2021.04.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.506.2020.4.MB
z 16 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2020 r. (data wpływu 2 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 stycznia 2021 r. (data wpływu 22 stycznia 2021 r.) oraz pismem z dnia 26 marca 2021 r. (data wpływu 26 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ponownego wykazania sprzedaży Towarów i należnego podatku w deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień i maj 2020 r. oraz ujęcia faktur korygujących in minus, Nowych faktur oraz dokumentu wewnętrznego w pliku JPK – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ponownego wykazania sprzedaży Towarów i należnego podatku w deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień i maj 2020 r. oraz ujęcia faktur korygujących in minus, Nowych faktur oraz dokumentu wewnętrznego w pliku JPK. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 stycznia 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz pismem z dnia 26 marca 2021 r. o wskazanie urzędu skarbowego właściwego dla Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka X jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, rozliczającym ten podatek za okresy miesięczne.

W IV i V 2020 r., w związku z obowiązkiem realizacji zawartej umowy, Spółka dokonała odpłatnej, dostawy różnych wyrobów (…) (dalej: Towary) na rzecz nabywcy Z. Sprzedaż ta została opodatkowana VAT właściwymi stawkami VAT i udokumentowana fakturami VAT (dalej: pierwotna faktura). Dokonane transakcje sprzedaży (podstawa opodatkowana i VAT należny) zostały ujawnione w księgach rachunkowych Spółki, w ewidencjach VAT, w JPK VAT oraz deklaracjach podatkowych VAT-7 w miesiącu IV i V 2020 r., tj. w miesiącach, w których odpowiednio doszło do fizycznej dostawy Towarów na rzecz Z.

Nabywca odmówił jednak zapłaty za ww. dostawy, kwestionując jakość dostarczonych towarów, tj. ich zgodność z normami określonymi umową. Nabywca nie kwestionował natomiast faktu dostawy Towarów. W związku z zaistniałą sytuacją, Spółka nie zgadzając się ze stanowiskiem nabywcy, wystąpiła do niezależnego podmiotu o potwierdzenie jakości sprzedanych Towarów.

W X 2020 r. – dla części sprzedanych towarów – X otrzymał i przekazał do Z opinie niezależnego podmiotu, które potwierdzają jakość sprzedanych Towarów, zgodną z normami, określonymi umową. Na opinię niezależnego podmiotu, odnośnie pozostałych sprzedanych w IV i V 2020 r. partii Towarów, Spółka nadal oczekuje.

Z, na podstawie przekazanych im opinii niezależnego podmiotu, zaakceptował jakość Towarów (dla których zostały wydane opinie) i ich zgodność z umową, uzależnił jednak dokonanie płatności za sprzedane i niekwestionowane już partie Towarów od uprzedniego wystawienia korekt faktur pierwotnych, eliminujących z faktur pierwotnych Towary, które w dalszym ciągu stanowią przedmiot sporu.

Spółka, w celu otrzymania należnych jej płatności, które mimo upływu wymagalności nie zostały dotychczas uregulowane przez nabywcę, w X 2020 r. wystawiła i doręczyła do Z (na co posiada potwierdzenia doręczenia):

faktury korygujące in minus – którymi zmniejszono do 0,00 zł wartość dostaw (w tym VAT) zrealizowanych w IV i V 2020 r. i udokumentowanych pierwotnymi fakturami oraz
ponowne faktury (dalej: Nowe Faktury) – dokumentujące dostawy tej części Towarów, które zostały zrealizowane w IV i V 2020 r., a których jakość została zaakceptowana przez Z na podstawie opinii niezależnego podmiotu.

Wskazane dokumenty (faktury korygujące oraz Nowe Faktury) zostały ujęte w księgach rachunkowych oraz ewidencjach VAT za X 2020.

