Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.74.2021.3.MS
z 23 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2021 r. (data wpływu 18 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 marca 2021 r. (data wpływu 29 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika:

• w części dotyczącej wypłacanego ekwiwalentu za zużycie Internetu oraz energii elektrycznej w czasie trwania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii oraz w okresie do 3 miesięcy po ich odwołaniu – jest prawidłowe;

• w części dotyczącej wypłacanego ekwiwalentu za zużycie Internetu oraz energii elektrycznej po upływie 3 miesięcy od odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w Polsce – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 17 marca 2021 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.74.2021.1.MS (doręczonym dnia 17 marca 2021 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 29 marca 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 24 marca 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

….sp. z o.o. (dalej jako „Spółka”, ,,Wnioskodawca”) jest polską spółką będącą częścią holenderskiej firmy produkującej urządzenia do nawigacji …., będącą obecnie również dostawcą usług i danych. Firma została założona w …. i aktywnie działa w 30 krajach, stale się rozwijając. Głównym klientem firmy jest branża m….., a także nabywcy licencji, czyli firmy korzystające ze stworzonego przez Spółkę oprogramowania. Spółka jest głównym dostawcą danych geolokalizacyjnych, wykorzystuje inteligentne pozyskiwanie danych obejmujących m.in. informacje o ruchu drogowym oraz usługi map HD. W związku z sytuacją epidemiologiczną wynikającą z pojawieniem się wirusa C, Wnioskodawca, podobnie jak wiele innych firm, zalecił swoim pracownikom wykonywanie pracy w domu, w formie zdalnej, w celu ograniczenia fizycznego kontaktu pracowników. Na ten moment, z uwagi na trudną sytuację epidemiologiczną, biuro pozostaje zamknięte, a praca przez wszystkich pracowników wykonywana jest w 100% zdalnie. Spółka nie wyklucza, że biorąc pod uwagę rozwój epidemii w P…., w przyszłości ta proporcja może ulec zmianie. Praca wykonywana jest przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość (e-mail, telefony służbowe, komunikator). Co do zasady, pracownicy wykonują pracę zdalną z miejsca zamieszkania podanego przez pracownika. Do wykonywania pracy niezbędne jest posiadanie przez pracowników szybkiego łącza internetowego, które umożliwia efektywne wykonywanie zadań (w tym m.in. umożliwia dostęp do ogólnofirmowych zasobów znajdujących się na serwerach zewnętrznych oraz przeprowadzanie konferencji audiowizualnych), a także energia elektryczna. Ponadto, Spółka liczy się z faktem, że nie każdy pracownik ma odpowiednie warunki do pracy zdalnej oraz że taka praca może w efekcie prowadzić do wzrostu wydatków pracownika poniesionych na pokrycie rachunków za prąd, Internet itp.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca rozważa wypłatę dodatkowych świadczeń dla pracowników w postaci ekwiwalentu za korzystanie z prywatnego łącza internetowego oraz zwiększonego zużycia energii elektrycznej. Ekwiwalent wypłacany będzie w formie zryczałtowanej, uśrednionej kwoty, w przedziale około 1…-1…. zł miesięcznie. Pracownicy nie będą zobligowani do przedstawiania faktur od zewnętrznych dostawców Internetu oraz energii elektrycznej.

Ekwiwalent będzie miał za zadanie posłużyć jako pewnego rodzaju wyrównanie dodatkowych kosztów, które pracownik jest zmuszony ponieść w związku z wykonywaniem pracy w domu. Na Spółce – jako na płatniku – spoczywa obowiązek obliczania oraz pobierania zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanego pracownikom wynagrodzenia.

Organizacja pracy zdalnej w opisanym powyżej trybie będzie trwała maksymalnie do 3 miesięcy od odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w Polsce, natomiast Spółka rozważa również wypłatę ekwiwalentu po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w P.., ponieważ Spółka zamierza zlecić części pracownikom nadal świadczenie pracy w ramach „telepracy” lub pracy zdalnej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że ekwiwalent za korzystanie przez pracownika z prywatnego łącza internetowego oraz zwiększonego zużycia energii elektrycznej wypłacany będzie na podstawie regulaminu pracy. Wysokość ekwiwalentu wypłacanego pracownikowi zależeć będzie od ilości procentowej czasu pracy zdalnej w całości jego czasu pracy. Pracownicy nie będą zobligowani do przedstawiania faktur. Dokumentem stanowiącym podstawę do ubiegania się przez pracownika o świadczenie w postaci ekwiwalentu będzie regulamin pracy. Ponadto, pracownicy będą zobligowani do złożenia oświadczenia, że wysokość wypłaconego ekwiwalentu nie będzie przekraczała kosztów poniesionych przez pracownika w danym miesiącu, wobec braku takiego oświadczenia ekwiwalent nie będzie wypłacany. Ponadto, wyjaśnił, że wniosek dotyczy wypłaty przez Wnioskodawcę ekwiwalentu za korzystanie z prywatnego łącza internetowego oraz z tytułu zwiększonego zużycia energii elektrycznej pracownikowi świadczącemu pracę wyłącznie w ramach pracy zdalnej. Wnioskodawca nie zamierza zawierać z pracownikami umowę o pracę w formie telepracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, będzie zobligowany do kalkulacji oraz poboru i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych do właściwego urzędu skarbowego od kwot wypłacanego ekwiwalentu za zużycie Internetu oraz energii elektrycznej w czasie trwania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w P oraz w okresie do 3 miesięcy po ich odwołaniu?
2. Czy w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych będzie zobligowany do kalkulacji oraz poboru i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych do właściwego urzędu skarbowego od kwot wypłacanego ekwiwalentu za zużycie Internetu oraz energii elektrycznej po upływie 3 miesięcy od odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w P?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1

Nie będzie On zobligowany do kalkulacji oraz poboru i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych do właściwego urzędu skarbowego od kwot wypłacanego ekwiwalentu za zużycie Internetu oraz energii elektrycznej na rzecz pracowników.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych o czym stanowi art. 12 ust. 1 ww. ustawy. Na podstawie art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej ,,zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, nie ulega zatem wątpliwości, że ekwiwalent wypłacany pracownikom za korzystanie z prywatnego łącza internetowego oraz energii elektrycznej wypełnia przywołaną powyżej definicję przychodów ze stosunku pracy.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem C, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374), w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu C, oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu, w celu przeciwdziałania C pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania (praca zdalna).

W myśl art. 3 ust. 3 ww. ustawy, wykonywanie pracy zdalnej może zostać polecone, jeżeli pracownik ma umiejętności i możliwości techniczne oraz lokalowe do wykonywania takiej pracy i pozwala na to rodzaj pracy. W szczególności praca zdalna może być wykonywana przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość lub dotyczyć wykonywania części wytwórczych lub usług materialnych.

Narzędzia i materiały potrzebne do wykonywania pracy zdalnej oraz obsługę logistyczną pracy zdalnej zapewnia pracodawca (art. 3 ust. 4 ww. ustawy).

Stosownie do art. 3 ust. 5 tej ustawy, przy wykonywaniu pracy zdalnej pracownik może używać narzędzi lub materiałów niezapewnionych przez pracodawcę pod warunkiem, że umożliwia to poszanowanie i ochronę informacji poufnych i innych tajemnic prawnie chronionych, w tym tajemnicy przedsiębiorstwa lub danych osobowych, a także informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.

Z powyższych przepisów wynika m.in., że narzędzia i materiały potrzebne do wykonywania pracy zdalnej oraz obsługę logistyczną pracy zdalnej ma zapewnić pracodawca. Przy czym przepis ten pozostawia pracodawcy swobodę co do sposobu zapewnienia pracownikowi pracującemu zdalnie narzędzi i materiałów potrzebnych mu do wykonywania tej pracy. Zapewnienie to może mieć zatem charakter rzeczowy, poprzez wyposażenie stanowiska pracy w narzędzia i materiały, jak i wypłatę świadczenia za używanie własnych materiałów i narzędzi pracownika. Jak wskazano, usługi świadczone są przez wykwalifikowanych pracowników specjalizujących się w poszczególnych obszarach wymienionych powyżej, zatrudnionych przez Wnioskodawcę. Na co dzień usługi świadczone są z biura zlokalizowanego w Łodzi.

Jednocześnie, w … 2020 r., ze względu na wprowadzenie w P… stanu zagrożenia epidemicznego, a następnie stanu epidemii wywołanego przez wirus S, Wnioskodawca zdecydował o tymczasowym zamknięciu biura w…. oraz rekomendował pracownikom pracę poza miejscem jej stałego wykonywania (tzw. praca zdalna). Praca wykonywana jest przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość (e-mail, telefony służbowe, komunikator). Co do zasady, pracownicy wykonują pracę zdalną z miejsca zamieszkania podanego przez pracownika. Do wykonywania pracy niezbędne jest posiadanie przez pracowników szybkiego łącza internetowego, które umożliwia efektywne wykonywanie zadań (w tym m.in. umożliwia dostęp do ogólnofirmowych zasobów znajdujących się na serwerach zewnętrznych oraz przeprowadzanie konferencji audiowizualnych), a także energia elektryczna. Na ten moment, z uwagi na trudną sytuację epidemiologiczną, biuro pozostaje zamknięte, a praca przez wszystkich pracowników wykonywana jest w 100% zdalnie. Spółka nie wyklucza, że biorąc pod uwagę rozwój epidemii w P…, w przyszłości ta proporcja może ulec zmianie, a obecna konfiguracja pracy zdalnej będzie trwać maksymalnie do 3 miesięcy od odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w P.

Wątpliwości nie budzi fakt, że stałe i szybkie łącze internetowe niezbędne jest pracownikom Spółki do efektywnego wykonywania zadań powierzonych przez Wnioskodawcę. Koszty Internetu ponoszone są bezpośrednio przez pracowników na podstawie indywidualnych umów z dostawcami. W konsekwencji mogło wiązać się to z koniecznością zmiany pakietu lub dostawcy Internetu na takiego, którego parametry są lepiej dostosowane do wymogów pracy (np. z dużymi plikami w programie lub do obsługi zaawansowanych programów graficznych, programistycznych). Pracownicy Spółki wykonują swoją pracę na powierzonych przez Spółkę laptopach i sprzęcie komputerowym (monitory), które zasilane są energią elektryczną. Tym samym, z dużym prawdopodobieństwem zwiększyło się zużycie energii elektrycznej w gospodarstwach domowych pracowników w porównaniu z okresem do … 2020 r. Kwota zaproponowana przez Wnioskodawcę jako ekwiwalent zużycia energii oraz Internetu została określona w sposób racjonalny, odpowiadająca uśrednionym stawkom rynkowym.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe, zdaniem Wnioskodawcy, wypłacone przez Niego kwoty ekwiwalentu za zużycie Internetu i energii elektrycznej pracownikom wykonującym pracę zdalną w okresie trwania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii oraz do 3 miesięcy po ich odwołaniu, nie będą stanowiły przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek poboru i odprowadzania kwot zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych kwot ekwiwalentu.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie zobligowany do kalkulacji oraz poboru i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych do właściwego urzędu skarbowego od kwot wypłacanego ekwiwalentu za zużycie Internetu oraz energii elektrycznej na rzecz pracowników po upływie 3 miesięcy od odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii w P ale z uwagi na inną podstawę prawną niż wskazano powyżej.

W związku z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem C, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374), okres możliwości zastosowania konstrukcji pracy zdalnej przewidzianej w tym akcie prawnym upływa wraz z końcem okresu 3 miesięcy od daty odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii w P, w związku z czym po upływie tego okresu konieczne będzie zastosowanie odrębnych przepisów.

Wobec powyższego, w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych określony został katalog przychodów, które zwolnione są od opodatkowania. W skład tego katalogu wchodzi zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rzeczony artykuł stanowi o tym, że wolne od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.

Z powyższego przepisu wynika, że kwota wypłaconego ekwiwalentu korzysta ze zwolnienia od podatku po spełnieniu łącznie następujących warunków:

1. ekwiwalent musi być wypłacony w pieniądzu,
2. kwota ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, to znaczy musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych dla celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania,
3. narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika,
4. narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.
   
   

Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 3 grudnia 2020 r. (sygn. akt 0113-KDIPT2-3.4011.725.2020.2.KS), zgodnie z definicją słownikową ekwiwalent oznacza rzecz zastępującą inną rzecz o równej wartości, odpowiednik, równoważnik (Współczesny słownik języka polskiego, Dunaj B. Warszawa 2007), a zatem ekwiwalent nie zawsze będzie oznaczał zwrot faktycznie poniesionych wydatków przez pracownika. Jako kwotę ekwiwalentu można przyjąć z góry określoną sumę, która spełni przesłanki warunkujące uznanie jej za ekwiwalent.

Poza powyższym, w tym miejscu należy wskazać również art. 94 pkt 2 ustawy – Kodeks pracy, zgodnie z którym pracodawca ma obowiązek organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy. Wobec tego zapewnienie pracownikowi wykonującemu pracę w domu łącza internetowego niezbędnego do wykonywania tej pracy oraz energii elektrycznej spoczywa na pracodawcy.

Jak wskazano już powyżej wątpliwości nie budzi fakt, że stałe i szybkie łącze internetowe niezbędne jest pracownikom Spółki do efektywnego wykonywania zadań powierzonych przez Wnioskodawcę. Koszty Internetu ponoszone są bezpośrednio przez pracowników na podstawie indywidualnych umów z dostawcami. W konsekwencji mogło wiązać się to z koniecznością zmiany pakietu lub dostawcy Internetu na takiego, którego parametry są lepiej dostosowane do wymogów pracy, a praca na powierzonym sprzęcie wymaga zasilania energią elektryczną, które to zużycie znacząco wzrasta podczas pracy w takich warunkach.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji gdy ekwiwalent spełniać będzie wskazane przesłanki, a więc będzie wypłacany w pieniądzu i będzie odpowiadał poniesionym przez pracowników wydatkom w związku z wykorzystywaniem łącza internetowego oraz energii elektrycznej do pracy wykonywanej na rzecz Wnioskodawcy, to wypłacany ekwiwalent odpowiadający wydatkom poniesionym przez pracownika będzie stanowił dla nich przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przychód podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy. Ustawodawca nie określił w przepisach ani sposobu ustalenia wysokości, ani kwoty, do której ekwiwalent jest zwolniony z podatku. Pracodawcy muszą zatem samodzielnie oszacować jego wysokość. Dlatego też ekwiwalent w tej sytuacji powinien być przeliczany na miesięczny koszt zużycia łącza internetowego oraz energii elektrycznej odnoszony do rzeczywiście świadczonej w danym miesiącu pracy w formie zdalnej. Tylko ta część zwrotu, która odpowiada wyliczonej części przysługującego ekwiwalentu będzie mogła być zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pozostała nadwyżka podlega opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy, a w konsekwencji na Wnioskodawcy ciążą w tym zakresie obowiązki płatnika.

W związku z powyższym, w przypadku właściwego określenia kwoty ekwiwalentu, zdaniem Wnioskodawcy, kwoty tego ekwiwalentu z tytułu zużycia Internetu i energii elektrycznej w części odnoszącej się do pracy na rzecz Pracodawcy, stanowić będą przychód ze stosunku pracy pracownika, który jednocześnie korzystał będzie ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, Wnioskodawca nie będzie zobligowany do kalkulacji oraz poboru i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych do właściwego urzędu skarbowego od kwot wypłacanego ekwiwalentu za zużycie Internetu oraz energii elektrycznej na rzecz pracowników po upływie 3 miesięcy od odwołania stanu epidemii lub stanu zagrożenia epidemicznego w …..

Ponadto, Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku doprecyzował własne stanowisko, w którym wskazał, że Jego zdaniem:

• nie będzie On zobligowany do kalkulacji oraz poboru i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych do właściwego urzędu skarbowego od kwot wypłacanego ekwiwalentu za zużycie Internetu oraz energii elektrycznej na rzecz pracowników podczas wykonywanej przez nich pracy zdalnej w okresie trwania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii oraz w okresie do 3 miesięcy po ich odwołaniu na podstawie art. 3 ust. 1, ust. 3, ust. 4, ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem C, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374);
  

• nie będzie On zobligowany do kalkulacji oraz poboru i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych do właściwego urzędu skarbowego od kwot wypłacanego ekwiwalentu za zużycie Internetu oraz energii elektrycznej na rzecz pracowników podczas wykonywanej przez nich pracy po upływie 3 miesięcy od odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii w P, ale z uwagi na inną podstawę prawną niż wskazano powyżej, tj. w oparciu o zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy o PIT.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.