Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.20.2021.3.SKJ
z 22 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2020 r. (data wpływu 12 stycznia 2021 r.) uzupełnionego pismem z dnia 7 kwietnia 2021 r. (data wpływu 12 kwietnia 2021 r. ) na wezwanie tut. Organu z dnia (…) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu wykupionego z leasingu na cele prywatne - jest prawidłowe,

• braku opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego z majątku prywatnego – jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu wykupionego z leasingu na cele prywatne oraz braku opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego z majątku prywatnego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został pismem z dnia 7 kwietnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Działalność jest opodatkowana na zasadach ogólnych, a ewidencja podatkowa prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

We wrześniu 2018 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu na samochód osobowy (…) na okres 59 miesięcy. Po 27 miesiącach postanowił zakończyć umowę leasingu, dokonać spłaty pozostałych rat leasingowych i dokonać wykupu samochodu osobowego. Poprzednie raty leasingowe były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w kwocie netto, a podatek VAT odliczony w wysokości 50%, gdyż samochód wykorzystywany był na cele mieszane.

Po wykupie samochodu, nie jest on wykorzystywany do celów służbowych, gdyż Wnioskodawcy potrzebny jest większy i taki zakupił.

Samochodu wykupionego z leasingu Wnioskodawca nie wprowadzi do ewidencji środków trwałych. Nie odliczy również podatku VAT naliczonego do faktury dokumentującej wykup, ponieważ uważa, że jeżeli samochód wykorzystuje wyłącznie do celów prywatnych, to nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Wnioskodawca samochód wykorzystuje tylko do celów prywatnych, a po jakimś czasie (po upływie co najmniej 6 m-cy) zamierza go sprzedać.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż umowa zawarta w 2018 roku była leasingiem operacyjnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy pomimo, że faktura VAT za wykup samochodu została wystawiona na dane prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, ale zakup dotyczy samochodu wykorzystywanego wyłącznie w celach prywatnych, to nieodliczenie podatku VAT z faktury dokumentującej wykup jest prawidłowe?
2. Czy przy sprzedaży w/w samochodu, który nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i nie zostanie odliczony podatek VAT od faktury za jego wykup, Wnioskodawca będzie mógł dokonać jego sprzedaży jako osoba fizyczna bez naliczania podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Jeżeli po wykupie samochodu został on bezpośrednio przeznaczony na cele prywatne i nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, to Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tego samochodu.
2. Jeżeli sprzedaż w/w samochodu zostanie dokonana z prywatnego majątku Wnioskodawcy to czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu wykupionego z leasingu na cele prywatne - jest prawidłowe,
  

• braku opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego z majątku prywatnego – jest prawidłowe.
  
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Podkreślić jednak należy, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy jest dokonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z ww. przepisu warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy – nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku

Jednocześnie wskazać należy, że umowa leasingu sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

W rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że we wrześniu 2018 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy na okres 59 miesięcy. Po 27 miesiącach postanowił zakończyć umowę leasingu, dokonać spłaty pozostałych rat leasingowych i dokonać wykupu samochodu osobowego. Poprzednie raty leasingowe były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w kwocie netto, a podatek VAT odliczony w wysokości 50%, gdyż samochód wykorzystywany był na cele mieszane. Po wykupie samochodu, nie jest on wykorzystywany do celów służbowych. Samochodu wykupionego z leasingu Wnioskodawca nie wprowadzi do ewidencji środków trwałych. Nie odliczy również podatku VAT naliczonego do faktury dokumentującej wykup. Wnioskodawca samochód wykorzystuje tylko do celów prywatnych, a po jakimś czasie (po upływie co najmniej 6 m-cy) zamierza go sprzedać.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy pomimo, że faktura za wykup samochodu została wystawiona na dane prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, ale zakup dotyczy samochodu wykorzystywanego wyłącznie w celach prywatnych, to nieodliczenie podatku VAT z faktury dokumentującej wykup jest prawidłowe.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze. zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym, przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Ponadto, w myśl art. 70916 Kodeksu cywilnego, jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin.

Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu operacyjnego – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi. Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca dokonał spłaty pozostałych rat leasingowych i dokonał wykupu samochodu osobowego. Po wykupie samochodu, nie jest on wykorzystywany do celów służbowych. Wnioskodawca samochód wykorzystuje tylko do celów prywatnych. Wnioskodawca nie wprowadził pojazdu do ewidencji środków trwałych firmy.

W przedmiotowej sprawie, przy nabyciu (wykupie) samochodu osobowego Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bowiem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, który w niniejszej sprawie nie występuje. Wykupiony samochód nie jest bowiem wykorzystywany do czynności opodatkowanych, bowiem Wnioskodawca przeznaczył samochód wyłącznie do celów prywatnych.

W analizowanej sprawie istotnym jest, że skoro Wnioskodawca wykupił przedmiotowy samochód osobowy i przeznaczył go na cele prywatne, to pomimo, iż faktura za wykup samochodu została wystawiona na dane prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej to nie będzie miał on prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca ma bowiem prawo posiadać majątek (przedmiotowy samochód) na użytek prywatny, który w przeszłości służył prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W konsekwencji, czynność przekazania samochodu osobowego na cele prywatne w momencie jego wykupu z leasingu, będzie stanowić działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Tym samym z tytułu wykupu samochodu osobowego z leasingu oraz przeznaczenia na cele prywatne Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług, a w konsekwencji nie będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także kwestii tego, czy przy sprzedaży przedmiotowego samochodu, który nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i nie zostanie odliczony podatek VAT od faktury za jego wykup, Wnioskodawca będzie mógł dokonać jego sprzedaży jako osoba fizyczna bez naliczania podatku VAT.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne do określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych ustaleń należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W przedmiotowej sprawie, w świetle okoliczności wskazanych przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodu osobowego nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Jak wynika z okoliczności sprawy samochód został wykupiony przez Wnioskodawcę do majątku prywatnego i od tego momentu nie będzie wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Sprzedaż przez Wnioskodawcę samochodu stanowić będzie zatem zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, Wnioskodawca będzie zbywać samochód, stanowiący jego majątek prywatny, korzystając z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem tego, zamierzona czynność nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca w związku ze sprzedażą przedmiotowego samochodu nie będzie działał w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a sprzedaż nie będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ww. ustawy, lecz w ramach zarządu majątkiem osobistym.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Informuje się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.