2021.04.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.58.2021.2.GG
z 23 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 stycznia 2021 r. (data wpływu 19 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 16 kwietnia 2021 r. (data wpływu 16 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i art. 14f ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 8 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.58.2021.1.GG, doręczonym w dniu 9 kwietnia 2021 r., wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie Organu w dniu 16 kwietnia 2021 r. wpłynęło za pośrednictwem platformy ePUAP uzupełnienie wniosku oraz uiszczono brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Od roku 2010 Wnioskodawca prowadzi na terenie Polski pozarolniczą działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z.).

Polega ona przede wszystkim na programowaniu – stworzeniu, a następnie utrzymywaniu i rozwijaniu programu komputerowego według indywidualnych potrzeb klienta. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem i rozwijaniem autorskiego specjalistycznego oprogramowania według indywidualnych potrzeb klienta. Wskazane oprogramowanie służy zwiększeniu wydajności przedsiębiorstw należących do nabywców oprogramowania, które współtworzy Wnioskodawca. Zadaniem stworzonych programów jest zwiększenie efektywności lub tempa pracy w przedsiębiorstwach klientów, a także redukcja kosztów ich działalności. Tworzone przez Niego oprogramowanie jest wykorzystywane do tworzenia oraz rozwijania innowacyjnych, niedostępnych dotychczas na rynku mechanizmów przetwarzania danych. Dzięki tworzonym przez Wnioskodawcę programom, docelowi klienci mają możliwość uzyskania dodatkowych informacji z już dostępnych im wcześniej metryk lub surowych danych, co umożliwi im lepsze zrozumienie procesów zachodzących w przedsiębiorstwie, podejmowanie trafniejszych decyzji biznesowych oraz dostrzeżenie nadchodzących problemów wcześniej. Przy wykonywaniu oprogramowania Wnioskodawca niejednokrotnie korzysta z gotowych elementów – zakupionych na rynku lub stworzonych przez podwykonawców pojedynczych funkcjonalności lub elementów interfejsu, stanowiących części składowe gotowego oprogramowania. Działalność Wnioskodawcy ma na celu tworzenie nowych rozwiązań w oparciu o wykorzystanie zasobów wiedzy z zakresu programowania i informatyki. Wnioskodawca prowadzi swoją działalność programistyczną w sposób stały, regularny i metodyczny. Jest to przy tym główne źródło dochodu Wnioskodawcy. Wskutek działalności Wnioskodawcy powstają utwory (w rozumieniu prawa autorskiego), w postaci programów komputerowych, do których autorskie prawa majątkowe przysługują Wnioskodawcy. Tworzenie i rozwijanie programu komputerowego przez Wnioskodawcę następuje na podstawie pisemnej umowy o współpracy zawartej z wykonawcą i sprzedawcą gotowego oprogramowania. Wnioskodawca jest zatem podwykonawcą – indywidualnym programistą zobowiązanym do stałego świadczenia usług programistycznych na rzecz podmiotu oferującego gotowe oprogramowanie na rynku. Wnioskodawca jest zatem jednym z kilku programistów, a gotowe oprogramowanie jest wynikiem pracy całego zespołu. Części składowe oprogramowania, wytworzone przez zespół programistów, w tym przez Wnioskodawcę, stanowią łącznie gotowy produkt – innowacyjne oprogramowanie w zakresie analizy danych, którego zadaniem jest redukować koszty oraz poprawiać wydajność przedsiębiorstw. Zawarta przez Wnioskodawcę umowa o współpracy przewiduje miesięczne ryczałtowe wynagrodzenie Wnioskodawcy, które obejmuje wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług programistycznych, przeniesienia majątkowych praw autorskich do utworów powstałych w wykonaniu umowy oraz z tytułu ochrony informacji chronionych zleceniodawcy. Umowa nie przewiduje rozbicia wynagrodzenia na poszczególne części (np. procentowo) odpowiadające poszczególnym czynnościom. Wynagrodzenie ma charakter niepodzielny i jednorodny – jest ono należne za wszystkie czynności związane z wykonaniem umowy, w tym za przeniesienie autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów (programów komputerowych). Przenoszenie majątkowych praw autorskich do utworów stworzonych w wykonaniu ww. umowy o współpracy następuje co kwartał, na podstawie pisemnego oświadczenia Wnioskodawcy o przeniesieniu majątkowych praw autorskich do wszystkich utworów stworzonych przez Wnioskodawcę w danym kwartale. Utwory te, mają postać zmian kodu źródłowego oprogramowania, które utrwalane są poprzez ich zatwierdzenie i wprowadzenie do systemu (tzw. „commit”). Wnioskodawca prowadzi w ramach swojej działalności gospodarczej podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Dodatkowo, Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, w której:

wyodrębniono każde prawo autorskie do programu komputerowego;
zapewniono ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde prawo autorskie do programu komputerowego;
wyodrębniono koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „u.p.d.o.f.”), przypadające na każde prawo autorskie do programu komputerowego, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2020 rozliczyć dochód uzyskany z opisanych powyżej autorskich praw do programów komputerowych z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Podobne zasady opodatkowania Wnioskodawca zamierza stosować również w rozliczeniu za przyszłe lata podatkowe.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że działalność prowadzona przez Niego w ramach wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych lub ich części (tj. Oprogramowania, części Oprogramowania) jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe.

Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje badań naukowych, a wyłącznie prace rozwojowe.

Działalność Wnioskodawcy obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Efektem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac jest współprojektowanie i współtworzenie przez Wnioskodawcę produktów, które mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter względem rozwiązań dotychczas funkcjonujących w praktyce gospodarczej. Jak już wskazano, Wnioskodawca jest członkiem większego zespołu i współtworzy te rozwiązania). Efektem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac jest współtworzenie produktu, który jest innowacyjny w ogólnej praktyce gospodarczej – kompleksowego programu do … (w skrócie „…”; pl. inżynieria niezawodności systemów informatycznych). Zadaniem … jest stworzenie i utrzymanie skalowalnego oraz niezawodnego systemu. Narzędzie to umożliwia mierzenie i śledzenie budżetu błędu, tj. monitorowanie sytuacji w których system informatyczny nie spełnia założonych kryteriów co do jakości tego systemu. Kiedy system działa wolniej niż oczekują tego użytkownicy lub nie spełnia wymogów zdefiniowanych przez inżynierów, wtedy budżet błędu zostaje umniejszony. Kiedy zostanie skonsumowane 100% budżetu, wtedy zbyt wielu użytkowników systemu będzie niezadowolonych lub na firmę zarządzającą systemem mogą zostać nałożone kary umowne wynikające z umów (tzw. Service License Agreement, czyli SLA). Monitorowanie budżetu pozwala również uniknąć sytuacji odwrotnej. Użytkownik aplikacji inwestuje znaczne środki w swój system, podczas gdy ten już spełnia założenia umowy. Dochodzi wtedy do sytuacji kiedy działający system jest „zbyt dobry”. Klient wydaje na system więcej niż faktycznie mógłby wydawać, równocześnie spełniając warunki umowy. Współtworzona przez Wnioskodawcę aplikacja ma zawierać funkcjonalności niedopuszczające do takich sytuacji, poprzez monitorowanie i zapobieganie. Będzie ona stanowiła platformę gromadzącą wskaźniki usług z różnych źródeł i filtrującą je w sposób umożliwiający optymalizację działania systemu. Celem platformy jest zatem zapewnienie niezawodnych usług użytkownikom końcowym przez wykrywanie problemów i ich źródeł. Opisywana aplikacja do … obecnie jest dostępna tylko dla prywatnych użytkowników beta. Przetwarza ona wiele źródeł danych, wylicza i raportuje potencjalne problemy oraz tworzy prognozy niespełnienia założonego budżetu. Dzięki temu nabywcy licencji na korzystanie z gotowej aplikacji, będą mogli znacznie zwiększyć wartość własnych produktów (np. tworzonego przez siebie oprogramowania) poprzez wykrywanie i naprawianie błędów zanim zaczną one być uciążliwe dla klientów (użytkowników oprogramowania). Docelowo doprowadzi to do zwiększenia wartości oprogramowania użytkowników aplikacji, z uwagi zdecydowanie większą wartość niewadliwego i płynnie działającego oprogramowania.

Wykonywane przez Wnioskodawcę zmiany w kodzie (utrwalane w postaci commitów) stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej) i stanowią samodzielne utwory w rozumieniu prawa autorskiego. Wnioskodawca dokonując zmian korzysta z języków programowania.

Efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę jest część większego oprogramowania, która to jednak część ma charakter samodzielny – jest to kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i wynikowego. Dlatego też w wyniku usług świadczonych przez Wnioskodawcę powstają utwory – programy komputerowe lub ich części, chronione w rozumieniu ustawy o prawo autorskim i prawach pokrewnych. Dlatego także programy i części programów tworzone samodzielnie przez Wnioskodawcę będą stanowić kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi na klienta jedynie prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania i z tego tytułu Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie.

Wytworzony przez Wnioskodawcę utwór, mający postać zmian kodu źródłowego oprogramowania (tzw. „commit”) jest samodzielnym programem komputerowym. Utwór ten podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach i stanowi on część większego utworu (kompletnego oprogramowania). Commit jest bowiem kombinacją komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i wynikowego.

Wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie przez Wnioskodawcę jest działalnością prowadzoną w ramach zespołu programistów pracujących dla Kontrahenta (w ramach działalności badawczo -rozwojowej Kontrahenta) w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które są oferowane w jego działalności.

W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza (rozwija) Oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku, to nie jest właścicielem lub współwłaścicielem tego Oprogramowania, ani też użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji niewyłącznej bądź Wnioskodawca rozwijając (ulepszając) działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego Oprogramowania (przy czym trzeba podkreślić, że tworzone przez Wnioskodawcę „commity” są własnością Wnioskodawcy – do czasu przeniesienia praw autorskich). Przez Wnioskodawcę przenoszona jest całość autorskich praw majątkowych na rzecz Zlecającego. Dochodem z wytworzonego, ulepszonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będą dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej („commitów”).

Zależy, o jakich czynnościach Wnioskodawcy mowa – względem użytkowników oprogramowania (klientów zleceniodawcy Wnioskodawcy) odpowiedzialność za rezultat oraz wykonywane przez Wnioskodawcę czynności ponosi kontrahent – w oparciu o bezwzględnie obowiązujący art. 474 Kodeksu cywilnego (a Wnioskodawca z kolei odpowiada względem zleceniodawcy); gdyby jednak Wnioskodawca wyrządził umyślnie szkodę osobie trzeciej, to odpowiada za nią osobiście (art. 415 i art. 429 Kodeksu cywilnego).

Zlecone Wnioskodawcy czynności są wykonywane na podstawie umowy, ale nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności – Wnioskodawca sam decyduje o czasie i miejscu ich wykonania (będąc jednak związany terminami realizacji, jak każdy przedsiębiorca).

Wnioskodawca jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością – ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą za błędy w kodzie i ryzyko braku zapłaty za wykonane prace.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa we wniosku „na bieżąco”, tzn. wyodrębnienie przychodów i kosztów dotyczących wytworzenia każdego kwalifikowanego prawa w odrębnej ewidencji zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia pracy nad danym prawem objętym preferencyjnym rozliczeniem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, podatek od osiągniętych przez podatnika dochodów z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania albo z tytułu opłat licencyjnych za udzielnie licencji na korzystanie z tego oprogramowania, obliczony zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie wynosił 5% podstawy opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, podatek od osiągniętych przez podatnika dochodów z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania albo z tytułu opłat licencyjnych za udzielenie licencji na korzystanie z tego oprogramowania, obliczony zgodnie z art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., będzie wynosił 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2019 r., podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ponadto, warunkiem preferencyjnego opodatkowania jest również prowadzenie ewidencji odpowiadającej wymogom opisanym w art. 30cb u.p.d.o.f. Definicję działalności badawczo -rozwojowej zawiera art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. Zgodnie z tym przepisem, wskazane pojęcie oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym).

W ocenie Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane przez Niego z praw autorskich do tworzonych i rozwijanych przez siebie programów komputerowych, obliczone zgodnie ze wskaźnikiem nexus (art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.), spełniają wszystkie warunki niezbędne do opodatkowania w sposób określony w art. 30ca u.p.d.o.f. Nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca w ramach opisanej we wniosku działalności programistycznej i w wykonaniu zawartej umowy o współpracę, tworzy programy komputerowe, do których przysługują Mu autorskie prawa majątkowe. Przeniesienie tych praw na zleceniodawcę, jest źródłem kwalifikowanego dochodu Wnioskodawcy. Tworzone przez Niego programy komputerowe mają postać zatwierdzonych i wprowadzonych do systemu zmian kodu źródłowego (tzw. „commitów”). Są to utwory chronione prawem autorskim, które spełniają przyjętą w doktrynie definicję programu komputerowego. Za program komputerowy rozumie się bowiem kombinację komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Tworzenie takich kombinacji w postaci zmian kodu źródłowego jest głównym obowiązkiem Wnioskodawcy, w ramach Jego działalności programistycznej. Co istotne, przedmiot praw autorskich Wnioskodawcy, czyli wytworzone przez Niego programy komputerowe, powstają w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Jest to bowiem efekt działalności twórczej Wnioskodawcy w postaci prac rozwojowych, podejmowanych w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Po pierwsze, prace prowadzone przez Niego , polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań dopasowanych do wymagań poszczególnych klientów. Inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży natomiast po stronie Wnioskodawcy. Programy stworzone i rozwijane przez Niego w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej stanowią oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Niego obejmują zdobywanie i wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Jego przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnych programów zwiększających wydajność przedsiębiorstw lub zmniejszających koszty ich funkcjonowania. Po trzecie, prace nad programami mają systematyczny charakter. Są one bowiem wykonywane jako główny przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a więc w sposób zorganizowany i ciągły.

Stanowisko Wnioskodawcy w podobnego rodzaju działalności potwierdzają liczne interpretacje indywidualne wydane w bardzo podobnych sprawach. Jako przykład wskazać można interpretacje o numerach: 0112-KDIL3-3.4011.326.2019.2.AA; 0113-KDIPT 2-3.4011.456.2019.2.GG, 0112-KDIL3-3.4011.307.2019.2.MM.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca oświadczył, że w całości podtrzymuje własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – nie uległo ono zmianie po doprecyzowaniu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, podatek od osiągniętych przez podatnika dochodów z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania albo z tytułu opłat licencyjnych za udzielenie licencji na korzystanie z tego oprogramowania, obliczony zgodnie z art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., będzie wynosił 5% podstawy opodatkowania.

W ocenie Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane przez Niego z praw autorskich do tworzonych i rozwijanych przez Wnioskodawcę programów komputerowych, obliczone zgodnie ze wskaźnikiem nexus (art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.), spełniają wszystkie warunki niezbędne do opodatkowania w sposób określony w art. 30ca u.p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi na terenie Polski pozarolniczą działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem. Polega ona przede wszystkim na programowaniu – stworzeniu, a następnie utrzymywaniu i rozwijaniu programu komputerowego według indywidualnych potrzeb klienta. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem i rozwijaniem autorskiego specjalistycznego oprogramowania według indywidualnych potrzeb klienta. Wskazane oprogramowanie służy zwiększeniu wydajności przedsiębiorstw należących do nabywców oprogramowania, które współtworzy Wnioskodawca. Tworzone przez Niego oprogramowanie jest wykorzystywane do tworzenia oraz rozwijania innowacyjnych, niedostępnych dotychczas na rynku mechanizmów przetwarzania danych. Przy wykonywaniu oprogramowania Wnioskodawca niejednokrotnie korzysta z gotowych elementów – zakupionych na rynku lub stworzonych przez podwykonawców pojedynczych funkcjonalności lub elementów interfejsu, stanowiących części składowe gotowego oprogramowania. Wskutek działalności Wnioskodawcy powstają utwory (w rozumieniu prawa autorskiego), w postaci programów komputerowych, do których autorskie prawa majątkowe przysługują Wnioskodawcy. Tworzenie i rozwijanie programu komputerowego przez Wnioskodawcę następuje na podstawie pisemnej umowy o współpracy zawartej z wykonawcą i sprzedawcą gotowego oprogramowania. Wnioskodawca jest zatem podwykonawcą – indywidualnym programistą zobowiązanym do stałego świadczenia usług programistycznych na rzecz podmiotu oferującego gotowe oprogramowanie na rynku. Wnioskodawca jest zatem jednym z kilku programistów, a gotowe oprogramowanie jest wynikiem pracy całego zespołu. Części składowe oprogramowania, wytworzone przez zespół programistów, w tym przez Wnioskodawcę, stanowią łącznie gotowy produkt – innowacyjne oprogramowanie w zakresie analizy danych, którego zadaniem jest redukować koszty oraz poprawiać wydajność przedsiębiorstw. Zawarta przez Wnioskodawcę umowa o współpracy przewiduje miesięczne ryczałtowe wynagrodzenie Wnioskodawcy, które obejmuje wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług programistycznych, przeniesienia majątkowych praw autorskich do utworów powstałych w wykonaniu umowy oraz z tytułu ochrony informacji chronionych zleceniodawcy. Umowa nie przewiduje rozbicia wynagrodzenia na poszczególne części (np. procentowo) odpowiadające poszczególnym czynnościom. Wynagrodzenie ma charakter niepodzielny i jednorodny – jest ono należne za wszystkie czynności związane z wykonaniem umowy, w tym za przeniesienie autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów (programów komputerowych). Przenoszenie majątkowych praw autorskich do utworów stworzonych w wykonaniu ww. umowy o współpracy następuje co kwartał, na podstawie pisemnego oświadczenia Wnioskodawcy o przeniesieniu majątkowych praw autorskich do wszystkich utworów stworzonych przez Wnioskodawcę w danym kwartale. Utwory te, mają postać zmian kodu źródłowego oprogramowania, które utrwalane są poprzez ich zatwierdzenie i wprowadzenie do systemu (tzw. „commit”). Wnioskodawca prowadzi w ramach swojej działalności gospodarczej podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Przenosząc powyższy opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że dochód osiągany przez Wnioskodawcę z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak podstawę uznania stanowiska Wnioskodawcy w tej części za nieprawidłowe stanowi to, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku dochodowego, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, podlega wyłącznie dochód z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedawanej usługi, a nie dochód ze sprzedawanej usługi (w całości).

W tym miejscu należy wyraźnie podkreślić, że możliwość zastosowania preferencyjnej stawki przysługuje wyłącznie w stosunku do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio. Wskazany w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, katalog dochodów z kwalifikowanych IP jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że wyłącznie dochody uzyskane z wymienionych tam źródeł mogą zostać objęte preferencją podatkową, inne źródła podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Co istotne, w przypadku dochodów z kwalifikowanych IP uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi, winien on być określony na podstawie zasady ceny rynkowej.

Mając na względzie przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz przywołane powyżej przepisy prawa podatkowego wskazać należy, że uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę (Klienta) praw autorskich do wytwarzanego, jak również rozwijanego i ulepszanego oprogramowania lub jego części w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazany w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, katalog dochodów z kwalifikowanych IP jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że wyłącznie dochody uzyskane z wymienionych tam źródeł mogą zostać objęte preferencją podatkową, inne źródła podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Co istotne, w przypadku dochodów z kwalifikowanych IP uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi, winien on być określony na podstawie zasady ceny rynkowej.

Ponieważ w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazuje, że zawarta przez Niego umowa o współpracy przewiduje miesięczne ryczałtowe wynagrodzenie, które obejmuje wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług programistycznych, przeniesienia majątkowych praw autorskich do utworów powstałych w wykonaniu umowy oraz z tytułu ochrony informacji chronionych zleceniodawcy. Umowa nie przewiduje rozbicia wynagrodzenia na poszczególne części (np. procentowo) odpowiadające poszczególnym czynnościom. Wynagrodzenie ma charakter niepodzielny i jednorodny – jest ono należne za wszystkie czynności związane z wykonaniem umowy, w tym za przeniesienie autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów (programów komputerowych), przy czym z Jego stanowiska wynika, że spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw IP oraz cały dochód uzyskany z opisanej działalności Wnioskodawcy będzie mógł zostać opodatkowany stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to należy stwierdzić, że możliwość zastosowania preferencyjnej stawki przysługuje wyłącznie w stosunku do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Tym samym – preferencyjną 5% stawką podatku nie będzie objęty cały dochód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży produktu, a wyłącznie dochód z kwalifikowanych IP, który jest uwzględniony w cenie (tu: ryczałtowym wynagrodzeniem określonym w stałej, miesięcznej kwocie).

Wnioskodawca, ustalając dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinien określić przychody osiągane z danego kwalifikowanego IP oraz alokować do tych przychodów funkcjonalnie związane z nimi koszty, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu.

Reasumując, w związku z tym, że w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca osiąga dochody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania albo z tytułu opłat licencyjnych za udzielnie licencji na korzystanie z tego oprogramowania, to preferencyjnej 5% stawki podatku nie będzie On mógł zastosować do całego ww. dochodu uzyskanego w 2020 r. i latach następnych, a wyłącznie do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin