Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.40.2021.2.MN
z 30 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2021 r. (data wpływu 19 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 6 kwietnia 2021 r. (data wpływu 9 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Wniosek został uzupełniony pismem z 6 kwietnia 2021 r. (data wpływu 9 kwietnia 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 25 marca 2021 r. znak 0111-KDIB3-2.4012.40.2021.1.MN.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 6 kwietnia 2021 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od połowy 2018 roku prowadzi działalność nierejestrowaną związaną z samochodami. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są naprawą o której mowa w § 4 ust. 2 lit. c Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. Działania Wnioskodawcy dotyczą samochodów całkowicie sprawnych i polegają na:

• montażu dodatkowego zabezpieczenia antykradzieżowego uniemożliwiającego nieautoryzowanego uruchomienia pojazdu (w tym również w sposób „na walizkę”)
• zmiana kodowania sterowników nadwozia w celu zmiany języka w samochodzie, zmiany jednostek miary, odblokowania dodatkowych funkcji;
• odblokowanie radia w samochodzie z USA aby działało na falach parzystych;
• modyfikacja wiązki elektrycznej w celu dostosowania oświetlenia auta z USA do przepisów obowiązujących w Europie;
• doposażenie samochodu w czujniki parkowania lub kamerę cofania;
• wymiana paska napędu wałków rozrządu (wymiana eksploatacyjna którą wykonuje się profilaktycznie);
• doposażenie samochodu w dodatkowe oświetlenie zewnętrzne (nie wymagane przepisami) - np. światła dojazdy dziennej, światła przeciwmgłowe;
• zmiana oświetlenia przedniego z lamp halogenowych na lampy wyładowcze (ksenonowe) - montaż dodatkowej wiązki, montaż czujników poziomu samochodu, montaż odpowiedniego sterowania + programowanie sterowników;
• modyfikacja oprogramowania sterownika silnika prowadzące do podniesienia mocy i obniżenia spalania. Obsługiwane sterowniki to m in. EDC15, EDC16, EDC17, SID801, SID802, SID803.
  
  

Wnioskodawca nie świadczy usług naprawy samochodów niesprawnych i de facto większość jego usług wykonywanych jest za pomocą komputera. Zgodnie z definicją słownika języka polskiego naprawa to usunięcie w czymś usterek, uszkodzeń i doprowadzenie czegoś do stanu używalności.

Dochody uzyskane z jego działalności w ostatnich latach to:

2018 rok – 4050 zł

2019 rok – 7460 zł

2020 rok – 11990 zł.

W uzupełnieniu do wniosku udzielając odpowiedzi na zadane przez Organ w wezwaniu pytania zawarto poniższe wyjaśnienia.

Na pytanie Organu: „Czy sprzedaż opisanych we wniosku usług będzie dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych”.

Wnioskodawca odpowiedział:

„Tak - Sprzedaż opisanych we wniosku usług będzie dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej”.

Na pytanie Organu: „Czy u Wnioskodawcy powstał obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy użyciu kasy rejestrującej, jeżeli tak to kiedy i z jakiego powodu”.

Wnioskodawca odpowiedział:

„Nie - Nigdy nie powstał obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej”.

Na pytanie Organu: „Czy Wnioskodawca prowadził już albo będzie prowadził sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych towarów albo usług wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519), do których nie stosuje się zwolnień z obowiązku ewidencjonowania bez względu na wysokość osiąganych obrotów? Jeżeli tak, to jaką i od kiedy”.

Wnioskodawca odpowiedział:

„Nie - Nigdy nie prowadziłem ani nie będę prowadził sprzedaży na rzecz osób fizycznych ani rolników ryczałtowych towarów lub usług o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2018r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Z 2018 r. poz. 2519), do których nie stosuje się zwolnień z obowiązku ewidencjonowania bez względu na wysokość osiąganych obrotów”.

Na pytanie Organu: „W szczególności proszę o jednoznaczne wskazanie czy Wnioskodawca świadczy usługi naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania)”.

Wnioskodawca odpowiedział:

„Nie - Nie świadczę usług naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania)”.

Ponadto z uzupełnienia wynika, że zapłatę za wykonaną czynność Wnioskodawca otrzyma

w gotówce lub na rachunek bankowy, a zapłata ta zostanie odnotowana w ewidencji którą prowadzi od początku działalności nierejestrowej. W przypadku wystawienia rachunku (na wniosek zleceniodawcy) na druku samokopiującym, jednoznacznie będzie wynikać jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczy. W przypadku niewystawienia takiego rachunku (braku wniosku zleceniodawcy), w ewidencji będzie zapisana kwota i data uzyskania danej zapłaty jednak nie będzie konkretnej informacji odnośnie wykonywanej czynności (druk samokopiujący nie będzie wypełniany). W przypadku zaistnienia potrzeby, można prowadzić ewidencję w sposób bardziej szczegółowy - uwzględniając w niej również opis czynności których dotyczyła zapłata”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy uzyskując roczny dochód maksymalnie 11990 zł zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r., Wnioskodawca jest zwolniony z konieczności posiadania kasy fiskalnej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z interpretacją obowiązujących przepisów prawa skarbowego Wnioskodawca jest zwolniony z konieczności posiadania kasy fiskalnej

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji, gdzie używana jest kasa fiskalna, w sytuacji gdy kwota obrotu z tytułu sprzedaży na rzecz wyżej wymienionych osób w poprzednim lub bieżącym roku podatkowym nie przekroczyła 20 000 zł - podatnicy zwolnieni są z obowiązku stosowania kas, zwolnienie to obowiązuje do końca 2021 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi lub towaru jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej. Tym samym obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, tj. firm, przedsiębiorstw, organizacji.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Poprzez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (§ 2 ust. 2 rozporządzenia).

Natomiast według § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r.:

1. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł;
2. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2018 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.
   
   

Powołane wyżej przepisy dotyczą zwolnień podmiotowych – uwarunkowanych wysokością osiągniętego obrotu.

Niektóre usługi oraz dostawa niektórych towarów zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 ww. rozporządzenia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Szczegółowo zostały one wymienione w § 4.

Stosownie do zapisu § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r., zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:

1. przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,
   
2. przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,
   
3. naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),
   
4. w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,
   
5. w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,
   
6. w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,
   
7. prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,
   
8. doradztwa podatkowego,
   
9. związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 56.21, PKWiU 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:
   
   • świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
   • usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
10. fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,
    
11. kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,
    
12. związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.
    
    

Stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 2 rozporządzenia).

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienie to traci moc z chwilą wykonania czynności, o której mowa w § 4 (§ 5 ust. 7 rozporządzenia).

W przypadku gdy przepisy ust. 1-7 przewidują różne terminy utraty mocy zwolnień, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienia te tracą moc w terminie najwcześniejszym (§ 5 ust. 8 rozporządzenia).

Jak wskazał Wnioskodawca sprzedaż opisanych we wniosku usług będzie dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. U Wnioskodawcy nigdy nie powstał obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej.

W opisie sprawy Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że nigdy nie prowadził ani nie będzie prowadził sprzedaży na rzecz osób fizycznych ani rolników ryczałtowych towarów lub usług o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2018 r., do których nie stosuje się zwolnień z obowiązku ewidencjonowania bez względu na wysokość osiąganych obrotów. Dodatkowo Wnioskodawca wyraźnie zaznaczył, że nie świadczy usług naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania).

Jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie zostały zawarte w katalogu usług wyłączonych na podstawie § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia z możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, że świadczenie usług opisanych we wniosku nie zostało na podstawie § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia wyłączone z możliwości zastosowania zwolnienia, to Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej świadcząc takie usługi, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych do dnia 31 grudnia 2021 r., o ile sprzedaż zrealizowana na rzecz tych osób nie przekroczy w danym roku kwoty 20 000 zł.

Reasumując, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej świadcząc usługi opisane we wniosku na podstawie przepisu § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, o ile sprzedaż zrealizowana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych nie przekroczy w danym roku kwoty 20 000 zł.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Końcowo należy zaznaczyć, że niniejsze interpretacja wydana została wyłącznie w zakresie zwolnienia obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.