Ponadto, wobec uznania przez Z, iż:

brak było podstaw do korekty sprzedaży i VAT należnego za miesiąc IV i V 2020 r. i wystawienia Nowych Faktur, gdyż do dostawy tj. faktycznego przeniesienia na nabywcę prawa do dysponowania zbytymi Towarami jak właściciel doszło w dacie ich wydania nabywcy, tj. w IV i V 2020 r.;
Towary będące przedmiotem sporu (co do spełnienia norm jakościowych wg umowy) nigdy nie zostały Spółce zwrócone;
wystawienie faktur korygujących oraz Nowych Faktur, było następstwem stanowiska Z, warunkującego otrzymanie zapłaty za bezsporne co do jakości Towary,

– Spółka – w celu eliminacji uszczuplenia zobowiązania w VAT – sporządziła dodatkowo dokument wewnętrzny, na podstawie którego ujęto w księgach rachunkowych i ewidencji VAT za X 2020 r. sprzedaż i należny VAT od tej części Towarów, które są w dalszym ciągu sporne co do jakości, a w wyniku korekty dokonanej w X 2020 r. ich sprzedaż nie została na chwilę obecną udokumentowana fakturą (oczekiwanie na opinie niezależnego podmiotu).

W wyniku wystawienia i ujęcia w ewidencjach za X 2020 r. ww. dokumentów (faktury korygujące, Nowe Faktury oraz dokument wewnętrzny), Spółka w JPK za X 2020 r. (tj. JPK VAT i deklaracji VAT za X 2020 r.) zaraportuje wielkości wynikające ze wskazanych dokumentów, co jednak nie będzie miało wpływu na wysokość VAT, a co obrazuje poniższe zestawienie: (…)

Spółka ponadto informuje, że w związku z opisaną powyżej sytuacją nie korygowała deklaracji VAT-7 za IV i V 2020, w których wykazała podatek należny od zrealizowanej sprzedaży Towarów, udokumentowanej fakturami pierwotnymi oraz nie dokonała korekty VAT należnego od tych transakcji na podstawie art. 89a ustawy o VAT (tzw. ulga na złe długi).

W piśmie z dnia 22 stycznia 2021 r., będącym uzupełnieniem do wniosku Zainteresowany poinformował, że:

Faktury pierwotne odzwierciedlały rzeczywiste zdarzenie gospodarcze, bowiem w kwietniu i maju 2020 r. doszło do fizycznego dostarczenia nabywcy Towarów, o których mowa we wniosku.
Jak Spółka wskazała we wniosku, nabywca – w związku z istniejącym sporem co do jakości dostarczonych Towarów – uzależnił dokonanie płatności za dostarczone i zafakturowane Towary od korekty faktur. Stąd też Spółka, wystawiła faktury in minus i w konsekwencji Nowe faktury, gdyż tylko w ten sposób mogła otrzymać płatność za sprzedane Towary, których jakość została potwierdzona przez niezależny podmiot (a jednocześnie nie dokonać czynności, która skutkowałaby uszczupleniem podatku VAT rozliczanego z właściwym organem podatkowym). Przedstawiony przez Spółkę sposób udokumentowania wskazanych transakcji sprzedaży (szczegółowo opisanych we Wniosku), nie skutkował uszczupleniem podatku należnego VAT z tytułu dokonanej na rzecz Z sprzedaży w kwietniu i maju 2020 r. (ani również w X 2020 r., tj. w miesiącu w którym dokonano korekt ww. dokumentów).
Wskazane faktury korygujące wystawiono z przyczyn opisanych powyżej w pkt 2. Niemniej jednak, Spółka będąc świadoma wadliwości takiego powstępowania, wystawiła Nowe faktury (w których jako datę sprzedaży wskazano odpowiednio IV i V 2020 – zgodnie z okresem, w których dokonano fizycznych dostaw) oraz dodatkowo ustaliła VAT należny na podstawie dokumentu wewnętrznego (o czym mowa we wniosku). Sposób udokumentowania dostaw dokonanych w IV i V 2020 r. miał zatem jedynie charakter techniczny.
Faktury dokumentujące sprzedaż towarów w kwietniu i maju 2020 r. zostały wystawione przez Wnioskodawcę i doręczone nabywcy.
Żadne Towary nie zostały zwrócone Spółce przez nabywcę.
Faktury korygujące in minus dotyczyły dostawy całej partii Towarów dostarczonej nabywcy w IV i V 2020 r. (co opisano we wniosku).
Skorygowanie faktur pierwotnych do zera dla wszystkich dostaw towarów nastąpiło w wyniku omyłki ludzkiej (jak również z przyczyn opisanych w pkt 2 powyżej). W konsekwencji koniecznym było wystawienie Nowych faktur (oraz dodatkowe rozliczenie podatku należnego VAT na podstawie dokumentu wewnętrznego – co opisano we wniosku).
Wnioskodawca nie wystąpił na drogę sądową w celu wyegzekwowania/uregulowania na Jego rzecz należności i zaspokojenia roszczeń.
Faktury korygujące in minus i Nowe faktury zostały dostarczone przez Wnioskodawcę i odebrane przez Z. Spółka posiada potwierdzenia ich odbioru przez nabywcę.
Termin zapłaty za dostawę Towarów na rzecz Z dokonanej w kwietniu i maju 2020 r. upłynął odpowiednio: 4 czerwca 2020 r. – za dostawę zrealizowaną w kwietniu 2020 r. oraz 1 lipca 2020 r. – za dostawę zrealizowaną w maju 2020 r.
W pliku JPK VAT i deklaracji VAT (odpowiednio) za IV i V 2020 r. (przesłanych do właściwego urzędu skarbowego) Spółka wykazała dostawy towarów (i należny od nich VAT) dokonane w tych miesiącach na rzecz Z i dane te nie były korygowane.
Spółka nie dokonała korekty na podstawie przepisu, art. 89a ustawy, bowiem zastosowanie tej regulacji jest fakultatywne (a nie obligatoryjne), przy czym Spółka, co do zasady, nie korzystała z dobrodziejstwa tej regulacji również w odniesieniu do innych nabywców (mimo spełnienia warunków).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy sprzedaż Towarów udokumentowana Nowymi Fakturami winna być wykazana ponownie w deklaracji VAT w miesiącu dokonania dostawy Towarów, tj. odpowiednio w IV i V 2020 r. – poprzez korektę tych deklaracji, w sytuacji gdy sprzedaż ta i należny od niej VAT był już wykazany przez Spółkę w deklaracjach VAT-7 za te okresy?
Czy podatek należny VAT wynikający z: faktur korygujących in minus, Nowych Faktur oraz dokumentu wewnętrznego, które łącznie nie skutkują zmianą kwoty podatku należnego VAT, winny być ujęte w JPK za miesiąc X 2020 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sprzedaż Towarów udokumentowana Nowymi Fakturami nie powinna być ponownie ujawniona w deklaracji VAT za IV i V 2020 r., poprzez korektę tych deklaracji.
Podstawa opodatkowania oraz VAT wynikający z dokumentów wystawionych przez Spółkę w X 2020 r., tj. faktur korygujących in minus, Nowej Faktury oraz dokumentu wewnętrznego winny być ujawnione w JPK za miesiąc X 2020 r.

Uzasadnienie

Ad. 1

Zgodnie z postanowieniami:

art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
art. 19a ust. 1 ustawy o VAT – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi (...);
art. 109 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT – podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
art. 99 ust. 1 ustawy o VAT – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Odnosząc powyższe regulacje na zaistniałą sytuację stwierdzić należy, że zrealizowane odpłatne dostawy Towarów Spółka ujawniła w ewidencjach VAT, jak i deklaracjach VAT zgodnie z wymogami ustawy VAT, tj. w miesiącach, w których dostawy te fizycznie miały miejsce. Dowodem tego są faktury pierwotne, dokumentujące dostawy Towarów zrealizowane w IV i V 2020 r. oraz ujawnione we właściwych ewidencjach, we właściwych okresach i we właściwych deklaracjach VAT złożonych w ustawowych terminach.

Stąd też, Spółka stoi na stanowisku, że sprzedaż Towarów, która miała miejsce odpowiednio w IV i V 2020 r. i została już prawidłowo rozliczona/zadeklarowana, nie powinna być ponownie uwzględniona i zadeklarowana w rozliczeniu VAT w wielkościach wynikających z Nowych Faktur, poprzez korekty deklaracji. Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do dwukrotnego opodatkowania dostaw udokumentowanych Nowymi Fakturami za IV i V 2020 r., w związku z art. 108 ustawy o VAT, który zobowiązuje Spółkę do zapłaty podatku wynikającego z wystawionych faktur pierwotnych. Tymczasem ani ustawa VAT, ani też Dyrektywa VAT nie nakładają na podatników obowiązku dwukrotnego opodatkowania i deklarowania podatku od dostaw tych samych towarów, z uwagi na sposób dokumentowania tych dostaw opisany w złożonym Wniosku.

Zauważyć również należy, iż przepisy ustawy o VAT (ani przepisy wykonawcze do tej ustawy) nie zawierają żadnej regulacji, która wprost wskazywałaby moment, w którym podatek VAT wynikający z Nowych Faktur, winien być ujawniony i rozliczony w deklaracji podatkowej.

Kwestia momentu rozpoznania podatku należnego VAT, w związku z korektą faktury, jest jednak przedmiotem utrwalonej już linii orzeczniczej, która potwierdza, że w okolicznościach jak przedstawione we Wniosku, tj. w sytuacji gdy korekta jest wynikiem okoliczności zaistniałych po dacie powstania pierwotnego obowiązku podatkowego, korekta VAT należnego winna być rozpoznawana „na bieżąco”. Zasada ta winna być stosowana również do podatku wynikającego z Nowych Faktur, tym bardziej, że ich wystawienie nie skutkuje de facto zmianą wysokości podatku należnego od sprzedanych Towarów, udokumentowanych tymi fakturami. Przykładowo w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 21 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Wr 1262/17, skład orzekający stwierdził:

„Należy zatem przyjąć, że sposób rozliczenia przez sprzedawcę faktur korygujących zwiększających kwotę podatku VAT należnego uzależniony jest od okoliczności powodujących konieczność dokonania korekt faktur pierwotnych. W przypadku, gdy przyczyna korekty istniała już w chwili wystawienia faktur pierwotnych (błąd, pomyłka), korekt podatku należnego należy dokonać wstecz, tj. w miesiącu, w którym w wyniku błędu zaniżony został podatek należny. W przypadku natomiast, gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym (np. następuje uzgodniona zmiana ceny), korekta „in plus” powinna zostać ujęta na bieżąco, tj. w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty, gdyż faktura pierwotna była wystawiona poprawnie i w przeszłości nie doszło do zaniżenia podatku należnego (tak w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z 25 lutego 2011 r. sygn. akt I FSK 213/10, podobnie w powołanych w skardze wyrokach NSA w sprawach: I FSK 12/11 z 10 listopada 2011 r., I FSK 1680/11 z 20 lipca 2012 r. i I FSK 850/11 z 3 kwietnia 2012 r. oraz w wyroku NSA z 5 lutego 2009 r. sygn. akt I FSK 1875/08, wszystkie orzeczenia dostępne na stronie www.orzeczenia.nsa.gov.pl – dalej: CBOSA)”.

Wyrok powyższy dotyczy wprawdzie korekt zwiększających kwoty VAT należnego, niemniej Spółka uważa, iż wskazane w nim stanowisko winno być analogicznie stosowane również do sytuacji takiej jaka zaistniała w Spółce w związku z wystawieniem Nowych Faktur.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż sprzedaż Towarów i VAT należny od tej sprzedaży, udokumentowane Nowymi Fakturami (w wyniku korekty in minus faktur pierwotnych), nie powinna być ponownie ujawniona w deklaracji VAT za IV i V 2020 r., poprzez korektę tych deklaracji.

Ad. 2

Stosownie do postanowień art. 29a ust. 10 oraz ust. 13 ustawy o VAT odpowiednio:

podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:
1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
- W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Jednocześnie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Zaś przytoczony już art. 109 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT zobowiązuje podatników VAT do prowadzenia ewidencji zawierającej wszelkie dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku (...).

Biorąc powyższe pod uwagę uznać należy, iż w sytuacji opisanej w niniejszym Wniosku, w ocenie Spółki, nie zaistniały ustawowe przesłanki do korekty faktur pierwotnych, bowiem nie wystąpił żaden z warunków wskazanych w art. 29 ust. 10 ustawy o VAT.

Wystawienie przez Spółkę i zaewidencjonowanie w X 2020 r.:

faktur korygujących in minus, których odbiór nabywca potwierdził również w X 2020 r., czego następstwem była potrzeba
wystawienia i ujęcia w ewidencji Nowych Faktur oraz dowodu wewnętrznego, koniecznych dla udokumentowania dostaw Towarów, które zostały zrealizowane w IV i V 2020 r.

miało jedynie charakter „techniczny” i zaistniało na skutek stanowiska nabywcy, który uzależnił zapłatę za nabyte Towary od dokonania przez Spółkę korekt faktur pierwotnych. Wystawienie tych dokumentów nie kreowało natomiast żadnych nowych czynności, które powodowałyby obowiązek ich opodatkowania, czy też kwot podatku zwiększających lub zmniejszających dotychczasowe zobowiązanie w VAT, w związku z dostawami zrealizowanymi w IV i V 2020 r. Niemniej jednak z uwagi na brzmienie przywołanych przepisów Wnioskodawca uważa, że skoro w X 2020 r. doszło już do ich wystawienia i ujęcia w ewidencjach Spółki, to mimo, iż nie zmieniają one dotychczasowych kwot VAT, podstawa opodatkowania oraz VAT należny wynikający z tych dokumentów winny być również w X 2020 r. ujawnione w JPK, celem wyeliminowania jakichkolwiek uszczupleń w rozliczeniu VAT. Za takim podejściem przemawia również orzecznictwo sądowe, przywołane już powyżej (vide: uzasadnienie do pytania nr 1), które jednoznacznie potwierdza, iż korekty VAT wynikające z dokumentów wystawionych przez Spółkę w X 2020 r. winny być wykazane w rozliczeniu VAT również w tym miesiącu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie tut. Organ zaznacza, że z uwagi na fakt iż dostawa towarów, o których mowa we wniosku miała miejsce w roku 2020, niniejszą interpretację oparto o przepisy obowiązujące w roku 2020.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Z regulacji art. 29a ust. 13 ustawy (w brzemieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r.) wynika, że w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Z literalnej wykładni cytowanego art. 29a ust. 13 ustawy (w brzemieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r.) wynika, że warunkiem obniżenia przez sprzedawcę kwoty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej jest posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę (z zastrzeżeniem art. 29a ust. 15 ustawy).

Oznacza to, że w stanie prawnym do 31 grudnia 2020 r., faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, a nabywca musi potwierdzić jej otrzymanie, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z jej wystawieniem. Dopiero posiadanie takiego potwierdzenia uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego.

Jak stanowi art. 29a ust. 14 ustawy, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Ponadto, na podstawie art. 29a ust. 15 ustawy (w brzemieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r.), warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:

eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Jak stanowi art. 29a ust. 16 ustawy (w brzemieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r.), w przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika – art. 99 ust. 7c dodany do ustawy od dnia 1 października 2020 r.

Z dniem 1 października 2020 r. weszły w życie przepisy art. 99 ust. 11c ustawy, z którego wynika, że deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy – art. 99 ust. 13b ustawy.

Zgodnie z art. 109 ust. 3, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2020 r., podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2020 r., podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
kontrahentów;
dowodów sprzedaży i zakupów.

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji – art. 109 ust. 3b ustawy, (przepis dodany z dniem 1 października 2020 r.).

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji – art. 109 ust. 14 ustawy.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, które stanowią o upoważnieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydania rozporządzenia określającego:

szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy (zgodnie z treścią art. 99 ust. 13b ustawy),
szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji (w myśl art. 109 ust. 14 ustawy)

wydane zostało Rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 1988, z późn. zm.) – dalej: „rozporządzenie” określające:

szczegółowy zakres danych zawartych w:
1. deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
2. ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, zwanej dalej „ewidencją” (które obowiązuje od 1 października 2020 r.).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, rozliczającym ten podatek za okresy miesięczne.

W IV i V 2020, w związku z obowiązkiem realizacji zawartej umowy, Spółka dokonała odpłatnej, dostawy różnych wyrobów (…) (dalej: Towary) na rzecz Z. Sprzedaż ta została opodatkowana VAT właściwymi stawkami VAT i udokumentowana fakturami VAT (dalej: pierwotna faktura). Dokonane transakcje sprzedaży (podstawa opodatkowana i VAT należny) zostały ujawnione w księgach rachunkowych Spółki, w ewidencjach VAT, w JPK VAT oraz deklaracjach podatkowych VAT-7 w miesiącu IV i V 2020 r., tj. w miesiącach, w których odpowiednio doszło do fizycznej dostawy Towarów na rzecz Z (a które to JPK VAT i deklaracje złożono w ustawowych terminach).

Z odmówił jednak zapłaty za ww. dostawy, kwestionując jakość dostarczonych towarów, tj. ich zgodność z normami określonymi umową. Nabywca nie kwestionował natomiast faktu dostawy Towarów. W związku z zaistniałą sytuacją, Spółka nie zgadzając się ze stanowiskiem nabywcy, wystąpiła do niezależnego podmiotu o potwierdzenie jakości sprzedanych Towarów. W X 2020 r. – dla części sprzedanych towarów – X otrzymał i przekazał do Z opinie niezależnego podmiotu, które potwierdzają jakość sprzedanych Towarów, zgodną z normami, określonymi umową. Na opinię niezależnego podmiotu, odnośnie pozostałych sprzedanych w IV i V 2020 r. partii Towarów, Spółka nadal oczekuje.

faktury korygujące in minus – którymi zmniejszono do 0,00 zł wartość dostaw (w tym VAT) zrealizowanych w IV i V 2020 r. i udokumentowanych pierwotnymi fakturami oraz
ponowne faktury (dalej: Nowe Faktury) – dokumentujące dostawy tej części Towarów, które zostały zrealizowane w IV i V 2020 r., a których jakość została zaakceptowana przez Z na podstawie opinii niezależnego podmiotu.

Wskazane dokumenty (faktury korygujące oraz Nowe Faktury) zostały ujęte w księgach rachunkowych oraz ewidencjach VAT za X 2020 r.

Ponadto, wobec uznania przez X, iż:

brak było podstaw do korekty sprzedaży i VAT należnego za miesiąc IV i V 2020 r. i wystawienia Nowych Faktur, gdyż do dostawy, tj. faktycznego przeniesienia na nabywcę prawa do dysponowania zbytymi Towarami jak właściciel doszło w dacie ich wydania nabywcy, tj. w IV i V 2020 r.;
Towary będące przedmiotem sporu (co do spełnienia norm jakościowych wg umowy) nigdy nie zostały Spółce zwrócone;
wystawienie faktur korygujących oraz Nowych Faktur, było następstwem stanowiska Z, warunkującego otrzymanie zapłaty za bezsporne co do jakości Towary;

– Spółka – w celu eliminacji uszczuplenia zobowiązania w VAT – sporządziła dodatkowo dokument wewnętrzny, na podstawie którego ujęto w księgach rachunkowych i ewidencji VAT za X 2020 sprzedaż i należny VAT od tej części Towarów, które są w dalszym ciągu sporne co do jakości, a w wyniku korekty dokonanej w X 2020 ich sprzedaż nie została na chwilę obecną udokumentowana fakturą (oczekiwanie na opinie niezależnego podmiotu).

Faktury pierwotne odzwierciedlały rzeczywiste zdarzenie gospodarcze, bowiem w kwietniu i maju 2020 r. doszło do fizycznego dostarczenia nabywcy Towarów, o których mowa we wniosku. Faktury dokumentujące sprzedaż towarów w kwietniu i maju 2020 r. zostały wystawione przez Wnioskodawcę i doręczone nabywcy. Żadne Towary nie zostały zwrócone Spółce przez nabywcę. Faktury korygujące in minus dotyczyły dostawy całej partii Towarów dostarczonej nabywcy w IV i V 2020 r. Skorygowanie faktur pierwotnych do zera dla wszystkich dostaw towarów nastąpiło w wyniku omyłki ludzkiej (jak również z przyczyn opisanych powyżej). W konsekwencji koniecznym było wystawienie Nowych faktur (oraz dodatkowe rozliczenie podatku należnego VAT na podstawie dokumentu wewnętrznego. Wnioskodawca nie wystąpił na drogę sądową w celu wyegzekwowania/uregulowania na Jego rzecz należności i zaspokojenia roszczeń. Faktury korygujące in minus i Nowe faktury zostały dostarczone przez Wnioskodawcę i odebrane przez Z. Spółka posiada potwierdzenia ich odbioru przez nabywcę. Termin zapłaty za dostawę Towarów na rzecz Z dokonanej w kwietniu i maju 2020 r. upłynął odpowiednio: 4 czerwca 2020 r. – za dostawę zrealizowaną w kwietniu 2020 r. oraz 1 lipca 2020 r. – za dostawę zrealizowaną w maju 2020 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż Towarów udokumentowana Nowymi Fakturami winna być wykazana ponownie w deklaracji VAT w miesiącu dokonania dostawy Towarów, tj. odpowiednio w IV i V 2020 r. – poprzez korektę tych deklaracji, w sytuacji gdy sprzedaż ta i należny od niej VAT był już wykazany przez Spółkę w deklaracjach VAT-7 za te okresy oraz kwestii wskazania, czy podatek należny VAT wynikający z: faktur korygujących in minus, Nowych Faktur oraz dokumentu wewnętrznego, które łącznie nie skutkują zmianą kwoty podatku należnego VAT, winny być ujęte w JPK za miesiąc X 2020 r.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Jak stanowi art. 106a pkt 1 ustawy – przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Zgodnie z art. 106e ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem (…).

W myśl art. 108 ust. 1 ustawy – w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa.

Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Podatnik wystawia fakturę m.in. w przypadku sprzedaży towaru lub usługi oraz w przypadku otrzymania zaliczki przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego.

Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura VAT sporządzona, a niewprowadzona do obrotu prawnego (faktura anulowana), nie jest zatem fakturą wystawioną w rozumieniu wyżej cytowanego przepisu prawnego i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie art. 108 ust. 1 ustawy.

Jeśli po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy, to w takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury poprzez wystawienie faktury korygującej.

Należy zauważyć, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Warunkiem obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej jest posiadanie przez wystawcę potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub i usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Jak wskazano wyżej celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych. Jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Jednakże dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi.

Należy podkreślić, że – w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r. – potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia. Faktura korygująca bez potwierdzenia jej odbioru nie spełnia powyższej przesłanki i nie stanowi wystarczającej podstawy do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego.

Zaznaczyć również należy, że przepisy dotyczące wystawienia faktur korygujących wskazują, kiedy zachodzą przesłanki do wystawienia takiej faktury. Przepis art. 106j ust. 1 ustawy stanowi bowiem, że podatnik wystawia fakturę korygującą w ściśle określonych przypadkach, a mianowicie w przypadku udzielonych rabatów, udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen, dokonanego podatnikowi zwrotu towarów i opakowań, dokonanego zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty (zaliczki), podwyższenia ceny lub w przypadku stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Jednocześnie cechą faktur korygujących „in minus” jest to, że wiąże się z nimi zmniejszenie u sprzedawcy podstawy opodatkowania (podatku należnego) na podstawie art. 29a ust. 10 ustawy, przy czym przepisy ustawy w art. 29a ust. 13-16 (w brzmieniu obowiązującym do końca 2020 r.) określają specjalne wymogi, których spełnienie przez sprzedawcę pozwala na zmniejszenie podstawy opodatkowania (podatku należnego) w związku z wystawieniem faktur korygujących.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy wskazać, że w analizowanym przypadku nie zachodzą żadne z przesłanek wymienionych w zacytowanych powyżej przepisach ustawy, które pozwalałyby na skorygowanie faktur pierwotnych. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika bowiem, że:

faktury pierwotne odzwierciedlały rzeczywiste zdarzenie gospodarcze, bowiem w kwietniu i maju 2020 r. doszło do fizycznego dostarczenia nabywcy Towarów,
ww. faktury zostały doręczone nabywcy,
Z odmówił zapłaty za Towary kwestionując ich jakość, przy czym nie kwestionował samego faktu dostawy tych Towarów,
żadne Towary nie zostały zwrócone Spółce przez nabywcę,
skorygowanie faktur pierwotnych „do zera” dla wszystkich dostaw Towarów nastąpiło w wyniku omyłki ludzkiej, jak również ze względu na to, że nabywca uzależnił dokonanie płatności od korekty faktur,
Spółka będąc świadoma wadliwości ww. powstępowania wystawiła Nowe Faktury (w których jako datę sprzedaży wskazano odpowiednio kwiecień i maj 2020 r. – zgodnie z okresem, w którym dokonano fizycznych dostaw) oraz dodatkowo ustaliła VAT należny na podstawie dokumentu wewnętrznego.

Co więcej sam Wnioskodawca wskazał w uzasadnieniu własnego stanowiska, że „w sytuacji opisanej w niniejszym Wniosku, w ocenie Spółki, nie zaistniały ustawowe przesłanki do korekty faktur pierwotnych, bowiem nie wystąpił żaden z warunków wskazanych w art. 29 ust. 10 ustawy o VAT”.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że „Wystawienie przez Spółkę i zaewidencjonowanie w październiku 2020 r. faktur korygujących in minus, których odbiór nabywca potwierdził również w październiku 2020 r., czego następstwem była potrzeba wystawienia i ujęcia w ewidencji Nowych Faktur oraz dowodu wewnętrznego, koniecznych dla udokumentowania dostaw Towarów, które zostały zrealizowane w kwietniu i maju 2020 r., miało jedynie charakter „techniczny” i zaistniało na skutek stanowiska nabywcy, który uzależnił zapłatę za nabyte Towary od dokonania przez Spółkę korekt faktur pierwotnych. Wystawienie tych dokumentów nie kreowało natomiast żadnych nowych czynności, które powodowałyby obowiązek ich opodatkowania, czy też kwot podatku zwiększających lub zmniejszających dotychczasowe zobowiązanie w VAT, w związku z dostawami zrealizowanymi w kwietniu i maju 2020 r.”.

W związku z powyższym nie ulega wątpliwości, że w niniejszej sprawie nie zachodziły okoliczności uzasadniające wstawienie faktur korygujących „do zera” wartość sprzedaży (kwotę podatku VAT) wykazaną na fakturach pierwotnych, które prawidłowo dokumentowały zaistniałe zdarzenie gospodarcze, tj. dokonaną w kwietniu i maju 2020 r. dostawę towarów. Ponadto po sprzedaży nie doszło do zdarzeń, które uzasadniałby wystawienie faktur korygujących, np. z tytułu zwrotu towaru, czy obniżenia jego ceny. Okolicznością taką nie może być uzależnienie przez nabywcę zapłaty od wystawienia faktur korygujących, eliminujących z faktur pierwotnych Towary, które w dalszym ciągu stanowią przedmiot sporu.

Skoro nie znajduje uzasadnienia faktycznego i prawnego wystawienie przedmiotowych faktur korygujących „in minus”, nie można też przyjąć, że Wnioskodawca zasadnie wystawił tzw. Nowe Faktury, którymi udokumentował dostawę tej części Towarów, która została zaakceptowana przez nabywcę.

Mając na względzie to, że w przedmiotowym przypadku brak było podstaw do wystawienia ww. faktur korygujących, a w konsekwencji tzw. Nowych Faktur, nie można potwierdzić stanowiska Wnioskodawcy co do prawidłowości ujęcia w przedstawiony powyżej sposób w pliku JPK za miesiąc październik 2020 r. wystawionych faktur korygujących „in minus”, Nowych Faktur oraz dokumentu wewnętrznego oraz braku obowiązku rozliczenia Nowych Faktur w deklaracji VAT w miesiącu dokonania dostawy, tj. odpowiednio w kwietniu i maju 2020 r.

Dlatego też z uwagi na fakt, że Spółka bezpodstawnie skorygowała sprzedaż udokumentowaną fakturami pierwotnymi, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W tym miejscu należy wskazać, że od 1 stycznia 2021 r. zmianie uległ m.in. przepis art. 29a ust. 13 i ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, których treść otrzymuje brzmienie:

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 15 warunku posiadania dokumentacji, o którym mowa w ust. 13, nie stosuje się w przypadku:

eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin