Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.5.2021.3.MM
z 23 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 stycznia 2021 (data wpływu 7 stycznia 2021 r.), uzupełnionym 19 i 23 oraz 31 marca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży samochodu osobowego przez osobę niepełnosprawną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży samochodu osobowego przez osobę niepełnosprawną.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismami z 9 marca 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.5.2021.1.MM oraz z 23 marca 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.5.2021.2.MM wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 19 i 23 oraz 31 marca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 8 października 2020 r. Wnioskodawca ze cenę 43.000 zł zakupił samochód osobowy (...) ze świadomością, że będzie jedynym użytkownikiem tego pojazdu jako osoba o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Umowa kupna-sprzedaży została spisana w imieniu Wnioskodawcy i jego żony na zasadzie wspólnoty małżeńskiej oraz w celu uproszczenia formalności w razie sprzedaży auta Wnioskodawcy po jego śmierci. Wnioskodawca cierpi na wiele chorób.

Małżonkowie podjęli decyzję o sprzedaży ich dotychczasowego auta i kupnie dla żony mniejszego używanego samochodu, którym mogłaby jeździć samodzielnie. W czerwcu bieżącego roku małżonkowie kupili auto dla żony Wnioskodawcy. Następnie sprzedali ich dotychczasowy samochód. Samochód (...) został kupiony za środki z konta Wnioskodawcy i zarejestrowany na nazwisko Wnioskodawcy jako jedynego właściciela. W celu skorzystania ze zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych Wnioskodawca 19 października 2020 r. wysłał do urzędu skarbowego wniosek zawierający:

• orzeczenie o stopniu niepełnosprawności,
• umowę kupna sprzedaży,
• imienną kartę parkingową,
• potwierdzenie wpłaty środków na zakup samochodu z konta Wnioskodawcy,
• oświadczenie żony Wnioskodawcy o rezygnacji z korzystania z samochodu (...) wobec posiadania własnego auta,
• druk PCC-3 z zadeklarowaną przez Wnioskodawcę zerową stawką podatku.
  
  

Wniosek ten został odrzucony. W dniu 26 listopada 2020 r. Wnioskodawca ponowił swój wniosek przedstawiając kopię tymczasowego dowodu rejestracyjnego z 25 listopada 2020 r. W dniu 22 grudnia 2020 r. Wnioskodawca otrzymał pismo z urzędu skarbowego o konieczności zapłaty 2% podatku od całości kwoty kupna. Wnioskodawca uiścił należny podatek.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że decyzją Powiatowego Zespołu Do Spraw Orzekania O Niepełnosprawności z 8 lutego 2018 r. został na stałe zaliczony do grupy osób o znacznym stopniu niepełnosprawności. Za podstawę ww. decyzji przyjęto art. 6b ust. 1 i art. 6b ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2046 ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca spełnia warunki uzasadniające całkowite lub częściowe zwolnienie go z podatku od nabycia samochodu (...)? Czy Wnioskodawca spełnia warunki upoważniające go do skorzystania ze zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych od zakupu auta na swój wyłączny użytek?

Zdaniem Wnioskodawcy, warunki te całkowicie spełnia, ponieważ:

• samochód zakupił na swój wyłączny użytek za środki z jego konta,
• samochód zarejestrowany jest na nazwisko Wnioskodawcy jako jedynego właściciela,
• Wnioskodawca posiada imienna kartę parkingową,
• Wnioskodawca ma pogłębiający się zespół bólowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego na tle zmian zwyrodnieniowych,
• Wnioskodawca ma wiele zdiagnozowanych chorób,
• samochód służy Wnioskodawcy jako środek transportu do lekarzy specjalistów oraz koniecznej rehabilitacji.
• korzystanie z transportu publicznego w warunkach pandemii i chorób Wnioskodawcy jest wykluczone.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, opis zaistniałego stanu upoważnia go do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 815 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają m.in. umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W myśl natomiast art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 1 ww. ustawy obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – stawki podatku od umowy sprzedaży wynoszą:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów – umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym. W przypadku gdy umowa sprzedaży zawierana jest przez współwłaścicieli, każdy z nich jest podatnikiem, na którym ciąży obowiązek zapłaty tego podatku.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których określone podmioty, będące stronami czynności cywilnoprawnych są zwolnione z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 8 pkt 6 tej ustawy – zwalnia się od podatku osoby nabywające na potrzeby własne sprzęt rehabilitacyjny, wózki inwalidzkie, motorowery, motocykle lub samochody osobowe, zaliczone, w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, do grupy osób o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności bez względu na rodzaj schorzenia, oraz osoby o lekkim stopniu niepełnosprawności w związku ze schorzeniami narządów ruchu.

Z powyższego przepisu wynika zatem m.in. zwolnienie podmiotowe z opodatkowania powyższym podatkiem dla osoby niepełnosprawnej, zaliczonej w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, do grupy osób o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności bez względu na rodzaj schorzenia oraz osoby o lekkim stopniu niepełnosprawności w związku ze schorzeniami narządów ruchu, nabywającej na potrzeby własne samochód osobowy. A zatem wskazane zwolnienie dotyczy tylko i wyłącznie nabycia przez osoby zaliczone do grupy osób o znacznym, umiarkowanym lub lekkim stopniu niepełnosprawności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 573) i posiadające orzeczenie o niepełnosprawności wydane na podstawie przepisów tej ustawy lub w zgodzie z jej przepisami. Zwolnienie nie dotyczy osoby, która jest osobą pełnosprawną a która wraz z osobą niepełnosprawną nabywa samochód na współwłasność.

Ponadto przepis ten wymaga aby osoby niepełnosprawne nabyły na użytek własny sprzęt rehabilitacyjny, wózki inwalidzkie, motorowery, motocykle lub samochody osobowe.

Z treści wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną, posiadającą orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu znacznym. W dniu 8 października 2020 r. Wnioskodawca wraz z żoną zawarł umowę kupna samochodu osobowego (...). Samochód ten wykorzystywany jest na potrzeby własne Wnioskodawcy. Żona Wnioskodawcy złożyła oświadczenie o rezygnacji z korzystania z samochodu (...) wobec posiadania własnego auta.

Na wstępie należy podkreślić, że niezależnie od tego, że samochód będzie wykorzystywany na potrzeby własne Wnioskodawcy, to zgodnie z zawartą 8 października 2020 r. umową, nabywcą samochodu osobowego jest także żona Wnioskodawcy. Nie zmieni tego również oświadczenie żony Wnioskodawcy o rezygnacji z użytkowania samochodu, źródło pochodzenia środków przeznaczonych na jego zakup czy dowód rejestracyjny wystawiony wyłącznie na Wnioskodawcę. Skoro umowa z 8 października 2020 r. została zawarta przez Wnioskodawcę i jego żonę, to małżonkowie nabyli samochód na współwłasność.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Przywołany przepis przesądza, że własność nie jest prawem jednopodmiotowym, gdyż może przysługiwać kilku osobom. Każdej z tych osób przysługują więc te same prawa związane z własnością.

Powyższe oznacza, że nabycie przez osobę niepełnosprawną na współwłasność z osobą niebędącą osobą niepełnosprawną samochodu osobowego nie oznacza, że w stosunku do osoby niepełnosprawnej nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 8 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jeżeli spełnione zostały wszystkie warunki tego zwolnienia.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako osoba zaliczona do grupy osób o znacznym stopniu niepełnosprawności zawarł umowę sprzedaży, na podstawie której został współwłaścicielem samochodu osobowego. Samochód będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany na potrzeby własne. W stosunku do Wnioskodawcy, jako jednego z dwóch współwłaścicieli kupionego samochodu, zostały zatem spełnione obie przesłanki, o których mowa w art. 8 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ nabywca, tj. Wnioskodawca posiada status osoby niepełnosprawnej wskazanej w tym przepisie oraz celem nabycia pojazdu są potrzeby własne Wnioskodawcy.

Reasumując, Wnioskodawcy z tytułu nabycia na współwłasność samochodu osobowego przysługuje zwolnienie, o którym mowa w art. 8 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zatem prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że On spełnia warunki upoważniające go do skorzystania ze zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zakupu samochodu osobowego na potrzeby własne.

Dodatkowo natomiast wyjaśnia się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do drugiego współwłaściciela samochodu osobowego, tj. żony Wnioskodawcy.

Interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są bowiem wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.