Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.14.2021.2.SG
z 28 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 stycznia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu), uzupełnionym 13 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychód Wnioskodawcy z tytułu wypłaty przez SK na rzecz Wnioskodawcy zysku oraz zaliczki na poczet przewidywanego zysku będzie mógł korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychód Wnioskodawcy z tytułu wypłaty przez SK na rzecz Wnioskodawcy zysku oraz zaliczki na poczet przewidywanego zysku będzie mógł korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4 ww. ustawy. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 30 marca 2021 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.14.2021.1.SG wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 13 kwietnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą w Polsce. Podlega ona opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Polsce, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca jest komandytariuszem w spółce A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, której siedziba znajduje się na terytorium Polski (…) (dalej: „SK”). Zarówno udział wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę do SK w łącznej wartości wkładów, jak i udział Wnioskodawcy w zyskach SK wynoszą ponad 10% przez nieprzerwany okres dwóch lat.

Od 1 stycznia 2021 r. SK stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i od tego dnia może zostać wypracowany zysk, który następnie będzie podzielony oraz wypłacony na rzecz wspólników SK, w tym na rzecz Wnioskodawcy będącego komandytariuszem SK. Jednocześnie na rzecz Wnioskodawcy mogą być wypłacane zaliczki na poczet przewidywanego zysku SK.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 12 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że na dzień wypłaty zysku wypracowanego od 1 stycznia 2021 r. lub zaliczki na poczet tego zysku przez SK na rzecz Wnioskodawcy, warunek określony w art. 22 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczący nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) w spółce komandytowej, może nie być spełniony, o ile okres ten będzie liczony od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia kiedy spółka komandytowa uzyskała status podatnika CIT).

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z obecnymi planami Wnioskodawcy w zakresie jego działalności w przyszłości, okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) przez Wnioskodawcę w SK, liczony od 1 stycznia 2021 r. będzie upływał po dniu wypłaty zysku lub zaliczki na poczet tego zysku, tj. zdarzeniach opisanych we wniosku o interpretację.

Wnioskodawca wskazuje, iż nie korzysta ani nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychód Wnioskodawcy z tytułu wypłaty przez SK na rzecz Wnioskodawcy zysku oraz zaliczki na poczet przewidywanego zysku będzie mógł korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód Wnioskodawcy z tytułu wypłaty przez SK na rzecz Wnioskodawcy zysku oraz zaliczki na poczet przewidywanego zysku będzie mógł korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, z późn. zm., dalej: „ustawa CIT”).

Nowelizacja przepisów ustawy CIT dotycząca objęcia spółek komandytowych podatkiem CIT.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy CIT, który został znowelizowany przez ustawę z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r., poz. 2123, dalej: „Ustawa nowelizująca”), przepisy ustawy CIT mają również zastosowanie do spółek komandytowych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to zatem, iż co do zasady od 1 stycznia 2021 r., spółki komandytowe uzyskały status podatników CIT. Co za tym idzie, na gruncie obowiązujących przepisów ustawy CIT, wypłata zysków ze spółki komandytowej na rzecz wspólników będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami tej ustawy.

Konsekwentnie, zgodnie z ogólną zasadą, przychód uzyskany przez komandytariusza z tytułu udziału w zysku spółki komandytowej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Polski podlega opodatkowaniu podatkiem CIT w wysokości 19% uzyskanego przychodu (zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy CIT).

Zwolnienie przychodu z opodatkowania CIT na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy CIT.

Jednocześnie w ocenie Wnioskodawcy, w art. 22 ust. 4 ustawa CIT przewiduje również zwolnienie z podatku CIT przychodów z tytułu udziału w zyskach spółek komandytowych.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 22 ust. 4 ustawy CIT zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
4. spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu zastosowania ww. przepisu do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółek komandytowych, w pierwszej kolejności należy odnieść się do poszczególnych pojęć wskazanych w tym przepisie, które zostały zdefiniowane w ustawie CIT. Pojęcia te zostały zdefiniowane w art. 4a ustawy CIT w następujący sposób:

• udział w zyskach osób prawnych - oznacza to również udział w zyskach spółek, o których mowa w art. 1 ust. 3, tj. m.in. spółek komandytowych (art. 4a ust. 19 ustawy CIT),
• udział (akcja) - oznacza to również ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, tj. m.in. spółce komandytowej (art. 4a pkt 16 ustawy CIT),
• spółka - oznacza m.in. spółki komandytowe mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 4a pkt 21 ustawy CIT).
  
  

Ponadto przychód, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a to przychody z udziału w zyskach osób prawnych, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym dywidendy.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę ww. definicje legalne oraz art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy CIT, na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy CIT zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach spółek komandytowych, m.in. dywidendy, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę jest spółka komandytowa mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% ogółu praw i obowiązków wspólnika w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
4. spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.
   
   

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, norma prawna odkodowana z art. 22 ust. 4 ustawy CIT pozwala na zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT również do wypłaty zysku lub zaliczki na zysk przez spółkę komandytową. Zdaniem Wnioskodawcy fakt, iż art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy CIT odwołuje się bezpośrednio do dywidend, które co do zasady są wypłacane tylko przez spółki kapitałowe, nie wyklucza zastosowania analizowanego zwolnienia do wypłaty zysku czy zaliczek na poczet zysku przez spółki komandytowe. Jak bowiem wynika z pozostałych fragmentów przepisu z art. 22 ust. 4 ustawy CIT, odwołują się one wprost do przychodów uzyskiwanych przez wspólników spółek komandytowych.

Jednocześnie w ocenie Wnioskodawcy, wyłączenie możliwości zastosowania ww. zwolnienia z opodatkowania CIT do dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej, a contrario świadczy o tym, że zwolnienie to może być zastosowane do dochodów uzyskiwanych przez komandytariuszy z tytułu udziałów w zyskach tych spółek.

Ponadto, z perspektywy Wnioskodawcy, sama treść Ustawy nowelizującej potwierdza wykładnię przedstawioną powyżej przez Wnioskodawcę. Zgodnie bowiem z art. 13 ust. 3 tej ustawy zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 tej ustawy ma zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub spółki jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zatem ww. treść przepisu przejściowego Ustawy nowelizującej, wprost świadczy o tym, iż ustawodawca przewiduje możliwość zastosowania zwolnienia z art. 22 ust. 4 ustawy CIT do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej, o ile przychody te zostały wypracowane poczynając od dnia, w którym spółka komandytowa stała się podatnikiem CIT. Mając na uwadze, iż co do zasady wszystkie spółki komandytowe stały się podatnika CIT od 1 stycznia 2021 r. (o ile nie zdecydowały się na uzyskanie statusu takiego podatnika od dnia 1 maja 2021 r.), w ocenie Wnioskodawcy wszystkie przychody z tytułu udziału w zyskach spółek komandytowych wypracowane od 1 stycznia 2021 r. mogą być zwolnione z opodatkowania CIT na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, dodatkową przesłanką potwierdzają powyższą interpretację art. 22 ust. 4 ustawy CIT jest treść Raportu z konsultacji publicznych projektu Ustawy nowelizującej (druk nr 642 Ustawy nowelizującej), gdzie wprost organ opiniujący wskazał, iż „z redakcji przepisów wynika, że wypłaty ze spółki komandytowej powinny być objęte zwolnieniem dywidendowym”. Uwaga ta stanowiła odpowiedź na wątpliwość przedstawioną przez jeden z podmiotów biorących udział w ww. konsultacjach, która dotyczyła możliwości zastosowania art. 22 ust. 4 ustawy CIT do zysków wypłacanych przez spółki komandytowe.

W świetle powyższych argumentów, zdaniem Wnioskodawcy, zarówno literalna wykładnia treści art. 22 ust. 4 ustawy CIT, jak i założenia ustawodawcy, potwierdzają możliwość zastosowania art. 22 ust. 4 ustawy CIT do wypłaty zysku, jak i zaliczek na poczet zysku przez spółki komandytowe.

Ponadto, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zwolnienie z art. 22 ust. 4 ustawy CIT będzie miało zastosowanie do zysku oraz zaliczek na poczet zysku wypłacanych w przyszłości przez SK na rzecz Wnioskodawcy, ponieważ będą spełnione łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym zysk lub zaliczkę na zysk jest spółka komandytowa tj. SK mająca siedzibę na terytorium Polski;
2. uzyskującym dochody (przychody) z zysku i zaliczek na zysk, o których mowa w pkt 1, jest spółka akcyjna tj. Wnioskodawca podlegający w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
3. spółka, o której mowa w pkt 2 tj. Wnioskodawca, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% łącznej wartości wkładów oraz nie mniej niż 10% udziału w zyskach w spółce komandytowej, o której mowa w pkt 1, tj. SK;
4. spółka, o której mowa w pkt 2, tj. Wnioskodawca, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.
   
   

Jednocześnie, zarówno udział wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę do SK w łącznej wartości wkładów, jak i udział Wnioskodawcy w zyskach SK wynoszą ponad 10% przez nieprzerwany okres dwóch lat. W konsekwencji oznacza to, iż przesłanka z art. 22 ust. 4a ustawy CIT dotycząca posiadania udziałów (akcji) w spółce wypłacającej zysk w wysokości, o której mowa w art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy CIT, nieprzerwanie przez okres dwóch lat, została również spełniona przez Wnioskodawcę.

Odnosząc się do przesłanki z art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy CIT warunkującej zastosowanie zwolnienia z tego przepisu, w ocenie Wnioskodawcy, pomimo, iż literalna treść tej przesłanki odnosi się do 10% ogółu praw i obowiązków wspólnika w kapitale spółki komandytowej, powinno to być rozumiane jako udział w zysku tej spółki lub udział we wkładach wniesionych do niej przez wszystkich wspólników. W ocenie Wnioskodawcy, takie rozumienie tego warunku wynika z charakteru ogółu praw i obowiązków posiadanych przez wspólników spółek komandytowych, który jest co do zasady niepodzielny. Zatem zdaniem Wnioskodawcy, ogół praw i obowiązków, powinien odnosić się do udziału we wkładach lub udziału w zyskach spółek komandytowych. Przy czym, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przekracza procentowy próg przewidziany w art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy CIT zarówno w odniesieniu do udziału w zyskach SK, jak i w odniesieniu do udziału we wkładach wniesionych do tej spółki.

Mając na uwadze powyższą argumentację, w ocenie Wnioskodawcy, w obecnym stanie prawnym obowiązującym po wejściu w życie Ustawy nowelizującej zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 ustawy CIT może być stosowane do wypłaty zysku przez spółki komandytowe na rzecz jej komandytariuszy. Natomiast z uwagi na spełnienie przez Wnioskodawcę i SK wszystkich przesłanek niezbędnych do zastosowania tego zwolnienie, w szczególności może być ono zastosowane do wypłaty zysku i zaliczek na poczet zysku przez SK na rzecz Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą w Polsce. Podlega ona opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Polsce, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca jest komandytariuszem w spółce A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, której siedziba znajduje się na terytorium Polski (…) (dalej: „SK”). Zarówno udział wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę do SK w łącznej wartości wkładów, jak i udział Wnioskodawcy w zyskach SK wynoszą ponad 10% przez nieprzerwany okres dwóch lat. Od 1 stycznia 2021 r. SK stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i od tego dnia może zostać wypracowany zysk, który następnie będzie podzielony oraz wypłacony na rzecz wspólników SK, w tym na rzecz Wnioskodawcy będącego komandytariuszem SK. Jednocześnie na rzecz Wnioskodawcy mogą być wypłacane zaliczki na poczet przewidywanego zysku SK.

Ponadto jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu, na dzień wypłaty zysku wypracowanego od 1 stycznia 2021 r. lub zaliczki na poczet tego zysku przez SK na rzecz Wnioskodawcy, warunek określony w art. 22 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczący nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) w spółce komandytowej, może nie być spełniony, o ile okres ten będzie liczony od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia kiedy spółka komandytowa uzyskała status podatnika CIT).

Wnioskodawca wskazał również, że zgodnie z obecnymi planami Wnioskodawcy w zakresie jego działalności w przyszłości, okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) przez Wnioskodawcę w SK, liczony od 1 stycznia 2021 r. będzie upływał po dniu wypłaty zysku lub zaliczki na poczet tego zysku, tj. zdarzeniach opisanych we wniosku o interpretację.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nie korzysta ani nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że na mocy art. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „Ustawa nowelizująca”) przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”) mają, co do zasady, zastosowanie również do spółek komandytowych.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o CIT, należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym: dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
4. spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.
   
   

Stosownie do art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Przy czym jak wynika z definicji określonej w art. 4a pkt 16 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o udziale (akcji) – oznacza to również ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3.

W myśl natomiast art. 22 ust. 4b ww. ustawy, zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.

Jak stanowi art. 22 ust. 4d ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:

1. jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;
   
2. w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:
   
   1. własności,
   2. innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.
      
      

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że warunkiem zwolnienia od podatku dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spełnienie przez uzyskującego dywidendę jednocześnie wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT.

Powołane przepisy art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT, wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania wypłacanych dywidend wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy statuujące zwolnienia od opodatkowania należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Stosownie do treści art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, przepisów art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4 nie stosuje się, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia określonego w tych przepisach było:

1. sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tych przepisów;
2. głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania był sztuczny.
   
   

Jednocześnie, w przypadku spółek komandytowych, zwolnienie określone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT będzie miało zastosowanie jedynie do przychodów z udziału w zyskach tych spółek uzyskanych przez ich wspólników od dnia, w którym do ww. spółki zastosowanie znajdą przepisy ustawy o CIT (w przypadku SK od 1 stycznia 2021 r.) Jak wynika bowiem z art. 13 ust. 3 Ustawy nowelizującej, przepis art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 2 oraz zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 tej ustawy mają zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub spółki jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zauważyć zatem należy, że dla zastosowania zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie jest wystarczające spełnienie przez Komandytariusza spółki komandytowej otrzymującego dochód z udziału w zyskach tej spółki jedynie warunków określonych w tym przepisie. Warunkiem koniecznym jest również określone w art. 22 ust. 4a ustawy o CIT posiadanie udziałów (akcji) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Przy czym dwuletni termin posiadania akcji/udziałów – bądź ogółu praw i obowiązków - należy liczyć tylko w spółce (w rozumieniu art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o CIT), która jest podatnikiem w podatku CIT, czyli w okolicznościach przedstawionych we wniosku w przypadku Wnioskodawcy od dnia 1 stycznia 2021 r. Wcześniejsze posiadanie przez Komandytariusza udziałów w zysku spółki osobowej niebędącej podatnikiem podatku CIT, a więc nie spełniającej warunku uznania za spółkę w rozumieniu ww. art. 4a pkt 21 ustawy o CIT powoduje, że bieg dwuletniego okresu posiadania przez Komandytariusza ogółu praw i obowiązków w Spółce komandytowej będącej jednocześnie podatnikiem CIT rozpocznie się dopiero od 1 stycznia 2021 r., tj. od dnia w której SK stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Jak wskazano powyżej, zastosowanie zwolnienia możliwe jest po spełnieniu przewidzianych ustawą o CIT warunków w tym w szczególności warunku wynikającego z art. 22 ust. 4a-4b ustawy o CIT, dotyczącego nieprzerwanego posiadania (co najmniej 10%) udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej przez okres dwóch lat. Spełnienie tego warunku zgodnie z ww. przepisami jest konieczne w dniu uzyskania dochodu (przychodu) przez spółkę tj. przez udziałowca/akcjonariusza – zgodnie z art. 22 ust. 4a, ale jest również możliwe po tym dniu, z uwzględnieniem późniejszego dotrzymania tego warunku (ust. 4b ww. artykułu).

Należy podkreślić, że ww. okres nieprzerwanego posiadania (co najmniej 10%) udziałów (akcji) przez okres dwóch lat w kapitale spółki komandytowej, przez jej komandytariusza może być liczony jedynie od dnia kiedy spółka komandytowa stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, na dzień wypłaty zysku wypracowanego od 1 stycznia 2021 r. lub zaliczki na poczet tego zysku przez SK na rzecz Wnioskodawcy, warunek określony w art. 22 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczący nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) w spółce komandytowej, może nie być spełniony, o ile okres ten będzie liczony od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia kiedy spółka komandytowa uzyskała status podatnika CIT).

Wnioskodawca ponadto wskazał, że zgodnie z obecnymi planami Wnioskodawcy w zakresie jego działalności w przyszłości, okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) przez Wnioskodawcę w SK, liczony od 1 stycznia 2021 r. będzie upływał po dniu wypłaty zysku lub zaliczki na poczet tego zysku.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe należy mieć na względzie, że jak wskazuje Wnioskodawca, planuje posiadać co najmniej 10% udziałów w spółce komandytowej nieprzerwanie przez okres dwóch lat liczony od dnia kiedy spółka komandytowa uzyska status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, tj. od 1 stycznia 2021 r. Tym samym, okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów przez Wnioskodawcę – liczony w powyższy sposób – upłynie po dniu wypłaty zysku lub zaliczki na poczet tego zysku przez spółkę komandytową. Zostanie więc spełniony warunek wynikający z art. 22 ust. 4b ustawy o CIT.

W związku z powyższym, co do zasady, wypracowane od 1 stycznia 2021 r. i wypłacone na rzecz Wnioskodawcy zyski lub zaliczki na poczet tego zysku będą mogły korzystać ze zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, albowiem zwolnienie to – jak wynika z art. 22 ust. 4b ustawy o CIT – ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów).

Pamiętać jednak należy, że uchybienie temu terminowi, powoduje określone w tym przepisie skutki podatkowe (kwestia ta jednakże nie była przedmiotem złożonego wniosku).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, przyjmujące, że przychód Wnioskodawcy z tytułu wypłaty przez SK na rzecz Wnioskodawcy zysku oraz zaliczki na poczet przewidywanego zysku będzie mógł korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należało uznać za prawidłowe, gdyż jak wskazuje Wnioskodawca spełniony będzie warunek wynikający z art. 22 ust. 4b ustawy o CIT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.