Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.104.2021.1.AM
z 15 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2021 r. (data wpływu 22 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku oznaczenia w prowadzonej ewidencji kodem „01” dostaw wyrobów, które nie są przeznaczone do spożycia i zawierają w swoim składzie skażony alkohol etylowy o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1,2% – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku oznaczenia w prowadzonej ewidencji kodem „01” dostaw wyrobów, które nie są przeznaczone do spożycia i zawierają w swoim składzie skażony alkohol etylowy o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1,2%.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

A. jest spółką z siedzibą w Polsce, należącą do Grupy Kapitałowej B. (dalej: „Grupa”). Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce. Przedmiotem podstawowej działalności Spółki jest sprzedaż na terytorium Polski towarów, w tym głównie różnego rodzaju wyrobów chemicznych, takich jak m.in. środki pomocnicze i higieniczne przeznaczone zarówno do użytku domowego, jak i przemysłowego. Niektóre z oferowanych wyrobów zawierają w swoim składzie skażony alkohol etylowy, którego zawartość przekracza 1,2% ich objętości, niemniej nie są one klasyfikowane do żadnej z następujących pozycji CN bezpośrednio właściwych dla napojów alkoholowych w myśl Ustawy akcyzowej: 2204, 2205, 2206, 2207 oraz 2208 (dalej: „Wyroby”). Ponadto, oferowane przez Wnioskodawcę Wyroby nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi, w szczególności poprzez ich wypicie.

Dokonywana przez Spółkę sprzedaż Wyrobów stanowi odpłatną dostawę towarów podlegającą VAT. W związku z tym, Wnioskodawca jest zobowiązany do jej ujmowania w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT, stanowiącej część dokumentu elektronicznego przesyłanego co miesiąc organom podatkowym.

Przedmiotem niniejszego wniosku są tylko transakcje sprzedaży dokumentowane fakturami VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do dostaw Wyrobów zawierających w swoim składzie alkohol etylowy ma zastosowanie oznaczenie „01”, które zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. a Rozporządzenia jest dedykowane napojom alkoholowym, a tym samym Spółka jest zobowiązana do stosowania w takich przypadkach w części ewidencyjnej pliku JPK_V7M, o której mowa art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT, kodu GTU_01?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Biorąc pod uwagę opisany w przedmiotowym wniosku stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe, w opinii Wnioskodawcy, dostawy Wyrobów zawierających w swoim składzie alkohol etylowy nie są objęte oznaczeniem „01”. Tym samym Spółka nie jest zobowiązana do stosowania w takich przypadkach w części ewidencyjnej pliku JPK_V7M, o której mowa art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT, kodu GTU_01.

Uzasadnienie

1. Informacje wstępne
   
   

Na wstępie warto zauważyć, że począwszy od rozliczenia za październik 2020 r., zmienione zostały wzory pliku JPK_VAT oraz deklaracji VAT, a także zasady ich przygotowywania i dostarczania organom podatkowym.


Obecnie, w myśl art. 99 ust. 11c Ustawy o VAT, deklaracje podatkowe są składane zgodnie ze wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dalej wskazany przepis stanowi, że dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.


Jednocześnie, stosownie do art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT podatnicy (z wyjątkami, które nie mają zastosowania w niniejszym przypadku) są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
   
2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
   
3. kontrahentów;
   
4. dowodów sprzedaży i zakupów.
   
   

Szczegółowe informacje na temat danych, które powinny zostać ujęte w ww. ewidencji zostały zawarte w Rozporządzeniu. W tym zakresie warto wskazać na § 10 ust. 3 pkt 1 Rozporządzenia, zgodnie z którym, po stronie podatku należnego, ewidencja zawiera oznaczenia dotyczące dostaw towarów. Co istotne w kontekście niniejszego wniosku, w myśl § 10 ust. 3 pkt 1 lit. a Rozporządzenia do dostawy napojów alkoholowych - alkoholu etylowego, piwa, wina, napojów fermentowanych i wyrobów pośrednich, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, ma zastosowanie oznaczenie „01” (w praktyce odzwierciedlone przez symbol GTU_01 stosowany przy wypełnianiu pliku JPK_V7M i JPK_V7K).

2. Analiza znaczenia pojęciowego napojów alkoholowych dla Ustawy akcyzowej
   
   
   

Mając na uwadze regulacje § 10 ust. 3 pkt 1 lit. a Rozporządzenia, zgodnie z którym do dostawy napojów alkoholowych, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, ma zastosowanie oznaczenie „01”, w celu określenia, jaki jest zakres stosowania oznaczenia „01” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Ustawy akcyzowej.


Ustawa akcyzowa w art. 92 stanowi, że do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie;
   
2. alkohol etylowy.
   
   

W następnych przepisach regulacje Ustawy akcyzowej określają jak należy rozumieć dla jej potrzeb wskazane powyżej rodzaje napojów alkoholowych.

Ad a

Zgodnie z art. 94-97 Ustawy akcyzowej aby jakiś produkt mógł być uznany za piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie, w pierwszej kolejności musi on być klasyfikowany zgodnie z Nomenklaturą Scaloną do jednej z następujących pozycji CN: 2203, 2204, 2205, 2206.

Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Wyroby nie są klasyfikowane do żadnej z powyższych pozycji CN, wobec czego zgodnie z przepisami Ustawy akcyzowej nie mogą być one uznane za piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Ad b

Natomiast zgodnie art. 93 Ustawy akcyzowej do alkoholu etylowego zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej,
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości,
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

Zdaniem Spółki w celu ustalenia, czy dostawy Wyrobów są zgodnie z Rozporządzeniem objęte obowiązkiem oznaczania „01”, należy przeanalizować możliwość zakwalifikowania Wyrobów jako:

• wyrobu o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej,
  

• napoju zawierającego rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.
  
  
  

Wyroby a alkohol etylowy zawarty w wyrobach o innej klasyfikacji CN

Jak wskazano w art. 93 ust. 1 pkt 1 Ustawy akcyzowej, do alkoholu etylowego zaliczane są m.in. wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, także w przypadku, gdy stanowią one część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

Wyroby będące przedmiotem obrotu dokonywanego przez Spółkę nie są klasyfikowane ani do pozycji CN 2207 ani 2208. W konsekwencji w opinii Spółki w świetle definicji alkoholu etylowego zawartej w Ustawie akcyzowej, należy uznać, że to alkohol zawarty w Wyrobach, (gdy jego zawartość przekracza 1,2% objętości tych Wyrobów), stanowi alkohol etylowy w rozumieniu Ustawy akcyzowej, a nie zawierający go Wyrób jako całość. Innymi słowy definicję tę należy rozumieć w taki sposób że np. kosmetyk zawierający alkohol etylowy w stężeniu powyżej 1,2% nie staje się alkoholem w całości, a jedynie Ustawa akcyzowa identyfikuje dla potrzeb stosowania reżimu akcyzowego alkohol zawarty w takim kosmetyku.

Powyższa konkluzja znajduje także potwierdzenie w treści Załącznika nr 1 do Ustawy akcyzowej, z którego wprost wynika, że do wyrobów akcyzowych należy zaliczyć m.in.:

• alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone, objęte pozycją CN 2207 (poz. 17 Załącznika nr 1 do Ustawy akcyzowej);
  

• alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe, zaklasyfikowane do pozycji CN 2208 (poz. 18 Załącznika nr 1 do Ustawy akcyzowej);
  

• alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj., bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowy (poz. 43 Załącznika nr 1 do Ustawy akcyzowej),
  

• Jednocześnie, w żadnej z pozycji ww. załącznika nr 1 do Ustawy akcyzowej nie wyszczególniono produktów zawierających alkohol etylowy (wyszczególniono jedynie sam alkohol zawarty w innych wyrobach).
  
  
  

Odnosząc powyższy fakt do obowiązku stosowania znacznika GTU_01 należy więc stwierdzić, że to klasyfikacja sprzedawanego towaru, nie zaś jego części składowych, jest okolicznością determinującą obowiązek stosowania dodatkowych oznaczeń w plikach JPK_V7, obowiązek stosowania których został wprowadzony mocą Rozporządzenia. Mimo więc, że Wyroby zawierają w swoim składzie alkohol etylowy, przyporządkowanie znacznika GTU_01 odbywać się powinno w oparciu o klasyfikację sprzedawanego towaru (tu: Wyrobów), a nie jego części składowych (tu: alkoholu etylowego). Zatem jeśli przedmiotem dostawy jest Wyrób, to nie można twierdzić, że przedmiotem dostawy jest sam alkohol. Nabywca bowiem nie kupuje samego alkoholu.

Tym samym, w opinii Spółki Wyroby nie będą podlegać obowiązkowi znakowania, gdyż zarówno art. 93 ust. 1 pkt 1 Ustawy akcyzowej, jak i Załącznik nr 1 do Ustawy akcyzowej wyraźnie wskazują, że w przypadku Wyrobów z zawartością alkoholu to alkohol zawarty w Wyrobie a nie cały Wyrób jest wyrobem akcyzowym. Skoro zaś dla potrzeb znakowania znacznikiem GTU należy brać pod uwagę towar jako całość, a nie jego poszczególne składowe, to zdaniem Spółki dostawa Wyrobów nie powinna być znakowana GTU_01, gdyż wprowadzałoby to w błąd, że Spółka dostarcza alkohol, podczas gdy przedmiotem dostawy są zupełnie inne towary.

Na takie rozumienie dla potrzeb akcyzy kwestii alkoholu zawartego w wyrobach klasyfikowanych do innych działów CN wskazują również wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego. Przykładowo w interpretacji z dnia 5 marca 2020 r. o sygnaturze 0111-KDIB3-3.4013.270.2019.2.JS wskazano, że:

„Ponadto, nadmienić należy, że - zgodnie ze stwierdzeniem Wnioskodawcy - winien on przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych na terytorium kraju poinformować o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego, tj. winien dokonać zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym stosownie do art. 78 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Obowiązek ten powstaje jednak ze względów innych niż przedstawione przez Spółkę we wniosku, tj. z związku z czynnością nabycia przedmiotowego alkoholu zawartego w aromatach w procedurze z zapłaconą akcyzą. (...)

Przy czym, raz jeszcze wymaga podkreślenia, że wbrew stanowisku Spółki przedmiotowe aromaty o kodzie CN 3302 nabywane wewnątrzwspólnotowo nie powinny być przez nią traktowane jako wyroby akcyzowe. Wyrobem akcyzowym jest bowiem wyłącznie alkohol etylowy, zawarty w tych aromatach”.

Tym samym, z powyższej interpretacji wyraźnie wynika, że dla potrzeb podatku akcyzowego, wyrobem akcyzowym jest wyłącznie alkohol zawarty w wyrobie o innej klasyfikacji CN (w tym przykładzie, aromacie z pozycji CN 3302), którego to wyrobu, jako całości, nie należy i nie można traktować jako wyrobu akcyzowego, np. alkoholu etylowego w myśl art. 93 ust. 1 Ustawy akcyzowej. Wobec powyższego, należy zauważyć, że Ustawa akcyzowa przewiduje szereg obowiązków, które należy wykonać w odniesieniu do alkoholu etylowego zawartego w towarach o innej klasyfikacji CN, natomiast w żadnym wypadku nie uznaje towarów zawierających alkohol za wyroby akcyzowe i nie nakłada obowiązków sprawozdawczych względem takich towarów jako całości. Należy podkreślić, że w przypadku przepisów Rozporządzenia, określając obowiązek oznaczania towarów znacznikiem GTU_01 ustawodawca posłużył się pojęciem napojów alkoholowych w rozumieniu Ustawy akcyzowej. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy taką konstrukcję prawną należy rozumieć w ten sposób, że dla celów VAT znacznikiem GTU_01 należy oznaczać jedynie towary, które jako całość stanowią napoje alkoholowe (np. alkohol etylowy) w rozumieniu przepisów Ustawy akcyzowej. Natomiast w żadnym momencie, w odróżnieniu od obowiązków określonych przez przepisy Ustawy akcyzowej, ustawodawca nie wprowadził dla celów VAT obowiązku ewidencjonowania części składowych towarów, gdy stanowią one wyroby akcyzowe (jak np. alkohol zawarty w Wyrobach).

W związku z powyższym. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie będzie zobowiązany do stosowania oznaczenia GTU_01 dla dostaw Wyrobów, które zgodnie § 10 ust. 3 pkt 1 lit. a Rozporządzenia jest dedykowane napojom alkoholowym, a tym samym Spółka nie jest zobowiązana do stosowania w takich przypadkach w części ewidencyjnej pliku JPK V7M, o której mowa art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT, kodu GTU_01. Należy bowiem wyraźnie wskazać, że w części ewidencyjnej pliku JPK_V7M, o której mowa art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT wykazywane są dostawy Wyrobów (niebędących napojami alkoholowymi w rozumieniu Ustawy akcyzowej), a nie zawartego w nich alkoholu (który wypełnia definicję alkoholu etylowego z art. 93 ust. 1 Ustawy akcyzowej).

Wyroby a napoje zawierające alkohol

Art. 93 ust. 1 pkt 3 Ustawy akcyzowej, stanowi również, że za alkohol etylowy należy uznać napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

Rozważając ten przypadek należy zauważyć, że Ustawa akcyzowa nie zawiera definicji legalnej słowa „napój”, w związku z czym, w pierwszej kolejności należy ustalić znaczenie językowe tego sformułowania. Wykładnia językowa bowiem jest podstawową wykładnią jaką należy używać zgodnie z zasadami wykładni przepisów prawa. Jedną z zasad wykładni językowej jest to, że interpretowanym zwrotom prawnym nie należy nadawać znaczenie odmiennego od potocznego, chyba że istnieją dostateczne racje przypisania im odmiennego znaczenia.

Zatem biorąc pod uwagę znaczenie wykładni językowej w procesie interpretacji przepisów prawa podatkowego, w celu wyjaśnienia przedmiotowego pojęcia warto odwołać się do internetowego słownika języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl/), w którym wskazano, co następuje:

• „napój” to „płyn przeznaczony do picia, też: porcja tego płynu”;
  

• „zawierać” to m.in. „składać się z jakichś elementów”.
  
  
  

Stosując wykładnię językową w odniesieniu do zakresu pojęcia „napojów zawierających alkoholowych etylowy”, które w myśl art. 93 ust. 1 pkt 3 Ustawy akcyzowej stanowią alkohol etylowy i tym samym są zaliczane przez Ustawę akcyzową do napojów alkoholowych, należy więc stwierdzić, że napój zawierający alkohol etylowy to płyn przeznaczony do spożycia, który m.in. składa się z alkoholu etylowego.

Dlatego też, w opinii Wnioskodawcy, oznaczenie „01” ma zastosowanie wyłącznie do dostawy napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia.

W opinii Wnioskodawcy, z powyższego wyraźnie wynika, że skoro Wyroby nie są przeznaczone do spożycia, nie można ich uznać za napoje.

Tym samym, zdaniem Spółki Wyroby nie stanowią napojów zawierających rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy, a zatem nie można ich uznać za alkohol etylowy także na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 3 Ustawy akcyzowej.

Podsumowując, biorąc pod uwagę przepisy Rozporządzenia, w ocenie Spółki obowiązkowi oznaczania znacznikiem GTU_01 nie powinny podlegać Wyroby, gdyż nie są klasyfikowane do żadnej z następujących pozycji: CN 2203, 2204, 2205, 2206, 2207, 2208, ani też nie stanowią napojów przeznaczonych do spożywania przez ludzi. Alkohol w nich zawarty w stężeniu powyżej 1,2 % stanowi wyrób akcyzowy, niemniej przedmiotem dostawy jest cały towar, a nie tylko alkohol, w związku z tym dla potrzeb identyfikacji dostaw alkoholu, oznaczanie takich towarów byłoby mylące, gdyż sugerowałoby, że Spółka dokonuje obrotu alkoholem podczas gdy Wyroby te jedynie zawierają alkohol.

3. Obowiązek stosowania symbolu GTU_01 w dotychczas wydanych interpretacjach

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołuje również wydane dotychczas indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego dotyczące obowiązku stosowania w myśl Rozporządzenia oznaczenia „01”, gdyż bardzo jednolicie prezentowane jest tam stanowisko w tym zakresie.

Zgodnie z interpretacją wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 stycznia 2021 r., o sygnaturze 0112-KDIL1-2.4012.591.2020.2.PG:

„Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że sprzedawane przez Wnioskodawcę produkty oznaczone kodami CN: 2204, 2206 i 2208 spełniają definicję napojów alkoholowych zawartą w ustawie o podatku akcyzowym a także ich charakter powoduje że są one przeznaczone do spożycia.

Podkreślić w tym miejscu należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, obowiązek oznaczenia w ewidencji dostaw towarów należących do grupy GTU „01” dotyczy wyłącznie dostaw napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia.”

Podobnie w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 listopada 2020 r., o sygnaturze 0114-KDIP1-3.4012.576.2020.1.JG wskazano, że:

„Odpowiadając na wątpliwości Wnioskodawcy należy zauważyć, że obowiązek oznaczania w ewidencji dostawy towarów należących do grupy GTU „01” dotyczy wyłącznie dostawy napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia. Oznaczenie to nie ma zastosowania w przypadku sprzedaży produktów takich jak np. perfumy, kosmetyki czy też płyny do dezynfekcji, a więc produktów zawierających w swoim składzie alkohol skażony tj. alkohol nieprzeznaczony do spożycia. Wnioskodawca wskazał, że zajmuje się dystrybucją wyrobów, które zawierają w swoim składzie alkohol etylowy skażony (np. lakiery do paznokci, balsamy po goleniu, produkty biobójcze i dezynfekujące do rąk), a zatem obowiązek oznaczenia w ewidencji sprzedawanych produktów w grupie GTU „01” nie będzie miał do Wnioskodawcy zastosowania.

Jak powyżej wskazano, obowiązkowemu oznaczeniu kodem GTU „01” podlegają tylko wyroby alkoholowe przeznaczone do spożycia”.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazuje jednoznacznie, że intencją Ustawodawcy było nałożyć obowiązek oznaczania znacznikiem GTU_01 wyłącznie napojów alkoholowych, które są przeznaczone do spożycia.

Wyroby, które są przedmiotem dostaw dokonywanych przez Spółkę, nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi. Są to środki chemii gospodarczej bądź środki higieniczne, które nie stanowią środków spożywczych.

4. Podsumowanie

W świetle przedstawionych powyżej okoliczności i regulacji prawnych, w szczególności mając na uwadze, że Wyroby nie stanowią:

• alkoholu etylowego w rozumieniu Ustawy akcyzowej, gdyż
  
  • nie są objęte pozycjami CN 2207 i 2208, lecz tylko zawierają w swoim składzie alkohol etylowy,
    
  • nie są objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00,
    
  • nie są przeznaczone do spożycia, więc nie stanowią napojów,
• piwa, wina, napojów fermentowanych oraz wyrobów pośrednich w rozumieniu Ustawy akcyzowej, gdyż nie są klasyfikowane do pozycji CN: 2203, 2204, 2205, 2206
  

- w ocenie Wnioskodawcy dostawa Wyrobów nie jest objęta oznaczeniem „01”, a tym samym Spółka nie jest zobowiązana do stosowania w tym przypadku w części ewidencyjnej pliku JPK_V7M, o której mowa art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT, kodu GTU_01.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności – art. 15 ust. 1 ustawy.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika – art. 99 ust. 7c ustawy.

W myśl art. 99 ust. 11c ustawy o VAT, deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy (art. 99 ust. 13b ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3. kontrahentów;
4. dowodów sprzedaży i zakupów.

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji (art. 109 ust. 3b ustawy).

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji (art. 109 ust. 14 ustawy).

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 1988 z późn. zm., dalej: „Rozporządzenie”).

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. a) Rozporządzenia, poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera oznaczenia dotyczące dostawy napojów alkoholowych - alkoholu etylowego, piwa, wina, napojów fermentowanych i wyrobów pośrednich, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym - oznaczeniem „01”.

Do napojów alkoholowych w rozumieniu art. 92 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. 2020, poz. 722, z późn. zm.) zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

W myśl art. 93 ust. 1 ww. ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości; napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

W myśl mocy art. 30 ust. 9 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy:

1. całkowicie skażony:
   1. produkowany na terytorium kraju, nabywany wewnątrzwspólnotowo oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej,
   2. nabywany wewnątrzwspólnotowo, jeżeli został całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje,
   3. produkowany na terytorium kraju oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez Rzeczpospolitą Polską

- na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Definicja alkoholu etylowego dla potrzeb podatku akcyzowego jest bardzo szeroka i obejmuje między innymi wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj., objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej. W efekcie, dla potrzeb podatku akcyzowego np. skażony alkohol etylowy zawarty w wyrobach takich jak: płyny do dezynfekcji, który korzysta ze zwolnień określonych w art. 30 ust. 9 ustawy o podatku akcyzowym, nadal wypełnia ustawową definicję alkoholu etylowego, chociaż nie jest przeznaczony do spożycia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Przedmiotem podstawowej działalności Spółki jest sprzedaż na terytorium Polski towarów, w tym głównie różnego rodzaju wyrobów chemicznych, takich jak m.in. środki pomocnicze i higieniczne przeznaczone zarówno do użytku domowego, jak i przemysłowego. Niektóre z oferowanych wyrobów zawierają w swoim składzie skażony alkohol etylowy, którego zawartość przekracza 1,2% ich objętości, niemniej nie są one klasyfikowane do żadnej z następujących pozycji CN bezpośrednio właściwych dla napojów alkoholowych w myśl Ustawy akcyzowej: 2204, 2205, 2206, 2207 oraz 2208 (Wyroby). Ponadto, oferowane przez Wnioskodawcę Wyroby nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi, w szczególności poprzez ich wypicie.

Dokonywana przez Spółkę sprzedaż Wyrobów stanowi odpłatną dostawę towarów podlegającą VAT. W związku z tym, Wnioskodawca jest zobowiązany do jej ujmowania w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT, stanowiącej część dokumentu elektronicznego przesyłanego co miesiąc organom podatkowym. Przedmiotem wniosku są tylko transakcje sprzedaży dokumentowane fakturami VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy do dostaw Wyrobów zawierających w swoim składzie alkohol etylowy ma zastosowanie oznaczenie „01”, które zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. a Rozporządzenia jest dedykowane napojom alkoholowym, a tym samym Spółka jest zobowiązana do stosowania w takich przypadkach w części ewidencyjnej pliku JPK_V7M, o której mowa art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT, kodu GTU_01.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać, że obowiązek oznaczenia w ewidencji dostaw towarów należących do grupy GTU „01” dotyczy wyłącznie dostaw napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia.

Zatem towary takie jak np. płyny dezynfekujące, środki higieniczne itp., które zawierają w swoim składzie alkohol etylowy skażony tj. alkohol, który nie jest przeznaczony do spożycia, nawet jeśli towary te zawierają powyżej 1,2% alkoholu etylowego nie powinny być oznaczane symbolem GTU „01”.

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy oferowane Wyroby, zawierają w swoim składzie skażony alkohol etylowy, którego zawartość przekracza 1,2% ich objętości oraz nie są klasyfikowane do żadnej z następujących pozycji CN bezpośrednio właściwych dla napojów alkoholowych w myśl ww. powołanej ustawy o podatku akcyzowym: 2204, 2205, 2206, 2207 oraz 2208. Ponadto, oferowane przez Wnioskodawcę Wyroby nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi, w szczególności poprzez ich wypicie.

Zatem Wyroby te nie powinny być oznaczane w prowadzonej ewidencji dla podatku od towarów i usług symbolem GTU „01” - napoje alkoholowe.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany w prowadzonej ewidencji dla celów podatku od towarów i usług do stosowania oznaczenia dostawy Wyrobów objętych pytaniem wniosku kodem GTU „01”.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego(…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.