2021.04.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.115.2021.1.SR
z 16 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2021 r. (data wpływu 17 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia części podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne dotyczące budowy dwóch obiektów centrów przesiadkowych, obliczonej według udziału powierzchni wykorzystywanej do działalności opodatkowanej w stosunku do całkowitej powierzchni każdego z obiektów – jest nieprawidłowe,
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z przebudową dróg publicznych, zmianą oznakowania, budową dróg rowerowych oraz zmianą zagospodarowania terenu w pasie drogowym – jest prawidłowe,
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z zagospodarowaniem terenu poza pasami drogowymi (w tym m.in. budową dróg dojazdowych, placów manewrowych, założeniem zieleni, budową ścieżek rowerowych, chodników, miejsc postojowych, obiektów małej architektury, zewnętrznych sieci sanitarnych i elektrycznych, wiaty rowerowej oraz pozostałych prac i usług) – jest prawidłowe,
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z dostawą i budową urządzeń dotyczących systemów informacji pasażerskiej, infrastruktury na potrzeby ładowania autobusów elektrycznych oraz systemów parkingowych – jest prawidłowe,
prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT dotyczącego wydatków inwestycyjnych związanych z przygotowaniem infrastruktury i budową stacji ładowania samochodów osobowych – jest prawidłowe,
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego wydatków inwestycyjnych ogólnych dotyczących całości projektu, a związanych z pracami przygotowawczymi oraz promocją i informacją dotyczącą projektu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2021 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia części podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne dotyczące budowy dwóch obiektów centrów przesiadkowych, obliczonej według udziału powierzchni wykorzystywanej do działalności opodatkowanej w stosunku do całkowitej powierzchni każdego z obiektów, braku prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z przebudową dróg publicznych, zmianą oznakowania, budową dróg rowerowych oraz zmianą zagospodarowania terenu w pasie drogowym, zagospodarowaniem terenu poza pasami drogowymi (w tym m.in. budową dróg dojazdowych, placów manewrowych, założeniem zieleni, budową ścieżek rowerowych, chodników, miejsc postojowych, obiektów małej architektury, zewnętrznych sieci sanitarnych i elektrycznych, wiaty rowerowej oraz pozostałych prac i usług), dostawą i budową urządzeń dotyczących systemów informacji pasażerskiej, infrastruktury na potrzeby ładowania autobusów elektrycznych oraz systemów parkingowych, a także prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT dotyczącego wydatków inwestycyjnych związanych z przygotowaniem infrastruktury i budową stacji ładowania samochodów osobowych oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego wydatków inwestycyjnych ogólnych dotyczących całości projektu, a związanych z pracami przygotowawczymi oraz promocją i informacją dotyczącą projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W związku z naborem w trybie konkursowym w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, osi priorytetowej: IV. Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna dla działania: 4.5. Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie dla poddziałania: 4.5.1. Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne o świetlenie – ZIT, Miasto, złożyło wniosek o dofinansowanie projektu pn. „…”.

17 grudnia 2020 r. podpisano umowę o dofinansowanie projektu zawartą pomiędzy Miastem, a Województwem, reprezentowanym przez Zarząd Województwa, pełniącym rolę Instytucji Zarządzającej Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa na lata 2014-2020.

Projekt przewiduje budowę dwóch centrów przesiadkowych na terenie ….: w centrum, przy ul. A. oraz w dzielnicy B. przy ul. C. i D. W pierwszej lokalizacji przewidziano budowę obiektu o powierzchni ok. 10,4 tys. m² z peronami komunikacji autobusowej, parkingiem park&ride oraz poczekalnią i usługami towarzyszącymi. W drugiej lokalizacji przewidziano perony otwarte, niewielki parking zewnętrzny oraz obiekt o powierzchni ok. 276 m² (poczekalnia i drobne usługi). W obydwu lokalizacjach przewidziano możliwość ładowania pojazdów elektrycznych, strefy kiss&ride oraz infrastruktury towarzyszącej (biletomaty, tablice dynamicznej informacji pasażerskiej i tablice zajętości miejsc na parkingu P&R). Przewidziano przebudowę dróg w zakresie koniecznym do włączenia infrastruktury oraz budowę i przebudowę sieci infrastruktury. Zakres projektu obejmuje drogi publiczne w zakresie zmiany oznakowania, budowy dróg rowerowych, zmiany zagospodarowania terenu. Planuje się włączenie centrów przesiadkowych do sieci dróg i zmiany układu komunikacyjnego.

Celem głównym projektu jest wzrost atrakcyjności transportu publicznego w Z. i Subregionie Centralnym Województwa, zaś celami szczegółowymi są:

dalsze wzmacnianie rangi i poprawa jakości transportu publicznego,
rozwój ruchu niezmotoryzowanego, a zwłaszcza rowerowego,
minimalizacja niekorzystnych oddziaływań transportu na środowisko – redukcja emisji zanieczyszczeń,
ułatwienie zmiany środków transportu.

Cel projektu jest zgodny z celem działania 4.5 „Zwiększona atrakcyjność transportu publicznego dla pasażerów”.

Najważniejsze oddziaływania dotyczą redukcji emisji zanieczyszczeń powietrza. Ponadto, uproszczeniu i zdecydowanej poprawie ulegnie możliwość przesiadek na wszelkie rodzaje transportu zbiorowego i rowerowego czy ułatwienie pozostawienia samochodu w sąsiedztwie centrum przesiadkowego w przypadku kontynuacji podróży środkami transportu zbiorowego.

Okres realizacji projektu: 3 lipca 2018 r. – 31 maja 2023 r.

Zakres projektu obejmuje prace związane z:

Pracami przygotowawczymi:
1. koncepcje i dokumentacja:
2. dokumentacja aplikacyjna,
3. opracowanie Planu ….
Budynkiem Centrum Przesiadkowego ul. A.:
1. budowa budynku centrum przesiadkowego (architektura, wyposażenie, konstrukcja, instalacje wewnętrzne, wentylacja, klimatyzacja, ogrzewanie),
2. zagospodarowanie terenu poza pasami drogowymi (droga dojazdowa, place manewrowe, zieleń, ścieżki rowerowe, chodniki, miejsca postojowe, obiekty małej architektury, zewnętrzne sieci sanitarne i elektryczne),
3. zagospodarowanie terenu i roboty w pasie drogowym (przebudowa drogi publicznej, przekładki sieci, zieleń, ścieżki rowerowe, wiata rowerowa).
Budynkiem Centrum Przesiadkowego B.:
1. budowa budynku centrum przesiadkowego (architektura, konstrukcja, wraz z wyposażeniem, instalacje wewnętrzne, wentylacja, klimatyzacja, ogrzewanie),
2. zagospodarowanie terenu poza pasami drogowymi (droga dojazdowa, place manewrowe, zieleń, ścieżki rowerowe, chodniki, miejsca postojowe, obiekty małej architektury, wiata rowerowa, zewnętrzne sieci sanitarne i elektryczne, przekładki sieci gazowej, kanalizacji deszczowej, wodociągu i magistrali wodociągowej),
3. zagospodarowanie terenu i roboty w pasie drogowym (przebudowa drogi publicznej, przekładki i przebudowy sieci, zieleń, ścieżki rowerowe).
Nadzorami – reprezentowanie inwestora na budowie, sprawowanie kontroli zgodności realizacji budowy z jej projektem, określonymi przepisami, obowiązującymi normami i zasadami wiedzy technicznej, sprawdzanie i odbiór robót budowlanych, potwierdzanie faktycznie wykonanych robót, a także kontrolowanie rozliczeń budowy.
Promocją i informacją:
1. zaprojektowanie, wykonanie i umieszczenie tablic informacyjno-pamiątkowych,
2. stosowanie oznakowania zgodnie z podręcznikiem wnioskodawcy i beneficjenta programów polityki spójności,
3. informowanie o realizacji projektu na stronie internetowej Miasta.

