2021.04.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.613.2020.1.DP
z 28 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2020 r. (data wpływu 20 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji pomiędzy Gminą a samorządowymi instytucjami kultury oraz pomiędzy Gminą a spółkami, w których Gmina ma co najmniej 25% udziałów, za transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi, które należy oznaczyć symbolem „TP” w pliku JPK_V7M – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji pomiędzy Gminą a samorządowymi instytucjami kultury oraz pomiędzy Gminą a spółkami, w których Gmina ma co najmniej 25% udziałów, za transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi, które należy oznaczyć symbolem „TP” w pliku JPK_V7M.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina Miasto (dalej: „Gmina”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie realizowanych umów cywilnoprawnych. W związku z prowadzoną przez siebie działalnością opodatkowaną, Gmina od 1 stycznia 2017 r. podlega centralizacji rozliczeń w podatku VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Według broszury informacyjnej z dnia 24 listopada 2016 r. przygotowanej przez resort finansów centralizacji rozliczeń nie podlegają:

inne jednostki budżetowe (w tym również państwowe), których obowiązek utworzenia wynika z mocy prawa (obsługujące m. in. organy administracji zespolonej), np. Powiatowy Urząd Pracy, Komenda Powiatowa Policji, Inspektorat Nadzoru Budowlanego, Komendy Państwowej Straży Pożarnej,

samorządowe instytucje kultury posiadające osobowość prawną (np. domy kultury, biblioteki, muzea, teatry, kina itp.),

samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej (szpitale, przychodnie zdrowia itp.),

inne samorządowe osoby prawne,

tworzone przez JST spółki działające jako spółki prawa handlowego (np. przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjne).

Gmina zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) (dalej: Ustawa o VAT) prowadzi ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku VAT i sporządza informację podsumowującą. Ewidencja wraz z deklaracją podatkową przesyłana jest za każdy miesiąc do urzędu skarbowego na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c Ustawy o VAT.

Do zadań Gminy należy m. in. organizacja działalności kulturalnej poprzez tworzenie samorządowych instytucji kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym – ustawa z dnia 25 października 1991 roku o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194) zwanej dalej: u.o.p.d.k.. Gmina jako organizator tworzący instytucje kultury powołuje Dyrektora, który reprezentuje instytucję na zewnątrz i zarządza nią co do zasady samodzielnie.

Instytucje kultury, dla których organizatorem jest Miasto to:

(…),
(…),
(…),
(…),
(…),
(…),
(…),
(…),
(…),
(…).

Organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona (art. 12 u.o.p.d.k.). Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713, z późn. zm.), zwanej dalej „u.s.g.”, do wyłącznej właściwości rady gminy należy tworzenie i likwidowanie jednostek organizacyjnych oraz wyposażanie ich w majątek. Zgodnie z art. 14 ust. 2 u.o.p.d.k. organizator nie odpowiada co do zasady za zobowiązania instytucji kultury. Samorządowa instytucja kultury otrzymuje od organizatora dotację podmiotową na realizację zadań z zakresu kultury i sportu. Wynik rocznej działalności instytucji kultury jest zyskiem lub stratą finansową. Instytucja kultury nie rozlicza się z organizatorem zyskiem, a organizator nie pokrywa straty instytucji kultury. Osiągnięty zysk zwiększa fundusz instytucji kultury, a poniesiona strata zmniejsza fundusz instytucji kultury. Z przytoczonych powyżej przepisów wynika więc wyodrębnienie prawne i organizacyjne instytucji kultury oraz ich pełna autonomia i samodzielność finansowa, i organizacyjna. Instytucja kultury nie jest więc formalnie jednostką podporządkowaną swojemu organizatorowi, a gmina nie jest jej jednostką nadrzędną. Instytucja kultury nie jest również podmiotem nastawionym na osiągnięcie zysku. Na Gminie jako jednostce udzielającej dotacji ciąży obowiązek nadzoru nad jej wykorzystaniem i w tym zakresie może jako organizator nie tylko określać przeznaczenie dotacji, ale także kontrolować jej wykorzystanie przy zachowaniu autonomii i samodzielności finansowej samorządowej instytucji kultury. Szczególnymi formami kontroli są również uprawnienia organizatora do powoływania dyrektora instytucji kultury (art. 15 ust. 1 u.o.p.d.k.), opiniowania regulaminu organizacyjnego (art. 13 ust. 3 u.o.p.d.k.) czy też zatwierdzania rocznego sprawozdania finansowego instytucji kultury (art. 29 ust. 5 u.o.p.d.k.).

Gmina świadczy usługi na rzecz samorządowych instytucji kultury, dla których jest organizatorem. Usługi dotyczą wynajmu pomieszczeń, dzierżawy nieruchomości oraz refakturowania mediów. Sprzedaż dokumentowana jest przez Gminę fakturami VAT. Jako nabywca na wystawionych fakturach figuruje instytucja kultury, która dokonuje płatności w ramach swoich środków finansowych.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 712), jednostki samorządu terytorialnego mogą tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, a także mogą przystępować do takich spółek.

Działalność gospodarcza stanowi jeden ze sposobów realizacji podstawowych zadań jednostek samorządu terytorialnego. Jednostki te mają prawo prowadzić działalność gospodarczą związaną z realizacją zadań łączących się z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb swoich mieszkańców, do których należą m.in. zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz, itd. Istotą zadań publicznych wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej na rynku lokalnym. Gospodarka komunalna obejmuje przede wszystkim zadania o charakterze użyteczności publicznej, a więc wykonywane w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych w sposób bieżący i nieprzerwany. Usługi o charakterze użyteczności publicznej mają za zadanie zaspokajać podstawowe potrzeby gminnej wspólnoty.

Natomiast poza sferą użyteczności publicznej tylko gmina może tworzyć spółki prawa handlowego i przystępować do nich. W tym zakresie ustawodawca wymaga jednak spełnienia łącznie następujących warunków (art. 10 ustawy o gospodarce komunalnej):

istnieją niezaspokojone potrzeby wspólnoty samorządowej na rynku lokalnym;
występujące w gminie bezrobocie w znacznym stopniu wpływa ujemnie na poziom życia wspólnoty samorządowej, a zastosowanie innych działań i wynikających z obowiązujących przepisów środków prawnych nie doprowadziło do aktywizacji gospodarczej, a w szczególności do znacznego ożywienia rynku lokalnego lub trwałego ograniczenia bezrobocia.

Poza sferą użyteczności publicznej gmina może tworzyć spółki prawa handlowego i przystępować do nich również wówczas, jeżeli zbycie składnika mienia komunalnego mogącego stanowić wkład niepieniężny gminy do spółki albo też rozporządzenie nim w inny sposób spowoduje dla gminy poważną stratę majątkową.

Spółki, w których Miasto posiada co najmniej 25 % udziałów to:

(…) Sp. z o.o.,
(…) Sp. z o.o.,
(…) Sp. z o.o.,
(…) Sp. z o.o.,
(…) S.A.,
(…) S.A.,
(…) Sp. z o.o.,
(…) S.A.,
(…) S.A.

Do wnoszenia wkładów oraz obejmowania udziałów i akcji stosuje się przepisy Kodeksu spółek handlowych oraz przepisy Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem przepisów ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa oraz o komercjalizacji i prywatyzacji. W spółkach z udziałem jednostek samorządu terytorialnego działa rada nadzorcza, a kadencja jej członków w spółkach z większościowym udziałem jednostki samorządu terytorialnego trwa 3 lata. Do członków organu nadzorczego wskazanych przez podmiot reprezentujący jednostkę samorządu terytorialnego lub komunalną osobę prawną stosuje się odpowiednio przepis art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym. Powołani członkowie rady nadzorczej, reprezentują w spółce jednostkę samorządu terytorialnego. Rada nadzorcza powołuje i odwołuje członków zarządu tych spółek (art. 10a ust. 6 ustawy o gospodarce komunalnej).

Ponadto spółka z udziałem jednostki samorządu terytorialnego określa w regulaminie zasady korzystania z usług publicznych świadczonych przez spółkę, a także obowiązki spółki wobec odbiorców usług. Regulamin ten zatwierdza organ wykonawczy (art. 13 ust. 1 i 2 ustawy o gospodarce komunalnej).

Za wykonanie usług świadczonych na rzecz Gminy, spółka wystawia faktury na pokrycie kosztów realizacji. Nabywcą faktury jest Gmina, zaś wskazanym odbiorcą jest jednostka organizacyjna Gminy, która dokonuje płatności w ramach swojego planu finansowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż towarów i usług dokonywaną przez Gminę na rzecz samorządowej instytucji kultury, należy uznać za transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi i w związku z tym sprzedaż będzie podlegała oznaczeniu symbolem „TP” w pliku JPK_V7M?
Czy sprzedaż towarów i usług dokonywaną przez Gminę na rzecz spółek, w których Gmina posiada co najmniej 25% udziałów, należy uznać za transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi i w związku z tym sprzedaż będzie podlegała oznaczeniu symbolem „TP” w pliku JPK_V7M?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Z dniem 1 października 2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2019 r. poz. 1988, z późn. zm.). Rozporządzenie określa szczegółowy zakres danych zawartych w: deklaracjach podatkowych o których mowa w art. 99 ust. 1-3 oraz w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 Ustawy o VAT; objaśnienia co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, a także sposób wykazywania danych w ewidencji. Rozporządzenie to wprowadziło m. in. obowiązek wykazywania w ewidencji oznaczeń dotyczących transakcji o których mowa w § 10 ust. 4. Jednym z takich oznaczeń dla transakcji sprzedaży jest symbol „TP”, który określa istniejące powiązania między nabywcą, a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Oznaczenie „TP” dotyczy powiązań między nabywcą, a dostawcą towarów lub usług. Należy je stosować dla transakcji ujmowanej w ewidencji sprzedaży, która zawiera co najmniej dane dotyczące podstawy opodatkowania – jeżeli takie powiązania występują.

Zdaniem Wnioskodawcy pomiędzy Gminą, a samorządową instytucją kultury, której organizatorem jest Gmina, nie istnieje i nie będzie istniało powiązanie, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym sprzedaży towarów i usług dokonywanej przez Gminę na rzecz samorządowej instytucji kultury, nie należy uznawać za transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi i oznaczać symbolem „TP” w pliku JPK_V7M.

Art. 32 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że przez powiązania, o których mowa w ust. 1, rozumie się powiązania:

w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, dalej zwana „ustawą o PIT”) i art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej zwana „ustawą o CIT”);
wynikające ze stosunku pracy;
wynikające z tytułu przysposobienia.

Z kolei jak stanowi art. 11a ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o CIT – ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:

pkt 4 – podmiotach powiązanych – oznacza to:
1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
  - ten sam inny podmiot lub
  - małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
3. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
4. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej – spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład;
pkt 5 – powiązaniach – oznacza to relacje, o których mowa w pkt 4, występujące pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Z kolei ust. 2 tej regulacji stanowi, że przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, rozumie się:

posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:
1. udziałów w kapitale lub
2. praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
3. udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub
faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub
pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.

Zgodnie z ust. 3 tej regulacji – posiadanie pośrednio udziału lub prawa, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, oznacza sytuację, w której jeden podmiot posiada w drugim podmiocie udział lub prawo za pośrednictwem innego podmiotu lub większej liczby podmiotów, przy czym wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa odpowiada:

wielkości udziału albo prawa łączącego dowolne dwa podmioty spośród wszystkich podmiotów uwzględnianych przy ustalaniu posiadania pośrednio udziału lub prawa – w przypadku gdy wszystkie wielkości udziałów lub praw łączących te podmioty są równe;
najniższej wielkości udziału lub prawa łączącego podmioty, pomiędzy którymi wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa jest ustalana – w przypadku gdy wielkości udziałów lub praw łączących te podmioty są różne;
sumie wielkości posiadanych pośrednio udziałów lub praw – w przypadku gdy podmioty, pomiędzy którymi wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa jest ustalana, łączy więcej niż jeden posiadany pośrednio udział lub prawo.

W analizowanym przypadku nie zachodzą powiązania o charakterze kapitałowym, przez które rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 25% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem. Instytucja Kultury nie jest bowiem spółką kapitałową.

Powiązania o charakterze majątkowym stanowią odpowiednik powiązań kapitałowych, w szczególności, w przypadku spółek niemających osobowości prawnych (instytucja kultury nie jest również taką spółką). W konsekwencji, pomiędzy Gminą a instytucją kultury nie zachodzą powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. Stanowisko to zostało przykładowo potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 listopada 2010 r., sygn. IBPP1/443-761/10/EA, w której organ podatkowy stwierdził, że „Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie art. 32 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania, bowiem (jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego) pomiędzy Wnioskodawcą a MOKSiR w Ch. (która jest samorządową instytucją kultury, utworzoną na podstawie ustawy o samorządzie gminnym oraz ustawie o organizowaniu i prowadzaniu działalności kulturalnej – przypomnienie Gminy) nie zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ustawy o VAT”.

Skoro instytucje kultury nie są spółkami kapitałowymi ani tym bardziej spółkami niemającymi osobowości prawnej, to nie istnieją powiązania o których mowa w przepisie art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, zatem transakcji dokonywanych pomiędzy samorządowymi instytucjami kultury nie należy uznać za transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Ponadto należy zauważyć, że Prezydent miasta, z perspektywy uregulowań u.o.p.d.k., nie ma uprawień władczych względem samorządowej instytucji kultury. Samorządowa instytucja kultury jest bowiem odrębnym od gminy podmiotem posiadającym osobowość prawną, co potwierdza również utrwalone orzecznictwo w tym zakresie. Przykładowo należy tu wskazać na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2008 r., w którym Sąd ten wskazał, iż: „Samodzielność instytucji kultury jako osoby prawnej oznacza (...), że organizator nie może w sposób dowolny samodzielnie modyfikować zakresu działalności instytucji kultury” (vide: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2008 r., I SA/Wa 134/08, Legalis). Niewątpliwie instytucje kultury wykonują zadania nałożone statutowo lub powierzone przez organizatora, np. koordynując i organizując określone uroczystości, prowadząc kampanie społeczne itp. Należy jednak pamiętać, że wykonywanie wszelkich zadań i przedsięwzięć musi mieścić się w statutowo określonych celach i działaniach danej instytucji kultury. Wskazane powyżej cechy instytucji kultury odróżniają je od innych jednostek organizacyjnych tworzonych przez samorządy, a w szczególności od jednostek budżetowych, które nie mają osobowości prawnej, nie posiadają własnego mienia, pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a swoje dochody odprowadzają na rachunek tej jednostki (vide: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 28 maja 2014 r., II SA/Go 291/14, Legalis).

Reasumując powyższe stwierdzić należy, że wskazane wyżej podmioty nie są podmiotami powiązanymi i tym samym nie ma obowiązku oznaczania dokumentów sprzedaży w JPK_V7M symbolem „TP”.

Rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988, z późn. zm.), wprowadziło m.in. obowiązek wykazywania w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ewidencją”, oznaczeń dotyczących niektórych transakcji (§ 10 ust. 4 rozporządzenia). Jednym z takich oznaczeń jest oznaczenie „TP”. Oznaczenie to jest stosowane do transakcji stanowiących sprzedaż w przypadku istnienia powiązań między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą.

Przez powiązania należy rozumieć relacje, o których mowa w art. 23m ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.) (dalej: u.p.d.o.f.) i w art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm.) (dalej: u.p.d.o.p.), występujące pomiędzy podmiotami powiązanymi. Przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4 lit. a i b, rozumie się zaś:

posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:
1. udziałów w kapitale lub
2. praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
3. udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub
faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub
pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.

Zdaniem Wnioskodawcy transakcji zawieranych pomiędzy Gminą, a spółką, w której Gmina posiada udziały w wysokości co najmniej 25%, nie należy uznawać za transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi i nie należy oznaczać symbolem „TP” w pliku JPK_V7M.

Potwierdza to wydana przez Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej odpowiedź na interpelację poselską znak: DPAT1.054.1.2020 z dnia 27 października 2020 r., zgodnie z którą: „W przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi jedynie poprzez udziały jednostki samorządu terytorialnego, nie powstaje konieczność stosowania oznaczenia „TP” w nowym JPK_VAT z deklaracją. Wyłączenie z obowiązku oznaczania przez „TP” transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi jedynie poprzez udziały jednostki samorządu terytorialnego, nie wynika bezpośrednio z brzmienia przepisów z zakresie podatku od towarów i usług. Jednak do takiego wniosku prowadzi treść art. 109 ust. 14 ustawy o podatku od towarów i usług, wyznaczającego zakres umocowania przyznanego przez ustawodawcę ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych dla określenia zakresu danych oraz sposób wykazywania ich w ewidencji. Określone zgodnie z przyznanymi kompetencjami, szczegółowy zakres danych oraz sposób ich wykazywania w ewidencji podatku od towarów i usług powinny uwzględniać konieczność identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji. W przypadku transakcji, w których podmioty będące jej stronami, jako dostawca i nabywca, są powiązane wyłącznie poprzez jednostkę samorządu terytorialnego, trudno zakładać istnienie obszarów narażonych na nadużycia podatkowe, szczególnie w zakresie cen transferowych (rynkowych).”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności – art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika – art. 99 ust. 7c dodany do ustawy o VAT od 1 października 2020 r.

Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej (art. 99 ust. 11b ustawy o VAT).

Z dniem 1 października 2020 r. weszły w życie przepisy art. 99 ust. 11c ustawy o VAT, z którego wynika, że deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Zgodnie z art. 99 ust. 13b ustawy o VAT minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
kontrahentów;
dowodów sprzedaży i zakupów.

W myśl art. 109 ust. 3b ustawy o VAT, w brzmieniu dodanym z dniem 1 października 2020 r., podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Jak stanowi art. 109 ust. 14 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy o VAT, w dniu 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019, poz. 1988 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem, którego przepisy weszły w życie z dniem 1 października 2020 r.).

Od dnia 1 października 2020 r., na mocy rozporządzenia, został wprowadzony obowiązek wykazywania w ewidencji m.in. odpowiedniego symbolu oznaczającego określoną procedurę podatkową.

Zgodnie z treścią § 10 ust. 4 pkt 3 rozporządzenia, ewidencja w zakresie podatku należnego, poza danymi wynikającymi z ust. 1 i 2 § 10, zawiera oznaczenia dotyczące istniejących powiązań między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy – oznaczenie „TP”.

Z powyższego wynika, że w ewidencji oznaczeniem „TP” oznaczane są wyłącznie te transakcje, które zawierane są pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku, gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieją powiązania, o których mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

– organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że powiązania te miały wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Jak stanowi art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, przez powiązania, o których mowa w ust. 1, rozumie się powiązania:

w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
wynikające ze stosunku pracy;
wynikające z tytułu przysposobienia.

Z kolei stosownie do treści art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., zwanej dalej ustawą o CIT), ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o powiązaniach – oznacza to relacje, o których mowa w pkt 4, występujące pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Natomiast przez podmioty powiązane – zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT – należy rozumieć:

podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
- ten sam inny podmiot lub
- małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej – spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

W myśl art. 11a ust. 2 ustawy o CIT, przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, rozumie się:

posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:
1. udziałów w kapitale lub
2. praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
3. udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub
faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub
pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina Miasto (dalej: „Gmina”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie realizowanych umów cywilnoprawnych. W związku z prowadzoną przez siebie działalnością opodatkowaną, Gmina od 1 stycznia 2017 r. podlega centralizacji rozliczeń w podatku VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Gmina prowadzi ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku VAT zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy i sporządza informację podsumowującą. Ewidencja wraz z deklaracją podatkową przesyłana jest za każdy miesiąc do urzędu skarbowego na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c Ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazał, że do zadań Gminy należy m. in. organizacja działalności kulturalnej poprzez tworzenie samorządowych instytucji kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Instytucje kultury, dla których organizatorem jest Miasto to:

(…),
(…),
(…),
(…),
(…),
(…),
(…),
(…),
(…),
(…).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m. in. kwestii, czy sprzedaż towarów i usług dokonywaną przez Gminę na rzecz samorządowej instytucji kultury, należy uznać za transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi i w związku z tym sprzedaż będzie podlegała oznaczeniu symbolem „TP” w pliku JPK_V7M (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

W opisie sprawy Gmina wskazała, że prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym – ustawa z dnia 25 października 1991 roku o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 i 9, zwane są dalej organizatorami.

Zasady tworzenia instytucji kultury reguluje art. 11 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym organizator wydaje akt o utworzeniu instytucji kultury, w którym określa jej przedmiot działania, nazwę i siedzibę, a także określa czy dana instytucja kultury jest instytucją artystyczną w rozumieniu ust. 2.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy, instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora. W myśl ust. 2 statut zawiera:

nazwę, teren działania i siedzibę instytucji kultury;
zakres działalności;
organy zarządzające i doradcze oraz sposób ich powoływania;
określenie źródeł finansowania;
zasady dokonywania zmian statutowych;
postanowienia dotyczące prowadzenia działalności innej niż kulturalna, jeżeli instytucja zamierza działalność taką prowadzić.

Ponadto, stosownie do ust. 3 ww. regulacji, organizację wewnętrzną instytucji kultury określa regulamin organizacyjny nadawany przez dyrektora tej instytucji, po zasięgnięciu opinii organizatora oraz opinii działających w niej organizacji związkowych i stowarzyszeń twórców.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora.

Dyrektora instytucji kultury powołuje organizator na czas określony, z zastrzeżeniem ust. 3, po zasięgnięciu opinii związków zawodowych działających w tej instytucji kultury oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych właściwych ze względu na rodzaj działalności prowadzonej przez instytucję. Odwołanie dyrektora następuje w tym samym trybie. Zasięganie opinii związków zawodowych oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych nie jest konieczne w przypadku wyłonienia kandydata na dyrektora w drodze konkursu, o którym mowa w art. 16. (art. 15 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 12 ww. ustawy organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.

Z analizy powyższych przepisów wynika, że relacje występujące pomiędzy gminą oraz samorządowymi (tu: gminnymi) instytucjami kultury mają charakter powiązań, o których mowa w przepisach o cenach transferowych. Samorządowa instytucja kultury może zostać utworzona i jej statut wydany wyłącznie przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego (w przypadku gminy – radę gminy). Statut określa istotne elementy funkcjonowania samorządowej instytucji kultury, w tym zakres działalności, organy zarządzające, sposób finansowania jednostki. Zatem relacja między gminą, której organem stanowiącym jest rada gminy będąca organizatorem samorządowej instytucji kultury, a instytucjami kultury, jest relacją występującą między podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów ustawy o CIT: gmina poprzez swoje organy wywiera znaczący wpływ na wskazane podmioty, tj. ma faktyczną zdolność do wpływania na podejmowane przez nie kluczowe decyzje gospodarcze (warte podkreślenia jest to, że ustawodawca wskazuje na „decyzje gospodarcze”, co oznacza, że wpływ, o którym mowa w przepisie, nie powinien się wiązać jedynie z prowadzeniem działalności gospodarczej).

Należy również zaznaczyć, że regulacje prawne dotyczące stosowania oznaczeń „TP” wskazują, że oznaczenie „TP” odnosi się wyłącznie do faktu wystąpienia powiązań pomiędzy dostawcą towarów lub usług a nabywcą, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Samo wystąpienie powiązań powoduje więc obowiązek stosowania ww. oznaczenia, natomiast nie bierze się pod uwagę, czy doszło do sytuacji wymienionych w poszczególnych punktach art. 32 ust. 1 ustawy o VAT (np. do zaniżenia podstawy opodatkowania w podatku VAT).

Wnioskodawca wskazuje na przysługujące Gminie jako organizatorowi instytucji kultury następujące uprawnienia i obowiązki:

zapewnienie środków niezbędnych do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym działalność instytucji kultury jest prowadzona;

przyznanie dofinansowania w postaci dotacji podmiotowej na realizację zadań z zakresu kultury i sportu oraz późniejszy nadzór nad jej wykorzystaniem;

opiniowanie regulaminu organizacyjnego instytucji kultury;

zatwierdzanie rocznego sprawozdania finansowego instytucji kultury;

powoływanie dyrektora instytucji kultury.

W świetle powyższego – pomimo formalnego wyodrębnienia organizacyjnego i prawnego samorządowej instytucji kultury (na co wskazuje Wnioskodawca w opisie sprawy) Gmina jako organizator tworzący instytucję kultury ma realny wpływ na kształt jej funkcjonowania. W konsekwencji sprzedaż towarów i usług dokonywaną przez Gminę na rzecz samorządowej instytucji kultury, należy uznać za transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi. Zatem Gmina będzie mieć obowiązek oznaczania symbolem „TP” w pliku JPK_V7M faktur dokumentujących transakcje na rzecz samorządowych instytucji kultury z tytułu: wynajmu pomieszczeń, dzierżawy nieruchomości oraz refakturowania mediów.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także kwestii, czy sprzedaż towarów i usług dokonywaną przez Gminę na rzecz spółek, w których Gmina posiada co najmniej 25% udziałów, należy uznać za transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi i w związku z tym sprzedaż będzie podlegała oznaczeniu symbolem „TP” w pliku JPK_V7M (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Z opisu sprawy wynika, że Miasto posiada co najmniej 25 % udziałów w następujących spółkach:

(…) Sp. z o.o.,
(…) Sp. z o.o.,
(…) Sp. z o.o.,
(…) Sp. z o.o.,
(…) S.A.,
(…) S.A.,
(…) Sp. z o.o.,
(…) S.A.,
(…) S.A.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2021 r., poz. 679), jednostki samorządu terytorialnego mogą tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, a także mogą przystępować do takich spółek. Tworząc spółki prawa handlowego (lub przystępując do tych spółek), jednostki samorządu terytorialnego stają się jednocześnie udziałowcem/akcjonariuszem tych spółek wykonującym swoje uprawnienia i obowiązki „właścicielskie”.

W odniesieniu do wątpliwości Wnioskodawcy należy zauważyć, że rozporządzenie skierowane jest do wszystkich podatników, zobowiązanych do sporządzania deklaracji podatkowych i ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, a co za tym idzie, oznaczenie „TP” odnosi się do wszystkich powiązań, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, w spółkach z udziałem jednostek samorządu terytorialnego działa rada nadzorcza. Podmiot reprezentujący jednostkę samorządu terytorialnego w zakresie wykonywania przysługujących mu praw z udziałów wskazuje osobę na kandydata na członka organu nadzorczego spółki (powołani członkowie rady nadzorczej reprezentują w spółce jednostkę samorządu terytorialnego). Z kolei rada powołuje i odwołuje członków zarządu spółek z udziałem jednostek samorządu terytorialnego.

Ponadto regulamin korzystania z usług publicznych świadczonych przez spółki z udziałem jednostki samorządu terytorialnego jest zatwierdzany przez organ wykonawczy JST (zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy o gospodarce komunalnej).

Są to więc dodatkowe przesłanki przemawiające za istnieniem pomiędzy Gminą a spółkami, w których Gmina posiada co najmniej 25% udziałów w kapitale, powiązań obligujących Wnioskodawcę do oznaczania zawartych transakcji znacznikiem „TP”.

W konsekwencji, w sytuacji, gdy Gmina posiada co najmniej 25 % udziałów w spółce, należy stwierdzić, że między Gminą a tą spółką istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, a tym samym, sprzedaż towarów i usług, dokonywaną przez Gminę na rzecz tej spółki, należy uznać za transakcje pomiędzy podmiotami powiązanymi. W związku z powyższym Gmina będzie miała obowiązek oznaczenia faktur dokumentujących te transakcje symbolem „TP” w pliku JPK_V7M.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być –zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin