Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.37.2021.2.AW
z 1 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2021 r. (data wpływu 20 stycznia 2021 r.), uzupełnionego pismem z dnia 29 marca 2021 r. (data wpływu 30 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży gruntu przez Wnioskodawczynię – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży gruntu przez Wnioskodawczynię. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 marca 2021 r. o pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest aktualnie współwłaścicielką gruntów rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Zamierza ona w najbliższym czasie dokonać sprzedaży części gruntu o powierzchni około 1,5 ha. Realizacja transakcji odbędzie się przy pomocy pośrednika nieruchomości, z którym została zawarta umowa pośrednictwa w sprzedaży. Pierwotnie Wnioskodawczyni zamierzała sprzedać działkę nr 1 o powierzchni 1,05 ha (co do której uzyskała interpretację indywidualną), jednakże w związku z potrzebami potencjalnego klienta nie wyklucza, iż dokona podziału posiadanych gruntów, tak aby został wyodrębniony grunt o powierzchni ok. 1,5 ha przeznaczony do sprzedaży. Po wyodrębnieniu przeznaczony do sprzedaży grunt składałby się z 1 lub maksymalnie 2 działek. Działka nr 1 nie zostałaby w tej sytuacji sprzedana.

W związku z planowaną transakcją, w szczególności zaś koniecznością dokonania wcześniejszego podziału nieruchomości, Wnioskodawczyni ma wątpliwości co do zasadności opodatkowania podatkiem VAT przyszłej transakcji. Wątpliwości Wnioskodawczyni wynikają między innymi ze stanowiska jej pośrednika nieruchomości, który zaleca opodatkować przyszłą transakcję podatkiem od towarów i usług, zwracając np. uwagę na pojawiające się w mediach artykuły dotyczące sprzedaży ziemi, w których doradcy podatkowi wskazują na konieczność opodatkowania podatkiem VAT takich transakcji. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawczyni obawia się samodzielnie dokonać rozstrzygnięcia w tej sprawie, to znaczy czy przyszłą transakcję sprzedaży gruntu należy czy tez nie należy opodatkować podatkiem VAT.

Wnioskodawczyni posiada gospodarstwo rolne, które nie prowadzi już działalności rolniczej. Aktualnie łączna powierzchnia gruntów wchodzących w skład gospodarstwa wynosi 4,50 ha, podzielonych na 3 geodezyjnie wyodrębnione działki: nr 1 o pow. 1,06 ha, nr 2 o pow. 0,42 ha oraz nr 3 o pow. 3,02 ha. Działka nr 2 została wyodrębniona w roku 2006 na mocy decyzji Burmistrza w związku z planowaną inwestycją celu publicznego w postaci budowy drogi gminnej.

Wnioskodawczyni planuje dokonać podziału działki nr 3, w wyniku czego wyodrębni 1 lub maksymalnie 2 działki o łącznej powierzchni 1,5 ha, które mają zostać sprzedane. Zainteresowana jest współwłaścicielką przedmiotowego gospodarstwa rolnego od roku 1974 i władała tym gospodarstwem w ramach ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej do końca roku 2020. Pod koniec roku 2020, w wyniku dziedziczenia po zmarłym mężu, stała się współwłaścicielką gospodarstwa w 3/4 udziałów wobec 1/4 udziałów dziedziczonych przez jedyną córkę. Ani Ona ani Jej córka nigdy nie prowadziły i nie planują prowadzić działalności gospodarczej. Od czasu nabycia gospodarstwa (czyli od roku 1974) Wnioskodawczyni nie dokonywała żadnych czynności prawnych dotyczących ww. gruntów, w szczególności zaś podziałów lub przekształceń. Istniejący podział gruntów jest wynikiem działań administracji państwowej wynikających z realizacji celów własnych lub ustawowych i nie był inicjowany przez Wnioskodawczynię.

Przedmiotowe grunty znajdują się w obrębie administracyjnym miasta, nie posiadają uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ale objęte są studium zagospodarowania. Dla gruntów tych nie zostały także wydane warunki zabudowy. Z danych zawartych w studium wynika, iż grunty te przeznaczone będą pod zabudowę mieszkaniową, częściowo jednorodzinną, a częściowo wielorodzinną. Należy przypuszczać, że miejscowy plan zagospodarowania zostanie uchwalony zgodnie z wytycznymi studium, a podmiot który nabędzie ten grunt przeznaczy pod zabudowę mieszkaniową.

Obecnie Zainteresowana nie prowadzi jakiejkolwiek działalności rolnej ani gospodarczej. Grunty rolne wchodzące w skład gospodarstwa, jako grunty o bardzo niskiej przydatności rolniczej (VI klasa gruntu) są odłogowane. Wnioskodawczyni utrzymuje się z renty, a Jej córka jest zatrudniona jako nauczyciel. Zainteresowana nie pobiera i nie pobierała żadnych dotacji i dopłat do ww. gruntów. Na wszystkich gruntach wchodzących w skład gospodarstwa, jak również w budynkach gospodarczych i mieszkalnych od roku 1990 do chwili obecnej nie jest prowadzona działalność rolnicza ani jakakolwiek inna.

Wcześniej w latach 1974 do 1989 gospodarstwo prowadziło działalność rolniczą, tj. uprawę roślin i chów zwierząt. Analogicznie z gruntów wchodzących w skład gospodarstwa od roku 1990 do chwili obecnej nie były dokonywane dostawy produktów rolnych. Wcześniej (w latach 1974 do 1989) gospodarstwo dokonywało sprzedaży płodów rolnych. Wnioskodawczyni nie była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny ani jako rolnik ryczałtowy ani też nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia działki (gospodarstwa rolnego), gdyż w roku 1974 nie było ustawy o podatku VAT. Od czasu nabycia gospodarstwa, czyli od roku 1974 Wnioskodawczyni nigdy nie dokonywała jakichkolwiek czynności prawnych (np. sprzedaży, podziału, dostaw towarów, itp.), które wiązałyby się z koniecznością zastosowania przepisów powołanej wyżej ustawy o VAT.

Grunt przeznaczony do sprzedaży, który zostanie wyodrębniony z działki nr 176/2 był wykorzystywany zgodnie z przedstawionym wyżej opisem, czyli do roku 1989 był wykorzystywany jako grunt rolny, na którym była prowadzona uprawa roślin, a po roku 1989 do chwili obecnej jest odłogowany. Grunt ten wchodził w skład gospodarstwa od roku 1974.

Grunt który zostanie wyodrębniony do sprzedaży z działki nr 176/2 nigdy nie był przedmiotem umów cywilnoprawnych ani też nie podlegał innym czynnościom prawnym, np. podziałowi (poza czynnościami przeprowadzonymi przez Gminę w związku z inwestycją celu publicznego).

Po dokonaniu podziału działki nr 3 i ewentualnej sprzedaży Wnioskodawczyni pozostanie z tej działki około 1,5 ha gruntu. Z tej pozostałej, nieprzeznaczonej do sprzedaży powierzchni Wnioskodawczyni wydzierżawiła w roku 2003 ok. 3000 m2 gruntu. Umowa jest odpłatna i trwa nadal. Umowa opodatkowana jest w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i nie ma związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni przewiduje, iż ona lub Jej córka dalej będą wydzierżawiać wspomnianą powierzchnię także po dokonaniu sprzedaży części gruntu z działki nr 3.

Wnioskodawczyni nigdy w przeszłości nie dokonywała sprzedaży gruntów oraz nie planuje w przyszłości dokonać sprzedaży innego gruntu. Nie może jednak wykluczyć, że w przyszłości taka sprzedaż będzie miała miejsce z nieprzewidzianych obecnie przyczyn.

Na gruncie wchodzącym w skład gospodarstwa ani w budynkach gospodarczych i mieszkalnych nigdy nie była prowadzona działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zainteresowana nigdy nie ponosiła ani nie zamierza ponosić w stosunku do gruntu przeznaczonego do sprzedaży, ani także pozostałych gruntów wchodzących w skład gospodarstwa jakichkolwiek nakładów lub działań mających na celu ich uatrakcyjnienie lub zwiększenie wartości, na przykład podziałów na większą ilość działek, uzbrojenia tych działek w media, itd.

Aktualnie nie wiadomo czy na moment sprzedaży gruntu będzie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Termin uchwalenia tego planu i jego zakres zależy wyłącznie od działań Urzędu Miasta i Gminy. Wnioskodawczyni nigdy nie występowała ani nie będzie występować o uchwalenie tego planu, ani o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i nic Jej nie wiadomo aby na moment sprzedaży gruntów takie dokumenty miały zostać wydane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jednorazowa i okazjonalna sprzedaż gruntu stanowiącego majątek osobisty Wnioskodawczyni, także w przypadku podziału tego gruntu i wyodrębnienia działki lub maksymalnie 2 działek do sprzedaży, powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni, transakcja sprzedaży gruntu w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego nie powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Planowana sprzedaż gruntu będzie miała charakter okazjonalny jako niemający związku z jakąkolwiek działalnością gospodarczą prowadzoną przez właścicielkę gruntu. Transakcja ta odbywać się będzie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, jako czynność związana ze zwykłym wykonywaniem prawa własności i jako taka nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Ewentualna konieczność opodatkowania tej transakcji podatkiem VAT wiązałaby się z uznaniem Zainteresowanej za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a czynności związane z obrotem nieruchomościami nie mogłyby mieć charakteru jednorazowego i okazjonalnego.

Bez znaczenia dla istoty sprawy pozostaje przy tym fakt, iż Wnioskodawczyni dokona podziału nieruchomości i wyodrębnienia 1 czy maksymalnie 2 działek lub też teren przeznaczony do sprzedaży zostanie wykorzystany na cele budowlane albo związane z jakąkolwiek działalnością gospodarczą, jeśli Wnioskodawczyni nie można uznać jako podatnika od towarów i usług. Sam podział nieruchomości, czy też zatrudnienie pośrednika nieruchomości lub pełnomocnika samo w sobie nie przesądza, iż Wnioskodawczyni będzie w tym przypadku działała tak jak podatnik czy przedsiębiorca, co sugerują niektórzy „eksperci” czy doradcy podatkowi w pojawiających się ostatnio artykułach medialnych. Informacje takie należy traktować ostrożnie, jako nieodnoszące się do indywidualnych uwarunkowań w konkretnych sprawach. Również pośrednik nieruchomości, ze zdaniem którego nie zgadza się Wnioskodawczyni uważa, iż Zainteresowana powinna opodatkować tę transakcję podatkiem VAT.

Trudno uznać Wnioskodawczynię za podatnika VAT, jeśli dokonuje ona sprzedaży gruntu stanowiącego jej majątek osobisty, który nie został nabyty w celu jego dalszej odsprzedaży, prowadzenia działalności gospodarczej ani też na tym gruncie nigdy taka działalność nie była prowadzona. Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną, nieporuszającą się samodzielnie i praktycznie nieopuszczającą miejsca swojego zamieszkania. Nie sposób traktować Wnioskodawczyni jako podatnika VAT, jeśli sprzedaży gruntu dokonuje Ona incydentalnie, nie prowadzi i nie planuje prowadzić jakiejkolwiek działalności gospodarczej, a dokonywana sprzedaż gruntu nie ma charakteru zorganizowanego, związanego na przykład z regularną dostawą gruntów. Czynności, które Wnioskodawczyni podejmuje w związku ze sprzedażą gruntu nie wykraczają poza zwykłe formy aktywności, niezbędne przy sprzedaży jakiegokolwiek majątku osobistego. Aby Wnioskodawczynię można było uznać jako podmiot działający w charakterze podatnika, musiałaby ona działać w sposób zawodowy (profesjonalny), podejmując szereg działań związanych z obrotem nieruchomościami, takich jak przykładowo: zakup i sprzedaż działek, wyodrębnienie większej ilości działek, ich uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, regularne działania marketingowe w celu sprzedaży tych działek, itd. Wnioskodawczyni nigdy takich działań nie podejmowała i nie będzie podejmować.

Powyższa problematyka została szczegółowo omówiona w interpretacji indywidualnej wydanej dla Zainteresowanej w dniu 15 września 2020 r. w związku z planowaną sprzedażą innej działki oraz w orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r., które przytoczył organ podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego dostawa jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) – zwanej dalej Dyrektywą 112, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży udziałów gruncie istotne jest, czy w danej sprawie Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania ich za podmioty prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Treść wniosku wskazuje, że Wnioskodawczyni jest aktualnie współwłaścicielką gruntów rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.

Aktualnie łączna powierzchnia gruntów wchodzących w skład gospodarstwa wynosi 4,50 ha, podzielonych na 3 geodezyjnie wyodrębnione działki: nr 1, nr 2 oraz nr 3.

Wnioskodawczyni planuje dokonać podziału działki nr 3, w wyniku czego wyodrębni 1 lub maksymalnie 2 działki o łącznej powierzchni 1,5 ha, które mają zostać sprzedane. Zainteresowana jest współwłaścicielką przedmiotowego gospodarstwa rolnego od roku 1974 i władała tym gospodarstwem w ramach ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej do końca roku 2020. Pod koniec roku 2020, w wyniku dziedziczenia po zmarłym mężu, stała się współwłaścicielką gospodarstwa w 3/4 udziałów wobec 1/4 udziałów dziedziczonych przez jedyną córkę. Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła i nie planuje prowadzić działalności gospodarczej, obecnie Zainteresowana nie prowadzi również jakiejkolwiek działalności rolnej.

Wnioskodawczyni nie była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny ani jako rolnik ryczałtowy, ani też nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia działki (gospodarstwa rolnego), gdyż w roku 1974 nie było ustawy o podatku VAT. Od czasu nabycia gospodarstwa, czyli od roku 1974 Wnioskodawczyni nigdy nie dokonywała jakichkolwiek czynności prawnych (np. sprzedaży, podziału, dostaw towarów, itp.), które wiązałyby się z koniecznością zastosowania przepisów powołanej wyżej ustawy.

Grunt przeznaczony do sprzedaży, który zostanie wyodrębniony z działki nr 3 był wykorzystywany do roku 1989 jako grunt rolny, na którym była prowadzona uprawa roślin, a po roku 1989 do chwili obecnej jest odłogowany.

Grunt który zostanie wyodrębniony do sprzedaży z działki nr 3 nigdy nie był przedmiotem umów cywilnoprawnych ani też nie podlegał innym czynnościom prawnym, np. podziałowi (poza czynnościami przeprowadzonymi przez Gminę w związku z inwestycją celu publicznego).

Zainteresowana nigdy nie ponosiła ani nie zamierza ponosić w stosunku do gruntu przeznaczonego do sprzedaży jakichkolwiek nakładów lub działań mających na celu jego uatrakcyjnienie lub zwiększenie wartości, na przykład podziałów na większą ilość działek, uzbrojenia tych działek w media, itd.

Wnioskodawczyni nigdy nie występowała ani nie będzie występować o uchwalenie tego planu, ani o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i nic Jej nie wiadomo aby na moment sprzedaży gruntów takie dokumenty miały zostać wydane.

Na tle powyższego opisu sprawy, Wnioskodawczyni powzięła wątpliwości w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży udziałów w 1 działce lub w 2 działkach.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Zainteresowanej istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowała Ona działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni – w związku z planowaną sprzedażą udziałów w gruncie – za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami.

Analizując treść wniosku należy stwierdzić, że działka nr 3 – z której wydzielona zostanie 1 lub 2 działki, będąca/będące przedmiotem sprzedaży – została nabyta w roku 1974 celem prowadzenia gospodarstwa rolnego, a nie z zamiarem jej dalszej odsprzedaży. Przedmiotowe grunty – jak wskazała Wnioskodawczyni – nie były wykorzystywane do prowadzania działalności gospodarczej, gdyż Wnioskodawczyni nie była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, ani jako rolnik ryczałtowy. Zainteresowana nigdy nie ponosiła ani nie zamierza ponosić w stosunku do gruntu przeznaczonego do sprzedaży jakichkolwiek nakładów lub działań mających na celu jego uatrakcyjnienie lub zwiększenie wartości, na przykład podziałów na większą ilość działek, uzbrojenia tych działek w media, itd. Ponadto, co istotne grunt, który zostanie wyodrębniony do sprzedaży z działki nr 3 nigdy nie był przedmiotem umów cywilnoprawnych. W konsekwencji przedstawiony sposób dysponowania ww. majątkiem jednoznacznie wskazuje, że Wnioskodawczyni – przez cały okres posiadania – wykorzystywała grunty wyłącznie na cele osobiste, a nie w charakterze zarobkowym.

Powyższego wniosku nie zmienia fakt, że Zainteresowana podzieli działkę nr 3 celem wydzielenia 1 lub 2 działek, mających być przedmiotem sprzedaży.

W niniejszej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Zainteresowanej w przedmiocie zbycia udziałów w gruncie, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzałyby, że sprzedaż wskazanych we wniosku udziałów w 1 działce lub w 2 działkach wypełniała przesłanki działalności gospodarczej. Zainteresowana nie podejmowała takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Działania podejmowane przez Wnioskodawczynię należały do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowana sprzedając udziały w gruncie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznaczała działanie w sferze prywatnej, do której nie miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziałów w gruncie w odniesieniu do 1 lub 2 działek nie będzie wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowana nie uzyska statusu podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym, ww. dostawa będzie stanowiła czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać jako prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację organ oparł się m.in. na informacji, że „Grunt który zostanie wyodrębniony do sprzedaży z działki nr 3 nigdy nie był przedmiotem umów cywilnoprawnych”. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W kwestii skutków prawnych jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze współwłaścicieli przedmiotowego gruntu, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z nich, tj. córki Wnioskodawczyni. Drugi współwłaściciel chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży gruntu przez Wnioskodawczynię. Natomiast, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży gruntu przez córkę Wnioskodawczyni zostało wydane w dniu 1 kwietnia 2021 r. postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania nr 0112-KDIL1-2.4012.148.2021.1.AW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.