Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.142.2021.2.APR
z 14 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2021 r. (data wpływu 11 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 kwietnia 2021 r. (data wpływu 2 kwietnia 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 29 marca 2021 r. (doręczone w dniu 30 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ujmowania dofinansowań wynikających ze zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek ZUS za miesiące marzec, kwiecień, maj 2020 roku w mianowniku prewspółczynnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ujmowania dofinansowań wynikających ze zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek ZUS za miesiące marzec, kwiecień, maj 2020 roku w mianowniku prewspółczynnika.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 kwietnia 2021 r. (data wpływu 2 kwietnia 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 29 marca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: Wnioskodawca lub Podatnik) jako samorządowa instytucja kultury działa na podstawie ustawy o prowadzeniu i organizowaniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 roku, poz. 406 z późn. zm.). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności jest rozpoznawanie oraz rozbudzanie potrzeb i zainteresowań kulturalnych mieszkańców miasta. W ramach jednostki działa gazeta lokalna oraz kino.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm. dalej Ustawa o VAT) oraz działalność pozostającą poza zakresem opodatkowania - działalność statutową, nie objętą opodatkowaniem podatkiem VAT, a także działalność zwolnioną z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 np. odpłatna organizacja imprez kulturalnych plenerowych dla mieszkańców miasta na zlecenie organizatora instytucji. Bieżąca działalność Wnioskodawcy obejmuje czynności:

1. w zakresie działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 23% oraz 8%:
   
   • świadczenie usług w ramach sprzedaży biletów wstępu na imprezy kulturalne;
     
   • wstępu do kina;
     
   • sprzedaż kompleksowej usługi reklamowej; wynajem terenu pod działalność handlową i gastronomiczną;
     
   • wynajem sprzętu oraz pomieszczeń; współorganizacja imprez biletowanych; refakturowanie opłat za media;
2. w zakresie działalności zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33: organizacja imprez kulturalnych o charakterze otwartym, zleconych przez instytucje zewnętrzne np. Urząd Miasta, Starostwo czy inne podmioty gospodarcze;
   
3. w zakresie działalności statutowej nieopodatkowanej: organizacja imprez niebiletowanych, na które wstęp jest bezpłatny (pikniki, imprezy plenerowe, imprezy kulturalne związane z obchodami świąt narodowych, festiwale, spotkania autorskie, warsztaty filmowe), organizacja różnych form oferty kulturalnej z nieodpłatnym wstępem takie jak: koła zainteresowań, sekcje kulturalne.
   
   
   

W 2020 roku Wnioskodawca uzyskał:

1. przychody własne z działalności opisanej w punkcie „a”,
   
2. równowartość odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych otrzymanych nieodpłatnie lub sfinansowanych dotacją,
   
3. zwrot z ubezpieczenia,
   
4. dotację podmiotową od organizatora na działalność statutową. Zgodnie z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej jest ona przeznaczona na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów, wynagrodzenia pracowników. Służy sfinansowaniu kosztów związanych zarówno z działalnością gospodarczą, jak też celów innych niż działalność gospodarcza zarówno tych związanych z działalnością mieszaną jak i zwolnioną,
   
5. przychody związane z rozliczenia zaokrągleń deklaracji VAT (w skali rocznej 1,28 zł),
   
6. pozostałe przychody operacyjne, w ramach których zaksięgowane zostały kwoty dofinansowań wynikających ze zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek ZUS za miesiące marzec, kwiecień, maj 2020 roku. Stanowią one pomoc publiczną, która ma na celu zaradzanie poważnym zaburzeniom w gospodarce, o której mowa w Sekcji 3.1. Komunikatu Komisji - Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID-19 (Dz. Urz. UE C 91 I/01 z 20 marca 2020 r.). Podstawa prawna Ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).
   
   
   

Z uwagi na wykonywane czynności Wnioskodawca:

• w sytuacjach gdzie możliwe jest bezpośrednie przyporządkowanie zakupów towarów i usług do sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawca odlicza 100% podatku VAT od faktur dokumentujących te zakupy,
  

• w sytuacjach gdy dokonywane zakupy nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną, Wnioskodawca nie odlicza w ogóle podatku VAT,
  

• w sytuacjach, gdy nie można określić, w jakim stopniu dany zakup dotyczy działalności statutowej, a w jakim działalności gospodarczej podlegającej VAT, Wnioskodawca stosuje prewspółczynnik wyliczony zgodnie z uregulowaniami ustawy o VAT i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 roku (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193) oraz współczynnik związany ze sprzedażą zwolnioną określający proporcję według art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.
  
  
  

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca korzystając ze zwolnienia z opłacania składek ZUS na podstawie ustawy o COVID-19 obliczał wynagrodzenia pracowników wg zasad ogólnych, tj. jako płatnik pobierał z wynagrodzenia pracowników pełne składki na ubezpieczenia społeczne (13,71%) oraz ubezpieczenie zdrowotne (9%). Jednocześnie Wnioskodawca obliczał składki na ubezpieczenia społeczne i inne fundusze w części pokrywanej przez siebie. Zgodnie z treścią art. 31zt ustawy o COVID-19 wynika, iż obsługa przez ZUS zwolnienia z obowiązku opłacania składek realizowana jest w trybie umorzenia składek. Z kolei w świetle art. 3 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o rachunkowości, koszty i przychody związane z odpisaniem należności i zobowiązań przedawnionych, umorzonych, nieściągalnych, z wyjątkiem należności i zobowiązań o charakterze publicznoprawnym nieobciążających kosztów, zalicza się do pozostałych kosztów i przychodów operacyjnych jako koszty i przychody związane pośrednio z działalnością operacyjną jednostki. Odpisane zobowiązania wobec ZUS z tytułu składek ZUS w wyniku zwolnienia zaksięgowane zostały zatem w pozostałe przychody operacyjne na konto „760-Pozostałe przychody” po stronie Ma. Taki sposób ewidencji zwolnienia z opłacania składek ZUS potwierdziło również Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na pytanie nr 6 zamieszczonej na stronie internetowej www.mf.gov.pl w zakładce „Co robimy/Rachunkowość/Sprawozdania finansowe w czasie COVID-19”. Powyższe wyjaśnienia spowodowały, że w opinii Wnioskodawcy dofinansowania wynikające ze zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek ZUS za miesiące marzec, kwiecień, maj 2020 roku, należy uznać za przychody wykonane samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Wnioskodawca również wskazał, że kwoty ww. dofinansowań wynikają ze sprawozdania z wykonania planu finansowego, z których Wnioskodawca pokrywał koszty swojej działalności wykonując przypisane mu zadania samorządowej instytucji kultury. Środki te w planie finansowym ujęte po stronie przychodów po stronie Ma konta „Pozostałe przychody” zabezpieczały po stronie Wn koszty związane z podstawową działalnością statutową jednostki tj. organizacją wydarzeń kulturalnych „406-Pozostałe usługi - Organizacja imprez”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca ma wątpliwości odnośnie stosowania zasad obliczania korekty prewspółczynnika za rok 2020, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w związku z przepisem wykonawczym wydanym na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT i uregulowanym w par. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 roku (Dz.U. z 2015 r., poz. 2193) - dalej: rozporządzenie. Czy w odniesieniu do przepisów podatkowych wyliczając korektę prewspółczynnika za 2020 rok należy uwzględnić kwoty dofinansowań otrzymane w 2020 roku wymienione w pkt 6?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2 oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”.

Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z uwagi na specyficzną sytuację samorządowych instytucji kultury, w tym Podatnika, Minister Finansów (dalej MF) - w oparciu o uprawnienia zawarte w art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, wydał stosowne rozporządzenie.

Przepis par. 4 rozporządzenia stanowi wprost, iż w przypadku samorządowej instytucji kultury, jako sposób określenia proporcji uznaje się sposób ustalony wg wzoru:

X= A x 100 / P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,

P - przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

Jednocześnie, zgodnie z par. 4 ust. 2 rozporządzenia, przychody wykonane samorządowej instytucji kultury nie obejmują przychodów uzyskanych z tytułu:

1. dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez samorządową instytucję kultury do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych samorządowej instytucji kultury - używanych na potrzeby prowadzonej przez tę instytucję działalności;
   
2. transakcji dotyczących:
   
   1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
      
   2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
      
   
   

Podatnik uznaje, iż w liczniku ustalanej korekty prewspółczynnika na rok 2020 należy uwzględnić roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez Wnioskodawcę:

• przychody własne ze sprzedaży usług opisane w pkt 1 tj. sprzedaży biletów wstępu na imprezy kulturalne; wstępu do kina; sprzedaż kompleksowej usługi reklamowej, wynajem terenu pod działalność handlową i gastronomiczną; wynajem sprzętu oraz pomieszczeń; refakturowanie opłat za media,
  
  
  

W mianowniku należy z kolei uwzględnić:

• obrót z działalności gospodarczej oraz przychody wykonane samorządowej instytucji kultury tj. dotację podmiotową otrzymywaną od organizatora opisaną w pkt 4 stanu faktycznego oraz pozostałe przychody tj. dofinansowane z tytułu zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek ZUS wymienione w pkt 6 stanu faktycznego oraz przychody wynikające z zaokrągleń deklaracji VAT (pkt 5),
  

• pomniejszony o przychody wymienione w par. 4 ust. 2 rozporządzenia tj. amortyzacje i zwrot z ubezpieczenia (pkt. 2 i 3 stanu faktycznego).
  
  
  

Uwzględnienie w mianowniku dofinansowania z tytułu zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek ZUS ma swoje uzasadnienie w prawidłowej wysokości odliczania podatku VAT. W opinii Wnioskodawcy brak uwzględnienia dofinansowania spowoduje uzyskanie niewspółmiernie wysokiego zwrotu podatku VAT. Nie uwzględnienie tych przychodów w ustalaniu proporcji mogłoby doprowadzić do uzyskania nieadekwatnego zawyżonego odliczenia podatku naliczonego. Ww. dofinansowanie stanowi w opinii Wnioskodawcy zgodnie z par. 2 pkt 12 rozporządzenia wydanego na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT przychód wykonany samorządowej instytucji kultury co potwierdza również ustawa o finansach publicznych. Z powołanych przepisów wynika że wszelkie formy przychodów wykonanych przeznaczonych na sfinansowanie wykonywanej działalności otrzymane przez instytucje (z wyłączeniem tych bezpośrednio enumeratywnie wyliczonych w rozporządzeniu) winny być przyjmowane do mianownika wzoru.

Wnioskodawca wskazuje również, że poniższe interpretacje wydawane przez MF na rzecz innych samorządowych instytucji wskazują po części na takie interpretowanie zasad ujmowania przychodów wykonanych:

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej (dalej IS) w Katowicach z dnia 10 czerwca 2016 r., znak: IBPP3/4512-140/16/ASz, zgodnie z którą za prawidłowe uznano stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ujmowania w mianowniku wyliczania prewspółczynnika dotacji podmiotowej oraz dotacji celowej na wydatki inwestycyjne: wymianę foteli na sali widowiskowej;
  

• interpretacja Dyrektora IS w Poznaniu z dnia 8 lutego 2016 r., znak: ILPP1/4512-1-794/15-7/MD, w której za nieprawidłowe uznano stanowisko Wnioskodawcy - organ podatkowy uznał brak uwzględnienia dotacji celowej w mianowniku przedmiotowego wzoru obliczania prewspółczynnika. IS ustaliła bowiem, iż dotacja celowa na wydatki inwestycyjne stanowi „przychód wykonany samorządowej instytucji kultury” i jednocześnie przychód ten nie jest wyłączony z wyliczania prewspółczynnika.
  
  
  

Konkludując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przy wyliczaniu prewspółczynnika w odniesieniu do wzoru uregulowanego w par. 4 rozporządzenia wydanego na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT w mianowniku należy uwzględniać otrzymane dofinansowanie wynikające ze zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek ZUS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
   
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do obniżenia podatku należnego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
   
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

W przypadku, gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji - art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy będzie mieć zatem zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako samorządowa instytucja kultury działa na podstawie ustawy o prowadzeniu i organizowaniu działalności kulturalnej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności jest rozpoznawanie oraz rozbudzanie potrzeb i zainteresowań kulturalnych mieszkańców miasta. W ramach jednostki działa gazeta lokalna oraz kino.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług oraz działalność pozostającą poza zakresem opodatkowania - działalność statutową, nie objętą opodatkowaniem podatkiem VAT, a także działalność zwolnioną z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 np. odpłatna organizacja imprez kulturalnych plenerowych dla mieszkańców miasta na zlecenie organizatora instytucji. Bieżąca działalność Wnioskodawca obejmuje czynności:

1. w zakresie działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 23% oraz 8%:
   
   
   • świadczenie usług w ramach sprzedaży biletów wstępu na imprezy kulturalne;
     
   • wstępu do kina;
     
   • sprzedaż kompleksowej usługi reklamowej; wynajem terenu pod działalność handlową i gastronomiczną;
     
   • wynajem sprzętu oraz pomieszczeń; współorganizacja imprez biletowanych; refakturowanie opłat za media;
2. w zakresie działalności zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33: organizacja imprez kulturalnych o charakterze otwartym, zleconych przez instytucje zewnętrzne np. Urząd Miasta, Starostwo czy inne podmioty gospodarcze;
   
3. w zakresie działalności statutowej nieopodatkowanej: organizacja imprez niebiletowanych, na które wstęp jest bezpłatny (pikniki, imprezy plenerowe, imprezy kulturalne związane z obchodami świąt narodowych, festiwale, spotkania autorskie, warsztaty filmowe), organizacja różnych form oferty kulturalnej z nieodpłatnym wstępem takie jak: koła zainteresowań, sekcje kulturalne.
   
   
   

W 2020 roku Wnioskodawca uzyskał:

1. przychody własne z działalności opisanej w punkcie „a”,
   
2. równowartość odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych otrzymanych nieodpłatnie lub sfinansowanych dotacją,
   
3. zwrot z ubezpieczenia,
   
4. dotację podmiotową od organizatora na działalność statutową. Zgodnie z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej jest ona przeznaczona na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów, wynagrodzenia pracowników. Służy sfinansowaniu kosztów związanych zarówno z działalnością gospodarczą, jak też celów innych niż działalność gospodarcza zarówno tych związanych z działalnością mieszaną jak i zwolnioną,
   
5. przychody związane z rozliczenia zaokrągleń deklaracji VAT (w skali rocznej 1,28 zł),
   
6. pozostałe przychody operacyjne, w ramach których zaksięgowane zostały kwoty dofinansowań wynikających ze zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek ZUS za miesiące marzec, kwiecień, maj 2020 roku. Stanowią one pomoc publiczną, która ma na celu zaradzanie poważnym zaburzeniom w gospodarce, o której mowa w Sekcji 3.1. Komunikatu Komisji - Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID-19 (Dz. Urz. UE C 91 I/01 z 20 marca 2020 r.). Podstawa prawna Ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.
   
   
   

Z uwagi na wykonywane czynności Wnioskodawca:

• w sytuacjach gdzie możliwe jest bezpośrednie przyporządkowanie zakupów towarów i usług do sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawca odlicza 100% podatku VAT od faktur dokumentujących te zakupy,
  

• w sytuacjach gdy dokonywane zakupy nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną, Wnioskodawca nie odlicza w ogóle podatku VAT,
  

• w sytuacjach, gdy nie można określić, w jakim stopniu dany zakup dotyczy działalności statutowej, a w jakim działalności gospodarczej podlegającej VAT, Wnioskodawca stosuje prewspółczynnik wyliczony zgodnie z uregulowaniami ustawy o VAT i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 roku oraz współczynnik związany ze sprzedażą zwolnioną określający proporcję według art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.
  
  
  

Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca korzystając ze zwolnienia z opłacania składek ZUS na podstawie ustawy o COVID-19 obliczał wynagrodzenia pracowników wg zasad ogólnych, tj. jako płatnik pobierał z wynagrodzenia pracowników pełne składki na ubezpieczenia społeczne (13,71%) oraz ubezpieczenie zdrowotne (9%). Jednocześnie Wnioskodawca obliczał składki na ubezpieczenia społeczne i inne fundusze w części pokrywanej przez siebie. Zgodnie z treścią art. 31zt ustawy o COVID-19 wynika, iż obsługa przez ZUS zwolnienia z obowiązku opłacania składek realizowana jest w trybie umorzenia składek. Z kolei w świetle art. 3 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o rachunkowości, koszty i przychody związane z odpisaniem należności i zobowiązań przedawnionych, umorzonych, nieściągalnych, z wyjątkiem należności i zobowiązań o charakterze publicznoprawnym nieobciążających kosztów, zalicza się do pozostałych kosztów i przychodów operacyjnych jako koszty i przychody związane pośrednio z działalnością operacyjną jednostki. Odpisane zobowiązania wobec ZUS z tytułu składek ZUS w wyniku zwolnienia zaksięgowane zostały zatem w pozostałe przychody operacyjne na konto „760-Pozostałe przychody” po stronie Ma. Taki sposób ewidencji zwolnienia z opłacania składek ZUS potwierdziło również Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na pytanie nr 6 zamieszczonej na stronie internetowej www.mf.gov.pl w zakładce „Co robimy/Rachunkowość/Sprawozdania finansowe w czasie COVID-19”. Powyższe wyjaśnienia spowodowały, że w opinii Wnioskodawcy dofinansowania wynikające ze zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek ZUS za miesiące marzec, kwiecień, maj 2020 roku, należy uznać za przychody wykonane samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Wnioskodawca również wskazał, że kwoty ww. dofinansowań wynikają ze sprawozdania z wykonania planu finansowego, z których Wnioskodawca pokrywał koszty swojej działalności wykonując przypisane mu zadania samorządowej instytucji kultury. Środki te w planie finansowym ujęte po stronie przychodów po stronie Ma konta „Pozostałe przychody” zabezpieczały po stronie Wn koszty związane z podstawową działalnością statutową jednostki tj. organizacją wydarzeń kulturalnych „406-Pozostałe usługi - Organizacja imprez”.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii obowiązku uwzględniania otrzymanych dofinansowań wynikających ze zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek ZUS za miesiąc marzec, kwiecień, maj 2020 roku w mianowniku prewspółczynnika.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z samorządową instytucją kultury. Zatem zasadnym jest odwołanie do przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r., poz. 194 z późn. zm.) określającej zasady tworzenia i działania instytucji kultury.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Instytucje kultury, dla których organizatorami są jednostki samorządu terytorialnego, mogą otrzymywać dotacje celowe na zadania objęte mecenatem państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego (art. 9 ust. 3 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej).

Na mocy art. 12 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.

Stosownie do art. 28 ust. 1 cyt. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, instytucja kultury pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów.

Zgodnie z art. 28 ust. 1a cyt. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz za jego zgodą państwowe instytucje kultury, których organizatorem jest ten minister, mogą udzielać dofinansowania, w tym wydatków inwestycyjnych i bieżących, podmiotom prowadzącym działalność w dziedzinie kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w tym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast przepis art. 28 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej stanowi, że przychodami instytucji kultury są przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje podmiotowe i celowe z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł.

Zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji:

1. podmiotowej na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów;
   
2. celowej na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji;
   
3. celowej na realizację wskazanych zadań i programów.
   
   
   

W myśl art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 305), dochodami publicznymi są:

1. daniny publiczne, do których zalicza się: podatki, składki, opłaty, wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz banków państwowych, a także inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego, państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych wynika z odrębnych ustaw;
   
2. inne dochody budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych należne na podstawie odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych (...).
   
   
   

Stosownie do art. 30 ust. 1 ustawy o finansach publicznych państwowe i samorządowe osoby prawne są tworzone na podstawie odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 30 ust. 2 ww. ustawy o finansach publicznych, podstawą gospodarki finansowej państwowych i samorządowych osób prawnych jest plan finansowy.

Stosownie do art. 31 ustawy o finansach publicznych, jednostki, o których mowa w art. 30 ust. 1, wyodrębniają w planach finansowych:

1. przychody z prowadzonej działalności;
   
2. dotacje z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego;
   
3. koszty, w tym:
   1. wynagrodzenia i składki od nich naliczane,
      
   2. płatności odsetkowe wynikające z zaciągniętych zobowiązań,
      
   3. zakup towarów i usług;
4. środki na wydatki majątkowe;
   
5. środki przyznane innym podmiotom;
   
6. stan należności i zobowiązań na początek i koniec roku;
   
7. stan środków pieniężnych na początek i koniec roku.
   
   
   

Na podstawie delegacji ustawowej z art. 86 ust. 22 ustawy, wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193, ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

Rozporządzenie dotyczy jednostek samorządu terytorialnego, samorządowych instytucji kultury, państwowych instytucji kultury, uczelni publicznych i instytutów badawczych. W świetle obowiązującego prawa, w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, samorządowych instytucji kultury, państwowych instytucji kultury, uczelni i instytutów badawczych, metodą najbardziej odpowiadająca specyfice prowadzonej przez tych podatników działalności i dokonywanych nabyć co do zasady jest metoda wskazana w rozporządzeniu.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku samorządowej instytucji kultury, jako sposób określenia proporcji uznaje się sposób ustalony według wzoru:

X=Ax100/P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,

P - przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

Zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia, przez obrót należy rozumieć podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

1. dokonywanych przez podatników:
   • odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,
     
   • odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,
     
   • eksportu towarów,
     
   • wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
2. odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.
   
   
   

Wyjaśnić należy, że pojęcie obrotu, o którym mowa w powyższej regulacji powinno być interpretowane tak jak w przypadku art. 90 ustawy. Obrót powinien być rozumiany jako kwota należna z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług pomniejszona o VAT.

Natomiast przez przychody wykonane samorządowej instytucji kultury rozumie się - w myśl § 2 pkt 12 rozporządzenia - przychody samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, w tym dotacje przekazane tej instytucji z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty zwróconych dotacji, o odsetki od środków na rachunkach bankowych zaliczonych do przychodów z mienia tej instytucji oraz o odszkodowania należne tej instytucji inne niż odszkodowania stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy - wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego, z których instytucja ta pokrywała koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia, przychody wykonane samorządowej instytucji kultury nie obejmują przychodów uzyskanych z tytułu:

1. dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez samorządową instytucję kultury do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych samorządowej instytucji kultury - używanych na potrzeby prowadzonej przez tę instytucję działalności;
   
2. transakcji dotyczących:
   1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
      
   2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
      
   
   

Wyłączenie ww. transakcji z przychodów wykonanych samorządowej instytucji kultury (mianownik proporcji) zapewnia spójność (symetrię) z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji), i ma na celu „oczyszczenie” kwoty przychodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które zniekształcałyby tę proporcję.

Powołując się na zapisy ww. ustawy o finansach publicznych wskazać należy, że dochody publiczne (budżetowe) to należne lub faktyczne wpływy środków pieniężnych do budżetów publicznych pobierane przez organy finansowe lub przez jednostki budżetowe, które zrealizowane dochody przekazują do organów finansowych, ze względu na powiązanie z budżetem systemem brutto (art. 5 ust. 2 ustawy o finansach publicznych). Obok dochodów występują także wpływy o charakterze zwrotnym, będące przychodami, które służą finansowaniu deficytu budżetowego oraz przychody jednostek organizacyjnych (np. zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych, funduszy celowych) i osób prawnych (np. szkół wyższych, instytucji kulturalnych), zaliczanych do sektora finansów publicznych, pochodzące z prowadzonej przez nie odpłatnej działalności, oraz z innych źródeł.

Z uwagi na fakt, że w przypadku samorządowej instytucji kultury utrudnione jest wyliczenie „obrotu” uzyskanego z tytułu czynności pozostających poza systemem VAT przyjęto zasadę - dla celów zastosowania sposobu obliczenia proporcji - że całkowity „obrót” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą podlegającą opodatkowaniu odpowiada wysokości wykonanych przychodów, z uwzględnieniem otrzymanych dotacji, (z wyjątkiem zwróconych dotacji, odsetek od środków na rachunkach bankowych zaliczanych do przychodów z mienia tej instytucji, odszkodowań innych niż stanowiące zapłatę, oraz dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez samorządową instytucję kultury do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych samorządowej instytucji kultury, używanych na potrzeby prowadzonej przez tę instytucję działalności, a także transakcji dotyczących pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych, oraz usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy).

Jak wynika z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku samorządowych instytucji kultury w mianowniku ujmuje się przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca wskazuje, że dofinansowania wynikające ze zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek ZUS za miesiąc marzec, kwiecień, maj 2020 roku stanowią przychody wykonane samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Wnioskodawca również wskazał, że kwoty ww. dofinansowań wynikają ze sprawozdania z wykonania planu finansowego, z których Wnioskodawca pokrywał koszty swojej działalności wykonując przypisane mu zadania samorządowej instytucji kultury. Środki te w planie finansowym ujęte po stronie przychodów po stronie Ma konta „Pozostałe przychody” zabezpieczały po stronie Wn koszty związane z podstawową działalnością statutową jednostki tj. organizacją wydarzeń kulturalnych „406-Pozostałe usługi - Organizacja imprez”.

Zatem skoro – jak jednoznacznie podano w opisie sprawy – dofinansowania wynikające ze zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek ZUS za miesiąc marzec, kwiecień, maj 2020 roku stanowią przychody wykonane Wnioskodawcy w rozumieniu ustawy o finansach publicznych oraz wynikają ze sprawozdania z wykonania planu finansowego, to tym samym należy je uwzględniać w mianowniku przy określaniu proporcji według wzoru mającego zastosowanie do Wnioskodawcy - samorządowej instytucji kultury (§ 4 ust. 1 rozporządzenia), który w swej treści odnosi się do przychodów samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Reasumując, Wnioskodawca wyliczając korektę prewspółczynnika za 2020 rok uwzględni w mianowniku prewspółczynnika dofinansowania wynikające ze zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek ZUS za miesiąc marzec, kwiecień, maj 2020 roku, które są przychodem wykonanym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie podkreślić należy, że Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, że nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego. Zatem w przypadku stwierdzenia w toku postępowania podatkowego stanu faktycznego odmiennego od przedstawionego we wniosku, tj. jeśli w wyniku zebranego materiału dowodowego organ podatkowy stwierdzi, że dofinansowanie wynikające ze zwolnienia z opłacania należności z tytułu składek ZUS błędnie zakwalifikowano, to interpretacja nie wywołuje skutków podatkowoprawnych. Organ nie ma kompetencji do oceny czy dane, które ewentualnie wynikają ze sprawozdawczości budżetowej danej jednostki są prawidłowe w kontekście przepisów ustawy o finansach publicznych. Powyższe wykracza bowiem poza zakres interpretacji podatkowych.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.