Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.6.2021.1.KM
z 9 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2021 r. (data wpływu 12 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ujmowania przy wyliczaniu prewspółczynnika dla zakładu budżetowego kwot stanowiących odpisy amortyzacyjne, nadwyżkę środków obrotowych pozostawionych zakładowi, rozwiązania rezerwy na zobowiązania, rozwiązania odpisów aktualizujących należności i różnice inwentarzowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ujmowania przy wyliczaniu prewspółczynnika dla zakładu budżetowego kwot stanowiących odpisy amortyzacyjne, nadwyżkę środków obrotowych pozostawionych zakładowi, rozwiązania rezerwy na zobowiązania, rozwiązania odpisów aktualizujących należności i różnice inwentarzowe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (dalej jako: Gmina) jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od 1 stycznia 2017 r. Gmina prowadzi wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi skonsolidowany model rozliczeń podatku VAT. Swoje zadania Gmina realizuje poprzez samorządowy zakład budżetowy oraz jednostki budżetowe. Samorządowy zakład budżetowy Gminy wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które dają pełne prawo odliczania podatku naliczonego VAT z tytułu nabywanych towarów i usług służących ich wykonywaniu. Ponadto poprzez wymieniony zakład budżetowy realizowane są zadania statutowe Gminy. Nabycia towarów i usług służące wyłącznie wykonaniu zadań statutowych nie uprawniają do odliczenia podatku naliczonego.

Część wydatków wymienionego zakładu budżetowego ma związek jednocześnie z zadaniami opodatkowanymi VAT oraz z tymi, które mają charakter zadań statutowych niepodlegających opodatkowaniu.

Wobec łączenia czynności opodatkowanych oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT zakład budżetowy Gminy ustala od części wydatków zakres prawa odliczania podatku naliczonego z zastosowaniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U., poz. 2193).

Powołane rozporządzenie w par. 3 ust. 4 reguluje sposób ustalenia proporcji odliczania podatku naliczonego VAT dla zakładów budżetowych w stosunku do kwot podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych ze czynnościami opodatkowanymi i nie podlegającymi opodatkowaniu.

Rozporządzenie stanowi jak następuje:

4. Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku zakładu budżetowego sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100/P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez zakład budżetowy, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

P - przychody wykonane zakładu budżetowego.

Dla poprawnego zastosowania cytowanego przepisu Gmina rozważa uwzględnienie w przychodach zakładu takich wartości jak:

• odpisy amortyzacyjne,
  

• nadwyżka środków obrotowych pozostawionych zakładowi,
  

• rozwiązania rezerwy na zobowiązania,
  

• rozwiązania odpisów aktualizacyjnych należności,
  

• różnice inwentaryzacyjne.
  
  
  

Powyższe wartości stanowią jedynie przychody o charakterze memoriałowym, a nie kasowym i nie są związane z rzeczywistymi przepływami finansowymi, a mają jedynie charakter księgowy. Nie są to przychody zrealizowane zakładu budżetowego w rozumieniu powołanego przepisu.

Gmina rozważa uwzględnienie wymienionych wartości w ustalaniu wartości prewspółczynnika zakładu budżetowego za rok 2020 w świetle definicji przychodu zakładu budżetowego zawartej w par. 2 pkt 11 powołanego rozporządzenia, które stanowi jak następuje:

pkt 11) przychodach wykonanych zakładu budżetowego - rozumie się przez to przychody zakładu budżetowego w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, w tym dotacje przekazane temu zakładowi z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty dotacji, które zostały zwrócone, wynikające ze sprawozdania z wykonania planu finansowego, z których zakład ten pokrywał koszty swojej działalności wykonując przypisane mu zadania jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem odsetek od środków na rachunkach bankowych zaliczonych do przychodów z mienia tego zakładu budżetowego oraz odszkodowań należnych temu zakładowi innych niż odszkodowania stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dla celów obliczenia wartości prewspółczynnika dla zakładu budżetowego jako przychód wykonany Zakładu, w rozumieniu § 2 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., należy uwzględniać również wartości stanowiące jedynie przychód o charakterze memoriałowym i nie związane z rzeczywistymi przepływami finansowymi takimi jak:

• odpisy amortyzacyjne;
• nadwyżka środków obrotowych pozostawionych zakładowi;
• rozwiązania rezerwy na zobowiązania;
• rozwiązania odpisów aktualizacyjnych należności;
• różnice inwentaryzacyjne?
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęcie przez Zakład do mianownika wzoru określonego w § 3 ust. 4 rozporządzenia, przychodów stanowiących jedynie wartości memoriałowe jest niezgodne z treścią tego aktu.

W ocenie Gminy w mianowniku wzoru dot. kalkulacji prewspółczynnika nie należy ujmować poniższych wartości:

• odpisy amortyzacyjne,
  
• nadwyżka środków obrotowych pozostawionych zakładowi,
  
• rozwiązania rezerwy na zobowiązania,
  
• rozwiązania odpisów aktualizacyjnych należności,
  
• różnice inwentaryzacyjne.
  
  
  

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydanych w analogicznych sprawach. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 lipca 2018 r. sygn. 0114- KDIP4.4012.165.2018.4.AS oraz interpretacji indywidualnej o sygn. 0114- KDIP4.4012.746.2017.3.AKO z 25 stycznia 2018 r., czy też w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 grudnia 2018 r. W wymienionych interpretacjach organ przyjął stanowisko, zgodnie z którym w mianowniku wzoru nie uwzględnia się kwot stanowiących tzw. pokrycie amortyzacji (mające postać jedynie zapisów księgowych), które - jak wskazali wnioskodawcy - nie są przychodami zrealizowanymi, lecz mają charakter stricte księgowy.

W ocenie Gminy w mianowniku wzoru do kalkulacji prewspółczynnika nie należy ujmować kwot nie stanowiących przychodów związanych z przepływami finansowymi, a wynikających tylko wprost z zasad prowadzenia rachunkowości zakładów budżetowych i mających postać zapisów wyłącznie księgowych służących celom rachunkowym.

Na przykład obowiązek aktualizowania należności wynika z art. 35b ustawy o rachunkowości. Celem jest urealnienie kwoty należności w bilansie. Charakter odpisu aktualizującego należności jest przejściowy. Kwota należności wynikająca z zapisów na kontach zespołu 2 pozostaje w pełnej wysokości a Zakład dochodzi przedmiotowych należności. Jednocześnie poprzez zapis równoległy dokonuje aktualizacji o odpis, z którego z kolei wynika, jaka część należności jest wątpliwa. Przejściowy charakter odpisu potwierdza każda spłata, skuteczna egzekucja, uregulowanie należności. Wówczas odpis rozwiązuje się częściowo lub całkowicie. Zdaniem Gminy rozwiązanie odpisu aktualizującego należności nie stanowi dla Zakładu przychodów w rozumieniu ustawy o finansach publicznych i aktu wykonawczego do ustawy - rozporządzenia MF z dnia 7 grudnia 2010 r. w sprawie sposobu prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych. Równowartość rozwiązanego odpisu aktualizującego należności ma jedynie charakter zapisu księgowego, służącego właściwej realizacji zasad prowadzenia ksiąg rachunkowych i zdaniem Gminy nie stanowi przychodu wykonanego Zakładu. Przychód Zakładu stanowi m.in. czynsz najmu który powstaje w dacie dokonania sprzedaży usługi najmu. Stąd, ujęcie rozwiązania odpisu aktualizującego należności przy wyliczaniu prewspółczynnika Zakładu byłoby podwójnym ujęciem tej samej wartości.

Zatem dla celów obliczenia wartości prewspółczynnika dla zakładu budżetowego jako przychód wykonany Zakładu, w rozumieniu § 2 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., nie należy uwzględniać wartości stanowiących jedynie przychód o charakterze memoriałowym i nie związany z rzeczywistymi przepływami finansowymi, czyli nie będące.

Reasumując Gmina stoi na stanowisku, że wymienione w opisie zdarzenia przyszłego wartości nie należy uwzględniać w obliczaniu prewspółczynika zakładu budżetowego Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ww. ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W przypadku, gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.

Korzystając z delegacji ustawowej zawartej w art. 86 ust 22 ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2015 r., które weszło w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W myśl § 2 pkt 7 ww. rozporządzenia – ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o zakładzie budżetowym - rozumie się przez to utworzony przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządowy zakład budżetowy.

W świetle zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego - rozumie się przez to:

1. urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
2. jednostkę budżetową,
3. zakład budżetowy.

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Ww. rozporządzenie wprowadza wzory, według których wyznaczane są sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Metody te mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą podatku od towarów i usług.

Stosownie do § 3 ust. 4 rozporządzenia – jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku zakładu budżetowego sposób ustalony według wzoru:

A x 100

X= ----------------

P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez zakład budżetowy, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

P – przychody wykonane zakładu budżetowego.

Zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia – przez obrót rozumie się podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

1. dokonywanych przez podatników:
   • odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,
     
   • odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,
     
   • eksportu towarów,
     
   • wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
     
2. odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.

W myśl § 2 pkt 11 rozporządzenia, przez przychody wykonane zakładu budżetowego – rozumie się przychody zakładu budżetowego w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, w tym dotacje przekazane temu zakładowi z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty dotacji, które zostały zwrócone, wynikające ze sprawozdania z wykonania planu finansowego, z których zakład ten pokrywał koszty swojej działalności wykonując przypisane mu zadania jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem odsetek od środków na rachunkach bankowych zaliczonych do przychodów z mienia tego zakładu budżetowego oraz odszkodowań należnych temu zakładowi innych niż odszkodowania stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

Zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia, dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:

1. dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego - używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;
   
2. transakcji dotyczących:
   
   1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
   2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
   
   

Wyłączenie powyższych transakcji z przychodów wykonanych zakładu budżetowego (mianownik proporcji) zapewnia spójność z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji) i ma na celu „oczyszczenie” kwoty przychodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które mogłyby zniekształcić proporcję.

Zgodnie z przedstawionym w § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia sposobem określenia proporcji ustalonym dla zakładu budżetowego, w mianowniku wzoru ujmuje się przychody wykonane zakładu budżetowego.

Zauważyć trzeba, że z zawartej w § 2 pkt 11 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. definicji przychodów wykonanych zakładu budżetowego wynika, że są to przychody w rozumieniu ustawy o finansach publicznych (…).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od 1 stycznia 2017 r. Gmina prowadzi wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi skonsolidowany model rozliczeń podatku VAT. Swoje zadania Gmina realizuje poprzez samorządowy zakład budżetowy oraz jednostki budżetowe. Samorządowy zakład budżetowy Gminy wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które dają pełne prawo odliczania podatku naliczonego VAT z tytułu nabywanych towarów i usług służących ich wykonywaniu. Ponadto poprzez wymieniony zakład budżetowy realizowane są zadania statutowe Gminy. Nabycia towarów i usług służące wyłącznie wykonaniu zadań statutowych nie uprawniają do odliczenia podatku naliczonego.

Część wydatków wymienionego zakładu budżetowego ma związek jednocześnie z zadaniami opodatkowanymi VAT oraz z tymi, które mają charakter zadań statutowych niepodlegających opodatkowaniu.

Wobec łączenia czynności opodatkowanych oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT zakład budżetowy Gminy ustala od części wydatków zakres prawa odliczania podatku naliczonego z zastosowaniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. Powołane rozporządzenie w § 3 ust. 4 reguluje sposób ustalenia proporcji odliczania podatku naliczonego VAT dla zakładów budżetowych w stosunku do kwot podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych ze czynnościami opodatkowanymi i nie podlegającymi opodatkowaniu.

Dla poprawnego zastosowania cytowanego przepisu Gmina rozważa uwzględnienie w przychodach zakładu takich wartości jak odpisy amortyzacyjne, nadwyżka środków obrotowych pozostawionych zakładowi, rozwiązania rezerwy na zobowiązania, rozwiązania odpisów aktualizacyjnych należności, różnice inwentaryzacyjne.

Wnioskodawca wskazał, że powyższe wartości stanowią jedynie przychody o charakterze memoriałowym, a nie kasowym i nie są związane z rzeczywistymi przepływami finansowymi, a mają jedynie charakter księgowy. Nie są to przychody zrealizowane zakładu budżetowego w rozumieniu powołanego przepisu.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia, czy dla celów obliczenia wartości prewspółczynnika dla zakładu budżetowego, jako przychód wykonany zakładu, w rozumieniu ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., należy uwzględniać odpisy amortyzacyjne, nadwyżkę środków obrotowych pozostawionych zakładowi, rozwiązania rezerwy na zobowiązania, rozwiązania odpisów aktualizacyjnych należności i różnice inwentaryzacyjne.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy wskazać, że skoro – jak jednoznacznie podano w opisie sprawy – powyższe wartości stanowią jedynie przychody o charakterze memoriałowym, a nie kasowym i nie są związane z rzeczywistymi przepływami finansowymi, a mają jedynie charakter księgowy i nie są to przychody zrealizowane zakładu budżetowego w rozumieniu powołanego przepisu (tj. § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia), to nie należy ich uwzględniać w mianowniku przy określaniu proporcji według wzoru mającego zastosowanie do zakładów budżetowych (§ 3 ust. 4 rozporządzenia), który w swej treści odnosi się do przychodów zakładu budżetowego w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.