Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.27.2021.2.MW
z 26 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 stycznia 2021 r. (data wpływu 15 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 3 marca 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działki nr (…) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działki nr (…).

We wniosku, uzupełnionym pismem z 3 marca 2021 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Jawna jest właścicielem gruntu na którym inna Spółka Cywilna – dzierżawca wybudowała z własnych środków obiekt handlowo–usługowy. Spółka Jawna zamierza sprzedać Spółce Cywilnej działkę na której posadowiony jest budynek. Na części sprzedawanej działki (ok 10%) znajduje się parking, który w tej części również będzie przedmiotem sprzedaży. Parking oraz grunt zostały wniesione 1 sierpnia 2019 r. do Spółki Jawnej przez wspólnika prowadzącego wcześniej jednoosobową działalność gospodarczą (przedsiębiorstwo wniesiono w całości). Parking jest używany od 2009 r., a grunt od 2011 r.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał że:

1. Przedmiotem sprzedaży jest jedna działka: (…) pow. 0,2352 ha zabudowana budynkiem handlowo–usługowym, częściowo parkingiem, położona w (…) przy ulicy (…).
   (Powyższe stanowi odpowiedź na – zawarte w wezwaniu z 23 lutego 2021 r. – pytanie nr 1 Organu: Ile działek składa się na nieruchomość mającą być przedmiotem sprzedaży, o której mowa we wniosku? Należy podać numery wszystkich działek składających się na tę nieruchomość. W przypadku, gdy przedmiotem sprzedaży będzie/będą działka/działki niezabudowane oraz zabudowane, proszę o podanie tej informacji, tak aby z opisu wynikało która działka jest zabudowana a która nie? – przypis Organu.)
   
2. W odpowiedzi na pytanie nr 2 Organu zawarte w wezwaniu z 23 lutego 2021 r.: W przypadku, gdy przedmiotem sprzedaży będą działki niezabudowane – należy dokładnie podać, jakie jest przeznaczenie tych działek w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – czy wydana została decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – Wnioskodawca odpowiedział:
   „Nie dotyczy”.
   
3. Obiekt handlowo–usługowy nie będzie przedmiotem sprzedaży. Koszty budowy obiektu zostały w całości pokryte przez Spółkę Cywilną, która ma zamiar nabyć grunt. Dodatkowo w obiekcie znajdują się mieszkania będące własnością osób prywatnych. Spółka Jawna (sprzedający) nie jest także właścicielem mieszkań. Ponadto mieszkańcy mają udział w gruncie działki (…). Część działki w postaci parkingu została wybudowana przez Spółkę Jawną, która jest jego właścicielem i wraz gruntem ta część będzie przedmiotem sprzedaży. Wartość parkingu będzie uwzględniona w cenie sprzedaży.
   (Powyższe stanowi odpowiedź na – zawarte w wezwaniu z 23 lutego 2021 r. – pytanie nr 3 Organu: Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że na zbywanym gruncie (działce/działkach) oprócz parkingu znajduje się również naniesienie w postaci budowli (obiekt handlowo – usługowy), wzniesione przez podmiot trzeci (Dzierżawcę gruntu– Spółkę Cywilną ), zatem proszę podać:
   
   1. Czy ww. obiekt handlowo – usługowy będzie przedmiotem sprzedaży wraz z opisanym we wniosku gruntem?
   2. W przypadku odpowiedzi przeczącej na ppkt a należy podać – czy pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem trzecim, który wybudował wskazany obiekt handlowo – usługowy dojdzie do rozliczenia nakładów, proszę wskazać kiedy (czy przed dokonaniem sprzedaży, w dniu sprzedaży, czy też nie dojdzie do rozliczenia nakładów) i w jaki sposób nakłady zostaną rozliczone pomiędzy stronami? – przypis Organu.)
4. Parking został oddany do użytkowania w grudniu 2008 r. i przeznaczony dla klientów innego obiektu handlowego. Budynek handlowo–usługowy został oddany do użytkowania we wrześniu 2013 r. poprzez wynajem lokali użytkowych przedsiębiorstwom, a także częściowo na potrzeby samej Spółki Cywilnej. Parking nie był ulepszany przez wnoszącego majątek do Spółki Jawnej wspólnika, a obiekt handlowo–usługowy nie był ulepszany przez Spółkę Cywilną będącą właścicielem tejże nieruchomości. Zatem sprzedaż gruntu i budowli nastąpi po upływie 2 lat od ich pierwszego zasiedlenia. Wspólnik przed wniesieniem majątku do Spółki Jawnej jak i Spółka Jawna wykorzystywała nieruchomości wyłącznie do czynności opodatkowanych.
   (Powyższe stanowi odpowiedź na – zawarte w wezwaniu z 23 lutego 2021 r. – pytanie nr 4 Organu: W przypadku, gdy przedmiotem sprzedaży będzie/będą działka/działki zabudowane – jakie dokładnie budynki i budowle, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2020 r., poz. 1333, ze zm.), znajdują się na ww. działce/ działkach mających być przedmiotem sprzedaży? W odniesieniu do każdego/każdej z osobna budynków i budowli, posadowionych na wskazanych działce/działkach, także dla wymienionego we wniosku parkingu oraz obiektu wybudowanego przez Dzierżawcę (Spółkę Cywilną), należy podać:
   
   1. kiedy (w jakim miesiącu, roku) i w jaki sposób (w ramach jakiej czynności) nastąpiło pierwsze zajęcie (używanie) budynków i budowli?
   2. czy Wnioskodawca lub wspólnik, który wniósł nieruchomość do Spółki, ponosił wydatki, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, na ulepszenie budynków i budowli, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
   3. jeżeli Wnioskodawca lub wspólnik, który wniósł nieruchomość do Spółki, poniósł ww. wydatki – czy te wydatki były wyższe niż 30% wartości początkowej budynków i budowli, kiedy zostało zakończone ulepszenie budynków i budowli, proszę podać datę?
   4. w przypadku twierdzącej odpowiedzi na ppkt c – należy wskazać, czy miało miejsce pierwsze zajęcie (używanie) budynków i budowli po ich ulepszeniu? Jeżeli tak – to kiedy i w jaki sposób ono wystąpiło? Należy podać miesiąc i rok oraz rodzaj czynności?
   5. czy budynki i budowle bądź ich części były przedmiotem najmu, dzierżawy po ich pierwszym zajęciu (używaniu) lub ulepszeniu (należy dokładnie wskazać jakie części)?
   6. czy sprzedaż budynków i budowli przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy (spółki cywilnej) nastąpi po upływie dwóch lat od ich pierwszego zasiedlenia?
   7. czy budynki i budowle wykorzystywane były przez Wnioskodawcę i/lub wspólnika, który wniósł nieruchomość do Spółki, wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT? – przypis Organu.)
5. Czynność wniesienia przez wspólnika nieruchomości do Spółki Jawnej nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
   (Powyższe stanowi odpowiedź na – zawarte w wezwaniu z 23 lutego 2021 r. – pytanie nr 5 Organu: Czy czynność wniesienia przez wspólnika nieruchomości do Spółki podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT? – przypis Organu.)
   
6. W odpowiedzi na pytania nr 6 i 7 Organu zawarte w wezwaniu z 23 lutego 2021 r:
   
   • W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie z pkt 4. – czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tą transakcją?
   • Czy mające być przedmiotem sprzedaży działka/działki była/były wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku? Jeżeli tak proszę wskazać jaka to działalność i na jakiej podstawie prawnej działalność ta korzystała ze zwolnienia? – Wnioskodawca odpowiedział: „Nie dotyczy”.
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż gruntu powinna korzystać ze zwolnienia podatkowego w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10. Decydującym czynnikiem jest budowla w postaci parkingu. Cena obejmuje zarówno grunt jak i część parkingu. Natomiast dla zwolnienia nieistotnym argumentem jest fakt, iż na gruncie posadowiony jest budynek w całości wybudowany z nakładów kupującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. W świetle tego przepisu, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą
z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość, zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który będzie działał w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka Jawna jest właścicielem gruntu, działki nr (…), na którym Spółka Cywilna – dzierżawca wybudowała z własnych środków obiekt handlowo–usługowy. Spółka Jawna zamierza sprzedać Spółce Cywilnej działkę na której posadowiony jest budynek (obiekt handlowo–usługowy). Na części sprzedawanej działki (ok. 10%) znajduje się parking, który w tej części również będzie przedmiotem sprzedaży. Parking oraz grunt zostały wniesione 1 sierpnia 2019 r. do Spółki Jawnej przez wspólnika prowadzącego wcześniej jednoosobową działalność gospodarczą (przedsiębiorstwo wniesiono w całości). Obiekt handlowo–usługowy nie będzie przedmiotem sprzedaży. Koszty budowy obiektu zostały w całości pokryte przez Spółkę Cywilną. Dodatkowo w obiekcie znajdują się mieszkania będące własnością osób prywatnych. Spółka Jawna (Sprzedający) nie jest także właścicielem mieszkań. Ponadto mieszkańcy mają udział w gruncie działki (…). Wartość parkingu będzie uwzględniona w cenie sprzedaży. Parking został oddany do użytkowania w grudniu 2008 r. i przeznaczony dla klientów innego obiektu handlowego. Budynek handlowo–usługowy został oddany do użytkowania we wrześniu 2013 r. poprzez wynajem lokali użytkowych przedsiębiorstwom, a także częściowo na potrzeby samej Spółki Cywilnej. Parking oraz obiekt handlowo–usługowy nie były ulepszane. Nieruchomość (działka nr (…) oraz parking) były wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży gruntu – działki nr (…).

Jak wynika z powołanych przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Przy ww. dostawie spełnione zostaną przesłanki do uznania Wnioskodawcę za podatnika podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składników majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. W konsekwencji, dostawa gruntu – działki nr (…), wraz ze znajdującym się na niej parkingiem będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Jak stanowi art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, ilekroć jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

• dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
  
  

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady -zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku lub budowli oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku lub budowli na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku lub budowli.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do budynków, budowli lub ich części będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a jest bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla zastosowania powyższego zwolnienia muszą być spełnione łącznie dwa warunki, tj.:

• towary musiały być wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej,
• w związku z nabyciem tych towarów nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.
  
  

Niespełnienie jednego z powyższych warunków wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. nieruchomości. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku” i „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333, ze zm.; dalej jako: „Prawo budowlane”).

W myśl art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Pod pojęciem budowli należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową – art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego.

Odnosząc się do obiektu handlowo-usługowego posadowionego na działce będącej przedmiotem sprzedaży rozważyć należy, czy będzie on przedmiotem planowanej transakcji w ujęciu cywilistycznym, a także jaki wpływ na przedmiot transakcji będzie miał fakt posadowienia tego obiektu na nieruchomości.

Dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie „rozporządzanie towarami jak właściciel” należy rozumieć szeroko, jako obejmujące nie tylko uprawnienie do prawnego dysponowania towarem. Przepis ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa na inną stronę, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeśli nie wiązało się to z przeniesieniem własności w sensie cywilistycznym, wskazując na uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Znajduje to wyraz w formule „jak właściciel”, co implikuje możliwość uznania za dostawę towarów również owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą bez względu na to, czy w rzeczywistości w ślad za tym doszło do przeniesienia prawa własności. Należy rozróżnić pojęcie „rozporządzanie towarem jak właściciel” w ujęciu ustawowym i pojęcie własności w ujęciu cywilistycznym.

Zatem zawartego w przytoczonym przepisie wyrażenia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” nie należy utożsamiać z prawem własności. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, definiując wyrażenie „dostawa towarów”, akcentuje „własność ekonomiczną” funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego, regulujących przeniesienie prawa własności. W orzeczeniu C-320/88 Staatssecretaris van Financiën v. Shipping and Forwarding Safe B.V. TSUE wyraził pogląd, że „wyrażenie dostawa towarów w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym” (pkt 1), jednak jednocześnie zastrzegł, że „zadaniem sądu krajowego jest określenie w każdym przypadku, na podstawie stanu rzeczy, czy przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy, miało miejsce” (pkt 2). Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”.

W opisie sprawy wskazano, że obiekt handlowo-usługowy posadowiony na gruncie został wzniesiony przez podmiot trzeci (Spółkę Cywilną) na jego własny koszt. W obiekcie tym znajdują się m.in. mieszkania należące do osób prywatnych. Sprzedający (Spółka Jawna) nie jest właścicielem ww. obiektu ani znajdujących się w nim mieszkań. Planowana transakcja sprzedaży dotyczy nieruchomości, na której posadowiony jest wskazany obiekt handlowo-usługowy, przy czym sam obiekt nie będzie przedmiotem transakcji – nie nastąpi w tym wypadku przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Skoro bowiem, jak wynika z opisu sprawy Zbywca (Wnioskodawca) nie dysponuje ekonomicznym władztwem nad obiektem handlowo-usługowym ani nie jest jego właścicielem, to nie może dokonać jego dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W treści wniosku Wnioskodawca podał, że na działce nr (…) znajduje się parking, który ma być przedmiotem sprzedaży. Ponadto odpowiedzi Wnioskodawcy na pytania zawarte w wezwaniu do uzupełnienia wniosku świadczą o tym, że parking będący przedmiotem transakcji zbycia stanowi budowlę, w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3. Wobec powyższego przedmiotem sprzedaży (dostawy) nie będzie grunt, a dojdzie do sprzedaży budowli – jaką jest parking – posadowionej na terenie zabudowanym, jakim jest natomiast działka nr (…).

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie do sprzedaży parkingu (budowli) posadowionego na działce nr (…), znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do ww. parkingu doszło do pierwszego zasiedlenia.

Zgodnie z opisem sprawy zawartym we wniosku parking jest używany od grudnia 2008 r. Wnioskodawca podał, że parking został oddany do użytkowania w grudniu 2008 r. i przeznaczony dla klientów innego obiektu handlowego oraz nie był od momentu oddania do użytku ulepszany. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem parkingu, a jego dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Okoliczności te wskazują, że sprzedaż ww. parkingu nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Tym samym sprzedaż parkingu posadowionego na przedmiotowej działce nr (…), na tle przywołanych regulacji prawnych, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż spełnione zostaną warunki wymienione w tym przepisie – pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budowli upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Jednocześnie wskazać należy, że na mocy art. 29a ust. 8 ustawy, w związku ze zbyciem parkingu (budowli), działka nr (…) dzieli byt prawny tego parkingu. Oznacza to, że skoro dostawa parkingu znajdującego się na działce nr (…) będzie korzystać ze zwolnienia, to na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy również dostawa prawa własności działki nr (…) będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT.

Podsumowując – sprzedaż parkingu (budowli) posadowionego na działce nr (…), korzystała będzie ze zwolnienia od podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność. Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.