2021.04.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.68.2021.3.AN
z 22 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 lutego 2021 r. (data wpływu tego samego dnia), uzupełnionym 24 marca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy:

opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawczyni w zakresie prowadzonego projektu badawczego spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy CIT – jest prawidłowe;
koszty wynagrodzenia osoby nadzorującej proces wytwarzania nowych wyrobów mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy CIT – jest prawidłowe;
koszty pracowników oddelegowanych do opracowywania, testowania oraz badania nowych produktów mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy CIT – jest prawidłowe;
mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy CIT koszty związane z nabywaniem zewnętrznych surowców do wytwarzania nowych produktów w fazie koncepcyjnej przeznaczonych do:
- testów wewnętrznych –jest prawidłowe,
- oferowania klientom w punktach detalicznych – jest nieprawidłowe,
odpisy amortyzacyjne od maszyn wykorzystywanych do opracowywania i wstępnej produkcji nowych produktów mogą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 3 ustawy CIT, w zakresie w jakim są wykorzystywane do działalności rozwojowej – jest prawidłowe;
koszty związane z funkcjonowaniem wewnętrznego laboratorium w zakresie wyposażenia nie będącego środkami trwałymi oraz materiałów i surowców wykorzystywanych do testowania nowych produktów mogą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy CIT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo – rozwojowej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z dnia 16 marca 2021 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.68.2021.1.AN wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 24 marca 2021 r. (data wpływu tego samego dnia).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”), prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu od całości osiąganych przychodów. W ramach swojej działalności Wnioskodawca zajmuje się opracowywaniem we własnym zakresie receptur …..w oraz suplementów diety na bazie ziół i herbat. W swojej ofercie Wnioskodawca posiada xxxxxxxxxxxxxx. Prowadzone są również badania nad xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx.

Wnioskodawca posiada własne zaplecze badawcze oraz własną linię produkcyjną, dostosowaną do indywidualnych potrzeb przedsiębiorstwa. Produkty oferowane przez Wnioskodawcę odróżniają się od tych, które oferowane są przez konkurencje przede wszystkim w zakresie unikalnego składu produktów, dobieranego indywidualnie by zmaksymalizować korzystny ich wpływ na organizm. Dodatkowo, w zakresie w jakim jest to możliwe z uwagi na warunki klimatyczne, Wnioskodawca stara się bazować na własnych surowcach. Wnioskodawca posiada zatem maksymalną kontrolę nad doborem surowców, ich jakością oraz unikalną recepturą każdego z oferowanych produktów. Dodatkowo działalność swoją dostosowuje do zmieniających się gustów klientów oraz potrzeb rynku, wprowadzając produkty zgodnie z oczekiwaniami klientów. Produkty oferowane przez Wnioskodawcę charakteryzuje również unikalny sposób dystrybucji. Dostępne są przede wszystkim w ograniczonej liczbie punktów dystrybucyjnych. Główne centrum dystrybucji produktów znajduje się w siedzibie Wnioskodawcy, w którym to można po konsultacji uzyskać produkty dostosowane do zgłaszanych przez Klienta potrzeb.

Sposób wyrobu produktów jest znany na rynku i stosowany przez inne podmioty.

Jednocześnie, Wnioskodawca cały czas opracowuje nowe receptury sprawiając, że do stałej oferty trafiają wyłącznie wyroby o najwyższym wskaźniku zadowolenia u klientów. Badanie satysfakcji odbywa się przy tym na kilku poziomach:

wstępna ocena trwałości produktu oraz ocena jego walorów zdrowotnych i smakowych;
testowanie - testy przeprowadzane w laboratorium wewnętrznym oraz zewnętrznym;
wypuszczenie serii próbnej, która jest rozprowadzana w punktach detalicznych;
wprowadzenie produktu do stałej oferty oraz monitorowanie satysfakcji klientów.

Dzięki zaplanowanemu, systematycznemu planowi działania Wnioskodawca nieustannie rozwija swoją ofertę, a jego działania przybierają formę uporządkowanego, z góry zaplanowanego działania mającego na celu ciągły rozwój.

Aktywność Wnioskodawcy w zakresie opracowywania nowych produktów, wprowadzania modyfikacji w już istniejących produktach można scharakteryzować jako działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W piśmie z 24 marca 2021 r., będącym uzupełnieniem wniosku o wydanie interpretacji Wnioskodawca wskazał, że ponosi następujące koszty:

wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę wraz ze składkami sfinansowanymi przez płatnika (będącego Wnioskodawcą) analogicznie kwoty wypłacone z tytułu opisanego w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osób oddelegowanych opracowywania, badania i ulepszania produktów wytwarzanych przez Wnioskodawcę, w części w jakiej wykonują one prace związane bezpośrednio z działalnością B+R;
odpisy amortyzacyjne od maszyn i urządzeń zaliczonych do środków trwałych, które użytkowane są w działalności uznawanej przez Wnioskodawcę za działalność badawczo-rozwojową;
nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo - rozwojową w postaci surowców do opracowywania nowych produktów, które nie pochodzą z upraw własnych Wnioskodawcy;
nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych przeznaczonych dla laboratorium własnego Wnioskodawcy;
ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w postaci opinii zewnętrznych dotyczących bezpieczeństwa nowych produktów wytwarzanych w ramach działalności uważanej przez Wnioskodawcę za działalność badawczo-rozwojową.

Osoby biorące udział w pracach uznawanych za badawczo-rozwojowe Wnioskodawcy są zatrudnione na podstawie umowy o pracę lub są związane z Wnioskodawcą umową opisaną w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”). W skład tych kosztów wchodzi wynagrodzenie podstawowe oraz ewentualna premia uznaniowa. Po stronie pracowników otrzymane pieniądze stanowią wynagrodzenie ze stosunku lub tytułu opisanego w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT.

W ramach środków trwałych, od których odpisy amortyzacyjne chce uznawać Wnioskodawca za koszty kwalifikowane, niektóre z nich są wyłącznie wykorzystywane do działalności związanej z opracowywaniem. Część z nich służy natomiast również bieżącej produkcji. W tym drugim przypadku odpisy amortyzacyjne, które Wnioskodawca chciałby przypisać do działalności B+R zostałyby proporcjonalnie obliczone w stosunku do czasu pracy w działalności B+R w odniesieniu do całości czasu eksploatacji w okresie dokonywania odpisu (np. w przypadku odpisów miesięcznych jest to liczone w skali 1 miesiąca).

Wnioskodawca nie zleca wykonania ekspertyz i opinii do podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT.

Wydatki Wnioskodawcy, które przypisuje on do działalności B+R stanowią po jego stronie koszty uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy CIT, lecz nie odliczał ich jeszcze od podstawy opodatkowania, z uwagi na chęć otrzymania w tym zakresie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Wnioskodawca prowadzi ewidencję zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozwalającą wyodrębnić koszty działalności badawczo - rozwojowej.

Wnioskodawca nie otrzymał i nie otrzyma zwrotu w jakiejkolwiek formie poniesionych wydatków, które planuje zaliczyć do kosztów kwalifikowanych. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące m.in. pytania.

Czy opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawczyni w zakresie prowadzonego projektu badawczego spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy CIT? (pytanie oznaczone nr 1)
W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1:
Czy koszty wynagrodzenia osoby nadzorującej proces wytwarzania nowych wyrobów mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy CIT? (pytanie oznaczone nr 2)
Czy koszty pracowników oddelegowanych do opracowywania, testowania oraz badania nowych produktów mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy CIT? (pytanie oznaczone nr 3)
Czy koszty związane z nabywaniem zewnętrznych surowców do wytwarzania nowych produktów w fazie koncepcyjnej przeznaczonych zarówno do testów wewnętrznych jak i oferowania klientom w punktach detalicznych mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy CIT? (pytanie oznaczone nr 4)
Czy odpisy amortyzacyjne od maszyn wykorzystywanych do opracowywania i wstępnej produkcji nowych produktów mogą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 3 ustawy CIT, w zakresie w jakim są wykorzystywane do działalności rozwojowej? (pytanie oznaczone nr 5)
Czy związane z funkcjonowaniem wewnętrznego laboratorium w zakresie wyposażenia nie będącego środkami trwałymi oraz materiałów i surowców wykorzystywanych do testowania nowych produktów mogą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy CIT? (pytanie oznaczone nr 7)

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa CIT”). Zgodnie z ww. przepisem, przez działalność badawczo- rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 85 ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe uwagi do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy zauważyć, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność, która opiera się na dostępnej już wiedzy, lecz wykorzystując ją w nowy sposób.

Spółka wprowadziła do oferty nowe produkty, których dotychczas nie posiadała. Rozwinęła zatem nową gałąź działalności, otwierając w tym celu nowy dział produkcji oraz dystrybucji. Również porównując ofertę przedsiębiorcy do konkurencji należy uznać, że w sposób wyraźny odróżnia się ona. Oferowane produkty, mimo korzystania z podobnej bazy oraz technologii, wyróżniają się unikalną recepturą, procesem wytworzenia a finalnie innymi walorami użytkowymi, który stanowią ogromną wartość dodaną. Klienci nabywający produkty zwracają uwagę na ich walory lecznicze i w ten sposób podejmują pierwszą decyzję o zakupie. Zatem Spółka wykorzystuje swoją przewagą na gruncie przygotowania produktu, a następnie utrzymuje zainteresowanie klienta poprzez walory zdrowotne produktu. Dodatkowo na rynku obecnie rzadkością są wyroby oferowane w technologii produkcji opartej w tak dużej mierze na pracy ludzkiej. Główny technolog produkcji odpowiada bowiem za recepturę i odpowiedzialny jest za nadzorowanie całego procesu produkcji oraz wprowadzania modyfikacji w istniejącej bazie produktowej.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawczyni, prace prowadzone w ramach spółki spełniają definicję prac rozwojowych, które finalnie mogą stanowić podstawę zastosowania ulgi B+R.

Przechodząc do uznania poszczególnych wydatków za koszty kwalifikowane, należy stwierdzić, że ich zamknięty katalog wymieniony jest w art. 18d ustawy CIT.

W pierwszej kolejności należy rozważyć, czy koszty zatrudnienia osób związanych z działalnością B+R stanowią koszt kwalifikowany. Zgodnie z redakcją normy prawnej art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy CIT, pierwszym warunkiem uznania danego kosztu osobowego za kwalifikowany jest wykonywanie przez daną osobę czynności związanych z działalnością Spółki w zakresie prac B+R.

Niewątpliwie w ocenie Wnioskodawczyni kosztem kwalifikowanym w pełni powinno być wynagrodzenie głównego technologa, który opracowuje nowe produkty, nadzoruje proces przygotowania finalnej mieszanki.

Dodatkowo w ocenie Wnioskodawczyni, za koszt kwalifikowany można również uznać wynagrodzenie osób, które zostały oddelegowane bezpośrednio opracowywania, testowania oraz badania nowych produktów w procesie B+R. Musiały one bowiem przejść szkolenie z zasad wytwarzania produktów w sposób zapewniający zachowanie ich cech spożywczych i smakowych. Jest to niezwykle ważne u Wnioskodawcy, którego produkty bazują na renomie związanej z ich właściwościami zdrowotnymi. Za koszty kwalifikowane można uznać również, zgodnie z treścią art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy CIT, nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo - rozwojową. W niniejszym przypadku byłby to zakup wszelkich surowców związanych z wytwarzaniem finalnego produktu (np. ziół oraz składników spożywczych uzupełniających skład). Każdy oferowany produkt jest bowiem wynikiem indywidualnego procesu opracowywania oraz przygotowywania go w określonym celu leczniczym bądź wspomagającym procesy leczenia. Z uwagi na indywidualizację procesu opracowywania receptury oraz bazowania przy głównych składnikach na produkcji własnej, surowce nabywane od zewnętrznych dostawców muszą spełniać rygorystyczne wymogi związane z jakością. Z tych względów zużycie surowców będzie wyższe niż w przypadku ujednoliconej procedury technologicznej. Dlatego też wykorzystanie surowców zewnętrznych związanych z opracowywaniem i wprowadzaniem produktów wytwarzanych w ramach prac B+R może stanowić koszt kwalifikowany. Finalnie, podobnie jak w odniesieniu do surowców, za koszt kwalifikowany można uznać w pełni odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wykorzystywanych przy działalności B+R. Maszyny służące do przetwarzania surowców oraz ich mieszania a finalnie nadawania im formy docelowej są niezbędne przy opracowywaniu serii nowych produktów oraz wyrobów o charakterze testowym.

Finalnie, na podobnych zasadach za koszty kwalifikowane należy uznać zakup wyposażenia do własnej jednostki badawczej, która prowadzi wstępne badania nowych produktów oraz okresowe badania produktów przeznaczonych do sprzedaży ciągłej. To na wewnętrznej jednostce badawczej spoczywa główny ciężar badania właściwości opracowywanych produktów oraz ich bezpieczeństwa w zakresie oferowania do spożycia. Dopiero tak oceniony produkt trafia do jednostki zewnętrznej, zatem bez własnego laboratorium niemożliwe byłoby prowadzenie działalności B+R przez Wnioskodawcę. Z tych względów koszty związane z zakupem wyposażenia nie będącego środkami trwałymi oraz materiałów i surowców wykorzystywanych do testowania nowych produktów powinny być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: „ustawa CIT”), przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 ustawy CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 ustawy CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18d ust. 2 ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się:

poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
1a.poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
2a. nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;
4a. nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;
koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

W myśl art. 18d ust. 3 ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 ustawy CIT).

Z kolei, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 ustawy CIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Natomiast, jak stanowi art. 18d ust. 7 ustawy CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 ustawy CIT).

Zgodnie z art. 18e ustawy CIT, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Z art. 9 ust. 1b ustawy CIT, wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy CIT,
koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 ustawy CIT,
ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy CIT,
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów,
w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawy CIT,
koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ad. 1.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem pytania nr 1 wskazać należy, że aby działalność Wnioskodawcy spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy CIT).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 ustawy CIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 ustawy CIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W świetle powyższego, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że opisana przez niego w stanie faktycznym działalność, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy CIT.

Ad. 2 i Ad. 3.

Odnosząc się do pytań oznaczonych nr 2 i 3 stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo- rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem, oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT.

Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z 18 maja 2017 r. o uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (…) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w ”projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) – w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy PIT, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 ustawy PIT, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Mając powyższe na uwadze należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy CIT), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy CIT).

Stosownie do art. 13 pkt 8 lit. a ustawy PIT, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zatem, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że:

koszty wynagrodzenia osoby nadzorującej proces wytwarzania nowych wyrobów mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy CIT,
koszty pracowników oddelegowanych do opracowywania, testowania oraz badania nowych produktów mogą być uznane z

a koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy CIT.

Ad. 4.

Zgodnie z ww. art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy CIT, za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania uznaje się wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy CIT, ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy CIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei, w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 351, dalej: „uor”). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że koszty związane z nabywaniem zewnętrznych surowców do wytwarzania nowych produktów w fazie koncepcyjnej przeznaczonych zarówno do testów wewnętrznych jak i zewnętrznych mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy CIT.

Natomiast nie można zgodzić się co do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie uznania za koszty kwalifikowane materiałów i surowców wykorzystywanych do oferowania klientom w punktach detalicznych.

Materiały i surowce wykorzystywane do badania satysfakcji klienta, po wprowadzeniu produktu do oferty nie mogą stanowić kosztów kwalifikowanych, bowiem nie dotyczą już powadzonych prac badawczo-rozwojowych. Nie spełniają warunku o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy CIT tj. nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Ad. 5.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od maszyn wykorzystywanych do opracowywania i wstępnej produkcji nowych produktów mogą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 3 ustawy CIT, w zakresie w jakim są wykorzystywane do działalności rozwojowej.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 18d ust. 3 ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisem art. 16a–16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16f ust. 3 ustawy CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10.000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d ustawy CIT.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy CIT, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 ustawy CIT sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości, stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Tym samym należy uznać, że Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy CIT w ramach limitów, odpisy amortyzacyjne od maszyn wykorzystywanych do opracowywania i wstępnej produkcji nowych produktów mogą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 3 ustawy CIT, w zakresie w jakim są wykorzystywane do działalności rozwojowej.

Ad.6.

Zgodnie z cytowanym powyżej art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Z wniosku wynika, że Spółka ponosi również koszty nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych przeznaczonych dla laboratorium własnego Wnioskodawcy.

Zatem, koszty związane z funkcjonowaniem wewnętrznego laboratorium w zakresie wyposażenia nie będącego środkami trwałymi oraz materiałów i surowców wykorzystywanych do testowania nowych produktów mogą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy CIT.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawczyni w zakresie prowadzonego projektu badawczego spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy CIT jest prawidłowe;
koszty wynagrodzenia osoby nadzorującej proces wytwarzania nowych wyrobów mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy CIT jest prawidłowe;
koszty pracowników oddelegowanych do opracowywania, testowania oraz badania nowych produktów mogą być uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy CIT jest prawidłowe;
mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy CIT koszty związane z nabywaniem zewnętrznych surowców do wytwarzania nowych produktów w fazie koncepcyjnej przeznaczonych do:
- testów wewnętrznych jest prawidłowe,
- oferowania klientom w punktach detalicznych jest nieprawidłowe,
odpisy amortyzacyjne od maszyn wykorzystywanych do opracowywania i wstępnej produkcji nowych produktów mogą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 3 ustawy CIT, w zakresie w jakim są wykorzystywane do działalności rozwojowej jest prawidłowe;
koszty związane z funkcjonowaniem wewnętrznego laboratorium w zakresie wyposażenia nie będącego środkami trwałymi oraz materiałów i surowców wykorzystywanych do testowania nowych produktów mogą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy CIT jest prawidłowe.

Dodatkowo należy wskazać, że w zakresie pytania oznaczonego nr 6 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin