Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.94.2021.1.ICZ
z 31 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 lutego 2020 r. (data wpływu 5 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania otrzymanych od gminy dopłat do usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2021 r., do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania otrzymanych od gminy dopłat do usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką z o.o. (dalej: Spółka) przekształconą z zakładu budżetowego, ze 100% udziałem Gminy P. (dalej: Gmina). Podstawowym przedmiotem działalności Spółki, zgodnie z oznaczeniem PKD jest: 36.00 Z - pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody, a także 37.00 Z - odprowadzanie i oczyszczanie ścieków. Zgodnie z przepisami art. 24 ust.6 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków, Gmina na podstawie uchwały nr (…) Rady Miejskiej w P. w sprawie dopłaty do taryfowych grup odbiorców usług w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odbioru ścieków na terenie Gminy, uchwaliła dopłatę dla zatwierdzonej taryfy przez organ regulacyjny (...). Na tej podstawie Spółka wystawia ludności co drugi miesiąc faktury VAT za dostawę wody i odprowadzanie ścieków, po cenach wynikających z taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. By zniwelować wysoką cenę, obowiązującą od stycznia 2021 r., Gmina będzie dopłacać Spółce do świadczonych usług odbioru ścieków dla wszystkich gospodarstw domowych na terenie Gminy. Kwota dopłaty wyniesie: 2,16 zł do 1 m³ ścieków zafakturowanych, wprowadzonych do urządzeń kanalizacyjnych Gminy. Faktury będą wystawiane po obniżonej, o dopłatę, cenie zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej. Do tych cen będzie doliczony podatek VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami, tj. 8%.

Zakład Komunalny Spółka z o.o. jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka w ramach otrzymywanych od Gminy dopłat, będących przedmiotem niniejszego wniosku, powinna dokumentować je poprzez wystawianie na rzecz Gminy faktur VAT, czy poprzez wystawianie dokumentów wewnętrznych, np. not obciążeniowych, w wartości brutto otrzymanej dopłaty? Czy prawidłowym jest wystawianie dla Gminy noty księgowej brutto, z tytułu której Gmina dopłaci Spółce do ścieków dla wszystkich gospodarstw domowych?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka w ramach otrzymywanych od Gminy dopłat, będących przedmiotem niniejszego wniosku, powinna dokumentować je poprzez wystawianie na rzecz Gminy dokumentów wewnętrznych, np. not obciążeniowych, w wartości brutto otrzymanej dopłaty. Prawidłowym jest wystawianie dla Gminy noty księgowej brutto, z tytułu której Gmina dopłaci Spółce do ścieków dla wszystkich gospodarstw domowych.

Uzasadnienie stanowiska

W myśl art. 29a ust.1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Otrzymywana więc przez Spółkę dopłata, jednoznacznie ma bezpośredni związek z odpłatnością za świadczone usługi. W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że dopłata stanowi element podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust.1 ustawy o VAT, w związku z czym powinna być opodatkowana VAT.

W przypadku przekazania dopłaty przez Gminę, na rzecz Spółki, nie dochodzi jednak do żadnego odrębnego świadczenia usług. Dopłata stanowi jedynie rekompensatę w stosunku do kwoty za świadczone usługi na rzecz mieszkańców, której zasadniczo należałoby żądać od odbiorcy usług, gdyby nie objęcie grupy taryfowej dopłatą. Otrzymanej od Gminy dopłaty nie należy więc, w ocenie Spółki, dokumentować fakturą VAT. Przedmiotowa dopłata powinna zostać udokumentowana dokumentem wewnętrznym, np.: notą obciążeniową, wystawioną na rzecz Gminy, zawierającą wartość brutto dopłaty. Do otrzymanej dopłaty spółka nie będzie doliczać dodatkowo kwoty podatku należnego przy zastosowaniu odpowiednej stawki, a wartość podatku VAT obliczać będzie metodą „w stu”.

W analogicznych sprawach wypowiadały się także organy podatkowe, potwierdzając słuszność zaprezentowanej powyżej metody dokumentacji. Analogiczne wnioski wysunął m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w interpretacji indywidualnej z dnia 26 kwietnia 2017 r., o sygn. 3063- ILPP2-3.4512.32.2017.1.IP, w której stwierdził, że: „w zakresie dokumentowania otrzymanych od Gminy dopłat należy stwierdzić, że brak jest podstaw do wystawiania z tytułu dopłat faktur. Otrzymywane bowiem od Gminy dopłaty stanowią zapłatę z tytułu świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz gospodarstw domowych a nie na rzecz Gminy. Pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą nie dochodzi do odrębnej sprzedaży. Kwoty otrzymywane od Gminy stanowią dopłatę do ceny sprzedaży wody i ścieków na rzecz gospodarstw domowych i są w istocie częścią należności od mieszkańca za wykonane przez Wnioskodawcę na jego rzecz usługi. To gospodarstwa domowe są beneficjentami dopłat a nie Wnioskodawca. Powyższe oznacza zatem, że pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą nie zachodzi konieczność wystawiania faktur, nie ma jednak przeciwwskazań, aby tego typu czynność potwierdzić innym dokumentem, np. notą księgową”.

