Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.111.2021.2.MM
z 19 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 25 stycznia 2021 r. (data wpływu 28 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 marca 2021 r. (data wpływu 8 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 i art. 14r § 4 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 23 listopada 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.111.2021.1.MM, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 2 marca 2021 r., skutecznie doręczono 5 marca 2021 r., natomiast 8 marca 2021 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu złożonym przez:

• Zainteresowaną będącą stroną postępowania:
  Panią
  (…)
• Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania:
  Panią
  (…)

przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pan A ojciec zainteresowanych, na podstawie umowy sprzedaży z dnia (…) 1961 r., a także postanowienia z dnia (…) 1988 r. o sygn. akt (…) o uregulowaniu własności gospodarstwa rolnego, był właścicielem działki numer 1 objętej (…). Następnie Pan A, na podstawie umowy darowizny i umowy o ustalenie sposobu korzystania z nieruchomości wspólnej z dnia (…) 2018 r. darował w wyżej wymienionej nieruchomości:

• M udział wynoszący 224/1000 części,
• T udział wynoszący 224/1000 części,
• G udział wynoszący 112/1000 części,
• D udział wynoszący 112/1000 części,

ustalając jednocześnie korzystanie z nieruchomości wspólnej w następujący sposób:

• T z części działki 1 o powierzchni około 0,1000 ha na wyłączność,
• G i D z części działki 1 o powierzchni około 0,1000 ha na wyłączność,
• M z części działki 1 o powierzchni około 0,1000 ha na wyłączność,
• A z części działki 1 o powierzchni około 0,1500 ha na wyłączność.
  
  

Natomiast część działki 1 o powierzchni około 0,0400 ha została przeznaczona do korzystania wspólnie przez T, G, D, M i A. Wymieniony wyżej sposób korzystania z działki 1 został oznaczony odpowiednimi literami na mapie stanowiącej załącznik do umowy darowizny. Skutkiem uczynionych darowizn, A wyzbył się częściowo jej własności, ograniczając ją do określonego umową udziału w działce 1, stając się jej współwłaścicielem. Następnie, na wniosek jednego ze współwłaścicieli, Sąd Rejonowy w (…), Wydział 1 Cywilny z dnia 1 sierpnia 2018 r. (…) postanowił, w oparciu o mapę z projektem podziału nieruchomości obj. (…), uwidocznić podział działki 1 na działki 1/1 - 5, oraz znieść współwłasność nieruchomości w ten sposób, że przyznać na wyłączną własność na rzecz:

1. T dz. 1/1 o pow. 0,1001 ha,
2. G i D na współwłasność po 1/2 części dz. 1/2 o pow. 0,1000 ha,
3. M dz. 1/3 o pow. 0,1000 ha,
4. A dz. 1/4 o pow. 0,1348 ha
5. T, M i A po 2/8 części oraz G i D po 1/8 części (na współwłasność) dz. 1/5 o pow. 0,612 ha.
   
   

Zniesienie współwłasności nieruchomości (…) nastąpiło bez spłat i dopłat. Dla wyodrębnionej w wyniku podziału działki 1/4 został założona nowa księga wieczysta nr: (…), a dla działki 1/5 księga wieczysta nr (…). W dniu (…) 2018 r. zmarł ojciec Zainteresowanych A. Postanowieniem z dnia (…) 2018 r. Sąd Rejonowy w (…) Wydział Cywilny (…) stwierdził, że spadek po A nabyły na podstawie ustawy wprost jego córki – G, E, M, po 1/3 części każda z nich. Następnie, na wniosek Zainteresowanych, Naczelnik (…) Urzędu Skarbowego w (…) wydał zaświadczenia, w których stwierdził, że podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia po A nie należy się, gdyż zastosowano zwolnienie z podatku. W zaświadczeniu wskazano, że nabycie potwierdzono prawomocnym orzeczeniem sądu rejonowego (…), a w skład nabytego majątku weszła m.in. nieruchomość niezabudowana o powierzchni 1350 m² obj. (…). Spadkobierczynie po A nie dokonały działu spadku, natomiast umową sprzedaży, zawartą przed zastępcą notarialnym (…), w jego Kancelarii Notarialnej w (…) przy ul. (…), Zainteresowane wraz z pozostałą współwłaścicielką, sprzedały całe przysługujące im udziały wynoszące po 1/3 części działki nr 1/4 o powierzchni 1.348,00 m², w nabytej w wyniku spadkobrania nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (…) oraz całe przysługujące im udziały wynoszące po 1/12 części, w nabytej w wyniku spadkobrania własności nieruchomości objętej księgą wieczystą nr: (…) składającej się jedynie z działki 1/5 za łączną cenę (…) zł. Cała cena sprzedaży została rozdzielona pomiędzy sprzedające proporcjonalnie do wysokości zbywanych przez nie udziałów. W wyniku tego Zainteresowane otrzymały po 1/3 łącznej ceny sprzedaży tj. kwoty po (…) zł. Zainteresowane nie prowadziły i nadal nie prowadzą działalności gospodarczej w związku z czym zbycie przedmiotowych udziałów w nieruchomości nie następowało w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że po stronie Pana A przy dokonaniu zniesienia współwłasności w 2018 r. nie wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed dokonaniem tej czynności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zbycie przez Zainteresowane swoich udziałów we własności działki 1/4 z nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (…) oraz we własności nieruchomości obj. (…), składającej się jedynie z działki 1/5, położonych w (…), gminie (…), wyłączone będzie od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 5 u.p.d.o.f. ze względu na upływ pięcioletniego okresu od nabycia tych nieruchomości przez spadkodawcę?

Zdaniem Zainteresowanych, zbycie przez nie całych swoich udziałów we własności działki 1/4 z nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (…) oraz we własności nieruchomości obj. (…), składającej się jedynie z działki 1/5, położonych w (…), gminie (…), wyłączone będzie od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 5 u.p.d.o.f. (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.), ze względu na upływ pięcioletniego okresu od nabycia tych nieruchomości przez spadkodawcę.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej u.p.d.o.f.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
   
   

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 5 cytowanej ustawy w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat - to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) u.p.d.o.f., w kwestii opodatkowania ich sprzedaży podatkiem dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie ma moment ich nabycia. Przy czym należy wskazać, że u.p.d.o.f. nie definiuje pojęcia "nabycia", a tym bardziej nie określa szczególnych sposobów nabycia. Dlatego też, zgodnie z zasadami wykładni przepisów prawa podatkowego, a także z jednolitą linią orzeczniczą, wyjaśnienia tego terminu należy poszukiwać w przepisach prawa cywilnego. Między innymi interpretacja pojęcia "nabycie" została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu, należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz. U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.) - nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Zdaniem Sądu, przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Należy nadmienić, że kwestie "nabycia" rozpatrywane są również w związku czynnościami działu spadku lub zniesienia współwłasności. W kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. i w świetle ukształtowanej linii orzeczniczej, nabyciem rzeczy nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym (rzeczy wspólnej) przed zniesieniem współwłasności. Jeśli więc wartość nieruchomości nabytych w wyniku zniesienia współwłasności lub działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed zniesieniem współwłasności lub przed działem spadku, nie występuje nabycie ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem jak i stan jej majątku osobistego. Zgodnie bowiem z art. 195 ustawy - Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
  
  

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego). Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że spadkodawca - A nabył, wchodzące w skład spadku po nim nieruchomości (…) 1961 r. oraz (…) 1988 r. Dlatego też, zbycie przez Zainteresowane udziałów w przedmiotowych nieruchomościach, jako dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (najwcześniej licząc od (…) 1961 r., najpóźniej licząc od (…) 1988 r.) przez spadkodawcę, winno być wyłączone od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dokonane bowiem, postanowieniem Sądu Rejonowego (…) zniesienie współwłasności nieruchomości obj. (…) miało charakter ekwiwalentny (bez spłat dopłat), a nadto wartość nieruchomości nabytych w wyniku zniesienia współwłasności jest zgodna z udziałem posiadanym przez spadkodawcę przed zniesieniem współwłasności. Oznacza to, że w jego wyniku doszło jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cech wspólności. W szczególności spadkodawca – A w związku ze zniesieniem współwłasności nie otrzymał żadnego przysporzenia w swoim majątku, ani też nie zwiększyło się jego władztwo nad dotychczasowymi nieruchomościami. Dlatego też zniesienie współwłasności nie mogło stanowić nowego nabycia przez niego wchodzących do spadku nieruchomości, a co za tym idzie, okres posiadania przez A wchodzących w skład spadku po nim nieruchomości należy liczyć od ich nabycia tj. najwcześniej (…) 1961 r. najpóźniej od (…) 1988 r., a nie od (…) 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.