Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.42.2021.1.ST
z 2 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2021 r. (data wpływu 2 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieoznaczania kodem GTU_12 w nowym pliku JPK usługi najmu gruntu na cele lokalizacji tablicy informacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieoznaczania kodem GTU_12 w nowym pliku JPK usługi najmu gruntu na cele lokalizacji tablicy informacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości oznaczonej jako działka nr (…) o pow. 4047 m², położonej w (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą nr (…).

Zgodnie z zawartą umową najmu Wnioskodawca oddał spółce z o.o. sp. k. w najem część gruntu, położonego na ww. działce, w celu lokalizacji tablicy informacyjnej o pow. 10 m², stanowiącej własność najemcy.

Tablica informacyjna umieszczona na najmowanym gruncie (miejsce wolne, niezagospodarowane, porośnięte roślinnością trawiastą) wskazuje lokalizację najemcy (tj. nazwę firmy, adres, co stanowi „drogowskaz”).

Najemca jest czynnym podatnikiem VAT i w ramach prowadzonej działalności zajmuje się produkcją elektrycznego sprzętu oświetleniowego.

Zgodnie z umową okres rozliczeniowy jest miesięczny, a czynsz za najem płatny jest z góry w terminie najpóźniej do 10 dnia każdego miesiąca, na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. 2019.1988) zmieniono zasady sporządzania deklaracji, a także ewidencji sprzedaży i zakupu. Wprowadzono obowiązek uzupełniania danych, które obejmują:

• oznaczania wybranych towarów/grup będących przedmiotem sprzedaży,
• oznaczenia określonych rodzajów transakcji w odniesieniu do sprzedaży i zakupów,
• rodzaj dokumentu stanowiącego podstawę wpisu w ewidencji.
  
  

Od dnia 1 października 2020 r. istnieje obowiązek wykazywania w ewidencji VAT oznaczeń liczbowych od 01 do 13 dotyczących niektórych towarów i usług (§ 10 ust. 3 ww. rozporządzenia). Dotyczy to, m.in. świadczenia określonych przepisami usług o charakterze niematerialnym, tj. usług doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (head offices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej oraz w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych. Świadczenie takich usług powinno być oznaczane przez wskazanie liczby 12 w ewidencji VAT (§ 10 ust. 3 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia).

Czynni podatnicy VAT, którzy świadczą usługę reklamową zgodnie z PKWiU: 73.1, muszą stosować kod GTU_12 w nowym pliku JPK obowiązkowo, oznaczając transakcję sprzedaży.

Do usług reklamowych wg PKWiU 73.1 należy zaliczyć świadczenie usług w przypadku: pełnej oferty kampanii reklamowej (strategie i planowanie mediów, projektowanie reklam, ilustracji i plakatów, pisanie scenariuszy do filmów reklamowych, umieszczanie ich w mediach, doradztwo i usługi kreatywne, planowanie materiałów reklamowych (bez ich produkcji), marketing bezpośredni i reklamę bezpośrednią); działalności związanej z reprezentowaniem mediów (pośrednictwo w sprzedaży miejsca i czasu na cele reklamowe w różnych mediach, pośrednictwo w odsprzedaży miejsca i czasu na cele reklamowe w różnych mediach).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z opisanym stanem faktycznym i prawnym prawidłowym będzie oznaczenie najmu gruntu na cele lokalizacji tablicy informacyjnej kodem GTU_12 w nowym pliku JPK?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest On czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

Oznaczenie GTU_12 dotyczy świadczenia usług o charakterze niematerialnym – wyłącznie: doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (head offices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych.

Obowiązek stosowania kodu GTU_12 dotyczy czynnych podatników VAT, którzy świadczą usługi o charakterze niematerialnym m.in. reklamowe (PKWiU 73.1).

W skład PKWiU 73.1 wchodzą np. usługi reklamowe świadczone przez agencje reklamowe, kompleksowe usługi reklamowe, projektowanie reklam i rozwijanie idei reklamowych, usługi związane z reprezentowaniem mediów, pośrednictwo w sprzedaży miejsca lub czasu na cele reklamowe, pośrednictwo w sprzedaży miejsca lub czasu na cele reklamowe w Internecie/telewizji/prasie.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że świadczona usługa najmu gruntu w celu lokalizacji tablicy informacyjnej nie jest usługą reklamową w świetle obowiązujących przepisów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przez pojęcie sprzedaży – stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności – art. 15 ust. 1 ustawy.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika – art. 99 ust. 7c ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 11b ustawy, deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Na podstawie art. 99 ust. 11c ustawy, deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy – art. 99 ust. 13b ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3. kontrahentów;
4. dowodów sprzedaży i zakupów.
   
   

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji – art. 109 ust. 3b ustawy.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji – art. 109 ust. 14 ustawy.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019, poz. 1988, z późn. zm.), którego przepisy weszły w życie z dniem 1 października 2020 r.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia, poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące świadczenia usług o charakterze niematerialnym – wyłącznie: doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (head offices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych – oznaczenie „12”.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że zgodnie z zawartą umową najmu Wnioskodawca (zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT) oddał spółce z o.o. sp. k. w najem część gruntu, położonego na działce nr (…), w celu lokalizacji tablicy informacyjnej o pow. 10 m², stanowiącej własność najemcy. Tablica informacyjna umieszczona na najmowanym gruncie (miejsce wolne, niezagospodarowane, porośnięte roślinnością trawiastą) wskazuje lokalizację najemcy (tj. nazwę firmy, adres, co stanowi „drogowskaz”). Najemca jest czynnym podatnikiem VAT i w ramach prowadzonej działalności zajmuje się produkcją elektrycznego sprzętu oświetleniowego. Zgodnie z umową okres rozliczeniowy jest miesięczny, a czynsz za najem płatny jest z góry w terminie najpóźniej do 10 dnia każdego miesiąca, na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii oznaczania usługi najmu gruntu na cele lokalizacji tablicy informacyjnej kodem GTU_12 w nowym pliku JPK.

Wskazać w tym miejscu należy, że w ustawie o podatku od towarów i usług jak i w obowiązujących na jej podstawie rozporządzeniach brak jest definicji usług o charakterze niematerialnym, które należy oznaczać GTU_12. Zapis ten należy rozumieć względnie szeroko, uwzględniając faktyczną treść świadczonej usługi. Podkreślić należy, że pomocniczo można stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług.

Tym samym – jeśli świadczona usługa najmu gruntu w celu lokalizacji tablicy informacyjnej nie jest sklasyfikowana wg PKWiU 73.1, tj. jako usługa reklamowa –należy uznać, że na podstawie § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie jest zobowiązany stosować oznaczenia GTU_12.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto, w razie wątpliwości co do przyporządkowania świadczonej usługi do odpowiedniego symbolu PKWiU na potrzeby stosowania kodu GTU_12 Wnioskodawca ma możliwość wystąpienia do organów statystycznych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.