Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.143.2021.2.MKA
z 2 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2021 r. (data wpływu 3 lutego 2021 r.), uzupełnionym w dniu 31 marca 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie możliwości rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 30 marca 2021 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.143.2021.1.MKA, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 30 marca 2021 r., skutecznie doręczono 31 marca 2021 r. i w tym samym dniu do tut. organu wpłynęła odpowiedź na wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Wyrokiem sądu z dnia 7 stycznia 2020 r., z dniem 8 lipca 2019 r., w oparciu o fakt zaistnienia separacji faktycznej pomiędzy małżonkami, została ustanowiona rozdzielność majątkowa pomiędzy Wnioskodawcą a ówczesną żoną – (…). Od momentu powstania separacji faktycznej (tj. 8 lipca 2019 r.) opieka nad małoletnimi dziećmi – H. i J., sprawowana jest w sposób naprzemienny, w powtarzających się okresach przez każde z rodziców z osobna i bez udziału drugiego z rodziców. W dniu 20 listopada 2020 r. wyrokiem Sądu Okręgowego w (…) małżeństwo zostało rozwiązane. W myśl treści wyroku sądu opieka nad dziećmi (H., lat x i J., lat y) ustalona została na niezmienionych i realizowanych do tego dnia warunkach, tj. w sposób naprzemienny, w powtarzających się i spisanych w treści wyroku sądu okresach, w których to opiekę nad dziećmi rodzice pełnią samodzielnie, samotnie i niezależnie od siebie. Harmonogram opieki przewiduje, iż w ujęciu rocznym, co do zasady, dzieci pozostają przez połowę czasu pod opieką matki oraz połowę czasu pod opieką ojca. W związku z powyższym okresy samotnego sprawowania opieki i realizacji obowiązków wychowawczych nie stanowią w swym wymiarze okresów marginalnych i pomijalnych w ujęciu rocznym i nie powinny być też traktowane jako stany wyjątkowe lub przejściowe. Decyzje wychowawcze oraz koszty wynikające z utrzymania i wychowania dzieci w tychże okresach spoczywają na stronie realizującej w danym okresie opiekę nad dziećmi.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany podał następujące informacje.

Wniosek o interpretację dotyczy następujących lat podatkowych:

1. 2020 r., w którym to nastąpiło rozwiązanie małżeństwa i sądowe ustalenie warunków opieki nad dziećmi (…) i w którym to opieka nad dziećmi do momentu usankcjonowania jej na drodze wyroku sądowego sprawowana była na dokładnie takich samych warunkach jak opisano w wyroku i które to przedstawione zostały we wniosku, a między rodzicami występował ciągły stan separacji faktycznej,
2. lat następujących po 2020 r. (2021 r. i następnych), w sytuacji, w której zarówno stan faktyczny opieki nad dziećmi opisany we wniosku i usankcjonowany wyrokiem sądu, jak i przepisy dotyczące kwestii rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci nie ulegną zmianom.
   
   

W okresie, którego dotyczy pytanie Wnioskodawca uzyskiwał dochody opodatkowane skalą podatkową. W stosunku do Wnioskodawcy i dzieci nie miały zastosowanie przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Dzieci nie uzyskiwały i nie uzyskują obecnie żadnych dochodów. Dochody Wnioskodawcy pochodzą zaś ze stosunku pracy realizowanego w całości na terytorium Rzeczypospolitej i objętych opodatkowaniem wg. obowiązującej skali podatkowej.

Władza rodzicielska, wyrokiem sądu z dnia 20 listopada 2020 r. (Sygn. Akt (…)) powierzona został, obojgu rodzicom. Separacja z matką dzieci, stanowiła separację w rozumieniu odrębnych przepisów, określoną w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyrokiem Sądu Rejonowego (…), z dnia 7 stycznia 2020 r. (Sygn. akt (…)) ustanowiona została w oparciu o stan separacji faktycznej, z dniem 8 lipca 2019 r. rozdzielność majątkowa pomiędzy Wnioskodawcą a matką dzieci (…). Od dnia 8 lipca 2019 r. istnieje więc między Wnioskodawcą a matką dzieci rozdzielność majątkowa ustanowiona na podstawie stanu separacji faktycznej, a w dniu 20 listopada 2020 r. rozwiązane zostało małżeństwo Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, w roku 2020 stan separacji między Wnioskodawcą a matką dzieci opisać należy dwoma okresami:

1. 1 stycznia 2020 r. – 20 listopada 2020 r. - stan separacji faktycznej wraz z orzeczoną sądownie rozdzielnością majątkową,
2. 20 listopada 2020 r. – 31 grudnia 2020 r. - okres po rozwiązaniu małżeństwa (w rozumieniu art. 6 ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: rozwodnik).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałej sytuacji przysługuje Wnioskodawcy prawo do rozliczenia dochodu jako osoba samotnie wychowująca dziecko?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 6 ust. 4 rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509) jako osoba samotnie wychowująca dzieci przysługuje (między innymi) osobom rozwiedzionym, które w danym roku podatkowym samotnie wychowują dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.
   
   

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego „samotność” lub „samotny” oznacza „przebywanie, życie w odosobnieniu, bez rodziny, bez towarzystwa”, „niemający w nikim wsparcia, dziejący się bez wsparcia innych”, „niemający żony lub niemająca męża”, „znajdujący się gdzieś całkiem sam, zdany tylko na siebie” (sjp.pl; sjp.pwn.pl; SJP pod red. M. Szymczaka, t. III, s. 177, PWN, Warszawa 1981 r.). Określenie „rodzic samotnie wychowujący dzieci”, w oparciu o definicję pojęcia „samotność” oznacza zatem rodzica wychowującego dzieci (dziecko) w odosobnieniu od drugiego rodzica dzieci (dziecka) i bez jego udziału, przebywającego z dziećmi (dzieckiem) w innym miejscu niż drugi rodzic. Opiekę nad dziećmi sprawowaną w sposób naprzemienny, bez udziału drugiego z rodziców w okresie sprawowania opieki należy więc uznać za samotną realizację obowiązków rodzicielskich i wychowania dzieci w tych okresach. Interpretację taką potwierdza także próba spojrzenia na zaistniały stan faktyczny przez pryzmat pojęcia przeciwstawnego, tj. „wspólnego wychowywania dzieci przez oboje rodziców”. Wyraz „wspólny” w jego zasadniczym znaczeniu oznacza m.in. „wykonywanie razem z innymi” (SJP jak wyżej). Jeśli zatem Wnioskodawca jako rozwiedziony rodzic nie realizuje obowiązków wynikających z opieki i wychowania dzieci w tym samym czasie i w tym samym miejscu oraz przy współudziale drugiego rodzica, to nielogiczne i nieodpowiednim jest stwierdzenie, że czyni to wspólnie z drugim rodzicem. Na podstawie powyższego Wnioskodawca uznaje, iż powyżej opisany stan faktyczny (stany faktyczne), tj. okresy sprawowania opieki nad dziećmi w okresie separacji faktycznej (od 8 lipca 2019 r. do 20 listopada 2020 r.) oraz po rozwodzie (od 20 listopada 2020 r.) spełniają definicję samotnego wychowywania dzieci, nie stanowią sprzeczności z przewidzianymi w omawianych przepisach warunkami preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego i co za tym idzie uprawniają Wnioskodawcę do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2020 oraz lata następujące po nim (tak długo jak powyższy stan faktyczny nie ulegnie zmianie) w sposób preferencyjny, tj. jako rodzic samotnie wychowujący dzieci na warunkach określonych w art. 6 ust. 4 (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.), od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

‒ podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Natomiast stosownie do art. 6 ust. 9 cyt. ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego przewidzianych dla osób samotnie wychowujących małoletnie dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

• posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,
• wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka).
  
  

Jednak przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowująca dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z uwagi zaś, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji „wychowywać”, należy odwołać się do definicji słownikowych tego pojęcia.

„Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Przepis art. 6 ust. 4 ustawy wymienia osoby, którym przysługuje status osoby samotnie wychowującej dzieci, odwołując się zarówno do stanu cywilnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z opisanych we wniosku stanów faktycznych wynika, że Wnioskodawca jest ojcem dwojga małoletnich dzieci. Wyrokiem sądu z dniem 8 lipca 2019 r., w oparciu o fakt zaistnienia separacji faktycznej pomiędzy małżonkami, została ustanowiona rozdzielność majątkowa pomiędzy Wnioskodawcą a matką dzieci. Od momentu powstania separacji faktycznej opieka nad dziećmi, sprawowana jest w sposób naprzemienny, w powtarzających się okresach przez każde z rodziców z osobna i bez udziału drugiego z rodziców. Małżeństwo Wnioskodawcy zostało rozwiązane w dniu 20 listopada 2020 r. Zgodnie z wyrokiem sądu władza rodzicielska nad dziećmi została powierzona obojgu rodzicom, natomiast opieka nad dziećmi ustalona została w sposób naprzemienny, w powtarzających się i spisanych w treści wyroku sądu okresach, w których to opiekę nad dziećmi rodzice pełnią samodzielnie, samotnie i niezależnie od siebie. Harmonogram opieki przewiduje, że w ujęciu rocznym, co do zasady, dzieci pozostają przez połowę czasu pod opieką matki oraz połowę czasu pod opieką ojca. Decyzje wychowawcze oraz koszty wynikające z utrzymania i wychowania dzieci w tych okresach spoczywają na stronie realizującej w danym okresie opiekę nad dziećmi.

Wskazać należy, że – zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej dany przepis prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Podkreślenia wymaga fakt, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko.

Z istoty pojęcia „osoba samotnie wychowująca dzieci” należy wyprowadzić taki stan, w którym nie wystąpi konkurencja wspomnianych w analizowanym przepisie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osób. Używając określeń „rodzic albo opiekun prawny” ustawodawca przesądził bowiem, że możliwość preferencyjnego rozliczenia dochodów rodzica w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko przysługuje tylko temu z rodzicowi, który faktycznie wychowuje dziecko.

Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

Stwierdzić należy, że w tym konkretnym przypadku każdy rodzic jest zaangażowany w proces wychowawczy dzieci, co oznacza, że dzieci wychowywane są wspólnie przez oboje rodziców, a nie samotnie przez któregokolwiek z nich. Nie sposób bowiem uznać, że w tak zorganizowanym trybie wykonywania władzy rodzicielskiej zachodzą dwa odrębne procesy wychowania, tj. osobny samotny proces przeprowadza matka, gdy dzieci u niej zamieszkują, a zupełnie inny proces wychowywania zachodzi podczas, gdy dzieci przebywają z ojcem. Wychowania dziecka nie da się „podzielić”, bowiem jest to ciągły i długotrwały rozwój, na który w tym przypadku składa się wspólna praca obojga rodziców.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz opisany we wniosku stan faktyczny, nie kwestionując faktu, że Wnioskodawca – jako osoba rozwiedziona – bierze udział w wychowywaniu swoich dzieci – nie sposób wywnioskować, że Zainteresowany spełnia wszystkie warunki uprawniające do opodatkowania jako osoby samotnie wychowującej dziecko. Jak wskazał Zainteresowany opieka nad małoletnimi dziećmi została powierzona przez Sąd obojgu rodzicom a sposób sprawowania tej opieki został ustalony w sposób naprzemienny, w powtarzających się i spisanych w treści wyroku sądu okresach. Ponadto jak wskazał Zainteresowany harmonogram opieki przewiduje, że w ujęciu rocznym, co do zasady, dzieci pozostają przez połowę czasu pod opieką matki oraz połowę czasu pod opieką ojca. Wobec powyższego bezsprzecznym pozostaje fakt, że część danego roku dzieci przebywają pod opieką matki i to ona wówczas je wychowuje, zatem Wnioskodawca w roku podatkowym nie wychowuje dzieci samotnie, tzn. bez udziału drugiego z rodziców.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że okoliczność, że dwie osoby wychowują te same dzieci wyklucza możliwość uznania, że którakolwiek z tych osób wychowuje dzieci samotnie. W przedstawionych we wniosku stanach faktycznych dzieci są wychowywane przez oboje rodziców.

Reasumując, Wnioskodawca nie spełnia warunków określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego Zainteresowanemu nie przysługuje prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko za 2020 r. jak również za lata następne, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.