2021.04.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.199.2020.2.WN
z 30 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 marca 2021 r. (data wpływu 15 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 15 kwietnia 2021 r. (data wpływu 15 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

jest nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania dotacji na realizację projektu pn.: „…” (pytanie 1 i 2),
jest prawidłowe - w zakresie potraktowania otrzymanej kwoty dotacji jako kwoty brutto (pytanie nr 3).

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji na realizację projektu pn.: „….” oraz potraktowania otrzymanej kwoty dotacji jako kwoty brutto.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 kwietnia 2021 r. (data wpływu 15 kwietnia 2021 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 12 kwietnia 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.199.2021.1.WN.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina planuje realizację projektu pn.: „…..”.

Przedsięwzięcie będzie obejmować montaż X instalacji do produkcji energii elektrycznej pochodzącej ze źródeł odnawialnych, tj. instalacji fotowoltaicznych o mocy nie większej niż 5 kWp, umieszczonych na budynkach mieszkalnych jednorodzinnych. Przedsięwzięcie zostanie zrealizowane w całości na obszarze miasta w jego granicach administracyjnych, objętych miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego. Instalacje montowane będą na budynkach mieszkalnych, jednorodzinnych, należących do osób fizycznych, z przeznaczeniem wyprodukowanej energii wyłącznie do zaspokojenia potrzeb własnych gospodarstw domowych uczestniczących w projekcie.

Podmiotem realizującym projekt będzie Gmina. Pomiędzy Gminą a osobami fizycznymi uczestniczącymi w przedsięwzięciu, zostaną zawarte umowy cywilnoprawne, określające warunki i wzajemne zobowiązania stron, związane z montażem i użytkowaniem instalacji do produkcji energii ze źródeł odnawialnych. Nakłady inwestycyjne związane z dostawą i montażem instalacji pochodzić będą ze środków prywatnych wnoszonych przez mieszkańców oraz funduszy pozyskanych na ten cel z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Podmiotem realizującym projekt i ponoszącym wydatki będzie Gmina. Właścicielem wybudowanej infrastruktury w okresie 5 lat pozostanie Gmina, która w ramach zawartych umów cywilnoprawnych nie przenosi własności instalacji OZE na mieszkańców. Umowy stanowić będą, iż instalacje pozostaną własnością Gminy w okresie ich obowiązywania, a mieszkańcy otrzymają je w użyczenie do korzystania zgodnie z przeznaczeniem do końca trwania umowy. Dopiero wraz z upływem okresu trwania umowy, instalacja zostanie przekazana na własność osobie fizycznej. Gmina nie będzie użytkowała przedmiotowych instalacji oraz nie będzie czerpać z tego tytułu żadnych korzyści.

Montaż urządzeń nie jest usługą wykonywaną na rzecz poszczególnych mieszkańców, lecz na rzecz gminy, która na tym etapie nabywa, na podstawie umowy z wykonawcą, własność urządzeń zainstalowanych w nieruchomościach użyczonych przez mieszkańców.

Realizacja projektu przyczyni się do zmniejszenia emisji zanieczyszczeń, m.in. pyłu zawieszonego PM10 i PM 2,5, będącej następstwem produkcji energii elektrycznej i cieplnej wytwarzanej ze źródeł konwencjonalnych. Głównym celem projektu jest popularyzowanie wśród mieszkańców postaw proekologicznych oraz upowszechnianie wykorzystania alternatywnych metod pozyskiwania energii. Korzyści z realizacji przedmiotowego projektu odniesie cała wspólnota, a nie tylko mieszkańcy nieruchomości, na których zainstalowane zostaną instalacje fotowoltaiczne.

Dofinansowanie ma charakter zakupowy. Służy sfinansowaniu kosztów zakupu i montażu instalacji, opłat za studium, dokumentację i nadzór inwestorski. Projekt służy celowi publicznemu. Dotacja nie wpływa bezpośrednio na cenę usługi świadczonej przez gminę.

Źródła finansowania:

Europejski Funduszu Rozwoju Regionalnego: X PLN

Wkład własny beneficjentów końcowych (mieszkańców): Y PLN

Dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Działania 3.1. Wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Gmina realizując projekt pn. „…..” będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od wydatków poniesionych na powyższy projekt i nakładów inwestycyjnych na budowę instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych w 100%.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W związku z tym, że zakupy związane z utrzymaniem i budową instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych, będą podlegały opodatkowaniu i nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku, Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu, pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy, ograniczających to prawo, gdyż spełniona będzie podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powyższe, podatek VAT jest z punktu widzenia dofinansowania wydatkiem niekwalifikowalnym, tj. kwota dotacji obliczona zostanie na podstawie poniesionych wydatków, bez podatku od towarów i usług.

Dodatkowo Gmina uzupełniła opis sprawy odnosząc się do pytań tut. Organu w następujący sposób:

Ad. 1. Czy realizacja zadania pn. „…” jest uzależniona od otrzymania dotacji ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, tj. czy w sytuacji gdy Gmina nie otrzyma dotacji to realizowałaby zadanie?

Realizacja zadania pn. „…..” jest uzależniona od otrzymania dotacji ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W sytuacji, gdy Gmina nie otrzyma dotacji, przedsięwzięcie nie zostanie zrealizowane.

Ad. 2. Czy otrzymane przez Gminę dofinansowanie ze środków zewnętrznych może być wykorzystane tylko i wyłącznie w celu realizacji zadania „…..”?

Dofinansowanie, o które ubiega się Gmina ma charakter dotacji celowej, z przeznaczeniem na realizację tylko i wyłącznie działań wskazanych we wniosku o przyznanie wsparcia. Mając na względzie, iż wydatki kwalifikowalne w ramach projektu zostały ściśle określone w regulaminie konkursu, co oznacza, że dofinansowanie może zostać wykorzystanie wyłącznie na realizację zadania pn. „….”.

Ad. 3. Czy też środki te pozostaną w dowolnej dyspozycji Gminy, tzn. Gmina będzie mogła je przeznaczyć na jakąkolwiek ogólną działalność Gminy?

Dotacja ze środków EFRR zostanie przyznana na realizację konkretnego przedsięwzięcia, którego zakres został określony we wniosku o dofinansowanie. Gmina nie będzie miała możliwości dowolnego dysponowania tymi środkami. Rozliczenie dotacji odbywać się będzie według rzeczywiście poniesionych wydatków, tj. na podstawie faktur za realizację poszczególnych etapów inwestycji. Przedmiotowa dotacja jest dotacją kosztową do kosztu budowy instalacji, której gmina jest właścicielem przez okres trwałości projektu. Wobec powyższego, nie ma możliwości przeznaczenia otrzymanej dotacji na jakąkolwiek ogólną działalność gminy.

Ad. 4. Czy warunki umowy będą jednakowe dla wszystkich mieszkańców bez względu na rodzaj pieca i montowanej instalacji?

Warunki udziału w projekcie zostały określone w regulaminie naboru jego uczestników i są równe dla wszystkich mieszkańców, bez względu na moc montowanej instalacji. Wzór umowy podpisywanej pomiędzy mieszkańcami a Gminą, stanowił załącznik do regulaminu. Na wszystkich nieruchomościach objętych przedsięwzięciem montowane będą wyłącznie instalacje fotowoltaiczne. Rodzaj posiadanego źródła ciepła pozostaje bez znaczenia dla realizowanego przedsięwzięcia. Warunki finansowe określono jednakowo dla wszystkich uczestników projektu, bowiem dotacja stanowi 50% wartości netto instalacji. Pozostałą część mieszkańcy zobowiązali się wnieść na zasadach określonych w umowie w sprawie udziału w projekcie.

Ad. 5. Czy wysokość otrzymanego dofinansowania będzie uzależniona od ilości nieruchomości biorących udział w projekcie?

Wysokość otrzymanego dofinansowania stanowi 50% wartości netto poszczególnych instalacji. Wobec powyższego, liczba nieruchomości (tym samym liczba instalacji), wpływa na ogólną wysokość dotacji. W ujęciu indywidualnym, liczba nieruchomości biorących udział w projekcie nie wpływa na wielkość dotacji, ponieważ wyrażony procentowo maksymalny poziom dofinansowania dla poszczególnych instalacji, określony w regulaminie konkursu, w ramach którego gmina ubiega się o dofinansowanie, jest stały i równy dla wszystkich instalacji, tj. wynosi 50% wartości netto.

Ad. 6. Czy wysokość otrzymanego dofinansowania uzależniona będzie od liczby instalacji, kotłów, pomp i od wartości inwestycji?

Dotacja przyznana zostanie w wysokości 50% wartości netto poszczególnych instalacji. Ogólna kwota dotacji zależy od liczby instalacji, im więcej instalacji tym kwota wsparcia dla projektu wyższa. Jednak z punktu widzenia poszczególnych instalacji, poziom dofinansowanie będzie taki sam dla wszystkich instalacji. Większa liczba instalacji nie wpłynie na zmniejszenie udziału własnego mieszkańców w finansowaniu inwestycji.