Wnioskodawcą projektu (a jednocześnie beneficjentem projektu) jest Miasto, reprezentowane przez Prezydenta Miasta. Prezydent wykonuje swoje zadania poprzez Urząd Miejski i jednostki organizacyjne.

Miasto jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W strukturze organizacyjnej Miasta znajduje się obecnie 116 jednostek budżetowych, podlegających wspólnemu rozliczeniu z tytułu podatku VAT, w tym: Urząd Miejski w Z. (dalej: UM), ….. Nieruchomościami (dalej: …N) oraz Miejski Zarząd Dróg …. w Z. (dalej: MZD…). Miasto za pośrednictwem jednostek organizacyjnych dokonuje zarówno czynności opodatkowanych, zwolnionych z VAT, jak i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280), od dnia 1 stycznia 2017 r. jednostki budżetowe Miasta podlegają scentralizowaniu rozliczeń z tytułu podatku VAT wraz z Miastem.

W ramach projektu powstanie infrastruktura, której właścicielem pozostanie Miasto. Realizatorem projektu będzie jednostka budżetowa Miasta: ..N. Podmiotami zarządzającymi przedmiotem projektu będą …N i MZD... W prace zostaną zaangażowani również pracownicy UM zgodnie z kompetencjami i zakresami obowiązków.

…N, ze względu na posiadane przez jednostkę doświadczenie w realizacji przedsięwzięć polegających na budowie obiektów użyteczności publicznej, termomodernizacji budynków wielorodzinnych oraz pozostałych robotach budowlanych, poprowadzi w imieniu Miasta zamówienia publiczne oraz rachunkowość projektu (w tym będzie ujmował w ewidencji zakupu faktury dokumentujące wydatki związane z realizacją projektu, zawierające podatek naliczony VAT podlegający odliczeniu od podatku należnego VAT).

Do zadań ..N, zgodnie ze statutem niniejszej jednostki organizacyjnej, należą:

obsługa finansowa gospodarki nieruchomościami, które stanowią własność lub współwłasność Miasta oraz nieruchomościami Skarbu Państwa, dla których Prezydent Miasta wykonuje uprawnienia właścicielskie,
zwykły zarząd nieruchomościami mieszkalnymi i użytkowymi, będącymi własnością lub współwłasnością Miasta oraz Skarbu Państwa, dla których Prezydent Miasta wykonuje uprawnienia właścicielskie, zabudowane budynkami mieszkalnymi i użytkowymi oraz znajdującymi się na tych nieruchomościach obiektami infrastruktury technicznej, tj. urządzeniami i sieciami technicznego uzbrojenia terenu związanymi z funkcjonowaniem budynków wraz z terenami niezbędnymi do prawidłowego i racjonalnego korzystania z tych budynków i urządzeń,
zwykły zarząd lokalami komunalnymi i Skarbu Państwa w budynkach Wspólnot Mieszkaniowych.

Miasto poprzez …N rozlicza podatek VAT z czynszów oraz opłat za media naliczonych najemcom lokali komunalnych (mieszkalnych i użytkowych) oraz dokonuje odliczenia podatku VAT związanego z wydatkami dotyczącymi bieżącego utrzymania, rozliczenia mediów, remontów i modernizacji tychże nieruchomości. Wielkość zarządzanego zasobu nieruchomości przez …N na koniec 2019 r. wyniosła 654 164 m².

Wyliczona przez …N proporcja, zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia (dalej: prewspółczynnik), na podstawie danych za 2018 r. wyniosła 39%.

Po zrealizowaniu projektu, powstałe obiekty będą stanowić elementy infrastruktury drogowej i centrów przesiadkowych na terenie Miasta. Obsługa techniczna i bieżąca eksploatacja pozostanie w obowiązku MZD… (w odniesieniu do dróg i urządzeń w pasach drogowych) oraz …N (w odniesieniu do dwóch budynków centrów przesiadkowych).

Dla potrzeb wniosku o interpretację indywidualną i ze względu na rodzaj poszczególnych obiektów budowanych w ramach projektu wydzielono następujące zakresy:

1. Budowa dwóch centrów przesiadkowych: pierwszy obiekt w centrum miasta, przy ul. A. (dalej: CP A.) i drugi w dzielnicy B., przy ul. C. i ul. D. (dalej: CP B.).

Wydatki, które zostaną poniesione na budowę budynków w obu lokalizacjach, dotyczą robót budowlanych związanych z wybudowaniem obiektu, kosztami wyposażenia, robót sanitarnych, elektrycznych, teletechnicznych, związanych z ogrzewaniem, wentylacją i klimatyzacją, a także usługi nadzoru autorskiego i inwestorskiego oraz usług nadzoru inżyniera kontraktu nad realizacją projektu.

W pierwszej lokalizacji przewidziano budowę obiektu o powierzchni 10,4 tys. m², który będzie spełniał dwie funkcje ogólne:

centrum przesiadkowe (autobusy lokalne, komunikacja międzymiastowa, taxi, busy – komunikacja lokalna, rowery, usługi towarzyszące komercyjne) – przeważająca funkcja to obsługa pasażerów oraz korzystających z parkingów,
parking otwarty wielopoziomowy w konwencji park&ride i kiss&ride.

Parter budynku podzielony jest na dwie strefy: dworzec autobusowy ze stanowiskami autobusowymi, stanowiskami postojowymi dla autobusów i taxi/bus oraz poczekalnię/hol dla pasażerów wraz z pomieszczeniami obsługującymi budynek i dworzec autobusowy (ogólnodostępne toalety, kasy, punkt informacyjny, pomieszczenie techniczne oraz zaplecze socjalne dla pracowników).

Piętra I i II przeznaczone będą na ogólnodostępne parkingi park&ride, a także: lokale pod wynajem na cele komercyjne (piętro I) oraz lokale dla zarządców centów przesiadkowych, tj. jednostek organizacyjnych Miasta – ..N i MZD… (piętro II).

Użytkowy dach wykorzystywany będzie jako teren rekreacyjny dla osób korzystających z obiektu.

Zgodnie z projektem budowlanym oraz wnioskiem o dofinansowanie realizacji projektu 714,18 m², co stanowi 6,90% (po zaokrągleniu 7%) powierzchni całkowitej obiektu, zostanie przeznaczone pod wynajem (obsługa w zakresie małej gastronomii, sprzedaży prasy, itp.) wszystkim zainteresowanym. Miasto poprzez …N będzie obciążał najemców czynszem najmu oraz kosztami mediów, opodatkowanych właściwymi stawkami VAT. Czynsz zostanie skalkulowany w oparciu o ceny stosowane w nowych budynkach w podobnych lokalizacjach.

Pozostała powierzchnia będzie związana z realizacją czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a mianowicie związane z realizacją zadania własnego dotyczącego lokalnego transportu drogowego na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.) oraz realizacją Uchwały Nr XXX Rady Miasta z dnia 27 stycznia 2020 r. w sprawie przyjęcia do realizacji „….”.

W drugiej lokalizacji przewidziano perony otwarte, niewielki parking zewnętrzny oraz obiekt o powierzchni 276 m². Układ budynku składa się z poczekalni/holu, zespołu sanitariatów ogólnodostępnych, pomieszczeń obsługi centrum przesiadkowego: kasy i punkty informacyjne, zaplecze higieniczno-sanitarne oraz usługi towarzyszące (lokale pod wynajem na cele komercyjne). Przeważająca funkcja to obsługa pasażerów oraz obsługa ruchu autobusowego.

Zgodnie z projektem budowlanym oraz wnioskiem o dofinansowanie realizacji projektu 48,13 m², co stanowi 17,45% (po zaokrągleniu 18%) powierzchni całkowitej obiektu, zostanie przeznaczone pod wynajem (obsługa w zakresie małej gastronomii, sprzedaży prasy, itp.) wszystkim zainteresowanym. Miasto poprzez …N będzie obciążał najemców czynszem najmu oraz kosztami mediów, opodatkowanych właściwymi stawkami VAT. Czynsz zostanie skalkulowany w oparciu o ceny stosowane w nowych budynkach w podobnych lokalizacjach.

Pozostała powierzchnia obydwu obiektów będzie związana wyłącznie z nieodpłatną działalnością statutową Miasta w zakresie organizacji transportu publicznego, które to zadania są realizowane przez Miasto na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 713 ze zm. – dalej: usg), określone także w Uchwale Nr XXX Rady Miasta z dnia 27 stycznia 2020 r. w sprawie przyjęcia do realizacji „…”. Działalność statutowa Miasta, na podstawie art. 15 ust. 6 uptu, jest wyłączona z opodatkowania podatkiem o towarów i usług.

Każdy z obiektów centrum przesiadkowego służy dwóm celom, a mianowicie:

działalności gospodarczej Miasta w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu, dla obiektów: CP A. i CP B., inwestycja służy odpowiednio w 7% i 18% czynnościom opodatkowanym stawkami VAT – wynajmowi lokali na cele handlowo-usługowe,
realizacji zadań ustawowych Miasta, zgodnie z przepisami usg, które zgodnie z art. 15 ust. 6 uptu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – w zakresie obsługi komunikacji publicznej.

W związku z realizacją projektu, w ramach którego zostaną zbudowane budynki centrów przesiadkowych, Miasto nie ma możliwości jednoznacznego przypisania podatku naliczonego zawartego w wydatkach inwestycyjnych dotyczących budowy budynków CP A. i CP B. tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej (dającej prawo do odliczenia podatku VAT) oraz tylko i wyłącznie do działalności statutowej Miasta (która nie daje prawa odzyskania podatku naliczonego). Zgodnie z art. 86 ust. 2a uptu, w przypadku, gdy przypisanie nabycia towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Przepisy uptu wyraźnie wskazują, jakie kryteria są decydujące przy ustalaniu sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej (dalej: sposób określenia proporcji, prewspółczynnik), a mianowicie są to: specyfika wykonywanej przez podatnika działalności i specyfika dokonywanych przez niego nabyć. Przepis art. 86 ust. 2c uptu zawiera przykładowe sposoby określenia proporcji, natomiast dla jednostek samorządu terytorialnego (z uwzględnieniem podziału samorządowych jednostek organizacyjnych na: urząd gminy, jednostka budżetowa i zakład budżetowy), na podstawie art. 86 ust. 22 zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193 ze zm.; dalej: rozporządzenie), które wprowadza sposób określenia proporcji dla poszczególnych rodzajów jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego. Należy również zaznaczyć, iż zgodnie z art. 86 ust. 2h uptu, podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazuje rozporządzenie, wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany tymi przepisami, sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji. Zaproponowane, zarówno w uptu, jak i w rozporządzeniu sposoby określenia proporcji nie mają charakteru obowiązkowego, mało tego w przepisach nie został ustalony zakaz, aby dana jednostka organizacyjna stosowała kilka kluczy do różnych obszarów swojej działalności. Zatem jest możliwe zastosowanie różnego rodzaju kluczy podziału (alokacji) z zachowaniem warunków określonych w art. 86 ust. 2b uptu, czyli zastosowany prewspółczynnik musi po pierwsze zapewniać dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz po drugie obiektywnie odzwierciedlać część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza.

Biorąc pod uwagę powyższe, Miasto zamierza dla każdego z obiektów CP A. i CP B. skorzystać, zgodnie z art. 86 ust. 2h uptu, ze sposobu określenia proporcji wg kryterium powierzchniowego, wymienionego w art. 86 ust. 2c pkt 4 uptu, jako najbardziej odpowiadającego specyfice działalności wykonywanej przez Miasto i dokonywanych przez nie nabyć w odniesieniu do każdego z obiektów w ramach projektu.

Miasto ustaliło procent odliczenia dla każdego z obiektów osobno – dla CP A. 7% i dla CP B. – 18%. Udział powierzchni przeznaczonej pod wynajem na cele małej gastronomii, sprzedaży prasy czy kawiarni w całkowitej powierzchni budynków centrów został ustalony w oparciu o dokumentację projektową oraz został ujęty we wniosku o dofinansowanie projektu.

Według Miasta dla przedstawionej sytuacji nie może mieć zastosowanie sposób określenia proporcji wg kryterium przychodowego, ustalonego zgodnie z rozporządzeniem wydanym na podstawie art. 86 ust. 22 uptu, z uwagi na:

metoda obliczenia prewspółczynnika rozpatruje udział obrotów w ujęciu globalnym, uwzględniając jedynie rodzaj jednostki organizacyjnej JST (urząd miejski, jednostka budżetowa, zakład budżetowy), nie uwzględnia natomiast poszczególnych rodzajów działalności danej jednostki; w przedstawionym przypadku Miasto prowadzi poprzez ..N działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zwolnioną i opodatkowaną stawkami VAT, dotyczącą najmu lokali mieszkalnych i użytkowych, z wyjątkiem kilku obiektów sportowych, w których prowadzona jest w części działalność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, obiekty centrum przesiadkowych są na tyle specyficzne, że trudno uznać, iż wyliczony prewspółczynnik odnoszący się do całokształtu działalności …N jest właściwy do rozliczenia wydatków związanych z realizacją tego projektu.
przyjęty w rozporządzeniu wzór porównujący wysokość obrotu z działalności gospodarczej do obrotu całkowitego opartego o dochody wykonane, przyjmuje w mianowniku wszelkie uruchomienia środków na wydatki, jak również otrzymane dotacje (związane z działalnością jednostki poza projektem i dotacje w związku z innymi projektami prowadzonymi przez jednostkę), jako związane z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, gdy tymczasem …N prawie w 100% prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu.
przy budowie obiektów centrów przesiadkowych, o prawie do odliczenia podatku naliczonego z wydatków poniesionych na inwestycje, nie może decydować wybór tej, a nie innej, jednostki organizacyjnej Miasta do prowadzenia projektu.

…N za 2018 r. wyliczyło prewspółczynnik na poziomie 39%, innymi jednostkami zaangażowanymi w projekt jest: MZD…, który ustalił prewspółczynnik na poziomie 1%, a UM w wysokości 37%. Projekt ma charakter ogólnomiejski, natomiast …N zostało wybrane ze względu na doświadczenie, jednakże zastosowanie obliczonego dla tej jednostki prewspółczynnika do odliczenia podatku naliczonego mogłoby wskazywać na celowe wybranie jednostki organizacyjnej Miasta o najwyższej wyliczonej proporcji.

Według Miasta, przyjęcie prewspółczynnika wg kryterium powierzchniowego rzeczywiście odzwierciedla prawo Miasta do odliczenia podatku VAT, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2b uptu.

Według Miasta, zastosowanie prewspółczynnika wg kryterium powierzchniowego w odniesieniu do wydatków związanych z każdym z obiektów centrum przesiadkowych najbardziej będzie odpowiadało specyfice wykonywanej przez jednostkę działalności i dokonywanych przez Miasto nabyć związanych z wydatkami inwestycyjnymi dotyczącymi tych obiektów, a także najlepiej uwzględnia cel przepisów o proporcjonalnym odliczaniu podatku naliczonego. Miasto nie zna innego – bardziej reprezentatywnego – sposobu dokonana odliczenia VAT od wydatków na obiekty centrum, a stosowanie proporcji obliczonej na bazie rozporządzenia w żaden sposób nie koreluje z faktycznym wykorzystaniem majątku …N do działalności opodatkowanej.

2. Zagospodarowanie terenu i roboty w pasie drogowym obejmuje prace budowlane związane z przebudową drogi publicznej, przekładką sieci, założeniem zieleni, budową ścieżek rowerowych oraz wiaty rowerowej (przy CP A.) oraz prace związane z przebudową drogi publicznej, przekładką i przebudową sieci, założeniem zieleni oraz budową ścieżek rowerowych (przy CP B.), a także usługi nadzoru autorskiego i inwestorskiego oraz usługi inżyniera kontraktu dla obydwu lokalizacji. Przebudowa dróg publicznych, zmiana oznakowania, budowa dróg rowerowych oraz zmiana zagospodarowania terenu w pasie drogowym ma na celu włączenie centrów przesiadkowych do sieci istniejących dróg. Prace te są niezbędne z punktu widzenia celu przedsięwzięcia oraz zapewnienia ciągłości poszczególnych sieci infrastruktury technicznej, dróg, ścieżek rowerowych, chodników i innych form zagospodarowania terenu z zagospodarowaniem powstałym na podstawie pozwolenia na budowę (poza pasem drogowym).

Realizacja tej części projektu jest związana wyłącznie z działalnością statutową Miasta. Powstająca w ramach projektu infrastruktura będzie wykorzystywana wyłącznie na cele użyteczności publicznej, wynikające z realizacji zadań własnych Miasta, określonych w szczególności w art. 7 ust. 1 pkt 2 usg. Zgodnie z art. 15 ust. 6 uptu, Miasto realizując zadania własne, do których jako organ władzy publicznej zostało powołane, nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług, ponadto jako ostatecznemu odbiorcy (konsumentowi), który nabywanych towarów i usług nie wykorzystuje do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu – nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w otrzymanych fakturach dotyczących ww. wydatków od podatku należnego.

3. Zagospodarowanie terenu poza pasami drogowymi obejmuje prace budowlane związane z budową drogi dojazdowej, placów manewrowych, założeniem zieleni, budową ścieżek rowerowych, chodników, miejsc postojowych, obiektów małej architektury, zewnętrznych sieci sanitarnych i elektrycznych (CP A.) oraz prace związane z budową drogi dojazdowej, placów manewrowych, założeniem zieleni, budową ścieżek rowerowych, chodników, miejsc postojowych, obiektów małej architektury, wiaty rowerowej oraz zewnętrznych sieci sanitarnych i elektrycznych, przekładką sieci gazowej, kanalizacji deszczowej, wodociągu i magistrali wodociągowej (CP B.), a także usługi nadzoru autorskiego i inwestorskiego oraz usługi inżyniera kontraktu dla obydwu lokalizacji. Prace te są niezbędne z punktu widzenia celu projektu – umożliwienie korzystania z centrum przesiadkowego zarówno pieszym, za pomocą samochodów osobowych, rowerami oraz środkami transportu zbiorowego. Powstająca w ramach projektu infrastruktura będzie wykorzystywana wyłącznie na cele użyteczności publicznej, wynikające z realizacji zadań własnych Miasta, określonych w szczególności w art. 7 ust. 1 pkt 2, 4, 12 i 15 usg. Zgodnie z art. 15 ust. 6 uptu, Miasto realizując zadania własne, do których jako organ władzy publicznej zostało powołane, nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług, ponadto jako ostatecznemu odbiorcy (konsumentowi), który nabywanych towarów i usług nie wykorzystuje do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu – nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w otrzymanych fakturach dotyczących ww. wydatków od podatku należnego.

4. W ramach projektu przewidziano dostawę urządzeń, roboty budowlane, a także usługi nadzoru autorskiego i inwestorskiego oraz usługi inżyniera kontraktu:

w lokalizacji CP A. – dotyczące systemu informacji pasażerskiej, infrastruktury na potrzeby ładowania pojazdów elektrycznych – autobusów elektrycznych oraz systemów parkingowych (zajętości miejsc, biletomaty, szlabany, tablice informacyjne),
w lokalizacji CP B. – dotyczące systemu informacji pasażerskiej oraz infrastruktury na potrzeby ładowania pojazdów elektrycznych – autobusów elektrycznych.

Prace te są niezbędne z punktu widzenia celu projektu: umożliwienia funkcjonowania pojazdów elektrycznych, sposobu wykazania postoju na cele korzystania ze środków transportu publicznego, ułatwienia dla pasażerów pod względem wyświetlania informacji na cele przesiadek.

Powstająca, w ramach projektu, infrastruktura będzie wykorzystywana wyłącznie na cele użyteczności publicznej, wynikające z realizacji zadań własnych Miasta, określonych w szczególności w art. 7 ust. 1 pkt 4 i 15 usg. Zgodnie z art. 15 ust. 6 uptu, Miasto realizując zadania własne, do których jako organ władzy publicznej zostało powołane, nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług, ponadto jako ostatecznemu odbiorcy (konsumentowi), który nabywanych towarów i usług (zakupu urządzeń, robót budowlanych i montażowych oraz usług nadzoru autorskiego, nadzoru inwestorskiego i inżyniera kontraktu) nie wykorzystuje do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu – nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w otrzymanych fakturach dotyczących ww. wydatków od podatku należnego.

W ramach projektu zostanie przygotowana infrastruktura pod przyszłe stacje ładowania dla autobusów elektrycznych (autobusów komunikacji miejskiej), które z uwagi na planowane przyszłe nieodpłatne udostępnienie (w sposób nierodzący dochodów dla Miasta), nie stanowiące działalności komercyjnej Miasta, zgodnie z art. 15 ust. 2 uptu, nie będzie dawało prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach wystawionych z tytułu robót budowlanych oraz usług nadzoru autorskiego, nadzoru inwestorskiego i inżyniera kontraktu od podatku należnego.

5. Przygotowanie infrastruktury i budowa stacji ładowania samochodów osobowych zaplanowano w obydwu lokalizacjach:

CP A. – dwie stacje (100 kW i 200 kW) ładowania samochodów elektrycznych – łącznie sześć miejsc postojowych z ładowarkami,
CP B. – stację ładowania samochodów elektrycznych (100 kW) – dwa miejsca postojowe z ładowarkami.

W ramach ponoszonych wydatków związanych z budową stacji są również wydatki dotyczące usług nadzoru autorskiego oraz nadzoru inwestorskiego i inżyniera kontraktu.

Właścicielem infrastruktury na potrzeby stacji ładowania pojazdów osobowych oraz stacji ładowania samochodów elektrycznych pozostanie Miasto, jednakże Wnioskodawca ma zamiar wykorzystać infrastrukturę wraz ze stacjami do celów gospodarczych poprzez wydzierżawienie obiektów. Z tytułu odpłatnego udostępnienia stacji będą wystawione przez Miasto faktury z 23% podatkiem VAT, który zostanie rozliczony w Urzędzie Skarbowym. Biorąc pod uwagę powyższe, na podstawie art. 86 ust. 1 uptu, Miasto ma prawo bezpośrednio odliczyć podatek VAT związany z budową infrastruktury wraz ze stacjami ładowania pojazdów osobowych jako związany w 100% z działalnością gospodarczą (w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu) Miasta, opodatkowaną podatkiem VAT w wysokości 23%.

6. W związku z realizacją projektu, zostaną poniesione wydatki, które dotyczą projektu jako całości, a dotyczące usług związanych z pracami przygotowawczymi (w tym: przygotowaniem: koncepcji i dokumentacji, projektu budowlanego, kosztorysu inwestorskiego, dokumentacji wykonawczej, opracowania dokumentacji aplikacyjnej oraz Planu), a także związanych z promocją i informacją (w tym: zaprojektowaniem, wykonaniem i umieszczenie tablic informacyjno-pamiątkowych, stosowaniem oznakowania zgodnie z podręcznikiem wnioskodawcy i beneficjenta programów polityki spójności, informowaniem o realizacji projektu na stronie internetowej Miasta). Miasto nie jest w stanie za pomocą dostępnych środków techniczno-organizacyjnych dokonać alokacji poszczególnych wydatków do związanych tylko z działalnością gospodarczą Miasta (w niewielkiej części projektu, uzupełniającej tylko funkcjonalność budowanych centrów przesiadkowych jako przede wszystkim obiektów użyteczności publicznej) lub tylko do związanych z działalnością poza sferą VAT. Ponadto zdaniem Miasta zastosowanie w tym obszarze sposobów określenia proporcji, czy to zaproponowanych w art. 86 ust. 2c uptu, czy sposobu określonego w rozporządzeniu, nie prowadzi do ustalenia proporcjonalnego odliczenia podatku VAT według wymogów określonych w art. 86 ust. 2b uptu. W związku z brakiem tej możliwości przyjęto, iż wydatki te wiążą się w całości z działalnością statutową Miasta, niekorzystającą z odliczenia podatku naliczonego VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w związku z realizacją projektu pn. „…” dofinansowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 Beneficjentowi – Miastu:

przysługuje prawo – w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych wskazanych w punkcie pierwszym stanu faktycznego, tj. wydatków związanych z budową pomieszczeń przeznaczonych na wynajem pod działalność gospodarczą (mała gastronomia, sklep z prasą, kawiarnia, itp.), które będą związane wyłącznie z działalnością gospodarczą Miasta, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT – do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT w oparciu o udział powierzchni tych pomieszczeń w powierzchni całkowitej każdego z dwóch obiektów centrów przesiadkowych?
nie przysługuje prawo – w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych wskazanych w punkcie drugim stanu faktycznego, tj. wydatków związanych z przebudową dróg publicznych, zmianą oznakowania, budową dróg rowerowych oraz zmianą zagospodarowania terenu w pasie drogowym, które będą wykorzystywane w pełni na cele użyteczności publicznej – do odliczenia podatku VAT?
nie przysługuje prawo – w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych wskazanych w punkcie trzecim stanu faktycznego, tj. wydatków związanych z zagospodarowaniem terenu poza pasami drogowymi, które będą wykorzystywane w pełni na cele użyteczności publicznej – do odliczenia podatku VAT?
nie przysługuje prawo – w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych wskazanych w punkcie czwartym stanu faktycznego, tj. wydatków związanych z dostawą i budową urządzeń dotyczących systemów informacji pasażerskiej, infrastruktury na potrzeby ładowania autobusów elektrycznych oraz systemów parkingowych, które będą wykorzystywane w pełni na cele użyteczności publicznej – do odliczenia podatku VAT?
przysługuje prawo – w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych wskazanych w punkcie piątym stanu faktycznego, tj. wydatków związanych z przygotowaniem infrastruktury i budową stacji ładowania samochodów osobowych – do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT, w związku z wykorzystaniem powstałych obiektów do działalności gospodarczej Miasta w 100% zakresie?
nie przysługuje prawo – w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych wskazanych w punkcie szóstym stanu faktycznego, tj. wydatków ogólnych dotyczących całości projektu a związanych z pracami przygotowawczymi oraz promocją i informacją dotyczącą projektu, dla których Miasto nie ma możliwości proporcjonalnego przypisania tych wydatków jako związanych tylko i wyłącznie z działalnością gospodarczą – do odliczenia podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W związku z planowanym wykorzystywaniem przez Miasto Centrum Przesiadkowego w celu świadczenia odpłatnie usług najmu i dzierżawy, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, Miastu będzie przysługiwało prawo do odliczenia części podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne dotyczące budowy dwóch obiektów centrów przesiadkowych, obliczonej według udziału powierzchni wykorzystywanej do działalności opodatkowanej w stosunku do całkowitej powierzchni każdego z obiektów.
W przypadku wydatków inwestycyjnych związanych z przebudową dróg publicznych, zmianą oznakowania, budową dróg rowerowych oraz zmianą zagospodarowania terenu w pasie drogowym, które będą wykorzystywane w pełni na cele użyteczności publicznej – Miastu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących realizację tych robót i usług, z uwagi na brak związku z działalnością gospodarczą Miasta, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
W przypadku wydatków inwestycyjnych związanych z zagospodarowaniem terenu poza pasami drogowymi (w tym m.in. budową dróg dojazdowych, placów manewrowych, założeniem zieleni, budową ścieżek rowerowych, chodników, miejsc postojowych, obiektów małej architektury, zewnętrznych sieci sanitarnych i elektrycznych, wiaty rowerowej oraz pozostałych prac i usług), które będą wykorzystywane w pełni na cele użyteczności publicznej – Miastu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących realizację tych robót i usług, z uwagi na brak związku z działalnością gospodarczą Miasta, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
W przypadku wydatków inwestycyjnych związanych z dostawą i budową urządzeń dotyczących systemów informacji pasażerskiej, infrastruktury na potrzeby ładowania autobusów elektrycznych oraz systemów parkingowych, które będą wykorzystywane w pełni na cele użyteczności publicznej – Miastu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących realizację dostaw towarów, robót i usług, z uwagi na brak związku z działalnością gospodarczą Miasta, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
W przypadku wydatków inwestycyjnych związanych z przygotowaniem infrastruktury i budową stacji ładowania samochodów osobowych – Miastu przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT, w związku z wykorzystaniem powstałych obiektów do działalności gospodarczej Miasta w 100% poprzez obciążanie najemcy opłatą za użytkowanie stacji z 23% podatkiem VAT.
W przypadku wydatków inwestycyjnych ogólnych dotyczących całości projektu, a związanych z pracami przygotowawczymi oraz promocją i informacją dotyczącą projektu, dla których Miasto nie ma możliwości alokacji do wydatków związanych tylko wyłącznie z działalnością gospodarczą – Miastu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących realizację dostaw towarów, robót i usług, z uwagi na brak związku z działalnością gospodarczą Miasta, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

prawa do odliczenia części podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne dotyczące budowy dwóch obiektów centrów przesiadkowych, obliczonej według udziału powierzchni wykorzystywanej do działalności opodatkowanej w stosunku do całkowitej powierzchni każdego z obiektów – jest nieprawidłowe,
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z przebudową dróg publicznych, zmianą oznakowania, budową dróg rowerowych oraz zmianą zagospodarowania terenu w pasie drogowym – jest prawidłowe,
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z zagospodarowaniem terenu poza pasami drogowymi (w tym m.in. budową dróg dojazdowych, placów manewrowych, założeniem zieleni, budową ścieżek rowerowych, chodników, miejsc postojowych, obiektów małej architektury, zewnętrznych sieci sanitarnych i elektrycznych, wiaty rowerowej oraz pozostałych prac i usług) – jest prawidłowe,
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z dostawą i budową urządzeń dotyczących systemów informacji pasażerskiej, infrastruktury na potrzeby ładowania autobusów elektrycznych oraz systemów parkingowych – jest prawidłowe,
prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT dotyczącego wydatków inwestycyjnych związanych z przygotowaniem infrastruktury i budową stacji ładowania samochodów osobowych – jest prawidłowe,
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego wydatków inwestycyjnych ogólnych dotyczących całości projektu, a związanych z pracami przygotowawczymi oraz promocją i informacją dotyczącą projektu – jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685), zwanej dalej „ustawą”, o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością. Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążąc się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością przedsiębiorstwa, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Z pośrednim związkiem dokonanych zakupów z działalnością podatnika mamy zatem do czynienia wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez przedsiębiorstwo sprzedaży. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy – w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a , przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu (art. 86 ust. 2e ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Jak stanowi art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 86 ust. 22 wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz.U. z 2015 r. poz. 2193 z późn. zm.). Ww. rozporządzenie określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określania proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie może być ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko powinny być ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla jej poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W ww. rozporządzeniu ustawodawca podał ustalone według wzorów sposoby określania proporcji m.in. w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

Zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia w sprawie proporcji – jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:

X= (A x 100) / D

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D – dochody wykonane jednostki budżetowej.

W § 2 pkt 4 rozporządzenia wskazano, że przez obrót rozumie się podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

dokonywanych przez podatników:
- odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,
- odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,
- eksportu towarów,
- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.

Przez dochody wykonane jednostki budżetowej – w świetle § 2 pkt 10 rozporządzenia – rozumie się dochody obejmujące dochody publiczne w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, z wyjątkiem dochodów, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, zrealizowane lub otrzymane przez tę jednostkę, wynikające ze sprawozdania z wykonania:

planu finansowego jednostki budżetowej oraz
planu dochodów i wydatków zgromadzonych na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, jeżeli dana jednostka budżetowa prowadzi taki rachunek

powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki celem realizacji przypisanych jej zadań jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem środków przeznaczonych na wypłatę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych.

Zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia, dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:

dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego – używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;
transakcji dotyczących:
1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Wyłączenie powyższych transakcji z dochodów wykonanych jednostki budżetowej (mianownik proporcji) zapewnia spójność z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji) i ma na celu „oczyszczenie” kwoty dochodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które mogłyby zniekształcić proporcję.

Zaproponowana metoda ma charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu udziału „obrotów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT. Z uwagi na fakt, że w przypadku jednostki budżetowej realizującej zadania jednostki samorządu terytorialnego utrudnione jest wyliczenie „obrotu” uzyskanego z tytułu czynności pozostających poza systemem VAT przyjęto zasadę – dla celów zastosowania sposobu obliczenia proporcji – że całkowity „obrót” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT odpowiada wysokości zrealizowanych przez jednostkę budżetową dochodów, z uwzględnieniem środków przeznaczonych na zasilenie. W tak zdefiniowanych dochodach mieścić się będą zarówno dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, jak i działalności niemającej charakteru gospodarczego. Kwota, która pozostanie po odjęciu dochodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, odpowiada zatem niejako „cenie” lub „obrotowi” z tytułu świadczonych przez jednostkę budżetową w imieniu jednostki samorządu terytorialnego zadań mieszczących się poza systemem VAT.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ponadto, jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, lokalnego transportu zbiorowego, promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 2, 4 i 18 ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 przywołanej ustawy).

W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na swą specyfikę jednostki samorządu terytorialnego nie są podmiotami zrównanymi z komercyjnymi przedsiębiorcami. Powyższe wynika chociażby z racji uprzywilejowania tych jednostek poprzez treść art. 15 ust. 6 ustawy i nieuznawania ich za podatnika w określonych okolicznościach, tj. w przypadku działania w charakterze organu władzy publicznej, którego przymiotu komercyjny przedsiębiorca nie posiada i którego działalność, co do zasady, jest opodatkowana w całości. Z tego też względu rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów, takich jak jednostki samorządu terytorialnego, należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te – co do zasady – w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Miasto, złożyło wniosek o dofinansowanie projektu pn. „…”. W ramach projektu wydzielono następujące zakresy:

Budowa dwóch centrów przesiadkowych: pierwszy obiekt w centrum miasta, przy ul. A. i drugi w dzielnicy B., przy ul. C. i ul. D.
Zagospodarowanie terenu i roboty w pasie drogowym obejmujące prace budowlane związane z przebudową drogi publicznej, przekładką sieci, założeniem zieleni, budową ścieżek rowerowych oraz wiaty rowerowej (przy CP A.) oraz prace związane z przebudową drogi publicznej, przekładką i przebudową sieci, założeniem zieleni oraz budową ścieżek rowerowych (przy CP B.), a także usługi nadzoru autorskiego i inwestorskiego oraz usługi inżyniera kontraktu dla obydwu lokalizacji.
Zagospodarowanie terenu poza pasami drogowymi obejmujące prace budowlane związane z budową drogi dojazdowej, placów manewrowych, założeniem zieleni, budową ścieżek rowerowych, chodników, miejsc postojowych, obiektów małej architektury, zewnętrznych sieci sanitarnych i elektrycznych (CP A.) oraz prace związane z budową drogi dojazdowej, placów manewrowych, założeniem zieleni, budową ścieżek rowerowych, chodników, miejsc postojowych, obiektów małej architektury, wiaty rowerowej oraz zewnętrznych sieci sanitarnych i elektrycznych, przekładką sieci gazowej, kanalizacji deszczowej, wodociągu i magistrali wodociągowej (CP B.), a także usługi nadzoru autorskiego i inwestorskiego oraz usługi inżyniera kontraktu dla obydwu lokalizacji.
Dostawa urządzeń, roboty budowlane, a także usługi nadzoru autorskiego i inwestorskiego oraz usługi inżyniera kontraktu w lokalizacji CP A. – dotyczące systemu informacji pasażerskiej, infrastruktury na potrzeby ładowania pojazdów elektrycznych – autobusów elektrycznych oraz systemów parkingowych (zajętości miejsc, biletomaty, szlabany, tablice informacyjne), w lokalizacji CP B. – dotyczące systemu informacji pasażerskiej oraz infrastruktury na potrzeby ładowania pojazdów elektrycznych – autobusów elektrycznych.
Przygotowanie infrastruktury i budowa stacji ładowania samochodów osobowych zaplanowano w obydwu lokalizacjach: CP A. – dwie stacje (100 kW i 200 kW) ładowania samochodów elektrycznych – łącznie sześć miejsc postojowych z ładowarkami, CP B. – stację ładowania samochodów elektrycznych (100 kW) – dwa miejsca postojowe z ładowarkami.
Wydatki, które dotyczą projektu jako całości, tj. usług związanych z pracami przygotowawczymi (w tym: przygotowaniem: koncepcji i dokumentacji, projektu budowlanego, kosztorysu inwestorskiego, dokumentacji wykonawczej, opracowania dokumentacji aplikacyjnej oraz Planu), a także związanych z promocją i informacją (w tym: zaprojektowaniem, wykonaniem i umieszczenie tablic informacyjno-pamiątkowych, stosowaniem oznakowania zgodnie z podręcznikiem wnioskodawcy i beneficjenta programów polityki spójności, informowaniem o realizacji projektu na stronie internetowej Miasta).

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą prawa do odliczenia części podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne dotyczące budowy dwóch obiektów centrów przesiadkowych, obliczonej według udziału powierzchni wykorzystywanej do działalności opodatkowanej w stosunku do całkowitej powierzchni każdego z obiektów.

Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie podlegają temu podatkowi.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, z którego wynika, że oba obiekty centrów przesiadkowych będą wykorzystywane zarówno do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT (wynajem lokali na cele handlowo-usługowe), jak i do realizacji zadań statutowych Miasta, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (obsługa komunikacji publicznej), należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do towarów i usług związanych z budową ww. obiektów centrów przesiadkowych wyłącznie w zakresie w jakim nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, że Wnioskodawca w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności jest/będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności nieopodatkowanych tym podatkiem. Natomiast w odniesieniu do zakupów towarów i usług, które są/będą wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (czynności opodatkowane podatkiem VAT) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza, a Wnioskodawca nie będzie w stanie ich powiązać z konkretnymi kategoriami działalności, zastosowanie znajdą przepisy art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT.

Jak wynika z wyżej cytowanego przepisu art. 86 ust. 2a ustawy – sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Przepisy ustawowe wymagają jedynie, aby odpowiadał on najbardziej specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Będzie to spełnione, jeśli sposób ten:

zapewni dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą (co do zasady dotyczącej czynności opodatkowanych VAT) oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne (z wyjątkiem celów prywatnych) – gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Sposób określenia proporcji, jak wyżej wskazano, powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Warto nadmienić, że zastosowane przez Wnioskodawcę metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego, muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

Ustawodawca zaproponował w art. 86 ust. 2c ustawy kilka metod, które podatnik może wykorzystać celem proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego, jednakże katalog ten nie ma charakteru zamkniętego.

Natomiast korzystając z delegacji ustawowej zawartej w art. 86 ust. 22 ustawy, Minister Finansów w cyt. wyżej rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r. określił m.in. dla jednostek samorządu terytorialnego sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanych przez te jednostki działalności i dokonywanych przez nie nabyć.

Wskazać należy, że ustawodawca na mocy art. 86 ust. 2h ustawy, daje podatnikom możliwość zastosowania innego sposobu określenia proporcji niż wskazują przepisy art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, jednak tylko w sytuacji, gdy wybrany sposób jest bardziej reprezentatywny.

Zatem podatnik może zastosować inną metodę tylko i wyłącznie, gdy wybrana przez niego metoda jest bardziej reprezentatywna i tym samym najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej działalności.

W opisie sprawy Gmina wskazała, że zamierza dla każdego z obiektów CP A. i CP B. skorzystać, zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy, ze sposobu określenia proporcji wg kryterium powierzchniowego, wymienionego w art. 86 ust. 2c pkt 4 ustawy. Miasto ustaliło procent odliczenia dla każdego z obiektów osobno – dla CP A. 7% i dla CP B. – 18%.

W ocenie Organu, wskazany przez Wnioskodawcę sposób określenia proporcji nie może zostać uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez niego działalności, bowiem założenia przyjęte przy obliczaniu wysokości ww. prewspółczynnika przez Wnioskodawcę nie potwierdzają takiego stanowiska.

Dokonując wyboru sposobu określenia proporcji należy mieć na uwadze charakter działalności prowadzonej przez jednostkę budżetową, a także sposób finansowania tego podmiotu. Zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami rozporządzenia w sprawie proporcji, działalność jednostki budżetowej finansowana jest z dochodów publicznych, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych. Środki te powiększone są o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki celem realizacji przypisanych jej zadań jednostki samorządu terytorialnego.

Podkreślić należy, że w przypadku jednostki budżetowej, specyfiką jej działalności jest właśnie to, że działalność ta finansowana jest z ww. środków.

Sytuacja, zwłaszcza finansowoprawna, samorządowej jednostki budżetowej realizującej zadania gminy odbiega od pozycji klasycznego przedsiębiorcy. Samorządowa jednostka budżetowa pokrywa bowiem swoje wydatki bezpośrednio z budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Tego rodzaju „zabezpieczenia finansowego” – źródła finansowania swoich wydatków nie ma bowiem przedsiębiorca, nawet jeśli wykonuje działalność identyczną. To zaś sprawia, że uzyskiwane z Gminy środki powinny być uwzględniane podczas kształtowania prewspółczynnika. Niewzięcie pod uwagę ww. środków tj. sposobu finansowania jednostki budżetowej podczas kształtowania proporcji odliczenia, zaburzałoby neutralność podatku od towarów i usług. W takim przypadku część podatku naliczonego od towarów i usług nie pozostawałaby w związku z podatkiem należnym.

Z przepisów dotyczących podmiotów, do których ww. rozporządzenie jest adresowane wynika, że jest ono dedykowane takim podatnikom VAT, których cechą wspólną jest to, że prowadzą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy obok innych rodzajów działalności oraz że z reguły nie działają one w warunkach rynkowych, gdyż finansują swoją działalność wprost z budżetu jednostki nadrzędnej albo otrzymują dotacje z tego budżetu oraz uzyskują wpływy ze źródeł zewnętrznych. Element ten zasadniczo odróżnia je od podatników działających w warunkach w pełni rynkowych i finansujących swą działalność z osiąganych przychodów. Specyfika w zakresie rodzajów prowadzonej działalności i sposobów jej finansowania także dotacjami winna znaleźć odzwierciedlenie w przypadku ustalania preproporcji.

Stanowisko Organu potwierdza orzeczenie TSUE z 8 listopada 2012 r. C-511/10, w którym stwierdzono, że państwa członkowskie są uprawnione do stosowania w pierwszej kolejności jako kryterium podziału do celów obliczenia podlegającej odliczeniu proporcjonalnej części naliczonego podatku od wartości dodanej dla danej transakcji, takiej jak wzniesienie budynku o mieszanym użytku, kryterium innego niż kryterium oparte na wielkości obrotu, pod warunkiem, że przyjęta przez te państwa metoda gwarantuje dokładniejsze ustalenie rzeczonej proporcjonalnej części odliczenia.

Przedstawiona przez Wnioskodawcę metoda nie gwarantuje dokładniejszego ustalenia proporcjonalnej części odliczenia podatku naliczonego.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca podał, że w przypadku CP A. zgodnie z projektem budowlanym oraz wnioskiem o dofinansowanie realizacji projektu 714,18 m², co stanowi 6,90% (po zaokrągleniu 7%) powierzchni całkowitej obiektu, zostanie przeznaczone pod wynajem (obsługa w zakresie małej gastronomii, sprzedaży prasy, itp.) wszystkim zainteresowanym.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że w ww. obiekcie będą również znajdowały się lokale dla zarządców centrów przesiadkowych, tj. jednostek organizacyjnych Miasta – …N i MZD… (piętro II). Obsługa techniczna i bieżąca eksploatacja pozostanie w obowiązku MZD… (w odniesieniu do dróg i urządzeń w pasach drogowych) oraz …N (w odniesieniu do dwóch budynków centrów przesiadkowych). Miasto poprzez …N będzie obciążało najemców czynszem najmu oraz kosztami mediów, opodatkowanych właściwymi stawkami VAT.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w ww. CP A. nie tylko lokale przeznaczone na wynajem będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, ale również w pewnym zakresie lokal przeznaczony dla zarządcy ww. obiektu, tj. …N będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

Zatem wykluczenie części powierzchni przeznaczonej na lokal dla zarządcy ww. obiektu, tj. …N, z kalkulacji prewspółczynnika powierzchniowego powoduje, że sposobu tego nie można uznać za reprezentatywny, bowiem sposób ten nie odzwierciedla w pełni wielkości czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej i czynności wykonywanych poza działalnością gospodarczą w związku z wykorzystaniem powierzchni obiektu.

W świetle okoliczności sprawy, wskazany przez Gminę sposób wyliczenia prewspółczynnika, nie zapewnia dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane.

Zaprezentowany przez Gminę sposób obliczenia prewspółczynnika nie pozwala bowiem na obiektywne ustalenie struktury sprzedaży, tj. proporcji między wykonywaną działalnością gospodarczą i czynnościami wykonywanymi w działalności innej niż gospodarcza. Wskazany sposób nie odzwierciedla, w jakim stopniu Gmina wykorzystuje ww. obiekty do działalności gospodarczej, a w jakim do działalności innej niż gospodarcza.

Tym samym, w ocenie Organu, przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób obliczenia proporcji nie jest w pełni obiektywny i nie jest bardziej reprezentatywny dla Wnioskodawcy niż metoda przewidziana w rozporządzeniu Ministra Finansów.

Zdaniem Organu sam fakt, że prewspółczynnik obliczony dla Gminy w sposób przewidziany w rozporządzeniu różni się od prewspółczynnika zaproponowanego przez Wnioskodawcę, nie oznacza, że sposób Wnioskodawcy zapewnia neutralność tego podatku, ani nie wskazuje, że zapewni dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą oraz obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne.

Ponadto argumentacja Wnioskodawcy nie jest przekonywująca i nie zawiera obiektywnych powodów, dla których przedstawiona metoda najbardziej odpowiada specyfice działalności ww. jednostki budżetowej. Wnioskodawca nie przedstawił żadnych wiarygodnych argumentów przemawiających za tym, że proponowana przez niego metoda zapewnia dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą oraz obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne.

Jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 14 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Sz 516/18 „w orzecznictwie prezentowany jest pogląd, iż przepisy ww. rozporządzenia w odniesieniu do wskazanych w nim grup podatników „stanowią lex specialis w stosunku do przepisów ustawy i z tego względu winny stanowić zasadę przy ustalaniu współczynnika odliczeń podatku VAT”, należy zatem uznać, że „odstąpienie od przewidzianego tam sposobu ustalania współczynnika odliczenia musi mieć charakter wyjątkowy, spowodowany szczególnymi i atypowymi okolicznościami” – vide: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, sygn. akt III SA/Gl 87/18 z 25 kwietnia 2018 r. Podzielając ten pogląd należy więc uznać, że argumentacja skarżącej Gminy nie zawiera obiektywnych, przekonujących powodów, dla których przedstawiona przez nią metoda najbardziej odpowiada specyfice jej działalności.”

Zatem, wobec niewykazania, że metoda wyliczenia prewspółczynnika przedstawiona przez Wnioskodawcę odpowiada najbardziej specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć związanych z budową ww. obiektów centrów przesiadkowych, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków za pomocą prewspółczynnika powierzchniowego, o którym mowa w art. 86 ust. 2c pkt 4 ustawy. W celu odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków Gmina będzie zobowiązana stosować sposób określenia proporcji, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz w rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków inwestycyjnych wskazanych w punkcie 2, 3 i 4 stanu faktycznego, tj. wydatków związanych z przebudową dróg publicznych, zmianą oznakowania, budową dróg rowerowych, zmianą zagospodarowania terenu w pasie drogowym, oraz wydatków związanych z zagospodarowaniem terenu poza pasami drogowymi, a także wydatków związanych z dostawą i budową urządzeń dotyczących systemów informacji pasażerskiej, infrastruktury na potrzeby ładowania autobusów elektrycznych oraz systemów parkingowych, należy powtórzyć, że podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie w odniesieniu do ww. wydatków inwestycyjnych wskazanych w punkcie 2, 3 i 4 stanu faktycznego związek taki nie występuje. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że powstająca w ramach projektu infrastruktura wymieniona w pkt 2, 3 i 4 opisu sprawy będzie wykorzystywana wyłącznie na cele użyteczności publicznej, wynikające z realizacji zadań własnych Miasta, określonych w szczególności w art. 7 ust. 1 pkt 2, 4, 12 i 15 usg. Miasto realizując zadania własne, do których jako organ władzy publicznej zostało powołane, nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług, ponadto nie wykorzystuje nabywanych towarów i usług do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uptu. Ponadto z opisu sprawy wynika, że przygotowana w ramach projektu infrastruktura pod przyszłe stacje ładowania dla autobusów elektrycznych (autobusów komunikacji miejskiej), będzie nieodpłatnie udostępniana (w sposób nierodzący dochodów dla Miasta).

W konsekwencji ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne wskazane w punkcie 2, 3 i 4 stanu faktycznego, tj. wydatki związane z przebudową dróg publicznych, zmianą oznakowania, budową dróg rowerowych, zmianą zagospodarowania terenu w pasie drogowym, wydatki związane z zagospodarowaniem terenu poza pasami drogowymi oraz wydatki związane z dostawą i budową urządzeń dotyczących systemów informacji pasażerskiej, infrastruktury na potrzeby ładowania autobusów elektrycznych oraz systemów parkingowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 2, 3 i 4 jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych wskazanych w punkcie 5 stanu faktycznego, tj. wydatków związanych z przygotowaniem infrastruktury i budową stacji ładowania samochodów osobowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ma zamiar wykorzystać infrastrukturę wraz ze stacjami do celów gospodarczych poprzez wydzierżawienie obiektów. Z tytułu odpłatnego udostępnienia stacji będą wystawione przez Miasto faktury z 23% podatkiem VAT, który zostanie rozliczony w Urzędzie Skarbowym.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w związku z wykorzystaniem przez Gminę ww. infrastruktury wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (dzierżawa), Gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne wskazane w punkcie 5 stanu faktycznego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją inwestycji służą do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Zaznaczenia wymaga, że Wnioskodawca będzie mógł zrealizować prawo do odliczenia VAT naliczonego, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych wskazanych w punkcie 6 stanu faktycznego, tj. wydatków ogólnych dotyczących całości projektu, a związanych z pracami przygotowawczymi oraz promocją i informacją dotyczącą projektu.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca wskazał, że nie jest w stanie za pomocą dostępnych środków techniczno-organizacyjnych dokonać alokacji poszczególnych wydatków do związanych tylko z działalnością gospodarczą Miasta (w niewielkiej części projektu, uzupełniającej tylko funkcjonalność budowanych centrów przesiadkowych jako przede wszystkim obiektów użyteczności publicznej) lub tylko do związanych z działalnością poza sferą VAT.

Skoro więc Wnioskodawca w ramach realizacji projektu ponosi wydatki ogólne dotyczące całości projektu, to tym samym wydatki te będą wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej (tj. czynności opodatkowanych), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (tj. czynności niepodlegających opodatkowaniu).

Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia części podatku naliczonego w zakresie, w jakim te towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Należy wskazać, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności Wnioskodawca winien przyporządkować ponoszone wydatki ogólne do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT). Zatem przy zakupie towarów i usług dotyczących wydatków ogólnych, związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Natomiast przy zakupach związanych wyłącznie z działalnością Wnioskodawcy, która nie podlega ustawie, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jednakże z uwagi na fakt, iż – jak wskazał Wnioskodawca – nie jest w stanie za pomocą dostępnych środków techniczno-organizacyjnych dokonać alokacji poszczególnych wydatków do związanych tylko z działalnością gospodarczą Miasta lub tylko do związanych z działalnością poza sferą VAT, to Wnioskodawca w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu będzie zobowiązany do obliczenia podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, na podstawie art. 86 ust. 2a-2h ustawy oraz rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6 jest nieprawidłowe.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii czy Wnioskodawca prawidłowo zaklasyfikował wydatki ponoszone na działania realizowane w ramach projektu do poszczególnych kategorii czynności, tj. opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu, gdyż nie było to przedmiotem wniosku, nie zadano pytania w tym zakresie. Stwierdzenie to przyjęto jako element stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i nie było ono przedmiotem oceny.

Zaznaczenia wymaga, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie ustalone, że wysokość czynszu w związku z dzierżawą infrastruktury stacji ładowania samochodów osobowych odbiega od realiów rynkowych, czy też jest skalkulowana na zbyt niskim poziomie lub też, że infrastruktura stacji ładowania samochodów osobowych nie jest wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych, to oceny faktycznych relacji pomiędzy podatkiem należnym a naliczonym dokona organ podatkowy w przeprowadzonym postępowaniu podatkowym, a interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Ponadto wskazać należy, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego oraz stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin