Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.58.2021.1.ŁS
z 16 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2021 r. (data wpływu 18 stycznia 2021 r.), uzupełnionym w dniu 8 kwietnia 2021 r. (data wpływu) oraz w dniu 12 kwietnia 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 8 kwietnia 2021 r. oraz w dniu 12 kwietnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, niezarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawczyni w lipcu 2020 r. realizowała przedsięwzięcie, polegające na zamontowaniu przy budynku mieszkalnym odnawialnego źródła energii (dalej: „przedsięwzięcie termomodernizacyjne”) w postaci instalacji fotowoltaicznej (dalej: „Instalacja”). Budynek mieszkalny, przy którym realizowane było przedsięwzięcie termomodernizacyjne, stanowi współwłasność Wnioskodawczyni oraz jej męża ­ J. C. Budynek mieszkalny objęty jest majątkową wspólnością małżeńską (dalej: „budynek mieszkalny”). Budynek mieszkalny stanowi budynek mieszkalny jednorodzinny, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, sklasyfikowany według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w grupie 111, klasie 1110 „Budynki mieszkalne jednorodzinne”. W budynku tym nie ma lokali użytkowych, nie jest on również wykorzystywany na cele działalności gospodarczej. Zamontowana Instalacja będzie służyć wyłącznie do celów związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego. Faktura za kompleksową usługę polegającą na zakupie, dostawie i montażu Instalacji, wystawiona została przez profesjonalnego wykonawcę, którego działalność polega na dostawie i montażu instalacji fotowoltaicznych, a który jest czynnym podatnikiem podatku VAT, który nie korzystał ze zwolnienia z VAT. Faktura została wystawiona przez wykonawcę pod koniec lipca 2020 r., po zakończeniu robót montażowych na/przy budynku Wnioskodawczyni. Faktura została zapłacona przez Wnioskodawczynię na następny dzień po jej wystawieniu, w związku z tym w tym terminie Wnioskodawczyni uiściła pierwsze wydatki związane z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym. Jednocześnie, wydatki te były jedynymi wydatkami, które Wnioskodawczyni poniosła bezpośrednio na zakup i montaż Instalacji przy jej budynku. Z powyższego wynika więc, że przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało zakończone przed upływem 3 lat od momentu poniesienia pierwszego (jedynego) wydatku. Na fakturze pierwotnej jako nabywca został wskazany mąż Wnioskodawczyni. Należność wynikająca z faktury od wykonawcy została uiszczona w całości przelewem bankowym z rachunku bankowego, którego współwłaścicielami są Wnioskodawczyni i jej mąż. Zleceniodawcą przelewu była Wnioskodawczyni. W konsekwencji, z uwagi na fakt, że należność za fakturę za dostawę i montaż Instalacji została faktycznie zapłacona przez Wnioskodawczynię, Wnioskodawczyni planuje wystąpić do wykonawcy z żądaniem wystawienia faktury korygującej do pierwotnej faktury, na której jako wyłączny nabywca zostanie wskazana Wnioskodawczyni. Korekta faktury zostanie wystawiona w 2021 r. Dodatkowo, wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię w związku z opisanym wyżej przedsięwzięciem termomodernizacyjnym nie zostały i nie zostaną przez nią zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały i nie zostaną odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz nie zostały i nie zostaną uwzględnione przez Wnioskodawczynię w związku z korzystaniem z ulg innych niż termomodernizacyjna, w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Wnioskodawczyni wskazuje jednak, że część kosztów poniesionych na Instalację zostanie pokryta ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach dofinansowania udzielonego w ramach programu priorytetowego „…” w kwocie 5 tysięcy złotych. Z uwagi na termin naboru wniosków do programu i brak możliwości korekty faktury za Instalację przed tym terminem, do programu przedstawiono fakturę, na której jako nabywca widnieje mąż Wnioskodawczyni. Dofinansowanie zostanie przelane na wspólne konto bankowe małżonków, z którego dokonywana była zapłata za fakturę dotyczącą Instalacji. Wnioskodawczyni niniejszym wnioskiem obejmuje jedynie tą część wydatków poniesionych na Instalację, które zostały przez nią poniesione na Instalację i niezwrócone w żadnej formie - tj. wnioskiem obejmuje całość wydatków na Instalację pomniejszoną o kwotę dofinansowania uzyskanego w ramach programu „…”. Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, opłacającym podatek według skali podatkowej. W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że wydatek na zakup i montaż Instalacji został poniesiony z majątku wspólnego. Między Wnioskodawczynią a małżonkiem istnieje majątkowa wspólność małżeńska. Montaż Instalacji odbył się na gruncie obok budynku. Właścicielami gruntu, na którym znajduje się Instalacja oraz budynek mieszkalny, są Wnioskodawczyni i małżonek. Prąd wytwarzany z Instalacji wykorzystywany jest na cele prywatne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy po wystawieniu faktury korygującej, Wnioskodawczyni będzie przysługiwać, na podstawie art. 26h ust. 1 ustawy o PIT, prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków związanych z zakupem i montażem Instalacji przy budynku mieszkalnym, w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesione zostały wydatki, w części nieobjętej dofinansowaniem?
2. Czy Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć od podstawy obliczenia podatku wydatki związane z zakupem i montażem Instalacji przy budynku mieszkalnym, w drodze korekty zeznania za rok podatkowy, w którym poniesione zostały wydatki, w części nieobjętej dofinansowaniem?

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawczyni, po wystawieniu faktury korygującej, będzie Jej przysługiwać, na podstawie art. 26h ust. 1 ustawy o PIT, prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków związanych z zakupem i montażem Instalacji przy budynku mieszkalnym, w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesione zostały wydatki, w części nieobjętej dofinansowaniem.

Wnioskodawczyni wskazuje, że zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy o PIT, podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o PIT, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1, to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o PIT definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów. W myśl art. 2 pkt 2 tej ustawy, przez przedsięwzięcia termomodernizacyjne rozumie się przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o PIT, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o PIT, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik. Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki. Zatem z punktu widzenia zastosowania ulgi termomodernizacyjnej istotna jest data poniesienia wydatku.

Za datę poniesienia wydatku uważa się dzień sprzedaży (datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi) określony na fakturze VAT, ponieważ na podstawie faktury ustala się wysokość poniesionych wydatków na termomodernizację budynku. W przypadku, gdy na fakturze VAT brak jest informacji o dniu sprzedaży przyjmuje się, że dzień ten przypada na dzień, w którym wystawiono fakturę.

Jak Wnioskodawczyni wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, przedsięwzięcie termomodernizacyjne (dostawa i montaż Instalacji) zostało zrealizowane w lipcu 2020 r. Po jego realizacji wykonawca wystawił fakturę, która następnie została przez Wnioskodawczynię uiszczona pod koniec lipca 2020 r. Dodatkowo, faktura została wystawiona przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług, który nie korzysta ze zwolnienia z tego podatku.

W ocenie Wnioskodawczyni, mając na uwadze przedstawione powyżej okoliczności, ma ona prawo do skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej, o której mowa w art. 26h ust. 1 ustawy o PIT, w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesione zostały wydatki na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, a które zostały udokumentowane fakturą wystawioną przez wykonawcę, tj. w zeznaniu za rok 2020.

W ocenie Wnioskodawczyni przesądza o tym fakt, że wydatki związane z zakupem i montażem Instalacji na jej budynku zostały poniesione przez Nią w lipcu 2020 r. Natomiast montaż Instalacji również został zakończony w lipcu 2020 r. W związku z tym, przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało zakończone przed upływem 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zdaniem Wnioskodawczyni bez znaczenia dla skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej jest również fakt, że faktura pierwotna jako nabywcę wskazywała męża Wnioskodawczyni. W art. 26h ust. 1 ustawy o PIT mowa jest jedynie o poniesieniu przez podatnika wydatków na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związanych z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, stanowiącym własność podatnika. Niewątpliwe, wykonując zlecenie przelewu z rachunku bankowego stanowiącego współwłasność Wnioskodawczyni i jej męża, Wnioskodawczyni poniosła wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne. Korekta faktury pierwotnej, którą Wnioskodawczyni uzyska, będzie odzwierciedlać rzeczywisty stan faktyczny w zakresie poniesionych wydatków.

Natomiast odnosząc się do zakresu przysługiwania prawa do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, w ocenie Wnioskodawczyni prawo to będzie jej przysługiwało jedynie w odniesieniu do wydatków związanych z zakupem i montażem Instalacji na jej budynku mieszkalnym, udokumentowanych fakturą wystawioną przez wykonawcę, które zostały przez Nią faktycznie poniesione i niezwrócone ani niedofinansowane w żadnej formie - tj. w części, w której nie obejmują dofinansowania udzielonego w ramach programu „…”.

W konsekwencji, mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawczyni, na podstawie art. 26h ust. 2 ustawy o PIT, będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków związanych z zakupem i montażem Instalacji na budynku mieszkalnym stanowiącym jej własność, w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesione zostały wydatki, w części nieobjętej dofinansowaniem.

Wnioskodawczyni wskazuje, że powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in. w:

• interpretacji indywidualnej z dnia 20 listopada 2019 r., sygn. 0113-KDIPT3.4011.363.2019.5.ASZ, w której organ wskazał: „W związku z powyższym, ta część inwestycji, która zostanie pokryta ze środków własnych podatnika będzie podlegać omawianej uldze, natomiast ta, która będzie sfinansowana (dofinansowana) w ramach programu pn. z ulgi nie skorzysta. Ponadto, dla możliwości skorzystania z ulgi nie ma znaczenia, że faktura za zakup instalacji fotowoltaicznej będzie widnieć na Powiat, skoro Wnioskodawca posiada faktury imienne związane z wpłaconymi zaliczkami na jej zakup i montaż wystawionymi przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawca, będzie miał możliwość odliczenia, w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków poniesionych na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej, wyłącznie w części, która nie została dofinansowana Wnioskodawcy w formie dotacji;
• interpretacji indywidualnej z dnia 9 października 2019 r., sygn. 0113-KDIPT3.4011.364.2019.3.MH, w której organ wskazał: „W związku z powyższym, ta część inwestycji, która zostanie pokryta ze środków własnych podatnika będzie podlegać omawianej uldze, natomiast ta, która będzie sfinansowana (dofinansowana) w ramach programu pn. z ulgi nie skorzysta. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawca, jako uczestnik programu, na którego będzie wystawiona faktura związana z zakupem i montażem pieca, będzie miał możliwość odliczenia, w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków poniesionych na zakup i montaż pieca, wyłącznie w części, która nie została dofinansowana Wnioskodawcy w formie dotacji.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawczyni będzie Ona mogła odliczyć od podstawy obliczenia podatku wydatki związane z zakupem i montażem Instalacji przy budynku mieszkalnym w drodze korekty zeznania za rok podatkowy, w którym poniesione zostały wydatki, w części nieobjętej dofinansowaniem.

Wnioskodawczyni wskazuje, że korekta zeznania rocznego może być dokonana do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Okres ten wynosi 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku lub jego zwrotu.

W przypadku zeznania za 2020 r., termin przedawnienia tego zeznania przypada na koniec 2026 r. W konsekwencji w przypadku, gdy Wnioskodawczyni nie skorzysta z przysługującej jej ulgi termomodernizacyjnej w zeznaniu za rok podatkowy 2020 r., Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej poprzez złożenie korekty zeznania za 2020 r., do końca 2026 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku (art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane).

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r., poz. 22, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
   
2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,
   
3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
   
4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
   
5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,
   
6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),
   
7. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,
   
8. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,
   
9. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
   
10. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,
    
11. pompa ciepła wraz z osprzętem,
    
12. kolektor słoneczny wraz z osprzętem,
    
13. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,
    
14. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,
    
15. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskaniem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
   
2. wykonanie analizy termograficznej budynku,
   
3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,
   
4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,
   
5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,
   
6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,
   
7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
   
8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego,
   
9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego,
   
10. montaż pompy ciepła,
    
11. montaż kolektora słonecznego,
    
12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,
    
13. montaż instalacji fotowoltaicznej,
    
14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,
    
15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,
    
16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego.

W myśl art. 26h ust. 2 kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z przedstawionych powyżej uregulowań prawnych wynika zatem, że podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. W ramach ulgi termomodernizacyjnej odliczeniu podlegają wydatki m.in. na zakup ogniwa fotowoltaicznego wraz z osprzętem, a także montaż instalacji fotowoltaicznej. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Jak już wyżej wskazano dla dokonania odliczenia istotne jest poniesienie wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego dotyczącego budynku mieszkalnego, którego podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Omawiane regulacje określające warunki korzystania z ulgi termomodernizacyjnej nie wykluczają jej stosowania w przypadku wydatków poniesionych na montaż instalacji np. na gruncie obok budynku, ale służącej do zasilania budynku mieszkalnego, tj. związanych z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym.

Podkreślenia także wymaga, że drugorzędne znaczenie ma fakt na którego z małżonków wystawiona jest faktura dokumentująca poniesione wydatki jeżeli wydatki te poniesione zostały z majątku wspólnego małżonków między, którymi istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej i zostały przeznaczone na wspólną nieruchomość.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, niezarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawczyni w lipcu 2020 r. realizowała przedsięwzięcie, polegające na zamontowaniu przy budynku mieszkalnym odnawialnego źródła energii (dalej: „przedsięwzięcie termomodernizacyjne”) w postaci instalacji fotowoltaicznej (dalej: „Instalacja”). Budynek mieszkalny, przy którym realizowane było przedsięwzięcie termomodernizacyjne, stanowi współwłasność Wnioskodawczyni oraz jej męża ­ J. C. Budynek mieszkalny objęty jest majątkową wspólnością małżeńską (dalej: „budynek mieszkalny”). Budynek mieszkalny stanowi budynek mieszkalny jednorodzinny, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, sklasyfikowany według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w grupie 111, klasie 1110 „Budynki mieszkalne jednorodzinne”. W budynku tym nie ma lokali użytkowych, nie jest on również wykorzystywany na cele działalności gospodarczej. Zamontowana Instalacja będzie służyć wyłącznie do celów związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego. Faktura za kompleksową usługę polegającą na zakupie, dostawie i montażu Instalacji, wystawiona została przez profesjonalnego wykonawcę, którego działalność polega na dostawie i montażu instalacji fotowoltaicznych, a który jest czynnym podatnikiem podatku VAT, który nie korzystał ze zwolnienia z VAT. Faktura została wystawiona przez wykonawcę pod koniec lipca 2020 r., po zakończeniu robót montażowych na/przy budynku Wnioskodawczyni. Faktura została zapłacona przez Wnioskodawczynię na następny dzień po jej wystawieniu, w związku z tym w tym terminie Wnioskodawczyni uiściła pierwsze wydatki związane z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym. Jednocześnie, wydatki te były jedynymi wydatkami, które Wnioskodawczyni poniosła bezpośrednio na zakup i montaż Instalacji przy jej budynku. Z powyższego wynika więc, że przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało zakończone przed upływem 3 lat od momentu poniesienia pierwszego (jedynego) wydatku. Na fakturze pierwotnej jako nabywca został wskazany mąż Wnioskodawczyni. Należność wynikająca z faktury od wykonawcy została uiszczona w całości przelewem bankowym z rachunku bankowego, którego współwłaścicielami są Wnioskodawczyni i jej mąż. Zleceniodawcą przelewu była Wnioskodawczyni. W konsekwencji, z uwagi na fakt, że należność za fakturę za dostawę i montaż Instalacji została faktycznie zapłacona przez Wnioskodawczynię, Wnioskodawczyni planuje wystąpić do wykonawcy z żądaniem wystawienia faktury korygującej do pierwotnej faktury, na której jako wyłączny nabywca zostanie wskazana Wnioskodawczyni. Korekta faktury zostanie wystawiona w 2021 r. Dodatkowo, wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię w związku z opisanym wyżej przedsięwzięciem termomodernizacyjnym nie zostały i nie zostaną przez nią zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały i nie zostaną odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz nie zostały i nie zostaną uwzględnione przez Wnioskodawczynię w związku z korzystaniem z ulg innych niż termomodernizacyjna, w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Wnioskodawczyni wskazuje jednak, że część kosztów poniesionych na Instalację zostanie pokryta ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach dofinansowania udzielonego w ramach programu priorytetowego „…” w kwocie 5 tysięcy złotych. Z uwagi na termin naboru wniosków do programu i brak możliwości korekty faktury za Instalację przed tym terminem, do programu przedstawiono fakturę, na której jako nabywca widnieje mąż Wnioskodawczyni. Dofinansowanie zostanie przelane na wspólne konto bankowe małżonków, z którego dokonywana była zapłata za fakturę dotyczącą Instalacji. Wnioskodawczyni niniejszym wnioskiem obejmuje jedynie tą część wydatków poniesionych na Instalację, które zostały przez nią poniesione na Instalację i niezwrócone w żadnej formie - tj. wnioskiem obejmuje całość wydatków na Instalację pomniejszoną o kwotę dofinansowania uzyskanego w ramach programu „…”. Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, opłacającym podatek według skali podatkowej. W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że wydatek na zakup i montaż Instalacji został poniesiony z majątku wspólnego. Między Wnioskodawczynią a małżonkiem istnieje majątkowa wspólność małżeńska. Montaż Instalacji odbył się na gruncie obok budynku. Właścicielami gruntu, na którym znajduje się Instalacja oraz budynek mieszkalny są Wnioskodawczyni i małżonek. Prąd wytwarzany z Instalacji wykorzystywany jest na cele prywatne.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni będzie miała możliwość odliczenia, w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków ­ wyłącznie w części nieobjętej dofinansowaniem ­ poniesionych w 2020 r. na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej. Wskazać należy, że kwota odliczenia przez Wnioskodawczynię w ramach ulgi termomodernizacyjnej nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych.

Odnosząc się do kwestii dokonania korekty zeznania, wskazać należy, że zagadnienie to regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.)

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację (w tym również zeznanie, wykaz oraz informację, do których składania obowiązani są, na podstawie odrębnych przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci).

W myśl art. 81 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji. Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego, o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Zatem, jeżeli w złożonej deklaracji za 2020 r. Wnioskodawczyni nie odliczy w ramach ulgi termomodernizacyjnej wydatków ­ wyłącznie w części nieobjętej dofinansowaniem ­ poniesionych na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej to przysługuje Jej prawo do złożenia korekty deklaracji oraz skorzystanie z ww. preferencji zgodnie z art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.