Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.1001.2020.1.MD
z 9 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2020 r. (data wpływu 29 września 2020 r.) uzupełnionym pismem z 22 grudnia 2020 r. (data wpływu 23 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej z tytułu świadczenia usług na rzecz rodzica, kierowcy autobusu, trenera, opiekuna medycznego – jest prawidłowe,
• braku obowiązku wymiany kasy na kasę online w związku z wykonywaniem ww. czynności – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej z tytułu świadczenia usług na rzecz rodzica, kierowcy autobusu, trenera, opiekuna medycznego oraz braku obowiązku wymiany kasy na kasę online w związku z wykonywaniem ww. czynności. Wniosek został uzupełniony pismem z 22 grudnia 2020 r. (data wpływu 23 grudnia 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 11 grudnia 2020 r. znak 0111-KDIB3-2.4012.760.2020.1.MD.

W przedmiotowym uzupełnionym pismem z 22 grudnia 2020 r. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Powiat X.., zwany dalej „Powiatem” lub „Wnioskodawcą” jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Powiat wykonuje zadania nałożone na niego odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został powołany. Wnioskodawca dokonał centralizacji rozliczeń podatku VAT ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi. Tak więc z dniem 1 stycznia 2017 r. jedynym czynnym podatnikiem VAT jest Powiat, a jego rozliczenia obejmują wszystkie transakcje zakupu i sprzedaży realizowane przez podległe jednostki. Jedną z podległych Powiatowi jednostek jest Dom Wczasów Dziecięcych w X..

Dom Wczasów Dziecięcych w X., zwany dalej „DWDz” lub „domem wczasów dziecięcych” jest oświatową jednostką budżetową nieposiadającą osobowości prawnej, wymienioną w art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 910 z późn. zm.) jako placówka zapewniająca opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania. DWDz działa na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 sierpnia 2017 r. w sprawie publicznych placówek oświatowo- wychowawczych, młodzieżowych ośrodków wychowawczych, młodzieżowych ośrodków socjoterapii, specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych, specjalnych ośrodków wychowawczych, ośrodków rewalidycjno-wychowawczych oraz placówek zapewniających opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania (Dz. U. poz. 1606). Organem prowadzącym DWDz jest Powiat. Organem nadzorującym jest Kurator Oświaty w Y.

W Domu Wczasów Dziecięcych zatrudnieni są nauczyciele oraz pracownicy administracji i obsługi. Dodatkowo w DWDz świadczą pracę pracownicy obsługi (sprzątaczki i konserwatorzy) zatrudnieni w jednostce obsługującej dom wczasów dziecięcych, która jest również jednostką podległą Powiatowi.

Dom wczasów dziecięcych jest placówką nieferyjną. Turnusy dla wychowanków DWDz organizuje przez cały rok, również w okresie ferii zimowych oraz w okresie wakacji.

Na organizację turnusów śródrocznych oraz feryjnych dom wczasów dziecięcych zawiera z organizatorami pobytu wychowanków w DWDz umowy, które określają m.in. liczbę wychowanków, liczbę osób towarzyszących wychowankom podczas turnusów oraz koszty pobytu (zakwaterowanie i wyżywienie).

Usługi (zakwaterowania i wyżywienia) są świadczone dla przyjeżdżających grup dzieci i młodzieży oraz opiekujących się nimi nauczycieli ze szkół macierzystych lub wychowawców w okresie wypoczynków letnich i zimowych.

Z usług świadczonych przez DWDz (noclegów i wyżywienia) sporadycznie w trakcie trwania turnusów korzystają również rodzice dzieci, kierowcy autobusów przywożących grupy dzieci, instruktorzy, opiekunowie medyczni.

Z wyżywienia w placówce korzystają również osoby świadczące pracę w domu wczasów dziecięcych. Dodatkowo placówka wynajmuje garaże, które posiada w trwałym zarządzie, osobom fizycznym. Dom wczasów dziecięcych posiada kasę fiskalną z elektronicznym zapisem kopii.

Na całość osiąganych przychodów wystawiane są faktury. Płatności za faktury dokonywane są w całości za pomocą rachunku bankowego.

Obroty z usług zakwaterowania i wyżywienia dzieci oraz opiekujących się nimi nauczycieli lub wychowawców dokumentowane są fakturami wystawionymi w przeważającej części na szkoły, fundacje, kluby sportowe, parafie, gminy. Zdarza się, że organizatorem pobytu dzieci i młodzieży w placówce są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej np. nauczyciel ze szkoły macierzystej, trener. W takim przypadku faktura za pobyt dzieci i nauczycieli, czasem kadry towarzyszącej (rodzic, kierowca itp.) jest wystawiana na osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Dom wczasów dziecięcych wystawia również faktury za zakwaterowanie i wyżywienie dzieci na turnusach bezpośrednio rodzicom. Koszty pobytu w placówce (zakwaterowanie i wyżywienie) kierowców, instruktorów, opiekunów medycznych czy rodziców zawarte są w fakturze wystawianej dla organizatora, tj. np. szkoły lub osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej łącznie z kosztami pobytu dzieci i towarzyszących im nauczycieli. Nie wystąpiły przypadki odrębnego fakturowania noclegów i wyżywienia kierowcom, instruktorom, czy opiekunom medycznym.

Zgodnie z zaświadczeniem o nr identyfikacyjnym REGON do działalności domu wczasów dziecięcych został przypisany rodzaj przeważającej działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności 55.20Z – obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Na pytanie Organu oznaczone nr 1 „Czy działalność DWDz jak również wysokość opłat za pobyt jest uregulowana przepisami prawa? Proszę wskazać jakimi? „ Wnioskodawca wskazał, że tak – rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 sierpnia 2017 r. w sprawie publicznych placówek oświatowo-wychowawczych, młodzieżowych ośrodków wychowawczych, młodzieżowych ośrodków socjoterapii, specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych, specjalnych ośrodków wychowawczych, ośrodków rewalidacyjno-wychowawczych oraz placówek zapewniających opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania (Dz. U. poz. 1606), zwane dalej „rozporządzeniem z dnia 11 sierpnia 2017 r.”

Na pytanie Organu oznaczone nr 2 „Czy pobyty w DWDz organizowane są na zasadach określonych w ustawie z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2020 r., poz. 910) oraz rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 2 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz wysokości i zasad odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach (Dz. U., poz. 1872, z późn. zm.)?” Wnioskodawca udzielił odpowiedzi, że tak, oraz na zasadach określonych w przepisach ww. rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 2017 r.

Na pytanie Organu oznaczone nr 3 „Na jakich zasadach i na podstawie jakich przepisów organizowany jest pobyt dzieci i młodzieży w placówce (DWDz)?” Wnioskodawca podał, że pobyt wychowanków w Domu Wczasów Dziecięcych w X. organizowany jest na zasadach opisanych w § 68-§ 74 rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 2017 r. Dodatkowo w okresie ferii zimowych i letnich, Dom Wczasów Dziecięcych w X. jako placówka nieferyjna stosuje przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży (Dz. U. poz. 452).

Na pytanie Organu oznaczone nr 4 „Proszę o podanie konkretnych przepisów na podstawie, których pobierane są opłaty za pobyt dzieci i młodzieży w placówce (DWDz)?” Wnioskodawca wskazał, że § 78 ust. 3-9 rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 2017 r.

Na pytanie Organu oznaczone nr 5 „Czy wysokość opłat za pobyt w DWDz jest uregulowana przepisami prawa które wskazują, że odpłatność nie może być uznana za rzeczywistą równowartość świadczenia?” Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Tak – § 73 ust. 6 (winno być § 78 ust. 6) rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 2017 r.

Na pytanie Organu oznaczone nr 6 „W jaki sposób ustalane są opłaty dla przyjeżdżających dzieci i młodzieży oraz opiekujących się nimi nauczycieli, a także dla rodziców dzieci, kierowców autobusów przywożących grupy dzieci, instruktorów i opiekunów medycznych.” Wnioskodawca wskazał, że opłaty za posiłki i zakwaterowanie wychowanków i nauczycieli ze szkół macierzystych ustalane są w wysokości określonej w § 73 ust. 3 (winno być § 78 ust. 6) rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 2017 r. Natomiast w przypadku rodziców, kierowców, instruktorów i opiekunów medycznych opłaty te powiększone są o niewielki zysk oraz należny podatek VAT.

Na pytanie Organu oznaczone nr 7 „W jakim charakterze rodzice, instruktorzy oraz trenerzy uczestniczą w turnusach organizowanych przez DWDz, o których mowa we wniosku? Proszę jednoznacznie wskazać jaki jest cel tego pobytu?” Wnioskodawca wyjaśnił, że rodzice wspomagają kadrę pedagogiczną domu wczasów dziecięcych w opiece nad dziećmi, ze względu na stan zdrowia dziecka (np. konieczność podawania leków, wykonywania prostych zabiegów medycznych, potrzebę zapewnienia dziecku specjalnej diety). Natomiast instruktorzy lub trenerzy współuczestniczą z kadrą pedagogiczną DWDz w organizowaniu zajęć specjalistycznych (np. sportowych) w zależności od programu pobytu dzieci.

Na pytanie Organu oznaczone nr 8 „Proszę o podanie konkretnych przepisów na podstawie, których pobierane są opłaty za usługi noclegowe i wyżywienia na rzecz rodziców dzieci, kierowców autobusów przywożących grupy dzieci, instruktorów i opiekunów medycznych?” Wnioskodawca wskazał, że brak jest przepisów prawa powszechnie obowiązującego. Opłaty te pobierane są na podstawie uchwały Zarządu Powiatu podjętej na wniosek dyrektora DWDz.

Na pytanie Organu oznaczone nr 9 „Czy wysokość opłat za usługi noclegowe i wyżywienia na rzecz rodziców dzieci, kierowców autobusów przywożących grupy dzieci, instruktorów i opiekunów medycznych jest uregulowana przepisami prawa które wskazują, że odpłatność nie może być uznana za rzeczywistą równowartość świadczenia?” Wnioskodawca podał, że wysokość opłat za usługi noclegowe i wyżywienie na rzecz rodziców i innych osób nie jest uregulowana przepisami prawa, które wskazują, że odpłatność nie może być uznana za rzeczywistą wartość świadczenia.

Na pytanie Organu oznaczone nr 10 „Na jakich zasadach i na podstawie jakich przepisów Wnioskodawca świadczy usługi noclegowe i wyżywienia na rzecz rodziców dzieci, kierowców autobusów przywożących grupy dzieci, instruktorów i opiekunów medycznych.” Wnioskodawca wskazał: Statut Domu Wczasów Dziecięcych w x. dopuszcza możliwość pobytu rodziców z dziećmi w czasie trwania turnusu, a także innych osób, w tym kierowców, instruktorów czy opiekunów medycznych. Opłaty od tych osób za pobyt w DWDz pobierane są w wysokości ustalonej w uchwale Zarządu Powiatu.

Na pytanie Organu oznaczone nr 11 „Proszę o podanie konkretnych przepisów na podstawie, których pobierane są opłaty za usługi wyżywienia na rzecz osób zatrudnionych w DWDz lub jednostce obsługującej dom wczasów dziecięcych, będącej jednostką organizacyjną Powiatu (sprzątaczka, konserwator)?” Wnioskodawca udzielił odpowiedzi, że opłaty za usługi wyżywienia na rzecz osób świadczących pracę w DWDz pobierane są na podstawie uchwały Zarządu Powiatu, podjętej na wniosek dyrektora DWDz.

Na pytanie Organu oznaczone nr 12 „Czy wysokość opłat za usługi wyżywienia na rzecz osób zatrudnionych w DWDz lub jednostce obsługującej dom wczasów dziecięcych, będącej jednostką organizacyjną Powiatu (sprzątaczka, konserwator) jest uregulowana przepisami prawa które wskazują, że odpłatność nie może być uznana za rzeczywistą równowartość świadczenia?” Wnioskodawca wskazał, że wysokość opłat za usługi wyżywienia na rzecz osób świadczących pracę w DWDz nie jest uregulowana przepisami prawa, które wskazują, że odpłatność nie może być uznana za rzeczywistą wartość świadczenia.

Na pytanie Organu oznaczone nr 13 „Na jakich zasadach i na podstawie jakich przepisów Wnioskodawca świadczy usługi wyżywienia na rzecz osób zatrudnionych w DWDz lub jednostce obsługującej dom wczasów dziecięcych, będącej jednostką organizacyjną Powiatu (sprzątaczka, konserwator).” Wnioskodawca podał, że Statut Domu Wczasów Dziecięcych w x. dopuszcza możliwość świadczenia usług wyżywienia na rzecz osób świadczących pracę w DWDz. Opłaty za wyżywienie pobierane są zgodnie z uchwałą Zarządu Powiatu. Sprzedaż posiłków dokumentowana jest fakturami. Płatności za faktury dokonywane są w całości za pośrednictwem rachunku bankowego.

Na pytanie Organu oznaczone nr 17 „Czy w ramach opisanej we wniosku działalności Wnioskodawca świadczy/będzie świadczył usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 lit a tj. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.)? „Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Tak.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z opinią Głównego Urzędu Statystycznego usługi domu wczasów dziecięcych, polegające na zapewnieniu noclegu, wyżywienia i opieki uczniom w okresie trwania turnusu, organizowania zajęć edukacyjnych i aktywnych form wypoczynku mieszczą w grupowaniu PKWiU 55.20 Usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676 z późn. zm.).

Natomiast, realizacja zajęć edukacyjnych, prowadzona na terenie domu wczasów dziecięcych, mieści się w dziale: PKWIU 85 Usługi w zakresie edukacji, w odpowiednim grupowaniu w zależności od poziomu nauczania.

Zakwaterowanie wraz z wyżywieniem innych osób (kierowcy autobusu, instruktorów, opiekunów medycznych), mieści się w ww. grupowaniu PKWiU 55.20 Usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania.

Podobnie jak usługi stołówkowe, świadczone na rzecz osób zatrudnionych w placówce, które nie są odrębnie klasyfikowane i mieszczą się w działalności podstawowej jednostki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca w zakresie czynności wykonywanych przez dom wczasów dziecięcych ma obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej sprzedaży z tytułu świadczenia usług wyżywienia na rzecz rodzica, kierowcy autobusu, trenera, opiekuna medycznego w przypadku, gdy faktura zgodnie z umową wystawiona jest na organizatora będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej (nauczyciel, trener, rodzic)?
2. Czy z dniem 1 stycznia 2021 r. Wnioskodawca w zakresie ww. czynności wykonywanych przez Dom Wczasów Dziecięcych jest zobowiązany wymienić kasę fiskalną na kasę on-line?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Obowiązek posiadania kasy fiskalnej dotyczy podatników prowadzących sprzedaż swoich towarów lub usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.). zwanej dalej „ustawą”. Tak więc obowiązek ten nie dotyczy sprzedaży usług zakwaterowania i wyżywienia wychowanków oraz osób im towarzyszących w przypadku, gdy zgodnie z zawartą umową na organizację turnusu faktura wystawiona jest na szkołę, fundację, klub sportowy, parafię czy gminę.

Zgodnie z § 2 ust 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 2519), zwanym dalej „rozporządzeniem”, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Z kolei, w myśl art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy, do dnia 30 czerwca 2020 r. – do świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii. Na mocy § 1 ust. 1 pkt 1 lit a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. poz. 1059) termin ten został przedłużony do dnia 31 grudnia 2020 r. W związku z wyżej powołanymi przepisami Powiat stoi na stanowisku, że:

Ad. 1 Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej sprzedaży z tytułu świadczenia usług noclegowych i wyżywienia na rzecz wychowanków, nauczycieli ze szkół macierzystych (wychowawców wypoczynku letniego i zimowego) oraz towarzyszących im osób (rodzic, trener, opiekun medyczny, kierowca autobusu) w przypadku, gdy faktura zgodnie z umową wystawiona jest na organizatora będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, ponieważ może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika do rozporządzenia.

Ponadto w ocenie Wnioskodawcy jeżeli świadczone przez DWDz usługi sklasyfikowane są w PKWiU ex 55.10.10.0, ex 55.20.19 0, ex 55.90.1 to na podstawie odpowiednio poz. 18, 19, 20 załącznika do rozporządzenia korzystają ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania w kasie fiskalnej.

Ad. 2 Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej sprzedaży z tytułu świadczenia usług wyżywienia (śniadanie, obiad, kolacja) na rzecz osób zatrudnionych w DWDz lub w jednostce obsługującej dom wczasów dziecięcych, będącej jednostką organizacyjną Powiatu (sprzątaczka, konserwator) na podstawie § 2 ust. 1 § 4 ust. 3 pkt 4 rozporządzenia w związku z poz. 44 załącznika do rozporządzenia.

Ad. 3 W związku z tym, że dom wczasów dziecięcych jest zwolniony z ewidencjonowania ww. usług w kasie, to z dniem 1 stycznia 2021 r. nie wystąpi u Wnioskodawcy obowiązek wymiany starej kasy na kasę on-line.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej z tytułu świadczenia usług na rzecz rodzica, kierowcy autobusu, trenera, opiekuna medycznego – jest prawidłowe,
• braku obowiązku wymiany kasy na kasę online w związku z wykonywaniem ww. czynności – jest prawidłowe.
  
  

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy oraz wykonywane przez podatnika świadczenia.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydanych rozporządzeń w tym zakresie.

W stanie prawnym od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519), zwanego dalej „rozporządzeniem”.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Według § 3 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r.:

1. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł;
2. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2018 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.
   
   

Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

Jak stanowi § 5 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

Z kolei stosownie do § 5 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu.

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

I tak w załączniku do rozporządzenia z dnia 28 grudnia 2018 r., stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano:

• w poz. 37 „Świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła”.
  
  

Z objaśnień pod załącznikami wynika, że przedrostek ex – dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania. Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o PKWiU ex – rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Jak już wcześniej wspomniano – w kwestii prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – ustawodawca przewidział zwolnienia podmiotowe (§ 3 rozporządzenia), jak i przedmiotowe (§ 2 rozporządzenia) z tego obowiązku. Należy jednak zauważyć, że wykonywanie przez podatnika czynności wymienionych w § 4 rozporządzenia wyklucza możliwość zastosowania przez niego zwolnień określonych w § 2 i § 3 rozporządzenia. Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

I tak, w myśl § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy:

1. gazu płynnego,
2. części do silników (PKWiU 28.11.4),
3. silników spalinowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych do napędu pojazdów (PKWiU 29.10.1),
4. nadwozi do pojazdów silnikowych (PKWiU 29.20.1),
5. przyczep i naczep; kontenerów (PKWiU 29.20.2),
6. części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (PKWiU 29.20.30.0),
7. części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 29.32.30.0),
8. silników spalinowych tłokowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych w motocyklach (PKWiU 30.91.3),
9. sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90),
10. sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),
11. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
12. zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,
13. wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU,
14. wyrobów tytoniowych (PKWiU 12.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na symbol PKWiU, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,
15. perfum i wód toaletowych (PKWiU 20.42.11.0), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów.
    
    

Ponadto z zapisu § 4 ust. 1 pkt 2 lit. i tego rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się również w przypadku świadczenia usług związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie:

• świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
• usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering).
  
  

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do świadczenia usług o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. i, na pokładach samolotów lub w sposób określony w poz. 44 załącznika do rozporządzenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą zastosowania zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej z tytułu świadczenia usług wyżywienia na rzecz rodzica, kierowcy autobusu, trenera, opiekuna medycznego zaklasyfikowanych do grupowania o symbolu PKWiU 55.20 Usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania.

Z opisu sprawy wynika, że Dom Wczasów Dziecięcych w x. jest jednostką podległą Wnioskodawcy. DWDz jest oświatową jednostką budżetową nieposiadającą osobowości prawnej, wymienioną w art. 2 pkt 8 ustawy Prawo oświatowe jako placówka zapewniająca opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania. DWDz działa na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie publicznych placówek oświatowo-wychowawczych, młodzieżowych ośrodków wychowawczych, młodzieżowych ośrodków socjoterapii, specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych, specjalnych ośrodków wychowawczych, ośrodków rewalidycjno-wychowawczych oraz placówek zapewniających opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania. Dom Wczasów Dziecięcych jest placówką nieferyjną. Turnusy dla wychowanków DWDz organizuje przez cały rok, również w okresie ferii zimowych oraz w okresie wakacji. Usługi (zakwaterowania i wyżywienia) są świadczone dla przyjeżdżających grup dzieci i młodzieży oraz opiekujących się nimi nauczycieli ze szkół macierzystych lub wychowawców w okresie wypoczynków letnich i zimowych. Z usług świadczonych przez DWDz (noclegów i wyżywienia) sporadycznie w trakcie trwania turnusów korzystają również rodzice dzieci, kierowcy autobusów przywożących grupy dzieci, instruktorzy, opiekunowie medyczni. Z wyżywienia w placówce korzystają również osoby świadczące pracę w domu wczasów dziecięcych. Dodatkowo placówka wynajmuje garaże, które posiada w trwałym zarządzie, osobom fizycznym. Dom wczasów dziecięcych posiada kasę fiskalną z elektronicznym zapisem kopii. Na całość osiąganych przychodów wystawiane są faktury. Płatności za faktury dokonywane są w całości za pomocą rachunku bankowego. Zdarza się, że organizatorem pobytu dzieci i młodzieży w placówce są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej np. nauczyciel ze szkoły macierzystej, trener. W takim przypadku faktura za pobyt dzieci i nauczycieli, czasem kadry towarzyszącej (rodzic, kierowca itp.) jest wystawiana na osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Dom wczasów dziecięcych wystawia również faktury za zakwaterowanie i wyżywienie dzieci na turnusach bezpośrednio rodzicom. Koszty pobytu w placówce (zakwaterowanie i wyżywienie) kierowców, instruktorów, opiekunów medycznych czy rodziców zawarte są w fakturze wystawianej dla organizatora, tj. np. szkoły lub osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej łącznie z kosztami pobytu dzieci i towarzyszących im nauczycieli. Nie wystąpiły przypadki odrębnego fakturowania noclegów i wyżywienia kierowcom, instruktorom, czy opiekunom medycznym. Zgodnie z zaświadczeniem o nr identyfikacyjnym REGON do działalności domu wczasów dziecięcych został przypisany rodzaj przeważającej działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności 55.20Z – obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania. Ponadto z opisu sprawy wynika, że opłaty za posiłki wychowanków i nauczycieli ze szkół macierzystych ustalane są w wysokości określonej w § 73 ust. 3 (winno być § 78 ust. 6) rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 2017 r. Natomiast w przypadku rodziców, kierowców, instruktorów i opiekunów medycznych opłaty te powiększone są o niewielki zysk oraz należny podatek VAT. Wnioskodawca podał, że wysokość opłat za usługi wyżywienia na rzecz rodziców i innych osób nie jest uregulowana przepisami prawa, które wskazują, że odpłatność nie może być uznana za rzeczywistą wartość świadczenia. Statut Domu Wczasów Dziecięcych dopuszcza możliwość pobytu rodziców z dziećmi w czasie trwania turnusu, a także innych osób, w tym kierowców, instruktorów czy opiekunów medycznych. Opłaty od tych osób za pobyt w DWDz pobierane są w wysokości ustalonej w uchwale Zarządu Powiatu. Płatności za faktury dokonywane są w całości za pośrednictwem rachunku bankowego.

Wskazać jeszcze raz należy, że w poz. 37 załącznika do rozporządzenia, stanowiącego wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano „świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła”.

Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• zapłata za usługę musi być dokonana w całości za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika;
• z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła oraz
• przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia.
  
  

Niespełnienie jednego z powyższych warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca za pośrednictwem domu wczasów dziecięcych oprócz usług polegających na zapewnieniu noclegu, wyżywienia i opieki uczniom świadczy również usługi, polegające na zakwaterowaniu wraz z wyżywieniem innych osób, które mieszczą się zgodnie z opinią Głównego Urzędu Statystycznego w grupowaniu PKWiU 55.20 tj. usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania.

Przyjmując więc w ślad za Wnioskodawcą, że świadczone usługi posiadają wskazaną klasyfikację (PKWiU 55.20) stwierdzić należy, że nie zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia jako wyłączone ze zwolnienia o którym mowa w § 2 i § 3 przedmiotowego aktu. Powołana bowiem przez Wnioskodawcę klasyfikacja wskazuje, że opłaty nie są wnoszone tytułem usług związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), świadczonych wyłącznie przez stacjonarne placówki gastronomiczne względem których zastosowanie ma § 4 ust. 1 pkt 2 lit. i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zatem jeżeli w tej sytuacji nie mamy do czynienia z usługami związanymi z wyżywieniem świadczonymi przez stacjonarne placówki gastronomiczne to w zakresie wskazanych usług tytułem których pobierane są opłaty może mieć zastosowanie zwolnienie określone w poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia.

Przedstawione bowiem przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wskazują, że opłata od rodzica, kierowcy autobusu, trenera, opiekuna medycznego dokonywana jest w całości za pomocą rachunku bankowego i dokumentowana fakturami.

W świetle powyższego gdy Wnioskodawca świadcząc ww. usługi na rzecz rodzica, kierowcy autobusu, trenera, opiekuna medycznego (tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) zaklasyfikowane – jak podano w stanie faktycznym – do grupowania o symbolu PKWiU 55.20, za które opłaty w całości dokonywane będą na rachunek bankowy podatnika, a z ewidencji dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynikać będzie jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana, będzie miał prawo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży tych usług za pośrednictwem kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, jednak nie dłużej niż do końca 2021 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy zajęte w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczonych usług na rzecz rodzica, kierowcy autobusu, trenera, opiekuna medycznego jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do obowiązku wymiany dotychczas używanej kasy rejestrującej na kasę online w związku ze świadczeniem objętych pytaniem usług, należy zauważyć, że obowiązek ten dotyczy tylko ściśle określonych grup podatników.

Od 1 lipca 2020 r. obowiązkiem mieli zostać objęci podatnicy świadczący usługi związane z wyżywieniem wyłącznie świadczone przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usługi w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania, a także podatnicy zajmujący się sprzedażą węgla, brykietu i podobnych paliw stałych wytwarzanych z węgla, węgla brunatnego, koksu i półkoksu przeznaczonych do celów opałowych. Zgodnie bowiem z art. 145b ust. 1 pkt 2 ustawy, ww. podatnicy mogli prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2020 r.

W związku z pandemią COVID-19, 18 czerwca 2020 r. zostało opublikowane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. poz. 1059), zgodnie z którym branża gastronomiczna oraz usługi w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania podlegają obowiązkowi stosowania kas on-line od 1 stycznia 2021 r. (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. a).

Jak wyżej wykazano usługi o podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji PKWiU 55.20 świadczone na rzecz rodzica, kierowcy autobusu, trenera, opiekuna medycznego tj. dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej – będą korzystały ze zwolnienia z ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika do rozporządzenia.

Zatem, skoro Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania sprzedaży usług opisanych we wniosku, to konsekwentnie nie będzie miał również obowiązku prowadzenia ewidencji takiej sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej online.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej z tytułu świadczenia usług na rzecz rodzica, kierowcy autobusu, trenera, opiekuna medycznego oraz braku obowiązku wymiany kasy na kasę online w związku z wykonywaniem ww. czynności. W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Końcowo podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku, które stanowi element stanu faktycznego i nie podlega weryfikacji w postępowaniu interpretacyjnym, co oznacza, że jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej, zostanie ustalone odmiennie od przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja nie wywrze skutków prawnych w tym w postaci ochrony, o której mowa w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.