Podobnie wypowiedział się także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 24 stycznia 2013 r., o sygn. ILPP1/443-999/12-4/MD. W przedmiotowej interpretacji, organ stwierdził, iż: „Spółka obciążając Gminę celem uzyskania dopłat do zrealizowanej usługi dostawy wody i odprowadzania ścieków dla gospodarstw domowych nie powinna dla rozliczenia się z Gminą wystawiać jej faktur VAT, może natomiast otrzymanie takich dopłat udokumentować fakturą wewnętrzną”.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że w ramach otrzymywanych od Gminy dopłat, będących przedmiotem niniejszego wniosku, powinna dokumentować je poprzez wystawianie na rzecz Gminy dokumentów wewnętrznych, np. not obciążeniowych, w wartości brutto otrzymanej dopłaty, a nie poprzez wystawianie faktur VAT na Gminę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a 30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Cytowany powyżej przepis art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika więc, że w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia usług. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu. Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Przywołany wyżej przepis art. 106b ust. 1 ustawy wskazuje więc w jakich sytuacjach podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury. Obowiązek ten występuje w sytuacji dokonania sprzedaży, jak również innych czynności wskazanych w tym przepisie.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych. Pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt sprzedaży określonych towarów lub usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest Spółką z o.o., przekształconą z zakładu budżetowego, ze 100% udziałem Gminy. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki, zgodnie z oznaczeniem PKD jest: 36.00 Z - pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody, a także 37.00 Z - odprowadzanie i oczyszczanie ścieków. Zgodnie z przepisami art. 24 ust. 6 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków, Gmina na podstawie uchwały (…) Rady Miejskiej w P. w sprawie dopłaty do taryfowych grup odbiorców usług w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odbioru ścieków na terenie Gminy, uchwaliła dopłatę dla zatwierdzonej taryfy przez organ regulacyjny (...). Na tej podstawie Spółka wystawia ludności co drugi miesiąc faktury VAT za dostawę wody i odprowadzanie ścieków, po cenach wynikających z taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. By zniwelować wysoką cenę, obowiązującą od stycznia 2021 r., Gmina będzie dopłacać Spółce do świadczonych usług odbioru ścieków dla wszystkich gospodarstw domowych na terenie Gminy. Kwota dopłaty wyniesie: 2,16 zł do 1 m³ ścieków zafakturowanych, wprowadzonych do urządzeń kanalizacyjnych Gminy. Faktury będą wystawiane po obniżonej, o dopłatę, cenie zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej. Do tych cen będzie doliczony podatek VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami, tj. 8%.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii dokumentowania otrzymanych dopłat od Gminy do usług odprowadzania ścieków.

Dokonując analizy przedstawionych w złożonym wniosku okoliczności i powołanych wyżej przepisów, w pierwszej kolejności należy wskazać, że otrzymanie dotacji (dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Otrzymana dotacja (dopłata) niemająca bezpośredniego wpływu na cenę usługi, mająca na celu ogólne dofinansowanie działalności podatnika, nieuzależniona od ilości i wartości świadczonych usług, nie zwiększa podstawy opodatkowania z tytułu podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie przedmiotowe dopłaty do ceny wody i ścieków mają bezpośredni wpływ na cenę usługi świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz gospodarstw domowych i gospodarstw rolnych. Wnioskodawca wyraźnie wskazał, że Gmina, ze względu na wysoką cenę wody i ścieków, wprowadziła dopłaty do ceny wody i ścieków dla wybranej grupy odbiorców taryfowych – gospodarstw domowych i gospodarstw rolnych.

Oznacza to, że w opisanej sytuacji wystąpi dopłata mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży, nie natomiast pokrycia ogólnych kosztów działalności Wnioskodawcy. Dopłaty te zatem stanowią dotacje lub inne dopłaty o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

Jak wskazano wyżej, w okolicznościach przedstawionych w przedmiotowej sprawie, przekazywane Wnioskodawcy dopłaty mają bezpośredni wpływ na cenę usługi świadczonych przez Spółkę na rzecz gospodarstw domowych i gospodarstw rolnych. Powyższe oznacza tym samym, że dopłaty te zwiększają obrót, o którym mowa w art. 29a ust. 1 ustawy i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Konieczność opodatkowania wskazanych dopłat wynika wprost z treści ww. przepisu art. 29a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Odnosząc powyższe w kontekście wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie dokumentowania otrzymanych od Gminy dopłat należy stwierdzić, że brak jest podstaw do wystawiania z tytułu dopłat faktur. Otrzymywane bowiem od Gminy dopłaty stanowią zapłatę z tytułu świadczenia usług przez Zainteresowanego na rzecz gospodarstw domowych i gospodarstw rolnych, a nie na rzecz Gminy. Pomiędzy Wnioskodawcą, a Gminą nie dochodzi do odrębnej sprzedaży. Kwoty otrzymywane od Gminy stanowią dopłatę do ceny sprzedaży wody i ścieków na rzecz gospodarstw domowych i gospodarstw rolnych i są w istocie częścią należności od mieszkańca za wykonane przez Wnioskodawcę na jego rzecz usługi. To gospodarstwa domowe są beneficjentami dopłat, a nie Zainteresowany i to na ich rzecz Spółka powinna wystawiać faktury dokumentujące dostawę wody i odprowadzanie ścieków po cenach wynikających z taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Powyższe oznacza zatem, że pomiędzy Wnioskodawcą, a Gminą nie zachodzi konieczność wystawiania faktur.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Spółka otrzymane od Gminy dopłaty do usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków powinna udokumentować np. notą księgową.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.