2021.04.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.24.2021.2.MJ
z 21 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 stycznia 2021 r. (data wpływu 19 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 14 marca 2021 r. (data wpływu 18 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działek nr a, b, c będących we współwłasności małżeńskiej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

14 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działek nr a, b, c będących we współwłasności małżeńskiej,

korekty deklaracji i JPK za lipiec 2020 r. i sierpień 2020 r.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 14 marca 2021 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, przeformułowania pytania, własnego stanowiska oraz brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 19.07.1999 r. wraz z żoną z majątku wspólnego Wnioskodawca dokonał zakupu do wspólnego majątku prywatnego niezabudowanej działki rolnej. Po latach Wnioskodawca z żoną postanowili podjąć kroki do podniesienia wartości gruntu celem sprzedaży go w przyszłości, aby wesprzeć finansowo swoje dzieci i wnuki. Z tego względu, iż działka była duża, Wnioskodawca z żoną zdecydowali spróbować formalnie ją podzielić, aby ułatwić ewentualną sprzedaż.

W 2007 r. Wnioskodawca z żoną wystąpili do właściwego urzędu gminy z prośbą o przekształcenie z ustaleniami Studium uwarunkowań planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca z żoną zdawali sobie sprawę, iż takie działanie pozwoli znacznie zwiększyć wartości działek i uzyskać korzystne ceny przy ich sprzedaży. Uchwałą rady gminy z 2010 r. na podstawie miejscowego planu działka została przeznaczona pod zabudowę mieszkalno-usługową. Ostateczną decyzję zatwierdzającą podział działki na kilka mniejszych Wnioskodawca z żoną uzyskali w 2011 r. Ze względu na zakup mieszkania przez ich córkę, całkowicie dokonany za środki pożyczone z banku w ramach kredytu uzyskanego jedynie na zakup mieszkania (bez braku możliwości zaciągnięcia kredytu na wykończenie mieszkania), w maju 2012 r. Wnioskodawca z żoną dokonali sprzedaży jednej z działek, za cenę … zł brutto.

Czytając wiele artykułów i interpretacji na temat podatku VAT od sprzedaży gruntu, w obawie przed fiskusem, Wnioskodawca wystąpił o interpretację indywidualną. Jako że uznano Wnioskodawcę podatnikiem VAT, rozliczył się z podatku VAT z tytułu transakcji sprzedaży. Po tej transakcji Wnioskodawca złożył w urzędzie skarbowym zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, aby móc nie składać deklaracji zerowych. Pieniądze ze sprzedaży Wnioskodawca z żoną postanowili podarować córce na wykończenie mieszkania. W dniu 05.06.2012 r. darowali jej … zł, którą to darowiznę zgłosiła córka w urzędzie skarbowym w dniu 06.08.2012 r. W sierpniu 2012 r. Wnioskodawca wpłacił rentę planistyczną w wysokości … zł z tytułu sprzedaży działki jako opłatę jednorazową obejmującą pozostałe działki. W 2012 r. urząd gminy w wyniku podpisanej umowy zaczął realizować budowę sieci wod-kan za środki właścicieli. Na ten cel Wnioskodawca z żoną wpłacili na konto gminy … zł oraz … zł na konto Społecznego Komitetu Wykonawstwa Sieci WOD-KAN. Również w 2012 r. dokonali zapłaty w wysokości … zł tytułem opłaty adiacenckiej za podział pierwotnej działki na mniejsze. W 2014. r. Wnioskodawca z żoną przekazali urzędowi gminy część gruntu na poszerzenie drogi gminnej za kwotę … zł. Nieodpłatnie, tytułem darowizny, przekazali urzędowi gminy wybudowaną ze środków własnych sieć wod-kan. W 2018 r. przekazali nieodpłatnie urzędowi gminy część gruntu, o wartości … zł z przeznaczeniem na drogi wewnętrzne. Wszystkich powyższych opłat a także dodatkowych: geodezyjnych i projektowych oraz dobrowolnej opłaty na ochronę środowiska Wnioskodawca z żoną dokonali z majątku prywatnego a wszystko celem uatrakcyjnienia działek i podniesienia ich wartości do sprzedaży w przyszłości, aby pomóc swoim wnukom. W 2020 r. Wnioskodawca z żoną zdecydowali się sprzedać trzy działki a uzyskane pieniądze podarować studiującej wnuczce na zakup mieszkania. Dokonali sprzedaży trzech działek.

