Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.689.2020.3.PJ
z 6 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 listopada 2020 r. (data wpływu: 25 listopada 2020 r.) uzupełnionym pismem z 17 lutego 2021 r. (data wpływu: 24 lutego 2021 r.) oraz pismem z 23 marca 2021 r. (data wpływu: 30 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży w trybie licytacji komorniczej budynków położonych na działkach o numerach: X/11 i X/17 oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów o numerach geodezyjnych: X/11, X/17 i X/8 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2020 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży w trybie licytacji komorniczej budynków położonych na działkach o numerach: X/11 i X/17 oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów o numerach geodezyjnych: X/11, X/17 i X/8. Wniosek został uzupełniony pismem z 17 lutego 2021 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 2 lutego 2020 r. sygn. 0111-KDIB3 3.4012.689.2020.1.PJ oraz pismem z 23 marca 2021 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 12 marca 2021 r. sygn. 0111-KDIB3 3.4012.689.2020.2.PJ.

We wniosku Wnioskodawczyni przedstawiła następujące zdarzenie przyszłe (sformułowane ostatecznie z uwzględnieniem uzupełnień):

Przeciwko dłużnikowi Y. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w A., ul. B., prowadzona jest egzekucja komornicza z majątku dłużnika. W toku postępowania egzekucyjnego ma zostać przeprowadzona sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji położonych w A. ul. B:

­
• prawo użytkowania wieczystego gruntu zabudowane budynkiem stanowiącym odrębny przedmiot własności, położone w A przy ulicy B., na działce geodezyjnej nr X/11, objęta jest księgą wieczystą nr (...)
  
• oraz objętych księgą wieczystą nr (...), w skład której wchodzą trzy działki - nr X/8 - droga dojazdowa, X/17 - działka zabudowana, X/16 - działka niezabudowana.
  
  

­

Łącznie cztery działki.

Spółka nabyła powyższe nieruchomości od Z. przedsiębiorstwa państwowego w grudniu 1995 roku w celu prowadzenia działalności gospodarczej. W skład zabudowań wchodzą m.in.: warsztat produkcyjny, portiernia, budynek przemysłowy, warsztat uczniowski, wiata, budynek kotłowni, warsztat uczniowski. Spółce nie przysługiwało [prawo – przypis organu] do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku odliczonego. Po zaprzestaniu wykonywania czynności, wchodzących w zakres przedmiotowej działalności (w roku 2018), nieruchomości były przedmiotem dzierżawy na rzecz podmiotów trzecich w latach 2018-2019. Dłużnik jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z oświadczeniem dłużnika na przestrzeni ostatnich 10 lat dłużnik, ani dzierżawcy nie ponosili nakładów na ulepszenie bądź rozbudowę poszczególnych zabudowań znajdujących się na ww. działkach, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej danego poszczególnego zabudowania. Powyższe potwierdza również stan zabudowań kwalifikujący się do remontu generalnego, co zostało potwierdzone w operacie szacunkowym sporządzonym przez sądowego biegłego ds. rzeczoznawstwa majątkowego.

W uzupełnieniu z 17 lutego 2021 r. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że działka nr X/17 jest zabudowana, a odpowiadając na pytania zadane w wezwaniu wskazała następujące okoliczności:

Ad. 1. Czy znajdujące się na działce obiekty stanowią budynki, budowle bądź urządzenia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 z późn. zm.)?

• znajdujące się na działce obiekty stanowią budynki w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1316 z późn. zm.).

Ad. 2. Jaka jest klasyfikacja obiektów w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. nr 112 poz. 1316 z późn. zm.) w odniesieniu do budynków lub budowli znajdujących się na działce nr X/17?

-klasyfikacja obiektów w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych znajdujących się na działce nr X/17:

• budynek biurowy - 1.10.105,
• budynki przemysłowe - 1.10.101.

Ad. 3. Kiedy budynki, budowle lub urządzenia posadowione na działce nr X/17 zostały oddane do użytkowania?

