Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.43.2021.2.MM
z 21 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 stycznia 2021 r. (data wpływu 15 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie powstania przychodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 1 kwietnia 2021 r. (data wpływu 6 kwietnia 2021 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie powstania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 01-06-2006 roku Wnioskodawca założył i do dnia dzisiejszego prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą – usługi remontowe i wykończeniowe. Korzysta ze zryczałtowanej formy opodatkowania jako podatnik zwolniony z VAT – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 5,5%. W dniu 31-12-2016 roku została wykonana instalacja kasy fiskalnej, którą posługuje się do dnia dzisiejszego.

We wrześniu 2020 r. rozpoczął prace glazurnicze i wykończeniowe w nowobudowanym domu jako podwykonawca innej firmy. W dniu 23-09-2020 r. Wnioskodawca rozliczył się za część wykonanych prac w formie gotówkowej. Na prośbę zleceniodawcy wystawił fakturę jako płatnik zwolniony z VAT.

Wnioskodawca chciałby poinformować, że jednocześnie do w/w faktury o nr (…) wydrukował paragon fiskalny, na którym nie wpisał numeru NIP nabywcy, który poprosił o fakturę. Sytuacja ta powtórzyła się jeszcze 15 i 27-10-2020 roku.

Wnioskodawca nie ukrywa, że słyszał w środkach masowego przekazu o wpisywaniu numeru NIP na paragon, ale był przekonany, że dotyczy to przedsiębiorcy, który jest czynnym płatnikiem VAT i wystawia faktury VAT.

Usługi remontowo-wykończeniowe świadczy w zdecydowanej większości na rzecz osób prywatnych, z którymi rozlicza się na podstawie paragonu fiskalnego. Od 2017 r., kiedy rejestruje przychody za pomocą kasy fiskalnej, wystawił 9 faktur, na których jest adnotacja, że „Sprzedawca zwolniony podmiotowo z podatku od towarów i usług”.

W roku 2017 Wnioskodawca wystawił 2 faktury na przychodnię lekarską, w 2018 r. 1 fakturę na gabinet masażu i 5 faktur na 3 przychodnie lekarskie i w 2019 r. 1 fakturę na przychodnię lekarską. Faktury wystawione były za usługi remontowo-wykończeniowe na rzecz w/w podmiotów gospodarczych.

We wrześniu 2020 r., będąc po raz pierwszy podwykonawcą innej firmy, Wnioskodawca wystawił fakturę, postępując według schematu z lat poprzednich i wydrukował jednocześnie paragon fiskalny, który nie posiadał numeru NIP nabywcy i podpiął go do kopii faktury, ale jak się okazało, jest to już zabronione.

O fakcie, że postąpił nieprawidłowo, Wnioskodawca dowiedział się od księgowej w listopadzie, kiedy wspomniał o wystawieniu 3 faktur. Wcześniej Wnioskodawca nie informował o wypisanych fakturach, ponieważ był przekonany, że przychód z wystawionych faktur i tak znajduje się w raportach miesięcznych z kasy fiskalnej, które dostarczył wcześniej. Natomiast kopia faktury z podpiętym paragonem znajdowała się w jego dokumentacji domowej, razem z raportami dziennymi z kasy fiskalnej.

Chcąc uzyskać informację, czy prawidłowo zaksięgowano przychód z 3 faktur z podpiętymi paragonami, księgowa wykonała telefon do Urzędu Skarbowego, gdzie pracownik poinformował o możliwości uzyskania porady telefonicznej w Krajowej Informacji Skarbowej.

W dniu 03-12-2020 r. po przedstawieniu w/w sytuacji konsultant KIS, powołując się na Dziennik Ustaw RP z dn. 29-05-2014 roku poz. 701 i Rozporządzenie Ministra Finansów z dn. 17-12-2002 r. w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów, cytując § 3 punkt 5: „Podatnicy, o których mowa w ust. 2 i 3, nie wpisują do ewidencji kwot wynikających z faktur dokumentujących dokonanie sprzedaży uprzednio zarejestrowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących, natomiast są obowiązani do połączenia w sposób trwały zwróconych oryginałów paragonów fiskalnych z kopiami wystawionych faktur”. Konsultant poinformował, iż zaksięgowanie przychodu wyłącznie z raportu miesięcznego z kasy fiskalnej, w którym ujęte są przychody z wystawionych faktur z podpiętymi paragonami, jest prawidłowe.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy w związku z wykonywanymi pracami opisanymi we wniosku Wnioskodawca – jako podwykonawca – wystawił we wrześniu i w październiku 2020 r. na rzecz firmy fakturę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług czy też rachunek?
   Dokumentem, jaki Wnioskodawca wystawiał, była „Faktura podatnika zwolnionego z VAT”. Nie jest to faktura VAT, o czym informuje adnotacja w środkowej części dokumentu „SPRZEDAWCA ZWONIONY PODMIOTOWO Z PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG – zwolnienie na podstawie art. 113 ust. 1 (albo ust. 9) ustawy z dnia 11 marca 2004”.
2. Czy „zleceniodawcą”, na którego prośbę Wnioskodawca wystawił „fakturę”, jest firma, wobec której Wnioskodawca był podwykonawcą?
   TAK, Zleceniodawcą, na którego prośbę Wnioskodawca wystawił faktury, jest firma (…), wobec której Wnioskodawca był podwykonawcą.
3. Czy ww. firma to osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą czy spółka prawa handlowego?
   Firma (…) jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.
4. Kiedy dokładnie do ww. „faktur” wystawionych we wrześniu i w październiku 2020 r. Wnioskodawca wystawił paragony fiskalne?
   Paragony fiskalne do faktur wystawiane były tego samego dnia.
   Pierwsza faktura wystawiona była 23-09-2020 i w tym samym dniu po wypisaniu faktury Wnioskodawca drukował paragon fiskalny, podpinając go do kopii faktury. Analogicznie miało to miejsce z fakturą nr 2 i 3 z dnia 15 i 27 października 2020 roku.
   Jak już Wnioskodawca pisał we wniosku ORD-IN, postąpił w ten sposób, ponieważ były to pierwsze faktury w tym roku i działał według schematu z lat poprzednich, kiedy to do faktur wystawionych w latach ubiegłych drukował paragony fiskalne.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że informacje udzielane przez konsultantów nie stanowią oficjalnej wykładni prawa ani nie zastępują indywidualnej interpretacji przepisów, a mają wyłącznie charakter informacyjny. W związku z tym chciałby zadać pytanie – czy informacje udzielone przez konsultanta Krajowej Informacji Skarbowej i przytoczone w niej rozporządzenia w pełni odnoszą się do jego sprawy?

W związku z tym Wnioskodawca chciałby uzyskać potwierdzenie w formie pisemnej, że w sposób prawidłowy zaksięgowano przychody w miesiącu wrześniu i październiku 2020 r., i że nie musi już wykonywać innych czynności mających na celu sprostowanie jego pomyłki.

Prosi również o informację, czy należy poinformować jego Urząd Skarbowy o zaistniałej sytuacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z wytycznymi konsultanta Krajowej Informacji Skarbowej udzielonej w dniu 03-12-2020 roku, zaksięgowano wyłącznie przychody z raportu miesięcznego kasy fiskalnej, w którym ujęte są sumy z wystawionych faktur. Ponadto w sposób trwały dołączono paragony fiskalne do kopii faktur, które znajdują się w dokumentacji księgowej.

Wnioskodawca nadmienia, że w miesiącu listopadzie i grudniu nadal wykonywał usługi wykończeniowe jako podwykonawca dla tej samej firmy i wypisał kolejne faktury, które wystawił już w sposób prawidłowy, czyli nie drukował do nich paragonu fiskalnego. Natomiast księgowej dostarczył raport miesięczny z kasy fiskalnej za inne usługi na rzecz osób prywatnych i faktury wystawione na rzecz firmy, które po zsumowaniu dały miesięczny przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1905, z późn. zm.): podatnicy oraz spółki, których wspólnicy są opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów, prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz, odrębnie za każdy rok podatkowy, ewidencję przychodów, zwaną dalej „ewidencją”, z zastrzeżeniem ust. 3.

Wzór i szczegółowe zasady prowadzenia ww. ewidencji przychodów ustalono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. 2014 poz. 701, z późn. zm.). W myśl § 2 ust. 1 tego rozporządzenia: podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję według wzoru określonego w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia: zapisy w ewidencji są dokonywane na podstawie faktur, faktur VAT RR, rachunków oraz dokumentów celnych, zwanych dalej „fakturami”, wystawionych zgodnie z odrębnymi przepisami, jeżeli sprzedaż jest udokumentowana fakturami, a w przypadku sprzedaży bez faktur – na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie jest wykazana wartość tych przychodów za ten dzień z podziałem na przychody objęte poszczególnymi stawkami ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przy czym podatnicy, którzy ewidencjonują sprzedaż przy zastosowaniu kas rejestrujących w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, 568,1065,1106,1747 i 2320), zwanej dalej „ustawą o podatku od towarów i usług”, dokonują zapisów w ewidencji na podstawie danych wynikających z raportów dobowych, z zastrzeżeniem ust. 3, skorygowanych o kwoty mające wpływ na wysokość przychodów. Na odwrocie raportu dobowego, podatnik wpisuje łączną wartość przychodów, wynikającą z tego raportu z podziałem na przychody objęte poszczególnymi stawkami ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (§ 3 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Podatnicy, o których mowa w ust. 2 i 3, nie wpisują do ewidencji kwot wynikających z faktur dokumentujących dokonanie sprzedaży uprzednio zarejestrowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących, natomiast są obowiązani do połączenia w sposób trwały zwróconych oryginałów paragonów fiskalnych z kopiami wystawionych faktur (§ 3 ust. 5 ww. rozporządzenia).

W myśl § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia: podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję rzetelnie i w sposób niewadliwy.

Za niewadliwą uważa się ewidencję prowadzoną zgodnie z przepisami ustawy i rozporządzenia. Za rzetelną uważa się ewidencję, jeżeli dokonywane w niej zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty (§ 13 ust. 2 ww. rozporządzenia).

W świetle przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie jest prawidłowość księgowania przychodów osiągniętych we wrześniu i październiku 2020 r. i brak wykonywania innych czynności mających na celu sprostowanie jego pomyłki.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług remontowych i wykończeniowych. We wrześniu i październiku 2020 r. Wnioskodawca wystawił faktury dla osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą i wydrukował jednocześnie paragon fiskalny, który nie posiadał numeru NIP tej osoby fizycznej i podpiął go do kopii faktury, ale jak się okazało – na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujących od 1 stycznia 2020 r. – jest to już zabronione.

Co do zasady – w myśl ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685) – podatnicy mają obowiązek stosować kasy rejestrujące przy sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem – w sytuacji, gdy sprzedaż ma miejsce na rzecz osób fizycznych lub podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, sprzedaży takiej nie rejestruje się za pomocą kasy rejestrującej, a przez wystawienie stosownego dokumentu, np. faktury czy rachunku. Wartość takiej sprzedaży, na podstawie takiego dokumentu, podlega wpisowi do ewidencji przychodów.

Jednak – jak stanowi § 3 ust. 5 cyt. wyżej rozporządzenia – jeżeli kwoty wynikające z faktur zostały wcześniej zarejestrowane na kasie rejestrującej, to kwoty z tych faktur nie należy już ewidencjonować w ewidencji sprzedaży. Podatnik ma natomiast obowiązek połączyć w sposób trwały kopię wystawionej faktury z paragonem fiskalnym.

Reasumując – na gruncie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz zgodnie z § 3 pkt 5 rozporządzenia w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – w opisywanej przez Wnioskodawcę sytuacji ujęciu w ewidencji przychodów podlegały przychody ujęte w raporcie miesięcznym wydrukowanym z kasy rejestrującej.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z rozdzielnikiem niniejszego rozstrzygnięcia interpretacja indywidualna zostanie przesłana do Urzędu Skarbowego w (…).

Jednocześnie Organ informuje, że załączniki dołączone do uzupełnienia wniosku nie są przedmiotem oceny. Należy zwrócić uwagę na fakt, że interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska wnioskodawcy dokonaną na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Dlatego też załączone dokumenty nie mają zastosowania w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Należy zaznaczyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa – składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku zaistniały stan faktyczny będzie się różnił od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.