Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.70.2021.1.MZA
z 13 kwietnia 2021 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. ustalenia, czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogło oraz będzie mogło w przyszłości zostać dokonane do dowolnej wysokości (np. nawet do poziomu 0,11%) w odniesieniu do składników majątku wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2021 r. (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 lutego 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. ustalenia, czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogło oraz będzie mogło w przyszłości zostać dokonane do dowolnej wysokości (np. nawet do poziomu 0,11%) w odniesieniu do składników majątku wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2021 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
X Spółka Akcyjna (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) z siedzibą w (…) jest producentem wyrobów medycznych o światowym zasięgu działania. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej jako: „SSE”) i korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym w zakresie wynikającym z zezwoleń na prowadzenie działalności w SSE.
W ramach prowadzonej na terenie SSE działalności Wnioskodawca ponosił wydatki na wytworzenie i nabycie środków trwałych w rozumieniu art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej „Ustawa pdop”). Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wykorzystywanych w ramach działalności środków trwałych według metody liniowej, przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik nr 1 do Ustawy o pdop (dalej jako: „Wykaz”).
Spółka w stosunku do środków trwałych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2021 r. dokonała ustalenia rocznej stawki amortyzacji podatkowej na poziomie 0,11%. Dla nabywanych od października środków trwałych Wnioskodawca dokonał ustalenia ww. stawki amortyzacji począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, natomiast w stosunku do wcześniej wprowadzonych do ewidencji środków trwałych składników majątku zmiana stawki amortyzacyjnej nastąpiła od stycznia 2021 r.
Spółka ponadto nie wyklucza, że będzie w przyszłości dokonywać zmiany stawek amortyzacyjnych poprzez ich podwyższanie lub obniżanie, jednakże zawsze będą to stawki ustalone zgodnie z art. 16i Ustawy o pdop i zmiana stawki, zgodnie zobowiązującymi regulacjami (przepisami przejściowymi), będzie dotyczyć środków trwałych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2021 r.
W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:
Czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogło oraz będzie mogło w przyszłości zostać dokonane do dowolnej wysokości (np. nawet do poziomu 0,11%) w odniesieniu do składników majątku wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2021 r.? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
Zdaniem Wnioskodawcy, obniżenie do dowolnej wysokości (np. nawet do poziomu 0,11%) stawek amortyzacyjnych w stosunku do środków trwałych wprowadzonych do ewidencji przed 1 stycznia 2021 r.(do dnia 31 grudnia 2020 r.) mogło być dokonane przez Spółkę. Obniżenia takiego Wnioskodawca będzie mógł również dokonać w przyszłości.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 16i ust. 5 Ustawy pdop podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Z kolei dodany od 1 stycznia 2021 r. ust. 8 w tym samym artykule wskazuje, że przepisów ust. 4 i 5 nie stosuje się do środków trwałych wykorzystywanych przez podatników w działalności, z której dochody podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym - w okresie korzystania z takiego zwolnienia. Równocześnie, art. 14 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123) stanowi, że przepisy art. 22i ust. 8 i art. 22j ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 16i ust. 8 i art. 16j ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych po dniu 31 grudnia 2020 r.
Przepis art. 16i ust. 5 wyraża zatem generalną zasadę pozwalającą podatnikom na obniżanie stawek amortyzacyjnych stosowanych w odniesieniu do środków trwałych, która od 1 stycznia 2021 r. ograniczona jest jedynie postanowieniami zawartymi w art. 16i ust. 8. Jednakże przepis przejściowy pozwala, aby podatnicy bez żadnych ograniczeń mogli dokonywać zmian stawki amortyzacyjnej dotyczącej składników majątku wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przed 1 stycznia 2021 r. Ustawodawca nie przewiduje w zakresie środków trwałych wprowadzonych do ewidencji do 31 grudnia 2020 r. żadnych dodatkowych obostrzeń, w szczególności nie wskazuje w jakichkolwiek regulacjach obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych minimalnego poziomu stawek amortyzacyjnych, które mogłyby być zastosowane przez podatnika w przypadku ich obniżenia. W konsekwencji brak jest jakiegokolwiek limitu, do którego podatnik może obniżyć wysokość stawek amortyzacyjnych, co pozwala na dowolne ustalenie ich poziomu, przy założeniu, że będą one nie wyższe niż to wynika z art. 16i Ustawy o pdop.
Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że przyjęte przez niego stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z:
- 21 stycznia 2020 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.487.2019.1.KS, w treści której Organ stwierdził, że: „Wnioskodawca będzie mógł obniżyć stawki amortyzacyjne do dowolnej wysokości (wyższej niż 0%) dla środków trwałych znajdujących się w Ewidencji, dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji’’;
- 16 sierpnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.260.2019.1.KK, w której Organ potwierdził następujące stanowisko wnioskodawcy: ,,(...) obniżenie stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogło/może zostać dokonane do dowolnej wysokości (np. nawet do poziomu 0,1%)”;
- 22 stycznia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.587.2018.1.MBD, w której Organ podatkowy stwierdził, iż: „Zmiana stawek amortyzacyjnych przewidziana w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że nie została ograniczona przez ustawodawcę żadnym limitem, powinna być dokonywana z uwzględnieniem pozostałych przepisów ustawy. Z powyższego wynika, że możliwość obniżania lub podwyższania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. Ponadto, wysokość obniżenia lub podwyższenia stawki amortyzacyjnej dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika (z ww. zastrzeżeniem dot. stawki wynikającej z Wykazu). Mając powyższe na uwadze, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że stosując tzw. metodę liniową, na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, miał prawo, począwszy od pierwszego miesiąca roku podatkowego, do obniżenia stawek amortyzacyjnych do 0%”;
- 12 lipca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.193.2018.2.AW, w której Organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Przepis art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa także dolnej granicy obniżania stawek przez podatnika. Posługując się zatem wykładnią językową wspomnianego przepisu należy uznać, że podatnik ma prawo obniżyć stawkę amortyzacji do dowolnego poziomu, w tym również do poziomu bliskiego 0% i takie działanie jest zgodne z brzmieniem przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”;
- 19 stycznia 2017 r., Znak: 0461-ITPB3.4510.715.2016.1.MJ, w której Organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa jaka jest dopuszczalna granica obniżenia wysokości stawek amortyzacyjnych, a zatem Spółka będzie mogła obniżyć stawkę amortyzacyjną nawet do poziomu 0,1%”.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1. Ocena stanowiska w zakresie pytania nr 2 została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.