Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.69.2021.2.RS
z 23 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2021 r. (data wpływu 22 stycznia 2021 r.), uzupełnionym w dniu 16 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczenia dla owdowiałego rodzica otrzymywanego z Wielkiej Brytanii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 16 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczenia dla owdowiałego rodzica z Wielkiej Brytanii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest wdową. Jej mąż zmarł w dniu 9 lipca 2016 r. Małżonkowie posiadają dzieci: A. K. ur. 2013 r. i E. K. ur. 2016 r.

Wnioskodawczyni przyznano rentę wdowią w Wielkiej Brytanii, gdzie Jej mąż posiadał ostatnie stałe miejsce zatrudnienia. Renta w skali miesiąca to 428,40 funtów.

Jednocześnie Wnioskodawczyni otrzymała świadczenie dla owdowiałego rodzica, świadczenie to wynosi 101,76 funtów tygodniowo na dwójkę dzieci łącznie. Przyznane zostało na mocy decyzji z dnia 15 września 2017 r. wydanej przez Międzynarodowe Centrum Emerytur (…) Zjednoczone Królestwo.

Nie budzi wątpliwości, iż renta wdowia nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Wątpliwości powstały jedynie na tle świadczenia dla owdowiałego rodzica.

Wnioskodawczyni od 20 listopada 2016 r. wraz z dziećmi przebywa na stałe w Polsce, za granicę jeździ jedynie w celach wypoczynkowych, na okres kilku dni w roku, okres ten nie przekracza 20 dni w skali roku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że świadczenie dla owdowiałego rodzica otrzymywane z Wielkiej Brytanii stanowi świadczenie rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Wielkiej Brytanii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wypłacane przez rząd brytyjski świadczenie dla owdowiałego rodzica stanowi przychód zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych poczynając od dnia jego przyznania tj. 15 września 2017 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, brak jest podstaw do uznania za zasadne naliczania podatku dochodowego od osób fizycznych od świadczenia dla owdowiałego rodzica. Przychód ten winien być zwolniony od podatku.

W zakresie renty wdowiej sytuacja podatkowa została wyjaśniona poprzez interpretację indywidulną nr (…).

Wnioskodawczyni przebywa na stałe w Polsce, ma tu centrum swoich interesów osobistych. Zgodnie z Konwencją zawartą między Polską a Wielką Brytanią, w sprawie unikania podwójnego opodatkowania art. 17 - emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Z uwagi na to, że miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni jest Polska, świadczenie podlega opodatkowaniu w Polsce. Istotne jest, iż świadczenie to jest wolne od podatku w Wielkiej Brytanii.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne wypłacone na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenia wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawione wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że świadczenie dla wdowy, tj. świadczenie dla owdowiałego rodzica, otrzymywane przez Wnioskodawczynię z Wielkiej Brytanii, stanowi dla Niej przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, przychód ten korzysta ze zwolnienia z opodatkowania wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Niniejsze świadczenie winno być traktowane analogicznie jak renta wdowia, co do której nie ma żadnych wątpliwości po wydaniu w tym zakresie interpretacji przytoczonej powyżej.

Świadczenie to ma charakter analogiczny do renty wdowiej, a zatem również stanowi przychód wolny od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczenia dla owdowiałego rodzica jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest wdową. Jej mąż zmarł w dniu 9 lipca 2016 r. Małżonkowie posiadają dzieci: A. K. ur. 2013 r. i E. K. ur. 2016 r.

Wnioskodawczyni przyznano rentę wdowią w Wielkiej Brytanii, gdzie Jej mąż posiadał ostatnie stałe miejsce zatrudnienia. Renta w skali miesiąca to 428,40 funtów.

Jednocześnie Wnioskodawczyni otrzymała świadczenie dla owdowiałego rodzica, świadczenie to wynosi 101,76 funtów tygodniowo na dwójkę dzieci łącznie. Przyznane zostało na mocy decyzji z dnia 15 września 2017 r. wydanej przez Międzynarodowe Centrum Emerytur (…) Zjednoczone Królestwo.

Wnioskodawczyni od 20 listopada 2016 r. wraz z dziećmi przebywa na stałe w Polsce, za granicę jeździ jedynie w celach wypoczynkowych, na okres kilku dni w roku, okres ten nie przekracza 20 dni w skali roku.

Świadczenie dla owdowiałego rodzica otrzymywane z Wielkiej Brytanii stanowi świadczenie rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Wielkiej Brytanii.

W myśl art. 17 ust. 1 Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840) z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 niniejszej Konwencji, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 Konwencji, części dochodu, inne niż dochód wypłacany przez trust lub z majątku spadkowego w wyniku zarządzania tym majątkiem, bez względu na to gdzie powstają, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, świadczenie dla owdowiałego rodzica, otrzymywane przez Wnioskodawczynię z Wielkiej Brytanii podlega w okresie od dnia przyznania, tj. 15 września 2017 r., opodatkowaniu tylko w jej miejscu zamieszkania czyli w Polsce.

Jednocześnie jednak, w sytuacji gdy – jak twierdzi Wnioskodawczyni – świadczenie to wypłacane jest na podstawie obowiązujących w Wielkiej Brytanii przepisów o świadczeniach rodzinnych, to korzysta ze zwolnienia w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczenia dla owdowiałego rodzica otrzymywanego z Wielkiej Brytanii, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.