Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.6.2021.2.PS
z 7 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2021 r. (data wpływu 3 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 marca 2021 r. (data wpływu 9 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów osiąganych z kontraktu menedżerskiego (pyt. nr 2 we wniosku) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób w zakresie opodatkowania przychodów osiąganych z kontraktu menedżerskiego (pyt. nr 2 we wniosku). Wniosek został następnie uzupełniony pismem z dnia 9 marca 2021 r. (data wpływu 9 marca 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 1 sierpnia 2019 roku Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług zarządzania, tzw. kontrakt menadżerski. Wnioskodawca wykonuje usługi w tym zakresie na rzecz spółki akcyjnej, w której powierzono mu funkcję dyrektora. Przy wyborze formy opodatkowania Wnioskodawca wybrał podatek liniowy. Wnioskodawca uzyskuję przychody w roku 2019 i 2020 z działalności gospodarczej tylko i wyłączenie z tytułu kontraktu menadżerskiego. Wnioskodawca nie uzyskał i nie uzyskuje żadnego dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Od spółki, na rzecz której Wnioskodawca świadczy swoje usługi za 2019 rok otrzymał PIT-11 i przychody jego z tytułu wypełniania kontraktu menadżerskiego były ujęte w poz. 47 jako "Działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2, 4-9 ustawy (...)". Płatnikiem składek jest spółka na rzecz której Wnioskodawca świadczy usługi w ramach kontraktu menadżerskiego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 marca 2021 r. (data wpływu 9 marca 2021 r.) Wnioskodawca nadmienia, że w całym w roku podatkowym 2019 i 2020 pozostawał w związku małżeńskim oraz w całym roku podatkowym 2019 i 2020 istniała pomiędzy Wnioskodawcą i jego małżonką wspólność majątkowa. Zarówno małżonka Wnioskodawcy jak i Wnioskodawca mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości ich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca wraz z małżonką podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu tylko w Rzeczypospolitej Polskiej. Małżonka Wnioskodawcy w roku 2019 lub 2020 nie prowadziła jakiejkolwiek działalności gospodarczej i osiągała dochody w 2019 r. i 2020 r. z tytułu umowy o pracę. W stosunku do Wnioskodawcy i jego małżonki w roku podatkowym 2019 lub 2020 nie miały zastosowania przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy istnieje możliwość opodatkowania dochodów Wnioskodawcy z kontraktu menadżerskiego osiągniętych w 2020 r. wraz z dochodami jego małżonki, stosownie do treści art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy istnieje konieczność opodatkowania dochodów Wnioskodawcy z kontraktu menadżerskiego osiągniętych w 2020 r. czy też w 2019 r., jako dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej według zasad określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z uprzednim wyborem o zastosowaniu formy opodatkowania w formie podatku liniowego?

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedz w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2. Kwestia poruszona w pytaniu oznaczonym nr 1 jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W związku z brakiem prowadzenia przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, jego zdaniem powinien on rozliczać się w zeznaniu podatkowym rocznym tylko i wyłączenie na zasadach ogólnych. Wybrana przez Wnioskodawcę forma opodatkowania liniowego jest w tym wypadku nieskuteczna, gdyż jego przychody dotyczą tylko i wyłączenie kontraktu menadżerskiego i przychód z tego tytułu traktowany jest jako działalność wykonywana osobiście. W związku z tym, że Wnioskodawca nie uzyskał żadnych przychodów z działalności gospodarczej poza tymi z kontraktu menadżerskiego (gdzie płatnikiem składek jest spółka, na rzecz której świadczy on swoje usługi), to nie ma obowiązku składania deklaracji PIT 36L.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 14269, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ww. ustawy: źródłami przychodów są:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1),
• działalność wykowywana osobiście (pkt 2),
• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy – w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy – uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

• wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
• polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
• polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ponadto w świetle art. 5b ust. 1 ww. ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
• są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
• wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak wynika z treści art. 5b ust. 1 powoływanej ustawy, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

W kontekście działalności gospodarczej należy także zacytować art. 14 ust. 1 omawianej ustawy, zgodnie z którym: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 13 pkt 7 i pkt 9 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

• pkt 7 - przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,
• pkt 9 - przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Należy zauważyć, że w ww. art. 13 pkt 9 ustawodawca zastrzegł, że przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, nawet jeżeli umowy te będą zawierane w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, zawsze będą zakwalifikowane do źródła przychodów - działalność wykonywana osobiście (z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7).

Takiego zastrzeżenia nie ma w przypadku przychodów wymienionych w ww. art. 13 pkt 7, co oznacza, że podatnik może je zaliczyć do działalności gospodarczej, pod warunkiem, że uzyskuje je w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i jednocześnie nie zachodzą łącznie przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 tej ustawy.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych między przedsiębiorcą zlecającym zarząd a samodzielnym podmiotem – zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

W świetle powyższego, z uwagi na bezspornie osobisty charakter usług zarządzania lub umów o podobnym charakterze, ustawodawca zawarł w treści art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulację szczególną, stanowiącą, że przychody z tego tytułu są przychodami z osobiście wykonywanej działalności, nawet gdy umowy te zawierane są przez autonomiczne podmioty gospodarcze, tj. osobę fizyczną prowadzącą działalność, spółkę cywilną, czy spółkę komandytową.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że możliwość opodatkowania dochodów 19% podatkiem liniowym dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (tj. ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że od 1 sierpnia 2019 roku Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług zarządzania, tzw. kontrakt menadżerski. Wnioskodawca wykonuje usługi w tym zakresie na rzecz spółki akcyjnej, w której powierzono mu funkcję dyrektora. Przy wyborze formy opodatkowania Wnioskodawca wybrał podatek liniowy. Wnioskodawca uzyskuję przychody w roku 2019 i 2020 z działalności gospodarczej tylko i wyłączenie z tytułu kontraktu menadżerskiego. Wnioskodawca nie uzyskał i nie uzyskuje żadnego innego dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że przychód z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług w ramach kontraktu menedżerskiego nie stanowi przychodu ze źródła – pozarolnicza działalność gospodarcza, zatem dochód z tego tytułu nie może być opodatkowany podatkiem liniowym 19%, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę na podstawie kontraktu menedżerskiego, należy zaliczyć do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 9 ww. ustawy, czyli jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, a dochód z tego źródła powinien być opodatkowany według zasad przewidzianych dla tego źródła przychodu, tj. na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego powinien on rozliczać się w zeznaniu podatkowym rocznym tylko i wyłączenie na zasadach ogólnych, a wybrana przez Niego forma opodatkowania liniowego jest w tym wypadku nieskuteczna, gdyż jego przychody dotyczą tylko i wyłączenie kontraktu menadżerskiego i przychód z tego tytułu traktowany jest jako działalność wykonywana osobiście, a w związku z tym nie ma On obowiązku składania deklaracji PIT 36L - należy uznać – co do zasady – za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego prze Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.