2021.03.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.517.2020.2.BJ
z 30 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2020 r. (data wpływu 17 grudnia 2020 r.), uzupełnionym 3 marca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:,

1. czy opłaty za wskazane we wniosku usługi informatyczne nie stanowią kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 1 a tym samym nie podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów podatkowych oraz nie stanowią przychodów o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, co oznacza że nie podlegają opodatkowaniu tzw. podatkiem u źródła w odniesieniu do usług:

obsługi pracowników w globalnym systemie „Service Desk”, jak i lokalnie w zakładzie – jest prawidłowe,
bieżącej obsługi infrastruktury oraz wsparcia w zakresie komunikacji – jest prawidłowe,
zapewnienia bezpieczeństwa w obszarze IT – jest prawidłowe,
wsparcia technicznego i funkcjonalnego nad oprogramowaniem, administrowania licencjami w tym nadawanie i edycja uprawnień – jest nieprawidłowe,
raportowania i nadzoru menedżerskiego – jest nieprawidłowe.

2. czy należności, za użytkowanie lub prawo do użytkowania dostarczanego oprogramowania:

podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT - jest nieprawidłowe,
podlegają opodatkowaniu tzw. podatkiem u źródła – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy opłaty za wskazane we wniosku usługi informatyczne nie stanowią kosztów, o których mowa w art. 15e ust. 1 a tym samym nie podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów podatkowych oraz nie stanowią przychodów o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, co oznacza że nie podlegają opodatkowaniu tzw. podatkiem u źródła.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 17 lutego 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.517.2020.1.BJ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 3 marca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest osobą prawną, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym na terytorium Polski nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Działalność Wnioskodawcy polega na projektowaniu i wytwarzaniu akumulatorów o wysokich osiągach z zastosowaniem w elektronarzędziach oraz E-Rowerach.

Wnioskodawca jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej, w skład której wchodzi również X, spółka zarejestrowana oraz będąca rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii (dalej: „Spółka Brytyjska”, lub „Dostawca”, „Usługodawca”). Spółka Brytyjska stanowi względem Wnioskodawcy podmiot powiązany w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Spółka Brytyjska w ramach zapewnienia, jednolitego podejścia, bezpieczeństwa oraz wysokiego standardu obsługi oferuje podmiotom należącym do Grupy kapitałowej możliwość skorzystania z scentralizowanych usług IT.

X zapewnia wsparcie w zakresie aplikacji i technologii, obsługi urządzeń, a także kontroli bezpieczeństwa. Poprzez współpracę z najlepszymi dostawcami oprogramowania, zapewnia użytkownikom dostęp do wielu systemów. Dokonuje ich aktualizacji oraz dba by były skuteczne i produktywne. Wspomagane przez usługodawcę systemy są kontrolowane i zabezpieczane. Usługodawca zapewnia również szeroki zakres obsługi sprzętu: laptopów, komputerów stacjonarnych, drukarek, telefonów, a także serwerów, sieci. Dostarcza standardowe oprogramowanie do wszystkich komputerów stacjonarnych i laptopów. Dodatkowo użytkownicy posiadają dostęp do scentralizowanego systemu tzw. service desk (BMC) gdzie mogą zgłaszać problemy, wnioskować o modyfikacje oraz dostępy do systemów oraz aplikacji.

W stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, których dotyczy niniejszy wniosek, Wnioskodawca nabywa usługi informatyczne od Spółki Brytyjskiej w następującym zakresie:

Obsługa pracowników w globalnym systemie „Service Desk” - rejestrowanie zgłoszeń użytkowników, przydzielanie zgłoszeń odpowiednim pracownikom IT, nadawanie adekwatnego priorytetu.
Lokalna obsługa pracowników w zakładzie:

wsparcie w zakresie obsługi komputerów, laptopów, telefonów, drukarek i urządzeń peryferyjnych,
wsparcie w dostarczeniu oprogramowania na indywidualne potrzeby pracownika

Wsparcie w zakresie komunikacji - utrzymywanie, administrowanie i rozwijanie sieci wewnętrznej LAN, WAN oraz serwerów. Współpraca z niezależnymi dostawcami Internetu. Wdrażanie nowych rozwiązań, wsparcie przy telekonferencjach i obsłudze aplikacji komunikacyjnych
Bieżąca obsługa infrastruktury - monitorowanie i doskonalenie istniejących rozwiązań, wdrażanie nowych,
Zapewnienie bezpieczeństwa w obszarze IT - monitorowanie i zarządzanie zagrożeniami bezpieczeństwa danych, incydentami, system prewencji, ochrona przed wirusami, filtrowanie stron internetowych
Wsparcie techniczne i funkcjonalne nad oprogramowaniem - rozwiązywanie zaistniałych problemów, kontrolowanie stanu aplikacji,
Nadzór nad dostępem do oprogramowania - nadawanie i edycja uprawnień, odnawianie hasła dostępowego
Administrowanie globalnymi licencjami oprogramowania - zakup nowych, odnawianie subskrypcji, bieżąca weryfikacja
Raportowanie i nadzór menedżerski - badanie efektywności, studium przypadków, ciągłe doskonalenie usług

Ponadto, Wnioskodawca nie nabywa know-how ani licencji w ramach opłat za usługi IT. Spółka jest tylko użytkownikiem dostarczanego oprogramowania. Wnioskodawca korzysta z pojemności na serwerach należących do dostawcy usług IT. Serwery te albo należą do dostawcy albo są przez dostawcę dzierżawione. Spółka wykorzystuje je do archiwizacji swoich danych.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 26 lutego 2021 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, że:

Spółka Brytyjska, zapewnia wsparcie w zakresie aplikacji i technologii, a także kontroli bezpieczeństwa. Usługodawca zapewnia obsługę sprzętu: laptopów, komputerów stacjonarnych, drukarek, telefonów, a także serwerów, sieci. Dostarcza standardowe oprogramowanie do wszystkich komputerów stacjonarnych i laptopów. Dodatkowo użytkownicy posiadają dostęp do scentralizowanego systemu tzw. Service Desk, gdzie mogą zgłaszać problemy, wnioskować o modyfikacje oraz dostępy do systemów oraz aplikacji.

W stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, których dotyczy niniejszy wniosek, Wnioskodawca nabywa usługi informatyczne od Spółki Brytyjskiej w następującym zakresie:

1. Obsługa pracowników w globalnym systemie „Service Desk”, jak i lokalnie w zakładzie.

Usługa sklasyfikowana jest według klasyfikacji PKWiU 2008 jako 62.02.30.0 - Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego.

Zgodnie z metodologią Information Technology Infrastructure Library (ITIL) stosowaną powszechnie w zarządzaniu infrastrukturą IT w dużych przedsiębiorstwach w tym i u Wnioskodawcy, bieżąca usługa wsparcia technicznego realizowana przede wszystkim poprzez działania podejmowane przez pierwszą i drugą linię wsparcia użytkowników.

W ramach pierwszego kontaktu (pierwszej linii wsparcia), podejmowane są działania mające na celu obsługę zgłoszeń pracowników w globalnym systemie „Service Desk”, gdzie rejestrowane są zdarzenia (problemy) oraz zgłoszenia zapotrzebowania na usługi IT, zakup oprogramowania lub sprzętu dla użytkowników.

Usługa ta świadczona jest zdalnie poprzez wyspecjalizowane i dedykowane do tego celu narzędzia zapewniane przez Dostawcę takie jak:

system informatyczny do obsługi zgłoszeń - BMC Helix,
system do obsługi zdalnej pulpitu użytkownika - Teamviewer,
system do obsługi komunikacji z użytkownikiem - MS Outlook, Teams,
systemy komunikacji głosowej - infolinia telefoniczna.

Ponadto Usługodawca w ramach pierwszej linii wsparcia zapewnia właściwe przydzielanie zgłoszeń odpowiednim pracownikom IT bardziej wykwalifikowanym lub pracującym lokalnie w zakładzie w przypadku, gdy niemożliwa jest dalsza obsługa zdalna tychże zgłoszeń. Pierwsza linia wsparcia odpowiedzialna jest również za nadawanie zgłoszeniom adekwatnego priorytetu, tym samym zgodnie z obowiązującą umową (SLA - service level agreement), prognozy czasu, w jakich Dostawca zobowiązuje się obsłużyć określone zgłoszenia.

Druga linia wsparcia użytkowników (zgodnie z ITIL) polega w znacznej mierze na lokalnej obsłudze pracowników w zakładzie. W szczególności Dostawca zapewnia możliwość wsparcia w zakresie:

obsługi komputerów (w tym szkolenia wstępne jak i dedykowane dla poszczególnych pracowników),
fizycznej naprawy uszkodzonego sprzętu (w szczególności komputerów stacjonarnych, laptopów, telefonów, drukarek i urządzeń peryferyjnych),
administrację powierzonym sprzętem (po przez kontrolę stanów magazynowych, zamawianie sprzętu zgodnie ze zgłaszanym zapotrzebowaniem),
konsultacje dotyczące możliwości zastosowania rozwiązań IT do pomocy w obsłudze złożonych zagadnień związanych z produkowanymi produktami przez Spółkę.

Druga linia wsparcia w dużej mierze odpowiedzialna jest również za diagnostykę i usuwanie nagłych awarii infrastruktury IT powodujących przestoje w produkcji, które mogłyby narazić Spółkę na straty finansowe związane z niewywiązaniem się z terminów dostaw produktów.

2. Bieżąca obsługa infrastruktury oraz wsparcie w zakresie komunikacji.

Usługa sklasyfikowana według klasyfikacji PKWiU 2008 jako 62.01.12 - Usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych.

Druga i trzecia linia wsparcia (w nawiązaniu do metodologii ITIL) oferuje kompleksowe wsparcie w zakresie komunikacji, w szczególności utrzymywanie, administrowanie i rozwijanie sieci wewnętrznej LAN, WAN oraz serwerów. Dostawca zapewnia sprawności infrastruktury sieciowej wewnątrz Spółki, fachową współpracę z niezależnymi dostawcami Internetu, kontrolę dostarczanych przez nich usług. W gestii Usługodawcy pozostaje również wdrażanie nowych rozwiązań IT, obejmujące wszystkie fazy projektów, począwszy od analizy potrzeb, poprzez kalkulację kosztów, propozycję możliwych rozwiązań, a po pozytywnej weryfikacji przez odpowiednich pracowników Spółki, odpowiada również za implementację, testy oraz oddanie do użytku wybranego rozwiązania.

W ramach dostarczanych usług znajduje się również wsparcie przy telekonferencjach i obsłudze aplikacji komunikacyjnych. Na dzień dzisiejszy, takie rozwiązanie, pozwala Spółce na korzystanie z najnowocześniejszych technologii dostępnych na rynku teleinformatycznym, co przekłada się na konkurencyjność Spółki (szybkość i jakość obsługi kontrahentów).

3. Zapewnienie bezpieczeństwa w obszarze IT

Usługa sklasyfikowana według klasyfikacji PKWiU 2008 jako 62.09.20 - Pozostałe usługi w zakresie technologii informatycznych i komputerowych, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Spółka Brytyjska, zapewnia wspólną i spójną dla wszystkich jednostek politykę bezpieczeństwa systemów IT realizowaną poprzez następujące działania:

ustalanie procesów i procedur identyfikujących istotne zagrożenia dla bezpieczeństwa informacji (danych),
monitorowanie i zarządzanie zagrożeniami bezpieczeństwa danych, incydentami poprzez analizę podatności systemu jak i badanie reakcji na próby włamania,
stosowanie systemu prewencji (firewall, dodatkowe systemy weryfikacji użytkowników),
ochrona przed wirusami (instalacja, aktualizacja i administracja oprogramowaniem antywirusowym),
zapewnienie, że cały personel postępuje zgodnie z celami i zasadami ustalonych polityk m.in. poprzez oprogramowanie służące do filtrowania stron internetowych, cykliczne webinaria mające na celu podniesienie świadomości pracowników w obszarze przyjętych zasad oraz obecnych zagrożeń,
identyfikacja kluczowych aktywów informacyjnych firmy oraz stosowanie właściwych klasyfikacji bezpieczeństwa i mechanizmów kontrolnych bezpieczeństwa dla tychże aktywów,
współpraca z oddziałem bezpieczeństwa IT Grupy JM celem wdrożenia odpowiednich procesów dla zapewnienia sprawności systemu, tolerancji błędów, usuwania błędów i planowania odtwarzania awaryjnego (data recovery).

4. Wsparcie techniczne i funkcjonalne nad oprogramowaniem, administrowanie licencjami w tym nadawanie i edycja uprawnień.

Usługa sklasyfikowana według klasyfikacji PKWiU 2008 jako 63.11.13 - Usługi w zakresie udostępniania oprogramowania użytkowego. Nie mniej jednak Spółka zaznacza, że z uwagi na kompleksowy charakter otrzymywanego wsparcia łączącego w sobie elementy różnych rodzajów usług do otrzymanego wsparcia uzupełniająco mogłaby mieć również zastosowanie pozycja PKWiU 2008: 63.11.19.0 - Pozostałe usługi związane z zapewnieniem infrastruktury dla technologii informatycznych i komputerowych;

Dostawca zapewnia Spółce odpowiednie wsparcie techniczne i funkcjonalne nad oprogramowaniem. Polega ono w głównej mierze na wdrażaniu, konfiguracji, kontrolowaniu stanu aplikacji oraz na rozwiązywaniu zaistniałych problemów w określonym czasie (zgodnie z umową SLA). Spółka Brytyjska odpowiedzialna jest również za kontrolę licencji oprogramowania (Software Asset Management) oraz automatyzowanie procesów związanych z implementacją (System Center Configuration Manager (SCCM)).

Globalne administrowanie zasobami oprogramowania ma za cel optymalizację kosztów oraz odpowiednie zarządzanie licencjami w ramach całej organizacji JM, jest realizowane po przez takie działania jak:

zakup licencji zgodnie z potrzebami klientów, negocjacje bezpośrednie z producentami,
optymalizację wykorzystania licencji obecnie wykorzystywanych jak i nowych,
optymalizację kosztów, poprzez podpisanie bezpośrednich umów globalnych,
zarządzanie cyklem życia aplikacji, stałe przeglądy wykorzystywania oprogramowania,
zarządzanie wygaszaniem aplikacji, migracjami do nowszych wersji,
audyt licencji, poprzez stałe monitorowanie środowiska i kontrolę zgodności użytego oprogramowania w stosunku do modelu licencjonowania,
wdrażanie nowego oprogramowania z użyciem pełnej kontroli przez zespoły legalności, architektury oraz zabezpieczeń,
monitorowanie okresów subskrypcji oraz wsparcia dla oprogramowania,
wsparcie audytów lokalnych oraz audytów producentów oprogramowania,
nadawanie uprawnień dostępowych do aplikacji, ich edycję oraz odnawianie hasła dostępowego.

5. Raportowanie i nadzór menedżerski

Usługa sklasyfikowana według klasyfikacji PKWiU 2008 jako 62.01.12 - Usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych.

Raportowanie oraz nadzór ma na celu zapewnienie jakości dostarczanych usług przez globalne zespoły IT do lokalnych biznesów. Składa się na to:

opracowywanie spójnych strategii grupowych, regionalnych i zespołowych w zakresie IT,
tworzenie i dostarczanie standardów grupowych w zakresie IT i telekomunikacji,
dwumiesięczne raportowanie wyników zgłoszeń, obejmujące monitorowanie ustalonego z biznesem SLA dla obszarów wsparcia IT,
uczestnictwo w globalnej radzie do spraw zmian, mającej na celu minimalizacje ryzyka biznesowego przy maksymalizacji korzyści dla danej zmiany,
uzgadnianie z biznesem wszystkich kluczowych zmian i organizacja ich implementacji,
działania, których celem jest optymalizacja globalnych usług IT.

Wszystkie, wskazane powyżej usługi realizowane są przez personel oraz wyposażenie, którego koszty utrzymania ponosi Dostawca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy, ponoszone opłaty za usługi informatyczne nie stanowią (nie będą stanowić) kosztów o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT - i tym samym ograniczenie w możliwości zaliczania go do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy wynikające z tego artykułu nie znajduje (nie znajdzie) do niego zastosowania?
Czy, ponoszone opłaty za usługi informatyczne nie stanowią (nie będą stanowić) podstawy do opodatkowania podatkiem u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji czy Wnioskodawca jest (winno być: nie jest) (nie był) zobowiązany do obliczenia, pobrania i wpłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 20%?

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone opłaty za usługi informatyczne nie stanowią (nie będą stanowić) kosztów o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. W konsekwencji, Wnioskodawca nie jest (nie będzie) zobowiązany do stosowania ograniczenia w możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wspomnianych kosztów.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione opłaty za usługi informatyczne nie stanowią (nie będą stanowić) podstawy do opodatkowania podatkiem u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji Wnioskodawca jest (winno być: nie jest) (nie był) zobowiązany do obliczenia, pobrania i wpłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 20%?

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

-poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie o CIT jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to:

podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
- ten sam inny podmiot łub
- małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład;

Natomiast w stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

2. Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Podobieństwo pojęć

Przenosząc powyższe na grunt stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację należy - w pierwszej kolejności - stwierdzić, iż zarówno w art. 15e ust. 1 oraz art. 21 ust. 1 pkt 2a, ustawodawca posługuje się tożsamym katalogiem świadczeń w którym wymienia powtarzające się pojęcia jak: usługi doradcze, badania rynku, usługi reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych oraz świadczenia o podobnym charakterze. Rozważając podobieństwo pojęć wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 oraz w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT należy odwołać się do stanowiska Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, wyrażonego w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lutego 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.2.2018.1.AW, zgodnie z którym: „Mimo że regulacja z art. 21 updop dotyczy obowiązków związanych z poborem zryczałtowanego podatku dochodowego, to jednak tożsamość semantyczna pojęć z obu ww. artykułów uzasadnia posłużenie się przy odkodowaniu znaczenia terminów z art. 15e updop dorobkiem doktryny i orzecznictwa, jaki został wypracowany na gruncie podatku u źródła”.

Dodatkowo zarówno w art. 21 ust. 1 pkt 2a, jak i w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, ustawodawca posłużył się wyrażeniem „świadczenia o podobnym charakterze” co oznacza, że jest to katalog otwarty. W wyroku z dn. 5 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2369/15, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że świadczenia wymienione w ww. przepisie można podzielić na dwie grupy. Pierwszą z nich stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą zaś tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w punkcie 2a, ale posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie, które nie jest wymienione wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, jest objęte jego zakresem decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych.”

Opłaty z tytułu usług informatycznych jako koszt nieobjęty dyspozycją z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT oraz usługa nie podlegająca pod katalog czynności objętych obowiązkiem poboru podatku zryczałtowanego podatku dochodowego (podatku u źródła).

Spółka wskazuje, że jej zdaniem opłaty za usługę informatyczną polegającą na zapewnieniu wsparcia w zakresie obsługi aplikacji i technologii oraz urządzeń, a także kontroli bezpieczeństwa, nie stanowią żadnego ze świadczeń wskazanych wprost w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 21 ust 1 pkt 2a.

Podobne stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji z dn. 29 sierpnia 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-3.4010.192.2018.1.MS, Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że „[...] należy stwierdzić, że pojęcia usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze użyte w art. 15e ust. 1 pkt 1 updop nie obejmują opisanych we wniosku Usług Informatycznych. Brak jest w niniejszym przypadku wątpliwości, że Usługi Informatyczne nabywane od Dostawcy nie są podobne do usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi informatyczne nie posiadają bowiem żadnych cech wspólnych z ww. świadczeniami”.

Ponadto, nabywanej przez Spółkę usługi informatycznej nie można zakwalifikować w kategoriach usług doradczych. Zgodnie bowiem z internetowym słownikiem PWN (https://sjp.pwn.pl) pod pojęciem „doradztwo” należy rozumieć „udzielanie fachowych porad”, natomiast zakres i cel usług nabywanych przez Spółkę nie spełnia powyższej definicji. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika, by w ramach świadczenia usług informatycznych Usługodawca udzielał Wnioskodawcy porad.

Usługi informatyczne świadczone na rzecz Spółki nie są również podobne do usług przetwarzania danych, gdyż pojęcie to dotyczy czynności mających charakter odtwórczy i obejmuje elementy takie jak porządkowanie, archiwizowanie, zabezpieczenie oraz udostępnianie zbiorów danych.”

Podobnie stanowisko wskazano w interpretacji indywidualnej z dn. 18 kwietnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.80.2018.1.AW, a także w interpretacji z dn. 27 listopada 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.489.2018.1.DP.

Dodatkowo nabywane przez Spółkę usługi nie mogą być uznane za usługę kontroli i zarządzania. Zgodnie z internetowym słownikiem PWN (https://sjp.pwn.pl) pojęcie „zarządzać oznacza „sprawować nad czymś zarząd. Z kolei pojęcie „kontrola” oznacza „sprawdzanie czegoś, zestawianie stanu faktycznego ze stanem wymaganym, a także „nadzór nad kimś lub nad czymś”. Zarządzanie i kontrola mają charakter celowych działań i decyzji, podejmowanych przez odpowiednie osoby (kadrę), w celu osiągnięcia złożonych celów w sposób skuteczny i sprawny lub celowe dysponowanie zasobami. Pojęcia te powinny być rozumiane szeroko jako zbiór różnorodnych czynności i działań zmierzających do osiągnięcia określonego celu związanego z interesem (potrzebą) danego przedmiotu zarządzania. Jest to zestaw metod i technik opartych na akceptowanych zasadach zarządzania (administrowania) używanych do planowania, oceny i kontrolowania pożądanych rezultatów. W wyrokach WSA w Warszawie z dnia 19 czerwca 2015 r. (sygn. akt III SA/Wa 491/15), wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2017 r. (sygn. akt III SA/Wa 875/16) oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 lipca 2017 r. (sygn. akt III SA/Wa 2118/16), podkreślono, iż „zarządzanie i kontrola” jest pojęciem szerokim i obejmuje zbiór różnorodnych czynności zmierzających do realizacji celów zgodnych z interesem podmiotu.

Podsumowując, mając na względzie powyższą argumentację, zdaniem Wnioskodawcy usługi IT nabywane od podmiotu powiązanego nie podlegają regulacjom w art. 15e ust. 1 pkt 1 oraz art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, ponieważ nie można uznać ich za świadczenia o podobnym charakterze do świadczeń wprost wymienionych w tym przepisie. Ich natura jest odmienna gdyż usługi nabywane przez Spółkę realizują podstawowe cele gospodarcze - przede wszystkim zapewnienie wymaganej funkcjonalności, sprawności i ciągłości działania infrastruktury IT. Tym samym Spółka nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodu uzyskiwanego przez podmioty powiązane z tytułu wynagrodzenia za świadczenie usług IT na rzecz Wnioskodawcy, a także nie jest zobowiązana do zastosowania ograniczeń w zaliczeniu tychże usług IT do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do zadanych pytań wyznaczających granice rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie ocena czy wskazane we wniosku należności podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz stanowią przychody o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a tej ustawy i rodzą obowiązek poboru tzw. podatku u źródła. W konsekwencji przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena ww. opłat w zakresie uznania ich za należności o których mowa w pozostałych punktach art. 21 ust. 1 ww. ustawy.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm. dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

-poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Dyspozycją przepisu art. 15e ust. 1 ustawy o CIT objęte są te podmioty, które są podmiotami powiązanymi oraz świadczą usługi wymienione w tym przepisie. Podkreślenia wymaga, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie natomiast do art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

W tym miejscu należy zauważyć, że procesowi wykładni należy poddać każdy przepis prawny (tekst prawny) w celu zrozumienia go (ustalenia jego treści), niezależnie od stopnia jego rozumienia prima facie (tak Maciej Zieliński w: Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki. Warszawa 2008, str. 320). Nie jest więc tak, że dokonanie wykładni jest zbędne wówczas, gdy przepis jest jasny (clara non sunt interpretanda), bowiem należy opowiedzieć się za twierdzeniem, że samo tylko ustalenie tego faktu (jednoznaczności przepisu) następuje w procesie interpretacyjnym. Chodzi wszak nie o to, aby rozumieć tekst czy przepis, ale o to, aby zrozumieć go zgodnie z treścią nadaną mu przez prawodawcę (op. cit., str. 61). Wykładnia prawa dokonywana jest wedle utrwalonych reguł.

W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego teksu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Według Naczelnego Sądu Administracyjnego, prymat wykładni gramatycznej można zachować tylko w odniesieniu do przepisów sformułowanych w sposób niebudzący wątpliwości z punktu widzenia potocznie i powszechnie stosowanego języka, i tylko wówczas, gdy ta metoda wykładni daje wynik niekolidujący z wynikami innych metod (zob. wyrok NSA z dnia 24 lipca 2012 r., I OSK 398/12).

Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102).

Zawarty w przepisie art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT katalog świadczeń skutkujących ograniczeniem w zaliczeniu wydatków do kosztów uzyskania przychodów, jak również katalog usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a tej ustawy, podlegających opodatkowaniu tzw. podatkiem u źródła, można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 oraz art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, ale posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 15e ust. 1 pkt 1 oraz art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT jest objęte jego zakresem, decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych.

Należy pamiętać, że podatnik zawsze ma obowiązek prawidłowego klasyfikowania dokonywanych czynności. Na gruncie prawa podatkowego zasadą jest, że o rodzaju czynności decyduje nie nazwa nadana przez strony, lecz rzeczywisty charakter czynności. W rezultacie o zakwalifikowaniu do konkretnego rodzaju usług decyduje treść czynności.

Przypomnieć należy, że o możliwości zaklasyfikowania usługi do świadczeń podlegających ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wystarczające jest stwierdzenie, że usługa jest świadczeniem o podobnym charakterze do świadczeń wymienionych przez ustawodawcę w treści art. 15e ust. 1 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

W opinii Organu interpretacyjnego kluczowe znaczenie przy analizie konkretnego świadczenia pod kątem „podobieństwa” ma zatem precyzyjne określenie istoty tego świadczenia.

Odnosząc powyższe uwagi na grunt przedmiotowej sprawy podkreślić należy, że zagadnieniem podlegającym rozstrzygnięciu jest indywidualna ocena charakteru ponoszonych przez Wnioskodawcę poszczególnych wydatków przy uwzględnieniu specyfiki działalności prowadzonej przez tegoż podatnika.

Biorąc pod uwagę charakter świadczonych przez Usługodawcę usług informatycznych na gruncie niniejszej sprawy istotne jest wyjaśnienie pojęć „usług doradczych” oraz „usług zarządzania i kontroli”.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie definiują ww. pojęć. Wobec braku w ustawie definicji należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej tych pojęć.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN „doradztwo” oznacza udzielanie fachowych porad, natomiast termin „doradzać” znaczy udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Użyty w ustawie o CIT termin „usługi doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Według sądów administracyjnych, odwołując się do powszechnego języka polskiego można stwierdzić, że przez doradztwo rozumie się udzielanie fachowych zaleceń, porad. Stosownie do definicji podanej w ww. słowniku, poradnictwo to „zorganizowana forma udzielania porad w jakimś zakresie”. Doradca to ten co udziela fachowych zaleceń czy porad, wskazówek, to ktoś, kto posiadaną wiedzę wykorzystuje na wskazywanie najlepszych, najbardziej optymalnych rozwiązań, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do rady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania. Zdaniem sądów administracyjnych, świadczenie usługi doradztwa należy postrzegać jako wykorzystanie swojej wiedzy, znajomości rzeczy poprzez wskazywanie najlepszych, najskuteczniejszych rozwiązań do ich zastosowania do danego problemu.

Również w doktrynie przedmiotu przyjmuje się szerokie ujęcie terminu usługi doradcze. Według przedstawicieli nauki doradztwo, w bardzo ogólnym znaczeniu, jest usługą świadczoną przez jedną osobę/instytucje na rzecz drugiej osoby/instytucji, która zleca wykonanie tej usługi.

Działalność doradcza może dotyczyć różnych dziedzin, obszarów i obiektów, a zatem może być rozpatrywana w wielu aspektach.

W literaturze przedmiotu bardzo różnorodnie formułowane są zadania stojące przed usługami doradczymi, np. doradztwo określane jest jako:

przejęcie zadań,
pośrednictwo w zakresie przekazywania wiedzy,
pośrednictwo w przekazywaniu specjalnych informacji,
pomoc w rozwiązywaniu problemów,
pomoc w podejmowaniu decyzji,
przekazywanie informacji zmniejszających ryzyko,
przygotowanie i przekazywanie informacji służących rozwiązaniu kompleksowych problemów,
przekazywanie specyficznej wiedzy, celem usprawnienia działań,
identyfikacja i rozwiązywanie problemów,
przekazywanie zaleceń dotyczących usprawniania działań oraz pomoc w ich wdrożeniu,
dawanie wskazówek dotyczących postępowania.

Doradcy mogą więc pomóc zleceniodawcy w przygotowaniu decyzji, rozwiązaniu problemów, usprawnieniu działania itp.

Zdaniem F. Steele, doradztwo to „wszelkie formy dostarczania pomocy w zakresie realizacji celów, procesu czy struktury zadania lub ewentualnie ciągu zadań, gdzie doradca nie jest faktycznie odpowiedzialny za wykonanie tych zadań, lecz służy pomocą tym, którzy tę odpowiedzialność ponoszą (F. Steele, Consulting for Organizational Change, Amherst, MA, University of Massachusetts Press, 1975, s. 3).

Jak wskazuje Urszula Skurzyńska-Sikora, można wyróżnić charakterystyczne dla doradztwa elementy, a mianowicie:

niezależna orientacja – słowa takie jak „perspektywa” i „obiektywizm” sygnalizują niezależną pozycję doradcy; doradca nie akceptuje automatycznie problemu i faktów podanych przez klienta, ale niezależnie od klienta formułuje swoją ocenę;
specjalne kwalifikacje – aby sporządzić niezależną ocenę i stworzyć użyteczne wskazania, doradcy muszą posiadać wyjątkową wprawę i umiejętności; zdolności doradcy wywodzą się nie tylko z praktycznego doświadczenia, lecz także z wysokiego stopnia osobistej integralności; termin „kwalifikacje” w tym przypadku oznacza uznanie przez innych fachowców w tej dziedzinie;
serwis doradczy – doradztwo stanowi pomoc, a nie ścisłe wykonywanie obowiązków związanych z zarządzaniem; współpraca doradcy z klientem polega na tym, że to właśnie klient ponosi końcową odpowiedzialność za wynajęcie i skorzystanie z pomocy doradcy oraz zaakceptowanie lub odrzucenie jego zaleceń;
identyfikacja i analiza problemu – jednym z zasadniczych obszarów aktywności doradcy musi być orientacja w problemie; oznacza to, że przekazuje on klientowi to czego ten problem dotyczy, spogląda na ten problem „od wewnątrz” w celu określenia jego stopnia ważności, po czym jeśli jest to niezbędne, na nowo określa ten problem i identyfikuje jego przyczyny;
rozwiązywanie problemu i wdrożenie rozwiązania (lub nadzorowanie wdrożenia) – jest to bardzo ważny obszar działania; doradca jest wynajmowany w celu doprowadzenia do rozwoju organizacji (a nie po to, by utrzymać istniejący stan rzeczy) (zob. Urszula Skurzyńska-Sikora, Istota, pojęcie i rodzaje doradztwa, Lublin 1997 r., s. 167-168).

Działalność doradcza może dotyczyć różnych dziedzin, obszarów i obiektów, a zatem może być rozpatrywana w wielu aspektach. Najczęściej wyróżnia się dwa podstawowe wymiary doradztwa, a mianowicie:

instytucjonalny,
funkcjonalny.

Wymiar instytucjonalny przejawia się w świadczeniu usług doradczych na następujących płaszczyznach: indywidualnej, grupowej, organizacji, społeczeństwa. Natomiast wymiar funkcjonalny doradztwa ujmuje te usługi w aspektach: ogólnoekonomicznym, przedsiębiorstwa, technicznym, społecznym, psychologicznym, medycznym i innych.

Zróżnicowanie funkcjonalne rodzajów doradztwa doprowadziło do wykształcenia się różnych rodzajów doradztwa (np. gospodarczego, finansowego, w zakresie zarządzania tzw. doradztwa organizacyjnego itd. W tym ostatnim przypadku można wyróżnić rodzaje doradztwa dotyczące m.in. problemów informatycznego wspomagania zarządzania) (zob. Urszula Skurzyńska-Sikora, op. cit., s. 164-165).

Według Słownika języka polskiego PWN „zarządzać”, oznacza natomiast „kierować, administrować czymś” (E. Sobol, Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 1996). W tym kontekście, za zarządzanie należy uznać władcze uprawnienie w stosunku do realizowanego projektu lub działalności gospodarczej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, „kierować” oznacza „stać na czele czegoś, wskazywać sposób postępowania”.

Według organu podatkowego pojęcie „zarządzania”, musi być rozumiane szeroko jako zbiór różnorodnych czynności i działań zmierzających do osiągnięcia określonego celu związanego z interesem (potrzebą) danego przedmiotu zarządzania. Jest to zestaw metod i technik opartych na akceptowanych zasadach zarządzania używanych do planowania, oceny i kontrolowania pożądanych rezultatów.

Należy zaznaczyć, że w doktrynie prawa przyjęło się uważać, że zarządzanie w szerokim ujęciu oznacza „zrobienie czegoś za pomocą wysiłków innych osób” (B. Kudrycka, B.G. Peters, P.J. Suwaj, Nauka administracji, Warszawa 2009); organizowanie działań dla osiągnięcia określonych celów przy zachowaniu zasad skuteczności i sprawności organizacyjnej z uwzględnieniem realnej odpowiedzialności za osiągnięte rezultaty.

Powyższa definicja „zarządzania” zyskała aprobatę w orzecznictwie sądów administracyjnych. Dla przykładu można wymienić wyrok WSA w Warszawie z 19 czerwca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 491/15, wyrok WSA w Warszawie z 19 kwietnia 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 875/16 oraz wyrok WSA w Warszawie z 24 lipca 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 2118/16.

Na potrzeby niniejszej interpretacji należy również przybliżyć pojęcia: „zarządzania siecią”, „zarządzania systemami informatycznych”.

„Zarządzanie siecią” obejmuje wdrażanie, integracje i koordynacje sprzętu, oprogramowania i ludzi do monitorowania, testowania, odpytywania, konfigurowania, analizy, oceny i sterowania siecią i jej zasobami, w celu spełnienia przez siec wymagań czasu rzeczywistego, efektywności działania i jakości usług za rozsądna cenę. Wymagania dotyczące zarządzania powinny być określane w zależności od branży i wymagań firmy. System zarządzania siecią jest zbiorem narzędzi przeznaczonych do monitorowania oraz sterowania pracą sieci, zintegrowanych tak, aby stanowiły całość.

Z kolei pojęcie „zarządzania systemami informatycznymi” obejmuje pięć głównych grup zagadnień:

inwentaryzacja zasobów informatycznych;
optymalizacja parametrów pracy systemu informatycznego;
bezpieczeństwo (zabezpieczenie) systemu informatycznego;
pomoc techniczna w bieżącej eksploatacji, działania prewencyjne;
wsparcie i efektywna pomoc w sprawnym i szybkim wyjściu z sytuacji krytycznej – naprawę systemu i rozwiązywanie bieżących problemów użytkowników.

Natomiast, kontrola, to: 1) porównanie stanu faktycznego ze stanem wymaganym i ustalanie ewentualnych odstępstw, sprawdzanie, czy coś jest zgodne z obowiązującymi przepisami, 2) nadzór nad czymś albo nad kimś, czuwanie nad prawidłowym przebiegiem czegoś, wpływ na rozwój wydarzeń.

Biorąc powyższe pod uwagę w odniesieniu do nabywanych przez Wnioskodawcę od Spółki Brytyjskiej usług informatycznych w zakresie:

1. Obsługi pracowników w globalnym systemie „Service Desk”, jak i lokalnie w zakładzie, w ramach których podejmowane są działania mające na celu obsługę zgłoszeń pracowników w globalnym systemie „Service Desk”, gdzie rejestrowane są zdarzenia (problemy) oraz zgłoszenia zapotrzebowania na usługi IT, zakup oprogramowania lub sprzętu dla użytkowników,

sklasyfikowanych wg PKWiU pod symbolem 62.02.30.0 - Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego, jak również usług

2. Bieżącej obsługi infrastruktury oraz wsparcie w zakresie komunikacji, polegających na wsparciu w zakresie komunikacji, w szczególności utrzymywaniu, administrowaniu i rozwijaniu sieci wewnętrznej LAN, WAN oraz serwerów,

sklasyfikowanych wg PKWiU pod symbolem 62.01.12 - Usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych,

3. Zapewnienia bezpieczeństwa w obszarze IT, obejmujących monitorowanie i zarządzanie zagrożeniami bezpieczeństwa danych, incydentami, system prewencji, ochronę przed wirusami, filtrowanie stron internetowych,

sklasyfikowanych wg PKWiU pod symbolem 62.09.20 - Pozostałe usługi w zakresie technologii informatycznych i komputerowych, gdzie indziej niesklasyfikowane,

-stwierdzić należy, że usługi te nie są wymienione w art. 15e ust. 1 oraz art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, bowiem cel i zakres tych usług jest odmienny od usług zawartych w tych przepisach. Zarówno przedstawiony przez Wnioskodawcę opis tych usług, ich charakter, jak wskazana we wniosku klasyfikacja tych usług oparta o PKWiU, nie pozwala na ich uznanie za usługi tożsame lub chociażby podobne do usług doradztwa, czy zarządzania i kontroli, jak i innych usług wskazanych w treści tych przepisów. Brak jest w ww. przypadkach wątpliwości, że ww. usługi nabywane od podmiotu powiązanego nie są podobne do wskazanych w art. 15e ust. 1 pkt 1 oraz art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT usług, nie posiadają one bowiem żadnych cech wspólnych z ww. świadczeniami.

W konsekwencji należność za te usługi:

nie podlega ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT,
nie podlega opodatkowaniu „podatkiem u źródła” na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a na Wnioskodawcy nie ciążą z tego tytułu obowiązki płatnika.

W tym też zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do nabywanych przez Wnioskodawcę od Spółki Brytyjskiej usług informatycznych w zakresie:

1. Wsparcia technicznego i funkcjonalnego nad oprogramowaniem, administrowania licencjami w tym nadawania i edycji uprawnień, zauważyć należy, że jak wynika z wniosku usługi te w głównej mierze polegają na wdrażaniu, konfiguracji, kontrolowaniu stanu aplikacji oraz na rozwiązywaniu zaistniałych problemów w określonym czasie (zgodnie z umową SLA). Spółka Brytyjska odpowiedzialna jest również za kontrolę licencji oprogramowania (Software Asset Management) oraz automatyzowanie procesów związanych z implementacją (System Center Configuration Manager (SCCM)).

We wniosku wskazano przy tym, że globalne administrowanie zasobami oprogramowania ma za cel optymalizację kosztów oraz odpowiednie zarządzanie licencjami w ramach całej organizacji JM, jest realizowane po przez takie działania jak:

zakup licencji zgodnie z potrzebami klientów, negocjacje bezpośrednie z producentami,
optymalizację wykorzystania licencji obecnie wykorzystywanych jak i nowych,
optymalizację kosztów, poprzez podpisanie bezpośrednich umów globalnych,
zarządzanie cyklem życia aplikacji, stałe przeglądy wykorzystywania oprogramowania,
zarządzanie wygaszaniem aplikacji, migracjami do nowszych wersji,
audyt licencji, poprzez stałe monitorowanie środowiska i kontrolę zgodności użytego oprogramowania w stosunku do modelu licencjonowania,
wdrażanie nowego oprogramowania z użyciem pełnej kontroli przez zespoły legalności, architektury oraz zabezpieczeń,
monitorowanie okresów subskrypcji oraz wsparcia dla oprogramowania,
wsparcie audytów lokalnych oraz audytów producentów oprogramowania,
nadawanie uprawnień dostępowych do aplikacji, ich edycję oraz odnawianie hasła dostępowego.

2. Raportowania i nadzoru menedżerskiego, zauważyć należy, że w ramach tych usług następuje, jak wynika z wniosku:

opracowywanie spójnych strategii grupowych, regionalnych i zespołowych w zakresie IT,
tworzenie i dostarczanie standardów grupowych w zakresie IT i telekomunikacji,
dwumiesięczne raportowanie wyników zgłoszeń, obejmujące monitorowanie ustalonego z biznesem SLA dla obszarów wsparcia IT,
uczestnictwo w globalnej radzie do spraw zmian, mającej na celu minimalizacje ryzyka biznesowego przy maksymalizacji korzyści dla danej zmiany,
uzgadnianie z biznesem wszystkich kluczowych zmian i organizacja ich implementacji,
działania, których celem jest optymalizacja globalnych usług IT

stwierdzić należy, że usługi te stanowią bez wątpienia usługi zbliżone do usług doradczych oraz usług zarządzania i kontroli (noszą cechy odpowiadające usługom o charakterze podobnym do tych usług i cechy te są dominujące).

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wskazane powyżej we wniosku usługi stanowią usługi o podobnym charakterze do świadczeń expressis verbis wskazanych w art. 15e ust. 1 pkt 1 oraz art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Przedstawione we wniosku (a zaznaczone powyżej) cechy tych usług są na tyle istotne i dominujące, iż pozwalają przyjąć, że determinują one charakter tych usług, stanowiących tym samym usługi podobne do usług doradczych oraz usług zarządzania i kontroli.

W rezultacie:

powyższe usługi - podlegają limitowaniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, a
należność za nie generuje przychód podlegający opodatkowaniu „podatkiem u źródła”, co zarazem oznacza, że na Wnioskodawcy ciążą z tego tytułu obowiązki płatnika.

Nie sposób tym samym zgodzić się z Wnioskodawcą, że wskazane powyżej usługi IT nabywane od podmiotu powiązanego nie podlegają regulacjom w art. 15e ust. 1 pkt 1 oraz art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, ponieważ nie można uznać ich za świadczenia o podobnym charakterze do świadczeń wprost wymienionych w tym przepisie.

W tym też zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

W przepisie art. 15e ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT ustawodawca wskazuje, że ograniczenie w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów dotyczy wszelkiego rodzaju opłat i należności za prawo lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ww. ustawy.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT wskazano:

autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
licencje,
prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,
wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

W tym miejscu wyjaśnić należy, że odesłanie w art. 15e ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT do art. 16b ust. 1 pkt 4-7 tej ustawy służy do określenia rodzaju praw i wartości, od których opłaty podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych. Bez znaczenia jest w tej mierze, czy dla uiszczającego te opłaty, określone prawa lub wartości stanowią wartości niematerialne i prawne. Wskazać przy tym trzeba, że ograniczenie o którym mowa w omawianym przepisie dot. także sytuacji nabycia licencji do programów komputerowych przez użytkownika końcowego, jak również przypadków nabycia tzw. egzemplarza oprogramowania, tj. licencji do oprogramowania uprawniającej jedynie do użytku dla własnych potrzeb, bez prawa do powielania, dalszego udostępniania, wprowadzania modyfikacji czyli eksploatacji praw, o których mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (licencji nie przenoszącej w żadnym zakresie praw autorskich na nabywcę).

W złożonym wniosku wskazano, że Wnioskodawca nie nabywa know-how ani licencji w ramach opłat za usługi IT. Spółka jest tylko użytkownikiem dostarczanego oprogramowania.

Biorąc powyższe pod uwagę, tj. fakt że w związku ze świadczeniem wskazanych we wniosku usług, Wnioskodawca jest użytkownikiem dostarczanego oprogramowania, jak również fakt, że w ramach świadczonych usług informatycznych, Usługodawca dokonuje m.in. „zakupu oprogramowania dla użytkowników”, dokonuje „zakupu licencji zgodnie z potrzebami użytkowników”, a świadczone przez niego usługi obejmują m.in. usługi które zgodnie z PKWiU sklasyfikowane są pod symbolem 63.11.13 tj. Usługi w zakresie udostępniania użytkowego, stwierdzić należy, że w ramach wskazanych we wniosku usług, Wnioskodawca ponosi również opłaty za użytkowanie lub prawo do użytkowania/korzystania z oprogramowania komputerowego.

Tym samym koszty nabycia powyższych usług, jako wprost wskazane w art. 15e ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegają ograniczeniom wynikającym z tego przepisu.

Natomiast na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, zapłata za licencje do oprogramowania, mające charakter tzw. licencji typu end-user (tj. użytkownika końcowego), czyli za możliwość korzystania z programu bądź systemu komputerowego na własne potrzeby, czy zapłata za sam egzemplarz oprogramowania - nie stanowi należności licencyjnej na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Tym samym należności z tego tytułu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła a na Wnioskodawcy nie ciążą z tego tytułu obowiązki płatnika.

Mając powyższe na względzie, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia,

obsługi pracowników w globalnym systemie „Service Desk”, jak i lokalnie w zakładzie – jest prawidłowe,
bieżącej obsługi infrastruktury oraz wsparcia w zakresie komunikacji – jest prawidłowe,
zapewnienia bezpieczeństwa w obszarze IT – jest prawidłowe,
wsparcia technicznego i funkcjonalnego nad oprogramowaniem, administrowania licencjami w tym nadawanie i edycja uprawnień – jest nieprawidłowe,
raportowania i nadzoru menedżerskiego – jest nieprawidłowe.

2. czy należności, za użytkowanie lub prawo do użytkowania dostarczanego oprogramowania:

podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT - jest nieprawidłowe,
podlegają opodatkowaniu tzw. podatkiem u źródła – jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin