Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.18.2021.2.JS
z 14 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INNDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 stycznia 2021 r. (data wpływu 4 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania produkcji glikolu, gliceryny, nikotyny, aromatów oraz ich mieszanin w składzie podatkowym jako podwykonawca, w części dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 1 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania produkcji glikolu, gliceryny, nikotyny, aromatów oraz ich mieszanin w składzie podatkowym jako podwykonawca.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, tj. Spółka pod firmą (…) wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez (…) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji wyrobów chemicznych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (…).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka do 30 czerwca 2020 r. zajmowała się m.in. produkcją płynów do papierosów elektronicznych, konfekcjonowaniem (przepakowaniem w mniejsze opakowania) gliceryny, glikolu i nikotyny, produkcją aromatów o bliżej niesklasyfikowanym przeznaczeniu (mogą one być wykorzystane zarówno jako aromaty spożywcze, aromaty do kominków, etc.), a także produkcją tzw. baz z przeznaczeniem do wykorzystania w różnych gałęziach przemysłu.

Zgodnie z dotychczas przyjętą nomenklaturą, za płyn do papierosów elektronicznych należy uznać: roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę. Zatem katalog płynów do papierosów elektronicznych jest katalogiem otwartym, a kryterium warunkującym uznanie danego roztworu za płyn do papierosów elektronicznych jest wyłącznie wskazanie przez producenta lub podmiot wprowadzający towar na rynek, iż produkt jest przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Z kolei za bazy należy uznać mieszaniny z glikolem i gliceryną, które mogą być wykorzystywane w wielu branżach. Występują również bazy nikotynowe – Spółka może je produkować w stężeniu nie większym niż 18 mg nikotyny w mieszaninie.

Do dnia 30 czerwca 2020 r. do wyprodukowania płynów do papierosów elektronicznych, aromatów oraz baz Spółka wykorzystywała te same składniki (z wyjątkiem nikotyny, gliceryny i glikolu, które były wykorzystywane wyłącznie do produkcji płynów do papierosów elektronicznych, baz lub po dokonaniu konfekcji sprzedawane dalej w formie niezmienionej).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka sama tworzy nowe aromaty, mieszaniny i bazy, które następnie wprowadza na rynek – mieszaniny te z uwagi na szeroką gamę możliwych zastosowań w przemyśle (m. in. w cukiernictwie, farmacji, etc.) nie są oznaczane przez Spółkę jako produkty przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Z tego powodu od tych produktów Spółka nie płaci podatku akcyzowego. Z uwagi na szerokie spektrum prowadzonej sprzedaży Spółka nie ma również możliwości zweryfikowania w jaki sposób Klienci wykorzystują nabyte od Spółki aromaty, mieszaniny i bazy. Spółka stoi na stanowisku, że dopiero w przypadku gdy Klient kupiony produkt wykorzysta do stworzenia roztworu przeznaczonego do wykorzystania w papierosach elektronicznych – powstanie obowiązek uiszczenia podatku akcyzowego – jednak obowiązek ten nie będzie dotyczył Spółki, a wyłącznie Klienta, który zmienił przeznaczenie kupionego towaru na takie, które rodzi obowiązek podatkowy.

Klientami Spółki są i będą zarówno osoby fizyczne (konsumenci) jak i podmioty prowadzące działalność gospodarczą – zarówno jednoosobową, jak też w formie spółek prawa handlowego.

Od 1 maja 2021 r. Spółka zamierza prowadzić działalność gospodarczą w formie składu podatkowego. Z chwilą uzyskania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego Spółka zamierza ograniczyć własną działalność produkcyjną wyłącznie do produkcji płynów do papierosów elektronicznych. Poza wskazaną produkcją Spółka zamierza świadczyć usługi w zakresie produkcji wyrobów nieakcyzowych jako podwykonawca, tj. Spółka będzie produkować wyroby nieakcyzowe z półproduktów dostarczanych przez zleceniodawcę, będzie również świadczyć usługi w zakresie konfekcjonowania nikotyny, gliceryny, aromatów, baz i glikolu.

Wyroby produkowane przez Spółkę z przeznaczeniem do wykorzystania w papierosach elektronicznych będą posiadały odpowiednie oznaczenie w postaci napisu „produkt przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych”. Z kolei na wyrobach produkowanych i konfekcjonowanych na zlecenie innych podmiotów nie będzie informacji o ich przeznaczeniu (z uwagi na fakt, iż glikol, gliceryna, nikotyna, aromaty i bazy znajdują zastosowanie w wielu branżach – głównie niezwiązanych z produkcją wyrobów akcyzowych). Opcjonalnie produkty te mogą być oznaczane napisem „produkt nieprzeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych”.

Zarówno produkcja wyrobów akcyzowych jak i produkcja wyrobów nieakcyzowych realizowanych jako podwykonawca odbywać się będzie w budynku składu podatkowego. Budynek ten pozwala na oddzielenie gotowych wyrobów akcyzowych od wyrobów nieakcyzowych, gdyż składać się będzie z:

1. pomieszczenia magazynu gotowych wyrobów akcyzowych;
2. pomieszczenia magazynu gotowych wyrobów nieakcyzowych;
3. pomieszczenia magazynu półproduktów;
4. magazynu opakowań połączonego z przestrzenią przechowywania tzw. paletopojemników z glikolem, gliceryną i nikotyną;
5. pomieszczenia hali produkcyjnej z linią produkcyjną.
   
   

Linia produkcyjna posiadana przez Spółkę będzie wykorzystywana zarówno do produkcji wyrobów akcyzowych jak i nieakcyzowych. System produkcji będzie polegał na produkcji całego zamówienia ciągiem, tj. nie dojdzie do sytuacji, w której produkcja wyrobów nieakcyzowych będzie przerywana przed wykonaniem zlecenia po to, aby rozpocząć produkcję wyrobów akcyzowych. Dopiero po zamknięciu zlecenia linia produkcyjna będzie czyszczona i rozpoczynana będzie produkcja wyrobów akcyzowych.

Skład podatkowy wyposażony będzie w odpowiedni system gospodarowania zasobami magazynowymi – pozwalający na prowadzenie dokładnej i szczegółowej ewidencji zużytych półproduktów z podziałem na wyroby akcyzowe i wyroby nieakcyzowe, co umożliwi pełną kontrolę nad produkcją (będzie pozwalał na wirtualne utworzenie dwóch magazynów – jednego z półproduktami Spółki przeznaczonymi do produkcji płynu do papierosów elektronicznych oraz drugiego – z półproduktami dostarczanymi przez zleceniodawców, do produkcji wyrobów nieakcyzowych zgodnie z przekazywanymi zleceniami.

Klientami Spółki będą zarówno konsumenci jak i podmioty prowadzące działalność gospodarczą, a sprzedaż realizowana będzie zarówno bezpośrednio jak i przez internet – poprzez sklep internetowy oraz zamówienia via e-mail (w odniesieniu do płynów do papierosów elektronicznych). Usługi produkowania wyrobów nieakcyzowych i konfekcjonowania jako podwykonawca będą świadczone wyłącznie na rzecz przedsiębiorców. Po wykonaniu usługi Spółka nie będzie miała jakiejkolwiek możliwości zweryfikowania w jaki sposób towar został wykorzystany przez zlecającego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, oznaczone we wniosku nr 1:

Czy dopuszczalne jest prowadzenie w składzie podatkowym produkcji wyrobów akcyzowych we własnym imieniu oraz wyrobów nieakcyzowych jako podwykonawca?

Stanowisko Wnioskodawcy (w części dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 1):

Ad. 1) Czy dopuszczalne jest prowadzenie w składzie podatkowym produkcji wyrobów akcyzowych we własnym imieniu oraz wyrobów nieakcyzowych jako podwykonawca?

W ocenie Spółki żaden przepis powszechnie obowiązującego prawa nie zabrania prowadzenia w składzie podatkowym działalności polegającej na wykonywaniu usług na rzecz podmiotów trzecich – jeśli są to wyroby niepodlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Wobec powyższego należy uznać, że dopuszczalne jest prowadzenie w składzie podatkowym produkcji zarówno wyrobów akcyzowych jak i nieakcyzowych (na zlecenie podmiotów trzecich). Spółka zdaje sobie jednak sprawę z możliwego wystąpienia potencjalnych trudności organizacyjnych polegających na konieczności wyodrębnienia w ramach składu podatkowego magazynu produktów akcyzowych, produktów nieakcyzowych, półproduktów, itp. Równie ważne z organizacyjnego punktu widzenia jest wdrożenie systemu magazynowego pozwalającego na precyzyjne oddzielenie półproduktów zużytych do produkcji wyrobów akcyzowych oraz nieakcyzowych, a także ewidencji gotowych wyrobów akcyzowych i nieakcyzowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 864 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 46 załącznika nr 1 do ustawy, bez względu na kod CN, został wymieniony płyn do papierosów elektronicznych.

Przez papierosy elektroniczne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 34 ustawy rozumie się urządzenia jednorazowego albo wielokrotnego użytku służące do spożywania za pomocą ustnika pary powstającej z płynu do papierosów elektronicznych, wyposażone w szczególności w kartridże lub zbiorniki.

Natomiast za płyn do papierosów elektronicznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy uznaje się roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę.

Zgodnie z art. 99b ust. 1 ustawy, produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także jego rozlew.

Stosownie do art. 99b ust. 2 ustawy, za produkcję płynu do papierosów elektronicznych nie uznaje się wytwarzania tego płynu przez konsumenta ręcznie domowym sposobem w gospodarstwie domowym na własne potrzeby.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy, skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy, podmiot prowadzący skład podatkowy to podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego.

Jak wynika z art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy, procedura zawieszenia poboru akcyzy oznacza procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
   
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
   
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
   
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
   4a. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
   
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
   
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   
   1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
   2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
   
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
   
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   
   

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 8 ust. 6 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 10 ust. 1 ustawy.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą – art. 13 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 13 ust. 1a ustawy podatnikiem z tytułu produkcji:

1. papierosów, o której mowa w art. 99 ust. 1a,
2. płynu do papierosów elektronicznych, o której mowa w art. 99b ust. 1,
3. wyrobów nowatorskich, o której mowa w art. 99c ust. 1

-niezgodnej z art. 47, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która produkuje te wyroby akcyzowe, oraz każda inna osoba, która uczestniczy w ich produkcji.

Zgodnie z art. 13 ust. 1b ustawy jeżeli obowiązek podatkowy z tytułu produkcji:

1. papierosów, o której mowa w art. 99 ust. 1a,
2. płynu do papierosów elektronicznych, o której mowa w art. 99b ust. 1,
3. wyrobów nowatorskich, o której mowa w art. 99c ust. 1

-niezgodnej z art. 47, ciąży na kilku podatnikach, podatnicy ci ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązanie podatkowe.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:

1. wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie;
   
2. mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win uzyskanych z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. z 2016 r. poz. 859);
   
3. piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;
   
4. mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;
   
5. wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;
   
6. energii elektrycznej;
   
7. wyrobów węglowych;
   
8. suszu tytoniowego;
   
9. wyrobów gazowych.
   
   

Magazynowanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym – art. 47 ust. 2 ustawy.

W składzie podatkowym wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy mogą być magazynowane w jednym pomieszczeniu z innymi wyrobami, pod warunkiem że wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy będą magazynowane oddzielnie, a miejsce ich magazynowania będzie wskazane w ewidencji wyrobów akcyzowych prowadzonej przez podmiot prowadzący skład podatkowy – art. 47 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 47 ust. 3a ustawy, w składzie podatkowym mogą być magazynowane wyroby akcyzowe nieobjęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz wyroby niebędące wyrobami akcyzowymi, pod warunkiem że:

1. spełnione są warunki określone w ust. 3;
2. sposób magazynowania pozwala na określenie ilości wyrobów akcyzowych nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy i wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi.
   
   

Miejsce magazynowania wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym powinno być dostosowane do bezpiecznego składowania tych wyrobów, a proponowana lokalizacja składu podatkowego, stan lub wielkość pomieszczeń, w których ma być prowadzony skład podatkowy, lub ich wyposażenie powinny umożliwiać sprawowanie kontroli - art. 48a ust. 1 ustawy.

Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego może być udzielone po zatwierdzeniu akt weryfikacyjnych w wyniku urzędowego sprawdzenia, o którym mowa w dziale V rozdziale 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2020 r., poz. 505) – art. 48a ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 50 ust. 3 ustawy zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego określa w szczególności:

1. numer akcyzowy składu podatkowego;
2. adres, pod którym zlokalizowany jest skład podatkowy;
3. rodzaj prowadzonej działalności w składzie podatkowym;
4. rodzaj wyrobów akcyzowych będących przedmiotem działalności w składzie podatkowym;
5. formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego, a w przypadku zwolnienia podmiotu występującego z wnioskiem o zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego z obowiązku złożenia zabezpieczenia - przewidywaną maksymalną kwotę zobowiązania podatkowego albo przewidywaną maksymalną kwotę zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej podlegających zabezpieczeniu akcyzowemu oraz termin ważności zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego.
   
   

Zgodnie z § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków dotyczących miejsca odbioru wyrobów akcyzowych oraz prowadzenia składu podatkowego (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 55) miejsce prowadzenia składu podatkowego powinno:

1. być wydzielone od pozostałej części terenu lub pomieszczenia, w szczególności za pomocą ogrodzenia lub innego trwałego oznaczenia;
   
2. być oznaczone poprzez umieszczenie tablicy zawierającej wyrazy "Skład podatkowy" oraz imię i nazwisko lub nazwę podmiotu prowadzącego skład podatkowy;
   
3. posiadać infrastrukturę techniczną, sanitarną i komunikacyjną umożliwiającą wykonywanie kontroli nad wyrobami akcyzowymi w składzie podatkowym zgodnie z odrębnymi przepisami oraz prowadzenie w składzie podatkowym działalności określonej w zezwoleniu;
   
4. posiadać zabezpieczenia techniczne lub elektroniczne gwarantujące nienaruszalność i niezmienialność znajdujących się w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych;
   
5. być wyposażone odpowiednio w urządzenia, maszyny, przyrządy, narzędzia, pojemniki lub naczynia umożliwiające:
   
   1. prowadzenie w składzie podatkowym działalności określonej w zezwoleniu,
   2. określenie ilości wyrobów znajdujących się w składzie podatkowym,
   3. wykonywanie kontroli nad wyrobami akcyzowymi znajdującymi się w składzie podatkowym zgodnie z odrębnymi przepisami.
   
   
   

Jak wynika natomiast z art. 138a ust. 1 ustawy, podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych.

Operator logistyczny prowadzący skład podatkowy oprócz ewidencji, o której mowa w ust. 1, prowadzi ewidencję wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego – art. 138a ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 138a ust. 3 ustawy, ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności:

1. ustalenie ilości, rodzajów oraz miejsca magazynowania w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych:
   
   1. objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
   2. nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w tym:
   • wyrobów zwolnionych od akcyzy, w tym zwolnionych ze względu na ich przeznaczenie,
   • wyrobów opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 89;
2. ustalenie ilości i rodzajów wyrobów, od których została zapłacona akcyza;
   
3. ustalenie ilości i rodzajów magazynowanych w jednym zbiorniku wyrobów energetycznych:
   
   1. objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
   2. od których została zapłacona akcyza,
   3. zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
   4. opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 89;
4. wyodrębnienie kwoty akcyzy, której pobór podlega zawieszeniu w związku z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, oraz kwoty akcyzy, która przypadałaby do zapłaty, gdyby wyroby nie były zwolnione od akcyzy;
   
5. ustalenie ilości wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego i wyprodukowanych w składzie podatkowym;
   
6. ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, daty wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz informacje o dokumentach dostawy;
   
7. ustalenie właściciela wyrobów akcyzowych, innego niż podmiot prowadzący skład podatkowy, oraz posiadania przez tego właściciela wymaganej koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.
   
   

Zgodnie z art. 138a ust. 4 ustawy, ewidencja, o której mowa w ust. 2, powinna umożliwiać ustalenie ilości oraz rodzajów magazynowanych w składzie podatkowym wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.

Szczegóły dotyczące ewidencji, o których mowa w art. 138a ustawy, zawiera rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 marca 2018 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (Dz. U. z 2018 r., poz. 643 ze zm.).

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje wskazać należy, że analiza przepisów ustawy o podatku akcyzowym oraz aktów wykonawczych do ustawy nie zawiera unormowań, które wyłączałyby możliwość produkowania na terenie składu podatkowego wyrobów innych aniżeli wyłącznie wyroby akcyzowe.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy i odpowiadając wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie oznaczone we wniosku nr 1 stwierdzić należy, że na terenie składu podatkowego możliwe jest prowadzenie produkcji zarówno wyrobów akcyzowych we własnym imieniu, jak i wyrobów nie akcyzowych jako podwykonawca (na zlecenie podmiotów trzecich).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać więc za prawidłowe.

Przy czym, podkreślić należy, że to w interesie podmiotu prowadzącego skład podatkowy, w którym będą produkowane wyroby akcyzowe i nieakcyzowe jest stosowanie takich rozwiązań, które pozwalać będą na uniknięcie ewentualnych wątpliwości co do rozróżnienia produkowanych w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych i nieakcyzowych oraz związanych z tym ewentualnych postępowań wyjaśniających ze strony odpowiednich organów.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania nr 1 przedstawionego we wniosku, tj. w zakresie możliwości produkcji w składzie podatkowym zarówno wyrobów akcyzowych, jaki nieakcyzowych. Natomiast w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2-4 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.