Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.16.2021.3.MPE
z 28 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 stycznia 2021 r. (data wpływu 12 stycznia 2021 r.) uzupełnione pismem z 4 marca 2021 r. (data wpływu 9 marca 2021 r.) na wezwanie Organu z 26 lutego 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.16.2021.1.MT (data doręczenia 2 marca 2021 r.) oraz pismem, które wpłynęło do tut. Organu 23 marca 2021 r. na wezwanie Organu z 15 marca 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.16.2021.2.MPE (data doręczenia 19 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• skutków podatkowych od czynności sprzedaży odziedziczonej masy spadkowej - jest nieprawidłowe,
  

• braku możliwości ubiegania się o zwrot lub rozliczenie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej jako kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy przez zmarłego brata – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z 4 marca 2021 r. (data wpływu 9 marca 2021 r.) na wezwanie Organu z 26 lutego 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.16.2021.1.MT (data doręczenia 2 marca 2021 r.) oraz pismem, które wpłynęło do tut. Organu 23 marca 2021 r. na wezwanie Organu z 15 marca 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.16.2021.2.MPE, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych od czynności sprzedaży odziedziczonej masy spadkowej oraz braku możliwości ubiegania się o zwrot lub rozliczenie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej jako kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy przez zmarłego brata.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia 7 grudnia 2020 r., aktem poświadczenia dziedziczenia (…) Wnioskodawca nabył prawo do spadku po zmarłym dnia 9 listopada 2020 r. bracie (…). W skład masy spadkowej wchodzą m.in. środki trwałe oraz towary handlowe z prowadzonej do dnia śmierci przez brata działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Wartość podatku VAT, ustalonego w drodze spisu z natury naliczonego od nabycia tych towarów i środków trwałych i odliczonego wynosi 38.472 zł. Z uwagi na to, że Wnioskodawca nie zamierza kontynuować odziedziczonej działalności, prosi o wydanie interpretacji czy w tej sytuacji prawidłowe jest uznanie Wnioskodawcy za czynnego podatnika podatku VAT i Wnioskodawca powinien odprowadzić do Urzędu Skarbowego podatek VAT należny od sprzedaży majątku wchodzącego w skład masy spadkowej z odziedziczonej działalności, czy Wnioskodawca może dokonać sprzedaży majątku jako osoba fizyczna na podstawie umowy kupna-sprzedaży bez dokonania odliczenia wykazanej w ostatniej deklaracji JPK-VAT za październik 2020 r. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Ostatnia deklaracja JPK-VAT była złożona za brata za październik 2020 r., gdzie wykazano nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w wysokości 26.825 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji kiedy Wnioskodawca nie będzie kontynuował działalności, jest czynnym podatnikiem podatku VAT i powinien odprowadzić do Urzędu Skarbowego podatek VAT należny od sprzedaży majątku wchodzącego w skład masy spadkowej z odziedziczonej działalności bez ubiegania się o zwrot lub rozliczenie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej jako kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 26.825 zł przez zmarłego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji kiedy nie będzie On kontynuował działalności jest zobowiązany do odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatek VAT należny od majątku wchodzącego w skład masy spadkowej z odziedziczonej działalności bez ubiegania się o zwrot lub rozliczenie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej jako kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 26.825 zł przez zmarłego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe - w zakresie skutków podatkowych od czynności sprzedaży odziedziczonej masy spadkowej, prawidłowe – w zakresie braku możliwości ubiegania się o zwrot lub rozliczenie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej jako kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy przez zmarłego brata.

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685), zwana dalej ustawą VAT, nie precyzuje wprost skutków prawnych związanych ze śmiercią podatnika podatku od towarów i usług, jednakże śmierć podatnika jest jedną z form zakończenia bytu prawnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a więc również zakończeniem występowania podmiotu w obrocie gospodarczym w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca 7 grudnia 2020 r. aktem poświadczenia dziedziczenia nabył prawo do spadku po zmarłym 9 listopada 2020 r. bracie. W skład masy spadkowej wchodzą m.in. środki trwałe oraz towary handlowe z prowadzonej do dnia śmierci przez brata działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Wartość podatku VAT, ustalonego w drodze spisu z natury naliczonego od nabycia tych towarów i środków trwałych i odliczonego wynosi 38.472 zł. Wnioskodawca nie zamierza kontynuować odziedziczonej działalności. Ostatnia deklaracja JPK-VAT została złożona za brata za październik 2020 r. z wykazaną nadwyżką podatku naliczonego nad należnym w wysokości 26.825 zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą tego, czy w sytuacji kiedy Wnioskodawca nie będzie kontynuował działalności będzie czynnym podatnikiem podatku VAT i powinien odprowadzić do Urzędu Skarbowego podatek VAT należny od sprzedaży majątku wchodzącego w skład masy spadkowej z odziedziczonej działalności bez ubiegania się o zwrot lub rozliczenie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej jako kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 26.825 zł przez zmarłego.

Zgodnie z art. 7 § 1 Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Zatem, byt prawny podatnika – osoby fizycznej, na którego przepisy podatkowe nakładają obowiązek podatkowy ustaje z chwilą jego śmierci.

W kontekście niniejszej sprawy należy wskazać, że stosownie do art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 z późn. zm.), zwanej dalej k.c., prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami (art. 922 § 2 k.c).

Organy podatkowe uzyskują informację o śmierci podatnika na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r., poz. 170, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku zgonu lub ustania bytu prawnego podatnika, nadany NIP wygasa, z wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 1 i 1b.

Przepisy ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2018 r., poz. 1629, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o zarządzie sukcesyjnym, wprowadziły specyficzny rodzaj podatnika, jaki stanowi przedsiębiorstwo w spadku.

Zgodnie z art. 29 ustawy o zarządzie sukcesyjnym, od chwili ustanowienia zarządu sukcesyjnego zarządca sukcesyjny wykonuje prawa i obowiązki zmarłego przedsiębiorcy wynikające z wykonywanej przez niego działalności gospodarczej oraz prawa i obowiązki wynikające z prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku.

Natomiast stosownie do art. 59 ust. 1 pkt 2 ustawy o zarządzie sukcesyjnym, zarząd sukcesyjny wygasa z dniem uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia albo wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, jeżeli jeden spadkobierca albo zapisobierca windykacyjny nabył przedsiębiorstwo w spadku w całości.

Należy również zaznaczyć, że zgodnie z art. 97 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 1a, 2 i 2a, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

W myśl art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Przepis § 2 stosuje się odpowiednio w przypadku dalszego prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwo w spadku i ustanowienia zarządu sukcesyjnego (art. 97 § 2a ustawy Ordynacja podatkowa).

Zatem z art. 97 § 2 i art. 97 § 2a ustawy Ordynacja podatkowa wynika, że spadkobiercy przejmują wszelkie majątkowe prawa i obowiązki, a prawa niemajątkowe w zależności od tego czy kontynuują działalność spadkodawcy czy nie.

Zgodnie z art. 97a § 1, odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe przedsiębiorstwa w spadku ponoszą zapisobierca windykacyjny kontynuujący prowadzenie tego przedsiębiorstwa, spadkobiercy zmarłego przedsiębiorcy, jeżeli nie został uczyniony zapis windykacyjny obejmujący przedsiębiorstwo w spadku, a także małżonek zmarłego przedsiębiorcy, któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku. Przepis art. 98 stosuje się odpowiednio.

Natomiast art. 98 § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, że do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.

Zaznaczenia wymaga, że powołany powyżej art. 97 ustawy Ordynacja podatkowa, stanowi o prawach i obowiązkach spadkodawcy, które były związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, natomiast art. 97a dotyczy zobowiązań podatkowych przedsiębiorstwa w spadku.

Na podstawie art. 15 ust. 1a ustawy o podatku od towarów i usług podatnikiem, o którym mowa w ust. 1, jest także jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej stanowiąca przedsiębiorstwo w spadku w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:

1. zarządu sukcesyjnego albo
2. uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Podatnika, o którym mowa w ust. 1a, uznaje się za podatnika kontynuującego prowadzenie działalności gospodarczej zmarłego podatnika (art. 15 ust. 1b ustawy).

Stosownie do art. 12 ust. 1c ww. ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony, przedsiębiorstwo w spadku może do dnia wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego podawać NIP przedsiębiorcy, jeżeli osoba, o której mowa w art. 14 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, kontynuuje prowadzenie przedsiębiorstwa pod firmą przedsiębiorcy i w terminie wskazanym w art. 12 ust. 10 tej ustawy dokona zgłoszenia do naczelnika urzędu skarbowego o kontynuowaniu prowadzenia tego przedsiębiorstwa.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego;
3. wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego – w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2019 r. poz. 63, 730, 1018 i 1495).

Jak stanowi art. 14 ust. 4 ustawy o VAT, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 (art. 14 ust. 5 ustawy o VAT).

W myśl art. 14 ust. 6 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Stosownie do art. 96 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku śmierci podatnika naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Zgodnie z regulacją art. 96 ust. 7b pkt 4 ustawy o VAT, naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1a, z rejestru jako podatnika VAT w przypadku wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego.

Zatem w przypadku wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego ustaje byt prawny przedsiębiorstwa w spadku osoby fizycznej, a Naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1a, z rejestru jako podatnika VAT.

Oznacza to, że po wygaśnięciu zarządu sukcesyjnego prawa i obowiązki przejmują spadkobiercy na zasadach ogólnych. Nabycie w drodze dziedziczenia, skutkuje wygaśnięciem zarządu sukcesyjnego.

W rozpatrywanej sprawie nie znajdą zastosowania ww. przepisy ustawy o zarządzie sukcesyjnym, gdyż Wnioskodawca nie zamierza prowadzić przedsiębiorstwa w spadku. Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca aktem poświadczenia dziedziczenia nabył prawo do spadku po zmarłym bracie, który do dnia śmierci prowadził działalność gospodarczą, jednakże Wnioskodawca nie zamierza kontynuować odziedziczonej działalności. Wnioskodawca przyjął w drodze spadku składniki majątku, które zamierza sprzedać.

Zgodnie z art. 100 § 1 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy orzeka w jednej decyzji o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień poszczególnych spadkobierców na podstawie decyzji ostatecznych wydanych wobec spadkodawcy oraz jego zobowiązań wynikających z prawidłowych deklaracji.

Jeżeli deklaracja złożona przez spadkodawcę jest nieprawidłowa lub deklaracji nie złożono, orzekając o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień spadkobierców, organ podatkowy jednocześnie ustala lub określa kwoty, o których mowa w art. 21 § 3 i 3a, art. 24 lub art. 74a (art. 100 § 2 Ordynacji podatkowej).

Termin płatności przez spadkobiercę zobowiązań wynikających z decyzji o zakresie jego odpowiedzialności wynosi 14 dni od dnia jej doręczenia (art. 100 § 3 Ordynacji podatkowej).

Zatem organ podatkowy określa nie tylko wysokość zobowiązań spadkodawcy, ale również - jeżeli sytuacja taka wystąpi - także wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku. W związku z tym organ podatkowy wydając decyzję określa w niej prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego (na podstawie znanych organowi w dniu otwarcia spadku zobowiązań spadkodawcy), wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość będzie inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca nie złożył deklaracji.

Powołane powyżej przepisy w konfrontacji z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym prowadzą do stwierdzenia, że Wnioskodawca jako spadkobierca, który nie będzie kontynuował działalności gospodarczej po zmarłym bracie nie ma obowiązku złożenia deklaracji za nierozliczony okres za zmarłego brata oraz sporządzenia spisu z natury przewidzianego w art. 14 ustawy o VAT i opodatkowania towarów objętych tym spisem.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca aktem poświadczenia dziedziczenia nabył prawo do spadku po zmarłym bracie. W skład masy spadkowej wchodzą m.in. środki trwałe oraz towary handlowe z prowadzonej do dnia śmierci przez brata działalności gospodarczej, jednakże Wnioskodawca nie zamierza kontynuować odziedziczonej działalności. Zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż majątku wchodzącego w skład masy spadkowej z odziedziczonej działalności.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o VAT.

Należy w tym miejscu wskazać, że w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca nie będzie w żaden sposób wykorzystywał nabytego w drodze spadku majątku a tylko dokona jego sprzedaży wówczas nie wystąpią przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym Wnioskodawca dokonując planowanej sprzedaży nie będzie uznany za podatnika podatku VAT, a jedynie będzie korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

W konsekwencji za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w sytuacji kiedy nie będzie On kontynuował działalności jest zobowiązany do odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku VAT należnego od majątku wchodzącego w skład masy spadkowej z odziedziczonej działalności. Prawidłowe jest natomiast stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca nie może się ubiegać się o zwrot lub rozliczenie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej jako kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy przez zmarłego brata. Należy jeszcze raz podkreślić, że to organ podatkowy w drodze decyzji określa wysokość zobowiązań spadkodawcy, jak i wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.