Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.101.2021.2.KP
z 26 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 lutego 2021 r. (data wpływu 19 lutego 2021 r.) uzupełnionym pismem z 17 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 9 kwietnia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.101.2021.1.KP (doręczone Stronie w dniu 12 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej paragonów fiskalnych i innych dokumentów fiskalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej paragonów fiskalnych i innych dokumentów fiskalnych. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 17 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 9 kwietnia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.101.2021.1.KP (doręczone Stronie w dniu 12 kwietnia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

(…) sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie detalicznej sprzedaży towarów (kosmetyki) w ramach punktów stacjonarnych i za pośrednictwem sieci Internet.

Spółka prowadzi głównie sprzedaż podlegającą opodatkowaniu VAT w Polsce. Dominująca sprzedaż (dostawa towarów i świadczenie usług) realizowana przez Spółkę jest sprzedażą na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów), w związku z czym podlega obowiązkowi fiskalizacji. Z tej przyczyny, Spółka posiada i stosuje kasy rejestrujące celem ewidencji sprzedaży towarów i usług realizowanej w detalicznych punktach sprzedaży w handlu stacjonarnym i internetowym.

Aktualnie Spółka rozważa wymianę kas rejestrujących w całej sieci sprzedaży, zarówno w punktach sprzedaży stacjonarnej, jak również internetowej, w tym wprowadzenie nowej funkcjonalności dla klientów (konsumentów), jaką jest dostarczenie paragonu fiskalnego (dowodu sprzedaży) w formie elektronicznej, bez dokonywania wydruku papierowej kopii dla klienta.

Spółka jest w trakcie procesu wyboru dostawcy kas rejestrujących, które mają zostać wprowadzone na całej sieci, zarówno w odniesieniu do sprzedaży w punktach stacjonarnych, jak i w Internecie. Intencją Spółki jest wybór dostawcy, który oferować będzie i zapewniać kasy rejestrujące spełniające warunki określone w art. 111 ust. 6a ustawy o VAT.

Założeniem planowanej zmiany jest m.in. przechowywanie paragonów fiskalnych i innych dokumentów fiskalnych (raporty fiskalne miesięczne, dobowe, itd.) wystawianych przez kasę rejestrującą (spełniającą warunki określone w art. 111 ust. 6a ustawy o VAT) wyłącznie w formie elektronicznej, odpowiednio posegregowanych i umożliwiających ich odszukanie oraz udostępnienie m.in. organom skarbowym. Ma to również dotyczyć paragonów i dokumentów fiskalnych, które zostaną wydrukowane z kasy rejestrującej - mają być one niszczone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że posiada systemy informatyczne pozwalające na zachowanie integralności, niezmienności danych i czytelności dokumentów zapisanych w formie elektronicznej oraz pozwalające na dostęp do elektronicznych zasobów archiwalnych oraz ich wydruk na każde żądanie organu podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT i § 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia w sprawie kas, przechowywanie paragonów fiskalnych i innych dokumentów fiskalnych wyłącznie w formie elektronicznej (z zapewnieniem dostępu) będzie wystarczające i prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT i § 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia w sprawie kas, przechowywanie paragonów fiskalnych i innych dokumentów fiskalnych wyłącznie w formie elektronicznej (z zapewnieniem dostępu) będzie wystarczające i prawidłowe.

Jak stanowi § 2 pkt 1 lit. b rozporządzenia w sprawie kas przez dokument fiskalny rozumie się w przypadku kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii - paragon fiskalny anulowany, fakturę, fakturę anulowaną, raport fiskalny dobowy, raport fiskalny okresowy, w tym miesięczny i raport fiskalny rozliczeniowy.

Z kolei w myśl § 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia w sprawie kas podatnicy przechowują odpowiednio dokumenty fiskalne i kopie dokumentów fiskalnych, w tym dane z pamięci chronionej, przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351) i zapewniają do nich dostęp.

Jednocześnie, zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680).

Z powyższych przepisów wynika, że podatnicy prowadzący ewidencję za pomocą kas rejestrujących, są co do zasady zobowiązani do drukowania dokumentów fiskalnych dotyczących sprzedaży ewidencjonowanej za pomocą kasy rejestrującej. Niemniej jednak, brak jest wymogu przechowywania dokumentów fiskalnych (w tym paragonów fiskalnych) w formie papierowej - art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT oraz § 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia w sprawie kas obligują podatników do przechowywania dokumentów fiskalnych i zapewniać do nich dostęp. Nie jest istotny sposób tego przechowywania (brak jest informacji, że dokumenty wydrukowane mają być przechowywane w formie wyłącznie papierowej).

Z tej przyczyny, jeśli więc Spółka zamierza przechowywać dokumenty fiskalne w formie elektronicznej (szczególnie, że zamierza stosować kasy rejestrujące z homologacją, łączące się z Centralnym Repozytorium Kas, spełniające wymogi określone w art. 111 ust. 6a ustawy o VAT), zapewniając dostęp do tych dokumentów, to nie ma przeszkód prawnych, aby takie podejście stosować.

Powyższe zostało potwierdzone w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 grudnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.591.2020.1.KP czy w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 lipca 2013 r., sygn. IPPP2/443-475/13-2/RR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 31 ustawy, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Zaś przez fakturę elektroniczną, o której mowa w art. 2 pkt 32 ustawy rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Art. 112 ustawy stanowi, że podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Na mocy art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży w postaci papierowej lub za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r. poz. 395, 398, 650 i 1629).

Natomiast zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy – podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r. poz. 816 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Według § 2 pkt 1 lit. b) rozporządzenia, przez dokument fiskalny rozumie się wystawiany przy użyciu kasy, zawierający w szczególności logo fiskalne i numer unikatowy - w przypadku kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii - paragon fiskalny, paragon fiskalny anulowany, fakturę, fakturę anulowaną, raport fiskalny dobowy, raport fiskalny okresowy, w tym miesięczny, i raport fiskalny rozliczeniowy.

Przez pamięć fiskalną rozumie się urządzenie trwale zawarte w kasie, zawierające elektroniczny nośnik danych, umożliwiające jednokrotny i niezmienialny zapis danych pod bezpośrednią kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych (§ 2 pkt 14 rozporządzenia).

Natomiast przez pamięć operacyjną – zgodnie z § 2 pkt 15 rozporządzenia - rozumie się pamięć wielokrotnego zapisu zawartą w kasie, pracującą pod bezpośrednią kontrolą programu pracy kasy, w której są przechowywane dane pochodzące z bieżącej czynności kasowej, do czasu zapisu danych z tej czynności, bezpośrednio po jej zakończeniu, w pamięci fiskalnej lub pamięci chronionej, albo na informatycznym nośniku danych, albo do czasu ich usunięcia przez procedurę awaryjnego zerowania pamięci operacyjnej, niedostępną dla użytkownika kasy.

Program archiwizujący – zgodnie z § 2 pkt 25 rozporządzenia – to zewnętrzny program umożliwiający w systemach ogólnie dostępnych odczyt, przedstawienie i sprawdzenie danych z kas z elektronicznym zapisem kopii zapisanych na informatycznych nośnikach danych.

Zgodnie z § 2 pkt 27 rozporządzenia przez raport fiskalny dobowy, raport fiskalny okresowy, w tym miesięczny, raport fiskalny rozliczeniowy, łączny raport fiskalny okresowy, w tym miesięczny, i łączny raport fiskalny rozliczeniowy - rozumie się odpowiednio pełny lub skrócony raport fiskalny zawierający w szczególności dane sumaryczne o wartości sprzedaży i wysokości podatku w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz wartości sprzedaży zwolnionej od podatku odpowiednio za daną dobę, wybrany okres lub cały okres pracy kasy.

W myśl § 6 ust. 1 rozporządzenia, podatnicy prowadząc ewidencję:

• wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12 (§ 6 ust. 1 pkt 1);
  

• wystawiają raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym (§ 6 ust. 1 pkt 3);
  

• wystawiają raport fiskalny okresowy (miesięczny) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu; w przypadku kas on-line zamiast raportu fiskalnego okresowego (miesięcznego) podatnicy mogą wystawić łączny raport fiskalny okresowy (miesięczny) (§ 6 ust. 1 pkt 4);
  

• przechowują odpowiednio dokumenty fiskalne i kopie dokumentów fiskalnych, w tym dane z pamięci chronionej, przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351 z późn. zm.), i zapewniają do nich dostęp (§ 6 ust. 1 pkt 7).
  
  
  

W myśl art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r., poz. 217) dowody księgowe i dokumenty inwentaryzacyjne przechowuje się w jednostce, z zastrzeżeniem ust. 4, w oryginalnej postaci, w ustalonym porządku dostosowanym do sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w podziale na okresy sprawozdawcze, w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie. Roczne zbiory dowodów księgowych i dokumentów inwentaryzacyjnych oznacza się określeniem nazwy ich rodzaju oraz symbolem końcowych lat i końcowych numerów w zbiorze.

Zgodnie z art. 73 ust. 2 ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem dokumentów dotyczących przeniesienia praw majątkowych do nieruchomości, powierzenia odpowiedzialności za składniki aktywów, znaczących umów i innych ważnych dokumentów określonych przez kierownika jednostki, treść dowodów księgowych może być przeniesiona na informatyczne nośniki danych pozwalające zachować w trwałej i niezmienionej postaci zawartość dowodów. Warunkiem stosowania tej metody przechowywania danych jest posiadanie urządzeń pozwalających na odtworzenie dowodów w postaci wydruku, o ile inne przepisy nie stanowią inaczej. Wydruk jest dowodem równoważnym z dowodem księgowym, z którego treść została przeniesiona na informatyczny nośnik danych.

Z kolei zgodnie z § 29 rozporządzenia, podatnicy prowadząc ewidencję przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii dokonują wydruku wystawianych przy użyciu kasy dokumentów, a w przypadku kas z papierowym zapisem kopii - również ich kopii. W przypadku kas z elektronicznym zapisem kopii obowiązek wydruku nie dotyczy paragonów fiskalnych i paragonów fiskalnych anulowanych w przypadku, o którym mowa w § 12, oraz raportów fiskalnych dobowych, które mają postać zapisu na informatycznym nośniku danych. Przepis § 22 ust. 4 stosuje się.

Fiskalizacja jest potwierdzana wystawieniem raportu fiskalnego dobowego. Wydruk raportu fiskalnego dobowego jest dołączany do książki kasy (§ 22 ust. 4 rozporządzenia).

Natomiast w myśl § 30 rozporządzenia, podatnicy używający kasy z elektronicznym zapisem kopii:

1. prowadzą bieżącą kontrolę w zakresie prawidłowego i terminowego przesyłania danych do archiwizowania;
2. stosują urządzenia archiwizujące i informatyczne nośniki danych określone w książce kasy przez producenta;
3. stosują autoryzowany przez producenta program archiwizujący, zgodny z kartą kasy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie detalicznej sprzedaży towarów (kosmetyki) w ramach punktów stacjonarnych i za pośrednictwem sieci Internet. Spółka prowadzi głównie sprzedaż podlegającą opodatkowaniu VAT w Polsce. Dominująca sprzedaż (dostawa towarów i świadczenie usług) realizowana przez Spółkę jest sprzedażą na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów), w związku z czym podlega obowiązkowi fiskalizacji. Z tej przyczyny, Spółka posiada i stosuje kasy rejestrujące celem ewidencji sprzedaży towarów i usług realizowanej w detalicznych punktach sprzedaży w handlu stacjonarnym i internetowym. Aktualnie Spółka rozważa wymianę kas rejestrujących w całej sieci sprzedaży, zarówno w punktach sprzedaży stacjonarnej, jak również internetowej, w tym wprowadzenie nowej funkcjonalności dla klientów (konsumentów), jaką jest dostarczenie paragonu fiskalnego (dowodu sprzedaży) w formie elektronicznej, bez dokonywania wydruku papierowej kopii dla klienta. Spółka jest w trakcie procesu wyboru dostawcy kas rejestrujących, które mają zostać wprowadzone w całej sieci, zarówno w odniesieniu do sprzedaży w punktach stacjonarnych, jak i w Internecie. Intencją Spółki jest wybór dostawcy, który oferować będzie i zapewniać kasy rejestrujące spełniające warunki określone w art. 111 ust. 6a ustawy o VAT. Założeniem planowanej zmiany jest m.in. przechowywanie paragonów fiskalnych i innych dokumentów fiskalnych (raporty fiskalne miesięczne, dobowe, itd.) wystawianych przez kasę rejestrującą (spełniającą warunki określone w art. 111 ust. 6a ustawy o VAT) wyłącznie w formie elektronicznej, odpowiednio posegregowanych i umożliwiających ich odszukanie oraz udostępnienie m.in. organom skarbowym. Ma to również dotyczyć paragonów i dokumentów fiskalnych, które zostaną wydrukowane z kasy rejestrującej - mają być one niszczone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że istnieją systemy informatyczne pozwalające na zachowanie integralności, niezmienności danych i czytelności dokumentów zapisanych w formie elektronicznej oraz pozwalające na dostęp do elektronicznych zasobów archiwalnych oraz ich wydruk na każde żądanie organu podatkowego.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w świetle art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT i § 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia w sprawie kas, przechowywanie paragonów fiskalnych i innych dokumentów fiskalnych wyłącznie w formie elektronicznej (z zapewnieniem dostępu) będzie wystarczające i prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy wskazać, że skoro Wnioskodawca dokonaną sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych ewidencjonuje za pomocą kasy rejestrującej z elektronicznym zapisem kopii, to stosownie do regulacji zawartych w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy oraz § 29 rozporządzenia Wnioskodawca ma obowiązek dokonania wydruku paragonów z dokonanej sprzedaży, jak również miesięcznych raportów fiskalnych. Wnioskodawca – w myśl § 29 rozporządzenia - nie będzie miał natomiast obowiązku drukowania kopii paragonów oraz dobowych raportów fiskalnych, które mają postać zapisu na informatycznym nośniku danych.

Jak wynika z opisu sprawy, istniejące w Spółce systemy informatyczne pozwalają na zachowanie integralności, niezmienności danych i czytelności dokumentów zapisanych w formie elektronicznej oraz pozwalają na dostęp do elektronicznych zasobów archiwalnych oraz ich wydruk na każde żądanie organu podatkowego oraz będą zapisane na informatycznym nośniku danych.

Odnosząc się do przechowywania w formie elektronicznej miesięcznych raportów fiskalnych należy wskazać, że przepisy prawa podatkowego nie wskazują w jakiej formie należy przechowywać te raporty fiskalne, dlatego też nie ma przeciwskazań do przechowywania przez Wnioskodawcę w formie elektronicznej tego rodzaju dokumentów przy zachowaniu przepisów w zakresie przechowywania dokumentacji w formie elektronicznej.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca zamierza zakupić kasy z elektronicznym zapisem kopii paragonów, tzn. takie w których kopie paragonów i innych dokumentów fiskalnych (raporty fiskalne miesięczne, dobowe, itd.) będą zapisane na informatycznym nośniku danych, a sposób archiwizowania paragonów i innych dokumentów fiskalnych w formie elektronicznej spełnia cechy integralności i czytelności danych, to Wnioskodawca będzie miał możliwość przechowywania paragonów i innych dokumentów fiskalnych wyłącznie w formie elektronicznej, zapewniając możliwość ich odczytu oraz wydruku na żądanie organów skarbowych. Zatem, nie jest konieczne dodatkowe przechowywanie paragonów i innych dokumentów fiskalnych generowanych przez te kasy w formie papierowych wydruków.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.