Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.316.2019.9.MS
z 29 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we z dnia …. r., sygn. akt I SA/Wr 795/19 (data wpływu prawomocnego orzeczenia …. r.) oraz postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia …. r., sygn. akt II FSK 1383/20 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2019 r. (data wpływu 15 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z użytkowaniem przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z użytkowaniem przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych.

Dotychczasowy przebieg postępowania:

Po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku Organ orzekający w dniu …. r. wydał indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego nr 0113-KDIPT2-3.4011.316.2019.1.MS, dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika w związku z użytkowaniem przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych.

W powyższej interpretacji indywidualnej Organ stwierdził, że kwota ryczałtu określona w art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie obejmuje wszelkich kosztów związanych z wykorzystywaniem przez pracownika samochodu służbowego pracodawcy do celów prywatnych, w szczególności kosztów paliwa, a w konsekwencji Wnioskodawca – jako płatnik podatku dochodowego – stosownie do art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – oprócz zryczałtowanej kwoty przychodu z nieodpłatnego świadczenia z tytułu wykorzystywania samochodów do celów prywatnych powinien do przychodów pracowników ze stosunku pracy doliczać wartość zużytego w trakcie jazd prywatnych nabytego przez Wnioskodawcę paliwa.

Interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia …. r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.316.2019.1.MS, doręczono dnia ….. r. za pośrednictwem ….

Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 11 lipca 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.316.2019.1.MS, w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, Wnioskodawca wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w….. z dnia …. r. (data wpływu ….. r.).

Organ podatkowy pismem z dnia ……. r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.316.2019.3.MS, udzielił odpowiedzi na skargę z wnioskiem o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w… wyrokiem z dnia …..sygn. akt I SA/Wr 795/19, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Organu podatkowego z dnia ……. r., nr 0113-KDIPT2 -3.4011.316.2019.1.MS, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w przyznał rację Stronie Skarżącej, że brzmienie art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w pełni uzasadnia wykładnię, iż wartość przychodu z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych obejmuje również udostępnienie danemu pracownikowi paliwa, które nie stanowi odrębnego świadczenia.

Po otrzymaniu nieprawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…. z dnia ….. r., sygn. akt I SA/Wr 795/19 (data wpływu …. r.), Organ podatkowy wniósł pismem z dnia … nr ….., do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną. Pismem z dnia …… r., nr ….. przedmiotowa skarga kasacyjna została wycofana.

W dniu ….. r. do tutejszego Organu wpłynęło postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z …, sygn. akt II FSK 1383/20, umarzające postępowanie kasacyjne.

Następnie w dniu …..r. do tutejszego Organu wpłynęło prawomocne orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w….. z dnia …. r., sygn. akt I SA/Wr 795/19 wraz z aktami sprawy.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy Organ.

W związku z powyższym, wniosek Wnioskodawcy z dnia 10 maja 2019 r. (data wpływu 15 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z użytkowaniem przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych, podlega ponownemu rozpatrzeniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący pracodawcą oraz płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (dalej: PIT) wchodzi w skład X, która jest jednym z …producentów samochodów , autobusów, maszyn budowlanych, morskich i stacjonarnych układów napędowych oraz dostawcą usług.

Wnioskodawca użytkuje na podstawie umów leasingu samochody, które są przydzielane pracownikom Wnioskodawcy (dalej: Pracownicy) zasadniczo dla celów pełnionych obowiązków służbowych na określonych stanowiskach lub do realizacji obowiązków pracowniczych (dalej: Samochody Służbowe). Zasady korzystania przez Pracowników z Samochodów Służbowych oraz procedury z tym związane zostały uregulowane w dokumencie „Polityka Samochodów Służbowych ”, (dalej jako: …).

Zgodnie z postanowieniami … Wnioskodawca udziela Pracownikom zgodę na korzystanie z Samochodów Służbowych również w celach prywatnych (takich jak dojazd do domu, do pracy, na zakupy, wakacje, wycieczki, itp.).

W związku z tym, że Pracownicy korzystają z Samochodów Służbowych do celów prywatnych, Wnioskodawca – jako płatnik zaliczek na podatek PIT – na podstawie art. 12 ust. 2a ustawy o PIT, ustala wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego Pracownikom z tytułu wykorzystywania Samochodu Służbowego do celów prywatnych w wysokości zryczałtowanych, ustawowych stawek, tj.:

1. 250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm³,
2. 400 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm³,

dalej: Wartość Ryczał

Koszty operacyjne związane z użytkowaniem Samochodów Służbowych (m.in. finansowanie leasingu, serwisu, konserwacji, napraw, opon i ubezpieczenia) ponosi Wnioskodawca, dalej łącznie jako: Koszty Operacyjne, z wyjątkiem następujących kategorii kosztów:

• dodanie własnego wyposażenia dodatkowego do samochodu służbowego, a także jego naprawy, konserwacji, ewentualnego demontażu,
  

• koszty naprawy uszkodzeń powstałych na skutek niedbalstwa, niezachowania należytej staranności, nienależytego użytkowania samochodu lub zawinionego braku wiedzy,
  

• koszty naprawy uszkodzeń, które nie wynikają z normalnego zużycia, nieprawidłowego użytkowania lub serwisowania, i/lub stwierdzenia braku wyposażenia dodatkowego, instrukcji lub dokumentacji,
  

• mandaty,
  

• koszty dodatkowych prac niezbędnych do przywrócenia samochodu do należytego stanu w przypadku zwrotu samochodu w nienależytym stanie,
  

• przechowywanie opon poza wyznaczonym serwisem na własny koszt,
  

• koszty uszkodzenia samochodu służbowego, nieobjęte ochroną ubezpieczeniową, jeżeli użytkownik naruszył przepisy ruchu drogowego.
  
  

Od wartości Kosztów Operacyjnych Wnioskodawca nie pobiera opłat od Pracowników, ani nie ustala od ich wartości przychodu dla Pracowników na gruncie ustawy o PIT.

Jednakże Wnioskodawca stosuje odmienne podejście w odniesieniu do kosztów paliwa. Koszty paliwa są ponoszone przez Wnioskodawcę i są rozliczane za pomocą przypisanych do Samochodów Służbowych kart paliwowych. Wnioskodawca określa dla Pracowników – odrębnie od Wartości Ryczałtu – dodatkowy przychód ze stosunku pracy dla celów podatku PIT z tytułu wykorzystywania przez Pracowników paliwa do celów (przejazdów) prywatnych, od którego Wnioskodawca jako płatnik oblicza, pobiera oraz uiszcza zaliczki na podatek PIT. Wartość tego dodatkowego przychodu, tj. nieodpłatnego świadczenia z tytułu kosztów paliwa wykorzystywanego dla przejazdów prywatnych Wnioskodawca ustala na podstawie comiesięcznej deklaracji Pracowników (dalej: Koszty Paliwa) według następującego wzoru:

A = ((D x E) /100) x C

gdzie: A – miesięczna kwota przychodu do celów podatku PIT z tytułu Kosztów Paliwa; D – raportowana w oświadczeniu użytkownika (Pracownika) miesięczna odległość (w kilometrach) pokonana w celach prywatnych; E – średnie spalanie dla danego modelu Samochodu Służbowego; C – cena paliwa (średnia miesięczna rynkowa cena paliwa weryfikowana raz na kwartał na podstawie średnich cen z miesiąca poprzedzającego każdy kwartał).

Wnioskodawca powziął jednak wątpliwość odnośnie do prawidłowości wyżej przestawionego sposobu ustalania dodatkowego przychodu dla Pracowników z tytułu Kosztów Paliwa i rozważa zmianę wyżej zaprezentowanego sposobu w ten sposób, że przestanie doliczać do przychodów Pracowników wartość Kosztów Paliwa wykorzystanego w celach prywatnych (ustaloną według wzoru opisanego wyżej). Wartość przychodu (nieodpłatnego świadczenia) z tytułu wykorzystywania Samochodów Służbowych do celów prywatnych w planowanym (przyszłym) modelu będzie ustalana przez Wnioskodawcę wyłącznie w wysokości określonej w przepisie art. 12 ust. 2a (z uwzględnieniem ust. 2b) ustawy o PIT, tj. Wartości Ryczałtu bez ustalania dodatkowego przychodu dla Pracowników z tytułu Kosztów Paliwa. W ocenie Spółki bowiem – Wartość Ryczałtu obejmuje wszelkie koszty związane z korzystaniem z Samochodów Służbowych, w tym Koszty Paliwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wartość Ryczałtu, o której mowa w art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje wszelkie koszty związane z wykorzystywaniem przez Pracowników Samochodów Służbowych do celów prywatnych, w tym również Koszty Paliwa?

Zdaniem Wnioskodawcy, z przepisu art. 12 ust. 2a ustawy o PIT wynika, że skoro Pracownicy korzystają nieodpłatnie z Samochodów Służbowych dla celów prywatnych, to z tego tytułu należy naliczyć miesięcznie Pracownikom zryczałtowaną wartość świadczenia określoną w wysokości wynikającej z art. 12 ust. 2a z uwzględnieniem ust. 2b ustawy o PIT (Wartość Ryczałtu), która obejmuje wszelkie poniesione przez pracodawcę koszty związane z wykorzystywaniem przez Pracowników Samochodów Służbowych do celów prywatnych, w tym również Koszty Paliwa.

Przepisy odnoszące się do ustalenia Wartości Ryczałtu zostały wprowadzone ustawą z dnia 7 listopada 2014 r. o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r., poz. 1662) i mają zastosowanie do dochodów uzyskiwanych od dnia 1 stycznia 2015 r. W uzasadnieniu do wskazanej ustawy został jasno sformułowany cel regulacji w tym zakresie: „Mimo że istnieją zasady ustalania wartości tego świadczenia, pracodawcy zgłaszają problemy co do prawidłowego określenia skutków podatkowych związanych z wykorzystywaniem przez pracowników samochodu służbowego do celów prywatnych. Często przyjmuje się, że wartość świadczenia, jakie otrzymuje pracownik z tytułu użytkowania pojazdu służbowego do celów prywatnych, powinna bazować na koszcie wynajmu takiego samego pojazdu w wypożyczalni samochodów i taka wartość powinna stanowić podstawę do opodatkowania. Często jednak rozliczenie w tym zakresie nastręcza trudności, co sprzyja nieujawnianiu takich czynności dla celów podatkowych. W konsekwencji w wyniku braku precyzyjnych i prostych przepisów w tym zakresie wiele osób narażonych jest na ryzyko podatkowe. (...) Proponuje się zatem rozwiązanie polegające na określeniu wartości tego świadczenia, co pozwoli uniknąć wątpliwości co do sposobu ustalenia przychodu z tego tytułu i zmniejszy ryzyko podatkowe podatników w zakresie prawidłowości wypełniania obowiązków podatkowych”.

W świetle powyższego nie ulega wątpliwości, że głównym celem ustawodawcy było uproszczenie zasad ustalania Wartości Ryczałtu.

Jak wynika z przepisu art. 12 ust. 2a ustawy o PIT, wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych (Wartość Ryczałtu) ustala się w wysokości:

1. 250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm³;
2. 400 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm³.
   
   

Natomiast w przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 kwot określonych w ust. 2a (stosownie do przepisu art. 12 ust. 2b ustawy o PIT).

W cytowanym przepisie art. 12 ust. 2a ustawy o PIT, wyraźnie wskazano, że otrzymanym nieodpłatnym świadczeniem dla pracownika jest „wykorzystywanie samochodu służbowego do celów prywatnych”. Ustawodawca nie sprecyzował i nie zdefiniował ściśle co mieści się pod pojęciem „wykorzystywanie”. Mając jednak na uwadze względy systemowe i fakt, że podobnie skonstruowany ryczałtowy zwrot kosztów używania samochodu prywatnego pracownika do celów służbowych obejmuje wszystkie koszty i wydatki poniesione z tytułu korzystania z pojazdu (art. 23 ust. 1 pkt 36 ustawy o PIT), zasadnym jest odniesienie tej zasady do interpretacji przepisów regulujących wykorzystywanie Samochodów Służbowych do celów prywatnych.

Z literalnego brzmienia przepisu wynika, że świadczeniem Wnioskodawcy nie jest samo „udostępnienie” Samochodów Służbowych, ale jest nim zapewnienie możliwości jego prawidłowego używania. W celu zapewnienia tej możliwości niezbędne jest ponoszenie wszystkich niezbędnych kosztów umożliwiających takie używanie, tj. Kosztów Operacyjnych oraz Kosztów Paliwa, ponieważ nie jest możliwe korzystanie z Samochodów Służbowych bez paliwa. W ocenie Wnioskodawcy nie ma podstaw do tego, aby uznać, że Koszty Paliwa wykorzystywanego dla celów prywatnych stanowią odrębne świadczenie nieodpłatne dla pracownika. Ponadto należy wskazać, że taka wykładnia przepisu art. 12 ust. 2a ustawy o PIT, wypaczałaby ratio legis określone w uzasadnieniu do tych regulacji, którym było uproszczenie ustalania wartości pieniężnej nieodpłatnego świadczenia. Konieczność ustalania odrębnego świadczenia z tytułu zużycia paliwa do celów prywatnych w sposób nieuzasadniony komplikowałaby ustalanie wartości świadczenia nieodpłatnego i niweczyłaby ideę określenia kwoty w sposób zryczałtowany.

Za argumentacją Wnioskodawcy przemawia również brzmienie przepisu art. 12 ust. 2a ustawy o PIT, z którego wynika zróżnicowanie wartości pieniężnej nieodpłatnego świadczenia w zależności od pojemności silnika samochodu. Pojemność silnika jest parametrem warunkującym w znacznej mierze wielkość zużycia paliwa, jej wpływ na wysokość innych kosztów eksploatacyjnych (Kosztów Operacyjnych) jest nieznaczny.

Należy podkreślić, że stanowisko Wnioskodawcy znajduje uzasadnienie w ukształtowanej i ugruntowanej już linii orzeczniczej NSA i wojewódzkich sądów administracyjnych. Z analogicznym stanowiskiem można się spotkać w następujących rozstrzygnięciach NSA:

• wyrok NSA z dnia 10 lipca 2018 r., sygn. akt II FSK 1185/16;
  

• wyrok NSA z dnia 27 września 2018 r., sygn. akt II FSK 2430/16;
  

• wyrok NSA z dnia 28 września 2018 r., sygn. akt II FSK 2654/16.
  
  

Wojewódzkie sądy administracyjne również były zgodne w tej kwestii, o czym świadczą następujące liczne orzeczenia:

• wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 1595/15;
  

• wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 maja 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 1925/15;
  

• wyrok WSA w Opolu z dnia 6 maja 2016 r., sygn. akt I SA/Op 68/16;
  

• wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 maja 2016 r., sygn. akt I SA/Po 1766/15;
  

• wyrok WSA w Gliwicach z dnia 7 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/GI 1071/16;
  

• wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 marca 2017 r., sygn. akt I SA/GI 1550/16.
  
  

Mając na uwadze powołaną powyżej argumentację wraz z utrwaloną linię orzeczniczą, zdaniem Wnioskodawcy Wartość Ryczałtu obejmuje wszelkie koszty związane z wykorzystywaniem przez Pracowników Samochodów Służbowych do celów prywatnych, w tym również wartość poniesionych Kosztów Paliwa dla celów prywatnych. W ocenie Wnioskodawcy za prawidłowe należy uznać zatem przedstawione stanowisko, że nie jest zasadne ustalanie wartości dodatkowego przychodu (nieodpłatnego świadczenia) dla Pracowników z tytułu Kosztów Paliwa – odrębnego od Wartości Ryczałtu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w….. z dnia ….r., sygn. akt I SA/Wr 795/19 oraz postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia ….. r., sygn. akt II FSK 1383/20 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z użytkowaniem przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych  jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji indywidualnej z dnia ….. r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.316.2019.1.MS.

Należy poinformować też, że na dzień wydania pierwotnej interpretacji indywidualnej z dnia … r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.316.2019.1.MS obowiązywały przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.