Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.55.2021.2.JG
z 28 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2021 r. (data wpływu 18 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lutego 2021 r. (data wpływu 28 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z działalnością gospodarczą, ale poniesionych przed jej rozpoczęciem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z działalnością gospodarczą, ale poniesionych przed jej rozpoczęciem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza w 2021 roku rozpocząć działalność gospodarczą - uruchomić (…).

(…) Wnioskodawca zamierza uczynić pewne przygotowania niezbędne dla funkcjonowania (…), to jest miedzy innymi dokonać remontu lokalu, w którym będzie mieściła się jego (…), zakupić wyposażenie (…), zakupić (…), szyldy (…), meble, oświetlenie, sprzęt komputerowy i biurowy, opłacić koszt wyrobienia pieczęci (…), opłacić koszty związane z uzyskaniem elektronicznego podpisu kwalifikowanego, uiścić koszty związane z uzyskaniem licencji do specjalistycznego oprogramowania komputerowego (…). Wszystkie te wydatki są związane (…). Wszystkie te wydatki będą udokumentowane fakturami lub rachunkami wystawionymi na Jego imię i nazwisko, zawierającymi adres zamieszkania Wnioskodawcy, który jest tożsamy z adresem, pod którym będzie prowadzona przez Niego działalność gospodarcza. Żadne z poniesionych przez Niego wydatków nie znajduje się w katalogu zawartym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wszystkie te wydatki zostaną poniesione w 2021 roku.

Natomiast w uzupełnieniu wniosku z dnia 28 lutego 2021 r., na wezwanie organu z dnia 17 lutego 2021 r. znak 0115-KDIT3.4011.803.2020.1.MJ 0115-KDIT3.4011.55.2021.1.JG, na przytoczone pytania Wnioskodawca wskazał poniższe informacje:

1. Co rozumie Pan przez wydatki na dokonanie remontu lokalu; czyją własnością jest ten lokal; czy poniesione nakłady będą dotyczyły wyłącznie lokalu wykorzystywanego na prowadzenie przedmiotowej (…); czy lokal ten będzie stanowił środek trwały w prowadzonej działalności - jeśli tak, to czy do kwoty poniesionych nakładów będą miały zastosowanie postanowienia art. 22g ust. 17 ustawy o podatku od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.)?
   
   
   
   Przedmiotowy lokal (…), którego jestem jedynym właścicielem. (…)posiada osobne wejście od ulicy, jednak nie stanowi samodzielnej nieruchomości. Lokal ten nie będzie stanowił środka trwałego w prowadzonej działalności. Poniesione nakłady będą dotyczyły wyłącznie lokalu wykorzystywanego na prowadzenie (…). Przez wydatki na dokonanie remontu lokalu rozumiem wydatki na zakup farb, tapet, oświetlenia, gniazd elektrycznych, kontaktów do prądu, materiałów budowlanych i wykończeniowych.
   
   
   
2. Co rozumie Pan przez wydatki na wyposażenie (…)?
   
   
   Przez wydatki na wyposażenie (…) rozumiem wydatki na zakup (…), szyldu (…), mebli, oświetlenia, sprzętu biurowego, opłacenie kosztów wyrobienia pieczęci (…), opłacenie kosztów związanych z uzyskaniem elektronicznego podpisu kwalifikowanego.
   
   
3. Czy jednostkowy koszt nabywanego wyposażenia, sprzętu, oprogramowania będzie przekraczał kwotę 10 000 zł; czy zamierza Pan zaliczyć je do środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych?
   
   
   
   Jednostkowy koszt nabywanego wyposażenia, sprzętu, oprogramowania nie będzie przekraczał kwoty 10 000,00 zł i nie zamierzam zaliczyć ich do środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione przeze mnie przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, ale związane z tą działalnością gospodarczą, to jest związane z funkcjonowaniem (…), będę mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej po jej rozpoczęciu, stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, że wydatki poniesione przez Niego przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, ale związane z tą działalnością gospodarczą, (…), będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej po jej rozpoczęciu, stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają unormowania, które zabraniałoby zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, wydatków poniesionych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1426 r., z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Należy zaznaczyć, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża podatnika, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Definicja kosztów uzyskania przychodów, sformułowana przez ustawodawcę w cytowanym powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Jak wskazano powyżej, kosztem uzyskania przychodów są również wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, pośrednio powiązane z uzyskiwanymi przychodami.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają unormowań, które zabraniałyby zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków ponoszonych przed rozpoczęciem działalności.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca przed rozpoczęciem działalności gospodarczej ma zamiar dokonać remontu lokalu (…), którego jest jedynym właścicielem. Lokal ten jest położony (…) którego Wnioskodawca jest jedynym właścicielem. Lokal ten jest wyraźnie oddzielony (…), posiada osobne wejście od ulicy jednak nie stanowi samodzielnej nieruchomości. Jednocześnie Wnioskodawca zaznaczył, że lokal ten nie będzie stanowił środka trwałego w prowadzonej działalności. Poniesione nakłady będą dotyczyły wyłącznie tego lokalu i będą to wydatki na zakup farb, tapet, oświetlenia, gniazd elektrycznych , kontaktów do prądu, materiałów budowlanych i wykończeniowych.

Biorąc pod uwagę, że wydatki które Wnioskodawca poniesie na (…) mają być wydatkami na remont, a istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego lokalu wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, a następujące w trakcie jego eksploatacji i wynikające z tej eksploatacji – będą to więc wszystkie zmiany trwale przywracające pierwotny poziom techniczny danego lokalu, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji niezwiększającą jego wartości początkowej.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie, jak wskazano we wniosku, przeprowadzone prace miały charakter nietrwały i nie polegały na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji lokalu, to wydatki związane z ich wykonaniem mogą być zaliczone do wydatków o charakterze remontowym i podlegać bezpośredniemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Zauważyć jednak należy, że gdyby poniesione wydatki, związane z przeprowadzonymi pracami, dotyczące lokalu zmierzały do jego ulepszenia (adaptacji lub modernizacji), to należałoby je zakwalifikować jako wydatki podwyższające jego wartość. Wówczas wydatki te mogą znaleźć odzwierciedlenie w kosztach uzyskania przychodów wyłącznie poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środka trwałego, a wówczas wydatków tych Wnioskodawca nie mógł by zaliczyć w koszty uzyskania przychodu, skoro wskazał on, że ww. lokal środkiem trwałym nie będzie.

Wnioskodawca poniósł również wydatki na następujące składniki majątkowe stanowiące wyposażenie (…) zakup (…), szyldu (…), mebli, oświetlenia, sprzętu biurowego, opłacenie kosztów wyrobienia pieczęci (…). Wnioskodawca zaznaczył przy tym, że jednostkowy koszt nabywanego wyposażenia, sprzętu, oprogramowania nie będzie przekraczał kwoty 10 000 zł. i nie zamierza zaliczać go do środków trwałych.

Wobec powyższego skoro opisane okoliczności zdarzenia przyszłego wskazują, że poniesione wydatki na remont lokalu oraz jego wyposażenie są związane z całokształtem planowanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i spełniają wskazane wyżej przesłanki, wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Konieczne jest przy tym podkreślenie, że przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej jest – co do zasady – sam przepis prawa podatkowego. Dlatego też, wydając przedmiotową interpretację indywidualną tutejszy organ interpretacyjny dokonał wyłącznie wykładni przepisów materialnego prawa podatkowego znajdujących zastosowanie w sprawie.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.