• wg oświadczenia Prezesa Zarządu spółki pana Mariana Dąbrowskiego pięć budynków znajdujących się na działce nr X/17 wybudowano w roku 1970, dwa budynki w roku 1990, brak wiedzy co do daty oddania do użytkowania;

Ad. 4. Czy w związku z wytworzeniem ww. budynków, budowli lub urządzeń przysługiwało dłużnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego (niezależnie od tego czy Spółka dokonała odliczenia)?

• Na podstawie przyjętego do protokołu czynności oświadczenia aktualnego Prezesa Zarządu który nie posiada wiedzy co do przysługującego dłużnikowi ww. prawa; brak jest możliwości uzyskania informacji co do przysługującego prawa odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z wytworzeniem budynków, budowli i urządzeń. Nie ma możliwości kontaktu z ówczesnymi pracownikami (zarząd, księgowość), jak również dokumentacja księgowa z lat 70-tych i 90-tych nie jest przechowywana.
• W związku z nabyciem nieruchomości od Z. Wnioskodawczyni poinformowała, iż nie ma możliwości dotarcia do źródłowych dokumentów potwierdzających prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z wytworzeniem budynków, budowli i urządzeń. Zgodnie z oświadczeniem prezesa zarządu, według jego wiedzy spółce takie odliczenie nie przysługiwało. Jednakże Komornikowi, nie udało się uzyskać jednoznacznego potwierdzenia o nieprzysługiwaniu prawa do odliczenia VAT naliczonego.
• Komornik w trakcie toczącego się postępowania egzekucyjnego w celu pozyskania potrzebnych informacji od dłużnika sporządziła protokół z czynności, ale tylko od obecnego Prezesa, który pełni tę funkcję od tylko ponad 10 lat i posiada wiedzę tylko z okresu pełnienia funkcji Prezesa a nabycie nieruchomości nastąpiło w latach 90, dlatego nie było możliwości kontaktu z ówczesnymi pracownikami (zarząd, księgowość). Ponadto dokumentacja księgowa z lat 70-tych i 90-tych nie jest przechowywana.

Ad. 5. Czy w odniesieniu do budynków, budowli lub urządzeń ponoszone były wydatki na ulepszenia oraz czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia w związku z tymi wydatkami?

• wg oświadczenia Prezesa Zarządu w odniesieniu do budynków nie ponoszone były wydatki na ulepszenia.

Ad. 6. Kiedy ww. wydatki były ponoszone, i czy w okresie 2 lat poprzedzających planowaną sprzedaż były ponoszone wydatki przekraczające 30% wartości początkowej tych obiektów:

­ wg oświadczenia Prezesa Zarządu w okresie 10 lat poprzedzających oględziny nieruchomości (tj. na dzień (...)2019 r.) nie były ponoszone wydatki przekraczające 30% wartości początkowej budynków; ponadto oświadczam, iż z posiadanej wiedzy w okresie 2 lat poprzedzających planowaną sprzedaż nie były ponoszone wydatki przekraczające 30% wartości początkowej budynków. Obecnie nie jest prowadzona działalności gospodarcza.

W uzupełnieniu z 23 marca 2021 r. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że działka nr X/8 jest budowlą w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane, a odpowiadając na pytania zadane w wezwaniu wskazała następujące okoliczności:

W odniesieniu do działki nr X/8:

1. wg oświadczenia obecnego Prezesa zarządu spółki (...) - nie posiada wiedzy co do daty oddania do użytkowania;
2. Na podstawie przyjętego do protokołu czynności oświadczenia aktualnego Prezesa Zarządu, który nie posiada wiedzy co do przysługującego dłużnikowi ww. prawa: brak jest możliwości uzyskania informacji co do przysługującego prawa odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z wytworzeniem budynków, budowli i urządzeń. Nie ma możliwości kontaktu z ówczesnymi pracownikami (zarząd, księgowość), jak również dokumentacja księgowa z lat 70-tych i 90-tych nie jest przechowywana;
3. wg oświadczenia Prezesa Zarządu w odniesieniu do budynków nie ponoszone były wydatki na ulepszenia;
4. wg oświadczenia Prezesa Zarządu w okresie 10 lat poprzedzających oględziny nieruchomości (tj. na dzień 23-05-2019 r.) nie były ponoszone wydatki przekraczające 30% wartości początkowej budynków; ponadto oświadczam, iż z posiadanej wiedzy w okresie 2 lat poprzedzających planowaną sprzedaż nie były ponoszone wydatki przekraczające 30% wartości początkowej budynków; Obecnie nie jest prowadzona działalności gospodarcza.

