Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.195.2021.1.EW
z 29 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 31 marca 2021 r. (data wpływu 31 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku uznania przedmiotu Transakcji za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, opodatkowania ww. czynności oraz prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu Transakcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2021 r. wpłynął do Organu wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku uznania przedmiotu Transakcji za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, opodatkowania ww. czynności oraz prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu Transakcji.

We wniosku wspólnym złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  - A. Sp. z o.o.
  

• Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania:
  - B. Sp. z o.o.
  
  

przedstawiono zaistniały stan faktyczny:

Spółka A. (dalej: „Spółka”, „Zbywca”) jest spółką kapitałową prawa polskiego, która podlega (i na moment opisanego zdarzenia będzie podlegać) nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce. Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

Spółka jest wyspecjalizowaną spółką dystrybucyjną wchodzącą w skład Grupy (…) (dalej: „Grupa”), która zajmuje się między innymi sprzedażą wyrobów gotowych, tj. „(…)” (dalej: „Herbaty”) nabytych od holenderskiego podmiotu – Spółkę C. BV (dalej: „Pomiot Holenderski”) do klientów zewnętrznych. Oprócz Herbat, Spółka zajmuje się również dystrybucją, marketingiem i sprzedażą innych towarów z innych kategorii produktowych.

W ramach globalnej restrukturyzacji Grupy (do której Wnioskodawca należy) planowane jest przeprowadzenie restrukturyzacji działalności Spółki poprzez wyodrębnienie i przeniesienie do innej istniejącej spółki kapitałowej prawa polskiego działalności w zakresie marketingu i zakupów związanych z tymi działaniami dotyczących produktów herbacianych (dalej: „Działalność herbaciana”). Działalność herbaciana obejmuje przede wszystkim działania w zakresie aktywacji marek produktów herbacianych, przygotowania i uzgodnienia z domami mediowymi harmonogramu emisji reklam, organizowanie promocji, badanie trendów rynkowych i gustów konsumentów, przygotowanie kampanii reklamowych oraz komunikację z mediami. Działalność herbaciana zajmuje się również budowaniem i utrzymywaniem relacji z klientami (odbiorcami).

Po wyodrębnieniu i przeniesieniu Działalności herbacianej (dalej: „Transakcja”), aktywność Spółki będzie koncentrowała się na działalności dystrybucyjnej i marketingowej pozostałych produktów (tj. z wyłączeniem produktów herbacianych). Przeprowadzenie opisanej wyżej reorganizacji umożliwi Wnioskodawcy skupienie się na jego pozostałej działalności i osiągnięcie efektywności poprzez odpowiednie zarządzanie kanałami sprzedaży.

W związku z powyższymi planami na poziomie globalnym, z perspektywy lokalnej (tj. w ramach transakcji, która będzie miała miejsce w Polsce), Spółka planuje przenieść część swojego majątku związanego z Działalnością herbacianą.

Spółka B. (dalej: „B.”, „Nabywca”) jest spółką kapitałową prawa polskiego, której zamiarem jest nabycie opisanych poniżej składników majątkowych i prowadzenie działalności związanej z Działalnością herbacianą.

Intencją Spółki B. i Zbywcy jest dalsze kontynuowanie Działalności herbacianej podlegającej opodatkowaniu.

Planowana transakcja obejmie w szczególności przeniesienie następujących elementów:

1. Niezarejestrowane IP, czyli materiały związane z lokalnymi kampaniami marketingowymi (tzw. POS - materiały marketingowe stymulujące sprzedaż) przeprowadzonymi w odniesieniu do Działalności herbacianej,
2. część zakładu pracy obejmująca pracowników przypisanych do działalności Spółki B. wraz ze zobowiązaniami pracowniczymi przypisanymi do nich (w tym w szczególności rezerwy na urlopy, rezerwy emerytalne, fundusz świadczeń socjalnych),
   
3. umowy związane z Działalnością herbacianą, dotyczące akcji marketingowych, oraz ekonomiczne korzyści wynikające z umów z klientami zewnętrznymi (odbiorcami towarów).
   
   

Ad 1

W ramach Transakcji zostaną przeniesione wszelkie materiały marketingowe związane z Działalnością herbacianą w tym materiały POS (plakaty, broszury, infokioski, standy, itp.) wykorzystywane w kampaniach marketingowych. Dodatkowo transfer będzie obejmował prawo do użytkowania strony internetowej jednej marki herbacianej. Spółka zaznacza, że jako iż nie jest właścicielem praw autorskich do globalnych znaków towarowych związanych z przenoszonymi materiałami, ich używanie po Transakcji przez Spółkę B. będzie regulowane odrębnymi umowami.

Ad 2

Przejście obecnych pracowników Spółki dedykowanych Działalności herbacianej odbędzie się na zasadach art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz.U.2020.1320 tj. z dnia 30 lipca 2020 r.; dalej: „Kodeks pracy”) tj. poprzez przejście części zakładu pracy ze Spółki na Spółkę B.

Po wewnętrznym audycie zidentyfikowano, że szereg pracowników poświęca czas na pracę związaną z Działalnością herbacianą ale zazwyczaj jest to mniej niż 50% ich całkowitego czasu pracy, ponieważ pracownicy Spółki zajmują się szerokim portfolio produktów/brandów i nie są odpowiedzialni jedynie za aktywność w zakresie Działalności herbacianej.

Na ten moment w Spółce zidentyfikowano kilka (ok. 6) osób przypisanych w pełni do Działalności herbacianej. By zapewnić sprawną obsługę zadań Spółce B., Spółka obecne przeprowadza rekrutację pracowników dedykowanych bezpośrednio do pracy z Działalnością herbacianą. Docelowo ma to być ok. 60 osób. Rekrutacja powinna zakończyć się przed datą Transakcji, w związku z tym pracownicy będą formalnie zatrudnieni przez Spółkę i w konsekwencji Transakcji zostaną przeniesieni do Spółki B.

Transfer części zakładu pracy będzie się wiązał z przejściem zobowiązań związanych z pracownikami, tj. rezerw urlopowych/emerytalnych, funduszu świadczeń socjalnych, itp. Do momentu dostosowania oprogramowania umożliwiającego rozliczenia spraw pracowniczych,, obsługa spraw pracowniczych w Spółce B. będzie przejściowo świadczona przez podmiot z grupy - na podstawie TSA, bądź przez zewnętrznego dostawcę. Ma to na celu zapewnienie ciągłości wypłat dla pracowników i regulowania zobowiązań publicznoprawnych jako płatnik oraz zapewnienie odpowiedniego przetwarzania danych pracowników. Planowane jest by taki model obowiązywał do końca 2021 roku. Następnie Spółka B ma samodzielnie zajmować się kwestiami pracowniczymi.

Ad 3

W ramach Transakcji Spółka przeniesie do Spółki B. umowy marketingowe związane z Działalnością herbacianą tj. umowy zawarte z domami mediowymi, agencjami reklamowymi, itp.

Jak wskazano powyżej, z uwagi na to, że Zbywca nie jest właścicielem globalnych marek, Transakcja nie będzie obejmowała transferu odpowiednich wartości niematerialnych i prawnych z nimi związanych. Spółka jest właścicielem jedynie praw do strony internetowej jednej lokalnej marki herbat, która zostanie przeniesiona w ramach Transakcji do Spółki B.

Dodatkowo, Transakcja będzie obejmowała przeniesienie jedynie korzyści ekonomicznych wynikających z umów z klientami zewnętrznymi Spółki (tj. sieciami handlowymi). W praktyce będzie to oznaczało, że Spółka B. będzie czerpać ekonomicznie korzyści z tych umów (na podstawie umowy serwisowej - Transition Service Agreement (dalej: „TSA”) a także innych umów wewnątrzgrupowych), jednak formalnie ich stroną nadal pozostanie Spółka. Spółka będzie również odpowiedzialna za obsługę finansową klientów, w tym ich fakturowanie występując w roli tzw. komisanta.

Moment, w którym Spółka B. stanie się stroną umów z klientami zewnętrznymi będącymi odbiorcami towarów, zostanie odroczony w czasie ze względów biznesowych/handlowych o około 2 lata od momentu Transakcji. Jak wskazano powyżej, do tego czasu Spółka B. będzie korzystać z tych umów na podstawie TSA a także innych umów wewnątrzgrupowych płacąc opłatę za usługę na podstawie TSA. Tym samym Spółka B. będzie faktycznie uzyskiwać korzyści ekonomiczne z umów z klientami, które będą pomniejszone o opłatę za usługę w ramach TSA. Po okresie przejściowym (około 2 lat) TSA wygaśnie, a Spółka B. będzie musiała wynegocjować i zawrzeć nowe umowy z klientami zewnętrznymi (odbiorcami towarów) na nowych warunkach handlowych.

Jednocześnie Wnioskodawcy zwracają uwagę, że Transakcja nie obejmie takich elementów jak należności i zobowiązania (w tym należności i zobowiązania handlowe) oraz gotówki, które obecnie są związane z Działalnością herbacianą, a które nie będą przedmiotem transferu i pozostaną w Spółce. Warto jednak zaznaczyć, że dokumentacja księgowa i finansowa Spółki prowadzona jest w sposób umożliwiający m.in. ustalenie przychodów i kosztów (a tym samym wyniku finansowego) dla celów zarządczych odrębnie dla Działalności herbacianej, ale nie w celu utrzymywania odrębności finansowej Działalności herbacianej. Do działalności tej nie jest przy tym przypisane konto lub subkonto bankowe.

Spółka zaznacza, że oprócz wskazanego powyżej wyodrębnienia finansowego Działalność herbaciana nie ma wyodrębnienia organizacyjnego, np. w formie odrębnych struktur zarządzania, nie funkcjonuje jako oddział na podstawie uchwał/regulaminów wewnętrznych czy też rejestracji jako oddział przez sąd rejestrowy.

W celu ustalenia wartości Transakcji, Spółka dokona wyceny wyodrębnionych umów i innych aktywów. Składniki majątkowe związane z Działalnością herbacianą będą podlegały wycenie przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego.

Wskazane materiały POS, które będą również przedmiotem transakcji, nie są obecnie uaktywnione w bilansie Spółki i nie mają wartości, stąd ich Transfer do Spółki B nie będzie miał wpływu na wycenę.

Żadne inne elementy nie zostaną uwzględnione w przedmiotowej wycenie, w szczególności tak jak wskazano wyżej, należności lub zobowiązania Działalności herbacianej (oprócz zobowiązań pracowniczych, które będą związane z przejściem części zakładu pracy).

Co więcej, Spółka B nie przejmie aktywów bezpośrednio związanych ze stanowiskami pracy przenoszonych pracowników np. sprzętu komputerowego, samochodów służbowych. Obecnie Spółka zapewnia pracownikom tego typu narzędzia pracy na podstawie umów leasingowych. Umowy te nie przejdą na Spółkę B - ich stroną pozostanie Spółka, natomiast ich koszt będzie przenoszony na Spółkę B. w ramach TSA.

W ramach Transakcji nie dojdzie również do transferu aktywów związanych z wyposażeniem biura i miejsca pracy przenoszonych pracowników tj. biurek, krzeseł, itp.

Dalsza działalność Spółki B po Transakcji

Po Transakcji Spółka B będzie dystrybuować produkty herbaciane z wykorzystaniem nabytych od Spółki zasobów i praw niematerialnych, a także zawrze odpowiednie umowy, w tym przede wszystkim TSA, w celu prowadzenia niezakłóconej działalności w zakresie dystrybucji herbat. Ponadto, ze względu na globalny charakter reorganizacji, Spółka B będzie wspierane przez inne podmioty z Grupy pełniące funkcje związane z Działalnością herbacianą (tj. produkcja herbat, licencjonowanie praw własności intelektualnej itp.) niezbędne do prowadzenia jej działalności.

Do końca 2021 roku Spółka B. będzie wynajmować od Spółki przestrzeń biurową w celu prowadzenia operacji związanych z Działalnością herbacianą. Umowa podnajmu od Spółki ma zawierać również dostawę wszelkich mediów niezbędnych do funkcjonowanie Spółki B (prąd, woda, ogrzewanie, itp.). W związku z tym Spółka B nie będzie zawierać odrębnych umów w tym zakresie. Planowane jest, by od 2022 roku Spółka wynajęła własne, odrębne biuro i również wtedy zawarła odrębne umowy związane z dostawą mediów.

Ze względu na ograniczone zasoby Spółka B. na początku działalności w Polsce wprowadzony zostanie tzw. „przejściowy model operacyjny”. Na podstawie odpowiednich umów Grupa, a w szczególności Spółka, w ramach TSA będzie wspierać Spółkę B. w niektórych aspektach jej działalności, w tym w szczególności: obsługa klientów w zakresie zamówień, zarządzanie poborem gotówki, windykacja, fakturowanie Klientów, wsparcie informatyczne, wsparcie techniczne w zakresie utrzymania mediów, wytyczne i nadzór lub wsparcie operacyjne.

W modelu przejściowym Spółka po Transakcji będzie działać w tzw. modelu komisowym z Spółką B. Jak wskazano powyżej, Spółka będzie odpowiedzialna za obsługę umów z klientami zewnętrznymi, a także zakup gotowych produktów od podmiotu z grupy tj. Podmiotu Holenderskiego. Spółka działając jako komisant, będzie sprzedawać Herbaty na rachunek Spółki B, lecz we własnym imieniu. Spółka B. będzie odpowiedzialna za strategię sprzedaży i Spółka będzie stosować się do decyzji biznesowych Spółki B. w zakresie kształtowania polityki cenowej Herbat. Spółka będzie pobierała oddzielną prowizję za usługi komisanta.

W konsekwencji Spółka B będzie raportować przede wszystkim transakcje wewnątrzgrupowe, ponieważ proces sprzedaży wyrobów gotowych będzie wykonywany przez Spółkę. Rozwiązanie to ma na celu zapewnienie Spółce B. możliwości prowadzenia działalności dystrybucyjnej i marketingowej do czasu uzyskania środków własnych i zawarcia nowych umów z klientami zewnętrznymi. Przewiduje się, że taki okres przejściowy będzie trwał do 2 lat po dacie Transakcji. W konsekwencji powyższego Spółka B. zamierza prowadzić dystrybucję produktów herbacianych bez wprowadzania jakichkolwiek znaczących zmian organizacyjnych lub biznesowych, jednakże przy znacznym wsparciu ze strony Spółki oraz innych podmiotów z Grupy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców polegające na przyjęciu, że przedmiot Transakcji nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT jako odpłatne zbycie poszczególnych składników majątkowych kwalifikowanych odpowiednio jako odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług?
2. Czy Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony wynikający z wystawionej przez Zbywcę faktury dokumentującej wynagrodzenie należne z tytułu Transakcji?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Zainteresowanych:

1. Przedmiot Transakcji nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT jako odpłatne zbycie poszczególnych składników majątkowych kwalifikowanych odpowiednio jako odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług.
2. Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony wynikający z wystawionej przez Zbywcę faktury dokumentującej wynagrodzenie należne z tytułu Transakcji.
   
   

Ad 1

Uwagi wstępne

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie zaś z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się natomiast każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również np. przeniesienie praw do własności niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Z kolei art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że „przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Złożony charakter Transakcji spowodował, iż po stronie Wnioskodawców pojawiły się wątpliwości odnośnie do sposobu kwalifikacji Transakcji na potrzeby podatku VAT. Z jednej strony, w ocenie Wnioskodawców, przedmiot Transakcji nie jest wystarczająco złożonym i samodzielnym zbiorem składników, by utworzyć zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT oraz praktyki ukształtowanej w ramach interpretacji tego przepisu. Z drugiej zaś strony, zdaniem Wnioskodawców, na ocenę charakteru Transakcji na potrzeby podatku VAT wpływ może mieć cel i metodyka działań podejmowanych przez Grupę na poziomie globalnym. Jak zostało bowiem wskazane w opisie stanu faktycznego, w ramach globalnej transakcji działalność w zakresie Herbat ma zostać wydzielona, a ostatecznie sprzedana poza Grupę. W związku z tym, zamiarem Grupy jest sprzedaż wszystkich składników majątkowych we wszystkich państwach, w których obecna jest działalność związana z Herbatami w taki sposób, aby umożliwić podmiotom przejmującym produkcję, dystrybucję i marketing Herbat.

Wątpliwość Wnioskodawców w pierwszej kolejności sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, czy jeżeli w ujęciu globalnym możemy mówić o sprzedaży całego biznesu związanego z produkcją herbat - zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to czy charakter globalnej transakcji powinien kształtować charakter transakcji lokalnej, nawet jeżeli wydaje się, iż z perspektywy lokalnej nie możemy mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawców, przeważające znaczenie ma charakter transakcji lokalnej i to z tej perspektywy należy dokonywać analizy Transakcji. Innymi słowy, sposób opodatkowania VAT Transakcji należy ocenić wyłącznie w oparciu o składniki majątkowe, które będą przedmiotem Transakcji. Należy rozważyć, czy składniki te stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa (lub przedsiębiorstwo) w rozumieniu zapisów ustawy o VAT, czy też przedmiot Transakcji stanowi dostawę poszczególnych składników majątkowych, które nie stanowią przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Wnioskodawcy wskazują przy tym, iż interpretacja terminów użytych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT może być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Stąd - zdaniem Wnioskodawców - organ wydający interpretację jest uprawniony do dokonania wykładni terminów „przedsiębiorstwo” i „zorganizowana część przedsiębiorstwa”, użytych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i, tym samym, do dokonania klasyfikacji przedmiotu planowanej Transakcji (tj. oceny, czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego Transakcja będzie dotyczyła zbycia przedsiębiorstwa, bądź jego zorganizowanej części, czy też indywidualnych aktywów niestanowiących przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części). Uprawnienie organów do dokonania takiej klasyfikacji znajduje potwierdzenie w licznych wyrokach sądów administracyjnych (stanowisko przyjęte m.in. w wyroku WSA w Krakowie z dnia 9 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Kr 1691/11); w wyroku NSA z dnia 9 października 2008 r. (sygn. akt I FSK 1239/07), w wyroku NSA z dnia 6 stycznia 2010 r. (sygn. akt I FSK 1216/09), w wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 26 maja 2009 r. (sygn. akt I SA/Bd 197/09), w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 10 lutego 2009 r. (sygn. akt I SA/G1 1044/08) oraz w wyroku NSA z dnia 4 listopada 2010 r. (sygn. akt II FSK 1019/09)).

Poniżej Wnioskodawcy przedstawiają argumenty przemawiające za przyjęciem, iż przedmiot Transakcji z perspektywy polskich rozliczeń podatku VAT stanowić będzie transakcję sprzedaży indywidualnych aktywów niestanowiących przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części.

Klasyfikacja przedmiotu Transakcji

W ocenie Wnioskodawców, przedmiotowa Transakcja nie będzie mogła być uznana za zbycie przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części, wyodrębnionej w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę.

Punktem wyjścia do uzasadnienia stanowiska Wnioskodawców w powyższym zakresie jest definicja samego pojęcia przedsiębiorstwa. Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia przedsiębiorstwa dla celów tej ustawy. Zgodnie jednak z jednolitą praktyką organów podatkowych i sądów administracyjnych, w celu nadania znaczenia temu pojęciu, stosuje się definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm. dalej: „KC”). Możliwość odwołania się w tym zakresie do definicji przedsiębiorstwa zawartej w KC została potwierdzona m.in. w wyroku z 27 kwietnia 2012 r. (I FSK 1039/11), w którym Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że „skoro bowiem ustawa o VAT nie określa w swej treści definicji przedsiębiorstwa, koniecznym jest zastosowanie wykładni systemowej zewnętrznej i sięgnięcie do argumentacji spoza interpretowanego aktu prawnego (...). Słusznie zatem Sąd pierwszej instancji odniósł się do definicji przedsiębiorstwa, zawartej w art. 55¹ k.c.”. W myśl regulacji zawartej w tym artykule, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Z kolei czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje w myśl art. 55² KC wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności albo z przepisów szczególnych. W konsekwencji, sprzedaż przedsiębiorstwa (wyłączona z zakresu ustawy o VAT) ma miejsce jedynie wtedy, gdy wszystkie wymienione w art. 55¹ KC elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym) zostaną przekazane nabywcy. W przeciwnym razie (tj. jeżeli jakiekolwiek istotne składniki tworzące przedsiębiorstwo nie zostaną przeniesione na nabywcę), sprzedaży takiej nie należy postrzegać jako zbycia przedsiębiorstwa.

Zbycie przez podatnika tylko części jego aktywów z definicji nie może być zatem zakwalifikowane jako zbycie przedsiębiorstwa, choćby nawet przedmiotem zbycia była zdecydowana większość składników majątkowych funkcjonującego przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi bowiem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawców nie można uznać, że planowana Transakcja powinna być klasyfikowana jako zbycie przedsiębiorstwa, co wynika przede wszystkim z faktu, iż przedmiot planowanej Transakcji nie wyczerpuje przytoczonej powyżej definicji tego pojęcia. W szczególności Transakcji nie będzie towarzyszyć transfer wszystkich składników, wchodzących w skład normatywnej definicji i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Zbywcy. Przedmiotem Transakcji będą tylko niektóre składniki należące do majątku przedsiębiorstwa Zbywcy, tj. Niezarejestrowane prawa wartości intelektualnej, kontrakty pracownicze wraz ze zobowiązaniami pracowniczymi przypisanymi do nich oraz prawa i obowiązki wynikające z kontraktów zawieranych z klientami w odniesieniu do Działalności herbacianej.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w pismach organów podatkowych (tak przykładowo interpretacje indywidualne: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 czerwca 2015 r., sygn. IPPP3/4512-415/15-2/WH; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 czerwca 2015 r., sygn. IPPP1/4512-487/15-2/KR; Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 kwietnia 2015 r., sygn. IBPP3/4512-112/15/MN; Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 grudnia 2014 r., sygn. ITPP2/443-1577/14/PS).

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną organów podatkowych (tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 lipca 2018 r., sygn. 0114- KDIP1-3.4012.237.2018.3.JG; interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 lipca 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.235.2018.4.MK, czy interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 sierpnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.258.2017.1.MAO) z powyższej definicji wynika, iż aby zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za ZCP, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań);
2. składniki te są ze sobą powiązane funkcjonalnie oraz są przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych;
   
3. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w ramach istniejącego przedsiębiorstwa;
4. zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.
   
   

Aby można było mówić o powiązaniu funkcjonalnym przenoszonych składników, musiałyby one pozostawać między sobą we wzajemnych interakcjach w taki sposób, że należałoby je traktować jako zorganizowany, autonomiczny zespół. Warunek ten sprowadza się w praktyce do odpowiedzi na pytanie, czy przenoszone na nabywcę składniki majątku są powiązane ze sobą w taki sposób, że na dzień dokonania transakcji nabywca jest w stanie - wyłącznie w oparciu o te składniki - kontynuować działalność gospodarczą wykonywaną przez zbywcę. Co przy tym istotne, zdaniem Wnioskodawców, konsekwencje wynikające z przeprowadzenia tego typu transakcji należy analizować wyłącznie w oparciu o czynności, które w ramach tej transakcji będą miały miejsce na terytorium kraju.

W analizowanym przypadku składniki będące przedmiotem Transakcji nie stanowią takiego autonomicznego, zorganizowanego zespołu przede wszystkim z uwagi na fakt, że Spółka B. nie stanie się stroną kontraktów z klientami zewnętrznymi, co dla spółki zajmującej się głównie dystrybucją produktów jest podstawą dla realizacji celów gospodarczych. W interpretacjach indywidualnych wskazuje się, że aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Na przykład w interpretacji z dnia 22 marca 2021 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.66.2021.2.PRM) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „wyodrębnienie organizacyjne i finansowe (wskazane przepisami ustawy) nie musi mieć charakteru bardzo sformalizowanego. Bardziej istotne jest wyodrębnienie stricte funkcjonalne, które pozwala na dalsze funkcjonowanie części przedsiębiorstwa w sposób niezależny po oddzieleniu jego od reszty przedsiębiorstwa.” Brak wyodrębnienia funkcjonalnego i organizacyjnego znajduje odzwierciedlenie m.in. w tym, że obecnie w Spółce nie było możliwe w łatwy sposób zidentyfikowanie pracowników którzy byli zaangażowany jedynie w Działalność herbacianą, gdyż pracownicy są zaangażowani w obsługę różnych linii produktowych Spółki.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka B. będzie jedynie beneficjentem korzyści wynikających z umów handlowych (odbiorcami towarów) zawartych przez Spółkę. Dopiero po okresie przejściowym, gdy umowy te wygasną, Spółka B będzie mogła samodzielnie realizować funkcje sprzedażowe w zakresie Herbat. Po Transakcji, za otrzymane w tym zakresie wsparcie Spółki B. będzie ponosić koszty na rzecz Spółki.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki B. ma być sprzedaż Herbat i to będzie jej główne źródło przychodów. W sytuacji, gdy Spółka nie będzie w stanie samodzielnie zorganizować kanałów dystrybucji i je w pełni niezależnie obsługiwać, nie można wskazywać na samodzielną realizację zadań gospodarczych. Spółka B nie będzie miała bezpośredniego wpływu na formalny kształt relacji z klientami zewnętrznymi jak i na warunki handlowe w już wynegocjowanych umowach zawartych z odbiorcami sprzedawanych produktów - w ramach Transakcji nie dojdzie do przeniesienia praw i obowiązków wynikających z tych umów a jedynie zostaną przeniesione korzyści. Co więcej Spółka po Transakcji pozostanie podmiotem odpowiedzialnym za obsługę finansową klientów, w tym ich fakturowanie. Biorąc pod uwagę to, że podstawowe funkcje związane z dystrybucją Herbat i obsługą kontrahentów nie będą mogły być samodzielnie realizowane przez Spółkę B, ale przy znaczącym wsparciu Spółki, przesłanka dotycząca niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze nie zostanie spełniona. Dodatkowo, Spółka zaznacza, że jej wsparcie dla Spółki B. będzie musiało być kontynuowane przez okres około 2 lat, po którym Spółka B. będzie musiała wynegocjować samodzielnie nowe kontrakty z odbiorcami Herbat (obecne kontrakty nie będą podlegały cesji).

Strony pragną również wskazać, że konstytutywnym elementem ZCP są zobowiązania, co wynika z samej definicji wskazanej w art. 2 pkt 27e ustawy VAT („zorganizowana część przedsiębiorstwa jest to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania”). Z powyższego można zatem wywieść, że zbycie ZCP nie jest możliwe w przypadku, gdy na nabywcę nie zostają przeniesione przypisane tej wyodrębnionej części zobowiązania.

Zdaniem Wnioskodawców fakt, iż ustawodawca w definicji ZCP zdecydował się podkreślić konieczność występowania zobowiązań dowodzi bowiem, że element ten ma szczególne znaczenie dla definicji ZCP. W przeciwnym wypadku ustawodawca poprzestałby na sformułowaniu „składników materialnych i niematerialnych”, bez dodania zwrotu „w tym zobowiązań”. Co więcej, organy podatkowe wskazują, że w sytuacji gdy zobowiązania i należności istnieją i są funkcjonalnie związane ze ZCP, to powinny wchodzić w skład jej masy majątkowe dla uznania jej jako ZCP.

Definicja ZCP występuje wyłącznie na gruncie prawa podatkowego i wyraża ekonomiczne rozumienie przedsiębiorstwa (jego zorganizowanej części) jako całości gospodarczej, rozumianej jako aktywa i obciążające je pasywa. Taka definicja uwzględnia uwarunkowania gospodarcze transakcji polegającej na zbyciu ZCP, na której wartość zawsze wpływają zobowiązania związane z przenoszonym przedsiębiorstwem. Na wartość przejmowanych składników majątkowych mają wpływ przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Chociaż ustawodawca nie konkretyzuje, jakie zobowiązania należy uznać za funkcjonalnie związane z działalnością gospodarczą zbywcy, należy przyjąć, iż chodzi tu o wszystkie ekonomicznie uzasadnione zobowiązania związane z działalnością gospodarczą zbywającego. Są to zatem wszystkie długi (a więc obowiązek do spełnienia określonego świadczenia pieniężnego lub w naturze), które wpływają na funkcjonowanie wyodrębnionej części przedsiębiorstwa. W kontekście przedmiotowej Transakcji, mając na względzie, że w wymiarze ekonomicznym/finansowym żadne zobowiązania handlowe nie przechodzą w jej wyniku na Nabywcę (jedynie zobowiązania pracownicze wynikające z charakterystyki przejścia części zakładu pracy - co wynika z ogólnie obowiązujących przepisów prawa, a nie uzgodnień pomiędzy stronami), zdaniem Wnioskodawców niedopuszczalne jest uznanie, że przedmiotem Transakcji jest ZCP. W takiej sytuacji brak jest bowiem tego kluczowego elementu, wskazanego wprost w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W wyniku Transakcji nie przejdą na Nabywcę również inne elementy charakterystyczne dla transferu przedsiębiorstwa/jego zorganizowanej części w postaci należności oraz środków pieniężnych. Bez powyższych elementów, dalsza działalność Nabywcy nie jest możliwa bez uzyskania nowego finansowania, co świadczy o tym, że w momencie transferu przedmiot Transakcji nie będzie w stanie samodzielnie realizować określonych zadań gospodarczych. Będzie to możliwe dopiero po zapewnieniu Nabywcy finansowania.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, wyłączenie z masy majątkowej należności (jak i zobowiązań), powoduje pozbawienie wydzielonego zbioru cechy funkcjonalnego powiązania składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład ZCP.

Finansowe oddzielenie składników materialnych i niematerialnych (łącznie ze zobowiązaniami) w kontekście definicji ZCP rozumiane jest jako wykonywanie działalności lub funkcji w oparciu o odrębny bilans i rachunek zysków i strat, tymczasowy bilans lub budżet, itp. O wyodrębnieniu finansowym może również świadczyć posiadanie własnego rachunku bankowego dla konkretnego przedmiotu działalności. Innymi słowy, musi istnieć wyraźna granica między finansami dotyczącymi zbywanego majątku, a finansami dotyczącymi pozostałej działalności by uznać że dana masa majątkowa stanowi ZCP.

Takiej wyraźnej granicy nie będzie w sytuacji Wnioskodawców. Świadczy o tym:

1. brak prowadzenia osobnej księgowości dla każdego przedmiotu działalności (w tym dotyczącej Działalności herbacianej i pozostałej działalności Spółki),
   
2. brak odrębnych rachunków bankowych dla każdego przedmiotu działalności wszystkie rodzaje działalności były obsługiwane przez wspólny rachunek bankowy.
   
   

Wnioskodawca potwierdza, że zgodnie z polityką rachunkowości posiada rozbudowany system kont księgowych umożliwiający przyporządkowanie poszczególnych przychodów i kosztów (w tym dotyczących Działalności herbacianej i działalności pozostałej), lecz nie jest to wystarczająca przesłanka do uznania, że zaistniało wyodrębnienie finansowe. Wynik operacyjny Działalności herbacianej jest identyfikowalny tylko w raportowaniu zarządczym i dla celów zarządczych. Co więcej, koszty/przychody finansowe i obciążenia podatkowe nie są alokowane do Działalności herbacianej lecz pozostają w wyniku na poziomie całej Spółki. Ustalenie przychodów i należności dotyczących Działalności herbacianej jest w stanie odzwierciedlić prawidłową kwotę przychodów i należności. Lecz tego samego nie można powiedzieć o kosztach i zobowiązaniach. Istnieje przecież szeroka grupa kosztów mających charakter kosztów ogólnych, których nie da się precyzyjnie podzielić w celu ustalenia jaka ich część przypada na konkretną gałąź działalności gospodarczej. Są to przykładowo koszty najmu (utrzymania) nieruchomości, koszty mediów, usługi księgowe, usługi prawne. Tak sporządzony bilans (czy inne dokumenty finansowe lub księgowe) nie pokaże pełnej sytuacji finansowej części majątku.

