Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.31.2021.2.PS
z 13 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2021 r. (data wpływu 17 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Wniosek został następnie uzupełniony pismem z dnia 17 marca 2021 r. (data wpływu 17 marca 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od dnia 15 listopada 2012 r prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą X, której przedmiotem jest w przeważającej części działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca wznowił prowadzenie działalności gospodarczej w dniu 6 maja 2016 r. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. la ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów z zastosowaniem podatku liniowego. Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w Polsce.

Wnioskodawca w okresie od 16 lipca 2019 r. do kwietnia 2020 r., w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, współpracował, na podstawie pisemnej umowy, z A dalej jako „A”. Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy świadczył na rzecz Spółki usługi z zakresu swojej działalności gospodarczej, a więc związane z tworzeniem programów komputerowych.

Od lutego 2019 r. Wnioskodawca współpracuje również ze spółką B (dalej jako „B”). Wnioskodawca świadczy na rzecz spółki usługi z zakresu swojej działalności gospodarczej, a więc polegające na tworzeniu programów komputerowych.

Wnioskodawca wskazuje, iż w ramach współpracy z obiema spółkami świadczył usługi bardzo zbliżone do siebie, dlatego też opisywany w dalszej części wniosku stan faktyczny jak i stanowisko Wnioskodawcy będzie dotyczyło w większości obu Spółek. Gdy we wniosku będzie mowa o „spółce” Wnioskodawca będzie miał na myśli obie spółki. W przypadku opisywania okoliczności specyficznych dla jednej ze spółek zostanie to wyraźnie zaznaczone we wniosku.

Podczas współpracy z A Wnioskodawca pracował nad platformą AAA, która stanowi główny produkt firmy i wspomaga największe instytucje bankowe (min. Bank G, pozostali klienci są objęci tajemnicą biznesową) w rozwiązywaniu zgłoszeń finansowych (tzw. alertów), co do których istnieje ryzyko defraudacji majątkowych lub wspierania terroryzmu, w sposób automatyczny. Oprogramowanie przetwarza bardzo duże ilości zgłoszeń (kilkaset na sekundę) w sposób skalowalny z wielu oddziałów banków w czasie rzeczywistym z wykorzystaniem zaawansowanych procesów (tzw. pipelines), które na bazie wielu cech alertu i wsparciu uczenia maszynowego (tzw. Machine Learning) oraz zewnętrznych źródeł informacji potrafią wnioskować o nowych cechach alertu i ostatecznie podać rekomendację rozwiązania danego alertu. Rekomendacja uwzględniana jest przez analityka banku w procesie zamknięcia danego alertu, co w sposób bardzo znaczący zwiększa ilość alertów zamkniętych z prawidłową decyzją oraz skrajnie zmniejsza ilość czasu wymaganego do ręcznej analizy poszczególnych alertów.

Wnioskodawca zarówno osobiście rozwijał każdy z komponentów platformy AAA (platforma ta bazuje na architekturze mikroserwisowej, polegającej na rozproszonym systemie, na który składa się wiele mniejszych niezależnych komponentów, które można wdrażać w sposób niezależny), jak również tworzył nowy produkt firmy A, czyli interfejs użytkownika do platformy AAA. Interfejs ten umożliwiał konfigurację platformy z poziomu przeglądarki internetowej, podgląd alertów z platformy AAA w czasie rzeczywistym, definiowanie reguł, na bazie których dochodziło do rozwiązania alertów jak i podgląd rekomendacji dla poszczególnych alertów.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest oprogramowaniem z branży AML Anti-Money Laundering, czyli przeciwdziała praniu brudnych pieniędzy oraz przeciwdziała wspieraniu terroryzmu na świecie. Jest to innowacyjne oprogramowanie w tej dziedzinie, gdyż jako bardzo nieliczne jest wdrażane niezależnie od aktualnie stosowanego korporacyjnego oprogramowania bankowego w danej instytucji finansowej i potrafi przedstawić rekomendację rozwiązania danego alertu finansowego na bazie podstawowych danych alertu, wnioskować o dodatkowych atrybutach alertu na bazie uczenia maszynowego i danych dostarczanych z dodatkowych źródeł.

Alerty do tej pory były rozwiązywane w sposób ręczny poprzez duże działy analityków bankowych analizujących każdy alert z osobna, co prowadzi do skupienia się tylko na najbardziej krytycznych alertach bez możliwości analizy wszystkich potencjalnych ryzykownych zgłoszeń. Dostarczane oprogramowane automatyzuje ten proces poprzez rozwiązywanie alertu w czasie kilku milisekund i oszczędza dzięki temu organizacjom finansowym ogromne zasoby czasu oraz bardzo mocno zmniejsza ryzyko poniesienia strat finansowych poprzez nałożenie wielomilionowych kar finansowych z ramienia regulatorów finansowych.

W ramach pracy nad oprogramowaniem Wnioskodawca rozwiązywał problemy do tej pory niespotykane w branży FinTech and RagTech. W celu zapewnienia działania oprogramowana należało opracować nowe procesy biznesowe, za pomocą których alerty finansowe zostały udostępnione platformie AAA z aktualnie wdrożonych korporacyjnych systemów bankowych. Takie podejście nie było do tej pory stosowane i zrewolucjonizowało podejście do rozwiązywania alertów finansowych. Dodatkowo alerty są przetwarzane w czasie rzeczywistym (a nie w cyklach kilkugodzinnych, lub nocnych), co umożliwia natychmiastową reakcję analityka finansowego na pozytywne rekomendacje alertów.

Odnośnie współpracy z B wskazać należy, iż wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie skierowane jest do branży drukarskiej, a w szczególności domów drukarskich szukających nowych kanałów sprzedaży, usprawniania procesu produkcji na bazie zebranych danych przez system, wyliczania cen produktów drukarskich w czasie rzeczywistym za pomocą interfejsu graficznego w przeglądarce internetowej, pozyskiwania zamówień w sposób automatyczny za pomocą interfejsu graficznego w przeglądarce internetowej, planowania produkcji względem zamówień klientów, a także migracji z systemu typu enterprise (np. H firmy L) na nowe elastyczne i innowacyjne oprogramowanie umożliwiające integrację z Innymi usługami na rynku.

Oprogramowanie służy wielu celom, gdyż stanowi plan transformacji informatycznej w firmie B. Nowe oprogramowanie ma zastąpić aktualnie używany system H oraz inne podsystemy, które nie są wystarczająco elastyczne oraz nie posiadają wymaganych funkcjonalności, aby pozyskać znaczną przewagę konkurencyjną na globalnym rynku drukarskim.

Wnioskodawca redefiniuje oprogramowanie kierowane do rynku drukarskiego. Tworzony system wzbogacany jest o funkcjonalności do tej pory niedostępne w aktualnym systemie oraz systemach dostępnych na rynku. Nowe funkcjonalności zmieniają sposób składania zamówień ze znacznym pominięciem działu sprzedaży, gdzie klienci pierwszy raz są w stanie samodzielnie otrzymać wycenę produkcji w czasie rzeczywistym na bazie zdefiniowanych kosztów marży, stanu maszynowego firmy i innych współczynników decydujących o wyliczeniu najbardziej optymalnej ceny dla danego klienta.

Poprzez wskazane powyżej rozwijanie oprogramowania Wnioskodawca rozumie tworzenie nowych programów komputerowych (kodu, funkcjonalności), które następnie po przeniesieniu przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do nich, są dołączane do istniejącego oprogramowania, rozwijając je. Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe są każdorazowo utworami chronionymi na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ramach współpracy ze Spółkami Wnioskodawca zajmuje się wytwarzaniem zupełnie nowego oprogramowania. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystana zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (spełniającą definicje działalności rozwojowej). Tworzony przez Wnioskodawcę kod jest programem komputerowym w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a co za tym idzie podlega przewidzianej w tej ustawie ochronie.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółek polegają na wytwarzaniu autorskiego oprogramowania. Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą utworów, które powstają w efekcie podejmowanych przez niego przedsięwzięć, tj. utwory zostały stworzone wyłącznie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi za każdym razem nowy, autorski twór wyróżniający się jakościowo i funkcjonalnie pośród istniejących na rynku narzędzi. Wykonując usługi na rzecz Spółek Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane ze swoją działalnością, jest odpowiedzialny za terminowe i prawidłowe wykonanie usług. Wnioskodawca ma swobodę w wykonywaniu usług, kieruje się przy tym swoją unikalną wiedzą, doświadczeniem i umiejętnościami, nie pozostając pod kierownictwem spółek. Wnioskodawca przenosi na Spółki wszelkie majątkowe prawa autorskie, w tym prawa zależne, do tworzonych przez siebie programów komputerowych uzyskując z tego tytułu wynagrodzenie.

Oprogramowanie jest wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, tworzone przez niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone oprogramowanie jest zupełnie nowym rozwiązaniem.

Mając na uwadze powyższe wskazać trzeba, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza oprogramowanie dla zleceniodawcy bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź tez bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności.

Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, ze w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca stale poszerza zasoby swojej wiedzy w ramach swojej działalności i wykorzystuje ją do tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich in
nych podmiotów.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółki w ramach zawartych z nimi umów całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania lub jego części, Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi. Spółka nabywa te prawa za wynagrodzeniem określonym w umowie.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r regulacjami IP Box. Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2020 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółkami z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze spółką B również w 2021 roku, dlatego też zamierza rozliczyć kolejny rok również z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Dodatkowo Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę podatku również do dochodu uzyskanego w ramach opisanej współpracy ze Spółkami w roku 2019 (poprzez korektę złożonego rozliczenia rocznego).

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzana na bieżąco od rozpoczęcia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i obejmuje ona okres od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP, zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Ewidencja prowadzona jest przez Wnioskodawcę od 16 lutego 2019 r. albowiem wtedy rozpoczął on prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja pozwala na określenie wysokości uzyskiwanego przez niego dochodu, który Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatku.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75. Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 marca 2021 r. (data wpływu 17 marca 2021 r.) Wnioskodawca potwierdza, że działalność prowadzona przez Niego spełnia definicję działalności badawczo–rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Wnioskodawca potwierdza także, że na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca ponosi wyłącznie koszty na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a wzoru nxus).

Współpraca wnioskodawcy ze Spółką ma charakter stały i zasadniczo niezmienny (polega na tworzeniu przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej). Dlatego też opisane i wyeksponowane informacje /dane /warunki zarówno miały miejsce, jak również mają i będą miały miejsce w przyszłości. Oczywiście w przypadku ich zmiany Wnioskodawca nie będzie korzystał z interpretacji indywidualnej wydanej w niniejszej sprawie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 17 marca 2021 r.):

1. Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca może rozliczyć kwalifikowany dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze spółkami w roku 2019 z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
   
2. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2020 składanym w roku 2021, jak również w latach kolejnych rozliczyć kwalifikowany dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze spółkami z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

W odpowiedzi na wezwanie organu o doprecyzowanie stanowiska w sprawie sformułowanych pytań, w taki sposób aby nie prowadziło ono do konieczności oceny przez organ charakteru prowadzonej działalności pod katem przepisu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bowiem wykracza ono w tej części poza zakres wniosku - Wnioskodawca potwierdza, iż prowadzi działalność badawczo–rozwojową, a co za tym idzie w jego ocenie uprawniony jest do zastosowania 5% stawki podatku na zasadach wskazanych w przepisach art. 30ca ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów: - Badania naukowe są działalnością obejmującą: 1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich

znaczących ulepszeń. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Ponadto, w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP box w definiowaniu działalności badawczo - rozwojowej następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati. Według podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego Oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe spółki. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań. Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej: a. nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Spółek, a Spółki mają na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych lub stworzenie zupełnie nowych rozwiązań w zależności od swoich potrzeb; b. nieprzewidywalność: Spółki oczekują od Wnioskodawcy wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację istniejących rozwiązań, c. metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach umów ze Spółkami do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Spółek; d. możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez niego działalności na rzecz Spółek, jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na nie, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia przez Spółki. Dodatkowo, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, dalszym rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem
mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości. Biorąc powyższe pod uwagę, można stwierdzić, zdaniem Wnioskodawcy, że tworzenie przez niego Oprogramowania spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT. Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT. Podkreślić w tym miejscu należy, zgodnie z przywołanymi w stanie faktycznym objaśnieniami Ministerstwa Finansów oprogramowania - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, jeżeli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Co więcej, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczenia wymaga, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, stosownie do sformułowanych pytań jest wyłącznie możliwość zastosowania preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową w stosunku do osiąganych przez Wnioskodawcę kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnych osiąganych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. W konsekwencji, organ nie dokonał oceny prawnej tej części stanowiska Wnioskodawcy (w zakresie uznania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności za działalność badawczo-rozwojową), która wykracz poza zakres wniosku wyznaczonego sformułowanymi pytaniami.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
   
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
   
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
   
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
   
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
   
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
   
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
   
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
   
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
   
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
   
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
   
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
   
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy).

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów uwzględnionych w celu określenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy wskazać, że muszą to być koszty funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy należy również mieć na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

-----------------

a + b + c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Stosownie do art. 30ca ust. 6 tej ustaw w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
   
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
   
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
   
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
   
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Wyeksponować trzeba również, że zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia na bieżąco wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Z okoliczności sprawy wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest w przeważającej części działalność związana z oprogramowaniem. Jak wskazał Wnioskodawca wprost w treści wniosku, działalność prowadzona przez Niego spełnia definicję działalności badawczo–rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca w okresie od dnia 16 lipca 2019 r. do kwietnia 2020 r., w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, współpracował, na podstawie pisemnej umowy, z dwoma podmiotami.

Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy świadczył usługi z zakresu swojej działalności gospodarczej, a więc związane z tworzeniem programów komputerowych.

Podczas współpracy z jednym z podmiotów, Wnioskodawca pracował nad platformą AAA, osobiście rozwijając każdy z komponentów tej platformy, jak również tworzył nowy produkt dla tego podmiotu, czyli interfejs użytkownika do ww. platformy. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest oprogramowaniem stworzonym w celu przeciwdziała praniu brudnych pieniędzy oraz przeciwdziała wspieraniu terroryzmu na świecie. Jest to innowacyjne oprogramowanie w tej dziedzinie, gdyż jako bardzo nieliczne jest wdrażane niezależnie od aktualnie stosowanego korporacyjnego oprogramowania bankowego w danej instytucji finansowej i potrafi przedstawić rekomendację rozwiązania danego alertu finansowego na bazie podstawowych danych alertu, wnioskować o dodatkowych atrybutach alertu na bazie uczenia maszynowego i danych dostarczanych z dodatkowych źródeł. Poprzez wskazane powyżej rozwijanie oprogramowania Wnioskodawca rozumie tworzenie nowych programów komputerowych (kodu, funkcjonalności), które następnie po przeniesieniu przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do nich, są dołączane do istniejącego oprogramowania, rozwijając je.

Dla drugiego z podmiotów Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie skierowane do branży drukarskiej, a w szczególności domów drukarskich szukających nowych kanałów sprzedaży, usprawniania procesu produkcji na bazie zebranych danych przez system, wyliczania cen produktów drukarskich w czasie rzeczywistym za pomocą interfejsu graficznego w przeglądarce internetowej, etc. Wnioskodawca redefiniuje oprogramowanie kierowane do rynku drukarskiego. Tworzony system wzbogacany jest o funkcjonalności do tej pory niedostępne w aktualnym systemie oraz systemach dostępnych na rynku.

Oprogramowanie jest wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, tworzone przez niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak wynika również z treści wniosku, Wnioskodawca przenosi na spółki wszelkie majątkowe prawa autorskie, w tym prawa zależne, do tworzonych przez siebie programów komputerowych uzyskując z tego tytułu wynagrodzenie.

Wnioskodawca posiada i prowadzi także odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy przypadających na każde wyżej wymienione prawo. Ewidencja prowadzona jest przez Wnioskodawcę od 16 lutego 2019 r. albowiem wtedy rozpoczął on prowadzenie działalności badawczo - rozwojowej.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że prawa autorskie do tworzonego w ramach działalności Wnioskodawcy oprogramowania podlegającego ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy – są kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności badawczo – rozwojowej, Wnioskodawca uzyskuje dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca jest zatem uprawniony do skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zastosowania 5% stawki podatkowej wobec kwalifikowanych dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. praw autorskich do tworzonych programów komputerowych (podlegających ochronie prawnej) w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Skoro Wnioskodawca ponosi wyłącznie koszty na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a wzoru nexus), to zgodzić należy się z twierdzeniem, że spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% w stosunku do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia i wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.