INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku oraz miejsca świadczenia i opodatkowania usług wykonywanych na terenie portu morskiego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku oraz miejsca świadczenia i opodatkowania usług wykonywanych na terenie portu morskiego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka została utworzona w 1998 r. i działa na podstawie ustawy o portach oraz Kodeksu spółek handlowych. Przychodami Spółki są:

• opłaty z tytułu użytkowania, najmu dzierżawy lub innej umowy, na mocy której podmiot zarządzający oddaje w odpłatne korzystanie grunty oraz obiekty, urządzenia i instalacje portowe;
• opłaty portowe;
• przychody z usług świadczonych przez podmiot zarządzający;
• wpływy z innych tytułów.

Do opłat portowych zalicza się:

• opłaty tonażowe za wejście/wyjście statku;
• opłaty przystaniowe za korzystanie z nabrzeża;
• opłaty pasażerskie za zejście/ wejście pasażera z/na statek;
• opłaty postojowe za postój statku przy nabrzeżu;
• dostawa wody z hydrantu nabrzeżnego dla statku;
• odbiór odpadów ze statku (odpady stałe, zaolejone i ścieki);
• dostarczanie energii elektrycznej dla statku.

Wątpliwości Spółki dotyczą usług świadczonych na terenie portu wobec armatora morskiego, mającego siedzibę w USA, co do których zastosowanie mają warunki wymienione w art. 83 ustawy o podatku od towarów i usług, dla których Spółka ma prawo zastosować stawkę podatku 0%. Są to opłaty tonażowe za wejście/wyjście statku oraz opłaty przystaniowe za korzystanie z nabrzeża.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy w przypadku świadczenia usług na terenie portu morskiego (opłaty tonażowe i przystaniowe) na rzecz armatora morskiego z kraju trzeciego, obowiązującą stawką podatku jest 0%, czy też usługi takie nie podlegają opodatkowaniu na terenie kraju i winny być rozliczane zgodnie z zasadą „mechanizmu odwróconego obciążenia”, tzn. podatek rozliczany przez nabywcę...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku świadczenia usług armatorowi morskiemu z kraju trzeciego, polegających na obciążaniu armatora opłatami tonażowymi (opłata dotyczy wejścia/wyjścia statku do/z portu) i opłatami przystaniowymi (opłata za korzystanie z nabrzeża), zgodnie z art. 83 w powiązaniu z art. 28c ustawy o podatku od towarów i usług obciąży usługobiorcę stosując stawkę podatku w wysokości 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zasada ogólna dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatnika zawarta jest w art. 28b ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Na potrzeby stosowania przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług, w art. 28a ustawy ustawodawca zdefiniował pojęcie podatnika. Zgodnie z punktem 1 tego artykułu, ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

W myśl art. 28c ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym, w zakresie zdania wstępnego, art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 9 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych z obsługą statków wymienionych w klasie PKWiU ex 30.11 należących do armatorów morskich, z wyjątkiem usług świadczonych na cele osobiste załogi (ust. 1 pkt 14 ww. artykułu).

Opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie (ust. 2 ww. artykułu).

Z wniosku wynika, że wątpliwości Spółki dotyczą usług świadczonych na terenie portu na rzecz armatora morskiego, mającego siedzibę w USA. Są to usługi, za które pobierane są opłaty tonażowe za wejście/wyjście statku oraz opłaty przystaniowe za korzystanie z nabrzeża.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że o ile przedmiotowe usługi są świadczone na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28 a ustawy o podatku do towarów i usług, na co może wskazywać treść wniosku, miejscem ich świadczenia i opodatkowania jest terytorium kraju trzeciego, tj. USA. W związku z tym usługi te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju (w tym wskazaną przez Spółkę stawką 0%). Wobec powyższego stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.