Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.202.2021.1.ABU
z 29 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2021 r. (data wpływu 15 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania samochodu osobowego stanowiącego środek trwały na rzecz członków rodziny jednego wspólnika Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania samochodu osobowego stanowiącego środek trwały na rzecz członków rodziny jednego wspólnika Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W 2017 roku w oparciu o umowę kupna-sprzedaży spółka (…). nabyła od osób prywatnych samochód osobowy marki (…), rok produkcji 2012. Samochód ten po nabyciu został wprowadzony do ewidencji środków trwałych spółki. Spółka nie posiadała prawa i nie dokonała odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowego pojazdu, gdyż transakcja ta nie podległa opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W czasie użytkowania pojazdu przez spółkę nie dokonano w nim żadnych generalnych remontów, modernizacji czy też przekształcenia pojazdu; nie montowano instalacji gazowej, bagażnika samochodowego, felg aluminiowych czy też nie dokonano remontu silnika. Spółka dokonywała odliczenia podatku naliczonego z tytułu standardowo ponoszonych kosztów eksploatacji pojazdu - tj. paliwa, wymiany oleju silnikowego, klocków hamulcowych, płynu hamulcowego, drobnych napraw czy wymiany opon.

Wspólnicy spółki zamierzają w najbliższym czasie dokonać darowizny przedmiotowego pojazdu na rzecz córki i zięcia jednego ze wspólników spółki. Czynność ta będzie podległa opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na podstawie odrębnych przepisów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy czynność darowizny pojazdu przez obu wspólników na rzecz córki i zięcia jednego ze wspólników będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy przy nabyciu pojazdu spółka nie dysponowała prawem do odliczenia podatku naliczonego oraz nie poniosła żadnych istotnych wydatków na przekształcenie czy modernizację pojazdu, z tytułu których dokonano odliczenia podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem wspólników spółki cywilnej (…) czynność darowizny samochodu osobowego stanowiącego środek trwały firmy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy z dnia 11 marca 2004 roku. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności: wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W przedmiotowej sytuacji zacytowany powyżej przepis nie ma zastosowania z uwagi na fakt, iż w związku z nabyciem samochodu osobowego mającego być przedmiotem darowizny spółce nie przysługiwało w całości lub części prawo do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na jego odkupienie od osób prywatnych w oparciu o umowę kupna sprzedaży. Spółka poza wydatkami eksploatacyjnymi nie dokonała też żadnych istotnych zmian części składowych pojazdu w czasie jego użytkowania dających prawo do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu. Mając na uwadze zacytowany przepis spółka stoi na stanowisku, iż darowizna samochodu osobowego będącego środkiem trwałym spółki przez wspólników spółki na rzecz córki i zięcia jednego ze wspólników nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, z późn. zm.) część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Stosownie do art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny
   

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tym samym, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2017 roku w oparciu o umowę kupna-sprzedaży spółka (…). nabyła od osób prywatnych samochód osobowy marki (…), rok produkcji 2012. Samochód ten po nabyciu został wprowadzony do ewidencji środków trwałych spółki. Spółka nie posiadała prawa i nie dokonała odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowego pojazdu, gdyż transakcja ta nie podległa opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W czasie użytkowania pojazdu przez spółkę nie dokonano w nim żadnych generalnych remontów, modernizacji czy też przekształcenia pojazdu; nie montowano instalacji gazowej, bagażnika samochodowego, felg aluminiowych czy też nie dokonano remontu silnika. Spółka dokonywała odliczenia podatku naliczonego z tytułu standardowo ponoszonych kosztów eksploatacji pojazdu - tj. paliwa, wymiany oleju silnikowego, klocków hamulcowych, płynu hamulcowego, drobnych napraw czy wymiany opon. Wspólnicy spółki zamierzają w najbliższym czasie dokonać darowizny przedmiotowego pojazdu na rzecz córki i zięcia jednego ze wspólników spółki. Czynność ta będzie podległa opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na podstawie odrębnych przepisów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT czynności darowizny samochodu na rzecz osób z najbliższej rodziny wspólnika Wnioskodawcy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać, że nieodpłatne przekazanie towaru (nieodpłatne przekazanie towaru na cele osobiste podatnika bądź darowizna członkowi najbliższej rodziny podatnika) podlega opodatkowaniu po łącznym spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

• dokonujący nieodpłatnego przekazania jest podatnikiem podatku od towarów i usług,
• przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,
• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.
  
  

Oznacza to, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem, w tym części składowych. Przy czym w przypadku części składowych istotnym jest, czy ich wymiana spowodowała trwały wzrost wartości samochodu. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu towaru bądź części składowych towaru powodujących podwyższenie wartości towaru, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Odnosząc przedstawiony opis zdarzenia przyszłego do przepisów podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie przez darowiznę osobom z najbliższej rodziny wspólnika Wnioskodawcy (Spółki cywilnej) samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej jako środek trwały, będzie dokonywane przez podatnika VAT. Przekazanie będzie dotyczyło towaru należącego do Wnioskodawcy. Jednakże - jak wynika z wniosku Wnioskodawca (Spółka) nie posiadał prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowego pojazdu, gdyż transakcja ta nie podległa opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W czasie użytkowania pojazdu przez Spółkę nie dokonano w nim żadnych generalnych remontów, modernizacji czy też przekształcenia pojazdu; nie montowano instalacji gazowej, bagażnika samochodowego, felg aluminiowych czy też nie dokonano remontu silnika. Zatem w przypadku, gdy faktycznie Wnioskodawca w okresie użytkowania pojazdu nie dokonał zakupów części składowych (w ramach dostawy), które powodowałyby trwały wzrost wartości samochodu, od zakupu których przysługiwałoby mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, to darowizna pojazdu osobom z najbliższej rodziny wspólnika Wnioskodawcy (córka i zięć), na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.