o charakterze:

edukacyjnym współpracując ze szkołami w prowadzeniu edukacji przyrodniczo-łowieckiej i pracy wychowawczej wśród dzieci i młodzieży z zakresu ochrony zwierzyny, opieki nad nią i zachowania naturalnego środowiska przyrodniczego, z organizacjami działającymi na terenie dzierżawionych obwodów łowieckich w przedsięwzięciach zmierzających do ochrony przyrody;
popularyzacji łowiectwa i ochrony środowiska współpracując z władzami samorządowymi;
gospodarczym i rolniczym jak również prowadzi działalność pożytku publicznego.

W celu realizacji działalności Koło zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. 2019 poz. 865, dalej: „ustawa o CIT”).

Koło zamierza zakupić ubranie robocze i wydać je swoim członkom, którzy będą je używali przy realizacji zadań statutowych a w szczególności przy zagospodarowaniu obwodów łowieckich, podczas polowań, przy dokarmianiu zwierzyny i podczas prac agrotechnicznych w dzierżawionych obiektach łowieckich i na własnych gruntach Koła.

Zdaniem Koła, zakupione ubrania będą kosztem uzyskania przychodów przy wyliczaniu podatku dochodowego od osób prawnych. Ubrania, jako odzież będą służyły działalności statutowej realizowanej przez członków Koła, oraz będą miały ścisły związek z uzyskiwanymi przez Koło przychodami ze sprzedanej zwierzyny i polowań dewizowych.

W odniesieniu do wskazanych wyżej kosztów Koło zamierza dokonać odliczenia zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Wniosek ma na celu potwierdzenie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego na gruncie przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2021 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Koło może dokonać odliczenia na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztów zakupu ubrań roboczych wydanych swoim członkom zgodnie z przedstawionym wyżej opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Koło może dokonać odliczenia na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztów zakupu ubrań roboczych wydanych swoim członkom zgodnie z przedstawionym wyżej opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca wskazał, że jak zostało przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Koło zamierza zakupić ubranie robocze i wydać je swoim członkom, którzy będą je używali przy realizacji zadań statutowych a w szczególności przy zagospodarowaniu obwodów łowieckich, podczas polowań, przy dokarmianiu zwierzyny i podczas prac agrotechnicznych w dzierżawionych obiektach łowieckich i na własnych gruntach Koła.

Biorąc powyższe pod uwagę i kierując się obowiązującymi przepisami Koło rozumie, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy. Uregulowanie to oznacza, że poniesione wydatki, aby mogły być uznane za koszt uzyskania przychodów, powinny być w sposób bezpośredni lub pośredni związane z uzyskanym przychodem. Sformułowanie cytowanego przepisu sprawia, że kosztami uzyskania przychodu są wszelkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu. Oznacza to, że przy kwalifikowaniu poniesionych kosztów należy brać pod uwagę przeznaczenie wydatku i jego związek z uzyskanym przychodem, czy jak w przedmiotowej sprawie związek z celami statutowymi Koła.

Wydatki poniesione na zakup ubrań roboczych, wydanych członkom Koła, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jako wykorzystywane w prowadzonej działalności statutowej Koła i służące osiąganiu przychodów.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Koło może dokonać odliczenia na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT zakupu ubrań roboczych wydanych swoim członkom zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowisk przedstawionych na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „updop”),

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Z powyższego wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Kosztem uzyskania przychodów będzie więc taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 updop. Ze względu na charakter ponoszonych wydatków rozważenia wymaga, czy koszty o jakich mowa we wniosku nie zostały objęte dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji pojęcia: „reprezentacja”. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie odsyła również do innych przepisów prawa w tym zakresie. Brak ustawowej definicji tego pojęcia nie uprawnia jednak do dowolnego określenia zakresu znaczeniowego wskazanych terminów.

Próbę zdefiniowania pojęcia „reprezentacja” podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Dla uznania wydatków za koszty poniesione na reprezentację nie jest koniecznie, by posiadały one takie cechy jak wystawność, wytworność, czy okazałość. Nie są to bowiem wartości wymierne, nie ma możliwości stworzenia jednakowego miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości, czy przepychu dla wszystkich podmiotów gospodarczych. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Ponadto, NSA uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z opisu wniosku nie wynika, żeby zakupione przez Wnioskodawcę ubranie robocze było w jakikolwiek sposób kojarzone z Wnioskodawcą, np. poprzez opatrzone w znak lub logo Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazał natomiast, że zamierza zakupić ubranie robocze i wydać je swoim członkom, którzy będą je używali przy realizacji zadań statutowych a w szczególności przy zagospodarowaniu obwodów łowieckich, podczas polowań, przy dokarmianiu zwierzyny i podczas prac agrotechnicznych w dzierżawionych obiektach łowieckich i na własnych gruntach Koła.

Uregulowanie zawarte w art. 16 updop oznacza, że poniesione wydatki, aby mogły być uznane za koszt uzyskania przychodów, powinny być w sposób bezpośredni lub pośredni związane z uzyskanym przychodem. Sformułowanie cytowanego wcześniej przepisu sprawia, że kosztami uzyskania przychodu są wszelkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu. Oznacza to, że przy kwalifikowaniu poniesionych kosztów należy brać pod uwagę przeznaczenie wydatku i jego związek z uzyskanym przychodem. Wydatki poniesione na zakup ubrań roboczych, wydanych członkom Koła, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jako wykorzystywane w prowadzonej działalności statutowej Koła i prowadzące do osiągania przychodów. Bezsprzecznie bowiem Wnioskodawca uzyskuje przychód nie tylko ze wskazanych we wniosku tytułów, ale także z otrzymywanych od swoich członków składek.

Zatem bez wątpienia, w niniejszej sprawie, wydatki poniesione na zakup ubrań roboczych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wydatki jakie Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić na zakup ubrań roboczych spełniają warunki umożliwiające zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów. Mają bowiem związek z osiąganymi przychodami, a ponadto w katalogu przepisu art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawarto wyłączenia odnośnie tego rodzaju wydatków.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin