Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.11.2021.2.AK
z 16 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 stycznia 2021 r. (data wpływu 5 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 1 marca 2021 r. (data wpływu 1 marca 2021 r.) na wezwanie z 23 lutego 2021 r. Nr 0114-KDIP3-4011.11.2021.1.AK oraz pismem z 29 marca 2021 r. (data wpływu 29 marca 2021 r.) na wezwanie z dnia 24 marca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-4011.11.2021.2.AK o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy użyczenia maszyn budowlanych oraz nieodpłatnego przekazania masy bitumicznej i gresu pomiędzy braćmi – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy użyczenia maszyn budowlanych oraz nieodpłatnego przekazania masy bitumicznej i gresu pomiędzy braćmi.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jako osoba fizyczna jednoosobową działalność gospodarczą, przeważającą działalnością firmy jest wytwarzanie i przetwarzanie produktów rafinacji ropy naftowej, firma ponadto zajmuje się produkcją wyrobów budowlanych, produkcją masy betonowej. Prowadzi roboty związane z budową dróg i autostrad, budową dróg szynowych i kolei podziemnej, rozbiórką i burzeniem obiektów budowlanych, sprzedaż hurtowa i naprawa pojazdów, transport drogowy, wynajem maszyn i innych urządzeń drogowych. Wnioskodawca zamierza nieodpłatnie użyczać rzeczy ruchome w postaci maszyn budowlanych, służących do prowadzenia działalności gospodarczej swojemu bratu, prowadzącemu działalność gospodarczą pod numerem NIP (...) , jako osoba fizyczna pod nazwą A., przeważającą działalnością gospodarczą przedsiębiorstwa są roboty związane z budową dróg i autostrad. Poza wyżej wymienionymi maszynami budowlanymi Wnioskodawca zamierza użyczyć swojemu bratu w ramach prowadzonych przez nich działalności gospodarczych rzeczy ruchome w postaci masy bitumicznej, gresu pod budowę autostrad.

Pismem z 23 lutego 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.11.2021.1.AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania, natomiast Wnioskodawca pismem z 1 marca 2021 r. (data wpływu 1 marca 2021 r.) w wyznaczonym terminie Wnioskodawca dokonał uzupełnienia wniosku, co zostało przedstawione poniżej.

Na jaki czas została zawarta umowa użyczenia z bratem (określony, nieokreślony)?

Umowa użyczenia pomiędzy braćmi w zdarzeniu przyszłym zostanie zawarta na czas nieokreślony.

Czy ww. umowa została zawarta ustnie, czy pisemnie?

Ww. umowa zostanie zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

Czy rzeczy ruchome będą użyczane bratu Wnioskodawcy również nieodpłatnie?

Rzeczy ruchome będą użyczane bratu Wnioskodawcy nieodpłatnie. Zatem powstaje pytanie, czy takie nieodpłatne użyczanie będzie rodziło skutek podatkowy dla którejkolwiek ze stron.

Czy umowa użyczenia zarówno do rzeczy ruchomych, jak i nieruchomych została zawarta na podstawie art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r Kodeks cywilny – proszę wskazać podstawę prawną zawartej umowy?

Zgodnie z art. 710 kc „Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.” Umowa w zdarzeniu przyszłym zostanie zawarta zgodnie z powyższym art. Kodeksu cywilnego.

Co Wnioskodawca rozumie pod pojęciem „czysta umowa użyczenia” – proszę wyjaśnić?

Posługując się sformułowaniem „czysta umowa użyczenia” Wnioskodawca miał na myśli umowę zgodną z przepisami Kodeksu cywilnego, uregulowaną i zawartą na piśmie pod rygorem nieważności pomiędzy braćmi.

Dodatkowo w uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że obaj bracia prowadzą taki sam rodzaj działalności, posługują się takimi samymi maszynami i korzystają z takich samych surowców. Wnioskodawca i brat Wnioskodawcy budują drogi, korzystają z wytwórni mas bitumicznych, zużywają kruszywa, piach, korzystają z koparek, maszyn transportowych, walców i innego specjalistycznego sprzętu.

Wnioskodawca wskazał, iż treść pytań jest związana z indywidualną sprawą Wnioskodawcy, a nie brata. Co innego, że Wnioskodawca i brat są w takiej samej sytuacji podatkowo-prawnej, ponieważ umowa użyczenia zawarta pomiędzy Wnioskodawcą i jego bratem jest umową wzajemną. Raz Wnioskodawca użycza bratu, a raz jest sytuacja odwrotna. Zatem, by nie wystawiać faktur pomiędzy przedsiębiorstwami braćmi (co rodzi dla nich faktury VAT), Wnioskodawca formułuje zapytanie do KIS, które ma na celu odpowiedź, czy istnieje konieczność wystawiania faktur VAT pomiędzy przedsiębiorstwami powiązanymi, skoro istnieje droga użyczenia, która jest bezpłatna i nieopodatkowana. Mówiąc „droga użyczenia” Wnioskodawca ma na myśli umowę użyczenia, działającą w obie strony, zawartą pomiędzy przedsiębiorstwami Wnioskodawcy i jego brata, na piśmie i w sposób uregulowany przepisami Kodeksu cywilnego.

Ponownie sformułowane pytanie zostało przedstawione poniżej.

Następnie pismem z 23 marca 2021 r. ponownie wezwano Wnioskodawcę do wskazania:

1. Czy masa bitumiczna i gres zostaną przez brata Wnioskodawcy zużyte w procesie wykonywania jego działalności gospodarczej?
2. Czy brat Wnioskodawcy będzie zobowiązany do zwrotu tej samej ilości i jakości masy bitumicznej, gresu i czy tego zwrotu dokona?

Pismem z 29 marca 2021 r. w wyznaczonym terminie Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na powyższe wezwanie i wskazał, iż: masa bitumiczna i grys zostaną zużyte przez brata Wnioskodawcy w procesie wykonywania takiej samej działalności gospodarczej.

Brat Wnioskodawcy będzie zobowiązany do zwrotu tej samej ilości i jakości masy bitumicznej, grysu i obowiązkowo dokona tego zwrotu, zgodnie z umową zawartą na piśmie pod rygorem nieważności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie zwolniony z podatku dochodowego, jak również brat Wnioskodawcy, ze względu na świadczenia w naturze i inne świadczenia nieodpłatne wynikające z umowy użyczenia pomiędzy Wnioskodawcą i bratem Wnioskodawcy?

Niniejsza interpretacja dotyczy odpowiedzi na pytanie, odnoszące się do skutków podatkowych powstałych po stronie Wnioskodawcy. W pozostałym zakresie, tj. odpowiedzi na pytanie w odniesieniu do skutków podatkowych powstałych po stronie brata Wnioskodawcy – zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie w przypadku maszyn budowlanych będą miały zastosowanie przepisy dotyczące umowy użyczenia, w których to użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu przez pewien czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Przedmiotem umowy użyczenia mogą być zarówno rzeczy ruchome, jak i nieruchomości, do tego konkretnego stanu faktycznego mamy do czynienia z umową użyczenia, która nie jest opodatkowana. Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Przyjmuje się, że przedmiotem użyczenia może być każda rzecz, zarówno oznaczona co do tożsamości, jak i co do gatunku, jeżeli nadaje się do używania. Rzecz użyczona pozostaje w majątku użyczającego (komodanta), jeśli był on jej właścicielem, to nie przenosi jej własności na biorącego (komodatariusza). Przedmiotem użyczenia mogą być te same rzeczy co przy najmie, a więc nie tylko oznaczone co do tożsamości, lecz i rzeczy oznaczone co do gatunku. Po zakończeniu użyczenia - komodatariusz obowiązany jest zwrócić użyczającemu tę samą rzecz w stanie nie pogorszonym o czym stanowi art. 718 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. Z 2020 r. poz. 1740). Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 1998 r. III CKN 49/98. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są, wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 14 pkt 3 ust. 2 do grupy II podatkowej zalicza się zstępnych, rodzeństwo rodziców, zstępnych małżonków i pasierbów, i rodzeństw, rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych wstępnych. Wnioskodawca i jego brat, będący braćmi należą do II grupy podatkowej, w związku z czym należy stwierdzić iż zawierając umowy użyczenia w ramach prowadzonych przez siebie działalności gospodarczej nie będą podlegali opodatkowaniu. Należy także mieć na względzie, iż podobna sytuacja została zawarta w interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2014 r. sygn. IBPBI/1/415-1143 /14/WRz, skierowanej do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, gdzie Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą sklasyfikowaną wg PKD pod symbolem 85.52.Z - usługi świadczone przez szkoły tańca i instruktorów tańca. Działalność tą będzie wykonywał zarówno dla dzieci, jak i osób dorosłych, a także dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, jak również dla osób, które nie prowadzą działalności gospodarczej. Na potrzeby tej działalności wykorzystywał halę o powierzchni 100 m2, która jest własnością jego rodziców. Wykonując powyższe usługi Wnioskodawca pobierał płatność zarówno gotówką w siedzibie firmy, jak również przelewem na rachunek bankowy. Może jednak wystąpić sytuacja, że całość opłaty za świadczone usługi zostanie zapłacona przelewem, bądź częściowo przelewem, a częściowo gotówką w siedzibie firmy. We wrześniu 2014 r. Wnioskodawca zamierzał podpisać umowę użyczenia ww. lokalu (będącego własnością rodziców), którzy zgodnie z odrębnymi przepisami zaliczani są do I lub II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zdaniem Wnioskodawcy z interpretacji, skoro jest osobą zaliczającą się do I grupy podatkowej, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, to zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega przychód powstały z tyt. użyczenia mu przez rodziców lokalu, wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach podzielił stanowisko Wnioskodawcy. Co do rzeczy zużywalnych, to znaczy gresu, czy innej masy bitumicznej służącej do działalności gospodarczej, to bracia zamierzają użyczać sobie tych materiałów w ramach prowadzonych przez siebie działalności gospodarczych, następnie te materiały zostaną zużyte i odkupione tego samego rodzaju i gatunku. Zdaniem Wnioskodawcy przedmioty materialne oznaczone co do gatunku jak gres czy masa bitumiczna, tak jak było to określone w orzeczeniu przytoczonym powyżej tj. w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 1998 r. III CKN 49/98 (LEX nr 35536), mogą być przedmiotem użyczenia i przedmioty te będą zwolnione z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wolne od podatku dochodowego są wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn. W przypadku, gdyby jednak Urząd uznał iż rzeczy zużywalne takie jak gres czy masa bitumiczna mogą być przedmiotem jedynie umowy pożyczki, lub darowizny, to także zdaniem Wnioskodawcy takie świadczenie jest zwolnione z opodatkowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są, wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 14 pkt 3 ust. 2 do grupy II podatkowej zalicza się zstępnych, rodzeństwo rodziców, zstępnych małżonków i pasierbów, i rodzeństwa, rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych wstępnych. Wnioskodawca i jego brat będący braćmi należą do II grupy podatkowej, w związku z czym należy stwierdzić, iż zawierając umowy użyczenia w ramach prowadzonych przez siebie działalności gospodarczej nie będą podlegali opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza nieodpłatnie użyczać rzeczy ruchome w postaci maszyn budowlanych, służących do prowadzenia działalności gospodarczej swojemu bratu, prowadzącemu działalność gospodarczą, przeważającą działalnością gospodarczą przedsiębiorstwa są roboty związane z budową dróg i autostrad. Poza wyżej wymienionymi maszynami budowlanymi Wnioskodawca zamierza użyczyć swojemu bratu rzeczy ruchome w postaci masy bitumicznej, gresu pod budowę autostrad. Ww. umowa zostanie zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Rzeczy ruchome będą użyczane bratu Wnioskodawcy nieodpłatnie. Umowa użyczenia zostanie zawarta na podstawie art. 710 Kodeksu cywilnego, zawarta zostanie na piśmie pod rygorem nieważności pomiędzy braćmi.

Użyczenie jest uregulowane w art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 z późn. zm.). Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy, w zakresie przewidzianym umową i przepisami prawa.

Cechą charakterystyczną użyczenia jest nieodpłatność oraz motyw bezinteresowności.

Z uwagi na fakt, że z tytułu umowy użyczenia zobowiązanym do spełnienia świadczenia jest tylko użyczający, umowę tę należy uznać za jednostronnie zobowiązującą. Użyczenie nie jest też umową wzajemną.

Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej i nie może żądać zwrotu kosztów od użyczającego. Zwykłe koszty utrzymania rzeczy to wydatki i nakłady pozwalające zachować rzecz w stanie niepogorszonym, utrwalającym jej właściwości i przeznaczenie, np. koszty konserwacji, bieżących remontów, drobnych napraw itp.

Za zwykłe koszty utrzymania rzeczy nie można uznać kosztów obciążających dłużnika niezależnie od istnienia stosunku użyczenia (np. podatków, kosztów ubezpieczenia rzeczy, opłat i innych publiczno i prywatnoprawnych ciężarów związanych zwykle z własnością lub posiadaniem rzeczy). Stosownie zatem do powyższego, jeżeli na podstawie umowy użyczenia biorący w użyczenie ponosi opłaty, które to opłaty użyczający musiałby ponieść bez względu na fakt zawarcia umowy użyczenia, to fakt ten wywoła określone skutki podatkowe.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl zaś art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a ustawy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia nieodpłatnego świadczenia. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za nieodpłatne świadczenie uznać należy świadczenia nie wymagające opłaty, takie, za które się nie płaci, bezpłatne (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003 r.). Zatem, należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Nieodpłatne świadczenie w znaczeniu prawa podatkowego obejmuje nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Treść ww. art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Zwolnienie, o których mowa m.in. w art. 21 ust. 1 pkt 125 nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (art. 21 ust. 20).

Przez pojęcie „otrzymane” należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Otrzymane pieniądze (z uwagi na istnienie wielu form rozliczeń), to nie tylko wypłacona gotówka, ale również środki pieniężne, którymi np. regulowane są, zobowiązania podatnika, np. zobowiązania i ciężary zapłacone przez biorącego w używanie za użyczającego.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione zdarzenie przyszłe wskazać należy, że bezpłatne użyczenie dla użyczającego nie stanowi jakiegokolwiek źródła przychodu z tytułu samego faktu użyczenia rzeczy ruchomych w postaci maszyn budowlanych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że samo nieodpłatne przekazanie maszyn budowlanych do używania, po stronie osoby użyczającej – Wnioskodawcy, nie powoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, nieodpłatna usługa użyczenia maszyn budowlanych bratu Wnioskodawcy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast jeśli chodzi o użyczenie grysu i masy bitumicznej należy wskazać, że w opisanej sytuacji powyższe towary podlegają zużyciu w procesie budowy autostrad, nie można więc stwierdzić, że są przedmiotem użyczenia przez Wnioskodawcę bratu. Jak już wcześniej zostało wskazane istotą umowy użyczenia jest oddanie rzeczy na pewien czas, a następnie zwrócenie tej samej rzeczy właścicielowi. W przypadku grysu i masy bitumicznej mamy do czynienia z nieodpłatnym przekazaniem towarów bratu przez Wnioskodawcę. Masa bitumiczna i grys zostaną zużyte przez brata Wnioskodawcy w procesie wykonywania jego działalności. Z wniosku wynika, że brat Wnioskodawcy odkupi zużyte materiały tego samego rodzaju i gatunku. Brat nie zwróci więc Wnioskodawcy tych samych towarów, a zwróci inne, co jest sprzeczne z istotą umowy użyczenia.

Nieodpłatne przekazanie materiałów nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych u przekazującego, ponieważ w katalogu rodzajów przychodów określonym w art. 10 ust. 1 ww. ustawy nie występuje taka kategoria przychodów.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Wnioskodawca uznał, że w analizowanej sprawie nie powstaną po Jego stronie nieodpłatne świadczenia, które mogłyby podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca powołał przy tym art. 21 ust. 1 pkt 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko to należy uznać za nieprawidłowe. Tut. Organ wprawdzie zgadza się co do faktu, że w omawianej sprawie na Wnioskodawcy jako użyczającym i przekazującym nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku z tytułu użyczenia bratu maszyn budowlanych oraz nieodpłatnego przekazania materiałów, jednakże z innej przyczyny niż to wskazano we własnym stanowisku.

Prawidłowym bowiem jest w sprawie stanowisko wskazujące, że u użyczającego i przekazującego nie powstanie przychód z tytułu samego faktu użyczenia maszyn budowlanych oraz nieodpłatnego przekazania materiałów.

W związku z tym, pomimo że Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny w postaci braku obowiązku zapłaty za bezpłatne użyczenie swojemu bratu maszyn budowlanych oraz przekazanie materiałów, to ze względu na odmienną argumentację od zawartej w niniejszej interpretacji, Jego stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków oraz interpretacji indywidualnej wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie maja możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.