Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.919.2020.3.IM
z 6 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2021 r. (data wpływu 24 grudnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek ‒ uzupełniony pismem z 2 marca 2021 r. (data wpływu 3 marca 2021 r.) oraz z 30 marca 2021 r. (data wpływu 31 marca 2021 r.) ‒ o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jako informatyk Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność usługowa w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca stworzył program komputerowy (…) ‒ w wersji elektronicznej (do tej pory dzienniki prowadzone były tylko papierowo) kompletną aplikację, której jest autorem. Kod programu łącznie z oznaczeniem graficznym są wyłącznie jego prawem autorskim. Wnioskodawca jest właścicielem stworzonych przez siebie, opisanych powyżej elementów składowych (stanowiących utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że jest faktycznym i jedynym autorem (projektantem i wykonawcą tego oprogramowania). Wnioskodawca postanowił sprzedać to oprogramowanie komputerowe i przenieść autorskie prawo majątkowe do tego oprogramowania użytkowego. Na podstawie zawartej umowy program zakupiło ministerstwo, które zauważyło innowacyjność tego rozwiązania.

Oprogramowanie komputerowe jest utworem w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż ustawa ta obejmuje także oprogramowanie komputerowe swoim zakresem, co wynika z treści art. 1 ust. 2 tej ustawy. Szczególne uregulowania dotyczące programów komputerowych zawiera rozdział 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Dodatkowo Wnioskodawca jest twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż jest faktycznym autorem (projektantem i wykonawcą) sprzedawanego przez siebie oprogramowania.

A opłata wnoszona przez nabywcę oprogramowania ma charakter honorarium za udzielenie licencji. Skoro oprogramowanie komputerowe jest przedmiotem prawa autorskiego i praw pokrewnych, to opłata za udzielenie licencji nie jest niczym innym, jak właśnie honorarium.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest rezultatem twórczej działalności i ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter ‒ (Wnioskodawca podkreśla, że wcześniej nie było takiego programu ‒ Dziennika).

Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. W związku z powyższym Oprogramowanie Wnioskodawcy objęte jest ochroną prawnoautorską. W momencie stworzenia Oprogramowanie jest własnością tylko Wnioskodawcy, a własność ta następnie przechodzi na rzecz Nabywcy wskutek podpisania z nim umowy na przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania użytkowego.

Wnioskodawca nadmienia, że przygotowane przez niego nowe oprogramowanie jest wynikiem zapotrzebowania i dostosowania do aktualnych potrzeb odbiorcy oprogramowania według wytycznych dotyczących pożądanego efektu, w szczególności w zakresie funkcjonalności, jakie powinien mieć program. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od jego indywidualnej inwencji. Wnioskodawca nie świadczy usług wprowadzania okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie zawartych umów oprogramowaniu, odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Nabywcy.

Tworzone oprogramowanie ma charakter indywidualny, innowacyjny i oryginalny jest rezultatem działalności i jest odpowiednio utrwalony. Co więcej, pojęcie prac rozwojowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT poprzez odesłanie do definicji zawartej w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1668 z późn. zm.), zgodnie z którą prace rozwojowe to działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług ‒ z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wskazuje, iż działalność prowadzona przeze niego obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Działalność ta nie obejmuje natomiast badań naukowych.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie zauważyć, że prowadzi odrębną ewidencję zawierającą wszystkie elementy określone w art. 30cb ust. 1 updof.

W celu ustalenia przychodów, kosztów, dochodu łącznie z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale przede wszystkim ma na celu ustalenie przychodów, kosztów, dochodu z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odrębnie.

W piśmie z 2 marca 2021 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielono odpowiedzi na następujące pytania:

• Od kiedy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody?
  
  

Od momentu wznowienia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, tj. od dnia 2016-09-28 prowadzi Wnioskodawca działalność zakresu IT i uzyskuje z tego tytułu dochody.

• Czy działalność Wnioskodawcy jest podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?
  
  

Jako Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem jego działalności jest stałe świadczenie w charakterze wykonawcy usług polegających na tworzeniu oprogramowania na rzecz zlecających je klientów lub udoskonalanie już napisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania poprzez dodawanie dodatkowych funkcji, dbanie, aby oprogramowanie było aktualne, zgodne z wymogami i dostosowaniem do przepisów prawa.

Działalność Wnioskodawcy opiera się zarówno na projektowaniu programów komputerowych, jak też ich rozwoju i ulepszaniu. Przede wszystkim w zakresie programów niszowych, tj. oprogramowania dla (…), który był ciągle udoskonalany (powstało w sumie 7 wersji tego oprogramowania). Jest to jedyny program na rynku. Wcześniej dokumentacja w obszarze (…) była prowadzona w wersji papierowej. Oprogramowanie to jest innowacyjne, zostało zakupione przez Główny Inspektorat (…) poprzez przejęcie autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania. Działalność Wnioskodawcy wiąże się również z tworzeniem sklepów internetowych zintegrowanych z autorskim systemem do zarządzania treścią, systemów służących do automatyzacji procesów sprzedaży w Internecie, gdzie Wnioskodawca tworzy od podstaw systemy zarzadzania treścią i wykorzystuje indywidualnie napisany kod według zaleceń zleceniodawcy.

Kod ten służy do zarządzania treścią sklepów internetowych, poprzez automatyzację procesów sprzedaży w Internecie, a także do automatyzacji obsługi klienta w firmach handlowych i produkcyjnych.

Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych ani okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Specjalistyczna wiedza pomaga mu w projektowaniu i wytwarzaniu coraz bardziej innowacyjnych rozwiązań, przez co działalność ta nie może być uznana za rutynową ani okresową czynność.

Obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narządzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z poźn. zm.).

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, a także ulepszone produkty, procesy, usługi odmienne od występujących dotychczas na rynku w praktyce gospodarczej. Nie sposób znaleźć oprogramowanie, które byłoby identyczne, zawierało dostęp do wszystkich funkcji, które oferuje. Dlatego oprogramowanie to jest innowacyjne. Jako jedyny na rynek Wnioskodawca wprowadził oprogramowanie ‒ „(…)” wykorzystywany w administracji rządowej do rozliczenia badań na terenie Polski.

W swojej pracy Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę oraz wieloletnie doświadczenie w zakresie tworzenia narzędzi informatycznych i oprogramowania, aby kreować coraz nowsze, lepsze rozwiązania. Opisane we wniosku oprogramowanie komputerowe zostało wytworzone oraz rozwinięte przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca znalazł niszę, gdzie takie oprogramowanie było potrzebne, zastosował swoją wiedzę i indywidualnie wytworzył program łącznie z oznakowaniem i grafiką oraz zajmuje się jego udoskonalaniem. Specjalistyczna wiedza pomaga Wnioskodawcy w projektowaniu i wytwarzaniu coraz bardziej innowacyjnych rozwiązań, a czynności wykonywane przez niego w ramach prowadzonej działalności są czynnościami o charakterze twórczym oraz są podejmowane w sposób systematyczny, tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co odzwierciedlają wpisy w oprogramowaniu m.in. w (…) oznaczony przez abrewiaturę © (litera C w okręgu) ‒ symbol używany jako oznaczenie praw autorskich.

• Czy Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe czy podatkową księgę przychodów i rozchodów?
  
  

Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

• Czy w księgach rachunkowych lub – w przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów – w odrębnej ewidencji Wnioskodawca na bieżąco:
  • wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
  • wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
  • wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?
  
  

Wnioskodawca rozlicza się na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Od dnia 1 stycznia 2020 r. prowadzi na bieżąco dodatkowy dokument, gdzie ewidencjonuje koszty, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, zmierzającej do wytworzenia ulepszenia/kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Odrębną, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

• Od kiedy Wnioskodawca prowadzi – należy wskazać datę – odrębną ewidencję, o której mowa we wniosku, czy odrębna ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz czy odrębna ewidencja prowadzona jest na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
  
  

Na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box od 2020 r. Wnioskodawca prowadzi odrębną szczegółową ewidencję przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. z tytułu udzielenia niewyłącznej i nieograniczonej terytorialnie licencji do Utworów na rzecz klienta. Ewidencja ta jest prowadzona miesięcznie w formie elektronicznego arkusza kalkulacyjnego w formacie (…). W 2020 r. od momentu powstania pierwszego przychodu związanego z IP Box.

• Czy i w jaki sposób Wnioskodawca oblicza tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?
  
  

Wnioskodawca jest programistą i równocześnie osobą, która samodzielnie rozwija dany projekt. Jedynym albo głównym kosztem, jaki „ponosi”, jest koszt jego własnej pracy.

Zgodnie z przepisami taki koszt nie stanowi kosztu podatkowego. Wnioskodawca nie może zatem pomniejszyć przychodu o koszt swojej pracy. Nie oznacza to jednak, że nie ma prawa do IP Box!

W przepisach o IP Boxie nie wyjaśniono, jaką wartość wskaźnika należy przyjąć w przypadku braku kosztów branych pod uwagę. We wzorze na NEXUS nie ma takiego wyjaśnienia.

Wnioskodawca wie, że obliczenie wskaźnika przy uwzględnieniu zerowych kosztów działalności B+R daje wynik równy 0. W konsekwencji iloczyn dochodu i wskaźnika również dawałby wynik 0, co w praktyce uniemożliwiłoby korzystanie z IP Box! Nie można przecież dzielić przez zero!

Dlatego Wnioskodawca stwierdza, iż w związku, że jest brak regulacji, co powyżej opisał, wskaźnik NEXUS w przypadku Wnioskodawcy powinien wynosić 1 dla jego działalności w zakresie realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, jeżeli w ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, a także ulepszone produkty, procesy, usługi odmienne od występujących dotychczas na rynku, a nie ponosi żadnych kosztów działalności B+R, a rozwija samodzielnie produkt w całości łącznie z grafiką, a tak dokładnie jest, to powinien móc przyjąć maksymalny dopuszczalny wskaźnik 1.

Oznacza to, że cały dochód osiągany z kwalifikowanych praw IP stanowi dochód kwalifikowany opodatkowany stawką 5%.

Dochód kwalifikowany to iloczyn całego dochodu Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (np. z autorskiego prawa do programu komputerowego) oraz wskaźnika NEXUS.

W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca wylicza wskaźnik osobno dla każdego kwalifikowanego IP.

Zgodnie z poniższym wzorem:

(a + b) * 1,3

------------------------

a + b + c + d

• Jakiego rodzaju dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiąga Wnioskodawca, w szczególności czy są to dochody:
  • z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  • ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co oznacza, że Wnioskodawca przeniósł prawa własności do opisanego programu komputerowego, a wartość tego prawa została określona w umowie lub na fakturze?
  
  

Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zarówno z opłat wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W piśmie z 31 marca 2021 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielono odpowiedzi na pytanie:

• Wobec stwierdzenia Jedynym albo głównym kosztem jaki „ponosi” jest koszt jego własnej pracy ‒ należy jednoznacznie wskazać, czy w związku z wytworzeniem programu komputerowego „(…)” Wnioskodawca poniósł jedynie koszty pracy własnej, czy jednak także inne koszty, które zostały poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z wytworzeniem ww. programu komputerowego.
  
  

Tak Wnioskodawca potwierdza, że w związku z wytworzeniem programu komputerowego „(…)” poniósł jedynie koszty pracy własnej.

W ramach prowadzonych prac rozwojowych Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych praw autorskich, bo takich nie ma na rynku!

Wnioskodawca podkreśla, że wytworzony przez niego program komputerowy nie występował wcześniej w praktyce gospodarczej zleceniodawcy oraz nie był wcześniej stosowany.

Jest to program niszowy, gdzie trudno o informatyczne rozwiązania, które Wnioskodawca mógłby nabyć jako wyniki prac badawczo-rozwojowych, tj. oprogramowania dla (…).

Dlatego Wnioskodawca tworzył wszystko od podstaw ‒ jest to jedyny program na rynku. Wcześniej dokumentacja w obszarze (…) była prowadzona w wersji papierowej. Oprogramowanie to jest innowacyjne, zostało zakupione przez Główny Inspektorat x poprzez przejęcie autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania.

To, że Wnioskodawca nie nabył wyników prac badawczo-rozwojowych, nie oznacza to jednak, że nie ma prawa do IP Box ‒ co wyjaśnia poniżej.

Jako że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem jego działalności jest stałe świadczenie w charakterze wykonawcy usług polegających na tworzeniu oprogramowania na rzecz zlecających je klientów lub udoskonalanie już napisanego przez niego oprogramowania poprzez dodawanie dodatkowych funkcji. Dbanie, aby oprogramowanie było aktualne, zgodne z wymogami i dostosowaniem do przepisów prawa.

Działalność Wnioskodawcy opiera się zarówno na projektowaniu od podstaw programów komputerowych, jak też ich rozwoju i ulepszaniu. Przede wszystkim w zakresie programów niszowych, gdzie trudno o informatyczne rozwiązania, które Wnioskodawca mógłby nabyć jako wyniki prac badawczo-rozwojowych, tj. oprogramowania dla (…).

Dlatego Wnioskodawca tworzył wszystko od podstaw, m.in „(…)”, który był ciągle udoskonalany (powstało w sumie 7 wersji tego oprogramowania). Jest to jedyny program na rynku. Wcześniej dokumentacja w obszarze (…) była prowadzona w wersji papierowej. Oprogramowanie to jest innowacyjne, zostało zakupione przez Główny Inspektorat x poprzez przejęcie autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania.

Wnioskodawca jest programistą i równocześnie osobą, która samodzielnie rozwija dany projekt. Skoro wszystko tworzył od podstaw i samodzielnie, logiczne jest, że jedynym albo głównym kosztem, jaki Wnioskodawca „ponosi”, jest koszt jego własnej pracy.

W ramach prowadzonych prac rozwojowych Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych praw autorskich, bo takich nie ma.

Projekt badawczo-rozwojowy ma na celu wykorzystanie posiadanych zasobów wiedzy w zakresie tworzenia oprogramowania, w tym systemu informatycznego i aplikacji, do stworzenia innowacyjnych rozwiązań w zakresie oprogramowania dedykowanego stworzonego przez niego.

Zgodnie z przepisami taki koszt nie stanowi kosztu podatkowego. Wnioskodawca nie może zatem pomniejszyć przychodu o koszt Swojej pracy, tj. swojego dokształcania oraz literatury, którą musiał przeczytać.

To, że Wnioskodawca nie nabył wyników prac badawczo-rozwojowych, nie oznacza to jednak, że nie ma prawa do IP Box!

W przepisach o IP Boxie nie wyjaśniono, jaką wartość wskaźnika należy przyjąć w przypadku braku kosztów branych pod uwagę. We wzorze na NEXUS nie ma takiego wyjaśnienia.

Wnioskodawca wie, że obliczenie wskaźnika przy uwzględnieniu zerowych kosztów działalności B+R daje wynik równy 0. W konsekwencji iloczyn dochodu i wskaźnika również dawałby wynik 0, co w praktyce uniemożliwiłoby korzystanie z IP Box! Nie można przecież dzielić przez zero!

Dlatego Wnioskodawca stwierdza, iż w związku, że jest brak regulacji, co powyżej opisał, wskaźnik NEXUS w jego przypadku powinien wynosić 1 dla jego działalności w zakresie realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, jeżeli w ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, a także ulepszone produkty, procesy, usługi odmienne od występujących dotychczas na rynku, a nie ponosi żadnych kosztów działalności B+R, a rozwija samodzielnie produkt w całości łącznie z grafiką, a tak dokładnie jest, to Wnioskodawca powinien móc przyjąć maksymalny dopuszczalny wskaźnik 1.

Oznacza to, że cały dochód osiągany z kwalifikowanych praw IP stanowi dochód kwalifikowany opodatkowany stawką 5%.

Jako twórca nowego oprogramowania Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki, aby skorzystać z preferencyjnego opodatkowania. Warunki, które Wnioskodawca spełnił, są następujące:

• osiągnął dochody z określonych ustawą kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wśród których znalazło się również autorskie prawo do programu komputerowego a przecież ‒ 5-procentową stawkę można stosować tylko do tych dochodów;
• przedmiot ochrony wymienionych praw (w przypadku Wnioskodawcy program komputerowy) został wytworzony, rozwinięty i ulepszony przez niego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej;
• prowadzi ewidencję zgodną z wymaganiami ustawy PIT, gdyż do obowiązków nałożonych na korzystających z tego rozwiązania należy m.in. obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej ‒ w praktyce ewidencja służy przede wszystkim wyliczeniu dochodu, do którego można zastosować 5-procentową stawkę.
  
  

Wnioskodawca wskazał również, że poza ewidencją podatkową prowadził od stycznia 2020 r. ewidencję na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box, w ramach której możliwe jest określenie które przychody i koszty związane były z działalnością badawczo-rozwojową w ramach prowadzonego projektu tworzenia programu komputerowego, a także ustalenia podstawy opodatkowania, do której zastosowanie znajdzie stawka preferencyjna, zgodnie z wymogami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz ewidencji pozwalającej na określenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Dodatkowo działalność Wnioskodawcy wyczerpuje kryteria stawiane pracy badawczo-rozwojowej poprzez jej autorski i kreatywny charakter, którego efektem jest wytworzenie nowych rozwiązań w postaci algorytmów i kodu źródłowego. Zaś praca Wnioskodawcy prowadzona była w sposób metodyczny, utrwalony w prowadzonej dokumentacji projektu, a jego działalność jest działalnością twórczą prowadzoną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy. Wnioskodawca tworzy programy w rozumieniu prawa autorskiego w postaci programów komputerowych. Celem pracy twórczej było stworzenie takich narzędzi informatycznych, które nie były wykorzystywane do tej pory przez nabywcę prawa autorskiego lub były niedostępne na rynku. Wnioskodawca podkreśla, że wytworzony przez niego program komputerowy nie występował wcześniej w praktyce gospodarczej zleceniodawcy oraz nie był wcześniej stosowany.

Wnioskodawca stwierdza również, że w związku ze zbyciem majątkowego prawa autorskiego do prototypu programu komputerowego na rzecz Głównego Inspektoratu (…) dochód ze sprzedaży stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast sprzedaż programu jest kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnych i właściwa stawka podatku dla obliczonej przy zastosowaniu wskaźnika nexus podstawy opodatkowania wynosi 5%.

Jako podatnik, Wnioskodawca opodatkowuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej stawką 5%, ma obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Wnioskodawca prowadzi wskazaną ewidencję i jest na jej podstawie ustalić przychody, koszty oraz dochód związany z działalnością B +R.

Ministerstwo Finansów w lipcu 2019 r. wydało oficjalne, zawierające 86 stron objaśnienia „dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej ‒ IP Box”. Dokument został wydany na podstawie art. 14a par. 1 pkt 2 o.p. i stwierdzono w nim, że „Zarówno ustawy podatkowe, jak i ustawy poza podatkowe, w szczególności ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie definiują pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”.

Minister uznał więc, że trudno ustalić z góry, czym jest program komputerowy ‒ jakie produkty mogą być uznane za program w rozumieniu ustaw o PIT, a jakie nie. Może to wywoływać pewne kontrowersje, ponieważ oznacza to, iż nie da się w sposób niewątpliwy określić kręgu beneficjentów ulgi IP Box. Minister Finansów przedstawił pewne wytyczne w tym zakresie. W objaśnieniach stwierdzono, że przy interpretacji zakresu pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” wskazanego w ustawach o PIT należy uwzględnić jego pozaustawowe rozumienie, które powinno być szerokie.

Ewidencja, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jej prowadzenie stanowi jedną z przesłanek umożliwiających zastosowania 5% stawki podatku. Ten element stanu faktycznego nie może zostać uznany za nieistotny.

Dla Wnioskodawcy dochodem kwalifikującym do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

A warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Ponadto przychody i koszty związane z prawem własności intelektualnej ewidencjonowane są w sposób należyty, tak aby w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać dochód podlegający opodatkowaniu stawką 5 %.

Pozwala to na prawidłowe ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową od dochodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne w ramach Projektów na podstawie przepisów o IP Box, na sprzedaż tego programu, chodzi o fakturę Faktura numer (…) wystawioną dla Głównego Inspektoratu (…) ‒ w pozycji 1 ‒ Przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania użytkowego „(…)”? Oprogramowanie, które wykorzystywane będzie przez Ministerstwo na podstawie zawartej umowy ‒ (…)?

Zdaniem Wnioskodawcy opisane w tym wniosku prace realizowane przez Wnioskodawcę w ramach projektów oraz tworzenia oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o PIT, a której prowadzenie jest warunkiem przewidzianym dla skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W rozumieniu przepisów ustawy o PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in.: ‒ autorskie prawo do programu komputerowego ‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest rezultatem twórczej działalności i ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter (Wnioskodawca podkreśla, że wcześniej nie było m.in. takiego programu ‒ „(…)” ‒ do tej pory dzienniki prowadzone były tylko papierowo).

Z powyższych przepisów wynika, że kwalifikowane prawa własności intelektualnej mają dotyczyć przedmiotu ochrony, który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Z przepisów wynika że, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę (twórcę) z tytułu zbycia autorskich praw majątkowych do wytwarzanego Oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, a w konsekwencji korzystają z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Ponadto, art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego musi być rezultatem działalności człowieka, wymagane jest tzw. utrwalenie dzieła, musi się w nim przejawiać działalność twórcza, konieczne jest, aby ta działalność miała indywidualny charakter ‒ w ocenie Wnioskodawcy spełnia wszystkie, te wymogi a tworzone przez niego oprogramowanie nosi wszelkie cechy utworu.

Dodatkowo prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów, Wnioskodawca prowadzi również odrębną ewidencję zawierającą wszystkie elementy określone w art. 30cb ust. 1 updof.

Podstawa prawna: art. 30ca, art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020, poz. 1426, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

---------------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielania prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r, poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Należy jednak podkreślić, że podatnik, który chce skorzystać z preferencji IP Box, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl bowiem art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Na podstawie art. 30cb ust. 2 tej ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca rozlicza się na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Od 2020 r., tj. od momentu powstania pierwszego przychodu związanego z IP Box, Wnioskodawca prowadzi odrębną szczegółową ewidencję przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca wskazał, że jedynym albo głównym kosztem, jaki ponosi, jest koszt jego własnej pracy, który nie stanowi kosztu podatkowego i nie może pomniejszyć przychodu. W wyniku uzupełnienia Wnioskodawca doprecyzował, że w związku z wytworzeniem programu komputerowego „(…)” poniósł jedynie koszty pracy własnej.

Należy podkreślić, że dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
  
  

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus (nie mylić z kosztami uzyskania przychodów z tytułu zbycia kwalifikowanego IP) jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do kosztów uwzględnianych we wskaźniku nexus, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy także zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając zatem wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał bezpośredni związek między wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej a przychodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

O tym natomiast, czy podatnik w ogóle będzie mógł obliczyć wskaźnik nexus i skorzystać z ulgi IP Box, decyduje jednak interpretacja art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to z tego, że w liczniku wzoru na ten wskaźnik dodaje się koszty a i b oraz mnoży przez 1,3, a w mianowniku sumuje się wszystkie koszty (a+b+c+d). Jeżeli więc podatnik nie ponosi żadnych kosztów bezpośrednio związanych z IP, wskaźnika w ogóle nie można obliczyć.

Mając na uwadze powyższe, w sytuacji gdy podatnik nie ponosi żadnych kosztów, które podlegałyby uwzględnieniu w kalkulacji wskaźnika nexus, nie ma możliwości ustalenia podstawy opodatkowania na potrzeby ulgi IP BOX.

Literalne brzmienie art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi również do wniosku, że ponoszone koszty na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP stanowią podstawę do ustalenia tej części osiąganego dochodu, która może korzystać z preferencji podatkowej. Brak ponoszenia takich kosztów oznacza, że nie można ustalić wskaźnika nexus, a zatem żadna część osiąganego dochodu nie stanowi kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP.

Mając na uwadze powyższe – w związku z tym, że Wnioskodawca nie ponosi żadnych kosztów, które podlegałyby uwzględnieniu w kalkulacji wskaźnika nexus – nie ma możliwości ustalenia podstawy opodatkowania. Wnioskodawca nie jest zatem uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.

Reasumując - Wnioskodawca nie może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne w ramach Projektów na podstawie przepisów o IP Box w odniesieniu do sprzedaży programu ‒ chodzi o fakturę numer x r. wystawioną dla Głównego Inspektoratu (…) ‒ w pozycji 1 ‒ Przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania użytkowego „(…)”, ponieważ ponosi jedynie koszty pracy własnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.