Ad. 7. Czy Gmina będzie wnosiła wkład własny w finansowanie projektu, objętego zakresem wniosku? Należy wskazać strukturę udziału poszczególnych źródeł finansowania realizacji projektu.

Gmina nie będzie wnosiła wkładu własnego w finansowanie projektu objętego zakresem wniosku. Zadanie finansowane będzie Mieszkańcy zobowiązani będą do pokrycia wydatków związanych z projektem, w zakresie, w jakim nie zostaną one sfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Szacuje się, iż wkład własny mieszkańców będzie stanowił nie mniej niż 50% wydatków. Pozostała kwota pochodzić będzie z funduszy unijnych.

Nakłady inwestycyjne związane z dostawą i montażem instalacji pochodzić będą ze środków prywatnych wnoszonych przez mieszkańców oraz funduszy pozyskanych na ten cel z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Przewiduje się następującą strukturę finansowania projektu:

Wartość całkowita: Z PLN

Źródła finansowania:

Europejski Funduszu Rozwoju Regionalnego: X PLN

Wkład własny beneficjentów końcowych (mieszkańców): Y PLN.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy otrzymana przez gminę dotacja spełnia przesłankę określoną w art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020, poz. 106, z późn. zm.), i czy w związku z tym dotacja ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego będzie zwiększała podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usługi opodatkowanej na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
Czy dofinansowanie ze środków europejskich, które gmina otrzyma na podstawie umowy o dofinansowanie projektu będzie stanowić podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W przypadku opodatkowaniu dotacji podatkiem od towarów i usług jaką metodologię wyliczenia podatku należy przyjąć. Czy właściwym jest potraktowanie otrzymanej kwoty dotacji jako kwoty brutto. Czy poniższy sposób wyliczenia kwoty podatku jest prawidłowy.

Kwota dotacji: X PLN

Podstawa opodatkowania (przy stawce 8%):

(X PLN^1,08 = …. PLN)

Kwota podatku:

…. PLN x8% = 65 098,93

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie przejęte z pisma uzupełniającego wniosek z 15 kwietnia 2021 r.):

ad. 1. W świetle art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, jest wszystko o stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośrednio wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zdaniem Gminy, dotacja nie stanowi zapłaty z tytułu sprzedaży. Dofinansowanie ma charakter zakupowy i służy sfinansowaniu kosztów zakupu i montażu instalacji, opłat za studium wykonalności, dokumentacji, nadzoru inwestorskiego. Dotacja nie wpływa bezpośrednio na cenę usługi świadczonej przez Gminę. Wprawdzie poprzez sfinansowanie kosztów niezbędnych na realizację projektu, właściciele nieruchomości, na których realizowany będzie projekt poniosą niższe koszty wykonania na nieruchomościach instalacji fotowoltaicznych, to jednak otrzymana dotacja nie będzie miała bezpośredniego wpływu na cenę. Procentowo dofinansowanie będzie jednakowe dla każdego zestawu fotowoltaicznego, tj. 50% wartości netto. Przedmiotowa dotacja jest dotacją kosztową do kosztu budowy instalacji, której gmina jest właścicielem przez okres trwałości projektu.

W wyniku realizacji projektu właściciele nieruchomości, na których zamontowane zostaną instalacje fotowoltaiczne nie nabędą własności tych urządzeń. Instalacje w okresie 5 lat od dnia zatwierdzenia przez instytucję zarządzającą końcowego wniosku o płatność, tj. przez okres trwałości projektu, będą stanowiły własność gminy, która użyczy urządzenia właścicielom poszczególnych nieruchomości. Po upływie 5 lat, instalacje zostaną przekazane na własność właścicielom nieruchomości, przy czym nie będą oni ponosili żadnych dodatkowych opłat na rzecz gminy. Nie zachodzi zatem bezpośredni związek pomiędzy ceną a kwotą uzyskanej dotacji.

ad. 2. Udzielenie dotacji nie jest w żaden sposób powiązane z odpłatnością dokonywaną przez mieszkańców na rzecz gminy. Przedmiotowa dotacja jest dotacją kosztową do kosztu budowy instalacji, której gmina jest właścicielem przez okres trwałości projektu. Warunki rozliczenia dotacji oraz wysokość dofinansowania w żaden sposób nie są uzależnione od sposobu finansowania wkładu własnego, jak i od tego, jaki będzie los prawny instalacji po okresie trwałości projektu. Przedmiotowa dotacja nie jest uzależniona od ceny instalacji zbywanej na rzecz mieszkańca po okresie trwałości projektu (zgodnie z założeniami dotacji ceny - odpłatności - mogłoby w ogóle nie być albo odpłatność mogliby ponieść jedynie niektórzy mieszkańcy oraz w różnych wysokościach).

Jednocześnie należy wskazać, iż istotą projektu jest dążenie do realizacji celu publicznego. Gmina realizuje projekt a udział właścicieli nieruchomości, na których zainstalowane zostaną urządzenia sprowadza się do jego współfinansowania, a nie do uiszczenia za ich nabycie. Montaż urządzeń nie jest usługą wykonywaną na rzecz poszczególnych mieszkańców, lecz na rzecz gminy, która na tym etapie nabywa, na podstawie umowy z wykonawcą, własność urządzeń zainstalowanych w nieruchomościach użyczonych przez mieszkańców. Korzyści z realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia odniesie natomiast cała wspólnota, a nie tylko mieszkańcy nieruchomości, na których zostaną zamontowane instalacje fotowoltaiczne.

Dotacja nie spełnia przesłanki określonej w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, tj. nie wpływa bezpośrednio na cenę usługi świadczonej przez gminę. Otrzymane przez gminę dofinansowanie, przeznaczone na pokrycie wydatków (kosztów) związanych z realizacją projektu, nie ma bezpośredniego wpływu na cenę usług świadczonych w ramach tego projektu. Pozyskane przez Gminę środki zostaną przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów projektu, pod nazwą „….”, tym samym przedmiotowa dotacja jest dotacją kosztową. Dlatego też dotacja otrzymana przez Wnioskodawcę nie stanowi elementu podstawy opodatkowania podatkiem VAT w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.

ad. 3. Jeżeli dotacja spełniałaby przesłanki opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w celu wyliczenia kwoty podatku, właściwym jest potraktowanie otrzymanej kwoty dotacji jako kwoty brutto. Wówczas podstawę opodatkowania stanowi wartość otrzymanej dotacji sprowadzona do wartości netto wg wzoru: X PLN 1,08 = ….. PLN. Kwotę podatku należy wyliczyć od ustalonej wartości netto dotacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

jest nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania dotacji na realizację projektu pn.: „…” (pytanie 1 i 2),
jest prawidłowe - w zakresie potraktowania otrzymanej kwoty dotacji jako kwoty brutto (pytanie nr 3).

Jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 685), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z przepisów tych wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru, czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów, czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje (dotacje) bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Niezbędnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W myśl powyższego przepisu, aby dotacje i inne środki o podobnym charakterze stanowiły podstawę opodatkowania, muszą być wypłacane jako należność z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług i być bezpośrednio związane z ceną świadczenia.

Definicji terminu „bezpośredniego wpływu na cenę” nie zawiera zarówno ustawa o VAT, jak również dyrektywa 2006/112/WE ), dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do sposobu wykładni tego pojęcia wynikającego z orzecznictwa TSUE.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem TSUE, do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 11 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy (odpowiednio art. 73 dyrektywy 2006/112/WE), subwencje przyznane podatnikom. Przepis ten zmierza do obciążenia podatkiem VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to - do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02).

Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, ma on zastosowanie, gdy subwencja jest bezpośrednio związana z ceną danej transakcji. W swoich wyrokach TSUE wskazywał, że aby miała miejsce taka sytuacja, subwencja powinna przede wszystkim być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określonego towaru lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlega opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commissioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego usługę. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, że dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Gmina planuje realizację projektu pn.: „….”.

Przedsięwzięcie będzie obejmować montaż 83 instalacji do produkcji energii elektrycznej pochodzącej ze źródeł odnawialnych, tj. instalacji fotowoltaicznych o mocy nie większej niż 5 kWp. Instalacje montowane będą na budynkach mieszkalnych, jednorodzinnych, należących do osób fizycznych, z przeznaczeniem wyprodukowanej energii wyłącznie do zaspokojenia potrzeb własnych gospodarstw domowych uczestniczących w projekcie.

Realizacja zadania pn. „….” jest uzależniona od otrzymania dotacji ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W sytuacji, gdy Gmina nie otrzyma dotacji, przedsięwzięcie nie zostanie zrealizowane.

