2021.04.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.69.2021.3.KW
z 15 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 stycznia 2021 r. (data wpływu 4 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z 1 kwietnia 2021 r. (data wpływu 8 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wydzielonego zespołu składników majątkowych przenoszonego do Nowej spółki za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT czynności zbycia ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wydzielonego zespołu składników majątkowych przenoszonego do nowej spółki za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT czynności zbycia ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z 1 kwietnia 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz uiszczenie brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową, w ramach której jej wspólnicy prowadzą działalność gospodarczą pod firmą X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej: „Spółką” lub „Wnioskodawcą”). Wnioskodawca ma miejsce siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a jego wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne, mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegające na jej terenie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja nawozów i związków azotowych. Poza tym zajmuje się ona produkcją gotowej paszy dla zwierząt gospodarskich, prowadzi wynajem nieruchomości, działalnością agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju, dystrybucją oraz handlem energią elektryczną.

Spółka w celu dalszej poprawy efektywności gospodarowania majątkiem przewiduje podział przez wydzielenie nowej spółki tzn. przez przeniesienie części majątku Wnioskodawcy na nowo powstającą spółkę, której wspólnikami będą wyłącznie osoby fizyczne, mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i podlegające na jej terenie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Podział odbędzie się na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych. Nowa spółka będzie miała swoją siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i będzie podlegać na jej terenie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Podkreślić należy, że w wyniku podziału X Sp. z o.o., na spółkę nowo zawiązaną przeniesiona zostanie część majątku, która w ocenie Wnioskodawcy stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, która zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jest rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych z istniejącego przedsiębiorstwa, w tym również zobowiązania, przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, które zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Spółka X Sp. z o.o. planuje przekształcenie, poprzez przeprowadzenie podziału przez wydzielenie nowej spółki.

Będzie się to wiązało z koniecznością rozdzielenia jej majątku. W wyniku planowanego podziału Spółka zachowa całe zorganizowane przedsiębiorstwo produkcyjne, za pomocą którego będzie ona dalej realizowała swoją przedmiotową działalność. Po podziale, do majątku Wnioskodawcy będą zaliczone następujące składniki:

Środki trwałe:
1. zakupione maszyny oraz urządzenia,
2. sprzęt w postaci wózka widłowego,
3. samochody osobowe B. oraz S., samochód dostawczy M.;
Zobowiązania:
1. spłata zobowiązania wynikającego z zawartej umowy pożyczki w wysokości … zł,
2. pozostawienie limitu na koncie firmowym w wysokości … zł,
3. spłaty pozostałych należności i zobowiązań zaciągniętych przez Zarząd;
Składniki majątku obrotowego:
1. surowce,
2. materiały,
3. wyroby gotowe;
Zatrudnieni pracownicy;
Wszystkie prawa własności przemysłowej i intelektualnej;
Około 25% posiadanych aktualnie nieruchomości.

Przedmiotem działalności nowo powstałej spółki będzie najem, obrót oraz zarządzanie nieruchomościami i w celu wykonywania swojej działalności zostanie jej przekazana większość nieruchomości Wnioskodawcy wraz z cesją umów z dostawcami mediów, a konkretnie:

Zobowiązania:
1. spłata zobowiązania wynikającego z zawartej umowy pożyczki w wysokości … zł,
2. spłata zobowiązania wynikającego z zawartej umowy pożyczki w wysokości … zł;
Umowy zawarte z dostawcami mediów;
Nieruchomości:
1. około 75% gruntów i budynków należących do spółki X Sp. z o.o.,
2. w tym stacja transformatorowa.

Cały majątek, jaki otrzyma nowa spółka w wyniku podziału przez wydzielenie, zostanie przeznaczony na utworzenie jej kapitału zakładowego. Dodatkowo wartość emisyjna udziałów wydanych wspólnikowi/wspólnikom nowo powstałej spółki przez X Sp. z o.o. będzie odpowiadać wartości nominalnej majątku otrzymanego w ramach podziału przez wydzielenie X Sp. z o.o. (nie wystąpi nadwyżka wartości nominalnej otrzymanego przez nową spółkę majątku ponad nominalną wartość udziałów wydanych każdemu wspólnikowi X Sp. z o.o.).

Zespoły ww. składników posiadają również zdolność do samofinansowania, rozumianą jako zdolność do pokrywania kosztów prowadzenia działalności z ich użyciem ze środków pochodzących z działalności prowadzonej dzięki nim, bez potrzeby stałego korzystania z zewnętrznych źródeł finansowania. Celem planowanego przekształcenia jest wydzielenie z istniejącej spółki X Sp. z o.o. nowej spółki i przekazanie jej wyżej wymienionych składników majątkowych, jak i również zmiana składu osobowego w zarządzie, jak i posiadanych przez Spółkę aktywów. Spółka przekształcona będzie dysponować wyłącznie majątkiem wyodrębnionym i przekazanym majątkiem ze spółki przekształconej.

Cel wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa ma charakter gospodarczy, zmierzający do wydzielenia ze Spółki X Sp. z o.o. oddzielnej struktury organizacyjnej o niezależnym profilu działalności – obrotu i wynajmu nieruchomości. Wyodrębnienie będzie polegało na przekazaniu wyżej wymienionych składników majątkowych nowej spółce oraz wprowadzenia zmian w składzie osobowym zarządu obu spółek, jak i posiadanych przez nich aktywów.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Wydzielony do Nowej Spółki zespół składników majątkowych będzie na tyle zorganizowany, aby samodzielnie wykonywać zadania i prowadzić działalność bez udziału pozostałych struktur X Sp. z o.o.
Majątek wydzielony do Nowej Spółki będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz będzie charakteryzował się wyodrębnieniem:
- organizacyjnym – majątek wydzielony z X Sp. z o.o. zostanie wyodrębniony organizacyjnie, ponieważ wskutek wydzielenia ze Spółki X Sp. z o.o. powstanie Nowa Spółka, działająca na podstawie odrębnej umowy/statutu, która będzie stanowiła w obrocie gospodarczym odrębny podmiot od Spółki X Sp. z o.o., i to właśnie do Nowej Spółki, zostaną przeniesione składniki majątku związane z działalnością w zakresie obrotu i wynajmu nieruchomości, a mianowicie: składniki materialne - nieruchomości (lokale) oraz składniki niematerialne w postaci praw i obowiązków (zobowiązań) wynikających m.in. z zawartych zobowiązań oraz przekazanych nieruchomości;
- finansowym – możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która zostanie przeniesiona do Nowej Spółki (jak i tej, która pozostanie w X Sp. z o.o.);
- funkcjonalnym – do Nowej Spółki przeniesiony zostanie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych w postaci obrotu i wynajmu nieruchomości, która jest działalnością odrębną od działalności produkcyjnej, którą po podziale dalej prowadziła będzie spółka X Sp. z o.o. Zespół składników majątkowych, które zostaną przeniesione do Nowej Spółki może działać w obrocie jako samodzielne przedsiębiorstwo, dlatego Nowa Spółka, aby prowadzić swoją działalność nie będzie musiała korzystać z jakichkolwiek składników majątku Spółki XM Sp. z o.o., ani nabywać od niej jakichkolwiek usług (jak i odwrotnie - Spółka X Sp. z o.o. nie będzie musiała korzystać z jakichkolwiek składników majątku, ani nabywać jakichkolwiek usług od Nowej Spółki), jak również nie będzie musiała, w celu prowadzenia swojej działalności, stale korzystać z rzeczy lub praw os. trzecich, bądź z zewnętrznego finansowania.
Nowo powstała spółka nie będzie musiała, w celu prowadzenia działalności gospodarczej:
1. angażować tych składników majątku, które po podziale należały będą do Spółki XM Sp. z o.o.; oraz
2. nie będzie musiała podejmować dodatkowych działań faktycznych lub prawnych, niezbędnych do prowadzenia działalności w zakresie najmu, obrotu oraz zarządzania nieruchomościami w oparciu o nabyte od Spółki X Sp. z o.o. składniki majątkowe i niemajątkowe, za wyjątkiem czynności faktycznych, które są typowe dla działania na rynku nieruchomości, a których nie sposób wymienić wyczerpująco, jak: publikowanie ogłoszeń lub reklam oferowanych nieruchomości, prezentowanie ich potencjalnym nabywcom/najemcom, korzystanie z usług pośredników w obrocie nieruchomościami, sprzątanie i bieżąca konserwacja nieruchomości, itp.
Na pytanie Organu: „Czy nieruchomości, które Spółka X Sp. z o.o. zamierza przenieść do nowej spółki będą w całości lub w części wykorzystywane po podziale przez wydzielenie w działalności pozostawionej w spółce dzielonej – Wnioskodawcy?”, Wnioskodawca podał, że nieruchomości, które spółka X Sp. z o.o. zamierza przenieść po podziale przez wydzielenie do Nowej Spółki, będą w całości wykorzystywane w działalności prowadzonej przez Nową Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisany zespół składników majątkowych Wnioskodawcy, przedstawiony w opisie stanu faktycznego, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a tym samym jego zbycie nie będzie podlegało przepisom tej ustawy z uwagi na treść art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany powyżej zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a tym samym jego zbycie nie będzie podlegało przepisom tej ustawy z uwagi na treść art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej zwaną „ustawą o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Równocześnie przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Art. 6 ustawy o VAT wskazuje czynności, które wyłączono z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a zgodnie z art. 6 pkt 1 tej ustawy, przepisów nie stosuje się m.in. w transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podstawą opodatkowania - co do zasady - jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Ustawodawca, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, wyłączył z opodatkowania podatkiem VAT czynność związaną ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć podobnie jak pojęcie „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy VAT, co oznacza, że „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, w tym wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Podobny pogląd został wyrażony w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lipca 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.152.2019.2.MAZ.

Zgodnie z normatywną definicją w art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny przedsiębiorstwo, to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy więc zwrócić uwagę, że z przedsiębiorstwem albo jego zorganizowaną częścią zarówno w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu Cywilnego, jak i art. 529 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, mamy do czynienia wówczas, gdy istnieje więź funkcjonalna między materialnymi oraz niematerialnymi składnikami (elementami), która pozwala na stwierdzenie, iż przedmioty te nie stanowią jedynie samodzielnych dóbr majątkowych, lecz wspólnie służą realizacji określonego celu gospodarczego, zgodnie ze wskazanym przez Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2019 r. (II CSK 197/18).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, o zorganizowanej części przedsiębiorstwa będziemy mówić, gdy zostaną spełnione jednocześnie cztery warunki:

istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie organizacyjnie i finansowo,
przy użyciu tych składników przedsiębiorstwo realizuje określone zadania gospodarcze,
zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, realizujące określone zadania gospodarcze jeszcze przed zbyciem tej części przedsiębiorstwa.

Wydzielenie ma na celu stworzenie nowej spółki, która stanie się indywidualnym i niezależnym finansowo przedsiębiorstwem, poprzez wykorzystanie składników majątkowych i niemajątkowych z wydzielonego na jej utworzenie majątku spółki X Sp. z o.o.

Określony powyżej zespół składników materialnych i niematerialnych majątku charakteryzuje się odrębnością w zakresie organizacji, gdyż stanowi wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych na realizację określonych zadań związanych z prowadzeniem przyszłej działalności przez Wydzieloną spółkę. Ponadto, zespół ten będzie stanowić całość składników, potrzebnych do wykonywania działalności polegającej na obrocie i wynajmie nieruchomości, a Wydzielona spółka uzyska dodatkowe składniki m.in. samodzielność finansową, rozumianą jako zdolność do samofinansowania, a więc do autonomicznego funkcjonowania w obrocie gospodarczym; odrębność funkcjonalną, gdyż wydzielone składniki majątkowe w postaci nieruchomości będą pozwalać na samodzielne funkcjonowanie nowego przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, opisany przez niego zespół składników materialnych i niematerialnych, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji, zgodnie z brzmieniem art. 6 pkt 1 ustawy z dnia marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w myśl którego przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu wobec Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa;
czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Z uwagi na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów, czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zagadnienie podziału spółek jest uregulowane w tytule IV dziale II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526, z późn. zm.), zwanej dalej „k.s.h.”.

W treści art. 529 § 1 k.s.h. wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych. Jednym z nich jest, zgodnie z pkt 4 tego przepisu, podział przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Do podziału przez wydzielenie stosuje się przepisy o podziale spółek dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej (art. 529 § 2 k.s.h.).

Podział przez wydzielenie jest instytucją prawa handlowego będącą jedną z form restrukturyzacji, polegającą na rozdrobnieniu majątku spółki dzielonej, które polega na przekazaniu składników majątkowych (pasywów i aktywów) spółki dzielonej bez przeprowadzenia likwidacji, do spółek nowo tworzonych. Instytucję podziału spółek regulują przepisy art. 528-550 k.s.h.

Stosownie do art. 531 § 1 k.s.h., spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału.

Na spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną powstałą w związku z podziałem przechodzą z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, pozostające w związku z przydzielonymi jej w planie podziału składnikami majątku spółki dzielonej, a które zostały przyznane spółce dzielonej, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej (art. 531 § 2 k.s.h.).

Zgodnie z art. 532 § 1 k.s.h., do podziału spółki stosuje się przepis art. 441 § 3 oraz odpowiednio przepisy dotyczące powstania właściwego typu spółki przejmującej albo nowo zawiązanej, z wyłączeniem przepisów o wkładach niepieniężnych, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej.

Cechą szczególną trybu podziału spółki wskazanego w art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, nie traci swojej podmiotowości prawnej, a jedynie zmniejsza swój majątek o część, która jest przenoszona do istniejącego podmiotu (następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną). W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa (art. 531 § 1 k.s.h.), tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału). Zatem następstwo prawne, w zakresie, o którym mowa powyżej dotyczy tylko i wyłącznie określonej w planie podziału części przenoszonej na inny podmiot (sukcesja uniwersalna częściowa).

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części,

w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest produkcja nawozów i związków azotowych. Poza tym Spółka zajmuje się produkcją gotowej paszy dla zwierząt gospodarskich, prowadzi wynajem nieruchomości, działalnością agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju, dystrybucją oraz handlem energią elektryczną. W celu poprawy efektywności gospodarowania majątkiem Zainteresowany przewiduje podział przez wydzielenie nowej spółki. Podział odbędzie się na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych. W wyniku podziału na spółkę nowo zawiązaną przeniesiona zostanie część majątku. Majątek wydzielony do Nowej Spółki – jak wskazał Wnioskodawca – będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy i będzie na tyle zorganizowany, aby samodzielnie wykonywać zadania i prowadzić działalność bez udziału pozostałych struktur Wnioskodawcy. Spółka wskazała, że majątek wydzielony do Nowej Spółki będzie charakteryzował się wyodrębnieniem:

organizacyjnym – majątek wydzielony ze spółki dzielonej zostanie wyodrębniony organizacyjnie, ponieważ w skutek wydzielenia ze Spółki X Sp. z o.o. powstanie Nowa Spółka, działająca na podstawie odrębnej umowy/statutu, która będzie stanowiła w obrocie gospodarczym odrębny podmiot od Wnioskodawcy, i to właśnie do Nowej Spółki, zostaną przeniesione składniki majątku związane z działalnością w zakresie obrotu i wynajmu nieruchomości, a mianowicie: składniki materialne - nieruchomości (lokale) oraz składniki niematerialne w postaci praw i obowiązków (zobowiązań) wynikających m.in. z zawartych zobowiązań oraz przekazanych nieruchomości;

finansowym – możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która zostanie przeniesiona do Nowej Spółki;

funkcjonalnym – do Nowej Spółki przeniesiony zostanie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych w postaci obrotu i wynajmu nieruchomości, która jest działalnością odrębną od działalności produkcyjnej, którą po podziale dalej prowadziła będzie spółka X Sp. z o.o. Zespół składników majątkowych, które zostaną przeniesione do Nowej Spółki może działać w obrocie jako samodzielne przedsiębiorstwo, dlatego Nowa Spółka, aby prowadzić swoją działalność nie będzie musiała korzystać z jakichkolwiek składników majątku Spółki X Sp. z o.o., ani nabywać od niej jakichkolwiek usług, jak również nie będzie musiała, w celu prowadzenia swojej działalności, stale korzystać z rzeczy lub praw os. trzecich, bądź z zewnętrznego finansowania.

Nowo powstała spółka nie będzie musiała, w celu prowadzenia działalności gospodarczej angażować tych składników majątku, które po podziale należały będą do Wnioskodawcy oraz nie będzie musiała podejmować dodatkowych działań faktycznych lub prawnych, niezbędnych do prowadzenia działalności w zakresie najmu, obrotu oraz zarządzania nieruchomościami w oparciu o nabyte od Wnioskodawcy składniki majątkowe i niemajątkowe, za wyjątkiem czynności faktycznych, które są typowe dla działania na rynku nieruchomości, a których nie sposób wymienić wyczerpująco, jak: publikowanie ogłoszeń lub reklam oferowanych nieruchomości, prezentowanie ich potencjalnym nabywcom/najemcom, korzystanie z usług pośredników w obrocie nieruchomościami, sprzątanie i bieżąca konserwacja nieruchomości, itp.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro – jak wynika z okoliczności sprawy – zespół składników majątkowych Spółki dzielonej przeniesiony w ramach podziału do Nowej Spółki będzie na tyle zorganizowany, aby samodzielnie wykonywać zadania i prowadzić działalność bez udziału pozostałych struktur Wnioskodawcy oraz będzie charakteryzował się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym, to ww. zespół składników majątkowych stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji transakcja zbycia ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin