Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.874.2020.1.JM
z 31 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2020 r. (data wpływu 31 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych z organu rentowego Wielkiej Brytanii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych z organu rentowego Wielkiej Brytanii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 21 lutego 2018 r. zmarła w wieku 99 lat I. L. z domu K., rodzona siostra babci Wnioskodawczyni H. S. z domu K., matki Jej ojca M. S.. Do końca życia była zameldowana w swoim mieszkaniu w (…). W dniu śmierci I. L. była wdową. Jej mąż, Z. L., który zmarł w dniu 23 września 2003 roku, pobierał emeryturę zagraniczną z Wielkiej Brytanii. Po jego śmierci I. uzyskała prawo do renty rodzinnej po zmarłym mężu, wypłacanej kwartalnie czekiem imiennym w funtach brytyjskich realizowanym w banku (..). W 2012 r. brytyjski urząd rentowy zmienił formę wypłaty świadczeń na przelew bankowy na konto beneficjenta. Przysłana pocztą w tym temacie korespondencja zaginęła i I. przez długi czas nie zorientowała się, że przestała otrzymywać rentę brytyjską. W 2015 r. zostało wysłane do Wielkiej Brytanii pismo z prośbą o wyjaśnienie sprawy i wznowienie wypłacania należnych I. świadczeń. Do momentu śmierci I. L., sprawa była wciąż niewyjaśniona, a wypłata renty nie została wznowiona.

I.L. zostawiła po sobie testament w formie aktu notarialnego, w którym do całości spadku powołała Wnioskodawczynię. Brzmienie paragrafu 1 było następujące: „I. L. do całego spadku powołuje córkę siostrzeńca, H. B. S., nazwisko rodowe S., córkę M. i B., urodzoną dnia … w …., PESEL: …., obecnie zamieszkałą w J. przy ulicy …”. Wnioskodawczyni uzyskała prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku po I. L. Sprawa niewypłaconej renty nie była włączona do wniosku o nabycie spadku z powodu braku pewności uznania roszczenia i dokonania wypłaty zaległej kwoty przez brytyjski urząd rentowy. Nie znana również była wielkość tego świadczenia. Była tylko wiedza o należnych I. L. i za jej życia nie wypłaconych świadczeniach rentowych.

O śmierci I. L. Wnioskodawczyni poinformowała Urząd w Wielkiej Brytanii i wtedy otrzymała informację, że może ubiegać się o zwrot niewypłaconej jej renty. Wniosek, razem z testamentem i postanowieniem sądu o nabyciu spadku, Wnioskodawczyni wysłała pocztą. W dniu 8 stycznia 2020 r. Wnioskodawczyni została zaskoczona przelewem z Wielkiej Brytanii w kwocie … zł będącą równowartością … funtów brytyjskich. Tytuł przelewu brzmiał: „….”. Dopiero trzy tygodnie później Wnioskodawczyni otrzymała pisemne wyjaśnienie, że wypłacona kwota obejmuje całość należnych I. L. i nie wypłaconych w czasie jej życia świadczeń z tytułu renty. Podstawą do wypłaty na rachunek bankowy było udokumentowane prawo do spadku po I. L. Wartość tego świadczenia została Wnioskodawczyni ujawniona dopiero po dokonaniu przez brytyjski urząd rentowy przelewu na rachunek bankowy w 2020 roku.

Jest to jednorazowa wypłata, jaką Wnioskodawczyni otrzymała w ramach systemu emerytalnego utworzonego w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni oświadcza też, że w związku ze śmiercią I. i Z. L. nigdy nie pobierała, ani nie pobiera aktualnie innego stałego świadczenia, a Jej miejscem zamieszkania dla celów podatkowych jest Polska.

Wnioskodawczyni skontaktowała się z Urzędem Skarbowym (…) prosząc o pomoc w ustaleniu formy opodatkowania otrzymanych pieniędzy. Mailem przekazała otrzymany z Wielkiej Brytanii dokument wraz z tłumaczeniem przysięgłym. Urząd Skarbowy nie potrafił jednak odpowiedzieć na pytanie, jak i czy powinna zostać opodatkowana kwota otrzymana od brytyjskiego urzędu rentowego. Zasugerowano złożenie wniosku o interpretację indywidualną w tej sprawie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwota, którą Wnioskodawczyni otrzymała na rachunek bankowy od brytyjskiego urzędu rentowego powinna zostać opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przekazana z Wielkiej Brytanii kwota powinna zostać potraktowana jako niezrealizowane świadczenie rentowe stanowiące spadek po zmarłej I. L. i nie powinna podlegać podatkowi dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. W dniu 21 lutego 2018 r. zmarła w wieku 99 lat I. L. z domu K., rodzona siostra babci Wnioskodawczyni H. S. z domu K., matki Jej ojca M. S.. W dniu śmierci I. L. była wdową. Jej mąż, Z. L., który zmarł w dniu 23 września 2003 roku, pobierał emeryturę zagraniczną z Wielkiej Brytanii. Po jego śmierci I. uzyskała prawo do renty rodzinnej po zmarłym mężu, wypłacanej kwartalnie czekiem imiennym w funtach brytyjskich realizowanym w banku (…). W 2012 r. brytyjski urząd rentowy zmienił formę wypłaty świadczeń na przelew bankowy na konto beneficjenta. Przysłana pocztą w tym temacie korespondencja zaginęła i I. przez długi czas nie zorientowała się, że przestała otrzymywać rentę brytyjską. W 2015 r. zostało wysłane do Wielkiej Brytanii pismo z prośbą o wyjaśnienie sprawy i wznowienie wypłacania należnych I. świadczeń. Do momentu śmierci I. L., sprawa była wciąż niewyjaśniona, a wypłata renty nie została wznowiona. I. L. zostawiła po sobie testament w formie aktu notarialnego, w którym do całości spadku powołała Wnioskodawczynię. O śmierci I. L. Wnioskodawczyni poinformowała Urząd w Wielkiej Brytanii i wtedy otrzymała informację, że może ubiegać się o zwrot niewypłaconej jej renty. Wniosek, razem z testamentem i postanowieniem sądu o nabyciu spadku, Wnioskodawczyni wysłała pocztą. W dniu 8 stycznia 2020 r. Wnioskodawczyni została zaskoczona przelewem z Wielkiej Brytanii w kwocie … zł będącą równowartością … funtów brytyjskich. Tytuł przelewu brzmiał: „….”. Dopiero trzy tygodnie później Wnioskodawczyni otrzymała pisemne wyjaśnienie, że wypłacona kwota obejmuje całość należnych I. L. i nie wypłaconych w czasie jej życia świadczeń z tytułu renty. Podstawą do wypłaty na rachunek bankowy było udokumentowane prawo do spadku po I. L.. Jest to jednorazowa wypłata, jaką Wnioskodawczyni otrzymała w ramach systemu emerytalnego utworzonego w Wielkiej Brytanii.

Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą uregulowania zawarte w Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

W myśl art. 17 ust. 1 w ww. Konwencji, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 niniejszej Konwencji, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Stosownie do art. 17 ust. 2 tej Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, jednorazowe wypłaty w ramach systemu emerytalnego utworzonego w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

Umowa nie definiuje co należy rozumieć poprzez sformułowanie „emerytury i inne podobne wynagrodzenia”, o których mowa w art. 17 ust. 1 Konwencji, jednakże należy przyjąć, że oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem, jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Konwencja zawarta między Polską i Wielką Brytanią.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD, rodzaje wypłat objętych art. 17 obejmuje nie tylko emerytury wypłacone bezpośrednio byłym pracownikom najemnym, lecz także innym beneficjentom, np. żyjącym współmałżonkom lub dzieciom pracowników oraz inne podobne wynagrodzenia. Artykuł ma jednak zastosowanie tylko do wypłat związanych z zatrudnieniem w przeszłości. Tak więc świadczenie dokonane na podstawie systemu emerytalnego, który nie podlega ulgom podatkowym, może stanowić „emeryturę lub inne podobne świadczenie”.

Zatem, na podstawie przywołanych przepisów prawa, świadczenia z Wielkiej Brytanii otrzymane przez osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Polski, określone w art. 17 ust. 1 ww. Konwencji jako „inne podobne wynagrodzenia”, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Jednakże jak zostało wskazane w art. 17 ust. 2 Konwencji, jednorazowe wypłaty w ramach systemu emerytalnego utworzonego w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

W świetle powyższego, jednorazowa wypłata w ramach systemu emerytalnego utworzonego w Wielkiej Brytanii i wypłacana na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii.

Ponadto, zaznaczyć należy, że stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r. poz. 1813, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „spadek” należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

Na podstawie art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego – prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki (w tym również prawa majątkowe), ale także uzasadnione prawnie nadzieje na nabycie prawa – istniejące w dacie nabycia spadku. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie.

Do spadku nie należą prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego czy są one spadkobiercami (art. 922 § 2 Kodeksu cywilnego).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że roszczenie o świadczenie z tytułu renty z brytyjskiego urzędu rentowego należnych I. L. i nie wypłaconych za jej życia, przysługuje Wnioskodawczyni jako spadkobierczyni po Niej. Przedmiotowe roszczenie jest związane z nabyciem przez Wnioskodawczynię prawa do spadku po I. L., gdyż – jak wynika z treści wniosku – takie roszczenie istniało w momencie nabycia przez Wnioskodawczynię spadku. Tym samym, roszczenie o nabycie świadczeń z tytułu renty z brytyjskiego urzędu rentowego weszło w skład spadku po I. L.. Należy zatem stwierdzić, że w skład spadku weszło prawo majątkowe w postaci roszczenia o nabycie świadczenia z tytułu renty z brytyjskiego organu rentowego (niezrealizowane świadczenie rentowe) a zatem przekazana na rzecz Wnioskodawczyni (jako spadkobierczyni) przez ten organ kwota ww. świadczenia stanowi składnik masy spadkowej i podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Powyższe potwierdza wydana dla Wnioskodawczyni interpretacja indywidualna z dnia 30 marca 2021 r. Nr 0111-KDIB2-3.4015.114.2020.1.MZ, dotycząca podatku od spadków i darowizn. W interpretacji tej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że cyt.:

„Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że roszczenie o świadczenie z tytułu renty z brytyjskiego urzędu rentowego należnych I. L i nie wypłaconych za jej życia, przysługuje Wnioskodawczyni jako spadkobierczyni po I. L. Przedmiotowe roszczenie jest związane z nabyciem przez Wnioskodawczynię prawa do spadku po I. L., gdyż – jak wynika z treści wniosku – takie roszczenie istniało w momencie nabycia przez Wnioskodawczynię spadku po I. L. (nie była znana jedynie wysokość tego roszczenia). Tym samym, roszczenie o nabycie świadczeń z tytułu renty z brytyjskiego urzędu rentowego weszło w skład spadku po I. L. Należy zatem stwierdzić, że w skład spadku po I. L. (siostrze babci Wnioskodawczyni) weszło prawo majątkowe w postaci roszczenia o nabycie świadczenia z tytułu renty z brytyjskiego organu rentowego (niezrealizowane świadczenie rentowe) a zatem przekazana na rzecz Wnioskodawczyni (jako spadkobierczyni) przez ten organ kwota ww. świadczenia stanowi składnik masy spadkowej i podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej.

Natomiast realizacja nabytego roszczenia czyli jednorazowa wypłata ww. świadczenia nie jest w świetle ustawy o podatku od spadków i darowizn odrębną czynnością podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem.”

W konsekwencji stwierdzić należy, że otrzymane jednorazowe świadczenie nie wywołuje żadnych skutków na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z wypełnieniem dyspozycji art. 2 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do wykazania przedmiotowej kwoty w rozliczeniu rocznym za 2020 rok, ani odprowadzenia z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 – 300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.