Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.69.2021.2.MWJ
z 23 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 4 lutego 2021 r. (data wpływu 5 luty 2021 r.), uzupełnionym pismami z dnia 9 lutego 2021 r. (data wpływu 16 luty 2021 r.) oraz z dnia 31 marca 2021 r. (data wpływu 15 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, będących we współwłasności małżeńskiej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, będących we współwłasności małżeńskiej.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 lutego 2021 r. (data wpływu 16 luty 2021 r.) w zakresie skorygowania numerów działek będących przedmiotem niniejszego wniosku oraz pismem z dnia 31 marca 2021 r. (data wpływu 15 kwietnia 2021 r.) w zakresie ponownego skorygowania numerów działek będących przedmiotem niniejszego wniosku doprecyzowania opisu sprawy, stanowiska oraz brakującej opłaty.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowaną będącą stroną postępowania: Panią zam. ul. …;
  

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana zam. ul. …;
  

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

(ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Zainteresowana wraz z małżonkiem są właścicielami nieruchomości składającej się z 3 niezabudowanych działek o łącznej powierzchni 0,5106 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta numer …. Przedmiotowe działki usytuowane są w obrębie …, gmina … w województwie …. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego Zainteresowanych na podstawie umowy sprzedaży z dnia 30 marca 2006 roku od osób trzecich.

Nieruchomość ta położona jest na obszarze, na którym nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nieuchronność oznaczona jest w ewidencji gruntów jako rolna, jednakże obszar ten jest z trzech stron zabudowany, w tym budynkami przemysłowymi i betoniarnią oraz ogrodzony, co znacznie utrudnia prowadzenie działalności rolniczej. Przedmiotowa nieruchomość sąsiaduje z nieruchomością, na której przyszły potencjalny nabywca ma swoją siedzibę i zakład produkcyjny.

W celu ustalenia możliwości wykorzystania nieruchomości będącej przedmiotem wniosku na cele inwestycyjne potencjalny nabywca tychże działek - kupujący tj. … spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wystąpił w 2016 roku do Burmistrza gminy … o wydanie i uzyskał decyzję o ustaleniu warunków zabudowy na przedmiotowej nieruchomości dla inwestycji: zabudowa produkcyjno- magazynowa.

Mając na uwadze fakt, że nieruchomość będąca przedmiotem wniosku sąsiaduje bezpośrednio z siedzibą przyszłego nabywcy oraz dopuszczalność warunków zabudowy, spółka wystąpiła do Wnioskodawcy z ofertą nabycia przedmiotowej nieruchomości. Po przeprowadzeniu negocjacji w dniu 17 grudnia 2019 roku strony zawarły w formie aktu notarialnego przedwstępną umowę sprzedaży ww. nieruchomości. Na mocy tej umowy strony zobowiązały się zawrzeć umowę przyrzeczoną sprzedaży po spełnieniu szeregu przedstawionych przez kupującego warunków określonych w umowie przedwstępnej, takich jak np. przeprowadzenie przez kupującego pozytywnych badań geologicznych gruntu. Zawierając umowę przedwstępną Wnioskodawcy z ostrożności zawarli w niej cenę sprzedaży nieruchomości powiększoną o ewentualny podatek od towarów i usług według stawki 23%.

Objęcie transakcji sprzedaży tym podatkiem Wnioskodawcy uzasadniają jedynie faktem, że w przeciągu ostatnich lat, dokładnie w czerwcu 2017 roku, w lipcu 2018 roku oraz we wrześniu 2019 roku dokonali sprzedaży innych nieruchomości należących do ich majątku osobistego. Wnioskodawcy w latach 2017-19 zawarli 3 transakcje sprzedaży działek powstałych z posiadanej przez nich nieruchomości rolnej w obrębie wsi …. Nieruchomości te nabyli jeszcze w latach 70 XX wieku i prowadzili na nich działalność rolniczą przez szereg lat, posiadając wykształcenie rolnicze. W związku z podeszłym wiekiem emerytalnym (78 lat) i podupadającym stanem zdrowia (problemy kostno-stawowe, cukrzyca, nadciśnienie i inne współtowarzyszące) Wnioskodawcy zaprzestali prowadzenia działalności rolniczej w maju 2019 roku, a z uwagi na rozbudowę przez gminę … infrastruktury w okolicy, nieruchomość podzielili na potrzeby własne oraz dzieci i wnuków.

Rozbudowa okolicznych terenów sprawiła, że do Wnioskodawców zgłosił się potencjalny nabywca - deweloper, który na tym terenie realizował zabudowę szeregową. W efekcie zmiany planów życiowych (przejścia w spoczynek, potrzeby uzyskania środków na leczenie) Zainteresowani postanowili wyzbyć się majątku osobistego i przeprowadzili 3 transakcje sprzedaży na rzecz tego samego okazjonalnego kupującego.

Sprzedający nie podejmowali aktywnych działań w celu znalezienia kupca, w tym nigdzie nie ogłaszali się z chęcią sprzedaży. Sprzedaż ta następowała okazjonalnie osobie, która sama zgłosiła się do sprzedających.

Mąż Wnioskodawczyni uzyskał indywidualną interpretację podatkową wydaną przez Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej w dniu 26.09.2019 r. numer 0113-KDIPT1-3.4012.453.2019.l.MWJ, stwierdzającą prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy, iż kolejna sprzedaż nieruchomości z jego majątku osobistego nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W chwili obecnej mąż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej innej niż z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego. Działalność gospodarcza jest prowadzona w przedmiocie wynajmu nieuchronności budowlanych, lecz nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Należy wskazać, zarówno Wnioskodawczyni i jej mąż nigdy nie opłacali podatku VAT od działalności rolniczej prowadzonej na nieruchomościach rolnych objętych wnioskiem ani na wcześniej sprzedanych.

Nieruchomości będące przedmiotem wniosku nigdy nie były udostępniane przez Wnioskodawczynię i jej męża osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Produkty rolne wytworzone na omawianych działkach nigdy nie podlegały odsprzedaży. Wykorzystywane były tylko na cele osobiste Wnioskodawczyni i jej rodziny. Działki będące przedmiotem wniosku nigdy nie były w jakikolwiek sposób wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT. Wnioskodawczyni i jej mąż nigdy nie płacili podatku VAT od działalności gospodarczo-rolniczej wykonywanej na nieruchomościach przeznaczonych do sprzedaży.

Należy także dodać, że nieruchomości które Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zamierzali zbyć stanowiły jedynie część zwartego obszaru gruntów rolnych, które Zainteresowani nabyli 14 lat temu w okresie, gdy jeszcze prowadzili działalność rolniczą i rozważali rozszerzenie tej działalności w zakresie uprawy truskawek i warzyw. Z wiekiem Zainteresowani ograniczali prowadzenie tej działalności, a część gruntów darowali swoim dzieciom na ich własne potrzeby. Wnioskodawczyni i jej mąż nie ponosili względem wskazanych powyżej nieruchomości wydatków na ich ulepszenie. Działki objęte wnioskiem małżonkowie nie wykorzystywali w prowadzeniu działalności gospodarczej. Nieruchomości te przez co najmniej 5 lat były nieużytkami rolnymi i takie obecnie pozostają. Nie były ponoszone żadne nakłady w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży. Przed zawarciem umowy przyrzeczonej sprzedaży Wnioskodawczyni wraz z mężem nabrała wątpliwości co do obowiązku opodatkowania, transakcji sprzedaży opisanych nieruchomości podatkiem od towarów i usług.

Numery działek, których dotyczy wniosek: 7; 8 i 9.

Od momentu nabycia Wnioskodawcy wykorzystywali działki gospodarczo-rolniczo, co w rzeczywistości polegało na uprawie gruntu poprzez uprawę truskawek, warzyw dla celów prywatnych, rodzinnych. Działki będące przedmiotem wniosku nigdy nie były w jakikolwiek sposób wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy dnia 11 marca 2004 roku o podatku VAT. Produkty rolne (truskawki, warzywa) wytworzone na omawianych działkach nigdy nie podlegały odsprzedaży jako produkty rolne. Wykorzystywane były wyłącznie na cele osobiste Wnioskodawców i ich rodziny.

Wnioskodawcy nigdy nie podejmowali i nie zamierzają podejmować żadnych czynności, w tym ponosić jakiekolwiek nakłady w celu sprzedaży działek objętych zakresem postawionego we wniosku pytania.

Działki powyższe (7; 8 i 9) nie mają dostępu do drogi publicznej.

Wnioskodawczyni wraz z mężem nigdy nie występowali i nie zamierzają występować o wydzielenie drogi wewnętrznej stanowiącej dojazd do działek objętych wnioskiem.

Wnioskodawczyni i jej mąż nie dokonali i nie dokonają sprzedaży działek wraz z udziałami w drodze wewnętrznej, bowiem do działek nie ma dostępu żadna droga, która byłaby wyznaczona geodezyjnie. Wnioskodawczyni z mężem mieli dostęp do swoich działek jedynie przez działkę sąsiadów, dzięki uprzejmości sąsiadów.

Wnioskodawczyni i jej mąż nie udzielali nabywcy spółka z o.o. żadnych pełnomocnictw czy innych upoważnień do dokonania czynności jaką jest wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowych działek. Nabywcy wystąpili z takim wnioskiem samoistnie, nie informując o tym, Wnioskodawczyni i jej męża. Należy to rozumieć w ten sposób, że planując zakup przedmiotowych działek chcieli mieć pewność, że otrzymają zgodę na warunki zabudowy, która jest obligatoryjnym dokumentem do uzyskania w przyszłości pozwolenia na budowę. Wydaje się, że skorzystali z prawa, które każdemu pozwala wystąpić o warunki zabudowy na nieruchomości, co do której wnioskujący (w niniejszej sprawie nabywca) nie posiadają jakiegokolwiek tytułu prawnego.

W dacie zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży tj. 17 grudnia 2019 roku ani też w dacie zawarcia umowy przenoszącej własność nie zostanie wydane pozwolenie na budowę. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie planują wystąpienia z taką inicjatywą, i nie znają również planów przyszłego nabywcy w tym zakresie.

Nie były i nie będą wydawane żadne inne pozwolenia czy decyzje związane z działkami będącymi przedmiotem wniosku.

Wnioskodawczyni wraz z mężem nigdy nie dokonywali żadnych czynności, działań, które mogłyby przyczynić się do zwiększenia wartości nieruchomości objętych wnioskiem, takich jak np.: uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowej kanalizacji sanitarnej, energetycznej. Nigdy nie podejmowali też żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek jak ogłoszenia czy inne.

Prawa i obowiązki wynikające z postanowień przedwstępnej umowy sprzedaży po stronie zarówno sprzedających jak też kupujących dotyczą esentialia negotii w zakresie zobowiązania - w szczególności co do daty zawarcia umowy przyrzeczonej tj. przenoszącej własność a tym samym przekazania gruntu przez sprzedających na rzecz kupującego oraz obowiązku zapłaty umówionej pomiędzy stronami ceny za przedmiot umowy. W umowie przedwstępnej sprzedaży strony postanowiły, że warunkiem zawarcia umowy przyrzeczonej jest przedłożenie następujących dokumentów:

1. oświadczenia złożonego przez właścicieli nieruchomości władnących oznaczonych numerami geodezyjnymi 10; 11; 12; 13; 14 i 15 o zrzeczeniu się służebności gruntowej, obciążającej działkę oznaczoną numerem 16 położoną w obrębie … gmina … i wyrażeniu zgody na jej wykreślenie z Działu III księgi wieczystej … oraz z księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości władnącej;
2. audytu środowiskowego zleconego przez kupującą spółkę, z którego będzie wynikało, że brak jest przeciwwskazań środowiskowych do zrealizowania inwestycji polegającej na rozbudowie zakładu produkcyjnego kupującej spółki;
3. wyników badan geologicznych, które to badania zostały już zlecone przez kupującą spółkę, z których będzie wynikało, iż brak jest przeciwwskazań środowiskowych bądź geologicznych do zrealizowania przez spółkę inwestycji.
   
   

Z treści aktu notarialnego wynika, że powyższe warunki są zastrzeżone na korzyść strony kupującej ponieważ kupujący są uprawnieni do żądania zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży pomimo nie ziszczenia się tych warunków, a sprzedający są zobowiązani do jej zawarcia. Ponadto strony umowy postanawiają, że w wypadku podjęcia uchwały w sprawie przystąpienia do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uniemożliwiającego zrealizowanie inwestycji polegającej na budowie budynku produkcyjno-magazynowego (drukarnia) z częścią socjalno-biurową, z niezbędnymi budowlami (np. mury oporowe) wraz z zagospodarowaniem terenu i niezbędną infrastrukturą techniczną, kupująca Spółka będzie mogła odstąpić od niniejszej umowy w formie aktu notarialnego i niezwłocznie powiadomi o tym sprzedających.

Wnioskodawczyni wraz z mężem nie udzielali i nie zamierzają udzielać kupującej spółce jakichkolwiek pełnomocnictw, zgód czy upoważnień do działania w imieniu sprzedającego.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej również ocenił powyższe stanowisko małżonków i uznał za prawidłowe, wydając dwie interpretacje indywidualne adresowane osobno do małżonków odpowiednio dla Pana z dnia 6 listopada 2020 roku numer: 0113-KDIPT1-3.4012.665.2020.2.MWJ oraz Dla Pani z dnia 09 grudnia 2020 roku numer: 0113-KDIPT1-3.4012.865.2020.l.MWJ.

Z kolei niniejszy wniosek z dnia 4 lutego 2021 roku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy przyszłych umów sprzedaży nieruchomości gruntowych, będących we współwłasności majątkowej małżeńskiej Zainteresowanych, położonych w obrębie …, jednostce ewidencyjnej - …w województwie …, o nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6 oraz działki o numerach: 17, 18, 19, 20, 21, 22 stanowiących drogę dojazdową do działek. Przedmiotowe nieruchomości należały do zwartego kompleksu nieruchomości na których małżonkowie prowadzili działalność rolniczą przez szereg lat do maja 2019 roku, które to działki nabyli w latach 70-tych XX wieku.

Część działek odpowiednio w latach 2017, 2018 oraz 2019 małżonkowie zbyli na rzecz dewelopera, który sukcesywnie, w miarę posiadanych środków finansowych zwracał się do małżonków z prośbę o sprzedaż kolejnych nieruchomości. Deweloper z uwagi na realizację swoich dalszych zamierzeń inwestycyjnych na danym terenie (Gmina …) polegających na realizowaniu zabudowy szeregowej ponowie zwrócił się z prośbą o sprzedaż kolejnych, już ostatnich działek będących własnością małżonków.

Niniejszemu stanowi faktyczno-prawnemu towarzyszą identyczne okoliczności jak w przypadku poprzednich transakcji z 2017, 2018 oraz 2019 roku. Sprzedający decyzję o sprzedaży poprzednich działek, jak również działek objętych wnioskiem, podjęli z uwagi na podeszły wiek – obecnie oboje mają po 79 lat oraz problemy ze zdrowiem, na co wskazują powyżej w niniejszym stanie faktycznym. W związku z powyższym oraz z faktem zaprzestania działalności rolniczej małżonkowie postanowi wyzbyć się całego majątku osobistego na rzecz tego samego okazjonalnego kupującego dewelopera.

Sprzedający nie podejmowali wobec poprzednich, czy też działek będących przedmiotem wniosku, żadnych działań w celu znalezienia kupca, w tym nigdzie nie ogłaszali się z chęcią sprzedaży. Nie czynili żadnych zabiegów mających na celu zwiększenie wartości nieruchomości. Potencjalny nabywca zainteresowany jest kupnem pozostałych w posiadaniu małżonków działek sukcesywnie w odstępach czasu, co uzasadnia możliwość zakupu z uwagi na posiadane zasoby finansowe kupującego. Należy mieć na uwadze, że jest to kolejna sprzedaż, ale z majątku osobistego małżonków, która ma charakter okazjonalny, nie ma więc charakteru ciągłego dla celów zarobkowych.

W piśmie z dnia 9 lutego 2021 r., będącym uzupełnieniem wniosku, Zainteresowani wskazali, że w uzasadnieniu przedstawionego stanu faktycznego sprawy omyłkowo wskazali działki mające być przedmiotem powyższego wniosku.

Wobec powyższego w miejsce działek wskazanych na przedostatniej stronie załącznika w formie PDF do wniosku ORD-WS, w części - litera „H” w miejsce działek o numerach 23, 24, 25, 26 oraz działek będących drogą o numerach: 27, 28, 29, 30 wskazano działki o numerach – 1, 2, 3, 4, 5, 6 oraz działki o numerach: 17, 18, 19, 20, 21, 22 stanowiące drogę dojazdową do ww. działek.

Ponadto w piśmie z dnia 31 marca 2021 r., będącym uzupełnieniem wniosku, Zainteresowani wskazali:

Pyt. 1.

Zainteresowani od momentu nabycia działek będących przedmiotem wniosku, tj. w latach 70-tych XX wieku, około 50 lat wstecz do maja 2019 roku działki uprawili rolniczo. Oboje mają wykształcenie rolnicze. Jednak z uwagi na stan zdrowia -79 lat musieli zaprzestać upraw rolniczych, pomimo że były to uprawy na własne prywatne potrzeby, które nie podlegały odsprzedaży.

Pyt. 2.

Zainteresowani nie udostępniali i nie udostępniają przedmiotowych działek podmiotom trzecim, odpada więc analiza czy ewentualna czynność ma charakter odpłatny czy nieodpłatny.

Pyt. 3.4.

Zainteresowani nie ponosili żadnych nakładów w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży. Nigdy z własnej inicjatywy nie podejmowali aktywnych działań zmierzających do sprzedaży swoich działek, żadnych zorganizowanych czynności jak przyłącza wodne, kanalizacyjne czy energetyczne, nie zamieszczali ogłoszeń o sprzedaży i innych mających na celu przygotowanie działek do zbycia, które byłyby podjęte w celu zwiększenia wartości działek do zbycia. Przedmiotowe działki należą do majątku prywatnego i od zawsze były traktowane z przeznaczeniem na potrzeby własne i rodziny m.in. jako zabezpieczenie mieszkaniowe czy finansowe. Wyjaśnienia wymaga fakt, że działki będące przedmiotem zwartego kompleksu rolnego o powierzchni łącznej 1,76 ha w miejscowości … uległy podziałowi wiele lat wstecz w związku z faktem, że dla przedmiotowych nieruchomości Urząd Miasta i Gminy w … opracował plan zagospodarowania przestrzennego oraz wybudował infrastrukturę drogową - drogę przebiegającą środkiem nieruchomości Zainteresowanych. W wyniku powyższych działań Gminy Zainteresowani podzielili część swojej nieruchomości usytuowanej po jednej stronie drogi na działki budowlane będące przedmiotem wniosku. Zrobili to z myślą i na potrzeby własne i własnej rodziny - dzieci i wnuków zabezpieczając w ten sposób ich byt mieszkaniowy w przyszłości, z perspektywą przekazania gruntów na potrzeby budowy ich własnych domów. Życie jednak zweryfikowało plany i do maja 2019 roku teren ten był uprawiany rolniczo na potrzeby własne pomimo przeznaczenia budowlanego. Zainteresowani nigdy nie nosili się z zamiarem zwiększenia wartości działek i odsprzedaży z zyskiem.

Pyt. 5.

Zainteresowani nie zawierali i nie zamierzają zawierać z potencjalnym nabywcą deweloperem przedwstępnych umów sprzedaży.

Pyt. 6.

Zainteresowani nie udzielili i nie zamierzają udzielać potencjalnemu nabywcy działek żadnych pełnomocnictw do występowania w ich imieniu.

Pyt. 7.

Dla działek objętych zakresem postawionego we wniosku pytania, przed ich sprzedażą nie zostały i nie będą wydane jakiekolwiek pozwolenia czy decyzje administracyjne.

Powyżej udzielone odpowiedzi w związku z wezwaniem do uzupełnienia wniosku, dotyczą wszystkich działek będących przedmiotem wniosku o numerach 1, 2, 3, 4, 5, 6, bowiem stan faktyczny jest taki sam dla wszystkich działek, bez jakichkolwiek odrębności wynikających ze stanu faktycznego. Wyjaśniania wymaga fakt, że przedmiotem wniosku o interpretację podatkową są tyko działki wymienione powyżej. Zainteresowani omyłkowo wskazali działki o numerach 17, 18, 19, 20, 21, 22, co do których cofają wniosek o wydanie interpretacji podatkowej, bowiem są to działki będące własnością córki Zainteresowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku sprzedaży przez osobę fizyczną (Wnioskodawców) działek, w sytuacji faktyczno-prawnej wskazanej we wniosku?

Zdaniem Zainteresowanych:

W ocenie Wnioskodawczyni i jej małżonka planowane zbycie działek, w sytuacji opisanej we wniosku nie będzie podlegało opodatkowaniu od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów.

Co do zasady sprzedaż nieruchomości jest dostawą towarów w rozumieniu Ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu. Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu przepisów Ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Aby dana czynność była opodatkowana, to musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei ust. 2 stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tym samym podatnikami podatku VAT są jedynie osoby prowadzące działalność gospodarczą, a z działalnością gospodarczą mamy do czynienia, gdy transakcje są dokonywane w sposób powtarzalny oraz gdy mają na celu uzyskanie stałego dochodu. Aby zaistniało opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług koniecznie jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

W kontekście wyżej wymienionej definicji nie jest podatnikiem osoba fizyczna dokonująca jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej.

Z kolei w przypadku osoby prowadzącej działalność gospodarczą dokonywanie czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Aby uznać daną osobę za prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży gruntów należy ustalić czy taka działalność przybiera formę działalności zawodowej, profesjonalnej.

Celem działalności Wnioskodawczyni i jej męża nie jest uzyskiwanie stałego dochodu, ponieważ ich działania nie są ukierunkowane na kupno gruntów i ich odsprzedaż z zyskiem. Po pierwsze, należy podkreślić, że sprzedający uzyskali nieruchomości ponad 50 lat temu, co przeczy tezie o prowadzeniu stałego obrotu nieruchomościami. Okres liczony od nabycia przedmiotowych nieruchomości do ich planowanego zbycia jest tak odległy, że powoduje to brak związku czasowego wskazującego na zamiar odsprzedaży tych nieruchomości w chwili ich nabycia i nastawienie na uzyskanie z tego tytułu zysku. Po drugie, Wnioskodawcy w przeciągu ostatnich lat zbyli inne nieruchomości, ale zbycie to miało charakter indywidualnej sprzedaży dokonanej poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Również czasookores (wynoszący ponad jeden rok) pomiędzy poprzednim zbyciem innych nieruchomości, a planowaną sprzedażą przedmiotowych nieruchomości, także nie pozwala twierdzić o stałej działalności gospodarczej polegającej na profesjonalnym obrocie nieruchomościami. Są to zdecydowanie wyłącznie okazjonalnej transakcje, zarówno te przeszłe jak i objęte niniejszym wnioskiem, które nie czynią ze sprzedającej i jej męża profesjonalnego handlowca. Po trzecie, Wnioskodawczyni i jej mąż nie podejmowali nigdy żadnych działań mających na celu znalezienie kupca lub uatrakcyjnienie oferty sprzedaży. Wnioskodawczyni i jej mąż nie korzystali bowiem z usług profesjonalnego agenta nieruchomości, nie dokonywali w mediach ogłoszeń sprzedaży nieruchomości, a kontakt z potencjalnym nabywcą uzyskali z racji tego, że deweloper zainteresowany zakupem przedmiotowych działek sam zgłosił się z ofertą zakupu do właścicieli. W innym przypadku dotyczącym transakcji działek we wsi .. w roku 2020, kontakt ze sprzedającym nawiązał przyszły potencjalny kupiec, będący sąsiadem Zainteresowanych, który sam skierował do Wnioskodawców z ofertą sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Ponadto Wnioskodawcy nie występowali o wydanie decyzji o ustalenie warunków zabudowy na nieruchomości, gdyż zrobił to sam potencjalny nabywca - tj. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Działania Wnioskodawczyni i jej męża miały na celu sprzedaż przez nich nieruchomości na prośbę spółki - potencjalnego nabywcy, na której nie mogą prowadzić działalności rolniczej wobec urbanizowania się i uprzemysławiania okolicznego terenu. Decyzja o sprzedaży nieruchomości została również podyktowana zgłoszeniem przez przyszłego nabywcę chęci nabycia tych nieruchomości.

A zatem potwierdza to tezę, że transakcja ta ma charakter okazjonalny a nie powtarzalny. Sam fakt zbycia kolejnej nieruchomości z majątku osobistego w przeciągu kilku lat nie powinien automatycznie kwalifikować zbywcę jako podatnika podatku od towarów i usług, jeśli kolejne zbycie ma charakter okazjonalny, a uzyskanie ceny za sprzedane nieruchomości nie jest źródłem stałego dochodu sprzedających, świadczącym o prowadzeniu działalności gospodarczej w tym zakresie.

Jak wskazano wyżej, czas sprzedaży i ilość transakcji przeprowadzanych przez sprzedających uwarunkowana jest zainteresowaniem ich nieruchomościami przez potencjalnego nabywcę.

Oznacza to, że sprzedający będąc osobami fizycznymi dokonują sprzedaży swojego majątku osobistego wykonują czynność sprzedaży okazjonalnie, nie noszą się z zamiarem nadania jej charakteru stałego.

Sprzedający nie nabywali gruntów w celu odsprzedaży, lecz na cele osobiste, prywatne z przeznaczeniem dla własnej rodziny. Sprzedający w niniejszym stanie faktycznym rozporządzają swoim majątkiem osobistym nabytym przed wieloma laty. Brak jest tu elementu zamiaru wykonywania sprzedaży w sposób ciągły, trwały. Sprzedaż ta ma raczej charakter okazjonalny, podyktowany prośbą i potrzebą nabycia przedmiotowej nieruchomości przez przyszłego nabywcę prowadzącego działalność gospodarczą po sąsiedzku, bądź na innym terenie, chcącego rozwijać swoją działalność. Sprzedaż uzasadnia również konieczność uregulowania kwestii majątkowych w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego oraz pogarszający się stan zdrowia.

Warto też podkreślić, że sprzedający nie podejmowali z własnej woli inicjatywy żadnych zorganizowanych czynności (jak np. wyposażenie działek w media ), nie dokonywali ogłoszeń o sprzedaży i innych czynności mających na celu przygotowanie działek do zbycia, które to czynności podnosiłyby wartość nieruchomości.

Powyższe pozwala wywieść, że Wnioskodawczyni wraz z mężem nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, a tym samym zrealizowana przez sprzedających kolejna okazjonalna sprzedaż nieruchomości z ich majątku prywatnego nie powoduje automatycznego powstania obowiązku opodatkowania kolejnej transakcji podatkiem od towarów i usług.

Podobne stanowisko jak wyżej przedstawione przez Wnioskodawczynię, prezentują sądy. Trybunał Sprawiedliwości i Wspólnot Europejskich (orzeczenie z dnia 15 września 2011 roku, w sprawach połączonych Sygn. C-180/10 i C-181-10) wskazał, że czynność sprzedaży nie będzie obciążona podatkiem VAT, jeżeli sprzedaż nastąpi w ramach zarządu mieniem prywatnym. Czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą być same z siebie uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 roku w sprawie sygn. akt I FSK 3/07, według którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie albo jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika VAT.

A zatem nie wystarczy sam status podatnika, ale również działanie w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Co do zasady, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu mieniem prywatnym, wykluczone są z grona podatników podatku VAT. Aby uznać daną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT, nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów; lecz konieczne jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą za podatnika podatku od towarów i usług.

Reasumując, stwierdzić należy, że sprzedający nie mogą być uznani za podatników podatku od towarów i usług, gdyż nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym transakcje sprzedaży przedmiotowej nieruchomości rolnych nie będą objęte tym podatkiem, a jedynie podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W aspekcie powołanej argumentacji, zasadne i prawidłowe prawnie staje się stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawczynię i jej męża.

Ponadto w piśmie z dnia 31 marca 2021 r., będącym uzupełnieniem wniosku, Zainteresowani wskazali, że podtrzymują dotychczas przedstawione własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisu sprawy odnośnie sformułowanego we wniosku pytania, dotyczącego działek położonych w miejscowości … o numerach: 1, 2, 3, 4, 5, 6.

Jednocześnie wyjaśniają, że nieruchomości będące przedmiotem niniejszego wniosku należały do zwartego niepodzielonego pierwotnie obszaru rolnego, położonego w miejscowości … o łącznej powierzchni 1,76 ha. Pozostałe działki nie objęte niniejszym wnioskiem a należące do wskazanego powyżej kompleksu rolnego były przedmiotem rozważań Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w latach 2017-2019, gdzie każdorazowo Organ wydający interpretacje podatkową potwierdzał stanowisko Zainteresowanych i wskazywał, że planowane zbycie działek w sytuacji opisanej we wniosku nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (decyzja KIS przytoczona w uzasadnieniu przedstawionego stanu faktycznego, w załączniku do rubryki H ). Należy mieć na uwadze, że sytuacja dotycząca stanu faktycznego przedstawionego dla planowanego zbycia działek objętych niniejszym wnioskiem pozostaje tożsama względem sytuacji wskazanej dla uprzednio sprzedawanych działek będących majątkiem prywatnym Zainteresowanych. Sprzedaż działek objętych niniejszym wnioskiem ma charakter osobisty. Nigdy wcześniej nie były przedmiotem obrotu gospodarczego. Zainteresowani nie podejmowali żadnych zorganizowanych działań które przybierałyby formę zawodową (profesjonalną), mających na celu przygotowanie omawianych działek do zbycia. Brak jest elementu zamiaru wykonywania sprzedaży w sposób ciągły, trwały, stały. Sprzedaż ma charakter okazjonalny, podyktowany prośbą i potrzeba nabycia przedmiotowych działek przez potencjalnych nabywców, prowadzących działalność o charakterze developerskim, a z drugiej strony koniecznością „uporządkowania” kwestii majątkowych z uwagi na wiek Zainteresowanych - 79 lat oraz pogarszający się stan zdrowia. Wobec powyższego Zainteresowani w pełnej rozciągłości podtrzymują stanowisko własne w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego w sprawie dotyczącej działek objętych niniejszym wnioskiem.

Zainteresowani wyjaśniają, że przedstawiając własne stanowisko w sprawie wskazali uzupełniająco (informacyjnie) również na transakcję sprzedaży działek położonych w miejscowości … dla nabywcy - spółka, i tym samym Zainteresowani chcieli wykazać, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej również, co do tych działek stwierdził prawidłowość stanowiska Zainteresowanych, i uznał, niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek w miejscowości … (jak wyżej, interpretacja indywidualna organu wskazana w treści uzasadnienia przedstawionego stanu faktycznego właściwego dla niniejszego wniosku, w załączniku do rubryki H.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowani będą działać w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się do treści przepisów ustawy – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Zainteresowanych – w związku planowaną sprzedażą działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, będących we współwłasności małżeńskiej – za podatników podatku od towarów i usług. Z opisu sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Zainteresowanych, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Zainteresowani od momentu nabycia działek będących przedmiotem wniosku, tj. w latach 70-tych XX wieku, około 50 lat wstecz, do maja 2019 roku działki uprawili rolniczo. Z opisu sprawy wynika, że działki będące przedmiotem wniosku nie były w jakikolwiek sposób wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy dnia 11 marca 2004 roku o podatku VAT. Zainteresowani nie udostępniali i nie udostępniają przedmiotowych działek podmiotom trzecim. Zainteresowani nie ponosili żadnych nakładów w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży. Zainteresowani nigdy z własnej inicjatywy nie podejmowali aktywnych działań zmierzających do sprzedaży swoich działek, żadnych zorganizowanych czynności jak przyłącza wodne, kanalizacyjne czy energetyczne, nie zamieszczali ogłoszeń o sprzedaży i innych mających na celu przygotowanie działek do zbycia, które byłyby podjęte w celu zwiększenia wartości działek do zbycia. Przedmiotowe działki należą do majątku prywatnego i od zawsze były traktowane z przeznaczeniem na potrzeby własne i rodziny m.in. jako zabezpieczenie mieszkaniowe czy finansowe. Działki będące przedmiotem zwartego kompleksu rolnego o powierzchni łącznej 1,76 ha w miejscowości … uległy podziałowi wiele lat wstecz w związku z faktem, że dla przedmiotowych nieruchomości Urząd Miasta i Gminy w … opracował plan zagospodarowania przestrzennego oraz wybudował infrastrukturę drogową - drogę przebiegającą środkiem nieruchomości Zainteresowanych. W wyniku powyższych działań Gminy Zainteresowani podzielili część swojej nieruchomości usytuowanej po jednej stronie drogi na działki budowlane będące przedmiotem wniosku. Zainteresowani zrobili to z myślą i na potrzeby własne i własnej rodziny - dzieci i wnuków zabezpieczając w ten sposób ich byt mieszkaniowy w przyszłości, z perspektywą przekazania gruntów na potrzeby budowy ich własnych domów. Zainteresowani nigdy nie nosili się z zamiarem zwiększenia wartości działek i odsprzedaży z zyskiem. Zainteresowani nie zawierali i nie zamierzają zawierać z potencjalnym nabywcą deweloperem przedwstępnych umów sprzedaży. Zainteresowani nie udzielili i nie zamierzają udzielać potencjalnemu nabywcy działek żadnych pełnomocnictw do występowania w ich imieniu. Dla działek objętych zakresem postawionego we wniosku pytania, przed ich sprzedażą nie zostały i nie będą wydane jakiekolwiek pozwolenia czy decyzje administracyjne.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy planowana sprzedaż działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, będących we współwłasności małżeńskiej, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż w świetle przedstawionych okoliczności sprawy brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Zainteresowanych w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży przedmiotowych działek Zainteresowani wystąpią w charakterze podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie planowaną sprzedaż ww. działek można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Zainteresowani będą korzystać z przysługującego im prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że planowana sprzedaż działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, będących we współwłasności małżeńskiej, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, że Zainteresowani z tytułu tej transakcji nie będą działać w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym, stanowisko Zainteresowanych, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanej będącej stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.