dnia 29.07.2020 r. - za cenę … zł brutto

dnia 21.08.2020 r. - za cenę … zł brutto

dnia 26.08.2020 r. - za cenę … zł brutto

Podążając za pierwotną interpretacją uznającą Wnioskodawcę podatnikiem VAT, przed sprzedażą w lipcu 2020 r. złożył on w urzędzie skarbowym ponowne zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług. W deklaracjach za lipiec 2020 r. i sierpień 2020 r. (złożył również stosowne JPK) rozliczył VAT od powyższych transakcji sprzedaży i łącznie Wnioskodawca z żoną wpłacili do urzędu skarbowego kwotę … zł tytułem podatku VAT. W grudniu 2020 r. Wnioskodawca z żoną podarowali wnuczce kwotę … zł na zakup mieszkania, którego dokonała w dniu 18.12.2020 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na pytania:

Należy wskazać nr niezabudowanej działki rolnej, z której w wyniku podziału zostały utworzone działki objęte zakresem wniosku?

działki

Należy wskazać numery działek objętych zakresem wniosku?

Czy nabycie pierwotnej działki nastąpiło w drodze czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych od tego podatku czy niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem?

działki

Czy z tytułu nabycia pierwotnej działki Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeżeli nie, to należy wskazać przyczyny.

działki

podatnik

Czy działka pierwotna oraz działki powstałe w wyniku jej podziału należące do Wnioskodawcy od momentu nabycia były wykorzystywane wyłącznie do wykonywania działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której były wykorzystywane działki, wykonywał Wnioskodawca – należy podać podstawę prawną zwolnienia?

działki

Czy Wnioskodawca był/jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.)?

Jeżeli odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca to należy wskazać czy Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Czy z działek objętych zakresem wniosku, dokonywane były zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych? Jeśli tak to należy wskazać czy dostawa produktów rolnych była opodatkowana podatkiem VAT?

Czy przed sprzedażą działek objętych zakresem wniosku została wydana dla tych działek decyzja o warunkach zabudowy?

działki

Czy przed sprzedażą działek objętych zakresem wniosku zostało wydane pozwolenie na budowę? Jeśli tak, to z czyjej inicjatywy nastąpiło wydanie ww. pozwolenia?

Jakie inne pozwolenia, decyzje zostały wydane przed sprzedażą ww. działek?

Należy wskazać z czyjej inicjatywy została wybudowana sieć wodno-kanalizacyjna dla przedmiotowych działek, o których mowa we wniosku? Jeżeli wydanie decyzji o budowie sieci wodno-kanalizacyjnej dla przedmiotowych działek nastąpiło z inicjatywy Wnioskodawcy, to należy wskazać:
1. Jakie czynności oraz kiedy Wnioskodawca podejmował w związku z wydaniem ww. decyzji?
2. W jakim celu/w związku z jakimi okolicznościami Wnioskodawca uzyskał decyzję o budowie sieci wodno-kanalizacyjnej?

działki

Jakie inne działania niż opisane we wniosku poczynił Wnioskodawca przed sprzedażą działek, dotyczące zwiększenia wartości ww. działek (np. uzbrojenie terenu w przyłącza do sieci gazowej lub/i elektrycznej, ogrodzenie, utwardzenie dróg wewnętrznych, wystąpienie o warunki zabudowy, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki)? Jeśli tak, to jakie i w jakim celu?

Czy przedmiotowe działki objęte zakresem wniosku były udostępniane przez Wnioskodawcę innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych? Jeżeli tak, to należy wskazać:
1. w jakim okresie (kiedy) działki były udostępniane osobom trzecim?
2. na podstawie jakiej umowy (najem, dzierżawa, użyczenie, inna umowa – jaka) nieruchomości były udostępniane osobom trzecim?
3. czy udostępnienie nieruchomości było czynnością odpłatną czy bezpłatną?

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy Wnioskodawca jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą działek objętych zakresem wniosku: Nr a, Nr b, Nr c?
Czy Wnioskodawca ma prawo do korekty deklaracji i JPK za lipiec 2020 r. i sierpień 2020 r. w przypadku braku uznania go za podatnika VAT w związku ze sprzedażą działek?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W ocenie Wnioskodawcy nie jest on podatnikiem VAT z tytułu powyższych transakcji sprzedaży działek. Były one całkowicie w majątku prywatnym, Wnioskodawca nie prowadził na nich działalności gospodarczej a zakup gruntu i wszelkie działania z nim związane prowadziły ostatecznie do uzyskania środków pomocnych jego potomkom. Według Wnioskodawcy wszelkie jego formy aktywności związane z działkami nie wskazywały, aby wykraczały poza czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Były to czynności wiążące się z zarządem majątkiem prywatnym. Dlatego same w sobie nie przesądzają o działaniu w charakterze podatnika. Wszystkie koszty z tym związane Wnioskodawca poniósł z majątku prywatnego. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca uważa, iż nie działał w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do korekty deklaracji i JPK za lipiec 2020 r. i sierpień 2020 r. oraz zwrotu wpłaconego podatku VAT w wysokości … zł.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w ocenie Wnioskodawcy nie jest on podatnikiem VAT z tytułu sprzedaży działek objętych wnioskiem. Stanowiły one majątek prywatny Wnioskodawcy i jego żony, nie prowadził na nich działalności gospodarczej a zakup gruntu i wszelkie działania z nim związane prowadziły ostatecznie do uzyskania środków pomocnych ich potomkom. Według Wnioskodawcy wszelkie jego formy aktywności związane z działkami nie wskazywały, aby wykraczały poza czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dlatego same w sobie nie przesądzają o działaniu w charakterze podatnika. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca uważa, iż nie działał w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W przypadku braku uznania Wnioskodawcy za podatnika VAT w związku ze sprzedażą działek Wnioskodawca uważa za słuszne sporządzenie korekty deklaracji i JPK za lipiec 2020 r. i sierpień 2020 r., jako skutku stanowiska Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359).

Stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak np.: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Podkreślić zatem należy, że w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu obrotu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, wydzielenie dróg wewnętrznych, wystąpienie do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i uzyskanie takiej decyzji przed sprzedażą, wykonywanie czynności zmierzających do podniesienia wartości nieruchomości, np. uzbrojenie terenu, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną). Zwrócić przy tym należy uwagę, że fakt wystąpienia pojedynczych z ww. działań nie decyduje o uznaniu, że sprzedaż działek można uznać za działalność gospodarczą, profesjonalną. O działalności takiej można mówić jedynie wówczas, gdy ciąg działań podejmowanych przez sprzedawcę wskazuje na aktywność charakterystyczną dla obrotu nieruchomościami.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W konsekwencji dla rozstrzygnięcia, czy podmiot w związku z realizacją określonej czynności występuje w charakterze podatnika wymaga każdorazowo oceny okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że dnia 19.07.1999 r. Wnioskodawca wraz z żoną dokonał zakupu do wspólnego majątku prywatnego niezabudowanej działki rolnej. Z tego względu, iż działka była duża, Wnioskodawca z żoną zdecydowali spróbować formalnie ją podzielić, aby ułatwić ewentualną sprzedaż. Ostateczną decyzję zatwierdzającą podział działki na kilka mniejszych uzyskali w 2011 r. W 2007 r. wystąpili do właściwego urzędu gminy z prośbą o przekształcenie z ustaleniami Studium uwarunkowań planu zagospodarowania przestrzennego. Zdawali sobie sprawę, iż takie działanie pozwoli znacznie zwiększyć wartości działek i uzyskać korzystne ceny przy ich sprzedaży. Uchwałą rady gminy z 2010 r. na podstawie miejscowego planu działka została przeznaczona pod zabudowę mieszkalno-usługową. W maju 2012 r. dokonali sprzedaży jednej z działek. W 2020 r. Wnioskodawca z żoną dokonali sprzedaży trzech działek nr a, b, c. Sieć wodno-kanalizacyjna dla przedmiotowych działek została wybudowana z inicjatywy Wnioskodawcy, jako właściciela oraz właścicieli sąsiednich działek za środki własne. Wybudowane sieci przebiegały m.in. po dwóch działkach Wnioskodawcy przeznaczonych pod drogi wewnętrzne: nr … i …. Wnioskodawca podarował działki nr … i … Gminie. Gmina otrzymała zatem działki z sieciami, które przejęła w administrowanie. Budowa sieci wod-kan miała na celu zwiększyć wartość przedmiotowych działek poprzez dostęp do źródła wody a tym samym uzyskać wyższą cenę w przypadku ich sprzedaży.

Rozpatrując wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie występowania Wnioskodawcy w roli podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działek nr a, b, c będących we współwłasności małżeńskiej należy wziąć pod uwagę całokształt działań związanych ze sprzedażą tych działek.

Jak już wcześniej wskazano, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT podmiot dokonujący dostawy w związku z przedmiotową sprzedażą musi wystąpić jako podatnik podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonał uatrakcyjnienia przedmiotowej nieruchomości poprzez jej podział na mniejsze działki woraz drogi wewnętrzne, wybudował sieć wodno-kanalizacyjną dla przedmiotowych działek. Jak wskazał Wnioskodawca, budowa sieci wod-kan miała na celu zwiększyć wartość przedmiotowych działek poprzez dostęp do źródła wody a tym samym uzyskać wyższą cenę w przypadku ich sprzedaży. Ponadto Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o przekształcenie z ustaleniami Studium uwarunkowań planu zagospodarowania przestrzennego w wyniku czego działka nr x, z której zostały wydzielone działki nr a, b, c, została przeznaczona pod zabudowę mieszkalno-usługową. Wnioskodawca zaznaczył, że zdawał sobie sprawę, iż takie działanie pozwoli znacznie zwiększyć wartości działek i uzyskać korzystne ceny przy ich sprzedaży.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca podejmując ww. czynności, zaangażował środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazał aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Wnioskodawcę działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż działek nr a, b, c w ramach zarządu Jego majątkiem prywatnym. Ponadto z treści wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca wykorzystywał nabytą działkę do celów osobistych - prywatnych. Wręcz przeciwnie, Wnioskodawca dokonał szeregu czynności, których efektem jest przekształcenie posiadanej nieruchomości stanowiącej grunty rolne w działki budowlane, tj. zaopatrzył działki w sieć wodno-kanalizacyjną, wydzielił drogi wewnętrzne oraz wystąpił o przekształcenie z ustaleniami Studium uwarunkowań planu zagospodarowania przestrzennego.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Zainteresowanego działek nr a, b, c będących we współwłasności małżeńskiej stanowi dostawę dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będą składniki majątku osobistego Wnioskodawcy, a sprzedaż działek stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. W konsekwencji sprzedaż działek stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy wskazać, iż Wnioskodawca uzależnił udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 2 od negatywnej odpowiedzi organu na pytanie nr 1. Zatem w związku z uznaniem Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działek nr a, b, c będących we współwłasności małżeńskiej odstąpiono od udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Niniejsza interpretacja wywołuje skutki prawne wyłącznie dla Wnioskodawcy, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla żony Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin