Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.228.2021.1.LM
z 29 kwietnia 2021 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2021 r. (data wpływu 14 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 i ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 14 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 i ust. 1 ustawy.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie pozaszkolnych form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51.Z). Wnioskodawca jest podatnikiem zwolnionym z podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. Nr 106 z późn. zm. - dalej zwana ustawą VAT).


Obecnie działalność jest skoncentrowana na nauce pływania dla dzieci oraz aquafitness. Usługi te są wykonywane pod marką „(…)” (dalej zwana (…)). Wnioskodawca zatrudnia 4 instruktorów w czterech miastach.


W związku z tym, iż działalność ta rozwija się dynamicznie, istnieje potrzeba działania wraz ze wspólnikiem. Jeden z obecnych instruktorów działa samodzielnie na terenie miasta (…) i sam pozyskuje klientów. Jednocześnie we dwoje (tj. Wnioskodawca oraz instruktor z (…)) planują razem rozwijać „(…)” w obecnych i kolejnych miastach. Do tego celu planowane jest założenie spółki cywilnej przez Wnioskodawcę oraz instruktora z (…). Spółka cywilna będzie także działała w zakresie PKD 85.51.Z. Dodatkowo spółka cywilna będzie organizować obozy dla młodzieży.


Każda z firm, tj. jednoosobowa działalność Wnioskodawcy oraz spółka cywilna, będzie działała oraz reklamowała się pod marką „(…)”.


W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy spółka cywilna będzie mogła korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ustawy VAT. Wnioskodawca planuje bowiem, że łączne przychody z jego jednoosobowej działalności gospodarczej oraz przychody z nowej spółki cywilnej przekroczą limit 200 tysięcy zł uprawniających do korzystania ze zwolnienia z podatku VAT.

Wnioskodawca, ani spółka cywilna nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy VAT.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy spółka cywilna Wnioskodawcy i instruktora z (…) będzie mogła być podmiotowo zwolniona z podatku VAT na podstawie obrotu (art. 113 ustawy VAT), jeżeli Wnioskodawca będzie dalej prowadził jednoosobową działalność gospodarczą zwolnioną z VAT na podstawie art. 113 ustawy VAT?


Zdaniem Wnioskodawcy: nowo powstała spółka cywilna będzie miała prawo do stosowania zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ustawy VAT.


W myśl przepisów ustawy VAT to spółki cywilne, a nie ich wspólnicy, występują w charakterze podatników VAT. O statusie podatnika VAT spółki cywilnej przesądza fakt, iż w istocie jest ona podmiotem wykonującym działalność zarobkową o określonym celu gospodarczym, co wpisuje się w definicję podatnika, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy VAT. Skoro zatem na spółce ciąży obowiązek rozliczania tego podatku, to status jej wspólników jest z punktu widzenia VAT obojętny.


Świadczy o tym chociażby określenie limitu zwolnienia podmiotowego z VAT. Limit 200 tys. zł nie dotyczy poszczególnych wspólników, a spółki cywilnej rozumianej jako jeden organizm na gruncie podatku VAT.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.


Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.


Zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy VAT podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.


W myśl art. 113 ust. 5 ustawy VAT, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.


Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.


Jak stanowi art. 113 ust. 13 ustawy VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

  1. dokonujących dostaw:
    1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
    2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

      • energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
    3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
    4. terenów budowlanych,
    5. nowych środków transportu;
  2. świadczących usługi:
    1. prawnicze,
    2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
    3. jubilerskie;
  3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.


Mając na uwadze powyższe okoliczności należy zauważyć, że ustawodawca co do zasady przewidział zastosowanie zwolnienia podmiotowego dla podatników, u których wielkość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła łącznie 200 000 zł. W przypadku podatników rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie trwania roku podatkowego zastosowanie zwolnienia jest możliwe, jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Dodatkowo ustawodawca ograniczył możliwość zastosowania zwolnienia podmiotowego w stosunku do czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Wnioskodawca, ani spółka cywilna nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności wymienionych art. 113 ust. 13 ustawy VAT.


Stanowisko to potwierdzają liczne interpretacje indywidualne:


Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 05 sierpnia 2020 r. nr 0113-KDIPT1-2.4012.357.2020.3.AM w stanie faktycznym, w którym Wnioskodawczyni prowadziła z mężem spółkę cywilną a zamierzała dodatkowo otworzyć jednoosobową działalność gospodarczą wskazał że „(...) w sytuacji, gdy w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni będzie wykonywała wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie będą miały w jakimkolwiek zakresie charakteru czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy oraz gdy łączna wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty 200.000 zł, jeżeli Wnioskodawczyni rozpocznie działalność od 1 stycznia 2021 r. lub nie przekroczy kwoty 200.000 zł proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, jeżeli Wnioskodawczyni rozpocznie działalność w trakcie roku podatkowego, to Zainteresowana będzie miała prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.


Zaznaczyć należy, że Wnioskodawczyni utraci ww. zwolnienie od podatku w przypadku wykonania jakichkolwiek czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Ponadto, Wnioskodawczyni utraci zwolnienie, o którym mowa wyżej, w przypadku gdy wartość sprzedaży w danym roku podatkowym przekroczy kwotę 200.000 zł, jeżeli Wnioskodawczyni rozpocznie działalność od 1 stycznia 2021 r. lub gdy wartość sprzedaży przekroczy kwotę 200.000 zł proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, jeżeli Wnioskodawczyni rozpocznie działalność w trakcie roku podatkowego (...)”.


Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 15 czerwca 2016 r. nr ITPP3/4512-253/16/BJ wyjaśnił, że „(...) zarówno Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą jak i spółka cywilna, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, działają jako odrębni podatnicy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Podmioty te dokonując czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług są odrębnymi podatnikami dokonującymi sprzedaży we własnym zakresie. Odrębnie należy więc traktować usługi świadczone przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą oraz świadczenie usług w ramach założonej spółki cywilnej.


Ww. artykuł 113 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza wyjątek od powszechności opodatkowania podatkiem VAT, a mianowicie zwolnienie, którym objęta jest sprzedaż dokonywana przez podatnika. Sprzedaż dokonywana przez podatnika podlega zwolnieniu, jeżeli spełnia warunki określone w tym przepisie. (...) limit 150 000 zł określony w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług odnosi się do sprzedaży dokonywanej przez danego podatnika. Przekroczenie ww. limitu zwolnienia skutkuje utratą prawa do tego zwolnienia. Zwolnienie traci moc w momencie powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy towarów i usług, począwszy od czynności, którą przekroczono limit.


W analizowanych okolicznościach mamy dwóch podatników podatku od towarów i usług dokonujących odrębnej sprzedaży, Wnioskodawcę i spółkę cywilną (odrębne NIP-y). Skoro więc Wnioskodawca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą i spółka cywilna, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem są odrębnymi podatnikami podatku od towarów i usług to odrębnie należy analizować zwolnienie przewidziane w art. 113 ww. ustawy dla Wnioskodawcy i spółki. Zwolnienie to dotyczy sprzedaży dokonywanej przez podatnika. Zatem odrębnie należy liczyć wartość sprzedaży, o której stanowi art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług dla Wnioskodawcy prowadzącego indywidualną działalność gospodarczą oraz spółki cywilnej prowadzącej działalność w pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą, odrębnego liczenia wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ustawy VAT w odniesieniu do indywidualnej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz działalności spółki cywilnej, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Działalność gospodarcza spółki cywilnej nie będzie się znacząco różniła od jednoosobowej działalności Wnioskodawcy.


Jak wskazano powyżej, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zatem zarówno Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą jak i spółka cywilna, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, działają jako odrębni podatnicy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy VAT. Podmioty te dokonując czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług są odrębnymi podatnikami dokonującymi sprzedaży we własnym zakresie. Odrębnie należy więc traktować usługi świadczone przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą oraz świadczenie usług w ramach przyszłej spółki cywilnej.


Ww. artykuł 113 ustawy VAT wprowadza wyjątek od powszechności opodatkowania podatkiem VAT, a mianowicie zwolnienie, którym objęta jest sprzedaż dokonywana przez podatnika. Sprzedaż dokonywana przez podatnika podlega zwolnieniu, jeżeli spełnia warunki określone w tym przepisie. Ze zwolnienia tego może korzystać sprzedaż dokonywana przez podatnika, u którego wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł.


Ponadto zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy VAT, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy VAT. Zatem limit 200 000 zł określony w art. 113 ust. 1 ustawy VAT odnosi się do sprzedaży dokonywanej przez danego podatnika. Przekroczenie ww. limitu zwolnienia skutkuje utratą prawa do tego zwolnienia. Zwolnienie traci moc w momencie powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy towarów i usług, począwszy od czynności, którą przekroczono limit.


W analizowanych okolicznościach mamy dwóch podatników podatku od towarów i usług dokonujących odrębnej sprzedaży, Wnioskodawcę i spółkę cywilną (odrębne NIP-y). Skoro więc Wnioskodawca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą i spółka cywilna, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem są odrębnymi podatnikami podatku od towarów i usług to odrębnie należy analizować zwolnienie przewidziane w art. 113 ww. ustawy dla Wnioskodawcy i spółki.


Zwolnienie to dotyczy sprzedaży dokonywanej przez podatnika. Zatem odrębnie należy liczyć wartość sprzedaży, o której stanowi art. 113 ustawy VAT dla Wnioskodawcy prowadzącego indywidualną działalność gospodarczą oraz spółki cywilnej prowadzącej działalność w tym samym zakresie co Wnioskodawca.


W konsekwencji, do kwoty 150 000 zł z art. 113 ustawy o VAT dla indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawca wlicza wyłącznie sprzedaż dokonaną w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej niezależnie od tego, że w spółce cywilnej, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem będzie wykonywał tożsame czynności dot. pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług czynności wykonywane przez Wnioskodawcę świadczone są w ramach odrębnej działalności gospodarczej wykonywanej przez dwóch podatników podatku VAT. Zatem tylko czynności dokonane przez Wnioskodawcę w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej powinny być ujęte przy liczeniu wartości sprzedaży uprawniającej do zwolnienia od podatku dla tej działalności. Wartość sprzedaży w ramach indywidualnej działalności Wnioskodawcy pozostaje bez związku z wartością sprzedaży spółki cywilnej. Prawo do zwolnienia będzie przysługiwało do momentu przekroczenia przez Wnioskodawcę prowadzącego indywidualną działalność gospodarczą kwoty określonej ww. przepisem. (...)”


Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 12 listopada 2019 r. nr 0112-KDIL2-1.4012.330.2019.2.AS wskazał ponadto, iż na gruncie przepisów ustawy VAT jest możliwość sprzedaży towarów i usług pomiędzy spółką cywilną a wspólnikiem tej spółki prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Co dodatkowo potwierdza odrębność podatników VAT w jednoosobowej działalności gospodarczej oraz spółki cywilnej. „(...) W sprawie będącej przedmiotem analizy, wspólnik spółki cywilnej, w której Wnioskodawczyni jest drugim wspólnikiem zmarł 16 lipca 2019 r. a Zainteresowana jest jedynym spadkobiercą. Umowa spółki nie przewidywała, że spadkobiercy wspólnika wejdą do spółki cywilnej na jego miejsce. Od śmierci matki, spółkę reprezentuje wyłącznie Wnioskodawczyni. W niniejszym stanie faktycznym nie znajdowało uzasadnienia ustanowienie zarządu sukcesyjnego. Z wniosku wynika również, że spółka nie uległa rozwiązaniu z dniem śmierci jednego z dwóch wspólników.


Co istotne, w analizowanej sprawie do transakcji zbycia towarów dochodzi pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku od towarów i usług, a zatem dopuszczalne jest zawarcie między nimi umowy sprzedaży. Przy czym towary będące przedmiotem zbycia, są formalnie własnością spółki.


Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy, m.in. w sytuacji, gdy sprzedaż została udokumentowana fakturami wystawionymi przez podmiot nieistniejący.(...)”.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…)


Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.


Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.


Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

  1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
  2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
    1. transakcji związanych z nieruchomościami,
    2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
    3. usług ubezpieczeniowych
    – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
  3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.


Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.


Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.


Na mocy art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.


Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).


W myśl art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

  1. dokonujących dostaw:
    1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
    2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
    3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
    4. terenów budowlanych,
    5. nowych środków transportu,
    6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
      • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
      • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
      • urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
      • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
    7. hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
      • pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
      • motocykli (PKWiU ex 45.4);
  2. świadczących usługi:
    1. prawnicze,
    2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
    3. jubilerskie,
    4. ściągania długów, w tym factoringu;
  3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.


Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie pozaszkolnych form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51.Z). Wnioskodawca jest podatnikiem zwolnionym z podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.


Obecnie działalność jest skoncentrowana na nauce pływania dla dzieci oraz aquafitness. Usługi te są wykonywane pod marką „(…)”. Wnioskodawca zatrudnia 4 instruktorów w czterech miastach.


W związku z tym, że działalność ta rozwija się dynamicznie, istnieje potrzeba działania wraz ze wspólnikiem. Jeden z obecnych instruktorów działa samodzielnie na terenie miasta (…) i sam pozyskuje klientów. Jednocześnie Wnioskodawca wraz z instruktorem z (…) planują razem rozwijać markę (…) w obecnych i kolejnych miastach. Do tego celu planowane jest założenie spółki cywilnej przez Wnioskodawcę oraz instruktora z (…). Spółka cywilna będzie także działała w zakresie PKD 85.51.Z. Dodatkowo spółka cywilna będzie organizować obozy dla młodzieży. Każda z firm, tj. jednoosobowa działalność Wnioskodawcy oraz spółka cywilna, będzie działała oraz reklamowała się pod marką „(…)”. Zarówno Wnioskodawca jak i spółka cywilna, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem nie wykonuje i nie będzie wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy VAT.


Na tle tak przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy spółka cywilna będzie mogła korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy VAT, jeżeli Wnioskodawca będzie dalej prowadził jednoosobową działalność gospodarczą zwolnioną z podatku VAT na postawie art. 113 ustawy o VAT.


W tym miejscu należy wyjaśnić, że podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy są nie tylko osoby fizyczne i prawne, lecz także jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, do których zalicza się między innymi spółki cywilne. Tak więc na gruncie podatku od towarów i usług zarówno nowo powstała spółka cywilna, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, jak i Wnioskodawca prowadzący indywidualną działalność gospodarczą, będą działać jako odrębni podatnicy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Podmioty te dokonując czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będą odrębnymi podatnikami dokonującymi sprzedaży we własnym zakresie. Odrębnie należy więc traktować sprzedaż dokonywaną przez Wnioskodawcę prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą oraz sprzedaż dokonywaną w ramach nowo utworzonej spółki cywilnej.


Na możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy nie ma wpływu fakt, że w nowo utworzonej spółce, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, będzie wykonywał tożsame czynności obejmujące pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych jakie wykonuje w prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej.


Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów ustawy, podatnicy, którzy rozpoczynają w trakcie roku podatkowego dokonywanie sprzedaży mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku pod warunkiem jednak, że przewidywana przez nich wartość sprzedaży (innej niż wymieniona w art. 113 ust. 2 ustawy) nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł. Ustawodawca postanowił jednocześnie, że ww. zwolnienie nie może mieć zastosowania w przypadku, gdy podatnik dokonuje dostawy towarów lub świadczy usługi wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy.


W analizowanej sprawie zatem wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do dwóch podatników podatku od towarów i usług, dokonujących odrębnej sprzedaży, tj. Wnioskodawcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą oraz spółki cywilnej, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Przy czym należy zauważyć, że utworzona spółka będzie odrębnym podatnikiem podatku VAT, niezależnie od podmiotowości wspólników. Skoro zatem Wnioskodawca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą i nowo powstała spółka cywilna, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, będą odrębnymi podatnikami podatku od towarów i usług, to należy odrębnie analizować zwolnienie od podatku VAT przewidziane w art. 113 ustawy zarówno dla Wnioskodawcy jak i dla spółki.


Zatem do momentu przekroczenia przez każdego z podatników odrębnie Wnioskodawcy od Spółki cywilnej wartości sprzedaży opodatkowanej kwoty limitu 200 000 zł, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy lub w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego, kwoty ww. limitu wyliczonej w proporcji do okresu prowadzonej działalności – wg zasad o których mowa w art. 113 ust. 9 ustawy, mają Oni prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług.


Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy stwierdzić, że nowo utworzona spółka cywilna dokonując świadczenia usług, będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, pod warunkiem, że w ramach planowanej działalności nie będzie świadczyć usług ani dokonywać dostaw towarów wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.


Ponadto należy wskazać, że wartości sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę w ramach indywidualnej działalności gospodarczej nie należy sumować ze sprzedażą nowo utworzonej spółki cywilnej, bowiem – jak wyżej stwierdzono – Wnioskodawca oraz spółka będą odrębnymi podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym uznać należy, że wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy należy liczyć odrębnie dla Wnioskodawcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą oraz nowo utworzonej spółki cywilnej.


W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.


Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).


Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj