Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.80.2021.1.PC
z 14 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy po uzyskaniu przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania (wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT) dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych w zakresie nierozliczonym do 1 maja 2021 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy po uzyskaniu przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania (wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT) dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych w zakresie nierozliczonym do 1 maja 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w miejscowości P. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. produkcji urządzeń, instrumentów oraz wyrobów medycznych, włączając dentystyczne. Komplementariuszem Sp. z o.o. sp. k. jest sp. z o.o. Komandytariuszami zaś są osoby fizyczne.

Wnioskodawca na podstawie zezwolenia nr .../2014 z dnia 11 czerwca 2015 r. prowadzi na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (…) działalność gospodarczą, rozumianą jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy określonych w pozycjach PKWiU wskazanych w zezwoleniu.

W zezwoleniu udzielonemu Wnioskodawcy ustalono następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

• poniesienie na ternie strefy wydatków inwestycyjnych w rozumieniu par. 6 ust. 1 rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 465 z późn. zm.) w wysokości co najmniej 1.800.000 zł;
• utworzenie na ternie strefy co najmniej 10 nowych miejsc pracy we terminie do 30 czerwca 2017 r. i utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie do dnia 31 grudnia 2020 r.
• zakończenie inwestycji w terminie do dnia 30 czerwca 2017 r.
  
  

Strefa przeprowadziła kontrolę realizacji warunków wynikających z zezwolenia nr .../2015 na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i w protokole z dnia 28 września 2017 r. potwierdził dotrzymanie przez Spółkę warunków wskazanych w powyższym zezwoleniu. Wnioskodawca po uzyskaniu zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej poniósł określone w zezwoleniu nakłady inwestycyjne, co pozwoliło wspólnikom Spółki na korzystanie ze zwolnień w podatku dochodowym. Komandytariusze korzystali ze zwolnienia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Komplementariusz korzystał ze zwolnienia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm.; dalej: „ustawa CIT”).

Zgodnie z ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r poz. 2123) spółka komandytowa z dniem 1 stycznia 2021 roku uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej wynika, że spółka komandytowa ma jednak prawo postanowić o zastosowaniu nowych regulacji do przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, począwszy od 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyska status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r. Wnioskodawca korzystając z tej możliwości postanowił o zastosowaniu nowych regulacji do przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w spółce od 1 maja 2021. Do tego czasu Spółka nie rozliczy pełnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy po uzyskaniu przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania (wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT) dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych w zakresie nierozliczonym do 1 maja 2021 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, po uzyskaniu przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania (wskazanego w 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT) dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych w zakresie nierozliczonym do 1 maja 2021 r.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 284 i 1086), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Wnioskodawca spełnia wskazane powyżej ustawowe kryterium umożlwiające jej skorzystanie ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Po pierwsze - dochody objęte zwolnieniem uzyskuje z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Po drugie - działalność na terenie strefy prowadzi na podstawie ważnego zezwolenia o którym mowa w ustawie o SSE udzielonego na rzecz Spółki.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie SSE. Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2015, poz. 282 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 15 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach.

Zarówno art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT, jak i ustawa o SSE wskazują wprost na rolę zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie strefy. Stosownie do art. 16 ust. 1 i ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

• zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
• dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
• terminu zakończenia inwestycji;
• maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
• wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
  
  

Z powyższych przepisów wynika, że zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej udzielane jest przedsiębiorcom, a nie wspólnikom spółek osobowych, będących osobami fizycznymi, czy też osobami prawnymi.

Jednocześnie wskazać należy, że zarówno ustawa o podatku dochodowym, jak i ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych nie zawierają definicji pojęcia „przedsiębiorcy”. Definicja ta zawarta została w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 167 z późn. zm.). Zgodnie z art. 4 wskazanej ustawy przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą. Ustawodawca wymienił trzy kategorie podmiotów: osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną. Do jednostek organizacyjnych, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, należy w pierwszej kolejności zaliczyć spółki osobowe prawa handlowego, tj. spółki jawne, partnerskie, komandytowe, komandytowe - akcyjne. Podmioty te mogą we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania i być pozywane pod własną firmą.

Powyższe oznacza, że zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej otrzymuje spółka komandytowa jako przedsiębiorca, a nie poszczególni jej wspólnicy.

Wnioskodawca działa na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie ważnego zezwolenia udzielonego sp. z o.o. sp.k. z dnia 11 czerwca 2015 r. (nr 201/2015). Zezwolenie jest aktualne, nie zostało cofnięte. Wskazane zezwolenie - co należy podkreślić - zostało udzielone na rzecz Spółki, a nie na rzecz jej wspólników. Przepisy obowiązujące do końca 2020 roku traktowały spółkę komandytową jako podmiot transparenty na gruncie podatku dochodowego. Podatnikami podatku dochodowego byli wyłącznie wspólnicy spółki komandytowej. Zmiana ustawy wprowadzona od początku 2021 r. spowodowała, iż Spółka uzyskała podmiotowość prawnopodatkową - stała się podatnikiem CIT. Wskazana zmiana ustawy spowodowała, iż od 1 maja 2021 roku to spółka komandytowa, a nie jej wspólnicy uzyskali możliwość zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego na terenie strefy. W konsekwencji, od tego momentu na zasadzie kontynuacji to spółka komandytowa jako podatnik CIT ma prawo do wykorzystania zwolnienia dochodów uzyskanych na terenie strefy w zakresie niezrealizowanym uprzednio przez jej wspólników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.