Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.26.2021.1.PB
z 30 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 marca 2021 r. (data wpływu 3 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Ojciec Wnioskodawcy (nieżyjący już A. K.) z uwagi na fakt stałego zamieszkania w Kanadzie od lat 80-tych posiadał zarówno obywatelstwo polskie i kanadyjskie. Ojciec Wnioskodawcy zmarł w Kanadzie 3 lipca 2019 r. Ojciec Wnioskodawcy sporządził testament w języku angielskim zgodnie z obowiązującym prawem spadkowym prowincji (…), w której żył i umarł. W pozostawionym testamencie wyznaczył osobę fizyczną (prawnika) – jako wykonawcę i powiernika jego testamentu. W testamencie (pkt 13) ojciec wymienił swojego syna P. K. i swoją córkę O. K. jako spadkobierców jego części rodzinnej nieruchomości w Polsce, po połowie w równych częściach. Nieruchomość znajduje się w Z. Ojciec Wnioskodawcy był prawnym właścicielem tejże nieruchomości nabytej w drodze spadku po swoim ojcu.

W dniu 7 listopada 2019 r. zostało wydane postanowienie kanadyjskiego sądu prowincji (…) (z języka angielskiego Grant of Probate) poświadczające ważność/autentyczność testamentu oraz wskazujące panią (…) jako administratora spadku A. K.

Kolejnym krokiem będzie złożenie wniosku o rozpoczęcie postępowania przed sądem polskim, by ten orzekł o nabyciu spadku (część nieruchomości w Z.) przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca jest obywatelem polskim, zamieszkującym na stałe w Polsce od ponad 2 lat. Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że jako najbliższa rodzina (syn) powinien być zwolniony z podatku od spadków i darowizn, jednak musi zachować ustawowy 6-miesięczny termin złożenia jego nabycia od daty uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Kiedy formalnie Wnioskodawca powinien zgłosić w Urzędzie Skarbowym fakt nabycia spadku (część nieruchomości) po swoim zmarłym ojcu?
2. Czy obowiązek zgłoszenia nabycia praw majątkowych rozpoczyna się w dniu uprawomocnienia się orzeczenia (Grant od Probate) kanadyjskiego sądu prowincji (…) czy polskiego sądu stwierdzającego nabycie spadku w Polsce?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonawcą masy spadkowej po śmierci A. K. stała się pani (…) jako administrator spadku, który nabywa w pełni prawa do spadku oraz posiada pełne prawo do rozporządzania spadkiem. Tak więc, kanadyjskie orzeczenie sądu nie wskazuje nabycia spadku lub też otrzymania tytułu prawnego odziedziczonej części nieruchomości w Z. przez P. K., stąd nie powstał obowiązek podatkowy z chwilą wydania orzeczenia sądu kanadyjskiego. Obowiązek podatkowy powstanie z chwilą kiedy zakończy się postępowanie przed sądem polskim, który orzeknie o nabyciu spadku przez syna P. K. Wnioskodawca powinien w ciągu 6-ciu miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku zgłosić nabycie spadku do Urzędu Skarbowego w celu zwolnienia z obowiązku podatkowego jako zstępny (syn) spadkodawcy A. K. Wnioskodawca uważa, że orzeczenie wydane przez sąd kanadyjski nie mogło być skuteczne odnośnie do nieruchomości położonej w Polsce, gdyż jedynym orzeczeniem, które mogło stwierdzić nabycie majątku nieruchomego w Polsce jest postanowienie sądu polskiego o stwierdzeniu nabyciu spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1813, ze zm.) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Stosownie do art. 2 ww. ustawy – nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na gruncie przepisów prawa polskiego spadek jest instytucją regulowaną przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.).

W myśl art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego – przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swojej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są spadkobiercami.

Zgodnie z art. 924 ww. ustawy – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 cyt. ustawy). Zatem nabycie spadku przez spadkobiercę następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W przypadku nabycia majątku spadkodawcy w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku (art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 zd. 1 ww. ustawy – w przypadku nabycia, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania, a następnie nabycie to stwierdzono pismem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru (art. 7 ust. 1 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że ojciec Wnioskodawcy z uwagi na fakt stałego zamieszkania w Kanadzie od lat 80-tych posiadał zarówno obywatelstwo polskie i kanadyjskie. Ojciec Wnioskodawcy zmarł w Kanadzie 3 lipca 2019 r. Ojciec Wnioskodawcy sporządził testament w języku angielskim zgodnie z obowiązującym prawem spadkowym prowincji (…), w której żył i umarł. W pozostawionym testamencie wyznaczył osobę fizyczną (prawnika) – jako wykonawcę i powiernika jego testamentu. W testamencie (pkt 13) ojciec wymienił swojego syna P. K. i swoją córkę O. K. jako spadkobierców jego części rodzinnej nieruchomości w Polsce, po połowie w równych częściach. Nieruchomość znajduje się w Z. W dniu 7 listopada 2019 r. zostało wydane postanowienie kanadyjskiego sądu prowincji (…) (z języka angielskiego Grant of Probate) poświadczające ważność/autentyczność testamentu oraz wskazujące panią (…) jako administratora spadku A. K. Kolejnym krokiem będzie złożenie wniosku o rozpoczęcie postępowania przed sądem polskim, by ten orzekł o nabyciu spadku (część nieruchomości w Z.) przez Wnioskodawcę.

Z informacji dostępnych na oficjalnej stronie internetowej Konsulatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Kanadzie wynika, że postępowanie spadkowe w Kanadzie przebiega na innych niż w Polsce zasadach. Kanada jest państwem federacyjnym, postępowanie spadkowe toczy się zgodnie z prawem spadkowym tej prowincji, w której zmarł spadkodawca. W kanadyjskim systemie prawnym brak jest odpowiedników instytucji typowych dla polskiego prawa spadkowego, np. takich jak zachowek, sądy nie wydają postanowień o stwierdzeniu nabycia spadku. W przypadku gdy spadkodawca pozostawił testament, postępowanie spadkowe prowadzone jest przez wykonawcę testamentu lub administratora spadku na podstawie postanowienia sądu o zatwierdzeniu/wyznaczeniu powiernika spadku. Wykonawcą testamentu jest osoba fizyczna lub prawna wskazana przez spadkodawcę w testamencie. Gdy spadkodawca nie pozostawił testamentu lub gdy jego testament uznano za nieważny, a także wtedy, kiedy wykonawca testamentu nie został ustanowiony przez spadkodawcę bądź zrzekł się swej funkcji, spadkiem zarządza administrator spadku. Zatem jak wynika z powyższego dysponentem masy spadkowej po śmierci spadkodawcy nie staje się spadkobierca, lecz wykonawca lub administrator spadku, który rozporządza nim do momentu przekazania go spadkobiercom. Zatem spadkobierca nie nabywa praw do spadku do momentu otrzymania od wykonawcy (administratora) całego swojego udziału w masie spadkowej.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2. 7276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3. 4902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
   
   

Art. 14 ust. 1 i 2 ww. ustawy statuuje, iż wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Na podstawie art. 14 ust. 3 cyt. ustawy – do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III – innych nabywców.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy – podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku, według skali określonej w tym przepisie. Dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej stawka podatku wynosi:

• do 10 278 zł – 3%,
• od 10 278 zł do 20 556 zł – 308 zł 30 gr i 5% nadwyżki ponad 10 278 zł,
• powyżej 20 556 zł – 822 zł 20 gr i 7% nadwyżki ponad 20 556 zł.
  
  

Na podstawie art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – podatnicy są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

W zeznaniu wskazuje się rzeczy lub prawa majątkowe będące przedmiotem spadku, a także obciążające je długi i ciężary.

Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Jeżeli dokumentem potwierdzającym nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych jest akt poświadczenia dziedziczenia lub europejskie poświadczenie spadkowe, termin 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, do zgłoszenia tego nabycia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego liczy się od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia lub wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4 (art. 4a ust. 1a ww. ustawy).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Przenosząc powołane wyżej przepisy na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy – w myśl art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn – powstanie z chwilą uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku w odniesieniu do nieruchomości położonej w Polsce. Aby Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, winien w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, złożyć zgłoszenie SD-Z2 we właściwym urzędzie skarbowym. Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych powinno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem – została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy, tylko on może czerpać z niej ochronę i dotyczy ona tylko i wyłącznie skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jakie wystąpiły po stronie Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawoo postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.