Warunki udziału w projekcie zostały określone w regulaminie naboru jego uczestników i są równe dla wszystkich mieszkańców, bez względu na moc montowanej instalacji. Na wszystkich nieruchomościach objętych przedsięwzięciem montowane będą wyłącznie instalacje fotowoltaiczne. Rodzaj posiadanego źródła ciepła pozostaje bez znaczenia dla realizowanego przedsięwzięcia. Warunki finansowe określono jednakowo dla wszystkich uczestników projektu, bowiem dotacja stanowi 50% wartości netto instalacji. Pozostałą część mieszkańcy zobowiązali się wnieść na zasadach określonych w umowie w sprawie udziału w projekcie.

Gmina nie będzie wnosiła wkładu własnego w finansowanie projektu objętego zakresem wniosku. Zadanie finansowane będzie przez Mieszkańców, którzy zobowiązani będą do pokrycia wydatków związanych z projektem, w zakresie, w jakim nie zostaną one sfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Szacuje się, iż wkład własny mieszkańców będzie stanowił nie mniej niż 50% wydatków. Pozostała kwota pochodzić będzie z funduszy unijnych.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy otrzymana przez Gminę dotacja spełnia przesłankę określoną w art. 29a ust. 1 ustawy z o VAT i czy w związku z tym dotacja ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego będzie zwiększała podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usługi opodatkowanej na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT oraz czy dofinansowanie ze środków europejskich, będzie stanowić podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w kontekście przywołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie.

W opinii tut. Organu, przekazane dla Wnioskodawcy środki w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na realizację przedmiotowego projektu należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze), które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług. Należy bowiem zauważyć, że jak wskazała Gmina, otrzymane dofinansowanie jest dofinansowaniem celowym, tj. na określone zadanie zgodne z umową. Gmina nie będzie mogła przeznaczyć tych środków na inny cel, który nie jest związany z realizacją ww. projektu.

Zatem z zawieranej umowy o świadczenie tych czynności jednoznacznie wynika, że dofinansowanie to jest wypłacane Wnioskodawcy bezpośrednio w celu umożliwienia mu świadczenia tych usług (por. pkt 12 wyroku TSUE w sprawie C-184/00).

Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, realizacja zadania jest uzależniona od otrzymania dotacji ze środków z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W sytuacji gdy Gmina nie otrzyma dofinansowania zadanie nie będzie realizowane.

Warunki finansowe określono jednakowo dla wszystkich uczestników projektu, bowiem dotacja stanowi 50% wartości netto instalacji. Pozostałą część mieszkańcy zobowiązali się wnieść na zasadach określonych w umowie w sprawie udziału w projekcie.

Otrzymane przez Gminę dofinansowanie może być wykorzystane tylko wyłącznie na określone zadanie, zgodnie z umową tj. „….”. Warunki udziału w projekcie zostały określone w regulaminie naboru jego uczestników i są równe dla wszystkich mieszkańców, bez względu na moc montowanej instalacji. Rodzaj posiadanego źródła ciepła pozostaje bez znaczenia dla realizowanego przedsięwzięcia. Ogólna kwota dotacji zależy od liczby instalacji, im więcej instalacji tym kwota wsparcia dla projektu wyższa.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że kwota dotacji stanowi istotną część realizowanej przez Gminę inwestycji i pozostaje w bezpośredniej korelacji z płatnością po stronie mieszkańców.

Z przedstawionych okoliczności wynika bowiem, że dofinansowanie na realizację projektu wypłacane jest podmiotowi dotowanemu czyli Wnioskodawcy bezpośrednio w celu umożliwienia mu realizacji określonej usługi na rzecz mieszkańca, z którym wiąże go stosunek zobowiązaniowy na podstawie zawartej umowy. Nie ulega wątpliwości, że mieszkaniec nie musi płacić „pełnej” ceny usługi właśnie z powodu pokrycia jej dotacją.

Tym samym uwzględniając w rozpatrywanej sprawie treść ww. art. 29a ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych przez Gminę usług będzie nie tylko kwota należna, którą będzie uiszczać mieszkaniec biorący udział w projekcie zgodnie z zawartą umową, ale także środki otrzymane przez Gminę od podmiotu trzeciego na realizację ww. projektu w części w jakiej będą miały one bezpośredni wpływ na cenę świadczonych na rzecz mieszkańców usług, pomniejszone o kwotę podatku należnego.

W konsekwencji, otrzymane przez Gminę dofinansowanie na realizację projektu pn.: „….” będzie mieć bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu świadczenia usług, a zatem będzie stanowić zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej. Wobec tego ww. dofinansowanie będzie stanowić podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 jest nieprawidłowe.

Ponadto Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące tego, czy w przypadku opodatkowaniu dotacji podatkiem od towarów i usług właściwym jest potraktowanie otrzymanej kwoty dotacji jako kwoty brutto.

Z przywołanych wyżej przepisów art. 29a ust. 1, ust. 6 oraz ust. 7 ustawy o VAT wynika, że podstawa opodatkowania musi być kwotą niezawierającą podatku. Skoro bowiem podstawa opodatkowania jest kwotą, od jakiej oblicza się podatek, to sama nie może zawierać podatku. Tę cechę podstawy opodatkowania wyraża przepis art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy. Wynika z niego, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwoty podatku (należnego od danych czynności). To znaczy, że zapłata, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, jest kwotą brutto i stanowi podstawę opodatkowania dopiero po pomniejszeniu jej o należny podatek.

W kontekście powyższego należy przywołać wyrok TSUE z 7 listopada 2013 r. w sprawach połączonych C-249/12 i C-250/12 (Corina-Hrisi Tulică v. Agenţia Naţională de Administrare Fiscală – Direcţia Generală de Soluţionare a Contestaţiilor oraz Călin Ion Plavoşin v. Direcţia Generală a Finanţelor Publice Timiş – Serviciul Soluţionare Contestaţii, Activitatea de Inspecţie Fiscală – Serviciul de Inspecţie Fiscală Timiş). W wyroku tym Trybunał stwierdził, że przepisy unijne należy interpretować w ten sposób, że jeżeli cena towaru została ustalona przez strony bez żadnej wzmianki dotyczącej podatku od wartości dodanej, a dostawcą tego towaru jest podatnik, ustalona cena, w przypadku gdy dostawca nie może odzyskać od nabywcy podatku od wartości dodanej, którego żąda organ podatkowy, powinna być uznana za cenę obejmującą już podatek od wartości dodanej.

Ponadto, trzeba zauważyć, że pewne regulacje dotyczące podatku od towarów i usług – w kontekście uznawania określonych wartości za kwoty netto, bądź brutto – są zawarte w przepisach ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 178). Artykuł 3 ust. 1 pkt 1 tej ustawy stanowi, że cena oznacza wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Stosownie zaś do treści ust. 2 tego artykułu, w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową. Te przepisy przyjmują zatem jako zasadę, że cena jest kwotą brutto.

Wskazać w tym miejscu należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, trzeba mieć jednak na względzie, że ustawodawca dopuszcza, możliwość obliczenia podatku zarówno metodą „do sta” jak też metodą „w stu”.

Natomiast, rozstrzygnięcie, według której metody należy obliczyć podatek należny od danej transakcji, uzależnione jest od tego jak strony transakcji ustaliły kwotę należną sprzedawcy z tytułu transakcji. Jeżeli bowiem strony ustalą, że należna sprzedawcy kwota jest kwotą netto (tzn. niezawierającą w sobie należnego podatku), to kwotę należnego podatku należy obliczyć według metody „do sta”. Jeżeli natomiast ustalona w umowie należność dla sprzedawcy/usługodawcy od nabywcy/usługobiorcy, jest jedyną i całą należnością jaką ten ostatni winien uiścić, to tę umówioną kwotę należy potraktować jako kwotę brutto a podatek należny trzeba obliczyć według metody „w stu”.

Trzeba w tym miejscu zauważyć, że choć powyższe rozważania odnoszą się do relacji sprzedawca – nabywca, to jednak uzasadnionym jest przyjęcie, że zachowują one swoją aktualność w odniesieniu do dotacji, podlegającej opodatkowaniu.

Mając na uwadze powołane wcześniej przepisy jak też wskazane okoliczności faktyczne oraz przyjmując jednoznaczne wskazanie Wnioskodawcy, że otrzymane w przedmiotowej sprawie dofinansowanie ma związek z realizowanym projektem, bowiem 100% dotacji będzie przeznaczona na realizację Projektu i dofinansowanie to Gmina opodatkuje, to kwota podatku należnego powinna być wyliczona metodą „w stu”, traktując otrzymane wynagrodzenie jako kwotę brutto, tj. kwotę zawierającą podatek należny.

Podsumowując, stanowiące element podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia na rzecz mieszkańców dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego obejmuje wartość podatku od towarów i usług. Zatem należy przyjąć, że otrzymana kwota dotacji stanowi kwotę „brutto” zawierającą w sobie podatek należny, który należy wyliczyć metodą „w stu”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin