Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.134.2021.2.IK
z 16 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lutego 2021 r. (data wpływu 16 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zmniejszenia oraz zwiększenia podatku należnego oraz podatku naliczonego w związku z otrzymaniem dokumentów korygujących wartość importu usług, w sytuacji gdy przyczyna korekty istniała już w momencie powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabywanych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zmniejszenia oraz zwiększenia podatku należnego oraz podatku naliczonego w związku z otrzymaniem dokumentów korygujących wartość importu usług, w sytuacji gdy przyczyna korekty istniała już w momencie powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabywanych usług

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca ma siedzibę w Polsce i jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca świadczy usługi polegające m.in. na utrzymaniu ciągłości produkcji w zakładach przemysłowych oraz specjalistycznym czyszczeniu przemysłowym.

Wnioskodawca jest członkiem międzynarodowej grupy. Dedykowane spółki w grupie zapewniają pozostałym spółkom w grupie usługi wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej (tzw. usługi wspólne). Spółki będące usługobiorcami takich usług uiszczają na rzecz usługodawców wynagrodzenie w ustalonych okresach rozliczeniowych, najczęściej rocznych. Wnioskodawca jako członek grupy także nabywa takie usługi. Są one dokumentowane fakturami. Zakup usług Wnioskodawca rozlicza jako import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm., dalej zwanej: ustawą o podatku od towarów i usług lub UoVAT). Wnioskodawca nalicza podatek należny oraz odlicza podatek naliczony, ponieważ usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedmiotem niniejszego wniosku są usługi nabyte przez Wnioskodawcę w 2017, 2018 i 2019 r. Usługi te zostały udokumentowane fakturami wystawionymi i otrzymanymi w grudniu danego roku i dotyczyły świadczenia usługi za dany rok. Wnioskodawca zgodnie z momentem powstania obowiązku podatkowego rozpoznawał import usług odpowiednio w grudniu 2017, 2018 i 2019 r. Transakcje były neutralne dla Wnioskodawcy, ponieważ odliczenie podatku naliczonego nastąpiło za miesiąc rozpoznania obowiązku podatkowego.

W grudniu 2020 r. otrzymał od usługodawców kilkanaście dokumentów, które korygują wynagrodzenie należne za usługi wykonane w 2017 r., 2018 r. i 2019 r. Niektóre dokumenty powiększają kwotę wynagrodzenia należnego za dany rok świadczenia usługi. W tym przypadku usługodawcy wystawili faktury na kwotę, która powiększa należne wynagrodzenie. Niektóre dokumenty pomniejszają kwotę wynagrodzenia należnego za dany rok świadczenia usługi. W tym przypadku usługodawcy wystawili dokumenty oznaczone jako „Corrective Invoice” lub „Credit Memo”. Dokumentom tym należy przypisać cechy faktur korygujących pomniejszających wynagrodzenie należne na podstawie uprzednio wystawionych faktur.

Przyczyną zwiększenia oraz zmniejszenia wynagrodzenia za poszczególne usługi były błędy w wyliczeniu wynagrodzenia za poszczególne usługi. W 2020 r. osoby odpowiedzialne w grupie, której Wnioskodawca jest członkiem odkryły, że kalkulacje, na podstawie których ustalane było wynagrodzenie za usługi w latach 2017- 2019 od poszczególnych spółek w grupie zawierało oczywiste omyłki, w tym również zostało błędnie alokowane. Przyczyna istniała zatem już w momencie powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabywanych usług.

Wnioskodawca w związku z otrzymaniem w grudniu 2020 r. dokumentów dotyczących zmniejszenia wynagrodzenia za usługi nabyte odpowiednio w 2017, 2018 i 2019 r. dokonał korekty wstecz, zmniejszając podatek należny oraz podatek naliczony w rozliczeniu za okresy powstania obowiązku podatkowego z tytułu poszczególnych usług. Podobnie w związku z otrzymaniem w grudniu 2020 r. dokumentów dotyczących zwiększenia wynagrodzenia za usługi nabyte odpowiednio w 2017, 2018 i 2019 r. Wnioskodawca również dokonał korekty wstecz i powiększył podatek należny oraz podatek naliczony w rozliczeniu za okresy powstania obowiązku podatkowego z tytułu poszczególnych usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Za które okresy rozliczeniowe Wnioskodawca powinien zmniejszyć oraz zwiększyć podatek należny oraz podatek naliczony w związku z otrzymaniem w 2020 r. dokumentów korygujących wartość importu usług w latach 2017- 2019?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Podatek od towarów i usług podlega samo obliczeniu przez podatnika. Jest on zatem zobowiązany do tego, by za dany okres rozliczeniowy obliczyć i zadeklarować kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług w prawidłowej wysokości zgodnie z zaistniałymi w danym okresie czynnościami opodatkowanymi.

Przepisy podatkowe są bezwzględnie obowiązujące. Oznacza to, że obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z przepisami podatkowymi, np. w dacie wykonania usługi. Bez znaczenia jest, że podatnik nie uwzględnił w rozliczeniu danego okresu faktu powstania obowiązku podatkowego lub rozpoznał obowiązek podatkowy, lecz w niewłaściwej kwocie.

Stąd zasadniczo, jeśli podatnik po okresie powstania obowiązku podatkowego poweźmie informację o tym, że podstawa opodatkowania została rozpoznana w nieprawidłowej wysokości powinien doprowadzić rozliczenie tego okresu do stanu, jaki powinien mieć miejsce, gdyby od początku rozliczenie było prawidłowe.

Jeśli natomiast podatnik w danym okresie rozpoznał obowiązek podatkowy we właściwej wysokości, a okoliczność powodująca zmianę kwoty podstawy opodatkowania powstała później, nie na potrzeby korygowania okresu powstania obowiązku podatkowego, ponieważ od samego początku rozliczenie tego okresu było zgodne ze stanem rzeczywistym.

W konsekwencji w ocenie wnioskodawcy wobec faktu, że przyczyną otrzymanych dokumentów korygujących wartość wynagrodzenia za nabyte usługi były błędy istniejące już w momencie świadczenia usług, korekta podatku należnego powinna zostać dokonana wstecznie w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu danej usługi. Taki sposób postępowania powinien mieć zastosowanie zarówno do korekt zwiększających należne wynagrodzenie jak i korekt zmniejszających to wynagrodzenie.

Warto zwrócić uwagę, że od 1 stycznia 2021 r. obowiązuje art. 29a ust. 17 UoVAT oraz zmianie uległ art. 30a ust. 1 UoVAT. Przepisy te wskazują, że w przypadku zwiększenia podstawy opodatkowania korektę podstawy opodatkowania dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna korekty. Jak wynika z uzasadnienia ustawy nowelizującej wprowadzającej te przepisy zmiana ta potwierdza dotychczas stosowaną praktykę. Stanowi to dodatkowy argument za stanowiskiem wyrażonym przez Wnioskodawcę. Odnośnie zmniejszenia podstawy opodatkowania, co prawda w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług nadal brak regulacji w zakresie importu usług, niemniej jednak dotychczasowa praktyka w tym zakresie była analogiczna jak przy korektach zwiększających podstawę opodatkowania.

Odnośnie momentu ujęcia korekt podatku naliczonego, to w przypadku importu usług kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego. Wynika to z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a) UoVAT. Zarówno faktury dokumentujące import usług, jak i otrzymane faktury korygujące nie zawierały kwoty podatku. Wnioskodawca na ich podstawie obliczył kwoty podatku należnego, które zgodnie z ww. przepisem stanowią także kwoty podatku naliczonego.

Przedstawiona powyżej argumentacja dotycząca wpływu przyczyny korekty na moment ujęcia podatku należnego z tytułu importu usług jest użyteczna także na potrzeby ustalenia momentu ujęcia podatku naliczonego.

W przypadku, w którym rzeczywista kwota podatku należnego za okres powstania obowiązku podatkowego jest inna niż ta wykazana w ewidencji i deklaracji oznacza to, że kwota podatku naliczonego także została wykazana w nieprawidłowej wysokości. W imporcie usług podatek naliczony jest bowiem pochodną podatku należnego. Podatnik zatem powinien skorygować rozliczenie, w którym wykazał nieprawidłową wartość podatku naliczonego i pomniejszyć albo powiększyć kwotę podatku naliczonego do wysokości zgodnej ze stanem rzeczywistym.

Stanowisko, zgodnie z którym w przypadku korekt transakcji objętych odwrotnym obciążeniem wywołanych okolicznościami istniejącymi w dacie powstania obowiązku podatkowego należy dokonać poprzez zmniejszenie albo zwiększenie podatku należnego oraz podatku naliczonego za okres powstania obowiązku podatkowego potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach, np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 czerwca 2017 r., znak: 0115-KDIT1-2.4012.93.2017.1.RS oraz z dnia 3 września 2019 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.246.2019.l.PJ.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym w związku z otrzymaniem w grudniu 2020 r. dokumentów dotyczących zmniejszenia wynagrodzenia za usługi nabyte odpowiednio w 2017, 2018 i 2019 r. postąpił prawidłowo dokonując korekty i zmniejszając podatek należny oraz podatek naliczony w rozliczeniu za okresy powstania obowiązku podatkowego z tytułu poszczególnych usług. Podobnie w związku z otrzymaniem w grudniu 2020 r. dokumentów dotyczących zwiększenia wynagrodzenia za usługi nabyte odpowiednio w 2017, 2018 i 2019 r. wnioskodawca postąpił prawidłowo dokonując korekty i powiększając podatek należny oraz podatek naliczony w rozliczeniu za okresy powstania obowiązku podatkowego z tytułu poszczególnych usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685), dalej jako ustawa lub ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, gdy mowa jest o imporcie usług - rozumie się przez to świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
   
2. usługobiorcą jest:
   
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   
   
   

Ww. przepisy ustanawiają instytucję odwrotnego obciążenia, która ma zastosowanie m.in. do nabycia usług od podmiotów, które nie prowadzą działalności gospodarczej na terytorium kraju. W takiej sytuacji usługobiorca uzyskuje status podatnika z tytułu nabycia usługi i jest zobowiązany do jej opodatkowania podatkiem VAT. W konsekwencji podatnik z tytułu importu usług rozlicza oraz wykazuje w deklaracji podatkowej zarówno podatek należny jak i naliczony.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu:

1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9,
4. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11;
   
   

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów lub usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 19a ustawy, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Jak stanowi art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1–3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14 ustawy).

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

W sytuacjach opisanych w art. 29a ust. 13 i ust. 14 ustawy o VAT korekta obrotu następuje co do zasady w tym okresie rozliczeniowym, w którym nabywca usługi otrzymał fakturę korygującą.

Jednocześnie trzeba nadmienić, że regulacje zawarte w art. 29a ust. 13 i ust. 14 ustawy o VAT odnoszą się do faktur korygujących wystawianych do faktur z wykazaną kwotą podatku, a więc nie mają zastosowania m.in. do faktur rozliczanych w ramach importu usług, w których usługodawcy nie wykazują kwot podatku. Ponadto, przepisy te dotyczą warunku otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, którego spełnienie umożliwia podatnikowi (usługodawcy) obniżenie podstawy opodatkowania. W imporcie usług korekty podstawy opodatkowania dokonuje nabywca, dlatego warunek dotyczący uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej nie dotyczy tej sytuacji.

Odnośnie okresu, za jaki należy dokonać obniżenia podstawy opodatkowania w związku z wystawieniem oraz otrzymaniem faktur korygujących dotyczących transakcji rozliczanych w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia, wskazać należy, że moment ujęcia korekty w deklaracji uzależniony jest od przyczyny korekty.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że faktura korygująca nie jest wynikiem nowej okoliczności. Korekta faktury wynika ze zdarzeń zaistniałych już w chwili wystawienia faktury pierwotnej.

Zatem o ile przyczyny dotyczące korekt w zakresie importu usług były znane w momencie wystawienia faktur pierwotnych, kwoty wynikające z otrzymanych przez Wnioskodawcę dokumentów korygujących powinny zostać rozliczone w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy.

W świetle powyższego w związku z otrzymaniem w grudniu 2020 r. dokumentów dotyczących zmniejszenia wynagrodzenia za usługi nabyte odpowiednio w 2017, 2018 i 2019 r. Wnioskodawca powinien dokonać korekty i zmniejszając podatek należny oraz podatek naliczony w rozliczeniu za okresy powstania obowiązku podatkowego z tytułu poszczególnych usług. Podobnie w związku z otrzymaniem w grudniu 2020 r. dokumentów dotyczących zwiększenia wynagrodzenia za usługi nabyte odpowiednio w 2017, 2018 i 2019 r. Wnioskodawca powinien dokonać korekty i powiększając podatek należny oraz podatek naliczony w rozliczeniu za okresy powstania obowiązku podatkowego z tytułu poszczególnych usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z poźn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.