Ponadto w odniesieniu do wszystkich nieruchomości:

7.Komornikowi, nie udało się uzyskać jednoznacznego potwierdzenia czy nieruchomości były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawczyni zadała następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu):

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, wydarzenie przyszłe stanowiące sprzedaż w trybie licytacji komorniczej budynków położonych na działkach o numerach: X/11 i X/17 oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów o numerach geodezyjnych: X/11, X/17, X/16 i X/8 będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, którego płatnikiem zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług pozostaje komornik?

Wnioskodawczyni przedstawiła następujące stanowisko w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu):

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż w trybie licytacji komorniczej budynków położonych na działkach o numerach: X/11 i X/17 oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów o numerach geodezyjnych: X/11, X/17, X/16 oraz X/8 będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zdarzenie przyszłe nie będzie dostawą w ramach pierwszego zasiedlenia. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z obowiązującą od dnia 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 ustawy o VAT - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na własne potrzeby budynków, budowli lub ich części, po ich: a. wybudowaniu lub b. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Zdaniem Wnioskodawcy również zbycie praw do użytkowania wieczystego gruntu korzystać będzie ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie może być przedmiotem obrotu prawnego odrębnym od prawa własności budynków wzniesionych na tym gruncie, i odwrotnie, to ostatnie prawo nie może być przedmiotem obrotu prawnego odrębnym od prawa użytkowania wieczystego. Na temat zasad opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionym na tym gruncie budynkiem, wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, w wyroku z dnia 4 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 555/17 (orzeczenie prawomocne), w którym orzekł, iż: „Przez dostawę towarów należy rozumieć nie tylko oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste, ale również zbycie tego prawa. Zatem zasadne jest rozumienie przepisu art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w ten sposób, że grunt jako towar przyjmuje stawkę podatku obowiązującą dla budynku, bez względu na to czy sprzedaż dotyczy prawa własności tego gruntu czy też prawa użytkowania wieczystego”. W konsekwencji Sąd uznał, że w przypadku zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkiem posadowionym na tym gruncie i trwale z nim związanym, zwolnienie z podatku VAT dostawy budynku jest równoznaczne z zastosowaniem tego zwolnienia w odniesieniu do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy opodatkowania sprzedaży w trybie licytacji komorniczej budynków położonych na działkach o numerach: X/11 i X/17 oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów o numerach geodezyjnych: X/11, X/17 i X/8, natomiast w zakresie opodatkowania sprzedaży w trybie licytacji komorniczej prawa użytkowania wieczystego gruntu o numerze geodezyjnym X/16 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Jednocześnie należy wskazać, że stosownie do art. 1066 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1575 z późn. zm.) w postępowaniu egzekucyjnym wszczętym na podstawie tytułu wykonawczego, a mającym na celu zniesienie współwłasności nieruchomości w drodze sprzedaży publicznej, stosuje się odpowiednio przepisy o egzekucji z nieruchomości ze zmianami wskazanymi w artykułach poniższych.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 6 przez dostawę towarów rozumie się również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste, a na mocy art. 7 ust. 1 pkt 7 – zbycie tego prawa.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który będzie działał w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel danej nieruchomości - jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że przeciwko dłużnikowi Y. Spółce z o.o., prowadzona jest egzekucja komornicza z majątku dłużnika. W toku postępowania egzekucyjnego ma zostać przeprowadzona w drodze licytacji sprzedaż nieruchomości oddanych użytkowanie wieczyste: działek o nr X/11 (zabudowana budynkiem), nr X/8 (droga dojazdowa stanowiącą budowlę) i nr X/17 (działka zabudowana budynkami). Spółka nabyła powyższe nieruchomości w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

Jak wynika z powołanych przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, iż dłużnikiem jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży majątku przedsiębiorstwa Dłużnika. Ponadto jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Spółka nabyła powyższe nieruchomości w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem przy dostawie ww. nieruchomości spełnione będą przesłanki do uznania Dłużnika za podatnika podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składników majątku przedsiębiorstwa Dłużnika. W konsekwencji, dostawa przez Wnioskodawcę ww. działek wraz z budynkami w trybie egzekucji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Wyjaśnić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług, mogące mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 pkt 10, zawierającym zwolnienie dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających określone w tych przepisach warunki.

W odniesieniu do działek nr X/11 (zabudowanej budynkiem), X/17 – zabudowanej budynkami oraz działki nr X/8 stanowiącej drogę dojazdową, która jest budowlą w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane należy rozważyć możliwość zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub ich część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności, okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Należy mieć jednocześnie na uwadze, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Tym samym oznacza to, że dla sprzedaży prawa do wieczystego użytkowania gruntu należy zastosować taką samą stawkę VAT jak dla sprzedaży prawa własności do budynków i budowli. W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego w toku postępowania egzekucyjnego ma zostać przeprowadzona sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowane budynkiem stanowiącym odrębny przedmiot własności na działce geodezyjnej nr X/11, działki X/17 – zabudowanej budynkami oraz działki nr X/8 stanowiącej drogę dojazdową.

W skład zabudowań wchodzą m.in.: warsztat produkcyjny, portiernia, budynek przemysłowy, warsztat uczniowski, wiata, budynek kotłowni, warsztat uczniowski. Zgodnie z oświadczeniem dłużnika na przestrzeni ostatnich 10 lat dłużnik, ani dzierżawcy nie ponosili nakładów na ulepszenie bądź rozbudowę poszczególnych zabudowań znajdujących się na ww. działce, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej danego poszczególnego zabudowania. Powyższe potwierdza również stan zabudowań kwalifikujący się do remontu generalnego, co zostało potwierdzone w operacie szacunkowym sporządzonym przez sądowego biegłego ds. rzeczoznawstwa majątkowego.

Tym samym w przedstawionej we wniosku sytuacji sprzedaż w drodze licytacji działek nr X/11 (zabudowanej budynkiem), X/17 (zabudowanej budynkami) oraz działki nr X/8 stanowiącej drogę dojazdową, która jest budowlą nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ponieważ pierwsze zasiedlenie budynków i budowli nastąpiło przez ich używanie na potrzeby własnej działalności gospodarczej Dłużnika.

Nie występuje więc w sprawie okoliczność wyłączająca planowaną sprzedaż ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10.

Należy zatem stwierdzić, że sprzedaż w drodze licytacji działek nr X/11, X/17 oraz działki nr X/8 stanowiącej drogę dojazdową, która jest budowlą, będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy zwolnienie to dotyczyło będzie również dostawy prawa użytkowania wieczystego działek na których znajdują się ww. budynki i budowle.

Podsumowując należy stwierdzić, że sprzedaż w drodze licytacji: działek nr X/11 (zabudowanej budynkiem), X/17 (zabudowanej budynkami) oraz działki nr X/8 stanowiącej drogę dojazdową, która jest budowlą, będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania sprzedaży w trybie licytacji komorniczej budynków położonych na działkach o numerach: X/11 i X/17 oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów o numerach geodezyjnych: X/11, X/17 i X/8 jest zatem prawidłowe.

Jednocześnie Organ wskazuje, że w zakresie opodatkowania sprzedaży w trybie licytacji komorniczej prawa użytkowania wieczystego gruntu o numerze geodezyjnym X/16 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ pragnie zauważyć, iż granice szczególnego postępowania, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Wskazać zatem należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii zastosowania stawki podstawowej, dla opisanej sprzedaży.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.