Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.52.2021.1.AG
z 1 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lutego 2021 r. (data wpływu 17 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu w wartości niespłaconego i nieprzedawnionego Zobowiązania z Pożyczki, pozostającego w Spółce na dzień wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu w wartości niespłaconego i nieprzedawnionego Zobowiązania z Pożyczki, pozostającego w Spółce na dzień wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”), zajmującą się (…). Jedynym wspólnikiem Spółki, posiadającym 100% udziałów w jej kapitale zakładowym jest również spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski (dalej: „Wspólnik”). Wspólnikowi w stosunku do Spółki przysługuje wierzytelność z tytułu udzielonej jej pożyczki oraz należnych (naliczonych) odsetek (dalej: „Zobowiązanie z Pożyczki”). Wspólnik nie zgadza się na jej umorzenie. W związku z trwałą nierentownością prowadzonej działalności (Spółka powstała w 2015 r.) Wnioskodawca rozważa przeprowadzenie likwidacji, zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 z późn. zm.; dalej: „KSH”). W najbliższym czasie planowane jest podjęcie uchwały o rozpoczęciu likwidacji Spółki. Spółka posiada jedynie niewielkie zasoby środków pieniężnych na rachunku bankowym, wystarczające na bieżące funkcjonowanie oraz ewentualne wszczęcie i późniejsze przeprowadzenie procesu likwidacji. Spółka zasadniczo nie posiada na tyle istotnych aktywów trwałych i majątku, z których by mogła w czasie likwidacji spłacić swoje zobowiązania, w tym w szczególności zaciągniętego, a nieprzedawnionego Zobowiązania z Pożyczki. Najprawdopodobniej po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego nadal nieprzedawnione Zobowiązanie z Pożyczki względem Wspólnika będzie niespłacone. Wnioskodawca zostanie więc wykreślony z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego bez spłaty Zobowiązania z Pożyczki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wartość niespłaconego i nieprzedawnionego Zobowiązania z Pożyczki, pozostającego w Spółce na dzień wykreślenia jej z rejestru będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód podatkowy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość niespłaconego i nieprzedawnionego Zobowiązania z Pożyczki – będącego wierzytelnością Wspólnika względem Spółki – istniejącego na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego nie będzie stanowić dla niej przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, w szczególności przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lub art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość niespłaconego i nieprzedawnionego Zobowiązania z Pożyczki (rozumianego jako kapitał pożyczki i naliczonych od niego odsetek), pozostających w Spółce na dzień zakończenia jej likwidacji i wykreślenia jej z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, w szczególności przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lub art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, zgodne z prawem jest przeprowadzenie likwidacji i wykreślenie Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego przy braku zaspokojenia jej wierzyciela będącego Wspólnikiem w związku z obiektywnym brakiem takiej możliwości. Pomimo, że przepisy prawa handlowego nie regulują wprost kwestii dopuszczalności wykreślenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością po jej likwidacji przy ciągle istniejących niezaspokojonych zobowiązaniach to należy powtórzyć za sądami, że utrzymywanie w takiej sytuacji bytu spółki – będącej w likwidacji, nieprowadzącej żadnych interesów oraz niemającej żadnego majątku – jest bezzasadne (tak: Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 5 grudnia 2003 r., IV CK 256/02). W szczególności jeśli takie zobowiązania istnieją względem Wspólnika. Brak majątku i niezdolność do działania likwidowanej spółki, stwierdzona sprawozdaniem likwidacyjnym, nie jest przeszkodą w wykreśleniu spółki z rejestru przedsiębiorców. Co więcej, zobowiązania likwidowanej spółki powinny być wykonane w takim zakresie, w jakim wystarcza na to jej majątek (takie właśnie rozumienie art. 282 § 1 KSH wysunął Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 8 stycznia 2002 r., I CKN 752/99, oraz Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 20 września 2007 r., II CSK 240/07).

Mając na uwadze powyższe, możliwe jest wykreślenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z rejestru przedsiębiorców także wtedy, jeżeli nie ma ona majątku pozwalającego na wypełnienie w toku postępowania likwidacyjnego wszystkich jej zobowiązań i pozostaną one niezaspokojone. Istnienie niezaspokojonych wierzycieli nie może być powodem utrzymywania przy życiu „martwego” podmiotu gospodarczego i spółka taka powinna zostać wykreślona, skoro utraciła możność prowadzenia działalności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji pojęcia „przychód podatkowy”. Ustawodawca w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT wskazał jedynie otwarty katalog przysporzeń, uznawanych za przychód. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT przychodem jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. By móc więc mówić o powstaniu przychodu podatkowego należy wykazać, że po stronie podatnika doszło do faktycznego przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy – bądź to wskutek otrzymania czegoś nieodpłatnie (częściowo odpłatnie), bądź na skutek umorzenia istniejącego już zobowiązania. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym po stronie Wnioskodawcy nie pojawi się tak rozumiane przysporzenie. Wnioskodawca nie osiągnie realnego przysporzenia, ponieważ po pierwsze w momencie wygaśnięcia zobowiązania (co nastąpi w dacie wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego) Spółka przestanie istnieć. Niemożliwe będzie zatem przypisanie jej – podmiotowi już nieistniejącemu – jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu. Po drugie, nie mamy tu realizacji instytucji umorzenia. Umorzenie zobowiązań będzie przychodem podatkowym wyłącznie w sytuacji, w której dojdzie ono do skutku w drodze wyraźnego i nieodpłatnego zwolnienia z długu, a to może nastąpić jedynie w ramach umowy pomiędzy Spółką a Wspólnikiem, gdzie wierzyciel (Wspólnik) zwolni dłużnika (Spółkę) z długu, a dłużnik takie zwolnienie przyjmie (art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, t. j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1740). Brak wyraźnej zgody wierzyciela czy dłużnika przekreśla możliwość zastosowania instytucji umorzenia. Wierzytelność (Zobowiązanie z Pożyczki) jest prawem podmiotowym, którego wierzyciel (Wspólnik) może się zrzec. Choć co do zasady zwolnienie z długu jest korzystne dla dłużnika to nie można mu odbierać prawa do współdecydowania o umorzeniu jego własnego długu. Zwolnienie z długu wymaga zawarcia umowy, ugody, układu, wymiany wzajemnych oświadczeń między wierzycielem a dłużnikiem (tak: R. Morek, Art. 508 KC, Kodeks cywilny. Komentarz, (red.) K. Osajda, Legalis). Brak zgody dłużnika (Spółki) powoduje, że czynność prawna mająca na celu umorzenie długu nie wywołuje skutków prawnych. Mając na uwadze powyższe, wierzytelność (Zobowiązanie z Pożyczki) będzie umorzona wówczas, gdy wierzyciel (Wspólnik) uzyska wiadomość od dłużnika, że przyjął on zwolnienie z długu.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie będzie miało miejsce zawarcie umowy z wierzycielem (Wspólnikiem) i nie nastąpi też wyrażenie zgody przez dłużnika (Spółkę) na umorzenie jej zobowiązań. Ponieważ w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do umorzenia to nie pojawi się też po stronie Wnioskodawcy przychód, podlegający opodatkowaniu w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, tj. w wysokości wartości umorzonych Zobowiązań z Pożyczki. Na dzień zakończenia likwidacji (i idącym za tym końcem roku podatkowego Spółki oraz obowiązkiem zamknięcia ksiąg rachunkowych Spółki, wynikającym z art. 8 ust. 6 ustawy o CIT w związku z art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r., t. j. Dz.U. z 2019 r. poz. 351) zobowiązania Spółki będą istnieć i jako takie nie spowodują powstania przychodu podatkowego. W momencie wykreślenia Wnioskodawcy z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego Spółka przestanie istnieć. Niemożliwe jest zatem przypisanie nieistniejącemu podmiotowi jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy nie stanowi przychodu podatkowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – w tym szczególności przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lub art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT – wartość niespłaconego i nieprzedawnionego Zobowiązania z Pożyczki pozostających w Spółce na dzień zakończenia jej likwidacji i wykreślenia jej z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Przedmiotowe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w konsekwentnych i jednoznacznych interpretacjach indywidualnych organów podatkowych, takich jak:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 grudnia 2013 r., Nr ILPB3/423-447/13-3/JG;
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 grudnia 2013 r., IBPBI/2/423-1219/13/PH;
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 listopada 2014 r., Nr ILPB3/423-396/14-2/JG;
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 października 2014 r., Nr ILPB3/423-342/14-3/JG;
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 czerwca 2014 r., Nr ILPB3/423-143 /14-3/EK;
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 stycznia 2015 r., Nr IBPBI/2/423-1262/14/MO;
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 czerwca 2016 r., Nr IPPB6/4510-323/16-2/AP;
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 czerwca 2016 r., Nr IPPB6/4510-324/16-2/AP;
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 stycznia 2016 r., Nr IPPB3/4510-931/15-2/PS;
  

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 lipca 2017 r., sygn. 0114-KDIP2-3.4010.124.2017.1.MC,
  

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 lipca 2018 r., Nr 0111-KDIB2-1.4010.203.2018.1.AT;
  

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 czerwca 2019 r., Nr 0111-KDIB2-1.4010.183.2019.1.AR;
  

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 lipca 2019 r., Nr 0111-KDIB1-1.4010.217.2019.2.BSA;
  

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 kwietnia 2020 r., Nr 0111-KDIB1-1.4010.23.2020.3.SG.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Jak wskazano w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadząca działalność gospodarczą w zakresie (…). Wnioskodawca posiada w stosunku do swojego jedynego wspólnika zobowiązanie z tytułu pożyczki oraz należnych (naliczonych) odsetek („Zobowiązanie z Pożyczki”). Wspólnik nie zgadza się na umorzenie ww. pożyczki. W związku z trwałą nierentownością prowadzonej działalności, rozważane jest przeprowadzenie likwidacji Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526, z późn. zm.). Najprawdopodobniej po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego nadal nieprzedawnione Zobowiązanie z Pożyczki względem wspólnika będzie niespłacone. Wnioskodawca zostanie więc wykreślony z rejestru przedsiębiorców KRS bez spłaty Zobowiązania z Pożyczki.

Przedmiotem wątpliwości w sprawie jest to, czy wartość niespłaconego i nieprzedawnionego Zobowiązania z Pożyczki, pozostającego w Spółce na dzień wykreślenia jej z rejestru będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód podatkowy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406, z późn. zm., dalej: „updop”), nie zawiera definicji pojęcia „przychód podatkowy”. Wskazuje jednak w art. 12 ust. 1 otwarty katalog przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Natomiast według art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a updop, przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Jako wyjątek od tej zasady, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 8 updop, do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

1. bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub
2. postępowaniem restrukturyzacyjnym, postępowaniem upadłościowym lub
3. realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw lub
4. przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.

Brzmienie powyższych przepisów wskazuje m.in., że aby powstał przychód podatkowy, konieczne jest przede wszystkim, aby po stronie podatnika doszło do faktycznego przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy – bądź to wskutek otrzymania czegoś nieodpłatnie (częściowo odpłatnie), bądź na skutek umorzenia istniejącego już zobowiązania.

W niniejszej sprawie nie można uznać, że Wnioskodawca ma otrzymać w związku z zakończeniem likwidacji i wykreśleniem z rejestru przedsiębiorców jakiekolwiek nieodpłatne (lub częściowo odpłatne) świadczenie (realne przysporzenie). Tym samym, nie można mówić o przychodzie na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 updop.

Przepisy updop nie wskazują, co należy rozumieć pod pojęciem „umorzenie” zobowiązania. Według definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego PWN, pojęcie „umorzenie” oznacza zrezygnowanie całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych.

Przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740, z późn. zm.) wskazują, że z wygaśnięciem wierzytelności lub zobowiązań mamy do czynienia przez potrącenie (art. 498 Kodeksu cywilnego), odnowienie (art. 506 Kodeksu cywilnego) lub zwolnienie z długu (art. 508 Kodeksu cywilnego).

Rozważyć należy, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dojdzie do zastosowania któregokolwiek z wyżej wymienionych instrumentów.

Potrącenie polega na umorzeniu wzajemnych wierzytelności dłużnika i wierzyciela (po zaistnieniu określonych przesłanek). W rezultacie, dochodzi do częściowej/całkowitej kompensaty wzajemnych wierzytelności. Potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do opisanego wyżej potrącenia.

Odnowienie jest natomiast umową między dłużnikiem i wierzycielem, na podstawie której dłużnik, w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania, zobowiązuje się wobec wierzyciela i za jego zgodą spełnić inne świadczenie albo to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. W efekcie odnowienia dotychczasowe zobowiązanie zostaje umorzone, jednakże na jego miejsce pojawia się nowe. Z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby w niniejszej sprawie miało dojść do odnowienia.

Do zwolnienia z długu dochodzi na podstawie umowy zawartej pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik takie zwolnienie przyjmuje, w efekcie czego zobowiązanie wygasa. Wynika z tego, że do skutecznego zwolnienia z długu (wygaśnięcia zobowiązania) konieczne jest zawarcie odpowiedniej umowy, w której dłużnik zwolnienie przyjmie, tzn. wyrazi na nie zgodę. Brak zgody dłużnika przekreśla możliwość umorzenia. Zwolnienie z długu może być odpłatne lub nieodpłatne. Brak odpłatności oznacza powstanie przychodu podatkowego po stronie dłużnika w wysokości wartości umorzonego zobowiązania. W konsekwencji, przychód podatkowy powstanie, jeżeli do umorzenia dojdzie w drodze nieodpłatnego zwolnienia z długu, na które dłużnik wyrazi zgodę. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do zwolnienia z długu. Wierzyciel (wspólnik) nie wyraża zgody na zwolnienie Spółki z długu. Tym samym, nie zostaną spełnione warunki do zakwalifikowania sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym jako nieodpłatnego zwolnienia z długu.

Mając na uwadze powyższe, w niniejszej sprawie nie dojdzie do umorzeniem zobowiązań, które mogłoby powodować po stronie Wnioskodawcy powstanie przychodu do opodatkowania w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a updop, tj. w wysokości wartości umorzonych zobowiązań (do umorzenia bowiem nie dojdzie). Jednocześnie podkreślić należy, że podstawę do rozpoznania przychodu podatkowego zawsze powinno stanowić wystąpienie realnego przysporzenia majątkowego po stronie podatnika. Takie przysporzenie natomiast po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi. W momencie wykreślenia Wnioskodawcy z rejestru przedsiębiorców KRS, Spółka przestanie istnieć. Niemożliwe będzie zatem przypisanie Spółce – jako podmiotowi już nieistniejącemu – jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu.

Podsumowując, wartość niespłaconego i nieprzedawnionego Zobowiązania z Pożyczki, pozostającego w Spółce na dzień wykreślenia jej z rejestru nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.