Dodatkowo, Wnioskodawcy pragną podkreślić, że jak wskazano w stanie faktycznym, Nabywca będzie korzystać w toku swojej działalności ze wsparcia ze strony Grupy, w tym przede wszystkim ze strony Zbywcy (na podstawie TSA), która będzie świadczyć na jego rzecz usługi m.in. w zakresie:

• obsługi klientów w zakresie zamówień,
  

• zarządzania poborem gotówki,
  

• windykacji,
  

• fakturowania klientów,
  

• podnajmu przestrzeni biurowej,
  

• leasingu sprzętu komputerowego/samochodów,
  

• obsługi księgowej, informatycznej, konserwacji użytkowanych mediów, czy też usługi wsparcia operacyjnego.
  
  

Wnioskodawcy zaznaczają przy tym, że bez dostępu do przedmiotowych usług, kontynuacja działalności przez Nabywcę nie byłaby możliwa. Po Transakcji Spółka B. nie będzie w stanie niezależnie funkcjonować na rynku. Powyższe prowadzi zatem do wniosku, że przenoszone w ramach Transakcji składniki majątkowe nie pozwalają na kontynuowanie Działalności herbacianej przez Spółkę B., gdyż wymagają uzupełnienia o istotne dodatkowe elementy. Jak podkreślono w stanie faktycznym, w ramach Transakcji nie dojdzie również do transferu aktywów związanych z wyposażeniem biura i miejsca pracy przenoszonych pracowników tj. biurek, krzeseł, itp. Tym samym Spółka B. będzie musiała zapewnić sprzęt dla pracowników by mogli kontynuować pracę.

Co więcej, po Transakcji Spółka B nie będzie w stanie samodzielnie obsługiwać spraw związanych ze sprawami pracowniczymi. Jak wskazano w stanie faktycznym, na początku działalności Spółka B, obsługa spraw pracowniczych będzie świadczona przez podmiot z grupy - na podstawie TSA, bądź przez zewnętrznego dostawcę. Spółka B nie będzie posiadała odpowiedniego zaplecza gwarantującego ciągłość wypłat dla pracowników i regulowania zobowiązań publicznoprawnych (działając jako płatnik). Dopiero po okresie przejściowym, Spółka B ma być w stanie samodzielnie stworzyć system umożliwiający prowadzenie spraw pracowniczych oraz zapewnić odpowiednie funkcje w swoich strukturach.

Tak jak wskazano powyżej, samodzielność musi występować od samego początku, to znaczy, że aby uznać zespół transferowanych składników za ZCP, zdolność do samodzielnego realizowania konkretnych zadań występować musi już w chwili transferu. W przeciwnym razie nie możemy mówić o ZCP, a jedynie o pewnych składnikach, które będą zdolne do samodzielnego realizowania zadań gospodarczych dopiero po podjęciu odpowiednich kroków organizacyjnych, technicznych, administracyjnych, jak również po zapewnieniu potrzebnego finansowania oraz uzupełnieniu o inne składniki materialne i niematerialne. W takiej sytuacji nie może być mowy o niezależności, ani samodzielności transferowanego zespołu składników, a tym bardziej o zdolności do samodzielnego realizowania zadań gospodarczych.

Odnosząc się do powyższego należy zatem stwierdzić, że przedmiot Transakcji w kształcie, w jakim zostanie sprzedany przez Zbywcę, nie będzie umożliwiał Nabywcy samodzielnego realizowania zadań gospodarczych. Przedmiot Transakcji, już po jego nabyciu przez Nabywcę, będzie musiał bowiem zostać uzupełniony o inne istotne elementy wskazane powyżej przez Wnioskodawców. Uzupełnienie to nie będzie szybkie i proste - dlatego też przewidziany jest kilkunastomiesięczny okres przejściowy. Tym samym, definicja ZCP nie zostanie w tym wypadku spełniona.

Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Tytułem przykładu, Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) w wyroku z dnia 24 listopada 2016 r. (sygn. akt I FSK 1316/15), wskazał, iż „Okoliczność, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy”.

Analogiczne wnioski płyną z wyroku z dnia 1 lutego 2017 r. (sygn. akt I FSK 999/15), gdzie NSA wręcz podkreślił niespójność analizy sądu pierwszej instancji w trakcie badania, czy będący przedmiotem rozstrzygnięcia zespół składników majątkowych spełnia definicję ZCP: „(...) Ocena prawna Sądu w zakresie ustaleń faktycznych stanowiących podstawę rozstrzygnięcia jawi się wobec tego jako niespójna. Z jednej strony Sąd podnosi, że skarżąca nabyła zorganizowany zespół składników majątkowych, które w chwili przekazania były zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych w zakresie obrotu paliwem. Z drugiej zaś wskazuje, że dopiero zobowiązania podjęte w następstwie nabycia przedmiotowej nieruchomości pozwoliły na realizację ww. przedsięwzięcia gospodarczego, co zresztą znajduje też potwierdzenie w przywoływanych przez organy (i Sąd) zeznaniach wspólnika (...)”.

Dodatkowo, jak zauważył NSA, „samo zawarcie następczo umów umożliwiających prowadzenie nawet tożsamej co do charakteru działalności nie przesądza o jej kontynuacji w oparciu o zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Takie ustalenie pomijałoby bowiem wskazany wyżej warunek funkcjonalności zorganizowanej części przedsiębiorstwa już w momencie nabycia składników majątkowych”.

Powyższe znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) z dnia 14 maja 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.83.2018.2.JM organ wyjaśnił, iż „Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą natomiast składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym ich zespołem, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)”. Dyrektor podkreślił także: „Konkretny zespół składników materialnych i niematerialnych, aby mógł być uznany za przedsiębiorstwo lub za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinien odznaczać się gospodarczą samodzielnością już w momencie jego zbycia”.

Uwzględniając przytoczone orzecznictwo i praktykę interpretacyjną organów podatkowych, w ocenie Stron nie ulega wątpliwości, iż ustalając, czy dany zespół składników majątkowych powinien być traktowany jako ZCP w rozumieniu przepisów ustawy o VAT istotne jest, by zespół ten był nie tylko funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony, ale również stanowił całość zdolną do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej już w momencie przekazania.

Spełnienie powyższych kryteriów jest konieczne by można było mówić o istnieniu ZCP na gruncie VAT. Przedmiot Transakcji nabierze natomiast zdolności do prowadzenia działalności gospodarczej dopiero po uzupełnieniu go przez Spółkę o inne składniki, funkcje i kompetencje obejmujące, w szczególności dostęp do kontraktów handlowych z klientami.

Abstrahując jednak od faktu, czy pracownicy przeszli w trybie art. 23¹ Kodeksu Pracy czy nie oraz czy przejście to ma związek z Transakcją to w dalszym ciągu nie będzie to miało wpływu na uznanie, że Działalność herbaciana w połączeniu bądź nie z przejętymi pracownikami nie tworzą przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części z uwagi na brak istotnych elementów charakterystycznych dla przedsiębiorstwa. Należy bowiem pamiętać, że prawo pracy jako odrębna gałąź prawa zawiera odrębne od prawa podatkowego definicje i nie należy ich utożsamiać z definicjami zawartymi w przepisach prawa podatkowego. W potocznym rozumieniu częścią zakładu pracy (w rozumieniu przepisów Kodeksu Pracy) jest każdy jego składnik, np. lokal, maszyna, określone prawo majątkowe itd. Części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ § 1 Kodeksu Pracy nie można utożsamiać wyłącznie ze składnikami materialnymi, ponieważ mogą ją także stanowić zadania pracodawcy (wyr. SN z 7.2.2007 r., I PK 212/06, OSNP 2008, Nr 5-6, poz. 66). Zatem przejęcie zakładu pracy ma miejsce nie tylko przy przekazaniu składników majątkowych, ale także przy przejęciu zadań zakładu (wyr. SN z 9.12.2004 r., I PK 103/04, OSN 2005, Nr 15, poz. 220). Ocena, że doszło do przejścia części zakładu pracy na nowego pracodawcę, zależy od ustalenia, iż przejął on w faktyczne władanie część zadania lub zadań, stanowiących placówkę zatrudnienia, a więc w zakresie pozwalającym na wykonywanie obowiązków pracowniczych. Nie musi to polegać na nabyciu przedsiębiorstwa lub jego części oraz nie zależy od rodzaju czynności prawnej, na podstawie której następuje (wyr. SN z 15.9.2006 r., I PK 75/06, OSNP 2007, Nr 17 - 18, poz. 250).

Powyższe wskazuje, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisach podatkowych, od których zależy prawidłowa kwalifikacja dokonanej transakcji za gruncie ustawy o VAT jest całkowicie niezależna od kwalifikacji dokonanej na gruncie Kodeksu pracy i uznania, że pracownicy przeszli w trybie art. 23¹ Kodeksu Pracy.

Ad 2

Mając na uwadze powyższą argumentację, zdaniem Wnioskodawców, Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktury wystawionej przez Zbywcę celem udokumentowania wynagrodzenia należnego z tytułu Transakcji, ponieważ Transakcja podlega opodatkowaniu VAT, a przedmiot Transakcji będzie wykorzystywany przez Nabywcę do kontynuowania usługowej produkcji Herbat, czyli do działalności opodatkowanej VAT.

W myśl art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, co do zasady przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast według art. 86 ust. 2 lit. b, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jednocześnie, przepisy Ustawy o VAT wskazują, że podatnik może dokonać odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w następujących terminach:

• w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10), jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę (art. 86 ust. 10b pkt 1),
  

• w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w ww. terminie (art. 86 ust. 11).
  
  

Stosownie zaś do art. 19a ust. 1, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, w ocenie Wnioskodawców, Nabywcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT wykazanego na wystawionej przez Zbywcę fakturze dokumentującej Transakcję. Nabywca będzie uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dojdzie do sprzedaży (pod warunkiem otrzymania w tym okresie faktury wystawionej przez Spółkę) lub w trzech kolejnych okresach rozliczeniowych.

Wobec powyższego, zdaniem Zainteresowanych:

• Przedmiot Transakcji nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT jako odpłatne zbycie poszczególnych składników majątkowych kwalifikowanych odpowiednio jako odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług.
  

• Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony wynikający z wystawionej przez Zbywcę faktury dokumentującej wynagrodzenie należne z tytułu Transakcji.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji Podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Jednocześnie, wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zaznacza się zatem, że niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla Wykonawców.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.